Dinsdag, 29 maart '16
Nog even een verse baguette kopen en verse proviand, mails binnenhalen en dan laten we na drie nachten de meerboei los en verlaten we Soper's Hole. Op voorzeil zeilen we met een 20kn wind naar de overkant, naar het eiland 'Jost Van Dycke'. Al van ver lijken er enkel turquoise kleurige boten te liggen. Als we dichter komen, zien we dat de boten toch allemaal een witte romp hebben, maar dat het het ongelooflijk turquoise kleurige water is dat in de rompen weerkaatst wordt door de zon. Het is hier rustiger dan enkele dagen geleden en achter het rif van White Bay liggen we beschut. Het helderblauwe water is weer in allerlei tinten aanwezig, alsook twee zeeschildpadden die niet ver van Zensation steeds boven water komen.
Even later vaart ook Twixx het koraalrif binnen en duiken we met z'n vier het prachtige heerlijke warme water in. De nieuwe snorkels en duikbrillen worden getest en goedgekeurd. Onder water krijgen we gezelschap van vele nieuwsgierige vissen in allerlei kleuren, alsook doorschijnende inie-minie visjes die net onder het wateroppervlak en aan het koraalrif blijven hangen... Ja, we zijn blij dat we weer in het water vertoeven...heerlijk die vrijheid!
Aan boord krijgen we bezoek van een Franstalige landgenoot, die hier voor twee weken een charterboot heeft gehuurd. We spreken af voor een borrel later op de dag, samen met zijn vrouw.
In de namiddag maak ik alleen nog een snorkelrondje, even werken aan mijn vissenangst ;-)
Tegen Happy Hour dinghieën we met z'n vier in Bounty naar de oostkant van de baai, naar de beruchte 'Soggy Dollar Bar', waarvan de naam verwijst naar de natte geldbiljetten, waarmee de aangezwommen bootmensen vanaf hun geankerde boot, hun drank betaalden. Dit is ook de plek waar de cocktail 'Painkiller' is uitgevonden... Reden genoeg om een kijkje te gaan nemen en de Painkiller te vergelijken met al de vorige die we hier in de BVI's reeds proefden. Sinds lang staat er natte landing op het programma. Overal in de Caraïben zijn we tot nu toe verwend met dinghysteigers...oeps, was al vergeten dat we in Deadman's Bay ook ééntje gedaan hebben. Met ons vier gaat het goed en al snel hangen onze lippen aan een beker van de famous Painkiller ;-) Geproefd, straffe toebak en lekker bevonden!
De zon is reeds achter de bergen verdwenen als we weer aan boord komen. Even een blik chili con carne opwarmen en tacoschelpen in de oven leggen. Met wat verse sla, tomaat, ui en gemalen kaas hebben we een snelle en lekkere maaltijd. Valérie & Axel, het Franstalige koppel komen nog langs en schuiven bij aan. Wijnflessen worden uit de koelkasten geplunderd en aangerukt en samen genuttigd...een leuke avond met een perfecte mengeling van Nederlands, Vlaams, een beetje Frans, maar vooral mooi Vlaams van onze landgenoten.
vrijdag 1 april 2016
BVI's, Tortola, Soper's Hole - USVI's, St. John, Cruz Bay(Caraïben)
Maandag, 28 maart '16
Paasmaandag/Tweede Paasdag.
De wekker wekt ons en pas als we al een kwartier in de weer zijn, ontdekken we op de wandklok dat de wekker ons een uur te vroeg heeft gewekt! De klok van de smartphone heeft zich spontaan op het Belgisch Zomeruur gezet, maar hier in de Caraïb doen ze daar niet aan mee...hierdoor is er nu 'zes' uur tijdsverschil met het thuisfront(het is dus zes uur later in België!).
Nou, hadden we dat geweten...toch is het snel tijd en komt onze privé-water-taxi, Bounty(dinghy van Twixx) ons ophalen. Het ferry-ponton ligt vlakbij, tegenover Zensation. Daar kopen we onze tickets(55$/pers) en betalen we haventax(20$/pers) voor een retourtje naar het Amerikaanse Maagdeneiland 'St. John'. Nog even door de security en dan wachten op de ferry.
Waarom met de ferry varen en zoveel geld betalen, als je met je eigen boot er naar toe kan varen, horen we jullie zich afvragen... Wél, Amerika heeft zo zijn eigen regels en wetten! Allereerst moet je online je 'ESTA' aanvragen, wat gepaard gaat met vier screen-schermen met allerlei vragen: 'van wie je bent, tot wat voor crimineel of hoeveel aliassen je hebt en of je een drugskoerier bent of onlangs nr Syrië of dergelijke bent geweest, enz...!' Een intensieve opgave en wat enkel kan vervolledigd worden met goede WiFi, engelengeduld en een betaling van 14$/pers(tot enkele maanden geleden, was het gratis). En dan is het wachten op je 'GOEDKEURING' en daarmee kan je dan een visum van negentig dagen bekomen, maar dat kan enkel als je per vliegtuig of commerciële boot toekomt. Dus voor we met Zensation kunnen inklaren, moeten wij zelf eerst een geldig visum hebben...vandaar deze excursie.
Brigitte & Rob willen ook met Twixx de US Maagdeneilanden ontdekken en het is leuker om met z'n vieren het hele douane-avontuur te beleven, toch ;-)
De ferry maakt een tussenstop in Great Harbour op het eiland 'Jost Van Dycke'. Na een uurtje arriveren we in Cruz Bay, St. John. We zien de Amerikaanse vlag reeds wapperen. De ferry zet ons netjes af bij het immigratie en douane kantoor. Eerst je paspoort, Esta, immigratiepapier afgeven en controleren, dan vingerafdrukken en een foto van je laten nemen, een praatje maken en...hopla: een stempel = visum 90 dagen om in Amerika te mogen vertoeven, wordt in ons paspoort gezet. 'Welcome to America and enjoy your stay', krijgen we er nog bij. Nog even de tas laten scannen en we staan buiten onder de Amerikaanse vlag. Dat ging snel en gemoedelijk en deed geeneens pijn ;-)
Op een pleintje staan kraampjes met juwelen en plaatselijke spullen en een steelband-orkest stelt zich op de kiosk op. Aan het strand zijn enkele beach bars/restaurants en er achter bevinden zich leuke winkeltjes.
Na enkele uurtjes in de US te hebben vertoefd en wat drankjes en een huisgemaakte hamburger met dito frietjes te hebben genuttigd, stappen we op de laatste ferry terug richting BVI's, Tortola.
Voor we opstappen, moeten we ook hier haventax (8$/pers) betalen en alweer een formulier invullen, incl. wat je invoert. Nou de net aangekochte snorkels en duikbrillen worden niet vermeld en in onze tassen weggemoffeld...ik voel me er wat ongemakkelijk bij en ben bang dat ze ons vier gaan betrappen!
Maar als de ferry voor het douane en imigratie kantoor stopt, mogen we nog niet meteen uitstappen. Een andere ferry was ons voor en heeft een hele boel passagiers afgezet inclusief hun koopwaren: tv's, matrassen, bedframes, stoelen, tafels, boren, keukenpapier, verf, autobanden, delen van een ijskast, enz... Het kantoor en de steiger ervoor staat vol met mensen en hun aankopen. De ambtenaren hebben nog even werk met dit alles te controleren en in te klaren...idem dito zien we ook op onze ferry. Een praatje met de locals maakt ons duidelijk dat, ondanks de hoge reiskosten (68$ i.p.v. 83$ voor de bezoekers) en de tax(afhankelijk van de ambtenaar) die ze op hun ingevoerde aankopen moeten betalen, dat het toch nog voordeliger is om het in USVI's te kopen!
Na wat geduld is het aan ons...zouden we nu toch niet even onze aankopen aangeven?! We gaan in de rij staan 'nothing to declair' en voor we het weten staan we buiten...niks gevraagd en niks gescand of tassen moeten openen!
Paasmaandag/Tweede Paasdag.
De wekker wekt ons en pas als we al een kwartier in de weer zijn, ontdekken we op de wandklok dat de wekker ons een uur te vroeg heeft gewekt! De klok van de smartphone heeft zich spontaan op het Belgisch Zomeruur gezet, maar hier in de Caraïb doen ze daar niet aan mee...hierdoor is er nu 'zes' uur tijdsverschil met het thuisfront(het is dus zes uur later in België!).
Nou, hadden we dat geweten...toch is het snel tijd en komt onze privé-water-taxi, Bounty(dinghy van Twixx) ons ophalen. Het ferry-ponton ligt vlakbij, tegenover Zensation. Daar kopen we onze tickets(55$/pers) en betalen we haventax(20$/pers) voor een retourtje naar het Amerikaanse Maagdeneiland 'St. John'. Nog even door de security en dan wachten op de ferry.
Waarom met de ferry varen en zoveel geld betalen, als je met je eigen boot er naar toe kan varen, horen we jullie zich afvragen... Wél, Amerika heeft zo zijn eigen regels en wetten! Allereerst moet je online je 'ESTA' aanvragen, wat gepaard gaat met vier screen-schermen met allerlei vragen: 'van wie je bent, tot wat voor crimineel of hoeveel aliassen je hebt en of je een drugskoerier bent of onlangs nr Syrië of dergelijke bent geweest, enz...!' Een intensieve opgave en wat enkel kan vervolledigd worden met goede WiFi, engelengeduld en een betaling van 14$/pers(tot enkele maanden geleden, was het gratis). En dan is het wachten op je 'GOEDKEURING' en daarmee kan je dan een visum van negentig dagen bekomen, maar dat kan enkel als je per vliegtuig of commerciële boot toekomt. Dus voor we met Zensation kunnen inklaren, moeten wij zelf eerst een geldig visum hebben...vandaar deze excursie.
Brigitte & Rob willen ook met Twixx de US Maagdeneilanden ontdekken en het is leuker om met z'n vieren het hele douane-avontuur te beleven, toch ;-)
De ferry maakt een tussenstop in Great Harbour op het eiland 'Jost Van Dycke'. Na een uurtje arriveren we in Cruz Bay, St. John. We zien de Amerikaanse vlag reeds wapperen. De ferry zet ons netjes af bij het immigratie en douane kantoor. Eerst je paspoort, Esta, immigratiepapier afgeven en controleren, dan vingerafdrukken en een foto van je laten nemen, een praatje maken en...hopla: een stempel = visum 90 dagen om in Amerika te mogen vertoeven, wordt in ons paspoort gezet. 'Welcome to America and enjoy your stay', krijgen we er nog bij. Nog even de tas laten scannen en we staan buiten onder de Amerikaanse vlag. Dat ging snel en gemoedelijk en deed geeneens pijn ;-)
Op een pleintje staan kraampjes met juwelen en plaatselijke spullen en een steelband-orkest stelt zich op de kiosk op. Aan het strand zijn enkele beach bars/restaurants en er achter bevinden zich leuke winkeltjes.
Na enkele uurtjes in de US te hebben vertoefd en wat drankjes en een huisgemaakte hamburger met dito frietjes te hebben genuttigd, stappen we op de laatste ferry terug richting BVI's, Tortola.
Voor we opstappen, moeten we ook hier haventax (8$/pers) betalen en alweer een formulier invullen, incl. wat je invoert. Nou de net aangekochte snorkels en duikbrillen worden niet vermeld en in onze tassen weggemoffeld...ik voel me er wat ongemakkelijk bij en ben bang dat ze ons vier gaan betrappen!
Maar als de ferry voor het douane en imigratie kantoor stopt, mogen we nog niet meteen uitstappen. Een andere ferry was ons voor en heeft een hele boel passagiers afgezet inclusief hun koopwaren: tv's, matrassen, bedframes, stoelen, tafels, boren, keukenpapier, verf, autobanden, delen van een ijskast, enz... Het kantoor en de steiger ervoor staat vol met mensen en hun aankopen. De ambtenaren hebben nog even werk met dit alles te controleren en in te klaren...idem dito zien we ook op onze ferry. Een praatje met de locals maakt ons duidelijk dat, ondanks de hoge reiskosten (68$ i.p.v. 83$ voor de bezoekers) en de tax(afhankelijk van de ambtenaar) die ze op hun ingevoerde aankopen moeten betalen, dat het toch nog voordeliger is om het in USVI's te kopen!
Na wat geduld is het aan ons...zouden we nu toch niet even onze aankopen aangeven?! We gaan in de rij staan 'nothing to declair' en voor we het weten staan we buiten...niks gevraagd en niks gescand of tassen moeten openen!
