zondag 31 januari 2016

Oversteek Atlantische Oceaan dag 17

Dag 17_ Zondag, 31 Januari 16  ' 20:00 UTC -3

Afgelegde afstand : 152NM,waarvan 153dichter bij doel
Gemiddelde snelheid : 6,33Kn
Knopen wind : 13-20Kn O
Positie : 14°29'N 057°31'W
Koers  : 260°
Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 200NM
 
De verleiding is weer groot om de SPI te laten staan voor de nacht, maar we zijn nog niet lang uitgevlinderd, of de wind trekt al aan. We horen twee boten elkaar oproepen op de marifoon. De ene kunnen we horen, de andere niet. Uit hun gesprek kunnen we uitmaken dat ze voor ons zijn en ook onderweg naar Martinique. De ene behoord, net als de Amerikanen van de week, bij de Atlantic Odyssey (= gelijkaardige really als de ARC, georganiseerd door Jimmy Cornell). We zien ze echter niet, noch visueel, noch op AIS.
Wanneer the Captain me aflost voor de wacht, zien we ineens twee boten op AIS, evenwijdig met ons. Maar we zien geen lichtjes in de verte. Het is nacht en dus niet het moment om contact te maken via de marifoon...jammer.
Tijdens Johan zijn nacht trekt de wind nog meer aan en valt er regen, veel regen...the Captain spring bij en reeft de zeilen. De deur wordt in de kajuitingang geplaatst en het luik gesloten. Een tijdje later krijgen ze opnieuw een grote bui over hen heen en bij het opkomen van de zon opnieuw!
Daarna klaart het weer helemaal uit en wordt het weer snel zonnig en warm.
De mannen horen ook opnieuw de twee boten van in de vroege avond en horen ook nu slechts maar één van de twee en vernemen uit hun gesprek, dat ze nu achter ons zitten. Ook de twee boten die op AIS te zien zijn, varen reeds een stuk achter ons. Tegen dat het een deftig uur is voor een gesprek, zijn we te ver van elkaar om nog contact te kunnen maken.
The Captain is alweer in zijn element, wetende dat we vier boten hebben ingehaald!
De dag gaat voorbij met enkele keren gijpen, wat gepaard gaat met het telkens verzetten van de spiboom, om de genua uit te bomen. En zo kriosen we verder af.
Vliegende visjes bekijken, die uit een golf springen, over het water zweven, om vervolgens weer in een golf te duiken/botsen. Hi, hi, hi, het is echt komiek om ze bezig te zien!
Tegen dat we afklokken, staan er ons nog 200mijl af te leggen. Dit hebben we reeds gevierd tijdens apo-time met rum (Bacardi-cola voor de heren, een wit wijntje voor mezelf) en een streepje muziek. Johan speelt op zijn gitaar en wij proberen hem te begeleiden met drumstokken en sambaballen ;-) Nog even en we zitten in een beach-bar!
200 mijl is te veel om op één dag te doen. We dreigen maandagnacht toe te komen...dat willen we vermijden. We zullen morgen moeten zien hoe de dag verloopt en hoe we kunnen afremmen, zodat we dinsdagvoormiddag arriveren. Oej, na al die moeite om zo snel en hard mogelijk te varen en Martinique te bereiken, moeten we nu ons gaan inhouden!
Ondertussen hangen Rita (vrouw van Johan) en Christa & Manu in de lucht. Later deze avond landen ze op Martinique. Ze gaan er dus toch vóór ons zijn! Dan heeft ons ontvangstcomité nog ruim de tijd om de vlaggenlijn, spandoek en ponpons voor onze aankomst voor te bereiden ;-)
Voor wie ons nog mailt, je kan tot ten laatste maandag 19u(Belgische tijd) naar de iridium mailen. Want van zodra we er zijn, gaat de sateliettelefoon uit! Je kan ons dan weer gewoon contacteren via zensationsailing@gmail.com