Donderdag, 16 juni '16
De was wordt verzameld en in de wasserij van het hotel afgegeven, aan een mannelijk personeelslid, en enkele uren later gewassen, gedroogd en opgeplooid weer opgehaald. De man heeft dit uitstekend gedaan en het heeft onszelf weinig moeite of tijd gekost. Ondertussen hebben we een thee en cappuccino gedronken in de bar, waar Geert voetbal kon volgen en ik de blog bijwerken. Drie vliegen in één klap...of waren het er meer? Of zijn het muggen?
Net voor de middag zijn we klaar voor vertrek: dinghy ligt weer afgetuigd op het dek en alles is weggeborgen. Ook al liggen bijna alle meerboeien vol, toch zijn er maar op drie of vier andere boten beweging en is het hier rustig.
Mike komt aan boord en vaart Zensation langs de noordwest kant door de smalle onbeboeide opening tussen het rif. Hij is een goede man en heeft goed voor ons gezorgd. Met een fris pintje stapt hij in zijn dinghy en zwaaien we hem uit en hangen onze vislijn uit met een zelf in elkaar geknutseld aas en met extra visaas-advies van Mike wagen we onze kans op een geelvin tonijn of een ander lekker visje ;-)
Onze bestemming, Bequia zien we goed liggen en het is slechts een acht à negen mijl varen tot de baai. Met de zeilen tussen halve & ruime wind voelt Zensation zich in haar nopjes en na iets meer dan een uur bewonderen we reeds de gezellige kleurrijke sprookjesachtige 'peperkoeken'-huisjes, 'gingerbread' zoals ze genoemd worden, die tegen de heuvels staan. (Verklaring Gingerbread-huisjes: de dakgoten, nokbalken en veranda's zijn versierd met kunstig houtsnijwerk, fretwork genoemd. Er zijn verschillende ontwerpen voor deze lijstversieringen, waarvan de populairste de romantische ribbon- en chainpatronen (strik-/lint- en schakelpatronen) zijn, met veel kantachtige lussen en krullen. Deze huisjes zie je op heel wat Caraïbische eilanden).
Een schildpad knikt enkele keren met z'n kopje naar ons en we merken meteen enkele leuke snorkelplaatsen op in het heldere blauwe water.De baai ligt nog aardig vol met zeilboten en bij 'Princess Point' valt ons anker.
Toevallig merken we enige tijd later SY Serenade op in de baai. Ons Dinghietje wordt vaar klaargemaakt en Jo & Greg dinghieën net voorbij. Even later treffen we elkaar onverwacht weer in dezelfde bar en tateren we bij.
De bar is ook al zeker een optie om zaterdagmorgen dienst te doen als ontbijtplek tijdens het bekijken van de voetbalmatch nummer twee van de Belgen op hun flatscreen!
Bequia ademt 'zeilen' en er is nog gezellig wat cruisers beweging aan land en op het water. Fijn! We voelen ons hier meteen goed...
