donderdag 20 juli 2017

Frans Polynesië, Tuamotus, Fakarava

Dinsdag, 11 - zondag, 16 juli '17 (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE!)

Fakarava is de op één na grootste atol van de Tuamotus, het is 37 mijl lang en 13 mijl breed met een oppervlakte van 423 km2. De landoppervlakte is 16 km2 groot en er wonen minder dan 900 mensen. 
Het water is is niet helder en de bodem op 13m diepte is niet klaar te zien, maar er zijn geen oprijzende schaduwen te zien, enkel zand. Zensation ligt voor een schattig kerkje te dobberen.  
Luiken en luchthappers houden we nog even toe, want waar zit onze kleine reptielenvriend 🦎? Wanneer we de bijboot omhoog hijsen, is hij nergens te bespeuren. 
Bij aankomst aan de ankerplaats en het zoeken naar een vrije moering of geschikte ruime ankerplaats zagen we een bekende boot liggen, nml.: Estrella. Sinds Curacao in november hebben we ze niet meer gezien. Een leuke verrassing, even bijpraten en meteen een WiFi spot bezoeken. Per uitzondering vinden we ze in een ijssalon/snackbar 'La Paillot'. Tot grote vreugde van mijn zoetebekje die meteen een bestelling plaatst en het ijs aan een smaaktest onderwerpt waaruit ie met glans en vijf sterren wordt uitgeroepen tot uiterst lekker en het beste ijs sinds maanden...🍨 (Hij is die van Panama alweer vergeten 😉) En een leuke bijkomstigheid, of eigenlijk het hoofddoel waarom we hier iets nuttigen: de WiFi is redelijk, wanneer er niet te veel 'klanten' zijn!
's Avonds komt er een bevooradingsschip toe die de volgende morgen afgelost wordt door een andere. Dit betekend dat er straks of morgen weer verse etenswaren kunnen zijn en de magasin's aangevuld. 
Voor het aanmelden blijken we op de verkeerde plaats te zijn, het politiekantoor lijkt nog niet ingericht en een casual geklede Politieagent op slippers en in short, brengt ons naar het gemeentehuis. Hier geen ander politiekantoor of registratie van aankomst of vertrek, wél een dame bij wie we meteen mogen dokken! 1000 CFP/week voor afval en 55 CFP/p.p./p.d. toeristenbeslasting of zoiets. Fakarava en enkele omliggende atollen behoren tot een beschermd natuurreservaat, vandaar... 
Maar wij Belgen zijn weer veel te braaf, de rest van de cruisers gaan niet naar het gemeentenhuis of politiekantoor en betalen dus niet! Wie controleert het?
We ervaren meteen dat ze hier toeristen gewoon zijn. Geen goeie dag of zwaaien of een praatje, als je zelf niet de eerste stap zet. Op het atol bevinden zich enkele resorts, lodges, guesthouses en één keer per week komt er een semi cruise-/bevoorradingschip langs met enkele honderden toeristen aan boord die hier enkele uren aanland vertoeven.
Juwelenwinkels met parels, parelboerderijen, kunstgalerijen, enz... bevinden zich in en rond het dorp. We maken kennis met 'Fakarava Yacht Service', ze bieden géén bootreparaties uit of bootonderdelen, maar wél WiFi, fietsen verhuur, wasservice, luchthavenvervoer, verse kippeneieren. The place to be voor de boaties, iedereen vind je hier terug, bezig met al zijn/haar toestellen. Gezellig, iedereen tikken op hun ding, maar te veel = minder goede WiFi en ijsjes hebben ze hier niet!
Één van de Magazin's heeft bakkersproducten: baguette, pistolets. Even verder weg van het dorp ontdekken we 'Faka Delice', een dame die lekkere gebakjes, croissants, appelflappen, pain aux chocolat en dergelijke maakt. 's Avonds zet ze met liefde haar oven aan en bakt ze pizza's. Haar gebak is om duimen en vingers af te likken en de volgende ochtend kunnen we de bestelde croissants & appelflappen in het dorp bij het fruit- & groentenwinkeltje afhalen.
Het 'Frankrijk' gevoel is groot met deze lekkernijen tussen onze kiezen 🥐🥖
Wat ook opvalt is dat de uitbaters van een zaak, uitgezonderd de magasin's, vooral blanke Fransen zijn.
Aan boord heerst er een elektrisch probleem, maar wat of waar? The Captain is er reeds enkele dagen mee bezig, zijn het de service batterijen? Zijn ze wél of niet in orde? Alle kajuiten worden leeggemaakt, onder elk bed zit wél iets dat uitgemeten moet worden, hierdoor ligt de leefruimte bomvol en is ze onleefbaar door gebrek aan ruimte. Gelukkig is het mooi weer en leven we vooral buiten.
Voor de nachtrust gaat ons bed weer toe, toch lekkerder en zachter dan buiten te slapen, ook al is de temperatuur hier aangenaam.
De zoektocht gaat de volgende dag verder. Zijn het de zonnepanelen, of is het de MPPT-regelaar van de zonnepanelen? Of misschien de batterijen van de boegschroef welke sinds de problemen met de diodebrug gekoppeld werden? Nog meer uitladen, de garage moet leeg om onderin aan de batterijen van de boegschroef te kunnen, één van de twee is slecht en wordt afgekoppeld. Een extra diodebrug wordt gemonteerd, zo zijn er extra uitgangen en hoeft de boegschroef niet meer samen met de servicebatterijen op één poort. The Captain denkt dat het zo opgelost is. Toch nog maar even alles laten openliggen, enkel de garage wordt weer ingeladen voor het geval het zou regenen...
Het volgende probleem dan proberen op te lossen, nml.: de plotter. Hiervoor zou een update van Raymarine misschien kunnen helpen, zodat er een fabriekreset kan worden gedaan. Hiervoor is goede en snelle WiFi welkom, maar na twee dagen te hebben geprobeerd om 500MB te downloaden, geven we het op... misschien lukt het ons in Tahiti.
14 juli= Franse Nationale feestdag. Tijd voor wat ontspanning en afleiding, met een parade, zang & muziek, saga, gebed en het hijsen van de drie vlaggen van Frans Polynesië, Frankrijk & Tuamotus op het Nationaal volkslied, worden de festiviteiten geopend. Zo starten de 'Heiva' festiviteiten voor de komende twee weken. Miss Fakarava is er bij, maar jammergenoeg even snel verdwenen en dus geen foto met the Captain... De locals hebben zich in hun kleurrijkste tenu gestoken en hun hoofden versierd met bloemenkransen in allerlei soorten, maten en kleuren. Wij houden het bij een bloem achter ons oor.
Net zoals op de vorige atollen en dito feest, zien we ook hier prachtig gedecoreerde zelfgebouwde kraampjes met spelletjes en restaurantjes/snackbars.
Kinderspelen die we kennen van vroeger worden door de kinderen in competitieverband uitgevoerd: zakkenlopen, blikkenstappen, blikwerpen, zakdoek (hier slipper) leggen, voetbal, petanque, beker water overdragen, touwtrekken, enz...
De cruisers houden een eigen feestdag onder elkaar met een 'Sundowner' om kennis te maken, zonder elektronisch apparatuur en internet, tijd voor elkaar tijdens een borreltje, BYOB (bring your on booze). Spontaan ontstaat er een geïmproviseerd bandje met drie gitaristen 🎸 die ons entertainen. Een grote opkomst van 27 boaties met negen Nationaliteiten: Nederlanders, Fransen, Engelsen, Schotten, Zweden, Oostenrijkers, Duitsers & Amerikanen, o ja en wij: Belgen. Samen gaan we naar een van de restaurant-eetkraampjes op het festival en steunen de locale communitie. Het wordt een leuke avond met héél veel nieuwe mensen.
In het water zien we regelmatig een haai zwemmen of een vin boven water uitsteken. Bij de dinghysteiger voedert een dame de verpleegsterhaaien 🦈 of in het Frans 'Le requin dormit'. Het is een ware attractie waarbij kinderen even een haai aaien 😱
Zaterdag, 15 juli '17: 12u = zondag, 16 juli '17: 00u = verjaardag van the Captain
Meteen vieren we dit en worden kaartjes & wensen uitgewisseld. De Duvel staat koud en wordt genuttigd. 
Na het binnen halen van de laatste gribfiles veranderen onze plannen door het aankomende weer. Tja, zo als steeds bepaalt het weer onze reis en beheerst ze onze plannen. Morgenvroeg zetten we koers naar Tahiti, een tocht van twee nachten, Captains verjaardag zal op een andere manier gevierd worden, dan we gepland hadden. 
Nog snel wordt onze oude Zodiak bijboot & buitenboordmotor aan Estrella verkocht. Enkele dagen terug was the Captain er nog op aan het zeuren dat het te veel plek innam en nu zijn ze plots weg... Hopelijk beleven onze vrienden er véél plezier aan.
Nu snel Zensation vaarklaar en varen maar.

N.B.:
Weerzien met: Estrella (NL) (Curacao: november '16), Lyra (NL) & Henrietta (UK) (Gambier: juni '17), Starlet (US) & Calagrom (UK & Schotland) (Makemo: juli '17)


Frans Polynesië, Tuamotus, Makemo - Fakarava

Maandag, 10 & dinsdag, 11 juli '17 (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE!)

Totaal:
Afgelegde afstand: 126 NM
Vaaruren: 22u
Gemiddelde snelheid: 5,7 kn
Knopen wind: 8 kn
Positie: 16°03'S 145°37'W

Om 16u zijn we door de noordpas van Makemo. Op de Stille Oceaan staan grotere golven dan verwacht & voorspeld. Af en toe krijgt Zensation een flinke duw langszij. Maar al snel kalmeren de golven en wordt het water rustiger. Aan boord is het weer comfortabeler. De wind neemt een beetje toe en de zeilen beginnen minder te klapperen. Onze dame is weer in topvorm na de kluswerken van gisteren: the Captain werd de mast ingetrokken om het verbogen pijltje van de windmeter, dat waarschijnlijk een aanvaring had met een vogel, terug te plooien; de verstagingen werd extra gecontroleerd en er zijn nieuwe revetten in de giek bevestigd.
Op Geert zijn armen en benen verschijnen meer en meer bultjes. Nono's hebben van hem gesmult tijdens de beachBBQ, hij is flink door ze getrakteerd en dat wordt nu pas duidelijk, de jeuk is niet te harden en afterbite helpt niet echt. Ocharme...
De maan & sterren vergezellen ons tijdens de nachtwachten. Met een snelheid tussen de 5 à 6 knopen glijdt onze dame door het water. 
's Morgens neemt de wind af. De spinnakerboom wordt klaargemaakt en wie zien we kruipen bij de mast? Ons huisdier: de salamander 🦎 Hij verstopt zich onder de dinghy. De afsluitingen zitten in de luchthappers, dit zou anders een perfecte plek zijn voor ons inieminie vriendje om zich te verstoppen en onze kajuit binnen te sluipen... 
De spinnaker wordt naar boven getrokken en uitgeboomd, hij zet zich bol en de snelheid loopt op tot een gemiddelde van 7,5 knoop. 
Na enkele mijlen neemt de wind weer toe en shift. De richting is ongunstig om te reachen op spi, dus gaat ie toe en wordt het voorzeil weer uitgerold.
Bomen verschijnen aan de horizon, de wind neemt weer af en langzaam dobberen we verder tot de motor aan moet. 
We halen de pas op het juiste moment en het juiste getij, met twee knopen stroom tegen varen we rustig de grote pas van Fakarava binnen. Passe 'Garuae' met een breedte van 0,9NM is de grootste pas in Frans Polynesië. 
Nog vijf mijl varen we verder naar het dorp 'Rotoava' en de ankerplaats. Er is geen vrije moeringbal, dan maar ankeren met onze ballen aan de ankerketting. Lichte blauwe plekken genoeg... hopelijk is dit zand en geen verharde koraalbodem.