Luanco-Puerto de Cudillero(ESP)

Vrijdag, 17 juli '15

The Captain is de kuip aan het simoliseren. Ik profiteer van de lege steiger om de vinyl extra proper te maken en de inhoud/proviand in de bilge te herschikken. De voormiddag vliegt voorbij en we zetten koers naar een kroonjuweeltje(volgens de 'Vaarwijzer'). Na een uurtje zeilen, is het beetje wind dat er was, op. Motor aan dan maar. Ineens varen we in een school(als dat ook zo heet!?) kleine krabben. Met duizenden zijn ze. Ze zweven een beetje in het water. De vislijnen doen ook hun best. We vangen een makreel en vijf minuten later nog één en nog één, zo gaat het even door en de emmer wordt stilaan te klein. The Captain wil al stoppen na vier, maar we hebben nu nog wat plaats in de vriezer. Uiteindelijk worden het er acht, bijna hadden we er tien, maar twee makrelen hadden weer gelost. Het is een zwembad in de kuip, want er zitten een paar hevige makrelen in de emmer, ze spartelen zo hard met hun staart, dat ze heel de kuip nat spetsen!  De kustlijn wordt hier ook weer woester en hier en daar liggen weer granieten rotsen in zee.

Onze vrienden van Anastsia liggen sinds gisteren al in Cudillero. Ze helpen ons met aanwijzingen voor het aanleggen in de haven. In de pilots staat geschreven dat je de geel/rode boeien moet nemen. Maar het zijn geen gewone meerboeien, waar je je lijn door het oog steekt, neen er hangen twee touwen aan die je voor- en achteraan op je kikker moet beleggen en tussen die touwen hangt een touw met een klinker! Deze methode kennen we nog niet en er staat ook niks van in de pilots vermeld, dus waren hier niet op voorbereid. Gelukkig kunnen we profiteren van Anastasia, die hier gisteren reeds mee geklungeld hebben en het voor ons hebben uitgedokterd. Het afmeren gaat goed en we leggen Zensation weer tegen Anastasia, zodat ze weer van elkaars gezelschap kunnen genieten. Na het schoonmaken van de makrelen is het tijd om met onze vrienden te klinken op Geert's B-Day van gisteren. Ze geven de jarige een Duvel Trippel Hop en een 'Happy Birthday'-ballon. De hombres en  klinken met een Duvel en de chicas met champagne. Het zicht in de haven is hier bijzonder en de huisjes op de flanken zijn dat ook. We geven nog aanwijzingen aan enkele boten en hun crew die toekomen, om geklungel en aanvaringen te voorkomen. De havenmeester komt pas te voorschijn, wanneer je vastligt en hij vult dan de papieren in en ontvangt dan snel het liggeld ;-) 

Met den brommer gaan we naar het dorp voor tapas. De landingsbaan(schuine, betonnen helling) is super glad door het zeewier, wat voor heel wat spektakel zorgt bij de kijklustigen op de kade. Het dorpje is gezellig en de terrassen zitten vol. 

Gijon-Luanco(ESP)

Donderdag, 16 juli '15

It 's my Captain's B-Day. We trekken de stad in op zoek naar een ontbijtje. We trekken naar de andere kant en het andere strand van de stad. Er zijn al veel mensen aan het wandelen op het strand, maar voor de rest is de stad nog aan't slapen. Hier en daar vinden we een zaak die open is, maar het duurt een tijdje voor we iets vinden waar we een croissant en/of broodje kunnen eten. Het ontbijten of ontbijtbuffetten zoals bij ons op sommige plaatsen populair is en wordt aangeboden, zijn we nog niet tegen gekomen. Maar ja, de Spanjaarden eten 's avonds pas na 22u en ontwaken wat later, en ik denk dat ze hun ontbijt dan overslaan, hé. 

De jarige drinkt een grote Nescafé frappé, dat vind je hier overal, dus dat is een meevaller voor the Captain. De gebouwen in de stad zijn allemaal authentiek, maar de interieurs van de meeste zaken zijn modern en mooi. Na nog wat side seeing zeilen we in de namiddag naar de volgende haven, Luanco. De havenmeester komt ons tegemoet gevaren en waarschuwt ons voor de rotsen die onder het water liggen, maar goed gemarkeerd zijn door boeien. Het is een vriendelijke jonge man en hij helpt ons bij het afmeren. Zijn Engels is beperkt, maar we begrijpen dat hij Zensation mooi en groot vindt, dat herhaald hij wél een aantal keer, alsook de vraag hoeveel nachten we willen blijven. Één nacht vind hij duidelijk te weinig... Na het invullen van de nodige documenten, doet hij teken van een stempel zetten en heel onze stempel en wil hem op het papier zetten. Hij kijkt verbaasd...wanneer ik onze stempel laat zien, wil hij een afdruk op een blanco papier. Hij is onder de indruk. Nou ja, ik was al content dat ze eens achter onze stempel vroegen, ook hij bedoelde hij waarschijnlijk iets anders ;-)

Er liggen hier maar drie passanten, de andere boten zijn vissers en vaste ligplaatshouders. 

De champagne komt boven en we klinken op the Captain's Birthday(nogmaals) ;-)

Op de steigers en boten wordt het drukker. Er worden op bijna alle boten vlaggen  gehangen: feestbevlagging, kleine Spaanse en blauwe vlaggetjes met een geel kruis, nml.: de Asturische vlag. Via een Spanjaard vernemen we dat het hier vijf dagen festiviteiten zijn. Gisteren is het begonnen met het vuurwerk, dat we tot in Gijon gehoord hebben. Nu varen de meeste boten uit en naar de baai om één of andere heilige te eren. Het is een leuk tafereel om alle versierde boten te zien uitvaren. Even later zien we ze van de baai naar zee varen en daarna terug naar de baai en weer naar hun plek in de haven.

We gaan richting het dorp en kiezen een terras aan het strand, waar nog véél volk is, ook al is het al 20u. De zon schijnt nog volop en het is warm. We trekken verder de stad in om iets te gaan eten. Het is super druk in de smalle straatjes, feestende mensen en kinderen, fanfare, terrassen met liters sidre die uit de hoogte wordt ingeschonken en voor een plakkerige ondergrond zorgen. Op sommige tafels staan een soort tap aan de fles sidre, een pijp zit in de fles en met een boog loopt die naar beneden, waaruit de sidre komt. We belanden in een bruin café/tapasbar en aan de toog kunnen we ook hier het schouwspel van het inschenken alweer gadeslaan. Voor de toog ligt ook een goot, waarin de stamgasten hun resten sidre uit hun glas weggieten. De tapas zijn heerlijk en we verlaten het feestende dorp en vinden weer rust op een verlaten stille steiger.