Zaterdag, 14 november -> Zondag, 15 november '15
Zaterdag, 14 november '15
Volgens de QTVLM, zou de trip naar Lanzarote een dikke honderd mijl, een 24uur duren, waarvan zeven uur op motor, wegens te weinig wind. Hebben we diesel genoeg? In de haven kunnen we niet tanken...dan maar even googelen of er een tankstation in de buurt is. We vinden er twee ze zijn op weg naar de chandleriers, dus dan kunnen we alles in één keer doen. De kar en jerrycans worden klaargezet en we vertrekken.
In de eerste winkel, die het verst van de haven ligt en het dichtst bij het tankstation, vinden we niks van ons lijstje. Dan maar eerst verder op zoek naar diesel. In het eerste tankstation krijgen we geen diesel...volgens de pompbediende voldoen onze bussen niet aan de veiligheidsvoorschriften en moeten we in hun winkel andere jerrycans kopen! We proberen het bij de volgende, die weer een stuk verder is. Daar worden onze bussen zonder probleem gevuld. Oef!
Het is heet en we zijn een héél eind van de haven, het is een zwaar stuk terug in de zon en de hitte, met een kar die bijna 50L diesel draagt...eerst maar naar Zensation brengen, alvorens we naar de twee andere winkels gaan.
Ook daar vinden we niet het nodige, of althans toch niet iets wat we dringend nodig hebben en een goede prijs heeft. Dan maar online bestellen en zelf meebrengen in onze bagage.
Elke dag zien we hier op de steigers iedereen aan hun boot klussen, iedereen maakt zich klaar voor de oversteek. Ook hier staan wat muurschilderingen van cruisers, maar het niveau en aantal ligt hier duidelijk lager dan in Porto Santo. Het is dan ook niet evident om hier te schilderen, aangezien de steiger een stuk van de muur staat en fel op en neer beweegt door het getij. Dus laten we het voor wat het is, ook omdat ons kunstwerk in verschillende stappen geschilderd wordt en we daar enkele dagen tijd voor nodig hebben ;-)
Dieseltank is bijgevuld en Zensation is klaar, we gooien om 14u30 de touwen los en varen de grote haven uit, langs de kolossale vrachtschepen. We gaan een nachtje doorvaren naar La Palma. Ons midscheeps-bedje is niet opgemaakt, volgens Geert kunnen we met die koers en de rustige zee, gewoon vooraan in onze kooi liggen. Buiten krijgen we meteen een wilde zee. De golven komen van 'à-le-canté' en op motor vecht Zensation er tegenaan. Na een dik half uur kopen we in rustiger water en kunnen we beginnen op te kruisen. Al snel merken we grienden op, familie van de dolfijnen, maar dan groter. Maar we gaan te snel voor ze en dus kunnen we ze maar even aanschouwen. De wind is vlagerig en de deining op sommige plaatsen nog heftig, waardoor we af en toe motor moeten bijzetten om er doorheen te geraken.
We gaan de hoek om, langs de noordkust en de zee en de golven worden aangenamer. De gebergten in Santa Cruz en hier zijn groen, het lijkt wél of ze bedekt zijn met een laag mos, zo groen! We varen te ver van de kust om de noord-stranden te kunnen zien en de zon is al bijna onder voor we de noordkust voorbij zijn en Tenerife achter ons laten, om naar het westen te varen, naar La Palma.
Ik voel mezelf niet zo lekker, neen geen zeeziekte,... Wanneer THE Captain voorzien is van het avondeten en nog wat knabbels en thermossen warm water en 'cup a soepekes', kruip ik in onze kooi. Het hotst en het klotst er wat, maar het zijn vooral de zeilen die klapperen en storend zijn. De wind neemt toe en het wordt aangenamer aan de oren, toch kan ik de slaap niet vatten.
Zondag, 15 november '15
George en Geert zijn nog steeds van dienst. The Captain vindt het niet nodig om af te lossen. Ik kruip terug en val in slaap, of met stukken en brokken slaap ik even en ben als verdoofd, maar wakker of niet? Om twee uur ga ik weer naar de kuip, maar het gaat goed bij Geert, hij kan nog even door. George en hij zijn een goed team. Ze kruisen samen af. Ik hoor het telkens als ze gijpen, boven mij slagen de zeilen even, de walder piept en de korte slag van de giek die overgaat...en dan val ik weer in slaap.
Het is bijna zeven uur als ik weer in de kuip verschijn en de zon komt op. Land is in zicht en the Captain voelt zich nog fit!
Hoe dichter we komen, hoe groener ook hier het gebergte wordt. Een vissersbootje dat de havenpier uitkomt verdwijnt met momenten helemaal in de golven. En wat zien we daar? Zijn het kajakkers? Ja, één, twee,..ze dragen een geel hesje, maar peddelen niet, ze liggen in de aanloop naar de haven te vissen...oei, daar nog één, vlak voor de aanloop en hij is slecht zichtbaar zonder hesje, want door de deining verdwijnen ze steeds uit het zicht achter een golf...zo gevaarlijk! Je zou ze zo overvaren!
Voor ons ligt een zwart strand, ja een zwart lava-zandstrand. We hebben al verscheidene kleuren zand- of kiezelstranden gezien, maar nog niet zo zwart als hier.
Na 18u en 30' en 110mijl te hebben gevaren, bereiken we om 8u30 de Marina La Palma binnen en worden we goed opgevangen. Al snel een box toegewezen. Wanneer we afgemeerd zijn is het iets na negen en we kruipen nog even in onze kooi om te rusten.
In de namiddag nemen we een verkwikende douche en aanschowen de haven vanuit de kuip. Een ferry komt binnen en rond de haven is er wat bedrijvigheid op de terrasjes van mensen die vertrekken, toekomen, of gewoon even van het uitzicht en de terrasjes en winkeltjes aan de haven komen genieten.
Er staat een deining in de haven...waar komt die vandaan? De haven ligt door de pieren en havenmuren en pieren toch goed beschut!? Door de swell die binnenrolt, bewegen de boten allemaal en zeker als er een ferry in- of uitvaart. De volgende ferry legt zich voor de haveningang van de plezierjachten! In de pilot hadden we dit al op foto gezien, zo proberen ze de swell in de haven te beperken...Geweldig zicht! Het is nog een vrij nieuwe haven en ze zijn nog aan het bedenken (en op financiële steun aan het wachten) hoe en waarmee ze de deining hier kunnen beperken.
Tijd om onze benen te strekken en de stad Santa Cruz de La Palma te gaan ontdekken. Het is zondag en rustig in de hele stad. Langs de kustlijn is alles afgemaakt door hekken voor de werken. Zijn ze nog aan het uitbreiden? Er liggen nu al bijna géén boten in de jachthaven. Of is het voor de ferry's en cruiseboten of vrachtschepen? Want er is wél industrie aan de andere kant van de Marina.
De typische Canarische huisjes met hun houten balkonnetjes overheersen het straatbeeld. Het is gezellig en knus in de straatjes en er zijn mooie winkels en etalages. We lopen bijna alleen in de stad en kunnen hierdoor alles goed zien. Na een terrasje en nog even drankje in de haven, is het tijd om the Captain te verwennen met een lievelingerechtje: 'goulash met frietjes'. Dat heeft hij verdient na een hele nacht varen! De schat, hij heeft mij rustig laten liggen, wilde mij niet belasten, maar zelf heeft hij nu wél zijn klopke. Hij valt nog net niet met zijn hoofd in z'n frieten ;-)
Tnxxx my lovertje :*
