Puerto de Cariño-Ares(ESP)

Zaterdag, 25 juli '15

De nacht was slecht voor ons alle vier! De deining had zich doorgezet in de baai en we lagen enorm te klotsen. Zensation lag rusteloos achter haar anker. Hierdoor heeft er geen enkel crewlid een oog toe gedaan :-(

Maar de zon is goed wakker en de chicas maken zich klaar om met een taxi naar de volgende bestemming te rijden. De mannen gaan een grote trip zeilen vandaag, zodat het de komende dagen korte tripjes worden en hopelijk comfortabeler om tussen de baaien te varen. De hombres zetten ons met ons dinghietje af op het strand en we zwaaien elkaar uit.

We gaan in het dorp iets drinken en proberen m.b.h.v. een woordenboek en hand&tand uit te leggen en te onderhandelen voor een taxi en de prijs. Het lukt ons, want iets later arriveert er een auto en de man roept: 'taxi'. De auto heeft geen taxibord op het dak en geen teller. Spannend! Ze zullen ons toch niet ontvoeren... Maar de man belt meteen een nummer op en we zien taxi op zijn scherm verschijnen: hij meldt zijn vertrek en route. 

Na twee maanden bevind ik me in een auto en zie ik een andere kant van de Noordkust, dan de kustlijn. De wegen zijn goed en er staan hier en daar mooie gebouwen en zelfs de typische Spaanse gebouwen: witte gevels en oranje dakpannen daken. De rit verloopt goed en het stadje lijkt leuk en druk. Het is vandaag een feestdag in Galicië en we horen hier in Ares verschillende canonsschoten. We gaan langs het havenkantoor en versieren al een plek voor Zensation. Normale prijs 62€, maar we krijgen discount en nog eens discount en nog eens... En uiteindelijk is het liggeld €16! Charmes van de chicas!? ;-)

We profiteren ervan om een beetje kleur te pakken en we plonsen in het heerlijke water en te dutten op het strand.

De mannen komen 's avonds toe. De deining was nog redelijk groot op de Golf van Biskaje, maar ze hadden een goede trip naar hier.  En het weer was en is prachtig. We gaan de feestsfeer nog even opsnuifen in de stad. We liggen goed aan de steiger en gaan hopelijk een goede en rustige nacht en nachtrust tegemoet.

Ría del Barquero, O' Vicedo - Puerto de Cariño(ESP)

Vrijdag, 24 juli '15

We worden wakker met een grijze lucht en gemiezer. Hadden voorlopigheid twee regendagen op onze teller staan... Zou dat weer meegekomen zijn uit België en in de valies van onze vrienden gezeten hebben? Het blijft heel de morgen door miezeren met af en toe een grotere frequentie. Na de middag klaart het wat op en zien we terug de uitgang van de ria. Wanneer we de ria buiten varen staat er een grote deining met golven van zeker 3 meter. Het is weer 'echt' zeilen en Zensation voelt zich in haar sas. Jammer genoeg geldt dit niet voor één crewlid :-( Die ziet een aantal keer de bodem van de emmer! We proberen het zo comfortabel mogelijk te maken en hopen dat de deining snel afneemt. Het is een korte trip naar onze volgende baai, maar elke minuut is op dat moment te veel... We proberen zo snel mogelijk aan land te gaan met ons dinghietje, maar de regen steekt daar nog even een stokje voor. We hebben weken prachtig weer gehad en een vlakke Golf, zelfs als een spiegel en meer geen wind dan wél wind. Als doop en kennismaking met de Golf van Biskaje voor onze opstappers, kan dit zeetje vandaag wél tellen! Tja, dit kunnen we niet vooraf voorspellen en hebben we niet in de hand, maar je wilt de korte tijd dat je bezoek hebt, ze het zo fijn mogelijk maken. 

Het dorpje, Puerto de Cariño valt tegen: weinig te zien, maar we maken er het beste van en komen in een klein restaurant terecht. De kok heeft geen kaart en stelt de visvangst van de dag voor a.d.h.v. een A5 ringmapje met vergeelde papieren, waarop de vissen staan afgebeeld en beschreven in het Spaans en het Engels. Geweldig! Hij stelt voor een visschotel samen te stellen met de verschillende vissen en het resultaat is lekker. De maaltijd doet ons allen goed en we varen tevreden terug naar Zensation. Morgen zal de tocht verder gaan met alleen de hombres als crew...

Vrijdag, 24 juli '15 deel 2

Extra nieuwsbulletin!!!

Een vergetenheidje...

's Morgens trekken de heren erop uit met Dinghietje naar het dorp opzoek naar wat brood. The Captain kijkt nog even of er benzine in de motor zit en...weg zijn ze.

De hombres blijven redelijk lang weg en we denken dat we ze horen toekomen, maar horen dan weer geen motor meer. We zitten droog binnen en rustig te tateren. Opeens hoor ik 'Hallo', 'Hallo'. Ik denk, pfff, toch weer geen douane zeker! Ik ga kijken vanop de trap, maar zie niks. Dan hoor ik weer iemand 'Hallo' roepen en ik ga nu in de kuip kijken. En daar... Op het water een eindje van Zensation, zien we ons Dinghietje met de mannen. De één peddelt met de enige roeispaan(nog steeds geen nieuwe gevonden, door het speciale kliksysteem van Zodiak) en de andere peddelt met zijn sandaal... Er is veel wind en dan nog net op kop en ook wel wat golfjes... O charme, ze hebben het zwaar en raken maar niet dichter bij Zensation.

Ze zijn zonder benzine gevallen, terwijl er een hele tank in de boot staat! Nou, eerst dit moment toch even op de gevoelige lans leggen en wat lachen, alvorens hen een lange lijn met fender toe te gooien ;-)

Ze zijn beide doorweekt van het roeien, maar gelukkig zijn de stokbroden nog droog. 

Hi, hi, hi, ...

We geven de mannen een handdoek en droge kleren en horen over hun roei-avontuur tijdens het ontbijt. Zij hebben hun morning-excercieses gehad!

Vergetenheidje nr 2:

We waren het elke keer al vergeten, wanneer we de watertank vulden en wisten ook niet zo goed meer waar ie lag, maar eindelijk hadden we er in de laatste haven aan gedacht en gevonden: de 'douchezak'. Deze hadden we gekocht om toch nog wat warm water te hebben om ons te wassen of voor een afwaske, indien we lang op anker liggen en geen warm water meer hebben. Aangezien we enkel warm water hebben van de boiler bij walstroom(220V) of van de motor. Maar als er wind is zeilen we, dus warm water is van de motor is dan schaars... En dan is het water van onze buitendouche op den duur ook enkel koud, i.p.v. dat we kunnen kiezen tussen warm en kou of lauw ;-)

De douchezak heeft een inhoud van 20L, je vult die en dan is het de bedoeling dat de zon het water erin opwarmt. De zak is hiervoor ontworpen. We hadden hem dus enkele dagen geleden gevuld en het was zonnig en warm genoeg geweest om het water op een fijne temperatuur te krijgen. 

We hadden hem opgehangen aan de beugel, boven de zwemtrap. En dus gisteren voor de eerste keer gebruikt na onze plonsjes rond de boot. Bij ons vertrek vandaag, leggen we hem terug op het voordek, waar hij ook de afgelopen dagen lag en daar wat zonlicht en warmte kan pakken.

Maar ja...vandaag is het Golfke/zeetje een beetje heviger...remember. En we zijn nog maar net de baai uit en hangen in en helling van 30° aan de wind te zeilen en daar gaat ie...onze douchezak! We zien hem helemaal van het dek rollen, maar kunnen er niet aan om hem tegen te houden! Spijtig! Na éénmalig gebruik...weg. Maar het ergste is dat het alweer extra plastic is dat in de zee drijft en we hebben al zo veel zien ronddrijven, vooral plastic flessen :-(

Hopelijk spoelt die ergens aan of pikt een visser de douchezak op.

En nu opzoek naar een nieuwe of een douchepomp van Decathlon. De Anastasia-crew heeft zo één, met het systeem en uitzicht van een planten-/onkruidpomp.

Zo, ik denk dat ik nu al onze avontuurtjes van vrijdag heb genoteerd. Soms wil ik te snel of te veel schrijven en vergeet ik de helft door mijn enthousiasme of is het mijn chemo-brain?! Ik steek het altijd op het laatste, want die gaten van mijn vergiet hierboven worden precies groter i.p.v. kleiner ;-)

Viveiro-Ría del Barquero, O' Vicedo(ESP)

Donderdag, 23 juli '15

De dolfijn is alweer bij de andere boot, ook liggen daar enkele vissers, dus er zal zeker meer vis(=zijn maaltijden) zwemmen dan bij ons :-(

Ik zou hem nog graag dag zeggen...

We maken ons vertrekkensklaar en beginnen het anker op te halen. En...daar is ie dan! Hij vindt ankers duidelijk geweldig. Hij zwemt er heel de tijd tussen de ketting en de boeg van Zensation, dit was ook al dinsdagavond toen we toekwamen en ons anker dropten. Er zwemt ook steeds wat vis aan de ankerketting. Hadden we dat geweten, hadden we ons wél een paar keer verlegd ;-)

Met pijn in mijn hart en tranen die achter mijn ogen prikken, verlaten we de baai en ons huisdier...konden we hem maar meenemen!

De volgende baai is ook mooi en het water is hier helderder en vertoont verscheidene tinten blauw in het zonlicht. Straks komen onze vrienden hier toe. We droppen het anker. Een beetje verder op de rivier is er nog een anker plek, met stukken die droogvallen en alweer een prachtig zicht geven met die zandbanken die in het midden van de rivier verschijnen bij LW. We halen ons anker op, we hebben nog 2u voor LW, misschien kunnen we er nog geraken...het eerste stuk gaat goed, het tweede is maar net diep genoeg en het derde gaat weer zonder probleem, maar het vierde=laatste stukje net voor de ankerplaats, blijven we de kiel in het zand steken... We moeten terug, voor het water nog verder zakt en we het tweede stuk niet meer doorgeraken. Zand is geen probleem voor de kiel, maar je zakt er niet in, zoals in modder; en dan gaat Zensation schuin liggen, wat niet zo goed en fijn is. We komen er goed door en droppen ons anker terug in de eerste baai. Jammer, want het zicht en de kleuren waren daar nog mooier en een geweldige 'ontvangst plaats' geweest voor onze opstappers.

The Captain gaat op verkenning in het dorp en naar de beste landings- en ophaalplaats voor onze vrienden.

En dan is het zover, ze zijn er bijna... De Animos-crew is geland en ze zijn onderweg met de taxi. Het weerzien met onze steigervrienden van Kortgene is fijn en de Duvel-voorraad krijgt ook aanvulling ;-)

We plonsen samen in het water en genieten van de mooie zomeravond, lekker eten en drinken, elkaars gezelschap en de verhalen die we elkaar te vertellen hebben.

Viveiro(ESP)

Woensdag, 22 juli '15

Als ik wakker ben, hoor ik ons huisdier door de romp heen blazen. Hij is hier... Aan de boot zwemmen redelijk wat vissen met een rode kleur op hun rug en honderden kleine visjes. De dolfijn is al actief op jacht. We varen met de dinghy naar het strand en hij is vrij dichtbij als we vertrekken...Zalig! We krijgen er niet genoeg van om hem te spotten en in actie te zien. Maar we moeten ook eens op verkenning gaan in de stad en proviand inslaan, want morgen komen onze eerste opstappers toe.

De stad is redelijk groot en voor ons in twee delen: het stuk aan de beach en het stuk aan de haven. Eerst gaan we op verkenning aan de beach. We stappen door de duinen naar de stad. Er zijn hier vooral café's en eetgelegenheden en wat winkels, zoals bakkers, viswinkel, supermarkt, groentewinkel, enz... Na de verkenning kopen we proviand in en we gaan twee keer naar de winkel, want het is niet zo makkelijk om de zware flessen water door de duinen te sleuren, onze trolley zakt daar met z'n wielen in 't zand. Als we terug komen zwemt de dolfijn aan een andere boot. In de namiddag maken we met ons Dinghietje de trip naar de haven en de andere kant van de stad. Er zijn hier weer leuke smalle straatjes met (tapas)bars, restaurants en winkels. En er is een grote supermarkt, 'Gadis' vlak aan de haven. In het terugkeren gaan we daar nog even binnen en rarara...wat hebben ze hier?! Duvel en nog andere Belgische bieren en zo veel meer drank en andere producten! Toch laten we de Duvel staan, we hebben nog enkele aan boord. 

We komen terug aan Zensation en onze dolfijn blijft aan de andere boot zwemmen. :-(

's Avonds maken we de wandeling terug naar de stad aan de haven, via de brug en om de havenkommen heen. Een mooie wandeling. Het is drukker in de stad dan van de namiddag...de siësta is voorbij en de Spanjaarden genieten van hun aperitief met een tapatje, die je hier in Galicië in elke bar bij een drankje krijgt. 

Het is bijna donker als we aan ons drijvend huisje toekomen, maar ons huisdier is niet met onze dame aan het spelen. Hopelijk komt die morgenvoormiddag nog even langs...

Ría de Ribadeo-Viveiro(ESP)

Dinsdag, 21 juli '15

We verlaten de Río Eo, die de grensrivier vormt tussen Asturië en Galicië. Vanaf nu bevinden we officieel in het land van de ria's. De Ria's zijn vanaf nu langer, groter en breder.

We zetten meteen zeil, maar het wordt meteen motorzeilen... Het landschap aan de kustlijn is alweer anders en ruwer met granieten rotsen. En hier en daar zijn er ver uitstekende rotsen/kapen die we moeten ronden. De wind komt geleidelijk en we kunnen nog een mooi stukje zeilen tot aan de ankerplaats in een baai in de Ría de Viveiro. Er liggen al twee zeilboten en overal liggen kleine vissersbootjes die volop proberen hun vangst te vergroten. En de dolfijn, die volgens onze Anastasia-vrienden in deze baai zou wonen, is die er? We kijken en net als we ons anker willen droppen, horen we pffff... Daar is ie! Wauw, hij is hier echt. Hij komt een aantal keer gracieus aan ons Zensation dag zeggen. Het weer is ondertussen minder: grijs en wat zever valt op ons neer. Spijtig dat we even naar binnen moeten... Ik wil elke seconde van de dolfijn zijn spektakel en aanwezigheid genieten. Al snel klaart het op en zetten we ons op ons privé-terras en kijken hoe ons nieuw huisdier in zijn privé-baai rondzwemt. Ik voel me 'de koning te rijk!' Hier heb ik altijd al van gedroomd, dit heb ik altijd gewild: "een dolfijn aan Zensation, in onze achtertuin!" En hier is die nu. Maar is hij gelukkig, zo heel alleen? Het is een sociaal dier dat leeft in groep. Is hij zijn familie verloren of is hij verstoten. Op zijn prachtig glimmende lijf zien we een aantal littekens... 

Wanneer we nog wat zelfgevangen makreel over hebben, bereid à la chef Cindy, en dit willen in't water gooien voor hem, is hij iets verder weg. Ook al heeft hij hier visjes in overvloed(we hangen onze hengel niet uit, nog genoeg in de vriezer en willen hem zijn maaltijden niet afnemen of beschadigen met de haken), misschien wil hij ook wel eens iets anders op het menu, dan rauwe vis ;-)

Het is donker en af en toe horen we hem blazen. We kruipen in onze kooi, maar ik ben 'over excited' met ons huisdier die we hier hebben!