Oversteek Atlantische Oceaan dag 17

Dag 17_ Zondag, 31 Januari 16  ' 20:00 UTC -3

Afgelegde afstand : 152NM,waarvan 153dichter bij doel

Gemiddelde snelheid : 6,33Kn

Knopen wind : 13-20Kn O

Positie : 14°29'N 057°31'W

Koers  : 260°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 200NM

 

De verleiding is weer groot om de SPI te laten staan voor de nacht, maar we zijn nog niet lang uitgevlinderd, of de wind trekt al aan. We horen twee boten elkaar oproepen op de marifoon. De ene kunnen we horen, de andere niet. Uit hun gesprek kunnen we uitmaken dat ze voor ons zijn en ook onderweg naar Martinique. De ene behoord, net als de Amerikanen van de week, bij de Atlantic Odyssey (= gelijkaardige really als de ARC, georganiseerd door Jimmy Cornell). We zien ze echter niet, noch visueel, noch op AIS.

Wanneer the Captain me aflost voor de wacht, zien we ineens twee boten op AIS, evenwijdig met ons. Maar we zien geen lichtjes in de verte. Het is nacht en dus niet het moment om contact te maken via de marifoon...jammer.

Tijdens Johan zijn nacht trekt de wind nog meer aan en valt er regen, veel regen...the Captain spring bij en reeft de zeilen. De deur wordt in de kajuitingang geplaatst en het luik gesloten. Een tijdje later krijgen ze opnieuw een grote bui over hen heen en bij het opkomen van de zon opnieuw!

Daarna klaart het weer helemaal uit en wordt het weer snel zonnig en warm.

De mannen horen ook opnieuw de twee boten van in de vroege avond en horen ook nu slechts maar één van de twee en vernemen uit hun gesprek, dat ze nu achter ons zitten. Ook de twee boten die op AIS te zien zijn, varen reeds een stuk achter ons. Tegen dat het een deftig uur is voor een gesprek, zijn we te ver van elkaar om nog contact te kunnen maken.

The Captain is alweer in zijn element, wetende dat we vier boten hebben ingehaald!

De dag gaat voorbij met enkele keren gijpen, wat gepaard gaat met het telkens verzetten van de spiboom, om de genua uit te bomen. En zo kriosen we verder af.

Vliegende visjes bekijken, die uit een golf springen, over het water zweven, om vervolgens weer in een golf te duiken/botsen. Hi, hi, hi, het is echt komiek om ze bezig te zien!

Tegen dat we afklokken, staan er ons nog 200mijl af te leggen. Dit hebben we reeds gevierd tijdens apo-time met rum (Bacardi-cola voor de heren, een wit wijntje voor mezelf) en een streepje muziek. Johan speelt op zijn gitaar en wij proberen hem te begeleiden met drumstokken en sambaballen ;-) Nog even en we zitten in een beach-bar!

200 mijl is te veel om op één dag te doen. We dreigen maandagnacht toe te komen...dat willen we vermijden. We zullen morgen moeten zien hoe de dag verloopt en hoe we kunnen afremmen, zodat we dinsdagvoormiddag arriveren. Oej, na al die moeite om zo snel en hard mogelijk te varen en Martinique te bereiken, moeten we nu ons gaan inhouden!

Ondertussen hangen Rita (vrouw van Johan) en Christa & Manu in de lucht. Later deze avond landen ze op Martinique. Ze gaan er dus toch vóór ons zijn! Dan heeft ons ontvangstcomité nog ruim de tijd om de vlaggenlijn, spandoek en ponpons voor onze aankomst voor te bereiden ;-)

Voor wie ons nog mailt, je kan tot ten laatste maandag 19u(Belgische tijd) naar de iridium mailen. Want van zodra we er zijn, gaat de sateliettelefoon uit! Je kan ons dan weer gewoon contacteren via zensationsailing@gmail.com

 

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 16

Dag 16_ Zaterdag, 30 Januari 16  ' 20:00 UTC -3

Afgelegde afstand : 161NM,waarvan156NMdichter bij doel

Gemiddelde snelheid : 6,7Kn

Knopen wind : 10-15Kn O

Positie : 14° 36'N  054°52'W
Koers  : 300°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 353NM

Ook nu weer halen we de SPI naar beneden voor het diner en zonsondergang. Liever zouden we hem laten staan met dit beetje wind, maar het risico lopen dat de wind toch zou aantrekken 's nachts en hem in het donker te moeten toe doen, laten we liever zo. We vlinderen het grootzeil en de genua weer uit en hopen dat we niet te veel moeten inboeten qua snelheid...

De nacht valt en de maan laat steeds langer op zich wachten, waardoor de sterren langer kunnen fonkelen tegen de zwarte hemel en in het water de zeealgen voor vuurwerk zorgen. Ik kan er uren naar kijken.

Om middernacht wordt eindelijk de overzeilkaart omgedraaid en wordt het eerste kruisje van onze positie erop ingetekend. De kaart ligt verticaal in de helft geplooid op de kaartentafel en op de nieuwe (onaangeroerde) helft staan de Caraïbische eilanden afgebeeld. We komen dichterbij :-)

De regen blijft ons deze nacht bespaard en al snel is het weer licht en zetten we terug SPI.

Een krijsend geluid trekt de aandacht...de twee prachtige witte vogels zijn terug, na dagen telkens maar één van hen geluidloos over ons heen te zien vliegen, hebben ze elkaar blijkbaar weer gevonden en kwetteren er vrolijk op los. Of maken ze ruzie?

Even later merkt Geert een zeeschildpad op. Hij drijft bewegenloos aan ons voorbij. Is hij dood of slaapt ie? In ieder geval stoort hij zich niet aan ons en laat zich meedrijven met de deining. Ons fototoestel komt weer te laat!

Het is alweer eeuwen geleden dat we onze vrienden de dolfijnen hebben gezien. Misschien hebben ze ook wél een hekel aan die ronddrijvende zeewier velden en willen ze er niet tussen zwemmen.

We lummelen verder in de warmte van de zon, onder de bimini.

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 15

Dag 15_ Vrijdag, 28 Januari 16  '20:00  UTC -3


Afgelegde afstand : 167NM,waarvan 151NM dichter bij doel

Gemiddelde snelheid : 6,95Kn

Knopen wind : 10-20Kn O

Positie : 14°04'N52°012'W
Koers  : 240°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 509NM

 

 

Net voor het diner en zonsondergang, gaat de SPI toe en vlinderen we uit met grootzeil en genua/voorzeil.

Onder de sterrenhemel schrijf ik, tijdens mijn wacht, mails naar familie en vrienden. Leuk om dagelijks toch een beetje nieuws van iemand te ontvangen via deze weg. Leve de technologie!

Ook deze nacht krijgen we om de beurt een bui over ons heen. Een vliegende vis heeft weer geprobeerd om gratis mee te liften met taxi Zensation, tijdens the Captain zijn wacht. Maar zwartrijders worden zonder pardon uit de taxi gegooid!

Reeds vroeg wordt ik gewekt om bij het eerste daglicht mee SPI te zetten. De wind is ingezakt en we hopen zo toch wat snelheid en mijlen te halen. In de loop van de dag krijgen we af te rekenen met enkele wolken en wat regendruppels. Telkens zijn ze van korte duur en zorgen voor een vlagerige, aantrekkende wind. Hierdoor wordt er allert gestuurd, zodat de SPI mooi bol blijft staan. Ondertussen blijft het warm en zonnig en zien we enkele regenbogen.

We spotten in de verte een zeilboot...er is dus toch nog iemand op deze grote plas. Even later maken we contact met hen via VHF en maken een leuk praatje. Het zijn Amerikanen die reeds vijf jaar geleden vertrokken zijn en nu ook onderweg zijn naar Martinique. Zij hebben reeds de plekken en route gedaan, die voor ons nog moeten komen. We spreken af om elkaar in Martinique te treffen en samen, tijdens het uitwisselen van ervaringen, iets te drinken ;-)

We gaan sneller en na enkele uren zijn ze weer uit ons zicht verdwenen...

Eigenlijk zouden we graag een bevoorradingsschip treffen voor wat extra groenten en fruit, want onze verse voorraad is uitgeput, uitgezonderd nog wat uien, sjalot en een halve komkommer. Omkomen van de honger gaat nog niet direct gebeuren, want we hebben nog heel wat blikvoer en dergelijke voorhanden. In de vriezer zit nog zalm en kabeljauw en in de koelkast nog twee Lidl-kippetjes. En...de koelkast doet zijn werk nog steeds goed. Het verkleinen van de ruimte heeft zijn vruchten opgeleverd. Maar een groenten- & fruitkraam zo ergens onderweg zou wél een gerief zijn ;-)

Wanneer we afklokken is het precies twee weken geleden dat we grond onder onze voeten voelden. Toch raar, als je er zo over nadenkt...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 14

Dag 14_ Donderdag, 28 Januari 16  '20:00  UTC -3

Afgelegde afstand : 152NM,waarvan 148NM dichter bij doel

Gemiddelde snelheid : 6,3Kn

Knopen wind : 10-13Kn

Positie : 14°40'N 049°34'W
Koers  : 285°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 660NM

 

Na het eten zitten we met zijn drieën in de kuip onder een prachtige sterrenhemel...zo romantisch...ik en mijn twee mannen ;-) Ze worden er blijkbaar ongemakkelijk van, want ze verlaten mij en kruipen in hun kooi. Door de uurverschuivingen en de dag en de nacht, hebben we besloten om de wachten een uur naar voor te schuiven. Dus hier zit ik dan alleen onder een pik zwarte hemel met duizenden sterretjes en af en toe een vallende ster...daar gaan mijn wensen of wens enkele keren...hopen dat die uitkomen.

Even later laten ook de sterren mij in de steek en is alles om me heen bedekt met donkere wolken. Ik wacht op de maan die opkomt, maar niet door het dikke dreigende wolkenpak heen geraakt. Uren worden we achtervolgt door een steeds groter en donker wordende wolkenpakket. Is het een squal? Of slechts een regenbui. Ik voel enkele druppels, dan niks, weer enkele druppels, niks en dan...vallen er dikke druppels regen goed uit. De wind trekt aan en Selfie houdt stand, terwijl ik bij de navigatietafel schuil en alles op de plotter gadesla. De bui trekt over ons heen en dan is het weer droog. Met een dweil wordt de vloer en de trap gedroogd, de regen en wind kwamen van achter ons.

Dan is het aan the Captain, ook hij krijgt wat druppels te verwerken, alsook Johan tijdens zijn wacht. Ieder om te beurt 'heeft van jan!' Een beetje regen daar kunnen we wél tegen!

Toch begint de dag weer zonnig en warm, maar met weinig wind. Dus breken we ons 'melkmeisje' af en plaatsen de SPI. Alweer een hele onderneming en inspanning in de vroege morgen.

Een tijdje later vormt zich achter ons weer een dreigende wolkenmassa, we voelen slechts enkele druppels en hebben geluk dat de squal naast ons afbuigt. De hemel klaart weer op en pas tegen de avond komen er weer wolken voorbij drijven. Het zeewier daarentegen blijft zich in velden voorbij trekken, wat ons nog steeds belet om de vislijnen uit te gooien. Dan maar iets anders kiezen voor het menu van de dag en ondertussen hopen we op meer wind. Nu moeten we afkruisen en d.w.z. net als bij opkruisen: meer mijlen varen om je doel te bereiken. Wanneer zijn we in Martinique? We kabbelen rustig verder en geraken er wél!

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 13

 

Dag 13_ Woensdag, 27 Januari 16  ' 16:18 UTC -3

Afgelegde afstand : 166NM,waarvan 172NM dichter bij doel

Gemiddelde snelheid : 6,8Kn

Knopen wind : 15-22Kn ONO

Positie : 14°20'N 047°01'W
Koers  : 250°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 808NM

Vandaag de klok weer een uur achteruit gezet, dus klokken vandaag onze dag af op 25u i.p.v. 24u

Onze ride is al enkele dagen wat 'humpy bumpy'-er, dit maakt dat we in onze natuurlijke waterbedden toch wél een stabilisator missen ;-)

De nachten zijn net als de dagen rustig, met het verschil dat we tussen de sterren sattelieten zien bewegen, of zijn het UFO's met aliëns of andere ruimtewezens die ons bespioneren? Op de marifoon is het ook reeds meer dan een week stil...'where is the Jungle'?! Zijn we hier dan echt helemaal alleen op deze Oceaan? In géén honderd mijl bespeuren we iets op AIS. De mannen zouden nochtans graag de roeisters tegen komen(zie blog i.v.m. Roeiwedstrijd die in La Gomera vertrokken is) of een zeemeermin, om uit te nodigen aan boord!

Water, water en nog eens water om ons heen. 360° blauw oceaan water met rare golven. Wanneer je rondom naar de horizon kijkt, lijkt het wél of het water daar stopt of bergaf gaat...onze aarde is echt rond, want er blijft maar water komen.

Tijdens mijn nachtwacht zijn er windstoten en -shiften, waardoor ons Selfietje helemaal het noorden kwijtraakt en steun moet krijgen van George. Op de dieptemeter zie ik ineens 1,8m; 2,5m; 3,5m; 4m verschijnen, terwijl er meestal twee streepjes staan omdat die maximum tot 140m meet en we hier bijna 4000m water/diepte onder Zensation hebben. Zou er een zeemonster onder ons doorzwemmen of is het Moby Dick?! Creepy...dan ineens verschijnen de streepjes weer terug op het scherm! Strange...brrr... What is it?

De wolken die verschijnen en de maan verstoppen zijn groot, donker en dreigend en dan opeens zijn ze verdwenen, opgelost...zo maar ineens. Zijn het sqauls?

Als het aan the Captain is, is hij moe en heeft moeite met zijn nachtwacht. De Cherrenstef is wakker en neemt zijn wacht over. Een overspoelende golf in de kuip komt langs de zijraampjes binnen en maken het bed van de Cherrenstef nat! Oeps...

Tegen de ochtend is the Captain weer fit op post en krijgt vijf minuten enkele regendruppels over hem heen. Maar al gauw komt de zon op en hebben we weer een zonnige, warme, maar bewolkte dag, met af een toe een dreiging, maar alles blijft droog. In de namiddag wordt de zee rustiger en neemt de wind af. We zetten terug de kotterfok bij en varen weer 'melkmeisje'.

Johan merkt in de namiddag iets roze op in het water. Is het een voorbij zeilende kwal of een plastiek zak?

Met de uren die we reeds hebben terug gedraaid op de klok, valt de avond voor ons steeds vroeger. Voor we in Martinique zijn, moeten we nog één maal de klok een uur terug draaien.

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 12

Dag 12_ Dinsdag, 26 Januari 16  ' 20:00 UTC -2

Afgelegde afstand :165NM,waarvan 171NM dichter bij ons doel

Gemiddelde snelheid : 7,2Kn

Knopen wind : 15-25Kn

Positie : 14°39'N 044°11'W
Koers  : 270°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 980NM

Ja, we horen het jullie afvragen: 'Waarom worden die zeilen toch steeds veranderd?' We zouden kunnen zeggen dat he the Captain is die het nog steeds moeilijk heeft om van een schoot, touw of wat dan ook te blijven...moeilijk kan berusten in hoe de zeilen staan. Maar, dat is al een pak minder, naar zijn normen. Hij kan al enkele uren blijven zitten, slapen, of er afblijven ;-) Neen, het heeft vooral te maken met de weersvoorspellingen, aanwijzingen die we van onze wal-weerman krijgen, koers, comfort, enz... Of beter gezegd: we willen zonder brokken en sqauls zo snel en de meest kortste route/koers mogelijk, naar onze bestemming varen! En zo doende wordt er wat afgewisseld met koers, zeilen en standen van zeilen...sorry voor de niet zeilers voor deze uiteenzetting ;-) Zensation en wijzelf hebben ondertussen heel wat evenwichtsoefeningen te ondergaan, want we rollen en stompen over een woelige zee.

Effe wat grappigs... Ik ben reeds naar bed, als de mannen 's avonds nog een spartelende hulpeloze vliegende vis van 20cm op de zwemtrap, tussen de fenders, aantreffen!

Tijdens mijn wacht neemt de wind sterk toe, alsook de golven die dwars op Zensation inbeuken. Nu lijkt het echt wél een 'Volvo Ocean Race'. Soms denken we dat we in een attractie zitten. De ene keer in Bobbejaanland, dan weer in Walibi, of zelfs in de Efteling. Wanneer er wat oceaanleven bijkomt zouden we onszelf wél in Sea World wanen. Alleen ontbreken er nog enkele dieren... En dit alles gratis en voor niks ;-)

Als the Captain zijn nachtwacht begint, reven we het grootzeil voor meer comfort. Even later zit hij achter het stuurwiel en kan zich met moeite wakker houden. Plots krijgt hij een klap tegen zijn hoofd: een schampschot van een vliegende vis van 15cm! Hij is meteen weer wakker en z'n fleece stinkt. De schubben die ik 's morgens vind en de geur in z'n fleece, zijn het bewijs! Tja, we hebben er al veel over gelezen en gehoord van andere cruisers en ook wij blijven niet gespaard van die gekke visjes. Maar ik blijf toch zoveel mogelijk in mijn hoekje zitten aan de kajuitingang, achter de buiskap, daar kunnen ze me niet treffen ;-)

Onze Cherrenstef zijn wacht zit erop en kruipt in zijn hopeloos rollende kooi. The Captain en ik halen de kotterfok naar beneden en zetten enkel het voorzeil, zo kunnen we platter voor de wind varen en wordt het weer comfortabeler op onze dame.

De ijskast heeft het zwaar te verduren met de steeds hoger wordende temperatuur. We sluiten de linkse koelkast af, zodat ze 1/3de kleiner wordt. Hopelijk trekt ze het nog tot onze aankomst...vervanging zal na 13 jaar zeker niet abnormaal zijn.

Onze apo is extra speciaal vandaag, nog 1000mijl te varen tot onze bestemming! Reeds 2/3de achter de rug van de af te leggen afstand tot Martinique. We tellen af!

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 11

Dag 11_ Maandag, 25 Januari 16  ' 20:00 UTC -2

Afgelegde afstand : 156NM,waarvan 160NM dichter bij ons doel

Gemiddelde snelheid : 6,5Kn

Knopen wind : 15-20Kn ONO

Positie : 14°21'N 041°15'W
Koers  : 282°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 1151NM

Oeps, zijn we gisteren even te vermelden dat we reeds halfweg zijn...of waren...ondertussen alweer dichter bij onze bestemming gekomen. Zensation vindt 'melkmeisje'-varen best ok. Selfie daarentegen heeft het soms wat moeilijk om deze koers te besturen, zeker wanneer de bimini openstaat en deze haar qua wind in verwarring brengt. Maar, gelukkig is George er om haar dan te ondersteunen of het van haar over te nemen. Het zeewier speelt haar ook parten en meermaals per dag wordt er zeewier van Selfie's roer verwijderd met behulp van de pikhaak.

Vanacht hebben weer enkele vliegende visjes zich van richting vergist en zijn aan boord gevlogen. Eentje lag er zelfs onder de navigatietafel: onder een schoenzool blijven plakken ;-) Wat een viezigheid brengen die visjes mee, we hebben ons werk gehad om het plakkerige vissenslijm van de teak vloer en de trap af te krijgen.

Er zijn er nog die ondertussen het ruime sop hebben gekozen en verdronken zijn...de ziektekiemen. Durf ik met alle voorzichtigheid zeggen dat we de beestjes eindelijk uitgeroeid hebben?!

We genieten van het mooie weer, de oceaan en het varen. Vandaag hebben surfgolfjes voor een absoluut record gezorgd, nml. 14kn snelheid(hebben het niet kunnen vastleggen op de gevoelige plaat) haalde Zensation terwijl ze er af surfde. Fantastisch! Laat ze maar komen die golven!!! Spijtig genoeg zakt de wind regelmatig in en haalt dat onze gemiddelde snelheid naar beneden :-(

Plots worden we opgeschrikt door een scherp geluid...wat is dat? Wat piept er zo?Is het Selfie? Daar horen we het weer. Waar komt het vandaan? Twee prachtige witte vogels met een pijlvormige staart vliegen voorbij en laten hun scherp vogelgeluidje horen. Even later vliegen ze nog eens voorbij en nog eens. Onvoorstelbaar, meer dan 1000mijl van land en hier vliegen ze dan!

Net voor het afsluiten van deze zeildag en zonsondergang, breken we ons 'melkmeisje' af en zetten we de kotterfok en grootzeil aan bakboord. Nu is het alweer etenstijd. Wat schaft de pot?!

 

 

 

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 10

Dag 10_ Zondag, 24 Januari 16  '20:00 UTC -2

Afgelegde afstand : 147NM,waarvan 157NM dichter bij ons doel

Gemiddelde snelheid : 6,12Kn

Knopen wind : 10-20Kn ONO

Positie : 15°03'N 038°27'W
Koers  : 250°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 1311NM

De maan is deze nacht nog helderder, mooier en voller...het helder licht begeleidt ons tijdens de nachtwacht. De laatste suikerwafels van de mamie worden verorberd...jammer :-( Het wordt ook steeds warmer en de heren doen hun nachtwacht in korte broek.

De koers en de deining zorgen voor een woelige oceaan en rond vier uur trekt de wind aan. Vooraan in de punt wordt ik al vroeg wakker gerold...

We starten de dag met het klaarzetten en -leggen van de kotterfok op het dek en vinden drie dode vliegende visjes. Na het ontbijt trekken we de kotterfok open en bomen we hem uit aan stuurboordkant, naast de genua die aan bakboord kant uitgeboomd is. Nu varen we echt 'melkmeisje'! Hopelijk kunnen we zo nog dagen varen en trekt de wind nog wat aan.

We sluiten af met alweer een prachtige zeildag ;-)

 

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 9

Dag 9_ Zaterdag, 23 Januari 16  '20:00 UTC -2

Afgelegde afstand : 138NM,waarvan 143NM dichter bij ons doel 

Gemiddelde snelheid : 5,95Kn

Knopen wind : 10Kn NO

Positie : 15°32'N   035°44'W
Koers  : 257°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 1468NM

De nachten worden steeds warmer en aangenamer en de volle maan zorgt voor extra verlichting, ook al zijn er af en toe wolken die als spelbreker er voor drijven.

Bij dageraad zetten the Captain en ikzelf al voor 8u SPI. Het is een bewolkte dag en de wind is vlagerig. Zensation geniet wanneer ze van een golf surft en meer dan 10kn snelheid haalt en wijzelf glunderen :-)

Maar plots horen we in de namiddag een knak...de spinnakerschoot aan stuurboord knakt en we hebben plots 'a flying SPI'! Geen paniek. De spi-val los en we kunnen de spinnaker laten zakken en binnenhalen. Met z'n drieën hebben we onze handen vol, het gaat allemaal goed en vlot. Spijtig...we hadden nog wél tot het donker kunnen verder varen met SPI. Alweer een schoot om in te korten... Slijtage is enorm! Elke dag wordt alles gecontroleerd.

Voor het avondeten dreigen er enkele donkerdere wolken en we halen even de spiboom weg van de genua. Na het eten bomen we hem weer uit en zetten de zeilen voor de avond/nacht in vlinder-stand.

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 8

 

Dag 8_ Vrijdag, 22 Januari 16  '20:00 UTC -2

Afgelegde afstand : 150NM,waarvan 114NM dichter bij ons doel 

Gemiddelde snelheid : 6,2Kn

Knopen wind : 11Kn NO

Positie : 16°12'N  033°16'W
Koers  : 250°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 1611NM

De dagen vloeien in elkaar en de nachtrust gaat bij iedereen goed, zelfs bij the Captain. Ook tijdens de wacht vallen we allen in slaap...er is dan ook niks te bespeuren 's nachts. Tijdens de dag leeft ieder op zijn eigen ritme en af en toe vallen er luikjes toe of trekt iemand zich terug, maar toch vertoeven we  met z'n drieën vaak samen in de kuip. Geert en ik lezen ondertussen veel. Vliegende vissen zien we meer en meer en ook zeewier zien we in pakken drijven op het zeeoppervlak, we hebben er al enkele aan de vishaak gevangen en als sla zou het wél smaken, want die is intussen op. Voor de rest zijn we alleen op de grote Oceaan. Oeps, toch niet...enkele dolfijnen komen vrolijk langs zwemmen ;-)

Wanneer we deze dag afklokken, zijn we precies een week geleden vertrokken in La Gomera. De tijd vliegt, maar de afgelegde mijlen op het moment wat minder...een beetje meer wind en van een andere richting zou helpen. Toch was het alweer een fijne SPI-rak-dag van zeven uren. Nu vlinderen weer verder de zonsondergang tegemoet.

 

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 7

Dag 7_ Donderdag, 21 Januari 16  '20:00 UTC -2

Afgelegde afstand : 162NM,waarvan157NM dichter bij ons doel

Gemiddelde snelheid : 6,2Kn

Knopen wind : 10-15Kn ONO

Positie : 18°00'N   031°29'W
Koers  : 252°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 1725NM

Tegen de avond nemen de deining en de wind weer toe. Mijn plan om na het avondeten, voor mijn wacht de voorbereidingen te treffen om bananenbrood/-cake en brood te bakken, berg ik even op en ga nog even energie halen voor mijn wacht, door een dutje.

Om 21u is het aan mij en kan Geert gaan rusten. De wind is vlagerig en samen met de deining gaan ze op en af. Een gereefd voorzeil, zorgt net als vorige nacht, voor meer comfort. Tegen het einde van mijn wacht begin ik aan mijn bak-kunsten. Het kookwekkertje ligt naast me om af en toe in de oven de baksels: een brood en een grote en kleine bananencake, te checken. Ondertussen meld the Captain dat we onze eerste duizend mijl hebben afgelegd. Nog nog duizend en...te gaan. We zetten samen de zeilen in 'melkmeisjes/vlinder'-stand, voor een betere koers. Het is bijna drie uur, als deze bakkerin klaar is...het ziet er goed uit, hopelijk smaakt het morgenvroeg als een 'eerste duizend mijl'- feestontbijt ;-)

Tegen zonsondergang neemt de wind af en zetten we SPI. De bakboord genua-schoot wordt omgedraaid, omdat die reeds voor een groot deel doorgeschavield is door de bek van de spinnakerboom. Drukke start en ochtendgymnastiek...we trakteren onszelf op de zelfgebakken baksels. De gofio-bloem in het broodbakmengsel heeft blijkbaar toch een andere bereiding of zo nodig, want binnenin is het brood nog te vochtig/plakkerig, of is het de oven? Thuis liepen de experimenten vanaf het begin goed. Wat nu? In al mijn afgewogen mengelingen zit gofio-meel... Het bananenbrood/-cake is wél geslaagd en met extra choco erop is een lekkernij voor the Captain.

Wolkjes spelen net als gisteren, ook vandaag af en toe verstoppertje met de zon, mar het is warm en ook nu zorgt de bimini(zonnetent) op de middaguren voor wat verkoeling. De mannen zien vliegende vissen... De vislijn blijft op stok, we varen te snel om iets te kunnen vangen.

Zensation klieft heerlijk door het water en op onze kaart staan al redelijk wat kruisjes...zo gaat het goed en voelen we ons goed.

We genieten in de kuip, aan de tafel van een spaghetti, met zicht op het prachtige grote SPI-zeil...niet te geloven, hé, zo midden op de oceaan.

Net voor zonsondergang en het afkloppen van onze dag, halen we de SPI weg en vlinderen weer uit. Ook de bakboord schoot van de SPI heeft al afgezien en moet ingekort worden. Soldeerbout wordt bovengehaald en de twee schoten worden bewerkt. Schroeven op de kop van de spiboom staan los en moeten bijgedraaid worden. We zijn klaar om de avond/nacht in te zeilen.

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 6

Dag 6_ Woensdag, 20 Januari 16  '20:00 UTC -1

Afgelegde afstand : 168NM , Maar slecht 125NM dichter bij ons doel ( uitgeweken slecht weer )

Gemiddelde snelheid : 7Kn

Knopen wind : 15-25Kn

Positie : 18°57'N   028°57'W
Koers  : 268°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique:  1882 NM

Big news! Ja, we waren nog maar net aan ons avondeten begonnen of trrrrr... Daar ging de vislijn weer. Nog geen half uur nadat de vorige gelost had en we dag 5 hadden afgesloten voor de blog! Meteen zeilen inrollen en motor aan en vertragen maar. Rustig ons bord leegeten in de hoop dat de vis moe wordt en als een lammetje aan boord kan worden gehesen. Bord twee is voor na het binnenhalen van de vangst. Haak en rum zijn niet meer nodig, de vis is rustig en laat zich makkelijk binnenhalen. Het is de goudmakreel (Coryphaena hippurus), ook wel mahi-mahi of dorade genoemd, is een straalvinnige vis uit de familie van goudmakrelen(Coryphaenidae), orde baarsachtigen (Perciformes), die in de Grote, Atlantische en Indische Oceaan voorkomt.

zoals we er al eentje gevangen hadden in de Canarische, maar dan een grotere. Eindelijk hebben we nog eens een vis gevangen! Onze Cherrenstef is ook in de wolken en trekt meteen zijn koksuitrusting aan en gaat met het vis-fileermes in de aanslag! Niet makkelijk in het donker op een wiebelende boot. De filets gaan de vriezer in...bereiden en opeten is voor één van de komende dagen. We kijken er al naar uit ;-)

Na ons vis-avontuur is het al snel start van de wacht. Mijn hoestbuien trekken net als de wind aan...vervelend. Neen, niet die wind, wél, die prikkels! In de loop van mijn wacht komt er nog een bericht binnen van onze wal-weerman en dus wek ik the Captain en maken we een gijp. Deze koers moeten we aanhouden tot op de 18de breedte graad.

Ik ben blij dat mijn wacht erop zit en neem nog wat medicatie en hoop op een goede nachtrust...

Voor de mannen verloopt alles goed. De wind shift tegen de morgen en de zeilen worden uitgevlinderd of 'melkmeisje' varen, zoals onze Nederlandse vrienden het noemen(=Elk zeil naar een andere kant).

Mijn verkoudheid speelt me parten en ook de koorts, op verzoek van mijn ventje krijg ik bedrust! Maar hij roept me nog wél wanneer er dolfijnen zijn. Zo voel ik me even beter ;-) Johan heeft blijkbaar zijn beestjes kunnen verdrijven voor ze hem in hun greep hadden!

Net voor apo-time bereiken we de 18de breedte graad en worden de zeilen gewijzigd. We varen over bakboord en recht op ons doel af, of zo goed als.

Ik vervoeg me bij de mannen en wordt gebriefd over de dag. The Captain maakt een controle ronde op het dek en komt met een inie-minie vliegend visje (dood)dat op het dek lag, terug in de kuip.

Oversteek Atlantische Oceaan dag 5

Dag 5_ Dinsdag, 19 Januari 16  ' 20:00  UTC -1

Afgelegde afstand : 173NM 

Gemiddelde snelheid : 7,2Kn

Knopen wind : 15-20 Kn. NO

Positie : 20°35'N   026°51'W
Koers  : 262°

Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 2007NM

Na het lekkere kippetje, wordt de afwas verdeeld. Afwasser Geert heeft volle corvé, die heeft nooit last van zeeziekte, en Johan en ikzelf wisselen elkaar af bij het afdrogen en wegzetten, zodat we om beurten naar boven kunnen, om zeeziekte te voorkomen. Zo gaat het goed en blijven we ons goed voelen.

De mails komen binnen en er zijn er twee bij waar het water van in onze mond loopt en we goesting krijgen in een verse Brusselse wafel met slagroom! Gelukkig hebben we een goed alternatief hier voor: de zelfgebakken suikerwafels van de mamie. Ik bewaak ze en rantsoeneer hierop, zodat stop ik elke avond voor de start van de wacht drie wafels in een doos in de kuiptafel= 1p.p.p.n...tot ze op zijn.

De nacht verloopt voor iedereen rustig en goed en dag begint alweer met een stralend blauwe hemel en een warm zonnetje.

De zee is veel rustiger en er staat slechts een kleine deining. Avondeten en lunch worden, na het passeren van de afbakbroodjes, al voorbereid, uit voorzorg van een grotere en toenemende deining en wind.

Maar het tegendeel gebeurt en na de middag is het kiezen tussen vis vangen of sneller varen met SPI. We kiezen voor het laatste.

Selfie begint weer te kloppen en dus is het tijd om haar schroeven weer aan te draaien...nog iemand de schroevendraaier nodig?!

Naald en draad komen boven en ik doe wat herstelwerk.

Zo vliegt de dag alweer vooruit...

Net voor het afsluiten van de dagtrip en het aanvangen van het diner, gaat de vislijn. We trekken allen onze handschoenen aan. We draaien de genua in en zetten de motor aan en geven gas achteruit om te vertragen. The Captain lijnt zich aan en begint de lijn binnen te halen. Johan zit klaar met de haak en ik heb in mijn ene hand het visnet en in mijn andere een fles rum...neen, neen, ik zie het nog zitten...het is om het beestje te verdoven, met rum in zijn kieuwen te kappen. Ja, ik weet het...zonde van de rum! Maar 't is een goedkoop fleske en 't beestje mag toch een schone dood krijgen, hé!

Het gaat goed, de lijn staat serieus op spanning en mondjes maat haalt the Captain de lijn binnen, tot...ze weer slap hangt. Zwemt die nu mee of is ie er af? Het laatste is spijtig genoeg zo...

We bergen alles weer op en beginnen aan het avondeten :-(

Bloemkool (hadden een schoon dikke van meer dan twee kilo op de markt gekocht!) met bechamelsaus, hamburger en purée. Ni slecht en van het afklokken van de 24u dagtrip worden we al helemaal vrolijk. Toffe cijfers, hé die je bovenaan kan aflezen. Het gaat vooruit!

Groot nieuws! Een halfuurtje geleden terug beet en deze keer aan boord kunnen halen...derde keer goede keer!!!

 

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 4

Dag 4_ Maandag, 18 Januari 16  ' 16:18  UTC -1

Afgelegde afstand : 172NM

Gemiddelde snelheid : 6,2 Kn

Knopen wind : 15 Kn. NO

Positie : 21°19'N   23°52'W
Koers : 255°

Net voor het donker, gaat de vismolen...we lopen zeven knopen en proberen de snelheid er uit te krijgen, maar te laat...de vis is alweer gelost! Jammer!

De zon gaat onder en we krijgen een prachtige 'Hello' (lichtgevende cirkel die gevormd wordt door ijskristallen) te zien rond de maan.

De nachtwachten verlopen rustig, alleen wordt Johan vroeger afgelost, omdat ook hij zich nu koortsig voelt en keelpijn heeft...de beestjes laten ons niet los! Hij wordt nog net getrakteerd op een dolfijnenbezoek als troostprijs...

Wanneer ik wakker wordt staat er een hogere deining van meer dan twee meter, met stevige rollers die onder ons doorgaan. Bij het checken van alle groenten en fruit op hun rijping, zit ik net iets te lang met mijn hoofd in de bilge en moet even bekomen in de kuip. Pfff...en dan denk je dat je ingeslingerd bent! Ja, ja, zolang je maar je hoofd recht houdt zeker.

De rest van de dag verloopt sereen en de deining gaat op en af, maar de reisziekte-medicatie blijft nog steeds onaangeroerd. Zijn we dan toch ingeslingerd?!

Daar klinken we op met een Campari-orange. Tjing, tjing, op ons en de eerste 600mijl en dat we met z'n drie snel verlost worden van de ziektekiemen!

Het gebraden kippetje van de Lidl is de held van de dag...snel klaar en lekker, waardoor we niet te lang beneden moeten blijven en groen dreigen uit te slaan.

  

 

Oversteek Atlantische Oceaan dag 3

Dag 3_ Zondag, 17 Januari 16  ' 20:00  UTC

Afgelegde afstand :  162NM

Gemiddelde snelheid :6,48Kn

Knopen wind : 15-20 Kn 

Positie : 22°08'N 020°50'W
Koers : 250°

Net voor een prachtige zonsondergang, doen we de spinnaker toe en bomen we het voorzeil uit met de spinnakerboom. Het was een warme, zonnige dag met een stralend blauwe hemel, waar we de maan al zien klaar staan om straks in het donker de taak van de zon over te nemen. Ook qua zeilen en afstand was het een schitterende dag waar we met drieën hebben van genoten.

Zoals dagelijks maken we om 8u en 20u contact met onze sateliettelefoon, iridium, en worden mails verzonden en ontvangen. Leuk om nieuws van het thuisfront te kunnen lezen en nieuwe weer-up-dates te ontvangen. (Voor wie ons mailt via iridium: gelieve telkens een nieuwe mail te maken, ook al is het antwoord op één, anders wordt de gehele data opnieuw binnengetrokken en we betalen per data! Tnxxx).

We hebben zin in een filmpje of serie en zetten de dvd-speler buiten, maar al snel haakt er een toeschouwer af, wegens dichtvallende luikjes...

Geert en ik zien nog een aflevering van Code 37, alvorens mijn wacht begint en hij gaat rusten.

Zoals verwacht is het een heldere nacht met veel sterren en een goed zicht. Toch koelt het snel af en is het vochtig. Ik kruip op het kussen in de kajuitingang, mijn beschut plekje en geniet van de schitterende sterrenhemel.

Op de marifoon hoor je soms rare geluiden:fluiten, zingen, raar taaltje onderling brabbelen en één die hijgt, die zal zeker op de loopband staan of net Del Teide beklommen hebben of zo...weet ik veel! Ook diergeluiden worden geïmiteerd, waarop dan iemand reageert en roept: 'go back to the jungle!' En dit allemaal op VHF kanaal 16! Het uitluister-kanaal en voor als je in nood bent!!!

Ik val bijna in slaap en hoor een motorgeluid...wordt dit nu ook geïmiteerd op de VHF of nadert er mij een bootje met piraten. Ik zie niks en hoor geen motor. Ik zet me terug op mijn plaats en...daar is het weer...ik luister en luister en dan...dan hoor ik dát het van onder mij komt, uit de achterkajuit...onze Cherrenstef is aan het ronken ;-)

Mijn vier uur wacht vliegen voorbij m.b.v. de kookwekker die me telkens weer wekt om even in het rond te kijken.

De wacht van de mannen verloopt ook goed en er is niks of niemand om ons heen. De wind is toegenomen en de deining is iets hoger. Johan heeft het ondanks zijn dikke zeiljas, lange broek en muts nog kou en heeft last van het vocht. Hij probeert in de zon al slapend op te warmen en terwijl zwemt er groep kleine dolfijnen voorbij...op vis-jacht...

We zetten de klok een uur terug: UTC -1

Sluimerwolkjes tekenen in de loop van de dag de hemel en het zonnetje is hierdoor minder sterk en warm.

Wanneer ik croques (toasties voor onze Nederlandse vrienden) maak voor de lunch, snijdt de Cherrenstef boven reeds de groenten voor het avondeten. Ja, in de combuis moet je nu wat meer evenwichts-oefeningen uitvoeren.

Plots horen we onze naam op de marifoon...het is een catamaran die een stuk achter ons is, die even een praatje wil maken. Ze zijn op weg naar Kaap Verdië. Wij gaan zoals eerst gepland er normaal nu niet stoppen. Er wordt afgesproken om foto's van elkaars boten te nemen en door te mailen. Misschien zien we hen nog op St. Maarten.

Na de lunch wordt het stoofpotje voor vanavond reeds bereid in de snelkookpan door de Cherrenstef en maken the Captain en ikzelf een gijp. Op deze koers is het rustiger zeilen en krijgen we zelfs een knoop stroming kado! Enig nadeel van het afkruisen is dat we meer mijlen afleggen, maar het is comfortabeler dan voor de wind te varen. Zensation glijdt weer heerlijk verder en wij luieren met zijn drieën verder.

Apo-time gaat aan me voorbij. Ik probeer nog even een dutje te doen en de vervelende kriebelhoest te lijf te gaan, terwijl de mannen onderling een biertje drinken en een praatje maken met de catamaran via de marifoon.

Het is bijna etenstijd en het begint hier alweer heerlijk te ruiken...

Oversteek Atlantische Oceaan dag 2

Dag 2_ Zaterdag, 16 Januari 16 ' 16:18u UTC

Afgelegde afstand : 156NM

Gemiddelde snelheid:6,3Kn

Knopen wind : 15 Kn

Positie :23°90142' N  19°51585' W
Koers : 225°

 

Net wanneer het avondeten bereid moet worden, beginnen de golfjes langszij af en toe op Zensation in te beuken en wordt het zeetje wat warriger. Johan zet zich schrap achter zijn potten en pannen en moet steeds zijn evenwicht zoeken. Dit heeft geen invloed op de kookkunsten en gelukkig had hij gisteren de ingrediënten al voorbereid. Onze Cherrenstef zijn paëlla smaakt weer heerlijk!

Na het lekkers probeer ik nog even een uiltje te vangen, want om 21u wordt ik op het apel verwacht voor mijn wacht. The Captain heeft niks speciaals te melden. In de verte aan onze bakboord zijde, zien we een lichtje dat evenwijdig met ons meevaart. We zien het schip niet op AIS en vermoeden dat het een zeilboot is.

Sterren blinken in hun afwezigheid, het is nog steeds bewolkt, en hier en daar komt er eens eentje tussen de wolken piepen. De algensterretjes in het water zijn wél aanwezig en houden mij gezelschap. Net voor mijn wacht er bijna op zit, zie ik vuurpijlen door het water schieten, lichtbommetjes dichterbij komen en pffft... Dolfijnen!!! Mijn lichtpuntjes in het donker! Prachtig hoe je ziet bewegen door de lichtgevende algen. Dit is een mooie afsluiter en beloning voor mijn wacht. Ik heb me vier uur sterk gehouden en verlang naar mijn bedje...de hoest en de koorts blijven me parten spelen. Wanneer the Captain, na een goede nachtrust (eindelijk) de kuip in komt, trekt de wind net aan en maakt een kleine shift. Wat doen we? Gijpen we meer naar het westen? Ok, Lets do It!

De zee wordt op deze koers rommeliger, maar ik lig toch nog comfortabel dwars (kan net met mijn gestalte en kan zo met mijn hoofd aan de hoge kant liggen) in de voorkajuit. Het hoesten speelt me parten en zorgt voor een slechte nachtrust en ik bots dan ook nog eens met mijn hoofd tegen de wand, doordat er terug wordt gegijpt!

De mannen hun wacht verloopt goed en bij hun wachtwissel passeert een cargo-schip. Onze dag begint met een blauwe hemel en de zon.

Na het ontbijt neemt de wind af en we besluiten de SPI te zetten. Zensation gaat heerlijk zo en de golven glijden onder haar door. We hebben geen last van deining en iedereen voelt zich goed. Een carpaccio van zalm(uit de vriezer) wordt onze lunch. Na enkele uren maken we weer een gijp naar het westen. Om niet veel later terug te gijpen op advies van onze weerman op de wal. Selfie weigert netjes de koerslijn te varen en dus wordt ze vervangen door George.

Apo-time wordt een beetje vervroegd, zodat we nog enkele uren kunnen doorgaan op SPI, en het beetje alcohol verwerkt is, alvorens hem te moeten opbergen.

De beide vishengels hangen uit, maar we vangen niets...we gaan misschien wat te snel? We lijken wél weer alleen op de wereld, ook al zien we heel wat boten op AIS voor de Afrikaanse kust en zagen we twee zeilboten even in de verte achter ons.

Als ik voor het afkloppen van deze dag weer in de kuip verschijn, vind ik de lege brik van de wijn...de mannen hebben, tijdens mijn dutje, ze even geniepig soldaat gemaakt...de napsjaars! Ik zal ze hebben! Enkel ik weet nog wijn liggen ;-)

Samen eten we de overschot paëlla op en besluiten de SPI nog even te laten staan tot voor zonsondergang. We hebben extra mijltjes en snelheid gemaakt de afgelopen 24u  en we hebben al vier posities op onze nieuwe overzeil-kaart geplot en genoteerd. Nog enkele te gaan...

oversteek Atlantische Oceaan dag 1

Dag 1_Vrijdag, 15 januari '16: 20u00 UTC

Afgelegde afstand : 136NM

Gemiddelde snelheid: 5,6

Knopen wind: afwisselend: eerst 7 en minder, daarna tussen 10-15

Positie : 25°46' N 017°46'W

Donderdagmorgen bekijkt the Captain meteen de weerkaarten. We zouden inderdaad vandaag kunnen vertrekken. Doen we dit? Zien we dit zitten? Wat moeten we nog doen?

We zien het alle drie zitten, om vanavond los te gooien. Ons gepland cocoon-dagje en laatste feestavond in San Sebastián wordt van de baan geveegd.

Met de proviandlijst op zak en onze twee boodschappenkarren gaan we de laatste, verse voeding inslaan. Groenten en fruit zijn prioriteit en ingrediënten voor een paëlla voor vrijdagavond. Het aanbod hier op La Gomera is eerder beperkt, maar we passen ons aan...het zal er niet op beteren, gedurende de komende bunker-plaatsen. What you see, is what you get! En gelukkig hebben we al wat gebunkerd in Gran Canaria. Op andere blogs en van onze cruise-vrienden die reeds in de Caraïben vertoeven vernemen we dat het aanbod daar nog kleiner is en vooral ook duurder en krijgen we de raad extra in te slaan. Nou, alles zit bijna vol en er zal wél wat over zijn, denken we. Maar alles mag ook op, want voor de Heiniken-regatta mag ons meisje niet te veel wegen, want the Captain zou graag in de prijzen varen ;-)

Met een koortsig lijf en een rood aangelopen hoofd probeer ik alles een plekje te geven onder de vloer en in de groenten- en fruitbakjes onder de midscheepse slaapbank. Alle overige flessen alcohol worden uit de koelkast verwijderd. Ik ga voor 'Nul-tolerantie' of 'balansdagen'(zoals An&Ivan SY Vaguebond het noemen). Maar ik heb twee tegensprekers! Ja, dat is zo met twee mannen aan boord, moet ik 'echt' wél mijn 'vrouwtje' staan ;-)

Bij goed weer en goede vooruitzichten, pleiten de mannen voor één drankje tijdens 'apo-time'! We zullen zien...

We nemen ook vandaag extra tijd voor de lunch, zodat we iedereen op de hoogte kunnen stellen van het vervroegde vertrek en nog de laatste weerbeelden kunnen binnen halen en bekijken.

Om iets over 17u gooien we los...hier gaan we dan...voor de komende x-aantal dagen...

Hoe gaan we dit ervaren? Wanneer gaan we weer land zien? Of beter aan land komen in Martinique...

We proberen jullie op de hoogte te houden en de schrijfsels zullen van de ene dag 17u, tot de volgende dag 17u, onze 24u omvatten. Soms 25u, als we de klok een uurtje hebben terug gedraaid, wat we elke 15°Westerlengte moeten doen.

Dus dag 1 is van donderdag, 14 januari 17u tot vrijdag, 15 januari 17u.

Gunter zal bij de positie ook datum en uur UTC bijzetten.

Dus hier begint ons avontuur:

Na het losgooien worden de zeilen gezet en varen we aan de wind. Er is niet veel wind, maar we gaan vooruit. Ik kruip vooraan in onze kooi en hoop me morgen wat beter te voelen. De mannen gaan mij sparen vannacht en mijn wacht overnemen, wat ik ten zeerste apprecieer, want ik gloei en voel me beroert.

Als vervanging op de Modeshow van San Sebastián, krijgen de mannen een knapper spektakel van dolfijnen te zien. Er is er één bij die drie keer na elkaar hoog en ver springt en bijna in het gangboord beland. The Captain noemt hem 'flying dolphin'!

De wind wijzigt en met ruime koers zeilen we rustig door. Tijdens zijn wacht ziet Geert nog twee maal een dolfijnenshow.

Selfie doet het redelijk goed, af en toe is ze nog dronken en vaart ze niet héél precies, maar the Captain begint haar graag te zien.

De zee is rustig en af en toe neemt de wind wat toe of af. De motor wordt twee keer aangezet en in het totaal zal hij samen met George een dikke drie uur werken.

Een fruitslaatje zorgt voor extra vitamientjes als start van mijn dag. Ik voel me nog slappekes en neem een aspirine C in alvorens ik weer onder de dons te kruip. De zon houdt ons gezelschap achter sluimerwolkjes en na de middag verschijn ik ook weer op het toneel.

Ook dan spotten we eindelijk onze Franse buren, die een uurtje voor ons vertrokken waren in La Gomera, richting Brazilië. The Captain glundert als we ze inhalen! Tijdens het bereiden van de lunch horen we de vismolen afgaan! Joepie, verse vis voor bij ons slaatje, maar de vis lost...dan maar een blikje tonijn openen...

Een lekker slaatje met tonijn, selder, tomaat, komkommer, sjalot en avocado zorgt voor een goede opkikker. Ik neem voor enkele uren de wacht terwijl mijn mannen onder zeil gaan.

Met apo-time om 16u zijn ze weer paraat en hebben ze hun alcoholisch drankje verdiend ;-)

Onze eerste 24u zijn goed en rustig verlopen. Ik voel me al ietsjes beter, maar samen met mijn ventje zorgen we nog voor een heus 'bas'-koor aan boord. Hoesten, hoesten en nog eens hoesten!

Op de vraag of ze nu de modeshow prefereerden boven de dolfijnenshow, kreeg ik het antwoord: 'met de steltenlopers naar de flippershow gaan kijken!' Ga daar weken mee op zee...;-)