donderdag 17 december 2015

Tenerife, San Miguel(ES_Canarische)

Woensdag, 9 december '15

Captain-Shumi en ikzelf zijn al vroeg onderweg richting het hoogtepunt van Tenerife, Del Teide. Onderweg krijgen we gezelschap van een prachtig oranje gekleurde lucht door omhoog glijden van de zon.
Langs goed aangelegde kronkelende wegen tuft de wagen hoger en hoger het vulkaangebergte in en zien we verscheidene landschappen passeren. De temperatuur daarentegen daalt met de minuut...om 7u30 zijn we vertrokken met 18,5°C en we komen aan bij de téléphérique met 3°C, met sneeuw-meterpaaltjes naast de weg en gevaarsdriehoeken die waarschuwen voor ijzel! Ook op het dashbord verschijnt dit sneeuwvlokje-symbool ;-)
De kabelbaan begint pas om 9u te draaien en we zijn ruim op tijd en komen bijna als eerste toe. Wandelschoenen, fleecetruien en windstoppers trekken we aan, om de koude te bestrijden. Geert staat als enige in korte broek op bijna 3000m hoogte. Na een kwartier heb ik al ijsblokjes van vingers...handschoenen zouden welkom zijn! Eindelijk gaat de kassa open en vertrekt het eerste bakje naar boven. Op het informatiebord zien we -2,5°C staan...hmm, dat beloofd!
We stappen uit de kabelbaan op 3500m en staan meteen met onze voeten in de sneeuw. Ja, ja, sneeuw! De zon schijnt, maar het is koud hierboven. Om verder naar de top te wandelen, 3718m, heb je een permit nodig en die hebben we niet. Dus wandelen we een stuk langs de westkant en ruiken zwavel. Een stuk verder krijgen we een goed zicht op La Gomera en we denken zelfs een stipje van El Hierro te kunnen zien. Het is alweer een prachtige heldere dag en de panorama's die we te zien krijgen zijn fantastisch! Net als in Gran Canaria, bij Tejeda, kan je ook hier duidelijk de afbuiging van de horizon zien: de aarde is 'echt' rond! De wandelwegen bestaat uit lavastenen en liggen niet effen, onze wandelschoenen komen goed van pas. De weg terug valt me zwaar, omhoog en tegen de koude wind in, zwavel, de hoogte,...ik kom zuurstof te kort en kom mezelf even tegen...mijn aangedraaide rechterlong had ik beter hierop voorbereid met het 'zuigballen/-smileys'-toestel (niet meegebracht) ;-) maar met enkele rustpauzes en ademhalingsoefeningen kom ik weer bij de téléphérique toe en we volgen het wandelpad naar de oostkant, waar we Gran Canaria zien liggen. Deze etappe leg ik zonder problemen af en onderweg zijn we nog enkele korte broek-dragers tegengekomen en zelfs teenslippers!
Beneden is het weer terug boven de nul graden en in de auto wordt de verwarming aangezet. Vorige week zaten we in de herfst, met gekleurde en afgevallen bladeren en nu zaten we even in de winter met sneeuw. Al een goede voorbereiding voor onze trip naar België binnen twee weken ;-)
Moeder natuur is alweer héél creatief geweest en heeft hier een prachtig eiland gecreëerd met een enorme verscheidenheid aan landschappen en natuur. Ook het stoommachine wordt onderweg weer aangezet: bewolking komt tussen de bossen tevoorschijn en paragliders staan te wachten om het dal in te glijden! Langs de weg kunnen we de structuren en lagen van het gevormde gebergte duidelijk zien als we tussen de gespleten bergen rijden. Elke milimeter die we zien en doorkruisen is weer anders. Een gevarieerd kleurenpalet verschijnt en maannlandschap, ruw, woest, klei-achtig, lavastromen, zachte en harde grond, woestijn-achtig,  dennen- en loofbossen, eucalyptus, bloemen, enz... kruisen ons pad op weg naar de mooie stad La Laguna (Unesco Werelderfgoed). Hier slenteren we door de smalle straatjes en zien we mooie gebouwen met de typische houten balkonnetjes, koloniale woningen, basiliek, kerkjes, pleintjes met drakenbomen, enz...
Aangekomen op onze dame, houden we met Rita & Fons een restjes-diner, de perfecte afsluiter, enkel de passievrucht met rum ontbreekt ;-)