Oversteek South Pacific: Ecuador, Bahía de Caráquez -> Frans Polynesië, Gambier: dag 11

Dag 11: Zaterdag, 20 -> zondag, 21 mei '17 _ 17.00 LT(local time= UTC -7)

Resultaten na 24u:

Afgelegde afstand: 162 NM

Gemiddelde snelheid: 6,75 kn

Knopen wind: 22kn

Positie: 14°21'S 105°00'W

Koers: 245°

Afstand tot bestemming: 1804 NM

Het wordt koeler en voor de nachtwachten kruipen we in een slaapzak in de kuip. Zo zijn we beschermd voor de wind en eventueel opspattend water. Onder een sterrenhemel turen we in onze cocon drie uur om ons heen en dan mogen we weer naar de binnenkant van onze oogjes kijken in de livingkooi.

In de dag genieten we van het zonnetje dat onder de bimini probeert ons te verwarmen.

Selfie maakt weer lawaai! Daar gaan we weer...het achteronder uitladen, alle bussen diesel & water eruit sjouwen, deurtjes eruit, the Captain in het nauwe achteronder kruipen, ik op de zwemtrap met het frisse zeewater dat over mijn blote voeten stroomt terwijl ik met de sleutel de bout tegenhoud die langs binnen wordt aangedraaid. Voor hoe lang blijft ie deze keer zitten en doet ie de steun niet kraken. Bij het verwijderen van de buitenste sleutel, verliest the Captain zijn grip erover... Neptunus heeft weer een extra werktuig om mee te klussen ;-)

Aantal geredde vliegende vissen: 1; aantal waar alle hulp te laat voor kwam: 1; aantal stinkende handdoeken (hulpmiddel om de hulpeloze spartelende diertjes te kunnen pakken en weer te water te laten: 1

Oversteek South Pacific: Ecuador, Bahía de Caráquez -> Frans Polynesië, Gambier: dag 10

Dag 10: Vrijdag, 19 -> zaterdag, 20 mei '17 _ 17.00 LT(local time= UTC -7)

Resultaten na 24u:

Afgelegde afstand: 163 NM

Gemiddelde snelheid: 6,79 kn

Knopen wind: 23 kn

Positie: 13°19'S 102°29'W

Koers: 250°

Afstand tot bestemming: 1965 NM

Om de mast te ontlasten en de verstaging extra te ondersteunen, geeft onze walkapitein Guy een 'ultieme' tip: vallen (spinnaker-/en kotterval) aan de loef kant (hoge kant) zetten. Dat doen we meteen. De wegneembare kotterstag op zich is ook een extra verstaging. De krachten die op het hele schip inwerken zijn immens en niet te onderschatten! Voor de avond valt heisen we de kotterfok en rollen de genua weer in. Met windsnelheden van gemiddeld 25 knopen, varen we in het daglicht op de genua en 's avonds & 's nachts met het kleinere kotterzeiltje.

De weergoden zijn ons gunstig, ze zorgen voor een droge aangename nacht gevuld met sterren en een manensikkeltje, die twaalf uur later wordt afgelost door de zon. De golven veranderen en bouwen extra op tot 3,5 à 4 meter hoog! We voelen ons een speelbal tussen een paar poezenpoten... we rollen van links naar echts, van achter naar voor. Of is het van links naar voor en van rechts naar achter?! Je hoort wanneer een golf meer voor je in petto heeft. We proberen nog weg te duiken, maar... te laat! Hoeveel keren worden we nat van kop tot teen? Hoeveel keer nemen we een zoetwaterdouche om onze gepekelde kleren, lijven en haren te ontzouten? Maar we geven niet op en kleden ons weer om, om vervolgens nog eens getrakteerd te worden. Waaraan hebben we dit verdient?! Kleren hangen aan de reling in een poging tot drogen, waar ze nog eens lekker nagespoeld worden. Ja, je leest het goed: kleren! Het is net te fris (lees 25°C, de gevoelstemperatuur met wind is toch minder volgens mij!) om in badkledij te vertoeven en het water voelt koud aan.

Zensation vaart een ruime koers en de krachten die op het roer van de windvaansturing komen worden groter. Ze kreunt onder elke golf, die haar doet werken. De bevestiging op de romp verschuift telkens enkele millimeters. De bouten zijn te dun voor de gaten, maar we hebben geen anderen, aandraaien is slechts een tijdelijke oplossing. McGuyver denkt even na en maakt van het omhulsel van een bic een soort plug. Deze vijlt hij en bevestigd het tussen de bout en het gat. Selfie is blij en we horen haar niet meer! Toppie werk McGuyver :-)