Zondag, 8 november '15
Voor half negen halen we ons anker op...we verlaten het eiland Lanzarote en zetten koers naar het zuidelijker eiland Fuerteventura. Maar eerst willen we een tussenstop maken op Isla de los Lobos. Een klein auto-loos eiland, van slechts 6km2 groot, dat een natuurpark is, met een uniek landschap met duinen, zoutpannen en kleine vulkaankegels. Er staan enkele huisjes die als weekendverblijf gebruikt worden. Je kan hier wandelen. Maar wij willen er stoppen om te zwemmen en te snorkelen...het water is ongelooflijk helder en zo prachtig blauw.
Onze vislijn hangt uit, in de hoop nog eens een visje te vangen, dit is geleden van ons vertrek van het vasteland van Portugal...ook dolfijnen hebben we niet meer gezien sinds onze aankomst in Porto Santo. En...een walvis nog steeds niet. Langs de Oostkust van Lanzarote had the Captain wél de eerste twee vliegende vissen gezien!
Maar ook nu wil het vissen niet lukken en verliezen we ons aas en de ganse 300m meters lijn, doordat enkele vissers express achter ons komen varen...of omdat in ons vaarwater vis komt spelen, die zij willen vangen?! Met het willen stoppen van de molen, raakt Geert de afrollende vislijn, die diepe groeven in enkele vingers achterlaat en ook een branderig gevoel geven...hij is boos op de vissers en roept enkele lelijke dingen, die ze toch niet verstaan en niet meer kunnen horen, doordat ze al een eind van ons weg zijn!
Als we toekomen aan Isla de los Lobos, varen er net drie zeilboten weg en liggen hier met ons slechts twee andere boten. Maar nog geen half uur later stromen de excursieboten: zeilboten, catemarans en verschillende veerboten met mensen toe en veel lawaai: luide muziek en joelende mensen...Eu...was dat hier geen natuurgebied? Vissen zien we niet, enkel als we anker ophalen, komen er kleine visjes in de stroming van de ketting spelen.
We laten de bende achter ons en varen door. Geert neemt een nieuwe rol vislijn en begint die op zijn vismolen te draaien. De Oostkust van Fuerteventura is afwisselend. Over Isla de los Lobos is een groot Sahara zandstrand en duinen. We zien er veel zonnebaders en vliegers en ballonfiguren in de lucht hangen, daarna wordt de kustlijn woester en donkerder door het vulkaangebergte en gesteente. We zien ook weinig of geen bebouwing tot we de hoofdstad en industriehaven Puerto del Rosario naderen. The Captain draait de zeilen in. Heum, is het hier dat we gaan stoppen? Neen, het is de volgende haven, hier willen we niet zijn, even een mis-communicatie. Dus zeilen weer hijsen en vijf mijl verder varen naar het kleinste haventje van Fuerteventura, Puerto del Castillo.
Nou, we hadden bijna de drie zeilboten die we vanmorgen zagen vertrekken in Lobos, ingehaald. Mijn Captain-Shumi zou ze graag inhalen voor de haven, maar zij zijn doorgezeild daarnet, terwijl wij wél wat tijd verloren hebben. Via de telefoon proberen we te de haven te bereiken en te informeren naar een ligplaats, maar geen antwoord. De drie charter-zeilboten komen Puerto del Castillo weer uitgevaren, als wij erin varen...raar. Al gauw zien we dat het echt een kleine Marina is en zien niet direkt een plekje. Een man roept ons en zegt: 'Sorry, we are full!' Jammer, want het ziet er hier een gezellige Marina en dorpje uit, zoals ik las in de Pilot en boek.
Dan maar weer de zeilen op en kijken en lezen wat de volgende mogelijkheden zijn, want we hebben nog maar amper twee uur voor zonsondergang...
Drie en een halve mijl verder is een ankerbaai, die redelijk beschut ligt voor de noord-noordoosten wind hier langs de oostkust. Ook de drie charter-boten zeilen er naar toe. De laatste halen we nog net in, voor we de baai indraaien...the Captain weer happy ;-)
Er is een zandstrand en enkele huisjes in de baai, maar geen levende ziel. Als we maar veilig liggen voor de nacht, proviand hebben we genoeg aan boord. Al snel zien we dat het een rollerige bedoening is...extra maatregelen worden genomen om Zensation rustiger te laten liggen: extra hekanker wordt uitgegooid en de puts gehangen...ze wordt iets rustiger, maar nog worden we heen en weer geschudt.
Als we in onze kooi liggen voelen we ook de punt op en neer gaan en soms in een put vallen...dit wordt een oncomfortabele nacht met weinig nachtrust...
dinsdag 10 november 2015
Lanzarote, Marina Rubicón, baai(ES_Canarische)
Zaterdag, 7 november '15
Met de bands op de achtergrond en het af en toe zeuren van de ketting op een rots, zijn we snel ingedommeld en hebben we heerlijk geslapen.
The Captain snorkelt naar het anker ende zwemmen rond Zensation.
Aan onze westkant liggen twee populairen stranden: Playa Dorado en Playa Blanca, met aangrenzend hotels, bars en restaurants. Al vroeg zien we veel beweging op de boulevard richting Puerto Rubicón.
Tijd om ons Dinghietje te water te laten en de haven in te varen naar de havenwinkel (is hier eerder een uitzondering dan vanzelfsprekend in de havens...). We zien een dinghy-dok en leggen ons vast, terwijl er een havenmeester ons tegemoet komt en ons vriendelijk ontvangt met een brief voor de ankerraars, prijslijst en plan van de haven. We kunnen ook als ankerraars gebruik maken van alle havendiensten, inclusief het zwembad, mits een vergoeding. We mogen ons Dinghietje hier gratis leggen. Super! Zo'n verwelkoming, daar kunnen ze in andere havens nog wat van leren. We krijgen ook nog op vraag een plan van de omgeving en krijgen te horen dat het markt is rond de haven. Leuk, maar eerst even de havenwinkel bezoeken voor nog wat onderdelen.
De havenomgeving is mooi en gezellig met verscheidene horeca-gelegenheden, winkels en een grote supermarkt. Dit had ook een mooie plaats geweest om ons Zensation achter te laten, om naar België te vliegen. Maar ja, je kent het hier allemaal niet en vooraf kiezen tussen al die onbekende havens is niet makkelijk, hé.
De markt is over heel de haven verdeeld en de meeste kraampjes hebben orginele, plaatselijke, ambachtelijke verkoopswaren uitgestalt. Hier en daar natuurlijk ook onze Afrikaanse vrienden met hun handtassen, zonnebrillen en Nike schoenen ;-)
We wandelen de boulevard af langs de baaien van de stranden, naar de ferry haven, die aan- en afvaren. Het is heet en druk en we zoeken verkoeling op een terras. Onze wandeling beëindigen we in Bar One van de Rubicón Marina. Hier moeten we de bazin, Claudia de groeten overbrengen van iemand van de KLYC. Wanneer ze arriveerd, ontploft de bar...iedereen roept haar naam en begint haar te kussen...ze is hier duidelijk een graag geziene dame ;-)
Met een foto van ons drie, worden de groeten via Whatsapp overgebracht naar België en varen we in het donker weer naar ons Zensation en we weer getrakteerd worden op een één-minuut durend vuurwerk.
Met de bands op de achtergrond en het af en toe zeuren van de ketting op een rots, zijn we snel ingedommeld en hebben we heerlijk geslapen.
The Captain snorkelt naar het anker ende zwemmen rond Zensation.
Aan onze westkant liggen twee populairen stranden: Playa Dorado en Playa Blanca, met aangrenzend hotels, bars en restaurants. Al vroeg zien we veel beweging op de boulevard richting Puerto Rubicón.
Tijd om ons Dinghietje te water te laten en de haven in te varen naar de havenwinkel (is hier eerder een uitzondering dan vanzelfsprekend in de havens...). We zien een dinghy-dok en leggen ons vast, terwijl er een havenmeester ons tegemoet komt en ons vriendelijk ontvangt met een brief voor de ankerraars, prijslijst en plan van de haven. We kunnen ook als ankerraars gebruik maken van alle havendiensten, inclusief het zwembad, mits een vergoeding. We mogen ons Dinghietje hier gratis leggen. Super! Zo'n verwelkoming, daar kunnen ze in andere havens nog wat van leren. We krijgen ook nog op vraag een plan van de omgeving en krijgen te horen dat het markt is rond de haven. Leuk, maar eerst even de havenwinkel bezoeken voor nog wat onderdelen.
De havenomgeving is mooi en gezellig met verscheidene horeca-gelegenheden, winkels en een grote supermarkt. Dit had ook een mooie plaats geweest om ons Zensation achter te laten, om naar België te vliegen. Maar ja, je kent het hier allemaal niet en vooraf kiezen tussen al die onbekende havens is niet makkelijk, hé.
De markt is over heel de haven verdeeld en de meeste kraampjes hebben orginele, plaatselijke, ambachtelijke verkoopswaren uitgestalt. Hier en daar natuurlijk ook onze Afrikaanse vrienden met hun handtassen, zonnebrillen en Nike schoenen ;-)
We wandelen de boulevard af langs de baaien van de stranden, naar de ferry haven, die aan- en afvaren. Het is heet en druk en we zoeken verkoeling op een terras. Onze wandeling beëindigen we in Bar One van de Rubicón Marina. Hier moeten we de bazin, Claudia de groeten overbrengen van iemand van de KLYC. Wanneer ze arriveerd, ontploft de bar...iedereen roept haar naam en begint haar te kussen...ze is hier duidelijk een graag geziene dame ;-)
Met een foto van ons drie, worden de groeten via Whatsapp overgebracht naar België en varen we in het donker weer naar ons Zensation en we weer getrakteerd worden op een één-minuut durend vuurwerk.
Lanzarote, Puerto de Calero-Marina Rubicón, baai(ES_Canarische)
Vrijdag, 6 november '15
Alles wordt grondig onderhanden genomen, gepoetst en opgeblonken...het is grote kuis vandaag op Zensation, binnen- & buitenkant moet eraan geloven...uren hebben we onze handen vol. Zelfs voor het marktje dat op het havenplein staat, hebben we geen tijd. Eerst proberen schoon schip te maken, zodat we straks de trossen kunnen losgooien en verder varen. We profiteren van water en elektriciteit à volenté. De blog is bijgewerkt en foto's zijn gepost.
Het is al namiddag als we met alles klaar zijn en we nog even langs de kraampjes wandelen, die aan het opkramen zijn... Hier hebben we precies niet veel gemist, op elk kraam zie je dezelfde artikelen: handtassen en handtassen en nog eens handtassen...
Na het afrekenen op het havenkantoor, vertrekken we met volle batterijen en watertank en onze dame die weer 'spik&span' is!
We ronden het zuidoostelijkste punt 'Punta Papagayo', dat van bovenaf een scherpe bek van een papegaai heeft en aan oost- en zuidkant ervan liggen mooie, populaire goudgele zandstranden.
We varen nog iets verder langs zuidkust en ons anker valt naast de Marina 'Puerto Rubicón'. We hebben hier een mooi zicht op Fuerteventura, dat nu wél heel dichtbij ligt... Ferry's varen hier aan en af vanuit Fuerteventura en ook al komen ze toe en vertrekken ze in de andere haven, Puerto de Playa Blanca, een stukje van ons verwijderd, voelen we de boeggolven van de grote schepen. Één van hen zorgt voor een heuse golfstroom, waardoor we helemaal dooreen geschud worden en we alles zien en horen bewegen, kletsen en vallen...wilde kapitein achter het stuur! Uitgezonderd deze extra golven, liggen we hier behoorlijk rustig, maar we hangen toch maar de 'puts'.
Al snel wordt het donker en horen we vuurwerk, tegen dat we in de kuip staan is de slechts één-minuut durende show bijna afgelopen.
Dan horen we muziek en gezang, twee verschillende optredens tegen elkaar op...het is duidelijk vrijdagavond ;-)
Alles wordt grondig onderhanden genomen, gepoetst en opgeblonken...het is grote kuis vandaag op Zensation, binnen- & buitenkant moet eraan geloven...uren hebben we onze handen vol. Zelfs voor het marktje dat op het havenplein staat, hebben we geen tijd. Eerst proberen schoon schip te maken, zodat we straks de trossen kunnen losgooien en verder varen. We profiteren van water en elektriciteit à volenté. De blog is bijgewerkt en foto's zijn gepost.
Het is al namiddag als we met alles klaar zijn en we nog even langs de kraampjes wandelen, die aan het opkramen zijn... Hier hebben we precies niet veel gemist, op elk kraam zie je dezelfde artikelen: handtassen en handtassen en nog eens handtassen...
Na het afrekenen op het havenkantoor, vertrekken we met volle batterijen en watertank en onze dame die weer 'spik&span' is!
We ronden het zuidoostelijkste punt 'Punta Papagayo', dat van bovenaf een scherpe bek van een papegaai heeft en aan oost- en zuidkant ervan liggen mooie, populaire goudgele zandstranden.
We varen nog iets verder langs zuidkust en ons anker valt naast de Marina 'Puerto Rubicón'. We hebben hier een mooi zicht op Fuerteventura, dat nu wél heel dichtbij ligt... Ferry's varen hier aan en af vanuit Fuerteventura en ook al komen ze toe en vertrekken ze in de andere haven, Puerto de Playa Blanca, een stukje van ons verwijderd, voelen we de boeggolven van de grote schepen. Één van hen zorgt voor een heuse golfstroom, waardoor we helemaal dooreen geschud worden en we alles zien en horen bewegen, kletsen en vallen...wilde kapitein achter het stuur! Uitgezonderd deze extra golven, liggen we hier behoorlijk rustig, maar we hangen toch maar de 'puts'.
Al snel wordt het donker en horen we vuurwerk, tegen dat we in de kuip staan is de slechts één-minuut durende show bijna afgelopen.
Dan horen we muziek en gezang, twee verschillende optredens tegen elkaar op...het is duidelijk vrijdagavond ;-)