Dinsdag, 15 - zondag, 20 mei ‘18_07u30(UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
Wie droomt er niet weg bij het horen van de naam: ‘Bora Bora’?! Nou, wij in ieder geval wél en het stond op ons ‘wishlist’ van te bezoeken eilanden, net zoals bij onze vrienden Sandra & Ivo. Na bijna een jaar rondzeilen in dit werelddeel Frans Polynesië, waartoe het eiland behoort, is het eindelijk zover... ook al is dit werelddeel zo groot als de oppervlakte van Europa, toch leek Bora Bora al snel héél dicht bij te zijn, zeker toen we reeds enkele keren in de archipel van de Genootschapseilanden, op de eilanden Mo’orea & Tahiti waren, waartoe het behoort.
Moet ik mezelf even knijpen?! We zijn nu echt toegekomen op Bora Bora! Misschien wel de beroemdste bountybestemming 🏝 ter wereld, vooral bekend om z'n diep blauwe lagunes, hagelwitte stranden en weelderig groene berglandschap. Gaat het aan onze hoge verwachtingen voldoen?
Na alle negatieve verhalen van andere cruisers over dit "verpeste" eiland, zijn onze verwachtingen niet zo hoog gespannen. Toch willen we het een kans geven en ons eigen oordeel vellen!
De Genootschapseilanden Archipel is de meest bezochte archipel van de vijf archipels van Frans-Polynesische. Van de 118 eilanden wordt Bora Bora de ‘Parel van de Stille Oceaan’ genoemd en is het een populair huwelijksreis-eiland. De oorspronkelijke naam van dit eiland is in de loop der eeuwen enkele keren veranderd: voor de Europeanen kwamen, werd het ‘Vavau’ & ‘Mai te Pora’, genoemd, wat «opdoemen uit de duisternis» of meer precies «gecreëerd door de Goden» betekend. Volgens oude legendes was dit het eerste eiland dat uit het water oprees. In de loop der tijden werd de naam: ‘Pora of Popora’ gebruikt, dat daarna ‘Pora Pora’ werd, wat in het Tahitiaans "eerstgeborene" betekent. Bora Bora bestaat uit een uitgedoofde vulkaan, de 727 meter hoge ‘Mount Otemanu’, en een door een rif omgeven turquoise lagune. Deze vulkaan geeft vanaf grote afstand al een imposant gezicht. Aan de rand van de indrukwekkende bergen liggen witte zandstranden. Deze stranden zijn grotendeels bedekt met palmbomen. In het ondiepe turqoise water kan men duiken en snorkelen. Het is een van de beste duikstekken ter wereld. Dit vanwege de temperatuur van het water, de vele koralen en grote verscheidenheid aan kleurrijke vissoorten. Bora Bora heeft een oppervlakte van 29,3km² en een eigen vliegveld dat vanaf het hoofdeiland Tahiti te bereiken is. Bora Bora zou (samen met Maupiti) ongeveer 7 miljoen jaar oud zijn en zo de oudste zijn van de Genootschapseilanden. Eigenlijk is Bora Bora bijna een atol, een halve stap tussen de Tuamotu’s atollen (10-40 miljoen jaar oud) en de hoge eilanden van de Genootschapseilanden, zoals Tahiti of Raiatea (tussen 2-3 miljoen jaar oud). De immense lagoon is bijna drie keer zo groot als het eiland, namelijk 80km² en is omringd door een héél groot rif met slechts één opening, nml.: de ‘Te Ava Nui pass’, gelegen tussen de motus van ‘Toopua & Tevairoa’, dat gelegen is tegenover het hoofddorp ‘Vaitape’. Het eiland is ongeveer 9km lang & 4km breed, het heeft een weg van 32km die rond het eiland gaat en geeft de impressie & karakter van een hoog eiland door de overweldigende vegetatie die de basalttoppen van ‘Mount Otemanu (727m) & Mount Pahia (661m)’ bedekt.
Bora Bora werd rond 300 na Christus bevolkt door Polynesiërs. Pas in 1722 werd Bora Bora ontdekt door de Nederlander Jacob Roggeveen, maar de eerste die echt voet aan wal zette was de Britse ontdekkingsreiziger James Cook. In 1842 werd Bora Bora een overzees gebied van Frankrijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de Verenigde Staten een landingsbaan en een oliedepot op het eiland. Dit diende als basis voor watervliegtuigen. Pas in 1962 opende op Bora Bora een vliegveld wat ook grote internationale vliegtuigen kon ontvangen.
Deze ‘tuin van Eden’ in de Stille Oceaan, is een mythische eiland waar vooral pasgetrouwde koppels een onvergetelijke tijd beleven. Tegenwoordig is het eiland een reisbestemming bij uitstek, echter alleen te realiseren door mensen met een groot budget (ongeveer minimum 500 euro per nacht 😱!). Toeristen hebben de keuze uit een scala aan exclusieve resorts, waarvan de meeste gevestigd zijn op een privé-motu op de koraalring of in de lagoon, met bungalows op het water en kuuroorden, die alleen bereikbaar zijn met de boot. Het idyllische Bora Bora is niet voor niets het icoon van de Stille Zuidzee. De typische sprookjesachtige over-water-bungalows met pieren die uitsteken in de lagoon als tentakels, maken van de plaatjes echte postkaart snapshots. Het eiland heeft echter veel meer te bieden dan wat de postkaarten ons laten zien: niet alleen zijn er de luxehotels, maar ook het binnenland, zijn rijke verleden, de reuze mantaroggen en de rijke lagune.
Volgens de reisgids vind je nergens zoveel luxe als in dit paradijs: “Laat jezelf in slaap wiegen door het geklots van het water tegen de steunpalen van je over-water-bungalow, kijk naar het ballet van de vissen door het glazen paneel in de vloer, duik vanop je terras in een natuurlijk aquarium en word wakker voor een ontbijt dat je wordt gebracht in een traditionele boomstamkano: wie wil zo’n droom niet verwezenlijken?”
Wij doen het bijna net zo, maar dan vanop onze dobberende dame... en met selfservice 😉. Om ons heen een bijna oneindige lagoon dat het kleurenpalet van een artiest weergeeft met verscheidene tinten van fel blauw tot groen en met een fantastisch uitzicht op de ruige pieken van de vulkaan en ons ‘Sensation’-tje die ons van het nodige transport voorziet voor onszelf & proviand.
De Lagoon van Bora Bora heeft een reputatie van de mooiste van de wereld te zijn. De blauwe kleurenschakeringen van turquoise tot saffier van dit heldere transpirerende water, ligt achter een beschermend omringend koraalrif met héél wat motu’s (=eilanden op die strook) met wuivende kokosnootpalmbomen 🌴 & witte uitgestrekte zandstranden. In het midden van lagoon, ligt het groene eiland met twee oprijzende magische pieken: ‘Mount Otemanu & Pahia’. Al deze elementen vormen de hoofdbestanddelen van een ‘tropische’ droom 🏝. Het spel van kleuren en licht fonkelen & branden op onze netvliezen 🤩. Een lagune zo mooi, zo blauw, zoals we nog niet eerder hebben gezien. Of beelden we het ons in?! We zeilen voorzichtig de lagoon door langs het rif, telkens met een schuin oog op de dieptemeter gericht en ik vooraan op de punt. Af en toe is het vreselijk spannend en hebben we minder dan 50cm tot 0cm water onder de kiel! We kiezen verschillende ankerplekje uit rondom het eiland, beginnend in het westen bij motu ‘Toopua’, waar we bij het ontwaken dolfijnen 🐬🐬🐬 om ons heen hebben, al snel zijn de excursieboten bij hen in de buurt! Daarna varen we langs noord rond tot aan de zuidpunt. Al snel vinden we de beste snorkelspots: gewoon even de excursie-bootjes met ‘terroristen’ (=toeristen 🤪) in de gaten houden. Het anker valt meestal in spierwit zand met slechts 4 à 5m water onder ons. Motu’s met hagelwitte strandjes & palmbomen zijn ons vaste decor. Tijdens onze zeiltochten door de lagune ontdekken we een symfonie van kleuren; van blauw, groen, jade, appelblauwzeegroen, azuurblauw, turquoise, emerald & honderd schakeringen daartussen. Het doet bijna pijn aan onze ogen, maar we kunnen getuigen zijn: het is niet gefotoshopt!!! Het paradijs is HIER, denk ik. Het water is zo helder dat we niet eens hoeven te snorkelen: we kunnen de bont gekleurde vissen vanaf de boot bekijken. Het leven onder water neemt de bovenhand. We gebruiken elke kans om dit snorkelparadijs te ontdekken. Hier & daar worden we belaagd door waterscooters, jet-skieërs, parasailers en James Bond-achtige voertuigen die soms rakelings voor ons langsschieten. Het is soms gevaarlijk om te zwemmen. Al snorkelend bevinden we ons op twee verschillende spots (één west & één oost) tussen de pijlstaartroggen & zwarte puntrifhaaien op de voederplek. Er zwemmen wel een stuk of dertig joekels van roggen om ons heen! Ze zijn prachig & tam, hun giftige stekelstaart hebben de meesten nog, toch is het een ‘toeristische attractie’ zonder gevaar, waar we ‘GRATIS’ aan deelnemen 🤑. Met hun fluweelzachte vleugels fladderen de pijlstaartroggen nieuwsgierig om ons heen en komen tegen je lichaam aanzwemmen & knuffelen. Wat hebben ze gekke rare bolle ogen en een schattig mondje! Als de roggen door hebben dat de voedertijd erop zit, zweven ze weer langszaam verder.
We zijn door het dolle heen als we ook de spots (-> één in’t westen & oosten) met reuze manta’s vinden! Wouw, wat zijn deze beesten groot & elegant. Ze laten het niet aan hun hartje komen dat we hen allen vastleggen op de gevoelige plaat. In de koraaltuin worden we opgezogen door een kleurenpracht van koraal met verscheidene benetier-schelpen en duizende vissen. Op de bodem zijn de woorden: ‘I ❤️ Bora Bora’ gevormd met koraal & schelpen en even verder op, het woord: ‘Princess’
Tweemaal pikken we een moering op bij de Bora Bora Yachtclub (20US$/N met natuurlijk zwembad, terras in’t water). Net zoals even verderop, de ‘Maikai Bora Bora Yachtclub’(30US$/N voor moering met zwembad), zijn het geen één van allen ‘echte’ jachtclubs, vooral hun prijzen zijn niet jachties-budget-vriendelijk en een zeilclub zijn ze ook niet! Hun naam is er enkele voor rijkere ‘Europese’ locals te lokken! Toch profiteren we van een heerlijke onbeperkte zoetwaterdouche en HH op het terras met gratis WiFi 🍻🍹.
Meermaals wandelen we enkele kilometers naar het hoofddorp en ontdekken daar de vele ‘juwelen-/parelboetieks’, de twee supermarkten en de vele roulottes (=foodtrucks).
Vanaf de jachtclub dinghieën we ‘s morgens naar de Chinese supermarkt ‘Chin Lee’ (dinghyrit van 1,5 mijl), waar ze, volgens andere cruisers, het beste stokbrood van Frans Polynesië hebben... Nou, we hebben wél heel wat meer archipels & eilanden bezocht dan hen en beter baguettes 🥖🥖 gegeten dan deze 😜.
En inderdaad, het hele eiland is volgebouwd met grote resorts zodat de hagelwitte stranden aan ons gezicht onttrokken worden. De mooiste motus zijn prive-terrein en voor ons niet toegankelijk. Maar als je vriendelijk vraagt of je even een wandelingetje mag maken, iets drinken of de bijboot wil achter laten, zeggen ze meestal ‘JA’. Zo mogen we ‘Sensation’-tje in iemand zijn voortuin aan de lagoonkant leggen en wandelen we van onze zuidelijke ankerplaats naar de ‘bekendste’ bar/restaurant’ van het eiland, nml.: “Bloody Mary’s”. Dit is niet zomaar een bar/restaurant, deze heeft een unieke setting en ervaring: een zandvloer, kokosnoottafels & -krukken. Op de ‘muur met beroemdheden’ staan héél wat grote namen, maar die avond is zelfs ‘Alf’ niet aanwezig. We laten een gesigneerd ‘1 US$’-biljet achter op de muur en kiezen ons diner uit een tentoongesteld assortiment van verse vis, zeevruchten en vlees uitgesteld in een open koeltoog. Dit is een concept dat ze hier hanteren sinds hun bestaat in 1979. Hun ‘gratis’ transport zet ons weer netjes af bij het resort waar onze bijboot ligt te wachten.
Toch ook weer even wat klussen, de batterijen laden niet zo goed meer... is de dynamo of regelaar stuk?! Na checken blijkt er één van de contactdraden losgetrild te zijn... dat heuvel is snel opgelost 👍🏽.
En... is Bora Bora nu het absolute paradijs? Na onze persoonlijke lagooncruise & mening, zeggen we volmondig ‘JA’! Je hoeft alleen op het juiste moment op de juiste plaats te zijn, zoals overal en respect te hebben voor anderen. Ook al komen er véél toeristen & cruiseschepen, heeft het zijn authentieke karakter behouden en is het niet omgetoverd tot een ‘ver-Amerikaanst’-shopping imperium! Bora Bora is echt geweldig mooi.
De perfecte witte zandstranden geven de azuurblauwe wateren met de tropisch gekleurde vissen en reuze manta’s die ontspannen onder je heen glijden, een rijkelijk geheel.
Geen wonder dat dit ‘picture perfect’ is voor een romantische setting en het een romantische universum is met luxueuze resorts op bijna elke motu.
Maar de vraag blijft: ‘Is Bora Bora echt één van de mooiste eilanden ter wereld?’
Wij hebben er met z’n viertjes alvast van genoten! En ik heb er nog NIET genoeg van 😍!
