Zaterdag, 31 december '16
De laatste dag van 2016... wat vliegt een jaar toch steeds snel voorbij...
Tijd om even stil te staan bij het afgelopen (schrikkel-)jaar, 12 maanden, 52 weken, 366 dagen, 527040 minuten...
We zijn weer ontzettend dankbaar voor al het moois dat we hebben mogen ervaren in 2016.
Dat 2017 nog fantastischer mag worden en nog meer prachtige bestemmingen en mensen ons pad mogen kruisen...
Vuurwerk knalt al een hele week om ons heen... Het bracht ons meermaals aan het twijfelen, hebben we ons van dag vergist, is het nu al Nieuwjaar?! Ook in de loop van de dag horen we regelmatig knallen, voetzoekers knetteren als een 'domino-effect', het geluid lijkt op machinegeweren 😱
Eric krijgt nog een fris kapseltje aangemeten van kapster Cindy in kapsalon 'Zensation', om het oude jaar af te sluiten. De menu is niet te ingewikkeld en dus geen kookstress. Wél een weer-dipje, regenbuien wisselen elkaar aan een razend tempo af. We varen terug naar Oranjestad, Surfside Bay en zijn doorweekt... Gelukkig eist de zon 🌞 haar plekje weer op en kunnen we nog van haar genieten in de namiddag in de hoteltuin aan het zwembad met een cocktail 😎
Bij zonsondergang voert onze watertaxi 'Dinghietje' ons naar onze feesttafel.
Om 19u plaatselijke tijd, 00u Nederlandse/Belgische tijd, horen en zien we de eerste vuurwerkpijlen knallen. Ja, het blijft hier toch een stukje Nederland. We klinken er al op 🍾
De apo wordt begeleid met lekkere hapjes en de hoofdschotel is om duimen & vingers af te likken. We halen nog net het dessert en dan is het vechten om middernacht te halen. Ze noemen niet voor niks 21u 'cruisersmidnight' 😂
De 'UNO'- kaarten entertainen ons en houden de ogen open.
En dan...10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1,...'Gelukkig Nieuwjaar'!!!
Na reeds dagen en de afgelopen vijf uur vuurwerk gezien te hebben op Aruba, start nu het 'echte' werk! Vuurpijlen knallen en gekleurde lichtschichten kleuren de hemel lichten het hele eiland op. We weten niet waar eerst te kijken! Waar blijven ze het allemaal vandaan halen?! En als kers op de taart komt de 'bloemeké' vanaf een drijvend ponton naast ons. Vanaf onze dame zitten we op de eerste rij en kunnen we het schouwspel bewonderen.... adembenemend...zoveel vuurwerk hebben we nog nooit bij mekaar gezien!!! En het gaat nog enkele uren door. Pas bij het eerste daglicht doven de knetterende geluiden. ONGELOOFLIJK 🎆🎇 Een bijzonder, onvergetelijk moment 😍
Wensen jullie allen een spetterend 'Nieuw Jaar' 🎉🍾🎆
maandag 2 januari 2017
Aruba, Boca Catalina Beach - Palm Beach(Caraïben)
Vrijdag, 30 december '16
Mijn kook- & bakkunsten hebben vrijaf genomen... Eric de hobbykok & -bakker kent zijn weg in onze kombuis en wil ons zelfgemaakte pistolets serveren. Na wat kneden en rijsprocessen en enige tijd later, verschijnen er pistolekes op de ontbijttafel, die we gretig nuttigen 😋
Met goed gevulde buiken hangen we even later boven het scheepswrak van de cargo 'Antilla'. Het grootste wrak in het Caraïbisch gebied telt 130m en ligt op 18m diepte. In het heldere water is het wrak dat in tweeën gebroken is en in 1940 gezonken is, een waar snorkelparadijs. In al die jaren heeft het een prachtige collectie aan bewoners heeft gecreëerd, van koraal tot vele soorten vissen. De camera zijn we jammer genoeg vergeten, maar gelukkig is er internet 😉📸
Even later verleggen we Zensation naar Palm Beach en bezoeken de boulevard.
Tegen zonsondergang wandelen we een tweetal kilometer naar de supermarkt 'Super Food'. Wat staat er op ons oudejaarsmenu? Dat hangt van het aanbod hier af. En het aanbod en de keuze is hier groot en Europees, vooral Nederlands, dus dat wordt een makkie.
Karretje vol, tassen vol, handen vol, taxi in, dinghy in en na drie dinghyritjes hebben we én alle boodschappen én alle crew aan boord 😉
Mijn kook- & bakkunsten hebben vrijaf genomen... Eric de hobbykok & -bakker kent zijn weg in onze kombuis en wil ons zelfgemaakte pistolets serveren. Na wat kneden en rijsprocessen en enige tijd later, verschijnen er pistolekes op de ontbijttafel, die we gretig nuttigen 😋
Met goed gevulde buiken hangen we even later boven het scheepswrak van de cargo 'Antilla'. Het grootste wrak in het Caraïbisch gebied telt 130m en ligt op 18m diepte. In het heldere water is het wrak dat in tweeën gebroken is en in 1940 gezonken is, een waar snorkelparadijs. In al die jaren heeft het een prachtige collectie aan bewoners heeft gecreëerd, van koraal tot vele soorten vissen. De camera zijn we jammer genoeg vergeten, maar gelukkig is er internet 😉📸
Even later verleggen we Zensation naar Palm Beach en bezoeken de boulevard.
Tegen zonsondergang wandelen we een tweetal kilometer naar de supermarkt 'Super Food'. Wat staat er op ons oudejaarsmenu? Dat hangt van het aanbod hier af. En het aanbod en de keuze is hier groot en Europees, vooral Nederlands, dus dat wordt een makkie.
Karretje vol, tassen vol, handen vol, taxi in, dinghy in en na drie dinghyritjes hebben we én alle boodschappen én alle crew aan boord 😉
Aruba, Oranjestad - Boca Catalina Beach(Caraïben)
Donderdag, 29 december '16
Op voorzeil varen we naar het noordwesten van het eiland, naar Boca Catalina Beach,
nabij de vuurtoren duw ik op de ankerbediening 'down' en het anker dondert het water in met dertig meter ketting achter zich aan...ik wil enkele meters terug op-/inhalen en druk op het knopje 'up'. De elektrische ankerwinch begint zijn eigen leventje te leiden en blijft draaien en de ketting inhalen zonder dat er op één van de knoppen van de afstandsbediening gedrukt wordt! Zelfs bij het ontkoppelen van de afstandbediening, blijft de winch zijn eigen ding doen... het spookt 😱
Pas als de thermische beveiligingsschakelaar afgezet wordt stopt de ankerwinch! Wat is er nu weer aan de hand?!
Geert & Eric meten het contact van de afstandbediening uit en die is in orde. De garage wordt leeggemaakt zodat ze aan de bedieningsrelais van de ankerwinch kunnen. Deze wordt uitgemeten en gedemonteerd, de contactpunten van de relais blijken ingebrand te zijn en zijn vermoedelijk blijven plakken. De contactpunten worden opgeschuurd en ingesmeerd met contactspray.
Ondertussen snorkel ik naar het anker om te kijken of het goed ligt.
Het paneel wordt weer gemonteerd, schakelaars weer aangezet en alles werkt weer perfect!
Toch handig, hé als je een man aan boord hebt die zo wat in alle markten thuis is😉
Als afkoeling gaan ze nog met snorkelen en met een plamuurmes (van plastiek met afgeronde hoeken) in de hand gaan ze de pokken te lijf. Op een week tijd heeft onze dame gezelschap gekregen van 100de kleine pokjes op haar buik 😏 Elke dag een stukje onder handen nemen en dan is ze weer glad.
Na het werk dinghieën we naar een meerboei en dompelen ons onder in de onderwaterwereld. We stalken een grote pladijs met onze camera, die we liever op ons bord zouden zien 😋 Maar ja, zonder een speer of dergelijke zal dat niet lukken.
Gelukkig hebben we nog een stuk Big Eye Jack en die laat zich zonder tegensputteren bakken en opeten...
Op voorzeil varen we naar het noordwesten van het eiland, naar Boca Catalina Beach,
nabij de vuurtoren duw ik op de ankerbediening 'down' en het anker dondert het water in met dertig meter ketting achter zich aan...ik wil enkele meters terug op-/inhalen en druk op het knopje 'up'. De elektrische ankerwinch begint zijn eigen leventje te leiden en blijft draaien en de ketting inhalen zonder dat er op één van de knoppen van de afstandsbediening gedrukt wordt! Zelfs bij het ontkoppelen van de afstandbediening, blijft de winch zijn eigen ding doen... het spookt 😱
Pas als de thermische beveiligingsschakelaar afgezet wordt stopt de ankerwinch! Wat is er nu weer aan de hand?!
Geert & Eric meten het contact van de afstandbediening uit en die is in orde. De garage wordt leeggemaakt zodat ze aan de bedieningsrelais van de ankerwinch kunnen. Deze wordt uitgemeten en gedemonteerd, de contactpunten van de relais blijken ingebrand te zijn en zijn vermoedelijk blijven plakken. De contactpunten worden opgeschuurd en ingesmeerd met contactspray.
Ondertussen snorkel ik naar het anker om te kijken of het goed ligt.
Het paneel wordt weer gemonteerd, schakelaars weer aangezet en alles werkt weer perfect!
Toch handig, hé als je een man aan boord hebt die zo wat in alle markten thuis is😉
Als afkoeling gaan ze nog met snorkelen en met een plamuurmes (van plastiek met afgeronde hoeken) in de hand gaan ze de pokken te lijf. Op een week tijd heeft onze dame gezelschap gekregen van 100de kleine pokjes op haar buik 😏 Elke dag een stukje onder handen nemen en dan is ze weer glad.
Na het werk dinghieën we naar een meerboei en dompelen ons onder in de onderwaterwereld. We stalken een grote pladijs met onze camera, die we liever op ons bord zouden zien 😋 Maar ja, zonder een speer of dergelijke zal dat niet lukken.
Gelukkig hebben we nog een stuk Big Eye Jack en die laat zich zonder tegensputteren bakken en opeten...