Oversteek: Fiji, Musket Cove - Nieuw-Zeeland, ‘Bay of Islands’_Opua

Dag 2: Donderdag, 3 oktober ‘19, 16u - vrijdag, 4 oktober ‘19, 16u (UTC Fiji +12u = +10u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)

Resultaten na 24u:

Afgelegde afstand: 189NM op Log, 175NM over de grond

Gemiddelde snelheid: 7,29kn

Gemiddelde knopen wind: 20kn

Positie: 21°45’46S 173°17’07E

Afstand tot bestemming: 810NM

Bij het willen doorsturen van de blog gisterenavond, zijn we op een probleem gestoten... Normaal maken we een draadloze verbinding met de IPad & ‘Wipipe/Axcesspoint’ van de Iridium satelliettelefoon, waarmee we dan mails kunnen versturen & ontvangen en nieuwe gribfiles kunnen opvragen. Telkens we verbinding maken kregen we een ‘verbindings-ERROR’! Vervelend... wat is het probleem? Sms-en met de satelliettelefoon lukt wél. Via de Satcomm vertegenwoordigers proberen we antwoord te krijgen en het probleem op te lossen... zonder resultaat. Zou het probleem misschien te wijten zijn aan de nieuwe IOS update? Tja daar kunnen we hier midden op de oceaan niet echt iets aan doen... Dus geen nieuwe weerberichten en geen blogs die door onze blogverzorgen aan land kan worden gepost. Maar Gelukkig hebben we een Kiwi-zeiler-vriend die voor ons vanuit NZ ons helpt met de route- & weerbegeleiding. Hij zelf heeft dit traject al meerder keren met zijn eigen boot bevaren. Onze positie wordt door ge-smst en zo op de blog gezet. Zo weten de volgers toch iets.

Ondertussen hangen we nog steeds schuin en varen we door hoge  golven, waarvan er nog steeds enkele hun weg over het dek zoeken en tussen het schuifluik van de kajuitingang naar binnen stromen!

Het inslingeren verloopt niet vlot bij mij. Ik voel me niet opperbest, neem wat cinnarizine of een half poepsnoepje van de bekende Deurne-se apotheek en lig veel neer. Lezen/schrijven gaat gepaard met hoofdpijn & misselijkheid. Van koken komt er niet veel in huis. Gelukkig zijn we voorzien van wat klaar gemaakte gerechten die even opgewarmd en upgepimpd worden. Al is de eetlust een beetje zoek. Elke beweging en verplaatsing wordt beperkt en indien mogelijk vermeden.

Net voor het avondeten dondert er nog een waterval naar binnen! Moet er nog water zijn?!

De rest van de avond en daaropvolgende nacht verloopt zonder extra zeewater. Maar een piepende geluid maakt ons allert. Het is de plotter die aankondigt dat ie noch ‘positie’, noch ‘AIS’ heeft. O, wat nu weer? De interne ‘GPS’ wordt ingesteld en onze dame verschijnt op het navigatietoestel. Oef... toch liever de digitale kaart dan de papieren kaart.

Het sikkeltje maan dat tussen de wolken piept probeert ons bij te schijnen en op te vrolijken samen met enkele fonkelende sterretjes. Ze maken ons blij in de hoop dat we meer zon zullen zien binnen enkele uren. De wind is minder dan de eerste nacht en naar ons gevoel zijn de golven kleiner. De wachten verlopen al beter, het wachtsysteem (3u wacht lopen/3u slapen) zit al een beetje in ons lijf. The Captain heeft nog nooit zo goed geslapen tijdens een tocht... dat wil wél wat zeggen, ook al snijdt onze dame door de golven en botst & klots er nu en dan een verdwaalde golf tegen haar romp aan. Tegen de ochtend gaat de slaapzak uit de vacuümzak en nestel ik me erin voor mijn ‘off-watch’ momentje. Ik geniet van de warme cocon om me heen en droom weg. Zijn we er al?

Het is maar een waterzonnetje dat ons gedurende de dag probeert licht & warmte te geven.

Oversteek: Fiji, Musket Cove - Nieuw-Zeeland, ‘Bay of Islands’_Opua

Dag 1: Woensdag, 2 oktober ‘19, 16u - donderdag, 3 oktober ‘19, 16u (UTC Fiji +12u = +10u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)

Resultaten na 24u:

Afgelegde afstand: 180NM op Log, 170NM over de grond

Gemiddelde snelheid: 7,08kn

Gemiddelde knopen wind: 25kn met uitschieters naar 30kn (bij vertrek)

Positie: 19°23’86S 174°42’33E

Afstand tot bestemming: 960NM

Woensdagmorgen klaren we uit in Port Denerau, met het idee, dieseltanks volgooien en ‘s middags naar Musket Cove te varen voor onze laatste avond/nacht daar door te brengen en donderdagmorgen koers te zetten naar Nieuw-Zeeland. De douane-beambte probeert nog even ‘kava’ van me los te peuteren, als ik alleen terug ga om de nodige stempels & formulieren op te halen! Waarom willen de mensen in functie toch steeds proberen hun macht te misbruiken?! Wanneer the Captain nadien terugkeert voor een handtekening, krijgt hij die vraag NIET! Was het omdat er een collega mee in ‘t kantoor zat of dat hij een man is?

We zijn nog maar enkele mijlen weg uit Denerau, wanneer we een whatsapp-bericht krijgen van onze Kiwi-zeiler-vriend. Hij heeft de oversteek naar Nieuw-Zeeland reeds meerdere malen gedaan met zijn eigen boot en begeleidt ons vanop het vaste land. Een tochtplanning is geen sinecure, maar naar Nieuw-Zeeland varen is een aparte materie. Deze trip plan je meer met zicht op het weer bij aankomst in NZ, omdat je geen front op je neus wil krijgen bij aankomst. Fronten tussen de zeestraat tussen  Australië & Nieuw-Zeeland en treffen telkens tussen de 3-5 dagen NZ. Er is geen ‘Minerva Rif’ onderweg deze keer om even te gaan schuilen en het front uit te zitten. Wél spreken ze over ‘Johns Corner’, een waypoint dat de meeste weergoeroe’s adviseren om naar toe te varen, alvorens zuid naar Nieuw-Zeeland koers te zetten.

De tocht zal minimum zeven dagen bedragen. En zoals jullie weten is het weer moeilijk te voorspellen en wanneer is het juist?!

Dagelijks luisteren via YouTube naar de uitzending van ‘Golf Harbor Radio’ en verscheidene weermodellen worden geraadpleegd.

Plots zou het front dat volgende week in NZ toekomst, iets sneller bewegen... gevolg: zo snel mogelijk vertrekken volgens onze vriend. Oeps, daar gaat onze planning: slaapplaats in de salon installeren, 1 achterkajuit leegmaken voor de wachtloper om droog & comfortabel te zitten/liggen tijdens de koude/natte momenten, soep maken, aardappelen koken, afwassen, nog wat gaan borrelen & eten in Musket Cove met vrienden voor de laatste avond in Fiji, dinghy aftuigen, werkfokschoten klaarleggen,... Tja behalve het borrel- & dinermoment & koken, moet de rest nog wél ff gebeuren. Aan de ‘Sandbank’ bij Musket Cove, droppen we het anker. Er staat een pittig windje en kitesurfers vliegen & springen om ons heen. Het is een hele klus om de dinghy onder controle te krijgen en plat op het voordek te leggen.

Tegen 16u hebben we anker op en varen de rifdoorgangen uit.

Eens het ruime sop in, staan er meters hoge golven en een pittige wind met uitlopers tot 30kn! Wat een start.

Al snel is de kuip nat en wij ook. Een brekende golf laat alles los in de kuip... Liters zeewater stromen de kajuit in, een voetbad is er niks tegen! De golven zijn torenhoog (tot zeker 5m!). Alles is nat, ook binnen krijgen we meerdere malen een waterval van zeewater binnen, aangezien er enkele verdwaalde golven hun weg vinden onder de buiskap & het luik boven de kajuitingang. Hoe kan dat? We hebben het nog eens gehad. Sluiten de rubbers van het schuifluik niet meer voldoende af? Of is de druk van de grote hoeveelheid water die er overheen komt. Ook de stoppen van de luchthappers vliegen eruit. Het is dweilen met de kraan open. Geen pretje! De bilgepomp blijft draaien: de filter zit verstopt, even uitspoelen en dan doet die het weer.

Al snel is het donker en lichten de schuimende golftoppen op in het schijnsel van een sikkeltje maan, het lijkt allemaal zo véél enger & erger in het donker.

Het klein stukje grootzeil dat er staat wordt helemaal ingerold. Dit is beter. In the Captains tweede wacht neemt de wind wat af en wordt er weer een klein stukje grootzeil gezet.

‘s Ochtends zien we een waterzonnetje maar ze raakt niet door het wolkenpak. Nog meer watervallen zeewater volgen. Als we denken nu hebben we het wél gehad, komt de volgende binnen gespoeld. Op het bed & zetelkusssens liggen handdoeken.

Buiten is de kajuitdoorgang de enige droge plek.

Meerdere malen nemen we een zoutwater douche binnen, want het wordt kouder en de douchezak is ontploft. Droge kleding voelt fijn aan, ook al is het maar voor even.

Hadden we nu maar warm water (warmwater boiler stuk (zie juli ’19).

Hopelijk wordt het rustiger & droger de rest van de trip... we leven onder een schuine hoek met een ‘aan de windse’- tot ‘knik in de schoot’-koers, niet zo ‘comfy’ in mensen taal ;-)