dinsdag 1 december 2015

Gran Canaria, Puerto de Pasito Blanco-Arguineguín(ES_Canarische)

Zaterdag, 28 november '15

Heerlijk geslapen op deze rustige plek. In de haven is het doods...geen enkele horeca-gelegenheid, havenkantoor is zoek, maar wél een mini-supermarkt en prachtige villa's rondom. Een auto huren? Volgens de securitie moeten we daarvoor helemaal naar Playa des Ingles. We zijn hier duidelijk in het 'hol van Pluto' ;-)
We varen terug naar Zensation en besluiten een stukje terug naar het westen te varen en daar in het dorp te proberen om een wagen te huren, volgens de Pilot zou dit kunnen. 
Ons Dinghietje laten we achter de boot hangen en zetten alleen ons voorzeil op, maar na een half uurtje hebben we de motor nodig om verder te geraken. Onderweg denkt Geert een schildpad te hebben gezien, maar voor hij besefte wat het was dat z'n kopje naar boven stak, was ie alweer weg...
In Arguineguín droppen we ons anker. Het is te zeggen drie keer! Ja, de tweede keer herankeren we omdat we te dicht bij een andere boot kwamen en de derde keer omdat ons anker op de rotsondergrond zich niet meteen verankerde. Het anker droppen gaat zonder véél moeite: enkel op het knopje van de afstandbediening drukken. Maar het ophalen is zwaarder, omdat ik de inkomende ketting in de ankerbak(waar ze invalt) moet vrij leggen, anders ligt het op een tros en stropt de ketting. Slecht voor mijn rug, zeker als het drie keer op korte tijd herhaald moet worden en dan wél 30m ketting per keer! 
Hier liggen we nu, wachten tot we zeker zijn dat we vastliggen. De ketting schuurt over de rotsen bij elke beweging, golf of deining die Zensation haar romp in beweging zet. Krrr...krrr...dat belooft voor vannacht ;-)
Ondertussen haalt Geert enkele lijnen (die van de grootschoot en neerhouder) uit de geleiders en stopt in een sopje met wasverzachter. Alles wordt hard van het zout. Andere lijnen worden vervangen en alle katrollen en dergelijke gecheckt.
Plots horen we een raar geluid vanop land...we kunnen het niet thuis brengen en dan...gegil...we zien een windhoos op het strand zand opblazen en de palmbomen bewegen hevig en strandstoelen vliegen over het strand! The Captain roept om alle venster te sluiten. Door snel te willen zijn en van het schrikken van wat er gebeurt, schuif ik uit in de kuip...een dikke pijnlijke knie en elleboog! Ik bekom in dé kuip met een ijspak en twee blauwe zwellingen verschijnen op mijn knie! Gelukkig was het kleine plaatselijke windhoos, zonder weerslag op de ankerbaai, met de boten gebeurt niks. 
Tijd om op zoek te gaan naar een huurwagen. Ondertussen is het al namiddag en we vrezen dat alle vehuurbureau's reeds gesloten zullen zijn en we niet voor maandag ergens terecht gaan kunnen, laat staan een auto te pakken krijgen. Na wat rondvraag worden we nog een dorp verder gestuurd, naar Anfi de Mar. Daar zien we bij een bedrijf de deur open staan, we haasten er ons naar toe...volgens de openingsuren op de deur is het gesloten, er zit een man die achter het bureau. Het is de zaak van een vriend en hij belt hem even op. Na een tijdje in het Engels tegen elkaar te praten vraagt hij waar we vandaan komen. 'Nou, dan kunnen we toch gewoon in het Nederlands praten!' Stefano is een Nederlander...de werled is klein, toch ;-) We krijgen tips en mooie plekjes aangeraden en zijn vriend heeft meteen een auto voor ons. Fantastisch!
Meteen rijden we richting Playa del Inglés, op zoek naar het hotel waar de familie verblijft. Maar tussen al die honderden hotels en appartementsblokken die daar staan en op elkaar vergelijken is het moeilijk om het juiste te vinden. Aan de hand van een plannetje met nummers van de hotels op, maar geen straatnamen of gps, wat aanwijzingen van aan de andere kant van de lijn, proberen we hen te vinden. Na een zware bevalling en enkele tourtjes langs de blokken treffen we elkaar eindelijk! Toch niet zo evident om elkaar op hetzelfde eiland te treffen ;-)
Als reeds ervaren hotel-crashers stappen we mee hun hotel binnen en aperitieven samen.
Tegen het avondeten wandelen we gewoon het hotel buiten met onze bestelling onder onze armen: twee fenders (=stootkussens), omnia-oven(=oventje dat op het fornuis kan gebruikt worden om brood te bakken, afbakbroodjes af te bakken, enz, m.b.v. Minder gas/energie), nog wat reserve-onderdelen vanuit België en nog wat extra's (KitKat voor the Captain!). 
Heel de dag hebben we op wolkjes gelopen! Ja, onze nieuwe Teva-sandalen hadden we gisteren al ontvangen van de familie en we hebben ze vandaag meteen ingelopen en goed gekeurd ;-)
In het dorp eten we nog iets en keren moe met de bijboot naar Zensation, die nog vredig ligt te schommelen en te wachten op ons. we zijn SUPER blij met onze kado's, die we onszelf hebben aangeschaft, hi, hi, hi,... Het lijkt al wél pakjesavond van Sinterklaas ;-) Merci lieve familie om ze voor ons mee te brengen xxx