Donderdag, 3 december '15
Wanneer we ontwaken en naar de kade kijken, is alles van het Rode Kruis weg, uitgezonderd enkele dozen die bij de container staan. We hebben niks gehoord of gezien... Later die dag vernemen we online dat het ging over een gekapseisd bootje met vluchtelingen van de Ivoorkust. Waarvan er 22 gered en naar Arguineguín zijn gebracht en nog zeker twintig ofzo zoek zijn...
Opnieuw onderneemt the Captain een oppomp-poging met de handpomp, maar besluit ermee naar een garage te gaan. De dinghy wordt volgeladen met de drie fenders en hij vaart naar het dorp. Met dik gevulde fenders komt hij weer aan boord ;-) Toch makkelijk zo'n compresseur, hé.
Na vijf nachten hier goed op anker te hebben gelegen (uitgezonderd de glass-bodem-boten die hier telkens langs Zensation heenscheuren!), is het tijd om weer even verder te varen, slechts een kleine twee mijl! Naar de haven van Puerto Rico, zo kunnen we weer wat water aanvullen, d.w.z. een volledige tank ledigen en opnieuw vullen, want sinds het verlaten van La Gomera, smaakt ons water wat zout. Is dit van de duizende liters die er zijn overgekomen of zat dit reeds in het drinkwater? Een wasje kunnen we hier ook doen en 's avonds liggen we weer in heerlijk ruikende lakens: I love it!
In de haven ligt de meest kitscherige motorboot die je maar kan vinden: volledig gedecoreerd met kerstversiering, inclusief kerstmuziek en kerstrozen op de steiger. De eigenaar zingt uit volle borst mee An als de avond valt maken honderde gekleurde lichtjes zijn decor compleet!
Voor de eerste keer zien we strandrestaurants:gedekte tafels op het strand. Zo romantisch en gezellig met al die lichtjes 's avonds. We nemen het idee en de sfeer mee naar ons privé-terras en dineren ook in stijl ;-)
zaterdag 5 december 2015
Gran Canaria, Arguineguín 4(ES_Canarische)
Woensdag, 2 december '15
Tegen negen uur zijn we met de auto al in Anfi, om de huurwagen weer in te leveren. We hebben de afgelopen dagen héél wat afgereden en van het eiland gezien. Het binnenland en het noorden heeft ons weer op fantastische groene natuur en bezienswaardigheden getrakteerd. En we hebben dagelijks de familie kunnen gaan bezoeken, lekker handig met de auto.
Bij een duitse bakker gaan we Frühstücken en trakteren onszelf op een versgebakken zoet toetje als achterafje ;-)
Om onze calorieën te verwerken maken we een grote wandeling naar en door het dorpje/vakantieresort 'Anfi'. Het complex is knap en de gevels bestaan voor een deel uit grote keien, die zoals de straatversiering met de kop naar boven zijn geplaatst. De streek van Arguineguín tot Mogán is vooral geliefd bij de Scandinaviërs.
We volgen de waterkant met rotsen bovenaan, langs de weg, aan de buitenkant van de vangrail en komen zo in Puerto Rico. Neen, neen, we zijn nog niet op de Caraïben ;-)
In het havenkantoor gaan we even informeren naar een ligplaats voor morgen en eventueel voor in december, voor als we naar België gaan. Maar ook hier, net zoals in Mogán, kunnen ze dit slechts enkele dagen vooraf bevestigen! Zensation zullen we onder onze arm moeten meenemen op het vliegtuig denken we ;-)
Na een fris drankje kunnen we er weer tegenaan en wandelen we het hele stuk terug nr Arguineguín. Het vissersdorpje waar we al bijna een week liggen hebben we nog niet verkent, enkel een restaurant en de uitbater en garçons kennen ons en wij hen reeds. Het is hier heerlijk rustig en we zijn bijna de enige niet Spaanjaarden/Canaries die hier rondhangen, dat vinden we TOP!
Wanneer we op een terras zitten, zien we de rescueboot uitvaren, 's avonds is hij nog steeds niet terug, maar zien we drie Rode Kruis-ambulances en een -wagen op de kade staan. Ze stellen ook nog twee tenten op en zetten tientallen dozen klaar. Even later komt er nog een bus aangereden. Dit is geen goed teken... Op AIS kunnen we niks zien in de buurt.
Ondertussen is the Captain al een tijdje bezig met het proberen op te pompen van de nieuwe fenders...dit gaat niet zo goed, ook niet m.b.v. het nieuwe ventiel...hadden we nu maar een compresseur! Ook met de voetpomp proberen we, maar we geven het op. We zijn moe en hebben geen fut om ramptoerist te spelen en kruipen in onze kooi. Hopelijk loopt de reddingsactie goed af!
Tegen negen uur zijn we met de auto al in Anfi, om de huurwagen weer in te leveren. We hebben de afgelopen dagen héél wat afgereden en van het eiland gezien. Het binnenland en het noorden heeft ons weer op fantastische groene natuur en bezienswaardigheden getrakteerd. En we hebben dagelijks de familie kunnen gaan bezoeken, lekker handig met de auto.
Bij een duitse bakker gaan we Frühstücken en trakteren onszelf op een versgebakken zoet toetje als achterafje ;-)
Om onze calorieën te verwerken maken we een grote wandeling naar en door het dorpje/vakantieresort 'Anfi'. Het complex is knap en de gevels bestaan voor een deel uit grote keien, die zoals de straatversiering met de kop naar boven zijn geplaatst. De streek van Arguineguín tot Mogán is vooral geliefd bij de Scandinaviërs.
We volgen de waterkant met rotsen bovenaan, langs de weg, aan de buitenkant van de vangrail en komen zo in Puerto Rico. Neen, neen, we zijn nog niet op de Caraïben ;-)
In het havenkantoor gaan we even informeren naar een ligplaats voor morgen en eventueel voor in december, voor als we naar België gaan. Maar ook hier, net zoals in Mogán, kunnen ze dit slechts enkele dagen vooraf bevestigen! Zensation zullen we onder onze arm moeten meenemen op het vliegtuig denken we ;-)
Na een fris drankje kunnen we er weer tegenaan en wandelen we het hele stuk terug nr Arguineguín. Het vissersdorpje waar we al bijna een week liggen hebben we nog niet verkent, enkel een restaurant en de uitbater en garçons kennen ons en wij hen reeds. Het is hier heerlijk rustig en we zijn bijna de enige niet Spaanjaarden/Canaries die hier rondhangen, dat vinden we TOP!
Wanneer we op een terras zitten, zien we de rescueboot uitvaren, 's avonds is hij nog steeds niet terug, maar zien we drie Rode Kruis-ambulances en een -wagen op de kade staan. Ze stellen ook nog twee tenten op en zetten tientallen dozen klaar. Even later komt er nog een bus aangereden. Dit is geen goed teken... Op AIS kunnen we niks zien in de buurt.
Ondertussen is the Captain al een tijdje bezig met het proberen op te pompen van de nieuwe fenders...dit gaat niet zo goed, ook niet m.b.v. het nieuwe ventiel...hadden we nu maar een compresseur! Ook met de voetpomp proberen we, maar we geven het op. We zijn moe en hebben geen fut om ramptoerist te spelen en kruipen in onze kooi. Hopelijk loopt de reddingsactie goed af!
Gran Canaria, Arguineguín 3(ES_Canarische)
Dinsdag, 1 december '15
De nieuwe 'Omnia-oven' levert ons op minder dan tien minuten verse afgebakken mini-broodjes en een mini-croissant met kaas. Super!
De laatste dag dat we kunnen rondrijden met de huurwagen. Er is file in het anders zo rustige vissersdorpje Arguineguín... Het is marktdag! Toeristen overstelpen het dorp en de kraampjes. We muizen er met ons huurautootje vandoor, op zoek naar rust en grotwoningen.
In Barranco de Guayedeque zien en bezoeken we een aantal grotwoningen in het gebergte. Ooit hebben de 'Guanchen' (=mannen/zonen van Tenerife, is de letterlijke vertaling) de oorspronkeleijke bewoners van de Canarische Eilanden hier in gaten/holen, die ze in de rotsen hadden gehouwen, gewoond. Ze worden vergeleken met aboriganals en holbewoners. Ze gingen gehuld in geitenvellen en maakten ook grot-/rotstekeningen. Ook lavatunnels of uitgegraven ruimtes met een houten dak gebruikten ze toen om zich te verplaatsen of in te schuilen of te gebruiken als opslagruimte of dierenstallen.
Nu kiezen er nog mensen voor om hierin te wonen. Sommige op de armzalige manier, andere op een moderne hedendaagse manier met een aangebouwde extra woonst, terras, e.d., inclusief elektriciteit, satelietschotels en watervoorziening. De ruimtes zijn klein en knus.
De omgeving is groen en in de ruwere gebergten lijken wel vormen van dieren of mensen zich te hebben gevormd...dit is volgens mijn 'ruimdenkende' verbeelding! De wegen zijn hier overal in goede staat en op plaatsen heeft men zelfs muurtjes gezet van allemaal klein lavagesteente. Soms rijden we ook tussen een berg door, d.w.z. Dat ze het gebergte in stukken doen en er gewoon een weg tussen legt!
In Argüimes is een leuk dorpje met een prachtige kerk(bijna alle kerkgebouwen zijn op de Canarische mooi, maar we worden er niet heilig van ;-) ). Huizen met gevlekte muren zijn ons al sinds La Gomera hier en daar opgevallen, ook hier op het eiland en in het dorp kunnen we zulke gevels bewonderen. De ene plakt stenen op zijn gevels, de andere laat er enkele bloot bij het bezetten. Van ver lijken het wel dieren-huisjes, afhankelijk van de kleur, kan je het vergelijken met een giraffe, koe, enz... Een leuke speelse touch ;-). We zien ook een huis met een gevel van allemaal kleine keitjes, zoals we in Madeira wél eens voetpaden of pleintjes waren mee aangelegd. Uniek zicht.
We lunchen op een terras bij stambeeld van een violiste, die ons voorziet van prachtige klassieke muziek bij het verorberen van plaatselijke tapa's, waaronder geit 'barca'...lekker!
Via Ingenio rijden we naar Puertas een van de grootste archeologische vindplaats in Gran Canaria, met verschillende grotten waar de toen oorspronkelijke bewoners woonden in de openingen van de rotsen.
Daarna begint onze zoektocht naar campinggas en een ventiel om de fenders op te pompen. Bij een bandencentrale kan the Captain een ventiel scoren en ze staan versteld over de manier hoe hij het binnenventieltje eruit draait...tja, zijn ex-job is hij nog niet verleerd ;-)
Bij de buren, een benzinestation, kunnen we campinggas kopen. Twee vliegen in één klap, dat is een meevaller!
Afspraak met de familie op Playa de las Meloneras, waar we de eerste avond samen zaten. De garçon Roberto heeft al een fles Cava van de zaak voor ons klaar staan! Het is alweer de laatste avond van de familie, morgen vliegen ze weer naar het koude België. Om alvast te acclimatiseren, is het hier ook wat beginnen regenen... We kruipen dicht bij elkaar onder de grote luifel en de terrasverwarming.
En dan is het al zover...onze wegen scheiden hier... Het afscheid valt zwaar, ook al zien we elkaar snel weer, binnen drie weken in België. Het was fijn om hier samen te zijn! Tot gauw x
De nieuwe 'Omnia-oven' levert ons op minder dan tien minuten verse afgebakken mini-broodjes en een mini-croissant met kaas. Super!
De laatste dag dat we kunnen rondrijden met de huurwagen. Er is file in het anders zo rustige vissersdorpje Arguineguín... Het is marktdag! Toeristen overstelpen het dorp en de kraampjes. We muizen er met ons huurautootje vandoor, op zoek naar rust en grotwoningen.
In Barranco de Guayedeque zien en bezoeken we een aantal grotwoningen in het gebergte. Ooit hebben de 'Guanchen' (=mannen/zonen van Tenerife, is de letterlijke vertaling) de oorspronkeleijke bewoners van de Canarische Eilanden hier in gaten/holen, die ze in de rotsen hadden gehouwen, gewoond. Ze worden vergeleken met aboriganals en holbewoners. Ze gingen gehuld in geitenvellen en maakten ook grot-/rotstekeningen. Ook lavatunnels of uitgegraven ruimtes met een houten dak gebruikten ze toen om zich te verplaatsen of in te schuilen of te gebruiken als opslagruimte of dierenstallen.
Nu kiezen er nog mensen voor om hierin te wonen. Sommige op de armzalige manier, andere op een moderne hedendaagse manier met een aangebouwde extra woonst, terras, e.d., inclusief elektriciteit, satelietschotels en watervoorziening. De ruimtes zijn klein en knus.
De omgeving is groen en in de ruwere gebergten lijken wel vormen van dieren of mensen zich te hebben gevormd...dit is volgens mijn 'ruimdenkende' verbeelding! De wegen zijn hier overal in goede staat en op plaatsen heeft men zelfs muurtjes gezet van allemaal klein lavagesteente. Soms rijden we ook tussen een berg door, d.w.z. Dat ze het gebergte in stukken doen en er gewoon een weg tussen legt!
In Argüimes is een leuk dorpje met een prachtige kerk(bijna alle kerkgebouwen zijn op de Canarische mooi, maar we worden er niet heilig van ;-) ). Huizen met gevlekte muren zijn ons al sinds La Gomera hier en daar opgevallen, ook hier op het eiland en in het dorp kunnen we zulke gevels bewonderen. De ene plakt stenen op zijn gevels, de andere laat er enkele bloot bij het bezetten. Van ver lijken het wel dieren-huisjes, afhankelijk van de kleur, kan je het vergelijken met een giraffe, koe, enz... Een leuke speelse touch ;-). We zien ook een huis met een gevel van allemaal kleine keitjes, zoals we in Madeira wél eens voetpaden of pleintjes waren mee aangelegd. Uniek zicht.
We lunchen op een terras bij stambeeld van een violiste, die ons voorziet van prachtige klassieke muziek bij het verorberen van plaatselijke tapa's, waaronder geit 'barca'...lekker!
Via Ingenio rijden we naar Puertas een van de grootste archeologische vindplaats in Gran Canaria, met verschillende grotten waar de toen oorspronkelijke bewoners woonden in de openingen van de rotsen.
Daarna begint onze zoektocht naar campinggas en een ventiel om de fenders op te pompen. Bij een bandencentrale kan the Captain een ventiel scoren en ze staan versteld over de manier hoe hij het binnenventieltje eruit draait...tja, zijn ex-job is hij nog niet verleerd ;-)
Bij de buren, een benzinestation, kunnen we campinggas kopen. Twee vliegen in één klap, dat is een meevaller!
Afspraak met de familie op Playa de las Meloneras, waar we de eerste avond samen zaten. De garçon Roberto heeft al een fles Cava van de zaak voor ons klaar staan! Het is alweer de laatste avond van de familie, morgen vliegen ze weer naar het koude België. Om alvast te acclimatiseren, is het hier ook wat beginnen regenen... We kruipen dicht bij elkaar onder de grote luifel en de terrasverwarming.
En dan is het al zover...onze wegen scheiden hier... Het afscheid valt zwaar, ook al zien we elkaar snel weer, binnen drie weken in België. Het was fijn om hier samen te zijn! Tot gauw x