Donderdag, 8 - vrijdag, 16 februari ‘18
Een voorspelde harde Noorden wind, houdt ons enkele dagen verzeild. We hebben als beschutting hiervoor het dorp en hoofdeiland gekozen. Kunnen we via internet het weer in de gaten houden en weer allerlei andere dingen doen. Terwijl ze in het noorden, namelijk de Genootschapseilanden, van hun sokken worden geblazen en bakken regen over hun heen krijgen. En verder west in de Pacific tyfoon Gita lelijk huis houdt, blijft de voorspelde wind hier uit. Of wordt deze volledig door het gebergte tegen gehouden? In ieder geval voelen of horen we er weinig of niks van 🌬
We zijn alweer even in Gambier en ondertussen rollen er enkele ‘Mangarevische’ woorden over onze lippen:
Goeden dag: Ena koe (tegen één persoon); Ena kota (meerdere personen)
Dank u: Maroi
Niet makkelijk het ‘Mangareva’s’. Net weer iets anders dan het Tahitiaans of Marquesas. Maar we proberen steeds om de mensen te kunnen begroeten in hun eigen taal.
De temperatuur is hier iets dragelijker, doordat het zuidelijker ligt, is het hier iets koeler. Maar met dagtemperaturen van tot 30ºC, is het nog steeds aan te raden om zware inspanningen vroeg of laat op de dag te plannen. ‘s Avonds is het frisser en tegen de ochtend is een lakentje over ons heen best aangenaam.
Dagelijks gebeurt er wat aan boord: polijsten & waxen, onderwaterschip schoon houden, stuurwielen nakijken, één van de andere zeilers met iets helpen, enz...
Bij het uit elkaar halen van de stuurwielen wordt er opgemerkt dat de glijlagers aan vervanging toe zijn. Na een mailtje aan de Jeanneau verdeler, vernemen we dat deze niet meer te verkrijgen zijn. Er zijn meer dan 650 van deze serie boten gemaakt. Hoe kan dat nu? En ze hebben dan wél ‘twee’ stuurwielen! Wat nu gedaan?!
Proberen met de zwakke, trage, dunne internetlijntjes zelf te googlen naar een oplossing en een bruikbaar alternatief. Met extra hulp in België hopen we dat de bestelling & levering in orde komt... wordt vervolgd!
Ondertussen maken we enkele wandelingen, genieten van de uitzichten, bekijken van verschillende vruchten langs de route en op de terugweg verzamelen en als muilezels beladen weer aan boord komen. De locals overladen ons met avocado’s, pompelmoezen, papaya’s, mango’s, citroenen & limoenen 🥑🍋🍌😋.
Valentijn wordt een romantisch onderonsje op ons privé terras met prachtig uitzicht. Op het menu: afhaal ‘poisson cru’, zelfgebakken frietjes uit de vriezer à la Zensation, slaatje en een flesje bubbels 🍾. Op de volgende 17j 💖. Véél liefde aan jullie allemaal 💗.
Ik krijg een dagje onze dame voor mezelf, wanneer the Captain met onze Noorse buren gaat vissen. Jammer dat er geen gezellige winkels zijn, laat staan etalages om voorbij te flaneren met enkele vriendinnen. De catamaran ‘Offshore Hunter’ is speciaal verbouwt als visboot en uitgerust met diverse hengels voorzien van dikke vismolens, lokmiddelen: zoals een ‘kerstboom’ van rubberen inktvissen & vissen (zou een mooie mobiel zijn voor in een kinderkamer of klas), viszoeker, onderwatercamera, enz... Voor de drie mannen is dit ook het ‘doel’ van de reis die ze maken. En zo varen ze bijna dagelijks even het rif uit om op de oceaan te gaan vissen. Voor hen is het een ‘sport’🎣. Ze laten dan ook meestal hun vangst weer vrij.
Ik verheug me toch op een lekker vers visje en maak alvast een bijgerecht... Maar vele uren later komen ze weer met niks 😕. Ze hadden een Blue Marlin van 200kg ofzo aan de lijn, maar die loste. The Captain heeft veel bijgeleerd en de mannen waren super blij met de lunch die ik voorzien had. Wraps met sla, tomaat, witte kool, ei, komkommer & hesp (Ham voor onze NL vrienden 😉). De mannen hadden sinds twee maanden geen verse groenten gegeten.
Bij thuiskomt staat er een vers gebakken focaccia voor hen klaar. Deze heb ik ‘gepimpt’ als plukbrood met een look-peterselie-chilli-boter en kaas, hierbij serveer ik nog drie dipsausjes en de ‘Dukkah’-noten- & zadenmengeling à la Zensation. In ‘No Time’ is het op 😜
Geen vis, dus dan gaan we met z’n vijven bij één van de roulottes in ‘t dorp wat eten.
The Captain heeft met zijn ogen gestolen, weer heel wat geleerd en onze vislijn wordt vervangen door eerst vele meters dynemalijn (trekkracht, dunner, kan er meer lijn) en daarna de nylonlijn. De mannen hebben mijn ‘lovertje’ in een ‘visser’ verandert. Hij is er van overtuigd dat we vanaf nu ‘meer’ gaan vangen!
Onder onze dame hebben we alvast een hele groep zuigvissen, grote met hun kleintjes. Telkens er een voedselrestant het water ingaat, stuiven ze erop af.
Op de ankerplaats is het een komen & gaan van boten. Wanneer er een bevoorradingschip is, zijn bijna alle boten in de archipel er. Dertig in totaal, dat is een ware schok voor ons en een verrassing, aangezien in juni we hier slechts met z’n zeven waren. Het is dan ook ‘bij de zaak’ zijn, wanneer de winkeltjes worden voorzien van een gering aanbod van verse groenten & fruit: aardappelen, ajuinen, knoflook, wortelen, witte kool, radijzen, tomaten, appels & appelsienen. Op een uur tijd is het reeds uitverkocht. ‘Wie eerst komt, eerst maalt’! Toen we hier aankwamen (28 januari) waren er zelfs geen flessen drinkwater meer en alle rekken, diepvriezers en koelings leeg!
Heel het archipel, inclusief jachties zijn dus blij met de komst van het eerste bevooradingsschip. Elke drie weken lijkt het hier wél op ‘kerstmis’, als het schip ‘Taporo’ arriveert en alle bewoners hun bestellingen ophalen. Een drukte van jewelste en een indrukwekkend tafereel, dat we reeds op meerdere eilanden konden aanschouwen. Het blijft toch een andere manier van leven op zo’n eiland ver weg...
En dan spreken we nog niet over het nog meer geïsoleerde ‘muiterij’ eiland ‘Pitcairn’ (zie muiterij van de ‘Bounty’). Dat hier 300mijl vandaan ligt. Deze wordt, slechts vier maal per jaar, vanuit Nieuw Zeeland bevoorraad (niet alleen voedsel, maar ook: bouwmateriaal, voertuigen: quads & motors en al wat je maar kan bedenken & nodig hebt, voor de slecht 36 bewoners en hun enkel bezoekers). De Nieuw Zeelandse Cargo is nu hier om passagiers op te halen, die met het vliegtuig vanuit Tahiti toekomen. Zo varen ze nu drie keer over & weer naar Pitcairn met passagiers (Max. 15personen)(met enkel één lading). Een 30u durende trip met deze cargo. Retour trip ‘Gambier - Pitcairn’= 5000US$, exclusief verblijf op Pitcairn of retourvlucht Tahiti-Gambier
Voor deze slordige prijs blijven we maar op Gambier, we lieten Pitcairn vorig jaar reeds links liggen, toen we van Ecuador naar hier vaarden. We zitten hier goed en hebben veel mogelijkheden. De voorspellingen zijn goed, we hebben weer wat verse voeding en dus gaan we weer even wat rondvaren en enkele eilanden & motu’s (=eilandjes op het koraalrif rond de archipel) in het archipel bezoeken.
Even geen winkeltjes, snacks, roulottes of internet.
P.S.: Zoals reeds eerder vermeld, is het voorlopig NIET mogelijk om foto’s te uploaden. Dit kan vermoedelijk pas weer in Tahiti. Dus nog enkele maanden geduld hiervoor. Sorry voor het ongemak.
Ondertussen kunnen jullie wat experimenteren met onderstaande recepten 😉
Extra:
Recepten:
Dukkah à la Zensation
Dukkah, ook wel dukka, duqqa of dugga genaamd is een crunchy mix van noten en kruiden. Dukkah is een traditioneel specerijenmengsel afkomstig uit het Midden-Oosten, waar de mix met olijfolie wordt gebruikt als dip voor brood en om groenten op smaak te brengen. De exotische mix van noten en kruiden zorgt voor een gelaagde smaaksensatie die je niet snel zult vergeten….als een sprookje uit duizend en één nacht.
Ingrediënten dukkah
- Notenmix
- Zonnebloempitten
- Pompoenpitten
- Sesamzaad
- Gebroken Lijnzaad
- Korianderzaad
- Komijnzaad
- Venkelzaad
- Karwijzaad
- Roze Himalaya zout
- Peper
Zet de dipschaaltjes maar klaar. Vul ééntje met olijfolie en ééntje met Dukkah, stukjes verse baguette, pittabroodje, naanbrood, platbrood, of andere naar eigen smaak. En dippen maar.
Tip: kan ook gebruikt worden op: een slaatje, kaas, als korstje voor: vis, kip of vlees, enz... ‘Be Creative!’
Focaccia Brood
Bereidingstijd: 40 MINUTES
Kooktijd: 20-25 MINUTES
INGREDIËNTEN
3.5 cups (Amerikaanse maat) bloem
1 TL zout
1 EL suiker
1 EL droge gist
1/4 cup olie
1 -1/4 cup lauw water
Extra TOPPINGS naar keuze:
6-7 stuks Cherry tomaten gehalveerd
1/4 cup olijfolie om erover te sprenkelen
2 EL lookzout
2 EL gehakte basilicum
1 TL Peper
BEREIDING
Doe suiker met gist in een kommetje en overgiet het met wat lauw warm water. Laat het 7-10 minutes staan tot het gistmengsel begint te bubbelen. Indien dit niet gebeurt, dan is de gist te oud, neem andere gist en probeer opnieuw.
Doe de bloem, olie en zout in een kom en meng met het gistmengsel en voeg beetje bij beetje water toe.
Plaats het deeg in een ingeoliede vorm en bedek. Laat het voor 40’ rijzen.
Maak enkele putjes met de achterkant van een bestek in het deeg en besprenkel met de olie en andere toppings naar keuze.
Zet het in de voorverwarmde oven en bak het op 220° tot de korst bruin wordt en veert.
Laat even afkoelen en serveer met extra lookzout erover.
Focaccia brood is perfect met soep, pasta, aperitief, enz...
Je kan er ook een plukbrood van maken. Wanneer het afgekoeld is, maak een ruitvormige insnijding in het brood tot bijna op de bodem en vul deze op met een boter-look-peterselie mengsel en wat kaas. Zet even terug in de oven of onder de gril tot de kaas gesmolten is. Ideaal aperitief of BBQ-begeleider. Je breekt zo makkelijk een stukje brood af.
Smakelijk!
