Île de Ré, Rivedoux-Plage - Saint Martin-De-Ré(FR)

Maandag, 29 juni '15

We varen terug naar de andere kant van het eiland, Saint Martin-de-Ré en pakken een meerboei op. Met de dinghy varen we tot in de droogval-haven, zodat we via de steiger aan wal kunnen=dry landing. De twee havenkommen liggen in het centrum met er omheen veel gezellige terrassen. We gaan informeren in het havenkantoor wanneer de sluisdeuren opengaan en of een plaats is, want de boten liggen in het natte dok goed volgestapeld. Er zouden wat boten vertrekken en binnen de twee uur gaan de deuren reeds open en kunnen we binnenvaren, maar een plaats reserveren kan niet, even oproepen op VHF 09.

We wandelen rond in de stad en het is al warm, heet. Op de stadsomwalling Is het uitzicht fantastisch. We komen in een overdekte markt met verse producten:groenten, fruit, vlees, vis, bakker, olijven,... De visboeren zijn reeds uitverkocht en de andere kraampjes zijn aan het inpakken, de markthal sluit om 13u en is elke dag vanaf 8u open. We kunnen morgen terugkomen. Het is heel druk in't stadje. De smalle straatjes en de terrassen zitten redelijk vol. Het is ook gezellig en pittoresk en met al die boten voor je, heb je een mooi zicht en het nodigt uit om er iets te eten of te drinken. We zoeken ons een plekje uit om de dorst te lessen en genieten ook van de omgeving en de sfeer. Pfff...het is wel héél warm, geen zuchtje wind en hier in die havenkom, put, zal het nog warmer zijn. Wat doen we? Varen we binnen of droppen we ons anker en komen we met de dinghy terug?

We varen naar Zensation en het water is plat, maar hier op het water is het toch meer lucht(ademruimte) en moet je niet tegen een ander boot aanliggen of overkruipen. En van het havengeld gaan we liever eten, dus: anker droppen.

In de late namiddag varen we terug met onze dinghy naar de haven. Het is al veel rustiger in de stad en de temperatuur is iets aangenamer door een briesje. We wandelen naar de citadel en verder rond. Op het plan hebben we gezien dat er een Lidl-supermarkt is, niet zo ver van de citadel en de stad. Morgenvroeg gaan we naar daar. Maar opeens zijn we er al bijna en we willen alvast een kijkje gaan nemen en wat we kunnen dragen en niet bederft meenemen, want we hebben al een heel boodschappenlijstje gemaakt, om de gaten in de bilge op te vullen. Joepie! Eindelijk een budgetvriendelijke supermarkt! En...met PAPRIKA chips!!! Mijn ventje is kei content. We laden in ons winkelkarretje wat we denken te kunnen dragen en stappen met twee gevulde zakjes naar buiten. Morgenvroeg komen we met onze trolley en koeltassen terug ;-)

In de stad is het nu echt rustig, de dagjesmensen zijn alweer weg en dat vinden we niet erg. Maar vanaf nu zal het overal wel drukker worden en zijn, nu dat de vakantie zo goed als begonnen is. Maar nu is er op elk terras nog plaats en we kunnen tussen vele zaken en gerechten kiezen. 

Na het eten gaan we nog op zoek naar een bar en WiFi en blijven tot dat de zon bijna onder is aan de wal. Wanneer we toekomen aan ons dinghietje, zien we dat hij met zen poepke in de modder is gezogen...LLW(=laag laag water). Oeps, daar hebben we niet meer aan gedacht! Wat nu? Nog twee uur hier zitten wachten, dat zien we niet goed zitten en tot aan onze knieën in de modder zakken...ook niet. The Captain stapt in de dinghy en trekt de schroef uit de modder en we proberen de dinghy de steiger op te trekken, z'n poepke lost goed uit de modder en we rijden hem op zijn wielen naar de andere kant van de steiger, waar wel wat water staat en hopelijk genoeg. Dat lukt ons aardig en we zijn blij als hij weer in het water ligt en we naar Zensation kunnen varen. Nou, nou, we zijn toch wél de charels, hé ;-)

Mo ons dinghietje ziet er fris en monter uit en lijkt 10 jaar jonger, wát wil je met zo'n modderbad...hij heeft duidelijk genoten van z'n SPA-treatment!

Île D'Yeux-Île de Ré, Rivedoux-Plage(FR)

Zondag, 28 juni '15

Een prachtig zicht hebben we van aan onze ontbijttafel op het eiland. Dit is echt onbetaalbaar!

We zetten meteen SPI en deze kan bijna heel de trip blijven staan, buiten één gijp. Zalig, zo zeilen en niet veel aan de trim of stand van de zeilen moeten ondernemen.

In de namiddag horen we rrrrr...: de vislijn, we hebben beet! Geert heeft wél wat werk met hem binnen te halen en ik probeer hem in het schepnet te krijgen, maar hij is lang en smal en floept er uit i.p.v. erin. Tweede poging: ik heb hem bijna in het schepnet, maar door het water is het heel zwaar en het spartelende lange lijf maakt het moeilijk en ik krijg de vis er niet verder ingeschud en dan...is hij weg :-( Jammer, het was er ééne met een spits, fijne bek en een lang, slank lijf. Ik kijk in ons vissenboek welke soort het is: een geep. Tja, mijn schuld dat we hem kwijt zijn, 'k zal wat meer spinazie moeten eten en een groter visnet aanschaffen is ook een idee.

Maar we geven niet op en proberen opnieuw, maar even later zien we dat er iets mis is. The Captain haalt zijn lijn binnen en het lokaas, namaak inktvisjes, een namaakvis en lood, zijn verdwenen. Waarschijnlijk is heeft het haakje waar dit alles aan vasthangt, het begeven, het roest snel=geen goede (lees: Chinese) inox.

Dat is twee keer pech. Maar we houden vol en doen meteen nieuw nep-aas eraan. Ooit lukt het ons.

De wind is toegenomen, ons eerst voorop gestelde  doel is weer bereikbaar op een redelijk uur van aankomst. Dus laten we Plan B: Les Sables D'Olonne, links liggen en varen nog enkele uren door. Wanneer we ons doel bereiken, staat er nog redelijk wat wind, alsook een behoorlijke deining/swell aan de geplande ankerplek aan Île de Ré. Het ligt ook niet beschut voor deze wind en te beweeglijk om er comfortabel de nacht door te brengen. De haven is geen optie, dit is een getijdenhaven, waar je maar enkele uren voor en na HW binnen kan en daar we zijn te laat voor en kunnen dus niet binnenvaren. We varen door naar een ander kant van het eiland. Hiervoor moeten we de brug 'Pont De Ré' onderdoor varen. Deze tolbrug van 3km verbindt La Rochelle met Île de Ré. Deze is max.30M hoog en wanneer we dichterbij zeilen, lijkt het wél of onze 18M lange mast er niet onderdoor kan. Spannend altijd en zeker onder ziel, maar het lukt, al lijken we toch géén 12M over te houden. We komen aan Rivedoux-Plage en droppen hier ons anker. Er staat hier veel minder swell en liggen beschut voor de wind. We maken onze dinghy klaar, aperitieven en frisser ons op. Het is bijna 21u, als we een uurtje(regel om aan boord te blijven, om zeker te zijn dat het anker niet krabt) later onze tocht inzetten naar het strand. Er is hier een serieuze branding en wanneer we er bijna zijn, worden we gepakt door een enorme golf en krijgen die helemaal over ons heen... En dan komt er nog één! En nog één! Wat een kracht, we dachten dat we omgekanteld gingen worden. Onze dinghy werd zijdelings gepakt en er zit zeker 100L water in en wij...ja wij zijn nat van boven tot onder!!! En nu? Ons plan was om iets te gaan eten. Gelukkig heb ik mijn broek in de waterdichte zak zitten en alles wat daar in zit is droog, inclusief gsm en IPad. Onder mijn fleece zijn mijn kleren redelijk droog. The Captain is deze keer harder nat. Tja, die grote boot hebben we redelijk onder de knie, maar we zullen toch eens wat lessen 'Tender-landing and start' moeten volgen ;-) Ja, ja, want ook bij het vertrekken in zo'n branding, houden we het niet droog! Dat was ik nog vergeten te melden, van vrijdagmorgen, ons vertrek in Pornichet: The Captain is toen, buiten zijn korte broekspijpen, gespaard gebleven, maar ik zat reeds in de dinghy en heb tot drie keer toe zijn baguette kunnen redden van een zoutbad, maar mezelf... 

We besluiten maar op zoek te gaan naar iets om te eten, zo erg is het niet, toch?! Het droogt wél. Het eten smaakt ons en we bespreken de planning voor de komende dagen. Nu dat we niet in Saint Martin-De-Ré liggen, is het van hieruit ver om dit te voet te doen over het eiland en een auto kan je in deze baai niet huren, wel fietsen. We kregen dit eiland als tip en hebben er over gelezen. Ook via mail krijgen we er nog goede respons over. We varen morgen terug naar de andere kant. Na het eten gaan we terug naar de dinghy en met een klein hartje en een plan beginnen we aan ons vertrek door de branding. En...redelijk droog vretrekken we. Nou, nou, dat is toch wel een belevenis hoor, zo vechten tegen die golven. Gelukkig is het water en de buitentemperatuur al wat aangenamer dan enkele weken terug. Maar een warme buitendouche, die het zout van ons afspoelt, doet deugd.

Pornic-Île D'Yeux(FR)

Zaterdag, 27 juni '15

Het is reeds zeer druk deze morgen in de haven tientallen J80-zeilbootjes zijn hier aanwezig en de benaming is ijverig bezig ze zeilklaar te maken, want dit weekend is het zeilrace voor hen. Ze komen toe en vertrekken op zeil, want een kleine buitenboordmotor is extra gewicht. We zijn blij dat we aan de andere kant van de steiger liggen, want het is toch wél met een bang hartje dat we ze in en uit een box zien varen...het rammen van een buurtboot is niet zonder risico's en fenders(stootkussens) hebben ze ook niet hangen, om hun of andere rompen te beschermen! 

Wanneer hun wedstrijd gestart is, verlaten ook wij zonder kleerscheuren de haven en zetten koers naar Île D'Yeux. De wind is weer te zacht voor onze Zensation, om haar in haar nopjes te voelen. We kunnen na een tijdje SPI zetten en proberen onderweg nog een visje te vangen, maar het wordt een visnet en moeten onze vislijn doorsnijden! Daar gaat ons allernieuwste lokaas-visje :-( en... alweer geen vangst!

Wanneer we op het strand van Île D'Yeux landen, worden we verwelkomt door duizenden springende zandvlooien...brrr... We hebben hier vorig jaar reeds kennis meegemaakt op Îles of Scilly's. Het eiland lijkt weer een paradijsje. Tja, we vallen vaak in herhaling en zullen dat nog vaker doen denk ik, want we hebben al veel groene plustekens bij de reeds bezochten plaatsen staan. D.w.z.: dat we die plaats ooit nog eens willen aandoen, met of zonder boot.

Maar nu proberen we zoveel mogelijk te zien/bezoeken en in ons op te nemen. Het liefst zouden we op vele plekken wat langer willen blijven, maar dan geraken we nooit niet rond of komen we in de problemen met de seizoenen en het weer.

Pornichet-Pornic(FR)

Vrijdag, 26 juni '15

We landen op het grote strand en wandelen de boulevard af naar het centrum voor een baguette. Het is hier echt een grote kuststad. We zijn blij dat we voor een ankerplek i.p.v. de haven gekozen hebben. Bij mooi, warm weer en als er niet te veel wind en deining is, vinden we dit de ideale plek voor onze Zensation en de goedkoopste ;-)

Tegen de middag zetten we zeil en varen we naar Pornic, een tip van vrienden. Vanaf hier zien we de gebouwen langs de kust veranderen. De granietstenen huizen en leien daken worden vervangen door witte gevels en oranje dakpannen, geeft ons meteen een Spaanse indruk/gevoel. Deze keer kiezen we voor de haven, in de hoop op goede WiFi en een wasmachine. En dan kunnen we ook de watertank aanvullen en Zensation nog eens een zoetwaterbad geven.

De haven valt tegen, vooral van prijs en sanitair en WiFi, die wel aanwezig is, maar overbelast is en dus NIET werkt! Geen nieuwtje dus, dit was in de meeste havens en ook in onze thuishaven steeds een probleem, maar betalen mag je :-! Tja, er zijn erger dingen en we kunnen wél even zonder al die technologie, maar op het thuisfront zijn jullie er die wel eens contact willen en weten hoe het met ons gaat en omgekeerd. Het is altijd leuk om elkaar te zien en/of te horen, dat maakt de afstand even kleiner, hé, op dat moment zijn we dicht bij elkaar en dat is fijn. De beste WiFi's hebben we steeds op een terras gehad. Onze voorkeur gaat dus uit naar ankeren.

Het stadje is hier kei mooi en pittoresk, smalle straatjes, prachtige oude gebouwen, een kasteel, enz... Leuk om in rond te slenteren. Wat ons ook steeds opvalt is dat de winkeltjes heel klein en gezellig zijn en ze vooral werk maken van hun etalages die er uitnodigend uitzien. Morgen varen we weer door, maar dit is zeker een stadje om te onthouden en verder te ontdekken.

Golf de Morbihan, Îles Aux Moines-Pornichet(FR)

Donderdag, 25 juni '15

Vijf uur is toch wel héél vroeg, na onze zware avond. Toen we naar bed gingen was the Beach Party nog bezig en nu nog horen we meteen de feestmuziek...de jongeren hebben duidelijk iets te vieren!

The Captain staat erop dat ik blijf liggen en hij haalt het anker op en verlaat de Golf van Morbihan.

Er is weinig wind, dit was ook voorspeld, maar dat die 'O zo spokende Golf van Biskaje' er kan uitzien als een spiegel, dit is het tegenovergestelde van al die gruwelverhalen!

Eindelijk, eindelijk, eindelijk...we hebben beet en onze eerste vangst is een redelijk grote makreel! We zijn blij. Even later hebben we weer beet, maar de makreel laat net los, alvorens we hem kunnen binnenhalen...jammer :-(

Vanavond heeft the Captain er alweer een klusje bij: een vloerplaat in onze kajuit is gelost. Opletten waar we onze voeten zetten of we zitten in de bilge ;-)

We motoren, dan weer even zeilen, motoren en kiezen een kortere bestemming en dan...komt er weer wind. Terug zeilen, misschien kunnen we toch nog naar onze vooropgestelde bestemming Pornic bereiken. Ineens voelen we iets tegen de boot botsen. Wat is dat? We zien rondom onze boot SUPER grote kwallen, geel kleurige kwallen! Wat een beesten! 

Wanneer we de SPI aan het zetten zijn, staat Geert vooraan en bedien ik de piano in de kuip. Ineens zie ik een grote vissersboot in volle snelheid op ons toevaren. Ik moet snel van koers veranderen...had ik hem niet zien komen, dan... Pfff...je kan uren varen, dat je denkt dat je alleen op de wereld/'t water bent en dan ineens... Die visser heeft niet bijgestuurd of wat dan ook, dus waarschijnlijk stond zijne Goerge op en lag hij te slapen of stond hij vis te kuisen! De SPI staat, maar de wind zakt weer weg. We herbekijken de mogelijke bestemmingen dichterbij en droppen het anker voor de grote plage van Pornichet. Vanop ons privé-terras kijken we op de lange boulevard met grote, hoge appartemantsblokken en hotels. Een heel ander zicht dan de afgelopen ankerplaatsen. Het is hier een echte kuststad. Het geluid van het rollen van de golven op het strand lijkt op een CD van Nature Sounds. ZEN...

Golf de Morbihan: Sept Îles-Île D'Arz-Île Aux Moines

Woensdag, 24 juni '15

Nog steeds is het muisstil als we ontwaken, toch zijn we een klein beetje gedraaid tegen gisterenavond, maar we hebben er niks van gemerkt. Na het ontbijt en een buitendouche verlaten we ons privé-eiland. Het is hier wonder mooi met veel zeil mogelijkheden tussen de vele eilanden. Het lijkt wél zoals het Veerse en het Grevelingen Meer in NL, maar dan nét anders. Hier kan je makkelijk een aantal weken vertoeven en nog drie rivieren opvaren. 

We zeilen naar de twee bewoonde en toegankelijke eilanden. Eerst nemen we een kijkje op Île D'Arz. Het is alweer sïesta wanneer we voet aan wal zetten en de weinige zaken die er zijn, zijn gesloten. Alsook is het weer stilletjes in het dorp. Net zoals in de Golf zal het hier in de weekends en vakantie wél een pak drukker zijn, maar we houden wél van die ruimte en rust, dus genieten met volle teugen. Buiten het fluiten van vogels en het ritselen van bladeren, horen we niks. Geen last van het lawaai en de vieze uitlaatgassen van auto's of industrie, want dat is hier niet. Alleen voor het eiland komt er wat meer beweging van zeilschooltjes met hun optimisten, kajakkers, surfers en andere kleine zeilbootjes, het is dan ook woensdagnamiddag. 

Tja, hier zouden we wél ergens een woonst willen, met de boot in de voortuin ;-) De meeste huizen langs de Bretoense kust bestaan uit granieten muren en daken van natuurleitjes, héél mooi. Het is bijna niet voor te stellen dat we nog mooiere,  idyllischere, rustigere plaatsjes gaan tegen komen, dan dat we tot nu toe al gezien hebben. En dat is toch al wat: zeiltochtjes/-vakanties in Zeeland, Zuid-Engelse kust + Îles of Scilly's, Belgisch kust, Kroatië, Griekenland en Turkije en dan nog vakanties naar België, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Engeland, Italië, Griekenland, Turkije, Sardinië, Spanje, Oostenrijk, Marokko, Tunesië, Egypte, Tjechië, Senegal, Mauritius, Maladiven, Thailand, Galapagos+Ecuador, Mexico, Dominicaanse, Florida+cruise Oostelijke Caraïben, Zuid-Afrika...en misschien ben ik er nog enkele vergeten. Maar als de zon schijnt en het is warm en je MOET niks, dan is het bijna overal leuk en aangenaam vertoeven, toch?! En heb je de tijd om alle schoonheid en pracht van de plaats waar je bent te observeren; en elk land en elke plek op onze wereldbol heeft wél iets moois te bieden. 

We laten de dinghy achteraan Zensation hangen en varen op motor door naar Île Aux Moines. Als we er bijna zijn merken we dat we een roeispaan missen...kwijtgespeeld onderweg... We draaien terug en ik zet me vooraan met de verrekijker. Maar, geen roeispaan te zien en na een tijdje geven we het op en varen naar de ankerplaats voor vanavond.

Nou, wat hebben we sinds ons vertrek al kado gegeven aan het water: een muts, een hoofdlamp en een roeispaan. Dat valt nog mee, hé. We komen misschien wel eens een dolfijn tegen met op zen kop onze muts en het koplampje en de roeispaan tussen z'n vinnen om sneller te kunnen zwemmen...hi, hi, hi,...

Wanneer we op het strand landen zien we dat er steeds meer mensen aankomen met koelboxen en een grot BBQ is opgesteld. Hier is duidelijk een dorpsbijeenkomst. In het dorp zijn de dagtoeristen met de laatste vedette vertrokken, het is er rustig wanneer we opzoek gaan naar een zaak om iets te eten en al vele zaken zijn reeds gesloten. Is dit omdat de dagjes-mensen weer weg zijn of voor de Beach-BBQ? We vinden een gezellige zaak en eten lekkere mosselen. Als dessert proeven we van een 'Far de Bretagne', dit is een flan met pruimen en een karamelsaus erop...lekker, maar zwaar en waarschijnlijk véél caloriën. Dus nog even een avondwandeling, alvorens het slapen gaan. Overal is veel groen en bomen, het lijkt wel of we in de Ardennen of een bos aan het wandelen zijn. We vinden een pad tussen het groen, met naast ons het water. Zulke weggetjes hebben op bijna elk eiland of dorp al gezien. Ze zijn netjes onderhouden, d.w.z. dat het snoeiwerk wordt bijgehouden...niet evident op zulke plaatsen en kilometers lang. De temperatuur is aangenaam en zonder plan wandelen we wat rond, maar na een uur zijn we nog niet aan de baai waar Zensation op ons ligt te wachten. We zijn ook nog geen mensen tegengekomen, maar ja, er staan hier weer véél vakantiehuizen en de bewoners zullen allen nog op de Beach zitten. We worden toch wat nerveus en nemen de 'Navionics', die op de IPad staat erbij en...ja, we zijn nog effe verwijderd van onze bestemming...een beetje de verkeerde kant uitgegaan...maar van een eiland kan je niet af, dus we komen er wél... 

We proberen te genieten van de mooie natuur en de honderde konijntjes die van de ene naar de kant over het weggetje huppelen en zich in de prachtige tuinen van de al even mooie huizen begeven.

Na twee uur komt ons bestemming dichterbij, maar het is bijna donker. We zijn blij dat we eindelijk wat Straatverlichting zien en huizen waarin licht brand...we komen terug in de bewoonde kern van het dorp. Nu zal het niet ver meer zijn...we hebben dorst. Net nu heb ik mijn onmisbaar flesje water niet bij en we hebben al veel pijlen met 'fontein' op tegen gekomen, maar de fontein zelf? Hetzelfde was het met de wegwijzers naar de 'dolmen', maar die passeren we net voor de straatverlichting. Daarna zien we ook wat jonge dames helemaal in het lang zwart gekleed...moderne heksen die naar de Dolmen gaan misschien?

We zijn moe en onze voetzolen beginnen te branden, maar het einde is in zicht, we horen meer en meer stemmen en lawaai en dan...daar is het strand van de baai waar we voor anker liggen. Joepie! We hebben het gevonden en gehaald!

Het was alle sinds een mooie wandeling, maar hier waren we niet op voorbereid. Volgende keer nemen we zeker water en een zaklamp mee. We hebben ook vaak gedacht aan onze vriendinnen en sympathisanten, die enkele weken terug een bedevaarts-wandeling, o.a.voor onze goede vaart/reis, hebben ondernomen. We vonden dit al een heel knappe prestatie van hun en een ontzettend lief en tof gebaar. We appreciëren dit enorm en na deze onverwachte situatie nog meer. Chapeau ladies, Well done!!! Bedankt om dit voor ons te doen. Tnxxx...

Er is nog veel volk op de Beach en er brand een kampvuur niet ver van onze dinghy...die ligt nog net niet in het water...we hadden hem ver genoeg gelegd voor het opkomend water, met het idee maar een twee-tal uurtjes weg te zijn. Nou, dat is even anders gelopen ;-)

Aan boord nemen we meteen iets te drinken en na het vastmaken van de bijboot op het dek, kruipen we in onze kooi. Het is reeds middernacht en morgenvroeg om 5u willen we vertrekken om de stroming in de Golf van Morbihan en de trechter mee te hebben naar buiten, terug de Golf van Biskaje op.

Belle Île, Le Palais-Golf de Morbihan, Sept Îles(FR)

Dinsdag, 23 juni '15

Voor we naar de haven varen met de dinghy, halen we ons anker op en leggen ons Zensation aan een meerboei, omdat we dichter tegen de kant komen. En zo heb ik mijn gerepareerde meerboei-pikhaak ook meteen uitgetest en goedgekeurd.

In het dorp is er een markt van lokale teelers en vissers. We kopen ons een visje voor vanavond, misschien helpt dat om toch zelf eens iets te vangen ;-)

We zetten koers naar Île Hoëdic, maar na en uurtje is de wind al op en varen we op motor verder. We ankeren aan een zandstrandje en maken de perfecte natte landing. Op het eiland is minimaal bewoont en het is soms onduidelijk of we op een pad/weg wandelen of in iemand zijn tuin... Dit hebben we al meer ervaren op andere plaatsen, wel raar. Ook hebben we al veel plaatsen bezocht waar het likt of we in een spookstad/-dorp rondwandelen, omdat er zo weinig of geen beweging of mensen zijn en alle vensterluiken toe zijn. Meestal veel weekend-/vakantiehuizen. Ja, we hebben al vele plekjes gezien waarvan we denken, hier is het fijn vertoeven. Een vlinder komt even op mijn schouder zitten en fladdert weer naar een mooie bloem, er groeien hier vele soorten. Je kan zo een prachtig boeket samenstellen.

Op dit eiland zijn geen wagens en paarden staan achter een kleine lichte omheining of vrij. Nou, dat zou je met papie's mini pony's niet moeten doen ;-) 

We bezoeken het fort, waar ook een tentoonstelling is over het leven hier vroeger en de vele dolmen. Het dorpje telt wél zeker 7 café's, restaurants, crêperies en een winkel, bakker en kledingwinkel. Allen zijn ze 1 of 2 uur open in de voormiddag of middag en nog eens zolang 's avonds... van werkstress of -druk hebben de mensen hier geen last!  We vinden toch nog een terras waar mensen iets zitten te drinken en willen de kleine gemeenschap hier iets gunnen. De uitbaatster komt ons echter melden dat het gesloten is en ze pas vanavond weer open zijn... We keren dan maar naar Zensation terug en wanneer we op ons privė-terras iets drinken, zien we de uitbaters, jong koppeltje, van daarnet verschijnen op het strandje. Ja, ze hebben gelijk dat ze in de namiddag liever een zwemmetje en zonnebad nemen i.p.v. te werken of zitten te wachten op enkele klanten ;-)

De wind is aangetrokken en we varen naar de Golf van Morbihan. Om de Golf in te varen komen we door een trechter, waar soms wél tot 9 knopen stroming kan staan. Als we de Golf opvaren hebben 4Kn mee, leuk. Meteen overvalt ons de schoonheid en rust die de Golf van Morbihan uitstraalt. Het telt wél een 60-tal eilanden in allerlei vormen en maten, de meeste onbewoond en waarvan uitgezonderd twee daarvan, allemaal privé. Een echt ankerparadijs lezen we in de 'Vaarwijzer' en kiezen voor Sept Îles dat als één van de mooiste ankerplek wordt aanbevolen. Als we toekomen zien we dat het echter vol ligt met meerboeien met bootjes. Het is er niet zo diep en waar er genoeg diepte is, is vrij smal en vol boten aan meerboeien, geen ankerplek voor boten met een kiel van 2M of die niet kan droogvallen. Dan maar een meerboei die nog vrij is. Veel manoeuvreerplaats hebben we niet met ons 14M lengte...maar, the Captain doet dat alweer super goed. De meerboei oppikken is echter minder gemakkelijk, want het oog is te klein voor mijn fantastische meerboei-pikhaak. Dat wordt even op de buik aan dek liggen en met men korte armen geraak ik niet aan het oog al de boei. Met de gewone pikhaak kunnen we de boei iets uit het water trekken, zodat ik de landvast door het oog kan steken. We liggen hier weer als enige passant, op de andere boten is ook geen beweging. Voor één nacht is dit ons privé-eiland. Geen wind of stroming en muisstil. Onze Zensation ligt precies op het droge, geen beweging...ze kan ook eens rusten.

Alweer geen vis gevangen...de gekochte vis heeft z'n familie niet gemotiveerd om mee in onze pan te belanden...jammer. Maar de gekochte zeeduivel smaakt ons toch.

The Captain zet zijn creatieve handen en vingers aan het werkt en maakt nog enkele mooie trosjes om aan de sluitingen te hangen, m.b.h.v. het knopenboek.

Als we gaan slapen denken we dat we in een huis liggen, alles is stil, enkel een uil horen we roepen. Dit is wél even wennen, na al die afgelopen luidere, beweeglijkere waterbed-nachten ;-)

Belle Île, Le Palais(FR)

Maandag, 22 juni '15

Nou, nou, dat was me het nachtje wél...

Wanneer we gisteren terug kwamen van 't dorp, was de deining nog toegenomen. Bijna op elk dek stond er wél iemand te kijken en dingen te doen aan hun landvasten en de meerboei. We vonden dat heel raar, tot we zelf gebonk hoorden op onze boot...bonk, bonk, bonk,... Het leek wel een klopgeest. Het was de meerboei die tegen de boeg botste. We maakten de landvasten wat korter en het stopte, voor even... Door de wind, de stroming en de deining, schommelde de boot en de meerboei stevig en het gebonk kwam met momenten veel, dan even niks, dan weer terug...heel de nacht door! En er valt niks aan te doen. Doordat we vooraan slapen en je met de punt vooraan vastligt aan de boei, klinkt het daar ook het luidst. Ik wou ook Zensation beschermen voor de boei en vooral het oog ervan, dat ijzer is. Straks zit ze vol blutsen en stukken eraf van die stomme meerboei. Eerst doet ze men pikhaak naar de jenoe en nu doet ze ons bootje pijn!

Om 5u had ik het gehad...ik had nog bijna geen oog toegedaan en ben op de zetel in de leefruimte gekropen. The Captain was ook onrustig, maar lag regelmatig te ronken.

We beginnen onze dag met goede moed, de ligplaats is rustiger geworden en de zon schijnt. Onze Zensatin vertoont geen schade, ze is een sterke staffe dame die tegen een stootje kan!

O ja, nog vergeten: hebben gisteren met toe te komen en te manoeuvreren, ook nog in ons eigen vislijn gevaren! Ja, vergeten binnen te halen met toe te komen...maar het valt mee. Eerst dachten we het water in te moeten gaan om het roer en schroef te checken, maar de lijn was reeds geknakt.

Na het ontbijt haalt the Captain zijn gereedschap en de meerboei-pikhaak boven en demonteert hem terug. Binnenin zitten allemaal bolletjes, het lijkt wel of hij met de pareltjes gaat spelen...en hij doet het nog goed ook, want wanneer hij hem terug monteert werk de pikhaak weer! Joepie! Nu kan ik weer met m'n gesofisticeerde pikhaak meerboeien oppikken. Hopelijk waar het wat rustiger liggen is ;-)

We varen naar het dorp en maken een stevige wandeling. Tegen de middag verlaten we Sauzon en zeilen een aantal mijl verderop naar Le Palais, een andere haven op hetzelfde eiland, Belle Île. We droppen het anker voor de haven en gaan na de lunch op stap. Het is hier groter en drukker dan in Sauzon. Er staat hier een prachtige citadel gebouwd door meesterarchitect Vauban. Google er maar eens naar, want het is zo groot en de luchtfoto's die er van bestaan tonen de citadel op z'n best. Vauban heeft ook Fort Boyard ontworpen, ons allen bekend van het gelijknamig spelprogramma op TV. Langs deze gaan we waarschijnlijk langsvaren, op weg van La Rochelle.

Onze ligplek is best wat wiebelig, vooral als de ferry passeert, maar deze keer kan er geen boei/klopgeest onze Zensation kwetsen of ons wakker houden. Zo op een natuurlijk waterbed liggen, slaapt goed ;-)

Bereikbaar online

Bereikbaar

Sorry, dat we de laatste week niet op mails hebben geantwoord of gefacetimed, geskyped, gewhatsapped e.d.

We hebben nog geen goede WiFi gehad...

Hoe komt het dan dat de blog online is gezet? We hebben een kaart gekocht met 4G om het weer te kunnen binnenhalen en die hebben we ook even gebruikt voor de blog. Het staat vooraf in notities en gaat redelijk om dit te kopiëren en te posten. Wilden jullie toch even op de hoogte houden van onze avonturen.

We zijn jullie niet vergeten hoor lieve familie en vrienden. We nemen contact op zodra het netwerk in de haven niet overbelast is(wat meestal wel is, is te zwak om al die cruisers die online willen te verwerken) of we ergens anders een netwerk kunnen oppikken.

Tot gauw x

Concarneau-Belle Île, Sauzon(FR)

Zondag, 21 juni '15

De vissers varen al vroeg uit met de ribs voor hun wedstrijd en naast ons komt en gaat de ene vedette na de andere vol volk om naar Îles de Glénan te varen...het zal daar gezellig druk zijn met dagjes-mensen.

Na de douche, bakker en het tanken verlaten we Concarneau. Onze Selfie wordt geïnstalleerd, zodat we ze nog eens kunnen uittesten. Er is weinig wind en een nieuw vislijntje wordt uitgegooid en Selfie begint aan haar job om Zensation op koers te houden en te besturen en ze doet dat Super goed. Onze Goerge heeft er een concurrente bij, maar hij is e wel blij mee, dit geeft al eens vrijaf ;-)

De wind neemt toe en we eindigen in Belle Îles, Port de Sauzon. Er is hier geen ankerplaats, enkel meerboeien. Maar met onze gesofisticeerde pikhaak is dat geen probleem. Onze eerste meerboei-plek is te wiebelig. Er is nog één dichter bij het strand. Nog even checken of er bij laag water genoeg overblijft voor onze kiel en hop, we maken ons weer los van de ene meerboei en varen naar de andere. Het oog bovenop deze meerboei is kleiner en mijn gesofisticeerde pikhaak kan er net rond, maar blijft haperen, hij kan niet doorgetrokken worden, doordat het oog te klein is en blijft aan de boei hangen! Oeps, daar hangt die nu. Ik leg me op men buik op het dek en steek snel een andere landvast door het oog, zodat we zeker vastliggen. Snel, snel de dinghy vaarklaar maken om de pikhaak te gaan redden... Tja, hij is een beetje uit elkaar gewrongen, dit vraagt een handige Harry of een Captain. Na het eten begint hij er al aan. Hij heeft hem al uit elkaar gehad en weer in elkaar gestoken, maar het ziet er naar uit dat mijn SUPER-gesofisticeerde-meerboei pikhaak naar de 'jenoe' is :-(  Morgen gaat hij het nog eens proberen.

Dan maar naar de wal en het eilandje bezoeken.

Port La Pêret-Concarneau

Zaterdag, 20 juni '15

Gisterenavond hadden we in het dorp geïnformeerd naar een bakker... Die is hier niet, wél in het volgende dorp, 3km verder.

Dus vol goede moed varen we vanmorgen naar het strand, om naar Fouesnant te wandelen voor een bakker en nog wat verse proviand. Het is al warm en we klimmen alsmaar hoger. De kerk lijkt nog ver... Eindelijk, we hebben het dorp bereikt en er is net markt van de lokale boeren/teelders. 

Na onze boodschappen zetten we de pas er weer in richting Cap Coz, de baai waar we voor anker liggen. Zouden we liften? Neen, we stappen door met onze zakken en trolley. Er is langs de weg een natuurlijke waterbron, waar de mensen hun waterflessen en bidons komen vullen. Er wil net een wagen vertrekken, wanneer we voorbij stappen. De dame vraagt ons of ze ons een lift kan geven...wouw SUPER! Ze brengt ons tot aan het strand. Fantastisch dat er zulke vriendelijke mensen zijn. We zijn heel blij met de lift, zeker met deze warmte en al die boodschappen. 

Het wordt nog een actieve dag aan boord: wassen, poetsen, klussen,... En dan tegen 17u anker op en zeilen we naar Concarneau, dat vlakbij ligt. De water- en dieseltank moeten gevuld worden.

We liggen hier aan de eerste steiger en wanneer we aan het aperitieven zijn, komt een vedette aangevaren, die van Îles de Glénan komt en de mensen hier afzet. Er stappen twee gasten af beladen met zakken vol leeggoed, nog wat kratjes wijn en een zak vol baguetten. Ze vragen of we graag een baguette willen. Ja, dat mag wél, dan veranderen we onze menu voor zo meteen. Ze slaan een gezellig babbeltje, het zijn twee levensgenieters. We geven ze een biertje en gelijk doen ze ons nog een kratje wijn kado! Nou ja...

Het is hier druk met ribs en vissers, er is dit weekend een wedstrijd, alsook feest in de stad. We horen een band optreden vanop ons privé-terras. We gaan eens een kijkje nemen alvorens we de kooi induiken. Het is hier een gezellige stad. De citadel aan de haven is mooi verlicht. Het scheidt ook de plezier- van de vissershaven. Deze stad is bekend voor de vissers en bezit ook een vissersmuseum. Wanneer we gaan slapen, horen we nog steeds de muziek van de Hard Rock-band en ze zingen ons in slaap.

Beg Meil- baai Cap Coz, Port La Pêret

Vrijdag, 19 juni '15

We ontwaken knallen rust in de baai en zijn hier nog steeds alleen...zalig! Na het ontbijt en een buiten-douche, daar is het al warm genoeg voor nu, varen we op motor naar de baai voor Port La Pêret, Cap Coz en droppen het anker.

Met de dinghy varen we de haven in, die voor een stuk droogvalt. Daar gaan we in de havenwinkel nog op zoek naar wat onderdelen en naar een bakker voor een baguette. Terug aan boord lunchen we en cocoonen wat in het zonnetje. Even maar en dan gaat de bimini weer open. The captain haalt zijn naai- en splitsmateriaal boven en splitst een touw, terwijl ik wat lees en de blog schrijf, zodat ik ze een van de dagen kan posten,  als we WiFi hebben. Dan ga ik nog een zonnestraaltje opzoeken...alles met maten en een beetje afwisselen, hé. Vanop het strand hoor je de mensen en kinderen, met hier en daar een gilletje wanneer ze het water ingaan. Het is leuk om die geluiden te aanhoren. Het wordt ook steeds drukker op het strand.

Tijdens het avondeten kunnen we een zeilwedstrijd bekijken in onze achtertuin. The Captain vindt dit een geweldig idee, om zo elk weekend mee te starten i.p.v. te beginnen met drinken, maar dat zal dan zeker wél na de wedstrijd plaatsvinden ;-)

Na het avondeten varen we met de dinghy naar het strand. Deze keer verloopt de aanloop naar de natte landing goed, alleen verlies ik mijn evenwichtig wanneer ik afstap en val pardoes in het water en wordt door een golf verder nat gespoeld...ik ben nu helemaal nat, tot aan men kin! Nou, nou, dit is een echte natte landing. Ik lach om mezelf...wat ging er fout?! Er zit niks anders op dan terug te keren naar de boot en me te ontdoen van de natte kleding, afdrogen en iets droogs aan te trekken.

En we zijn weer weg. Deze keer heb ik men bikinibroek aan en ligt mijn korte broek in de dinghy. Ik zet me net voor de landing vooraan op de dinghy en spring met men twee voeten samen. Oef, een perfecte landing. Nu kunnen we het dorp verkennen. Er zijn nog veel mensen aanwezig op het strand en ze hebben allemaal een koelbox bij. Ach, hier zitten de frigobox-toeristen. 

Na onze wandeling begrijpen we het wél, er zijn slechts 4 zaken in het dorp: restaurant, bistro, crêperie, bar en een kraam waar je snacks en ijs kan kopen. Het zijn hier vooral vakantiehuizen.

Het is een aangename avond en het is nog een gezellige drukke boel op het strand, wanneer we terugvaren naar Zensation...droog(enkel natte voeten) ;-)

Îles de Glénan-baai Beg Meil

Donderdag, 18 juni '15

Al wiegend hebben we zalig geslapen achter ons anker. Buiten is het mistig en een vijftal grote ribs met mannen liggen rond de jachten te vissen. Men kapiteintje probeert het ook nog eens...

We bekijken nogmaals onze planning en het weer. We kiezen om richting Port La Pêret en Concarneau te varen en vertrekken als de mist optrekt. Met een zacht briesje zeilen we er naar toe en droppen nog geen twee uur later het anker tussen Port La Pêret en Beg Meil. Er liggen hier veel boten aan een meerboei, maar geen beweging. Het zijn vaste ligplaatshouders, dat zie je wél vaker buiten Nederland en België i.p.v. havens en steigers.

Aan wal maken we een wandeling door het dorp. Het is er stilletjes. Hier in Bretagne hebben we al een aantal keer ervaren dat ze hier reeds gebruik maken van de zuiderse gewoonten, nml. sïesta. Tussen 12 u en 14 á 15u is er veel gesloten en als je 'S Avonds wil dineren, kan dat bij de meeste zaken pas vanaf 19u. 

Toch is er een crêperie open en het terras is goed gevuld en vinden er nog een tafeltje voor ons. 

Bij de toeristisch dienst, die enkel van vrijdag tot zondag open is, zien we een foto van Beg Meil. Die hadden we ook al in Bénodet gezien, bij de uitstappen met de vedettes. Het is achter de hoek, dus lichten we het anker en varen naar daar. Daar zijn enkel zandstranden, maar de deining van de Atlantic is er wat heviger. We ankeren en wachten even, alvorens we van boord gaan en naar het strand varen. Er staan hevige golven die ons verder op het strand zetten, dat wordt nog spannend straks, wanneer we terug moeten. Er ligt een mooi wandelpad naast het water en we volgen het, maar het blijft kronkelen en we zien de ligplaats al waarvan we daar straks zijn weggevaren... We hopen dat er snel een splitsing komt. Eindelijk kunnen we een afslag nemen en hopen zo in de bewoonde wereld te komen, maar buiten knappe villa's en woonsten is er niets. Geen café, crêperie, bakker,... Helemaal niets. Dan maar terug naar het strand en de dinghy in. Wou, wat een golven, dat houden we niet droog! Met de kortebroekspijpen zo hoog mogelijk opgerold proberen we door de golven heen te komen en in de dinghy te springen. Aan boord kunnen er alweer twee broeken te drogen worden gehangen ;-) Altijd een beetje avontuur. Maar, was het water nou eens een beetje warmer, hé.

De deining neemt wat af en we besluiten hier te blijven voor de nacht. We liggen hier helemaal alleen bij ons privé strand.

Îles de Glénan

Woensdag, 17 juni '15

We ontwaken aan Île Penfret en zien al vele vissers druk bezig. Dan merken we dat het eigenlijk de crew is van de geankerde zeilboten, voornamelijk mannen alleen, die hier hun anker droppen en met hun bijbootje vissen, visnetten  en fuiken droppen. Hmmm... en aan ons hengeltje bijt maar niks :-(

We maken de dinghy klaar en leggen onze wandelschoenen erin, klaar om dit archipel te ontdekken. Hier zijn geen steigers, dus een 'wet landing/natte landing' staat ons te wachten. Met de wieltjes achteraan op de dinghy kunnen we hem zonder veel moeite verder op het strand trekken/rijden, zodat die niet wordt meegenomen bij opkomende water, want dat is altijd even opletten en nadenken: is het nu hoog of laag water? Hoeveel gaat er nog bijkomen? Hoe lang blijven we weg? 

Want naar de boot zwemmen in dit koude water is gene kado ;-)

Voor het eerst stappen we onze wandelschoenen in. Er ligt een wandelpad, zodat we het archipel kunnen rondstappen. Er zijn verschillende kampen/vakantiedomeinen voor zeilscholen en -kampen. De archipels zijn hiervoor gekend. Wanneer we grote houten rechthoekige hokjes zien met een rechthoekig gat, denken we eerst dat het grote bijenkorven zijn, maar het blijken de toiletten van de kampen. Tja, we hebben er dan maar geen foto van gemaakt, hé. Maar je hebt toch een prachtig zicht als je daar op het toilet zit ;-)

Aan de andere kant van Îles Prenfret hebben we een magnifiek zicht op de andere archipels. Wauw, prachtig! Straks varen we daar naar toe voor een nieuw ankerplekje. Ongelooflijk mooi is het hier. Jammer dat het hier geen 365dagen per jaar zo'n prachtig weer is.

Na de wandeling zonnebaden we nog even in de kuip, tot even voor hoog water. Tijd om het anker te lichten en naar de andere archipels te varen. Het is er véél drukker. Er liggen veel meerboeien en ook veel boten.

We kiezen ervoor om aan de westkant van St. Nicolas  te gaan liggen. Zo kunnen we aanschouwen hoe de smalle landtong, die St. Nicolas met Banarec verbindt tot een uur voor hoog water, verdwijnt. Het levert prachtige blauwe en appelblauw zeegroene kleuren op... 50 shades of... ;-)

Met de dinghy varen we tot voor het strand. Zoals gewoonlijk bij een natte landing, ga ik eerst uit de dinghy. Maar ik zie dat het er nog te diep is, ook al zijn we bijna op het strand. Het water is er zo helder en de bodem is nog diep. Maar the Captain gelooft me niet en zegt dat ik eruit moet. Hij heeft de motor al stil gelegd en de schroef omhoog gezet. Ik twijfel nog steeds aan de diepte en zie het ook aan een jongetje dat niet ver van me met zijn wetsuit tot aan z'n middel in het water staat. Maar ik moet eruit van the Captain. Met mijn broek opgerold steek ik één been uit en probeer grond te voelen, ik hijs me verder van de dinghy met men tweede been en...oeps daar ga ik...tot aan men poep sta ik in het water, vlak aan het strand. Brrr...ik heb een natte broek, het water is véél te kou. Dit is een echte 'wet landing'! Ik lach me te pletter, wat een aankomst! Op het strand schrokken een aantal mensen met men diepe landing. Ja, het heldere water en strand kan je bedriegen. Zie je wél men kapiteintje dat we niet ver genoeg gevaren waren! Volgende keer mag hij eerst uitstappen, of ik pak een peilstok mee;-) Gelukkig staat er wat wind en brand het zonnetje nog, zodat men broek droog is tegen dat we het archipel zijn rondgewandeld.

Het lijken hier allemaal kleine paradijsjes deze archipels. Jammer dat er meerdere deze kennen of weten liggen. Er komen ook veel vedettes met dagtoeristen hier heen gevaren.

Gelukkig kunnen we rust vinden op ons privéterras en genieten van al het moois. 

Vanavond kookt the Captain voor de eerste keer, sinds ons vertrek of is het sinds we een boot hebben? En wat staat er op het menu?! Goed geraden: spaghetti met Manna saus. We zijn aan onze vriend, die daar werkt, vooraf vergeten te informeren in welke landen we deze spaghettisaus kunnen bemachtigen, aangezien er al twee potten uit onze voorraad zijn opgebruikt ;-)

The Captain heeft alweer extra +punten! 

Îles de Groix-Start Volvo Ocean Race-Îles de Glénan(FR)

Dinsdag, 16 juni '15

Het is een heerlijke weertje, geen wind en een warm zonnetje. Tegen de middag verlaten we de haven en varen we naar een mooie baai voor het eiland en droppen het anker. Voor de eerste keer liggen we in zwemkledij te zonnebaden in de kuip. Het is warm en openen al snel onze bimini(zonnetent), want zoveel zon en hitte tegelijk kunnen we niet aan. Een zuchtje wind is welkom...

Vanop de ankerplaats kunnen we de wacht houden op de beweging vanuit de haven van Lorient. Van zodra we de startopstelling en de deelnemers zien buiten varen, halen we ons anker op en varen richting start. De wind is gekomen en we kunnen zeilen.

We varen door en willen zo voorsprong nemen, zodat we ze onderweg nog eens treffen en kunnen vastleggen met de lens. Ze moeten nog een klein traject afleggen voor de haven en de kustlijn van Lorient en Îles de Groix, alvorens hun koers in te zetten richting Nederland.

We zijn al een eindje voor en zien ze plots verder i.p.v. dichter naar ons toe te komen... Oei, ze nemen een andere koers, rond nog wat eilanden en op zoek naar wind, want die zakt meer en meer in. De laatste uren moeten we de motor op zetten om nog voor zonsondergang op Îles de Glénan te komen. 

We kiezen een ankerplek bij het eerste archipel, Penfret. Er liggen nog boten hier voor anker en het ligt er vol visballetjes, -stokjes, enz... En er worden nog wat visnetten gedropt rondom ons. Het is hier rustig en nog aangenaam warm. We kijken in de kuip naar de ondergaande zon.

Îles de Groix 2(FR)

Maandag, 15 juni '15

Vandaag is het berggeiten-dag... Eerst stappen we naar de supermarkt en vullen onze vriezer... De komende dagen gaan we geen bakker of winkel tegen komen, want we varen morgen nr het archipel Îles de Glénan. Dus heb we weer wat verse proviand ingeslagen, zodat we lekkere slaatjes en fruit e.d. kunnen eten.

Daarna maken we een flinke wandeling op het eiland en genieten van de natuur en mooie uitzichten op de haven, het water en stranden. De zon is sinds de namiddag wat verdwenen, maar de temperatuur is aangenaam en tegen Apo-time komt het zonnetje nog even mee aperitieven. We krijgen nog bezoek aan boord: een dikke meeuw nestelt zich bovenop de zonnepanelen en hoopt een hapje mee te mogen proeven.

Op dit eiland was vroeger de eerste tonijnfabriek en een vissershaven. We hopen vanavond een lekker stukje tonijn te kunnen gaan eten en stappen een restaurant binnen, waar op het menubord te lezen staat: thon grilé. Jammer genoeg is er geen tonijn meer, maar wél lotte. Mmm...ook héél lekker, met quiche van venkel en gemarineerde tomaatjes en paprika's erbij.

Ondertussen komen er meer en meer boten aangevaren en raakt de haven en de meerboeien vol. Vanuit het restaurant houden we angstvallig onze Zensation in de gaten, want er zijn nogal kapiteins bij! We hebben er al enkele bootjes zien rammen. The captain heeft al voor het eten bijna in de dinghy gezeten om terug te roeien naar Zensation. Oef, onze twee nieuwe buren hebben het er goed vanaf gebracht, geen brokkenpiloten.

Lorient-Îles de Groix(FR)

Zondag, 14 juni '15

Vandaag proberen we tegen 10u aan wal te komen met onze dinghy aan the Village. Om 11u45 is het een parade van de teams en daarna varen ze buiten voor de Inport Race die om 14u start.

We bereiken the Village zonder problemen. Joepie! Kunnen we het toch een beetje van dichtbij bekijken, alvorens we zelf uitvaren om de Race te volgen.

We bezoeken nogmaals de steigers en enkele boten. Bij de raceboten zien we reeds enkele tea melden, waaronder de Belg die met het team Brunel meevaart. De Top Gun-piloten(het Frans stuntteam die we gisterenavond aan het werk gezien hadden) zijn ook aanwezig. Kan ik ze ook op vaste bodem fotograferen ;-) We gaan ook langs het Nederlands paviljoen. Onze Noorderburen zijn de volgende stop-over voor de Volvo Ocean Race in Schevingen, Den Haag. Hier willen ze de mensen kennis laten maken met een aantal specialiteiten, waaronder: stroopwafels, verschillende kazen en poffertjes. We trakteren ons zelf op een portie poffertjes in afwachting van de parade.

We stellen ons op richting onze dinghy, want we willen zo snel mogelijk naar de Zensation, wanneer het meisjes team van SCA het ponton opkomen. We hebben geluk, de dames worden als 2 de voorgesteld en komen al snel de steiger op gewandeld. We haasten ons naar de dinghy en naar onze boot.

Eenmaal de haven uit kunnen we op zeil naar de start zeilen, maar we zijn zeker niet alleen. Wouw wat een mierennest op het water: motorboten, ribs, zeilboten, ferry's met genodigden, enz...

De wind draait en de start en parcourboeien worden verlegd...na 40' vertraging wordt het startsein gegeven. Alle boten varen mee in de richting van de wedstrijd, en na het ronden van de boei, weer terug...ni te doen. Heel die mierennest die van hier naar ginder vaart en volle gas! Je weet niet waar eerst kijken, met al die boten om je heen en dan nog de deelnemers.

Één van de deelnemers, het Vesta-team, komt voorbij steeds dichter en dichter bij...ze gebaren ons uit de weg te gaan. Met enkele boten geven we meer gas...pfoeie dat was 'close'. Het meisjesteam is goed gestart, maar maakt en fout. Jammer de overwinning is dit maal niet voor hun. Een unieke ervaring om dit van dichtbij te kunnen beleven.

We varen naar het Île De  Groix, daar gaan we enkele dagen genieten van de rust. Dinsdag pikken we om 17u de start van de Race mee en varen we met hen mee(zullen ze toch niet kunnen volgen, varen véél sneller dan wij!), richting Îles de Glenan. Even terug richting het noorden. We willen deze archipel nog zien.

Île de Groix is nog druk bezocht als we toekomen. We hebben geen plaats in de haven en moeten aan een meerboei, of wél twee: één vooraan en één achteraan. Nog nooit gedaan, maar al wel gezien. De havenmeester is heel behulpzaam en al snel liggen we op onze plek en roeien we naar de wal voor een wandeling.

Enkele uren later, nadat enkele ferries vol toeristen en dagjes-mensen het eiland hebben verlaten, is het stilletjes hier...genieten! 

Lorient(FR) 4

Zaterdag, 13 juni '15

De zon schijnt, tijd voor de was en Zensation als droogrek te gebruiken. Vandaag is het trainingsdag voor de deelnemers van de Volvo Ocean Race. We houden via AIS in de gaten wanneer ze weer richting haven varen. Dan stappen we snel onze dinghy in en varen naar the Village om ze daar zien toe te komen. Onderweg met the Captain hoezen, er komt wat veel water in de dinghy, dus probeert hij dit met zijn handen eruit te scheppen! We naderen de andere haven en willen op ons plekje, aan de eerste steiger, van  de afgelopen dagen aanleggen. Oeps, security in een rib houdt ons tegen, we mogen niet aan de eerste steiger gaan liggen...nergens trouwens! Pech! We varen dan wat rond tot de boten allen zijn gearriveerd. We proberen het dan via de vissershaven er naast, maar die is volledig afgesloten met hekken en poorten op de wal, dus geen doorkomen aan. Kei, jammer, nu hebben we ons al twee dagen zonder problemen naar the Village kunnen begeven en nu we de deelnemers van dichtbij zouden kunnen zien, is er geen toegang vanop het water. Te voet is het héél ver en daartegen zijn ze al lang weer weg. Dan maar foto's van hen nemen op hun boot, vanuit onze dinghy. Misschien hebben we morgen met de Parade meer geluk. Daarna verlaten we hier de haven, om de Inport Race vanop het water te volgen en varen dan door naar Île de Groix. 

Tja, we vonden het al ongelooflijk dat we donderdagmorgen zo dichtbij konden komen bij de raceboten, met Zensation. En dat het ook in the Village er relaxed aan toe ging. Maar nu is het weekend en veel meer bezoekers en beweging. En nu zijn ook de teams aanwezig, hé.
Gelukkig worden we een paar uur later getrakteerd op een prachtige vliegshow van het Frans stuntteam. Ongelooflijk knap wat die met 8 vliegtuigen laten zien! We hadden ze een aantal jaren terug al eens aan het werk gezien in Griekenland, waar ze aan het trainen waren. En nu hier. Op bepaalde momenten lijkt of ze net boven je mast vliegen, zo dichtbij en laag dat ze komen aan een grote snelheid. Ik heb ze wat gefilmd en gefotografeerd. Maar het live kunnen bekijken is nog beter!

Lorient (FR) 3

Vrijdag, 12 juni '15

Het regent. Na de middag trekt het open en gaan we op stap. We zoeken het dorp, dat wel een eind stappen is van de haven. Eenmaal daar toegekomen, genieten we van het zonnetje op een terras. 

Vanavond speelt het Belgisch elftal, dus even polsen of er een café is waar ze de match tonen...bad luck, nergens is de wedstrijd te bekijken.

We wandelen heel het stuk langs het strand en de stenen terug naar de haven.

Na het eten varen we met de dinghy naar the Village. In die haven is het museum: Cité de Voile Eric Tabarly. Het is een enorm nautisch museumcomplex met hightech simulatoren, de zeilgeschiedenis van Frankrijk, het leven aan boord van een zeiljacht, enz. Een zeer interactief museum, zeer leuk ook voor kinderen.

We hadden het museum op onze planning gezet en bij het bekijken op de website, vernamen we dat het deze avond, i.v.m. de evenementen rond de Volvo Ocean Race,  gratis toegang was. Dat is mooi meegenomen. 

Het is opmerkelijk drukker in the Village t.o.v. gisteren. Ook in het museum zijn heel wat bezoekers. We komen heel wat bekende dingen tegen en er staan prachtige maketten van verschillende jachten. Ik oefen ook nog wat aan de paalsteek en m.b.v.  een visueel 2D-stappenplan, lukt het me perfect! Hi, hi, nu nog zonder hulpmiddel het klaar krijgen. Bij de virtuele Ocean Ride, krijgen we een 3D-bril op. Op het scherm varen we onder zware omstandigheden en krijgen we meerdere honderden liters water over ons heen, veel meer dan van de week!!!  Het zoute water en de wind vliegen ons letterlijk rond de oren. We zijn nat...althans met wat druppels. Hopelijk gaan we dit met Zensation niet meemaken! Het lijkt op een attractie van Disneyland Parijs, alleen zonder Disneyfiguren ;-)

Lorient(FR) 2

Donderdag, 11 juni '15

Om 4 uur gaat de wekker. Kijken op IPad waar de deelnemers zich bevinden. Ja, ze zijn er bijna en de meisjes liggen nog steeds op kop! Opstaan en ons in de kuip begeven met verrekijker, fotocamera's, toeter en roze lampje (kleur van de damesploeg).

De finish ligt net buiten de havengeul, we volgen het op internet en verwelkomen daarna de winnaars met luid getoeter! Well done! Congrats!

De andere zes ploegen zijn een eindje achter. Ik leg me op de zetel en soes nog wat tot de andere deelnemers binnenvaren. Bijna een uurtje later arriveren ze. De zon komt bijna op en ik kan mooie foto's van de teams maken. Toch wél iets speciaals om ze te zien. We volgen ze al maanden via internet en nu varen ze hier gewoon langs Zensation en haar crew!

We maken ons los van de meerboei en begeven ons naar de haven in de hoop daar nog een plaatsje te kunnen vinden en nog wat te slapen. De passantensteiger ligt vol. Dan zien we een Belgische vlag en beweging op de boot. We mogen bij hen gaan bijliggen tot het havenkantoor opengaat. Nog een dik uur wachten. Dan maar ontbijten. Onze buren willen toch vroeger weg, hun crew is wakker. We maken los en leggen ons op hun plek. Even later komt er plaats vrij aan de passantensteiger en leggen we ons daar. Oef, de havenmeester stuurt ons er niet weg. Genoeg verlegd voor vandaag. Even wat poetsen en een uiltje vangen.

We maken onze dinghy klaar en varen naar de andere haven waar de Volvo Ocean Race-Village is. We mogen van de havenmeester niet aanleggen aan de steiger bij the Village, maar wél aan de eerste steiger voor de haven. Een klein stukje wandelen en we bevinden ons al in de Village, dus dat valt mee. 

Het is hier vrij rustig, dus we kunnen alles goed bekijken. Er is ook toegang tot de steiger waar de Volvo Ocean Race-boten liggen. Indrukwekkend om ze van nabij te zien. Er ligt ook een kopie van zo'n raceboot, waar je op mag en binnenin kan bekijken. Ni, te doen...echt niks comfort en zo bloot binnenin! Ze kunnen dan wél snel varen, maar ik ruil dat graag in voor extra comfort, dus geef mij onze Zensation maar. In the Village zijn ook nog heel wat bezienswaardigheden i.v.m. de race en natuurlijk merchandising. Er staat ook een kopie van een raceboot, 't is te zeggen: gehalveerd, zodat je goed de binnenkant kan zien en hoe ze zo'n schip bouwen. Het is al snel laat en met een reddingsboei onder de arm keren we terug naar onze dinghy en varen we naar Zensation.

Bénodet-Lorient(FR)

Woensdag,  10 juni '15

Dat het hard stroomt op de rivier, dat heb ik vanacht ondervonden... ik dacht dat ik in een jacuzzi lag te slapen! Brubbelen dat dat hier onder ons deed, of onder Zensation. Gelukkig bleven we droog ;-)
Onze dag begint met een uitstap naar de Carrefour Market voor verse proviand. Het wandelpad ligt naast de rivier met bos.

Samen boodschappen doen is een uitstap en beleving en constante afweging: Wat hebben we nog aan boord? Wat gaan we eten? Wanneer kunnen we terug proviand inslaan, vooral verse ingrediënten? Weegt het veel? Zit ons boodschappenwagentje vol of weegt het al te zwaar om tot aan de boot te rijden/sjouwen? We kunnen niet zomaar de wagen instappen en naar eender welke supermarkt of winkel rijden. Het is niet meer zo vanzelfsprekend en we moeten niet te kieskeurig zijn. We zijn al blij als er iets op loopafstand van de haven is. En de prijzen...tja, het zijn niet de goedkoopste winkels die vlakbij aanwezig zijn! Maar ik doe graag boodschappen en zeker in een onbekende winkel of in 't buitenland. Nieuwe producten proberen en proeven is ook een leuke ontdekking.
Missen we al iets van het thuisfront? De doos Leonidas heeft reeds de bodem bereikt, vooral de witte en zeker die 'met de noot' waren meteen verdwenen, we lusten die beiden het liefst (ik lust géén andere en ben geen zoetebek, maar de witte met de noot van Leonidas...Yam!) Voor de rest ligt er nog genoeg chocolade hier en daar verstopt voor men zoetebekje, alsook nog couberdons die hij nog heeft gekregen bij vertrek. Zo nu en dan krijgt hij er ééntje. Onder de vloer, in de bilge ligt nog wel wat proviand uit ons landje. Alleen extra paprika chips ben ik vergeten in te slaan, want dat kennen of verkopen ze niet in Engeland of Frankrijk. En die van Pringles eet the Captain niet zo graag, maar hij past zich aan ;-)

Ja zo'n supermarkt-uitstapje neemt snel een beetje tijd in beslag en het is al middag wanneer we met de boodschappen arriveren aan Zensation. 

Ondertussen is de zon achter het wolkendek verdwenen en zijn er geen zonnebaders te verkennen. 

Na de zoveelste keer het weerbericht en de hoeveelheid wind te bekijken en het verloop van de 'Volvo Ocean Race', overleggen wat we gaan doen. De deelnemers naderen steeds dichter bij Lorient. Wanneer zouden ze finishen? Morgenvroeg in de vroege uurtjes. Zullen we? 

We besluiten nog te vertrekken om 17u30. Valt de wind of onze snelheid tegen of halen we Lorient niet voor 't donker, dan varen we nr Îles de Glénan of Île de Groix.

De wind valt mee, hij is flink afgenomen. We varen comfortabel en met een gemiddelde van 7,5 knoop. Het gaat lekker en onze planning klopt, als de wind blijft en we de snelheid kunnen aanhouden en niet te veel tegenstroom krijgen. En op de koop toe krijgen we een fantastische begeleiding en een show van een aantal minuten, door een hele groep dolfijnen! Ze zwemmen links, rechts, achter en voor de boot...ongelooflijk. We weten niet waar eerst te kijken of een foto te maken, ze zijn ook zo snel. Niet gemakkelijk... Genieten dan maar van het spektakel en hun mooie verschijning. Uiteindelijk komt er weer een beetje verstand, neem ik mijn andere camera en zet ze op film. Wouw!

De avond is net gevallen, wanneer we de havenaanloop naar Lorient inzetten. We pikken aan de citadel een meerboei op. Checken nog even het verloop van de race en zetten de wekker...binnen 4 uurtjes zal de eerste finishen. Gaan het de ladies zijn? Dat zou mooi zijn, want ze verdienen het!

Audierne-Bénodet(FR)

We vertrekken vroeg om de hevigste wind voor te zijn, want het blaast nog stevig en het wordt alleen maar meer na de middag. De bestemming wordt Bénodet of Îles De Glénan, een archipel die ook wel de Franse Scillies wordt genoemd. En de Engelse Scillies hebben vorig jaar ons hart gestolen, dus deze willen we ook wel eens zien.
Het varen gaat goed. Rondom ons verandert de natuur elke seconde. Elke golf, elke opspattend waterdruppel, elke regenboog of twee die verschijnen in het water door het opspattende water,... alles lijkt elke keer anders en mooi, ik kan er uren naar kijken. En dan de meeuwen die gratis een vogelshow geven door hoog in de lucht te vliegen en dan plots net boven een golf zweven...
Na enkele uren krijgen we al hevige windstoten en met het voor- en grootzeil gereven gedraagt Zensation zich voortreffelijk. Maar we varen aan de wind, koud is dat, ook al schijnt de zon. De golven worden hevig door stroom tegen wind. Ik zit op mijn favoriete plekje, onder de buiskap voor de kajuitingang, hier heb ik beschutting tegen de wind, de kou en de regen en opspattend water. Maar deze keer hou ik het hier niet droog. De golven slaan over de punt, tegen en onder de buiskap en het water loopt over het kajuitluik en zo naar beneden langs de wanden van mijn favoriet plekje... Ik wordt nat tot op mijn armen...had ik maar een waterdichte vest aangedaan over mijn fleece. Wanneer ik even later ga plotten en het logboek aanvul, staat het kajuitluik even opengeschoven. Een golf komt over Zensation en gutst ook de kajuit binnen en ik krijg de volle lading over me heen aan de navigatietafel! Nu ben ik echt nat en kan ik gaan dweilen :-(
Na verschillende zoutwaterbaden/-douches van honderden liters over ons heen te krijgen, kiezen we voor Bénodet. Zowel Zensation, als wij zelf zijn toe aan wat rust en een zoetwaterdouche. Misschien kunnen we morgen nog naar de Îles De Glénan varen, afhankelijk van het weer, want het blijft stevig blazen hier.
Bénodet ligt aan de rivier L'Odet, met een brug van 28m hoogte. Er liggen veel jachten aan een
meerboei en achter de brug, waar we onderdoor kunnen varen, zijn ook ankerplaatsen en verder op de rivier ligt Quimper.  Het stroomt hard op de rivier, wél tot 4kn. Dus kiezen we niet voor een meerboei of ankerplek, maar leggen we ons aan een steiger van de haven van Bénodet. Ja, keuzes moeten we nog altijd maken, want we kunnen niet alles zien, de wereld heeft veel te bieden, ook hier aan de Franse kust.
Na een vanillejenever om op te warmen, een opfrisbeurt, wat lekkers en een tukkie zijn we klaar om Bénodet te verkennen. Terwijl het nog steeds stevig waait en we nog denken aan hou nat en verkleumd we deze voormiddag achter het roer stonden, liggen er hier toch héél wat zonnebaders op het strand in badkledij nog wél. Ok, het is wel zalig warm in de zon, uit de wind. Maar voor ons was het niet denkbaar, terwijl het even verder op zee niet te ratten valt, liggen ze hier lekker te bakken. Dat bewijst nog maar eens hoe groot het verschil op of naast het water/de zee is of kan zijn.
Het is een mooi kuststadje met mooie verblijfjes. Blijkbaar ook geliefd bij de Britten, die hier talrijk aanwezig zijn en genieten van een vakantie aan de mooie Franse kust. Ja, wij kunnen dat begrijpen... en de mosseltjes die ze hier serveren zijn ook lekker ;-)

Morgat-Audierne(FR) Baai Sainte Evette

Maandag, 8 juni '15

Gisterenavond is het een beetje later geworden dan verwacht...de patron stond erop dat we nog één dronken van hem. Ondertussen had hij van z'n café een discotheek gemaakt: muziek luid en discolichten. Bij het doorgaan kreeg ik nog een T-shirt met de tekst: "Wild Night!"
Nou, het was vooral wild om aan Zensation te geraken. Eerst moesten we de dinghy een stukje verder dragen over het kiezelstrand, dan voorzien en hadden we al verfrissende, koude, natte voeten. Er was nog véél wind en wat deining, waardoor we al opkruisend vaarden, om het zo droog mogelijk te houden ;-) We waren in de namiddag al wat nat geworden!
Achter ons anker zijn we in slaap gewiegd en hebben we lekker geslapen, klaar voor verder te varen.
Er is nog steeds veel wind als we wakker worden en het anker lichten, maar met een gereefd voorzeil varen we comfortabel. We ronden Pointe du Raz en bevinden ons vanaf nu officieel op de Golf van Biskaje, volgens de Vaarwijzer. Al veel over gehoord en gelezen en nu varen we hier op eigen kiel!
We kiezen voor Audierne, met een mooie baai ervoor, Sainte Evette. We kunnen de invaart naar de haven van Audierne enkel met hoogwater bevaren en dat is pas binnen 5u., daartegen is het avond en morgenvroeg willen al vroeg weg. Jammer, want het ziet er prachtig uit. Dus droppen we ons anker in de baai aan de ingang. De wind blaast stevig en we willen droog blijven, de dinghy blijft net als wij aan boord. Het is heerlijk in de zon, uit de wind. En de kleuren blauw in de baai zijn schitterend. Volgens onze ankerwatch ligt Zensation als een huis! Zij en het anker doen het SUPER. Ondanks de hevige wind blijven ze liggen en kunnen we met een gerust hart in slaap vallen.

Brest-Morgat(FR)

Zondag, 7 juni '15

We varen de 'Rade de Brest' af en zetten verder koers naar het zuiden. We gaan in kleine etappes richting Lorient. Daar willen we woensdag of donderdag zijn om de Volvo-Ocean-Race deelnemers zien toe te komen. En daartegen treffen we waarschijnlijk onze vrienden van Anastasia daar, ze zijn deze namiddag vertrokken in Nieuwpoort en varen enkele dagen door, want willen dit evenement in Lorient ook beleven.

Op aanraden van vertrekkersvrienden varen we naar een baai. Het zicht onderweg is ongelooflijk mooi. Moeder Natuur heeft hier prachtig werk geleverd! Ongelooflijk die rotsen, gesteenten die hier en daar uit het water rijzen. We geven onze ogen de kost. Wauw, vanop het water hebben we een mooie kijk op dit alles.

De baai voor Morgat is ook de moeite en het water heeft een prachtig blauwe kleur. Hier heb je al een beetje '50tig tinten blauw' ;-)

We droppen ons anker en even later varen we met de dinghy naar de haven. Morgat is gezellig en in het zonnetje, uit de wind, is het zalig warm. We gaan op zoek naar een café waar ze vanavond de voetbalmatch van Frankrijk - België uit zenden.

Tegen 21u zakken we terug af richting het strand om te supporteren voor ons Belgisch elftal. Oeps vergeten dat het een 'Wet-landing' zou zijn...brrr het water is friskes!
De WiFi in het café is super. Terwijl the Captain met een La Chouffe supportert, heb ik de kans om de blog te posten en een beetje te facetimen en te Whatsapp-en.

De Belgen doen het goed en de Franse stamgasten supporteren ook voor de Belgen. Oei... op het einde wordt het nog spannend, maar we kunnen de avond met een goede uitslag afsluiten. 

Nu de dinghy in, met natte voeten...Barr... en in het donker ons sterretje(=ankerlicht) van Zensation gaan zoeken en lekker in slaap gewiegd worden achter ons anker. Sweet dreams

Brest(FR)

Zaterdag, 6 juni '15

My B-day! Voor ik mijn kroontje opzet, stop ik de twee wasmachines van de haven vol, neem ik een douche en swanjeer men kapsel. Voilá, je suis pret!

Ik geniet van 't zonnetje terwijl ik op de bank wacht op de droge was en op the captain. Hij is om een baguette, maar wanneer de was- en droogmachine hun werk hebben gedaan,  is er nog geen baguette of captain te zien... Misschien komt hij hier wel aan met een enorm kado/verrassing voor mij!

Tuuuuut...neen, neen, hoor! Na drie gesloten bakkers en kilometers(volgens hem), stappen en klimmen richting stad, komt hij toe met slechts een baguette :-(

De kuiptafel wordt gedekt, de bimini open gezet en we toosten met roze champagne op het nieuwe cijfer. Happy B-day to me! Fantastische,  bubbelende start van 'mijn' dag :-)

De stad lonkt en we trekken erop uit. Het zicht vanaf het kasteel op de haven en de "Rade de Brest" is super. In de stad rijdt de tram in het midden door een mooie aangelegde boulevard met winkels. Als je naar beneden kijkt, lijkt het wel op San  Francisco met die tram en de helling. We zijn bijna berggeiten van al dat klimmen en dalen van de afgelopen weken ;-) Buiten Heist-op-den-Heuvel (Heist), zijn wij ni veel gewoon, hé.

Gisteren had ik reeds een restaurant voor vanavond uitgekozen. Maar we hebben nog zoveel meer keuzes gezien vandaag... Dat maakt het er niet makkelijker op. Maar, ik blijf bij mijn eerste keuze: een deluxe hamburger-restaurant aan de haven, waar mini-hamburgers op de kaart bij tapas staan. Ze zien er schattig uit en smaken naar meer. Als hoofd-gerecht-hamburger kies ik er één met een tartaar van zalm en the captain één van steak tartaar. Dit alles in een zelfgemaakt broodje met groenten en frietjes. Ja, ja, normaal staat een hamburger pas op het einde van mijn verlof op het menu. Maar ja, zolang ga ik nu niet wachten en de bikini-momenten moeten nog komen en zullen ook wél blijven ;-) Trouwens, het was toch een gezonde(re) versie, hé en een kei goeie keuze 4 my Birthday! En als toetje  neem ik er een aardbeien-milkshake bovenop en krijg ik er extra versiering en een mini-donut bij voor mijn verjaardag ;-) En mijn lovertje lepelt gretig aan zen coupe créme. 

Een geslaagde dag met felicitaties via kaartjes, mails, sms, whatsapp, Skype en FaceTime. Toch fijn dat we allemaal zo bereikbaar zijn en contact kunnen hebben met elkaar. Tnxxx voor de fijne dag.

Nog even een prachtige tekst die alles zegt (staat op mijn verjaardagskaart):

'Om te onthouden op je verjaardag en iedere dag'

In plaats van te wachten op een speciale gelegenheid, 

Kan je ook iedere dag vieren wat een kostbaar geschenk dit leven is.

Respecteer het, koester het en leef elk moment ten volle. 

De belangrijke dingen in dit leven zijn niet de rijkdom en roem.

Die zijn maar tijdelijk.

Echt geluk komt van binnenuit als we dankbaar zijn voor alles 

waarmee we gezegend zijn - in het besef dat we niet nog meer nodig hebben.

                          

                                                                                       Jason Blume

L'Aber Wrac'h-Brest(FR)

Vrijdag, 5 juni '15

Tijd om even de dieseltank bij te vullen. We eten ons fruitslaatje nog even op in het zonnetje in de kuip en verlaten dan het dorp. Maar de zon verlaat ons ook. De lucht wordt grijs en wat mistig. Enkele uren later laat ook de wind ons in de steek en zetten we SPI. De wind komt ons even later alweer vergezellen en we kunnen spinnakeren tot aan Brest. Het kasteel steekt boven de haven uit en waakt over alle boten.

We hebben onderweg al verscheidene kastelen/forten gezien aan de Franse kust, prachtige bezienswaardigheden en restanten uit onze geschiedenis. Maar we gaan geen prinses en ridder spelen ;-)

Brest is een grote stad en is bekend onder de zeilers. We blijven hier twee nachten.

Roscoff-L'Aber Wrac'h(FR)

Donderdag, 4 juni '15

Er liggen een aantal boten hier in de haven, die we al verschillende dagen en in havens zijn tegen gekomen. De meeste zijn reeds vertrokken, wanneer ik richting douches wandel. Het is dan wél eens zo fijn en tof, als je hun onderweg passeert of voor hen al op de volgende bestemming ligt en aan de apo... Hi, hi, hi, ik heb dan ook wat langer kunnen slapen, later kunnen douchen en ontbijten...

Het zonnetje is er en we kunnen een groot stuk met SPI varen. We gijpen een aantal keer onder SPI en ineens is onze windmeter "back a live!". Dus niemand hoeft voorlopig de mast in ;-)

In de aanloop van L'Aber Wrac'h zien we verschillende optimisten, kajakkers, enz... Het lijkt hier wel een drukke water-sport-school, allemaal kinderen die zich uitleven op het water. Wanneer we aan de steiger liggen komen er nog verschillende vrolijk en begroetend langspeddelen. Ze zijn op schoolkamp hier. Tja, dat is eens wat anders dan op bos- of sneeuwklassen, hé.

Even later komt er een klein zeilbootje toe met een Belgische vlag. De man is alleen en heeft zijn zeiljacht op de trailer tot in Lorient gebracht en is van daaruit alleen vertrokken richting Blankenberge. Chapeau! Tijdens een leuke babbel blijkt hij ook nog vertrekkersvrienden van ons te kennen. De wereld is klein... Maar op een zeilboot lijkt alles rondom jou toch groot ;-)

We trekken onze landbenen aan en gaan naar het dorp. We eindigen in een leuke crêperie/restaurant en smullen van lekkere frietjes met zelfgemaakte mayonaise en een visje. Deze keer laten we ons verleiden door de Bretoense specialiteit: crêpe avec... Mmm... 

Tréguier-Roscoff(FR)

Woensdag, 3 juni '15

Marktdag in Tréguier. We zijn voor 8u30 op het marktplein...het is er nog rustig. Slechts enkele kramen staan of zijn nog aan het opstellen, andere marktkramers zijn gezellig een praatje aan het maken met elkaar, alvorens hun kraam en goederen ten toon te stellen. De bevolking is aan het wakker worden op het terras met een tas koffie. Dan maar naar de bakker voor een baguette. Oeps...is daar toch een tompoeske/glacéke da naar men ventje lacht zeker ;-) De verleiding is te groot... Bestellen, inpakken, betalen en meenemen!

Als we richting haven stappen, komen we nog een plein met marktkramers tegen, hier staat al een beetje meer opgesteld, maar de kopers en de sfeer zijn nog niet aanwezig. Vertrekken dan maar naar de volgende bestemming, want willen voor half tien weg zijn.

Wanneer we de rivier uitkomen, is het alle ogen op scherp. Op 10u een viston, op 12u een vlaggetje en op 11u nog een balleke, oei en op 1u ook nog één...het lijkt wel een mijnenveld aan visvlaggetjes, -ballekes en - tonnekes. We komen ogen te kort en wijken constant uit. En als we denken dat we er door zijn, verschijnt er weer ééntje. Oef, we hebben het gehaald zonder één te vangen met onze schroef, roer of kiel.

Het is een mooie zonnige dag en voor de rest verloopt onze trip goed. Zo goed en vlot dat we besluiten om de vooropgestelde bestemming, die we reeds na enkele uren bereiken, voorbij varen en de trip en bestemming aanpassen. Daarna neemt de wind wat af. We proberen dan zelf nog een visje te vangen, maar zonder succes...enkel wat pruiken vangen we. En hier drijven soms enorme pakken pruiken/zeewier rond.

Als we Roscoff bereiken, komt de havenmeesteres met een rib ons al tegemoet varen, om te waarschuwen voor de sterke stroming in de haven en helpt ons ook bij het aannemen van ons lijntje bij het afmeren. Wat zeker geen overbodige luxe is met die stroming van 3 knopen!

Mmm...het is aangenaam vertoeven in de kuip met het zonnetje. The Captain z'n tompoeske smaakt naar meer ;-) 

De haven is prachtig en ligt in een mooie omgeving. Ook qua accomodaties is ze één van de mooiste en properste, en dan ook nog één van de goedkoopste, tot nu toe! Wėl met de Transeurope-kaart, die een korting van 50% geeft in enkele havens in Europa. Een tip voor onze vertrekkersvrienden en andere passanten.

De stad ligt een eindje van de haven. We wandelen er naar toe, in de hoop een lekker frietje te vinden en opeten, want vandaag is het frietjes- & kappersdag op het thuisfront. En elke dag als aan the Captain vraag wat hij wil eten, is het antwoord: "frut met stoofvlees!" Wél zit er ne bokaal stoofvlees in de bilge, mo ne frietketel hebben we ni mee ;-) Dan maar een frituur of zo zoeken. Maar we vinden niets naar onze zin en komen terug toe in de haven, waar ook een eetgelegenheid is... En daar hebben ze friet! Maar ze zijn net aan het afsluiten en dus...komen we van een koude kermis weer aan boord. 

Dan maar zelf iets uit de mouw schudden, of uit de verborgen opbergschatten uithalen en een lekkere pizza maken van een tortilla-wrap met: ansjovis, paprika, tomatensaus, artisjok, jalapenôs, kappers en mozzarella; en als die uit de oven komt, nog lekkere rucola erover. Yammie! Wanneer we met het thuisfront facetimen, staat er al één in de oven en komen er al heerlijke geuren vrij, zodat we niet te veel smakken naar de frietjes op het scherm... Maar, ze zijn dan al verorberd door hen en worden we er niet door verleid!

Ons coiffeur gaat vandaag niet geswanjeerd worden, ook al is er een kappersschaar en tondeuse aan boord...het hangt nog niet in onze ogen, of toch niet in dat van the Captain. Ik heb men haarbandjes ;-)

Tréguier (FR)

Dinsdag, 2 juni '15

Het waait en het is grijs. Maar we liggen hier veilig, terwijl het op zee stevig blaast. We klussen een beetje en brengen een bezoek aan een supermarkt om wat verse proviand in te slaan.
Het is een redelijke wandeling en bewonderen de prachtige gebouwen onderweg, ze hebben een mooie architecteur. Ja, het heeft wél wat Bretagne.
Du vin, du pain et du boursin...we degusteren het met véél smaak in ons bootje, terwijl het weer hier in de haven in de vallei goed meevalt.
Morgen varen we een stukje verder. Er wordt weinig wind voorspelt, dus misschien gaan we een ankerbaai opzoeken. Maar eerst nog even naar de markt morgenvroeg, dat zou wekelijks een feest zijn hier. Zijn benieuwd...

Lézardrieux(FR) - Tréguier(FR)

Maandag, 1 juni '15

Even na 8u is de navigatietafel ingepalmd door the Captain. Als hij van de bakker komt wil hij eerst naar de tanksteiger varen, een ander plek innemen om te liggen of doorvaren... Een kleine 20mijl verder naar het westen is er nog een rivier met een beschutte haven: Tréguier. Als we nu vertrekken, kunnen we op de rivier ontbijten en zijn voor dat de wind aantrekt op de bestemming zijn. Dus trossen los en een baguetje eten, terwijl we voorbij de mooie natuur langs de rivier varen. Alles oogt zoveel mooier als de zon schijnt!

Met de zon en een aangenaam windje wordt een prachtig tochtje en het wordt nog mooier als, we net voor we aan de rivier toekomen, worden begroet door 2 dolfijnen. Joepie! Hier zijn mijn lievelingsdieren. Één zwemt net voor de boeg van de zeilboot naast ons, met zen vin net boven water en voor de punt. Het lijkt wel of ie zich laat voortduwen. Dan zie ik nog één aan onze boot en al snel zoeken ze elkaar op en zorgen voor een mooi synchroon schouwspel. Prachtig! Men dag kan niet meer stuk!

De rivier zelf biedt ook mooie beelden op. Veel oestervelden, prachtige woningen op de heuvels en tussen de groene natuur. En dan ineens zie je de stad en de haven verschijnen. Hier willen wel enkele dagen vertoeven, terwijl de wind zijn blaasspel op ons loslaat, we liggen hier beschut en stevig vast aan een steiger.

We gaan op ontdekking in de stad en het is hier gezellig vertoeven en heel wat te zien. De Bretoense kust bevalt ons wél, zowel qua uitzicht als de bevolking, als streekgerechten. Alhoewel er de ene na de andere créperie en boulanger naast de andere is, heeft mijn zoetebekje zich nog niet laten gaan, of toch?! Neen, neen, enkel voor een likijsje zwicht hij. Naar eigen ervaring zegt hij dat de patisserie  er steeds lekkerder uitziet dan smaakt, dus past hij hiervoor. Nog effe wachten voor hij bij onze vriendin in't Boke iets kan gaan uitkiezen en opsmullen. Maar ondertussen staat er toch een leeg coupke voor hem... Ijsjes zijn overal lekker, hé, ook al hebben ze nergens zulke lekkere warme choladesaus als Louka die maakt ;-)

Nou, we zijn blij dat we vandaag nog naar hier gezeild zijn.

St. Malo(FR) - Lézardrieux(FR)

Zondag, 31 mei '15

Gisteren voor we weer de stad introkken, hebben we ons nog verlegd. Er wou een andere boot komen bijliggen, maar omdat we deze morgen reeds voor 6u naar de sluis moesten, hebben we even gewisseld: zij tegen de kademuur en wij tegen hen, zo kunnen ze rustig uitslapen, terwijl wij er al vroeg op uit trekken.

Gisterenavond zijn we eerst teruggekeerd naar een heel apart café. We waren er vrijdagavond reeds binnengestapt, maar toen gingen ze net sluiten. Het hangt vol met poppetjes, circusattributen, poppenkastpoppen en -decors, enz... Zelfs aan de toog kan je op een schommel gaan zitten of aan ringen hangen. Je komt ogen te kort! Ongelooflijk! En ze schenken er Affligem ;-)

Daarna hebben we over heel de stadsomwalling gewandeld, wat een mooi zicht op de rest van de stad, beach en haven oplevert. Een mooie afsluiter van St. Malo.

Om iets over 5u gooien we los en roepen de sluis op. Het regent en het is nog donker. We sluiten alles af en dan valt onze euro...vrijdag toen we toekwamen in St. Malo, waren ons proper beddengoed nat! Neen, neen, ik had ze daarvoor in de droogkast gedroogd... Één van de luiken van onze kajuit sloot blijkbaar niet goed af en we hadden wél wat water over de boeg heen gekregen. En omdat het wat begon te zeveren buiten toen ik het beddengoed ging ophangen buiten, moesten we het binnen met de webasto(verwarming) proberen droog te krijgen, waardoor we ook meteen ontdooid geraakten ;-) Maar we waren dit even snel vergeten, daarom dat we nu voor de sluis nog even de afsluiting van het luik bijschroeven en te beddengoed opzij leggen, zodat we de matras kunnen beschermen met een zeildoek en handdoeken, hopelijk hebben we zo straks een droog bedje bij aankomst. En anders ja,... Hi, hi, hi...

Ook voor de apenvuisten in de sluis zijn we deze keer voorbereid. Maar, als we de sluis invaren is het hoogwater, dus geen hulplijn met apenvuisten van de stewards, ze nemen gewoon onze landvasten aan en beleggen ze zo op de grote bolders op de wal.

De tocht is hard: regen, regen, even droog, regen, regen,... Goed en minutieus navigeren tussen de vele rotsblokken. The Captain houdt stand, ik leg me op de zetel onder een fleecheslaapzak en soes nog wat tot we bijna aan de aanloop van de rivier komen. De ene rotsformatie na de andere passeren we en het zicht is matig door de miezerende regenval. Een aantal rotsen zijn rijk begroeid, andere dor. Ik waan me in Vietnam, ook al ben ik daar nog niet geweest...

De rivier is enkele mijlen lang tot aan de haven en wanneer we afmeren stopt het met regenen. We kunnen ook straks bij hoog water naar het ander stuk van de haven, over de drempel, varen en een ligplaats nemen. Dit geeft wel een bijzonder zicht bij laag water: dan lijkt het of je in een zwembad ligt. Maar dan kan je niet vertrekken wanneer je wil, dus besluiten we op deze plek in de haven te blijven liggen. Meteen trekt the Captain droge kleren aan en gaat hij naar het havenkantoor en opzoek naar een bakker. Maar ja het is zondag, net na de middag, geen bakker meer openen krijg ik door via sms. Ja, ook al noteer je de dag dagelijks in het logboek, toch vergeet je snel welke dag het is. Dus snel de oven aan en onze Zensation wordt de brood-afbak-bakkerij. Ondertussen hoor ik de regen tikken op de luiken... Geert komt doorweekt weer aan boord. Dat verdient een Jagertee als opwarmertje en voor de 3de keer droge kleding ;-)

Na het eten vangen we een uiltje. We zitten lekker warm en droog binnen met de webasto aan. Even later klaart het op, tijd om de buurt de verkennen en WiFi te gaan zoeken in het clubhuis bij een drankje. Op zondag is de keuken van het clubhuis gesloten, waardoor we even later opzoek gaan in het dorp naar iets lekkers. Na een stevige wandeling langs het pittoreske dorpje met mooie uitzichten op de rivier, maar weinig leven of eetgelegenheden, wordt de Zensation combuis geopend voor lekkers.

De planning en het weer voor de komende dagen wordt uitgebreid bestudeerd en besproken. Blijven we hier de komende dagen of niet. Vanaf morgenmiddag voorspellen ze veel wind tot en met dinsdagnacht. We besluiten te blijven tot woensdag.