zondag 29 november 2015

Gran Canaria, Puerto Mogán-Puerto de Pasito Blanco(ES_Canarische)

Vrijdag, 27 november '15

Sinds gisteren bevinden we ons op hetzelfde eiland als mijn tante en haar vriend. Een dag later dan gepland (het weer is onze belangrijkste factor en leidraad) zijn we in Gran Canaria gearriveerd.
Het is hier druk rond de pittoreske haven en in het dorpje Mogán door de grote wekelijkse markt die overstelpt wordt door toeristen, die op eigen kracht of excursiebussen hier naar toe komen. Rondom de hele haven en op de pleintjes staan marktkramen met zogezegde typische Canarische producten en handwerk, kleding, handtassen, schoenen, juwelen, enz... De horeca-zaken draaien net zoals gisterenavond volle covers, ondanks de hoge prijzen!
We bezoeken zelf slechts een stuk van de uitgebreide markt en verlaten daarna Mogán, het 'Kleine Venetië' met zijn kanaaltjes, bruggetjes en unieke architectuur. We zeilen een stukje verder naar het oosten, dichterbij het hotel waar ze logeren. Puerto de Pasito Blanco ligt het dichtste bij en aan de haven is een veilige beschutte ankerplek. Dichter bij Playa del Inglés kunnen we niet komen, om Zensation veilig achter te laten, want daar is meer wind en een acceleratie-zone. In vogelvlucht zijn we nu 5km van elkaar verwijdert. Ze zijn met hun vrienden onderweg om elkaar hier te treffen. Maar hun wandeling neemt meer tijd en afstand in beslag, dan gepland en leidt hen door de duinen waar ze zonnebaders zonder badkleding of wat dan ook aantreffen ;-)
Ze hebben nog een heel eind te wandelen en we besluiten ze al tegemoet te gaan. We varen met ons Dinghietje naar de haven en gaan via het strand en de stenen kustlijn langs de woeste rotsflanken naar het volgende strand, waar de zee en de branding veel wilder zijn dan aan onze ankerplek. Het eerste stuk is behoorlijk moeilijk te beklimmen en te bewandelen. Toch zijn we als eerste aan Playa de Las Meloneras en wandelen hen verder tegemoet. Vanaf hier kunnen we langs een aangelegde boulevard stappen, wat veel makkelijker en comfortabeler is. En dan...eindelijk... Het lang verwachte weerzien!
Op een terras  klinken we op het weerzien en genieten met zijn zessen van elkaars gezelschap. De garçons verwennen ons met plaatselijke tapa's en het is alweer véél te snel laat en tijd om terug te keren. Met een taxi worden we terug naar onze verblijfplaats gebracht.