St. Malo

Heerlijk geslapen, ook al liggen we aan de stadswal, toch is het hier rustig. The Captain gaat met z'n longboard op verkenning. De haven is in heraanleg, nieuwe stijgers liggen er al, maar water- & elekticiteitsvoorzieningen moeten nog geplaatst worden. Ook het sanitairblok is duidelijk aan vervanging toe. Sinds we België verlaten hebben, moeten we eenzaam en alleen douchen...delen liever samen een douchecabine, kwestie van water- & milieubesparend te denken ;-) Maar in andere landen zijn de faciliteiten kleiner en kleden de mensen zich "en plein public" om in de ruimte, dus wordt gemeenschappelijk niet geapprecieerd!
Geert heeft een open plekje gezien en we verleggen ons nog dichter naar het havenkantoor, in de hoop op betere WiFi. Met een Frans stokbrood, croissant en pain au cholat, verschijnt hij daarna aan boord. Ontbijt in de kuip volgt.
Het wordt steeds drukker op de wal, er is een loopwedstrijd en het parcour ligt naast ons, we kunnen vanop de eerste rij supporteren.
Na de wedstrijd lonkt de stad. Op het strand is het dit weekend "Feest van de wind & golven". Buiten wat vliegers in de lucht is er weinig belangstelling. Ondanks dat de zon schijnt is het frisjes. In de kuip is het altijd aangenamer en warmer.
In de stad is het druk en bij de restaurants is het aanschuiven. De Fruits de Mers lonken vanop de eettafels. We kopen één bij de visboer en verorberen hem met veel smaak, peuzelwerk en geduld op ons privé-terras. Yammie!
Van het ene uiterste in het ander, zit ik een uurtje later met men naaigerief herstellingswerken uit te voeren: knoop aanzetten, naad los,...
We gaan nog even op wandel en morgen om 6u moeten we al richting sluis varen voor de schutting naar buiten.

Jersey, St. Hellier(EN) - St. Malo(FR)

Vrijdag, 28 mei '15

Het is 6u47 als ik wakker wordt en op de klok kijk. Ik open de verduistering en er is bijna geen wind. The captain ligt naast mij reeds op zen IPad te tokkelen en bevestigd dat de weersvoorspellingen alweer veranderd zijn, minder wind. Dus als we snel zijn kunnen we nu nog over de drempel naar buiten varen, we hebben nog een uurtje. Snel zetten we ons vertrekkersmodus en even later staan we in zeilmaker aan het dek en gooien we de trossen los.

In het kanaal valt de wind mee en onze Zensation voelt zich TOP! Na enkele uren valt de windmeter weg, nadat we overstag gaan... Hij laat ons voor de rest van de trip in de steek. Morgen even de handleiding raadplegen. Onze "Goerge" vaart zoals steeds voortreffelijk, "Selfie" hebben we niet meer aan het werk gezet.

Het is bar koud, we zijn weer gehuld in thermisch ondergoed, zeilpaken, zeillaarzen, handschoenen en muts. Na enige tijd ga ik op zoek naar men skisokken om mijn ijsblokjes van voeten proberen op te warmen. Ik verlang naar iets warm in mijn lijf, door het spontane vertrek hebben we geen water gekookt, dus geen bouillon of thee om te drinken. Nog even geduld.

De kust wordt woester en hier en daar komen wat rotsen boven het water uit. Wauw, wat een prachtig zicht op St. Malo. 

We komen aan de sluis om naar de stadshaven te varen, maar zien geen lichten. In Reeds(vaarbijbel) & Vaarwijzer wordt geschreven over wacht-meerboeien. Onze gesofistikeerde pikhaak komt boven en maak me klaar om een meerboei op te pikken, wanneer we zien dat er opstaat geschreven "pecheur" en dat die boeien voor vissers verbonden zijn met touwen! Oeps net op tijd gezien, als je hier over vaart... 

Dus je bent gewaarschuwd als je hier ooit met je boot toekomt.

We roepen de sluiswachter op en moeten nog klein uurtje wachten. We varen naar de haven ernaast en leggen ons even op de kop van de steiger om daar te wachten tot de sluis begint te draaien. Eindelijk tijd om iets warm te eten. Ik zet de soep op. We horen niet veel later om de haverklap boten die ook de sluiswachter oproepen. We zien aan de andere kant dat er steeds meer boten Voorde sluis ronddobberen. Trossen los en hop... Geen tijd voor soep!

Het is behoorlijk druk voor de sluis, 4 zeilboten, waaronder een catamaran, de ene na de andere vissersboot die toekomt en dan nog 2 militaire schepen. Het is serieus uitkijken en manoeuvreren... Wie doet wat? Pfff... Toch veiliger en rustiger als je aan een wachtsteiger kan liggen wachten aan een sluis. Hier kunnen ze wel een voorbeeld aan onze Noorderburen nemen.

Eindelijk gaan de sluisdeuren open. Beroepsvaart heeft steeds voorrang, dus eerst de militairen schepen, de talloze vissers en dan wij. Door de verrekijker heb ik reeds gezien dat er geen bolders, trap of klam of dergelijke zich in de sluismuur bevinden. Ik zie enkel grote beroepsbolders bovenop de sluismuur staan en mannen rondlopen die touwen gooien naar de boten. De sluis ligt reeds goed vol, kunnen we er nog bij? Best naar voren varen en gaan bijliggen bij de militairen. Maar er is nog plek tegen de muur en de stewards gooien een lijn met aan het einde een verzwaarde apenvuist(verzwaarde bal). We hebben hier al over gelezen, deze methode gebruiken ze in de sluizen van het Panamakanaal. Zo'n apenvuist kan hard aankomen!

Plots worden er 2 van die lijnen met apenvuist op onze boot gegooid. Geert zegt de lijnen vast te maken op de klammen op onze boot, maar de stewards(helpers op de wal) zeggen ons om ze rond een landvast met lus van ons te moeten doen. Hier zijn we niet op voorbereid... Oei, men paalsteek is nog niet goed ingeoefend! Effe stress en paniek, maar het is geen probleem, iedereen blijft kalm en behulpzaam. Oef we liggen vast. De catamaran en nog een zeilboot komen bijliggen. Dit is alweer een nieuwe ervaring en een voorbereiding op het Panamakanaal voor binnen enkele jaren.

De sluis gaat open en de stewards helpen elke boot ook weer los te maken. We komen toe in de haven en hebben een ongelooflijk prachtig zicht op de historische omgeving. Wat een knappe gebouwen!

We eten eindelijk ons soepje en bewonderen de mooie omgeving.

Na een warme douche gaan we nog even op verkenning. Morgen gaan we verder de omgeving ontdekken. We liggen hier alvast mooi in het centrum.