woensdag 2 september 2015
Sesimbra-Sines(PT)
Dinsdag, 1 september '15
Na wat dag-taakjes te hebben uitgevoerd, gaan we nog even naar het vissersdorpje. Onze vrienden maken zich vertrekkensklaar, ze zijn gisteren al naar het dorp gefietst. Vanavond zien we elkaar in de volgende baai.
Er is hier een prachtig strand en vele hotels, appartementen en horeca. Een populair vakantie-plekje van de Portugezen.
Na een fikse wandeling en een vers visje, zijn we klaar om verder te varen.
Het is een mooie zeiltrip en we gaan goed vooruit. Net voor zonsondergang droppen we ons anker. Na het eten varen met ons Dinghietje nog even naar Ikiro voor een nightcap ;-)
Lissabon, Doca de Alcântara - Sesimbra(PT)
Maandag, 31 augustus '15
De dag begint grijs en er vallen zelfs wat druppels...dit is niet voorspelt. Maar al snel komt de zon te voorschijn en is het heet. We hebben nog enkele uren om met de sightseeing-bus te rijden. We willen nog een stuk zien en stappen naar de busstop. Maar in de stad zien we dat ons ticket niet geldig is voor deze tour. Dan maar een ander stuk en nog even genieten van al het moois in Lissabon.
Daarna is het tijd om ons proviand aan te vullen, want de komende 11 dagen zullen we ankeren. Met onze nieuwe kar halen we drank aan en verse groenten en fruit. Zo kunnen we er weer even tegen aan.
Ons log wordt voor de zoveelste keer losgemaakt en in de bilge kuizen we nog dieselresten op! Het blijft vloeien dat rotspul!!! We laten de bilge leeg in de achterkajuit voor de komende tijd, zodat we beter kunnen kontroleren wanneer er diesel inkomt. We zijn klaar voor vertrek en in de vroege avond verlaten we de haven en varen de Taag af. Hierbij nemen we afscheid van een indrukwekkende stad.
We hebben 33mijl voor de boeg en zeilen de avond in...al voor 21u(lokale tijd) is de zon hier onder. We halen onze bestemming niet voor het donker is. Maar er zijn véél sterren en de maan komt op.
Onze vrienden van Ikiro zijn al gearriveerd in Sesimbra en laten onze via Skype weten dat het moeilijk ankeren is in de baai: te weinig plaats tussen de vele meerboeien waar kleine bootjes aanliggen en slechte ankergrond. Ze liggen in de haven.
Wanneer we toekomen in de baai, zien we een mooie plek en we maken het anker klaar. Maar al snel begint Zensation te rollen... Er staat hier véél deining. Dan maar de haven binnenvaren en onze vrienden staan al klaar om ons op te vangen. Het is laat en we zijn moe en kruipen meteen onder de lakens.
Lissabon, Marina Parque das Nacões - Doca de Alcântara(PT)
Zondag, 30 augustus '15
We gooien al vroeg de trossen los in de Expo Marina, want enkel met hoog water kunnen we hier door de sluisdeuren varen. We varen de Taag op richting oude stad, waar we in de haven van Alcântara gaan liggen. Zo zijn we dichter bij onze Citytour voor vandaag.
We wandelen naar de opstapplaats en deze passeert eerst langs enkel delen van de stad die we gisteren reeds gezien en gedaan hebben. We moeten van bus wisselen en bij het naar beneden stappen van boven naar beneden, schuif ik van de trap op de bus... Dat begint al goed! We wandelen naar de startplaats van de tour en onderweg slaat the Captain z'n beste enkel(volleybal-enkel, al een aantal keer gekwetst) om! Ja, ja, gevaarlijk zo'n stadsbezoek ;-) Twee gebrekkige, waarvan één die altijd bont en blauw ziet(the Captain denkt dat ze hem op ne dag in de bak steken, met al mijn blauw plekken), deze keer niet van de dolfijnen of het varen en de trap in de boot waar ik honderd keer tegen bots...the cathering-lady moet ook vaak op en af de trap en loopt veel rond terwijl de boot onder helling hangt en zij zich ergens moet proberen aan vast te houden of evenwicht zoeken ;-)
Alé, we houden de moed erin en starten onze tour. We zien alweer prachtige dingen onderweg. En de bus brengt ons naar Bélem, waar we de toren van Bélem en de 'Padrão dos Descombritos' bezoeken. Het klooster dat een beetje verder staat is groots en een schitterend gebouw.
Lissabon heeft ook véél te bieden en de dag is zo voorbij.
We gaan aan de andere haven, bij de '25 April brug' nog de sfeer op snuiven en wanen ons in een ander land, als zeldzame blanke tussen al de kleurlingen.
's Avonds wordt het hier een bruisende uitgaansbuurt en dat horen we enkele uren later tot in de kajuit...
Lissabon, Marina Parque das Nacões(PT)
Zaterdag, 29 augustus '15
We vertrekken tijdig, op zoek naar een bushalt waar we de 'hop ON hop OFF sightseeing bus' kunnen nemen. Vandaag nemen we de route aan de Expo en de stad. De bussen zijn dubbeldeckers, met een open dak, waar je bij de verschillende bezienswaardigheden kan af-of opstappen en tijdens de route kan je met de oortjes in je eigen taal luisteren naar de informatie over Porto en alle stopplaatsen. Je kan kiezen tussen verschillende routes en zo kan je véél zien op korte tijd.
We nemen een 48u-ticket en stappen af bij 'Torre Vasco da Gamma', een toren van 145m hoog die de vorm heeft van een zeil. Boven op het platform is een restaurant en krijg je een gigantisch panorama te zien over de Taag.
Maar...sinds 2004 is het overgenomen door een hotel en het restaurant is er niet meer, dus ook geen toegang naar boven! En zo is het hier met de meeste gebouwen van de Expo: veel staat er leeg of is niet te bezichtigen...jammer, want het heeft véél geld gekost en nu staat het hier nutteloos te verkommeren. Het hypermoderne gebied lijkt wél een beetje op een spookstad. Dit gevoel hadden we gisterenavond al, maar dachten dat hier tijdens e dag toch wél meer leven en toeristen en toeristische attracties zouden zijn...jammer! Terug de bus op dan maar. Volgende stop is de arena. De bus rijdt door...hoe? Stopt die hier niet? Dan stappen we maar aan de volgende stop af en wandelen terug. Dan zien we dat je op de bel moet drukken, wanneer je wil afstappen aan de volgende stopplaats. Dat wisten we niet. We gingen er van uit dat ze bij elk nummertje automatisch stopten.
Wanneer we aan het stadion/arena aankomen, lijkt het een sportveld te zijn voor verschillende sporten. We zien dat de deuren naar de arena toe zijn, maar voor 0,70€/pers. mogen we gaan kijken. De bewaker spreekt enkel Portugees. We wandelen de tribune op en...dit is géén arena! Hier doen ze niet aan stierengevechten! Dit is een voetbal- & atletiekveld/piste. Maar een verzorgt en het is hier een sportpark met tennispleinen enz... Tja, ik had mijn planning op de route van een andere maatschappij(Red Line) gemaakt en wij zitten op de YellowBus. Hun routes zijn bijna hetzelfde en de volgorde van bezienswaardigheden en stopplaatsen. Dus, weer even vergelijken en puzzelen op de tribune. De bewaker kijkt vreemd op, als we weer passeren en vraagt of het niet goed was?! Jawel, maar niet wat we wilden of verwachten te zien. Terug een bus op en nu afstappen bij de juiste Arena! Ook daar hebben we pech: gesloten voor een privé-event! We kunnen het prachtige gebouw aan de buitenkant bewonderen en nog net een foto maken van de foto van de binnenkant van de arena en poseren als echte toreadors ;-)
We stappen weer op de bus en even later stappen we via een charmante wijk met steile straten, trappen, kronkelpaden en schaduwrijke pleintjes met kiosk en terras. Op één van die pleinen heb je een panoramisch zicht over de stad en de Taag. Er zijn ook weer kraampjes met ambachtelijke spullen en de wijk heeft een Bohemische sfeer. De typische oude trammetjes(zoals we die in Porto gezien hebben), alsook de Tuk Tuk-taxi's zijn hier talrijk aanwezig. Keuze te over om je te verplaatsen of rondritten te maken met de verschillende vervoersmiddelen.
We komen nog véél indrukwekkende gebouwen, standbeelden en pleinen tegen in de oude stad. En het plein en gebouw op de 'Praca de Comércio' is nog grootser dan we al voorbij varend opgemerkt hadden. Op het volgende plein aan de fontein, krijgt the Captain iets aangeboden...ja, we hadden al gehoord dat dit de plaats was...we zeggen vriendelijk dat we geen interesse hebben. We hebben niks nodig om 'roze olifantjes' te zien en we gaan ook géén 'space-cake' bakken ;-)
We haasten ons naar het 'Praca da Figueria' plein, waar we de bus kunnen opstappen richting haven. De tour begint ook op dit plein en de bus vertrekt net. Maar al gauw merken we dat de bus de verkeerde richting uitgaat. Oei, we zitten op de verkeerde! Tja, doordat we de laatse bus wilden halen voor die dag, waren we vergeten dat er op die plaats twee verschillende touren starten. We stappen snel uit en haasten ons terug naar de startplaats. Hopelijk is er nog één die de andere tour doet, anders wordt het een taxi nemen of lokale bus. Gelukkig vertrekt onze tourbus te laat...en kunnen we meerijden tot aan de havenbuurt. Best vermoeiend zo'n stadsbezoek en 'hop ON hop OFF-en'. Morgen is er nog een dag om verder te city-hoppen.
Het is nog heet en we genieten na op ons eigen zonnig terrasje.
We vertrekken tijdig, op zoek naar een bushalt waar we de 'hop ON hop OFF sightseeing bus' kunnen nemen. Vandaag nemen we de route aan de Expo en de stad. De bussen zijn dubbeldeckers, met een open dak, waar je bij de verschillende bezienswaardigheden kan af-of opstappen en tijdens de route kan je met de oortjes in je eigen taal luisteren naar de informatie over Porto en alle stopplaatsen. Je kan kiezen tussen verschillende routes en zo kan je véél zien op korte tijd.
We nemen een 48u-ticket en stappen af bij 'Torre Vasco da Gamma', een toren van 145m hoog die de vorm heeft van een zeil. Boven op het platform is een restaurant en krijg je een gigantisch panorama te zien over de Taag.
Maar...sinds 2004 is het overgenomen door een hotel en het restaurant is er niet meer, dus ook geen toegang naar boven! En zo is het hier met de meeste gebouwen van de Expo: veel staat er leeg of is niet te bezichtigen...jammer, want het heeft véél geld gekost en nu staat het hier nutteloos te verkommeren. Het hypermoderne gebied lijkt wél een beetje op een spookstad. Dit gevoel hadden we gisterenavond al, maar dachten dat hier tijdens e dag toch wél meer leven en toeristen en toeristische attracties zouden zijn...jammer! Terug de bus op dan maar. Volgende stop is de arena. De bus rijdt door...hoe? Stopt die hier niet? Dan stappen we maar aan de volgende stop af en wandelen terug. Dan zien we dat je op de bel moet drukken, wanneer je wil afstappen aan de volgende stopplaats. Dat wisten we niet. We gingen er van uit dat ze bij elk nummertje automatisch stopten.
Wanneer we aan het stadion/arena aankomen, lijkt het een sportveld te zijn voor verschillende sporten. We zien dat de deuren naar de arena toe zijn, maar voor 0,70€/pers. mogen we gaan kijken. De bewaker spreekt enkel Portugees. We wandelen de tribune op en...dit is géén arena! Hier doen ze niet aan stierengevechten! Dit is een voetbal- & atletiekveld/piste. Maar een verzorgt en het is hier een sportpark met tennispleinen enz... Tja, ik had mijn planning op de route van een andere maatschappij(Red Line) gemaakt en wij zitten op de YellowBus. Hun routes zijn bijna hetzelfde en de volgorde van bezienswaardigheden en stopplaatsen. Dus, weer even vergelijken en puzzelen op de tribune. De bewaker kijkt vreemd op, als we weer passeren en vraagt of het niet goed was?! Jawel, maar niet wat we wilden of verwachten te zien. Terug een bus op en nu afstappen bij de juiste Arena! Ook daar hebben we pech: gesloten voor een privé-event! We kunnen het prachtige gebouw aan de buitenkant bewonderen en nog net een foto maken van de foto van de binnenkant van de arena en poseren als echte toreadors ;-)
We stappen weer op de bus en even later stappen we via een charmante wijk met steile straten, trappen, kronkelpaden en schaduwrijke pleintjes met kiosk en terras. Op één van die pleinen heb je een panoramisch zicht over de stad en de Taag. Er zijn ook weer kraampjes met ambachtelijke spullen en de wijk heeft een Bohemische sfeer. De typische oude trammetjes(zoals we die in Porto gezien hebben), alsook de Tuk Tuk-taxi's zijn hier talrijk aanwezig. Keuze te over om je te verplaatsen of rondritten te maken met de verschillende vervoersmiddelen.
We komen nog véél indrukwekkende gebouwen, standbeelden en pleinen tegen in de oude stad. En het plein en gebouw op de 'Praca de Comércio' is nog grootser dan we al voorbij varend opgemerkt hadden. Op het volgende plein aan de fontein, krijgt the Captain iets aangeboden...ja, we hadden al gehoord dat dit de plaats was...we zeggen vriendelijk dat we geen interesse hebben. We hebben niks nodig om 'roze olifantjes' te zien en we gaan ook géén 'space-cake' bakken ;-)
We haasten ons naar het 'Praca da Figueria' plein, waar we de bus kunnen opstappen richting haven. De tour begint ook op dit plein en de bus vertrekt net. Maar al gauw merken we dat de bus de verkeerde richting uitgaat. Oei, we zitten op de verkeerde! Tja, doordat we de laatse bus wilden halen voor die dag, waren we vergeten dat er op die plaats twee verschillende touren starten. We stappen snel uit en haasten ons terug naar de startplaats. Hopelijk is er nog één die de andere tour doet, anders wordt het een taxi nemen of lokale bus. Gelukkig vertrekt onze tourbus te laat...en kunnen we meerijden tot aan de havenbuurt. Best vermoeiend zo'n stadsbezoek en 'hop ON hop OFF-en'. Morgen is er nog een dag om verder te city-hoppen.
Het is nog heet en we genieten na op ons eigen zonnig terrasje.
Cascais-Lissabon, Marina Parque das Nacões(PT)
Vrijdag, 28 augustus '15
We nemen voorlopig afscheid van Ikiro, want we varen naar Lissabon voor enkele dagen.
We zeilen rustig en proberen nog eens een visje te vangen onderweg. We varen tussen twee kleine vissersbootjes en...daar gaat onze molen...beet? Of hebben we één van de vissers hun vislijn te pakken? 'Oejoeijoei..!' Horen we in de verte. Lap, de visser zijn lijn aan de haak. The Captain begint zijn lijn binnen te halen, maar ze knakt! Die van de visser is sterker en daar gaat ons aas alweer en weer géén verse vis!!!
We varen de Rivier Taag of Rio Tejo(in het Portugees) op. We zien meteen indrukwekkende bezienswaardigheden: de 'toren van Bélem', Paradrão dos Descobrimentos'(aandenken aan de ontdekkingreizigers uit de 15de&16de eeuw, het plein 'Praca do Comércio', enz...
We varen de brug 70m hoge 'Ponte 25 de Abril' onderdoor. Deze is indrukwekkend en wordt vergeleken met the Golden Gate of San Francisco(USA). Onderaan op de brugpeilers zijn dolfijnen afgebeeld. Op de oever staat een Christus beeld 'Cristo-Rei', vergelijkbaar met die in Brazilië.
We varen verder de Taag op en nemen de Expo Marina of de Nacões, die nog maar dateert van de Expo in 1998. Rondom de marina is alles in thema van de zee/water en de expo gebouwd. Zo vormen de gebouwen aan de haven een cruiseschip en zijn er zitbanken in de vorm van een golf. Op de promenade wandel je over mozaïek-afbeeldingen van vissen.
Het is al donker als we nog een avondwandeling richting de Expo maken.
Er bevinden zich de moderne gebouwen en futuristische gebouwen. We zien er weinig van, maar ze zijn wél prachtig verlicht. Morgen komen we terug als de zon schijnt. We zien een kabelbaan met bakjes zoals in een skioord. Dit was ook aanwezig in Porto.
We wandelen verder tot aan een groot shoppingcenter, waarin een grote supermarkt de hele benedenverdieping inpalmt. Alles is hier dagelijks open tot middernacht! Het is een beetje ver stappen om onze proviand aankopen te maken en ook véél te druk...het is na 22u30 en er staat een lange rij voor de kassa's. De twee spullen die we in onze handen hebben, zetten we terug. We komen misschien morgen wel terug of kopen het ergens anders.
In de horecazaken aan de haven is nog wat beweging, als we terugwandelen naar Zensation. De planning voor morgen is gemaakt: bezoek Lissabon deel I
We nemen voorlopig afscheid van Ikiro, want we varen naar Lissabon voor enkele dagen.
We zeilen rustig en proberen nog eens een visje te vangen onderweg. We varen tussen twee kleine vissersbootjes en...daar gaat onze molen...beet? Of hebben we één van de vissers hun vislijn te pakken? 'Oejoeijoei..!' Horen we in de verte. Lap, de visser zijn lijn aan de haak. The Captain begint zijn lijn binnen te halen, maar ze knakt! Die van de visser is sterker en daar gaat ons aas alweer en weer géén verse vis!!!
We varen de Rivier Taag of Rio Tejo(in het Portugees) op. We zien meteen indrukwekkende bezienswaardigheden: de 'toren van Bélem', Paradrão dos Descobrimentos'(aandenken aan de ontdekkingreizigers uit de 15de&16de eeuw, het plein 'Praca do Comércio', enz...
We varen de brug 70m hoge 'Ponte 25 de Abril' onderdoor. Deze is indrukwekkend en wordt vergeleken met the Golden Gate of San Francisco(USA). Onderaan op de brugpeilers zijn dolfijnen afgebeeld. Op de oever staat een Christus beeld 'Cristo-Rei', vergelijkbaar met die in Brazilië.
We varen verder de Taag op en nemen de Expo Marina of de Nacões, die nog maar dateert van de Expo in 1998. Rondom de marina is alles in thema van de zee/water en de expo gebouwd. Zo vormen de gebouwen aan de haven een cruiseschip en zijn er zitbanken in de vorm van een golf. Op de promenade wandel je over mozaïek-afbeeldingen van vissen.
Het is al donker als we nog een avondwandeling richting de Expo maken.
Er bevinden zich de moderne gebouwen en futuristische gebouwen. We zien er weinig van, maar ze zijn wél prachtig verlicht. Morgen komen we terug als de zon schijnt. We zien een kabelbaan met bakjes zoals in een skioord. Dit was ook aanwezig in Porto.
We wandelen verder tot aan een groot shoppingcenter, waarin een grote supermarkt de hele benedenverdieping inpalmt. Alles is hier dagelijks open tot middernacht! Het is een beetje ver stappen om onze proviand aankopen te maken en ook véél te druk...het is na 22u30 en er staat een lange rij voor de kassa's. De twee spullen die we in onze handen hebben, zetten we terug. We komen misschien morgen wel terug of kopen het ergens anders.
In de horecazaken aan de haven is nog wat beweging, als we terugwandelen naar Zensation. De planning voor morgen is gemaakt: bezoek Lissabon deel I
Cascais: bezoek Sintra(PT)
Donderdag, 27 augustus'15
We zetten onze wekker, want de Ikiro-taxi pikt ons vroeg op...we gaan op uitstap met z'n vieren naar Sintra en nemen daarvoor een bus die ons op veertig minuten naar daar brengt. Het is mistig, maar we zien en horen onze taxi-dinghy aankomen. Op ons tripje naar de haven komen we véél kwallen tegen, zo van die dikke lichte gele, zoals we in Frankrijk ook gezien hebben. We horen en voelen een bonk, net voor we afmeren...oeps, we hebben ééntje geraakt...
Aan het loket van de buslijnen zijn de bedienden niet kranig met hun informatie(gisteren ook niet, toen we al info waren komen vragen) en het promoten van het combi-ticket, wat voordeliger uitkomt en ook praktischer is om ter plaatse in Sintra de lokale bussen en kasteelroutes te nemen. Enfin, nu hoeven we niet aan te schuiven bij de buschaffeur en scannen we ons kaartje op de bus.
Sintra is een romantische stad met verschillende burchten, kastelen, monastaries en baselieken en nog véél meer prachtige gebouwen, waarvan er een aantal Unesco Werelderfgoed is. Met de sightseeing 'hop on, hop off' bus kan je kiezen tussen twee kasteelroutes. Het is druk, in de stad, op de bus en aan de stopplaatsen. De eerste bus zit vol, alvorens we er op zitten...dan maar te voet naar de eerste stopplaats, kasteel. Langs de wandelroute staan verschillende beelden van kunstenaars en er staan ook véél verkopers langs de weg met zelfgemaakte juwelen, schilderijen, foto's, enz... We zijn al snel aan het eerste paleis 'Palácia Nacional de Sintra' met twee opvallende witte kegelvormige schoorstenen, die zich in de keuken situeren en het zicht van de stad domineert. Daar kunnen we de bus op naar de Moorse burcht. Portugal heeft véél islamitische invloeden van vroeger en die vind en zie je overal terug in de historische gebouwen.
De rit naar de burcht 'Castelo dos Mouros' is steil en lang. Toch komen we onderweg moedige wandelaars tegen.
We betalen inkom en beklimmen de omwalling en vele torens van de burcht. We hebben een prachtig zicht op een aantal andere kastelen en stopplaatsen, die op de heuvels en tussen het groen staan. De panorama's die we op onze netvliezen zien en branden, zijn alweer Prach-Tig en sprookjesachtig. Je waant je hier in Disneyland en Efteling, maar dan grootser en alleen de sprookjesfiguren en prinsen & prinsessen missen we! Ridders zijn hier ook niet meer, maar ze hebben duidelijk fel gestreden in en rond deze burcht.
Aan de busstop staat alweer véél volk en de eerstvolgende bus is al snel vol en we moeten dus wachten op de volgende...Tja, dan heb je een ticket en kan je er niet op... Te veel volk en het verkeer in het kleine stadje en smalle enkelrichting straatjes is te druk, waardoor de tour-bussen ook niet kunnen doorrijden en hun uurregelingen niet kloppen. Ze zouden beter tijdens de tour-uren de wegen en de stad autovrij houden en meer bussen inleggen. Want nu moet je lang wachten, waardoor je tijd te kort komt om alle touren en bezienswaardigheden te doen. En, je hebt ook kans dat de helft van je familie of groep op de bus zit en de andere niet...
Alé, de volgende bus hebben we geluk, we kunnen er net op, d.w.z. met drie, voor nummer vier zijn neus gingen de busdeuren alweer toe! Toen heb ik effe geroepen: 'Wait, my husband!' Gelukkig deed de chaffeur de deuren weer open en kon mijn Lovertje opstappen. We besluiten het Paleis van Pena links te laten liggen, wat een wijze beslissing is, aan de gigantische rij wachtende te zien staan, om weer beneden te geraken.
In de stad, kiezen we voor de andere route en komen zo bij een prachtig sprookjeskasteel: 'Quinta da Regaleira'. Het kasteel heeft een gigantische tuin, waarin verscheidene torens staan en die grotten, ondergrondse tunnels, fonteinen, een waterval en diepe waterput van 27m diep herbergt. Het is zoeken en elke keer weer met verbazing en bewondering te kijken naar wat er hier allemaal tevoorschijnt tovert...hier als kind verstoppertje spelen, is een droom...of misschien wél een nachtmerrie! Want zo snel wordt je niet gevonden in deze mysterieuze grote tuin. 'Alice in Wonderland' zou zich hier wél kunnen in vinden ;-)
Binnenin het kasteel zijn ontelbare schatten aan meubilair, wand- en plafonddecoratie, raam- en deurcossijnen, enz...
Wauw! We zijn betoverd! Dit is de moeite waard. Jammer dat het tijd is om onze laatse bus terug naar Cascais te nemen. Één dag is duidelijk te kort voor het magische Sintra en al haar bezienswaardige 'schatten'!
We nemen de buslijn die langs de kustlijn en 'Cabo da Roca' komt. Deze kaap, is het meest uitstekende Westerse punt van Portugal en Europa: 'Where the Land ends and the Sea begins'_Luis Camoes. Deze hebben we van de week onder zeil gerond, toen we van Porto kwamen. Een beruchte kaap, waar het ook kan spoken bij slecht weer/storm. Zo zien we ze eens van de andere kant.
In Cascais is het nog gezellig druk en we eten nog iets op een terras. Daarna gaan we nog even langs het festival en sluiten de avond af met churos. Dit hebben we in Spanje minder of zelden gezien, maar in Portugal overal. Tijd om er eens eentje te proeven...een beetje familie van onze smoutebol, van het kermiskraam. De smaak is minder vettig en valt wél mee, maar we zijn er geen fan van.
Met heel wat kilometers en steile beklimmingen in onze benen en kuiten, gaan deze moeë berggeitjes slapen ;-)
We zetten onze wekker, want de Ikiro-taxi pikt ons vroeg op...we gaan op uitstap met z'n vieren naar Sintra en nemen daarvoor een bus die ons op veertig minuten naar daar brengt. Het is mistig, maar we zien en horen onze taxi-dinghy aankomen. Op ons tripje naar de haven komen we véél kwallen tegen, zo van die dikke lichte gele, zoals we in Frankrijk ook gezien hebben. We horen en voelen een bonk, net voor we afmeren...oeps, we hebben ééntje geraakt...
Aan het loket van de buslijnen zijn de bedienden niet kranig met hun informatie(gisteren ook niet, toen we al info waren komen vragen) en het promoten van het combi-ticket, wat voordeliger uitkomt en ook praktischer is om ter plaatse in Sintra de lokale bussen en kasteelroutes te nemen. Enfin, nu hoeven we niet aan te schuiven bij de buschaffeur en scannen we ons kaartje op de bus.
Sintra is een romantische stad met verschillende burchten, kastelen, monastaries en baselieken en nog véél meer prachtige gebouwen, waarvan er een aantal Unesco Werelderfgoed is. Met de sightseeing 'hop on, hop off' bus kan je kiezen tussen twee kasteelroutes. Het is druk, in de stad, op de bus en aan de stopplaatsen. De eerste bus zit vol, alvorens we er op zitten...dan maar te voet naar de eerste stopplaats, kasteel. Langs de wandelroute staan verschillende beelden van kunstenaars en er staan ook véél verkopers langs de weg met zelfgemaakte juwelen, schilderijen, foto's, enz... We zijn al snel aan het eerste paleis 'Palácia Nacional de Sintra' met twee opvallende witte kegelvormige schoorstenen, die zich in de keuken situeren en het zicht van de stad domineert. Daar kunnen we de bus op naar de Moorse burcht. Portugal heeft véél islamitische invloeden van vroeger en die vind en zie je overal terug in de historische gebouwen.
De rit naar de burcht 'Castelo dos Mouros' is steil en lang. Toch komen we onderweg moedige wandelaars tegen.
We betalen inkom en beklimmen de omwalling en vele torens van de burcht. We hebben een prachtig zicht op een aantal andere kastelen en stopplaatsen, die op de heuvels en tussen het groen staan. De panorama's die we op onze netvliezen zien en branden, zijn alweer Prach-Tig en sprookjesachtig. Je waant je hier in Disneyland en Efteling, maar dan grootser en alleen de sprookjesfiguren en prinsen & prinsessen missen we! Ridders zijn hier ook niet meer, maar ze hebben duidelijk fel gestreden in en rond deze burcht.
Aan de busstop staat alweer véél volk en de eerstvolgende bus is al snel vol en we moeten dus wachten op de volgende...Tja, dan heb je een ticket en kan je er niet op... Te veel volk en het verkeer in het kleine stadje en smalle enkelrichting straatjes is te druk, waardoor de tour-bussen ook niet kunnen doorrijden en hun uurregelingen niet kloppen. Ze zouden beter tijdens de tour-uren de wegen en de stad autovrij houden en meer bussen inleggen. Want nu moet je lang wachten, waardoor je tijd te kort komt om alle touren en bezienswaardigheden te doen. En, je hebt ook kans dat de helft van je familie of groep op de bus zit en de andere niet...
Alé, de volgende bus hebben we geluk, we kunnen er net op, d.w.z. met drie, voor nummer vier zijn neus gingen de busdeuren alweer toe! Toen heb ik effe geroepen: 'Wait, my husband!' Gelukkig deed de chaffeur de deuren weer open en kon mijn Lovertje opstappen. We besluiten het Paleis van Pena links te laten liggen, wat een wijze beslissing is, aan de gigantische rij wachtende te zien staan, om weer beneden te geraken.
In de stad, kiezen we voor de andere route en komen zo bij een prachtig sprookjeskasteel: 'Quinta da Regaleira'. Het kasteel heeft een gigantische tuin, waarin verscheidene torens staan en die grotten, ondergrondse tunnels, fonteinen, een waterval en diepe waterput van 27m diep herbergt. Het is zoeken en elke keer weer met verbazing en bewondering te kijken naar wat er hier allemaal tevoorschijnt tovert...hier als kind verstoppertje spelen, is een droom...of misschien wél een nachtmerrie! Want zo snel wordt je niet gevonden in deze mysterieuze grote tuin. 'Alice in Wonderland' zou zich hier wél kunnen in vinden ;-)
Binnenin het kasteel zijn ontelbare schatten aan meubilair, wand- en plafonddecoratie, raam- en deurcossijnen, enz...
Wauw! We zijn betoverd! Dit is de moeite waard. Jammer dat het tijd is om onze laatse bus terug naar Cascais te nemen. Één dag is duidelijk te kort voor het magische Sintra en al haar bezienswaardige 'schatten'!
We nemen de buslijn die langs de kustlijn en 'Cabo da Roca' komt. Deze kaap, is het meest uitstekende Westerse punt van Portugal en Europa: 'Where the Land ends and the Sea begins'_Luis Camoes. Deze hebben we van de week onder zeil gerond, toen we van Porto kwamen. Een beruchte kaap, waar het ook kan spoken bij slecht weer/storm. Zo zien we ze eens van de andere kant.
In Cascais is het nog gezellig druk en we eten nog iets op een terras. Daarna gaan we nog even langs het festival en sluiten de avond af met churos. Dit hebben we in Spanje minder of zelden gezien, maar in Portugal overal. Tijd om er eens eentje te proeven...een beetje familie van onze smoutebol, van het kermiskraam. De smaak is minder vettig en valt wél mee, maar we zijn er geen fan van.
Met heel wat kilometers en steile beklimmingen in onze benen en kuiten, gaan deze moeë berggeitjes slapen ;-)