Maandag, 26 oktober tot en met woensdag, 28 oktober '15
Maandag, 26 oktober '15
De nacht verliep trekkend en sleurend: onze landvasten en fenders hadden het hard te verduren...het leek wél of de steiger elk moment zou afbreken! Was er zoveel wind of deining? Als ik het er met An 's morgens over heb, hebben ze dit ook ervaren, maar is het volgens haar omdat onze dames hier willen vertrekken en zich aan het loswrikken waren. Ja, ze liggen hier al even en Vaguebond al wat langer als Zensation, dus tijd om ze weer te laten varen en het ruime sop te kiezen!
Reddingsvesten liggen klaar, waterkoker staat aan, thermossen worden gevuld, fruit geschild en opgegeten, elektriciteitstekker uitgetrokken, verrekijker en fototoestel in de kuiptafel gelegd met een snoep/tussendoor-voorraadje.
De laatste weerbeelden en gribfiles worden binnengehaald en de 'Polar' wordt er nog eens op losgelaten. Het ziet er allemaal OK uit. We zijn er klaar voor!
Afscheid nemen...nooit niet gemakkelijk...ook hier scheiden onze wegen elkaar voor 'we weten niet hoe lang'...'zien we elkaar onderweg nog ergens?'
Het waren alvast super-leuke dagen samen, met als hoogtepunt ons Madeira-avontuur. Tnx An&Ivan, tot de volgende waskot-apo en chips-meeting en Zensationeel-kapsel-date, some where a round the world ;-)
We gooien Vaguebond haar trossen los en zwaaien hun drietjes uit en volgen. Nog even een Vaguebond-fotoshoot en daar varen ze dan richting het Zuiden, naar Tenerife en wij richting Zuidoosten, naar Graciosa, Lanzarote.
We zien in de verte Ilhas Desertas aan onze rechterkant liggen, maar laten het figuurlijk links liggen, omdat de enige ankerplek met deze wind ons geen beschutting biedt.
Bye, bye Portugal...tot de volgende keer...because we 'll be back!
Het log zit vast, ondanks het onderwater onderhoud van gisteren. Na een uurtje halen we het Log er dan maar weer langs de bilge uit en werkt het weer! Er staat een matige deining en de mijlen tellen snel op, we gaan vooruit. Het is een mooie zonnige dag en zetten ons al snel in zwemkledij...het gaat heerlijk. Zelfs 'Selfie' doet haar werk goed, wanneer ze in de vroege avond in control is.
Dinsdag, 27 oktober '15
The Captain gaat de nacht in, maar het gekletter van de zeilen en het aanzetten van de motor 's nachts voor een kleine twee uur, maakt het slapen moeilijk. Geert krijgt er ook nog een flinke regenbui bovenop.
Wanneer ik de wacht over neem, verbaasd het me hoe licht het buiten is, ondanks de bewolking en het verstoppertje spelen van de maan en sterren. Het is aangenaam om met dit licht en zicht te varen. Slechts een Nederlandse tanker verschijnt op de plotter en vaart een eind van ons voorbij. Ons kookwekkertje laat het na enkele keren afweten en mijn ogen proberen te vechten tegen de zware rolluiken... Maar om de paar minuten wordt ik weer wakker geschud door een golf of door een zeil dat wat klappert en probeer ik dit op te lossen. Toch maar een nieuwe kookwekker kopen bij 'the local Chinees'.
Om vijf uur neemt Geert de wacht weer over. Al snel wordt het licht en is 'Selfie' weer aan het sturen. We hebben al héél wat mijlen van ons traject afgelegd en wanneer de 'Polar' wordt geraadpleegd, ziet het er naar uit dat we veel vroeger zullen toekomen op La Graciosa, i.p.v. 's morgens om 7 of 8u, zal het een nachtelijke aankomst worden. We hebben ook een fijne wind en lopen goed op halve à ruime koers, met deining van vanachter, waardoor we van de golven surfen en soms een snelheid van meer dan 10kn halen! Super gaat het en we voelen ons goed. De Canarische eilanden komen dichterbij en we ruilen de Portugese vlag weer in voor de Spaanse. De volgende keer dat we de Portugese vlag weer hangen, is als we binnen enkele jaren op de terugweg langs de Azoren passeren.
Net voor het avondeten zien we een helikopter op de plotter verschijnen...eu...een helikopter?! We wisten niet dat we dit konden zien op de plotter. En wat komst die hier doen? Er is hier geen land of boot in de buurt. Zou die voor ons komen? Maar, we zien hem niet boven ons en op de plotter zien we dat hij verder vliegt...oef!
Voor het donker wordt reven we beide zeilen en zetten George weer in control. Ik begin de wacht, zodat Geert de laatste uren kan overnemen. Maar the Captain heeft het moeilijk met rusten op commando en na een dik uur staat ie alweer in de kuip... Nog enkele uren te gaan.
Woensdag, 28 oktober '15
De nacht is nog helderder met de volle maan. Geert vraagt zich af of hij zonnecréme op zijn gezicht moet smeren, zoveel licht geeft de maan! Land is in zicht...nog enkele mijlen te gaan. Een vissertje met zijn klein lichtje is in de verte te zien, goed zichtbaar door de heldere nacht. De donkere omlijningen van de gebergten komen dichterbij en de kaartplotter wijst ons de weg naar de ankerplek. Met onze twee paar ogen kijken we extra aandachtig mee en turen in het donker naar het onbekende terrein. We zien golven kapot slaan op rotsen en zien een lichtje. Wat is het? Telkens gaat het AIS-alarm af en verschijnt er 'gevaarlijk AIS-object' op de plotter. Inerverend, want het gaat het om de minuut af en we krijgen het niet verwijderd! Dan zien we een ander lichtje verschijnen...een ankerlicht? Op de plotter zien we een AIS-signaal van een zeilschip dat voor anker ligt...daar is de ankerbaai. We zijn vlakbij en al snel zien we meerdere ankerlichtjes, twintig tel ik er...nou, we gaan hier niet alleen liggen!
We zoeken een plekje en droppen ons anker. Het is 1u30 en we hebben 286mijl in 41uur gevaren, met een gemiddelde snelheid van 7kn. Wouw, wat een trip! Dit is SUPER goed gegaan, dankzij de goede wind en onze vinnige dame. Zo mag het altijd gaan...ik begin het zelfs graag te doen, de nachttochten en oversteken/meerdaagse trips, althans met heldere nachten en het sneller bereiken van de bestemming ;-)
Alleen de aanwezigheid van onze vrienden, de dolfijnen, zou deze etappe nog perfecter maken...want deze hebben nu niet gezien en ook nog steeds geen walvis :-(
Tevreden kruipen we samen in onze kajuit, onverwacht een nachtje eerder met elkaar herenigd!
