Vrijdag, 20 november '15
Golven rollen en beuken hier op het grote vulkaangebergte en de kust in. Afgelopen nacht heeft de deining ons wat laten rollen en the Captain zijn nachtrust verstoort.
Het is alweer een mooie, warme dag en we genieten van het warme heldere water op de ankerplek, om af te koelen. Tegen de middag halen we ons anker op en varen we richting het oosten van het eiland voor een nieuwe ankerplaats.
Wind is ver zoek en de motor brengt ons verder langs de kust. Een vliegende vis verschijnt even naast Zensation. Hoe dichter we bij de zuidkant komen, hoe kaler en robuuster het landschap wordt. Je ziet hier de afdruipende gestolde lavastroom als stalactieten op het gebergte hangen, zoals in een grot. We zien de contouren van het eiland El Heirro verder in het zuiden liggen. Eens de zuidkaap gerond, zien we weer meer groen. Het eiland Tenerife en vooral de vulkaan El Teide verschijnen aan de horizon.
De volgende ankerplaats nadert en de vislijn gaat af...vaart wordt geminderd en de tweede vislijn binnengehaald. Dan pas kunnen we beginnen om onze vangst binnen te halen. Maar het binnenhalen gaat te vlot. Is de vangst klein of heeft die gelost? Het resultaat is een afgeknakte vislijn en kunstaas weg...was de vangst te groot?! Spijtig :-(
De ankerplaatsen aan de zuidoostkant zien er mooi en leuk uit, maar er staat en redelijke deining en dat is niet aangenaam voor onze nachtrust, dus varen we door naar de hoofdstad en de haven van San Sebastián de La Gomera.
Van Tenerife zien we een zeilboot naderen en zien op AIS dat het Hullu Poro is. In de haven wacht ons alweer een warm onthaal door de Helena- en Vaguebond-crew, die hier verzeild liggen. Samen pakken we Hullu Poro aan en de steiger is snel gevuld met Nederlanders en Vlamingen en leuke zeilers-& eilandverhalen...
Een steigerborrel en een diner in de stad om het weerzien met An & Yvan te vieren volgen.
Morgen trekken we er met z'n vier weer op uit om het eiland te gaan verkennen per bus. Volgens de weerberichten gaan we hier ook nog even verzeild liggen...
zaterdag 21 november 2015
La Palma, Puerto de Tazacorte-La Gomera, Puerto de Vueltas/Valle Gran Rey(ES_Canarische)
Donderdag, 19 november '15
Al vroeg verlaten we het eiland La Palma, Isla Verde(=groen eiland) of Isla Bonita(= mooi eiland), zoals het eiland ook genoemd wordt en we het voor een stukje hebben kunnen zien...de rest zal voor een andere keer zijn. Op naar het volgende Canarisch Eiland: La Gomera.
De Atlantische Oceaan is een spiegel en al snel spotten we dolfijnen. Eerst tellen we er vijf, zes, zeven, acht, negen, tien,...ze komen van overal en zijn niet te tellen. In het rimpeloze heldere water kunnen we ze ontzettend goed zien, en ook door hun witte buik kunnen we ze goed volgen en zien hoe diep ze onder water en Zensation duiken. Ongelooflijk, hoe die dieren zich voortbewegen. We genieten van de lange ochtendshow en horen hun scherpe geluidjes.
Ze zijn nog maar net weg, als ik voor de tweede keer een poging doe om het ontbijt te maken, dat er al een volgende voorstelling volgt. Niet alleen voor onze boeg, maar ook een eindje achter ons. Daar steelt een baby-dolfijn de show door tot 2m hoog boven het water salto's te maken en rond z'n as te draaien. Schitterend! Dat is de primus van de 'tuimelaars-klas'!
Wanneer we de zuidkant naderen, zien we rimpels verschijnen in het water. Er komt wind...en wat voor wind! Tot 35knopen. De zeilen worden gereefd en we varen onder maximale helling aan de wind. Het gaat hard en onze douche van vanmorgen was alweer overbodig...liters zoutwater komen over Zensation en onszelf heen ;-)
In een razend tempo verdwijnt La Palma achter ons en pas wanneer we de westkust van La Gomera naderen, neemt de wind af. Op de ankerplaats aan Puerto de Vueltas is het alweer rustig. Een goed plekje naast het inmens hoge vulkaangebergte en een zwart lava-kiezelstrand.
Met ons Dinghietje varen we naar het vissershaventje. Het stadje loopt verder naast de kust en heeft een klein natuurlijk zoutwater-zwembad, stranden met zwart zand en stenen en talrijke appartements-huizen/-blokken, in een mooie cottage stijl. Ook hier weer vooral Duitsers en vele bars en restaurants en unieke kleine winkeltjes. We genieten van het mooie dorpje en de sfeer.
Aan boord wordt de dorado, van vorige week, klaargemaakt en verorberd. Lekker visje...tijd dat we nog eens iets vangen ;-)
Al vroeg verlaten we het eiland La Palma, Isla Verde(=groen eiland) of Isla Bonita(= mooi eiland), zoals het eiland ook genoemd wordt en we het voor een stukje hebben kunnen zien...de rest zal voor een andere keer zijn. Op naar het volgende Canarisch Eiland: La Gomera.
De Atlantische Oceaan is een spiegel en al snel spotten we dolfijnen. Eerst tellen we er vijf, zes, zeven, acht, negen, tien,...ze komen van overal en zijn niet te tellen. In het rimpeloze heldere water kunnen we ze ontzettend goed zien, en ook door hun witte buik kunnen we ze goed volgen en zien hoe diep ze onder water en Zensation duiken. Ongelooflijk, hoe die dieren zich voortbewegen. We genieten van de lange ochtendshow en horen hun scherpe geluidjes.
Ze zijn nog maar net weg, als ik voor de tweede keer een poging doe om het ontbijt te maken, dat er al een volgende voorstelling volgt. Niet alleen voor onze boeg, maar ook een eindje achter ons. Daar steelt een baby-dolfijn de show door tot 2m hoog boven het water salto's te maken en rond z'n as te draaien. Schitterend! Dat is de primus van de 'tuimelaars-klas'!
Wanneer we de zuidkant naderen, zien we rimpels verschijnen in het water. Er komt wind...en wat voor wind! Tot 35knopen. De zeilen worden gereefd en we varen onder maximale helling aan de wind. Het gaat hard en onze douche van vanmorgen was alweer overbodig...liters zoutwater komen over Zensation en onszelf heen ;-)
In een razend tempo verdwijnt La Palma achter ons en pas wanneer we de westkust van La Gomera naderen, neemt de wind af. Op de ankerplaats aan Puerto de Vueltas is het alweer rustig. Een goed plekje naast het inmens hoge vulkaangebergte en een zwart lava-kiezelstrand.
Met ons Dinghietje varen we naar het vissershaventje. Het stadje loopt verder naast de kust en heeft een klein natuurlijk zoutwater-zwembad, stranden met zwart zand en stenen en talrijke appartements-huizen/-blokken, in een mooie cottage stijl. Ook hier weer vooral Duitsers en vele bars en restaurants en unieke kleine winkeltjes. We genieten van het mooie dorpje en de sfeer.
Aan boord wordt de dorado, van vorige week, klaargemaakt en verorberd. Lekker visje...tijd dat we nog eens iets vangen ;-)
La Palma, Puerto de Tazacorte(ES_Canarische)
Woensdag, 18 november '15
Dán toch maar een auto huren en rond de krater van de vulkaan en het nationaal park Tuberiente rijden? Jammergenoeg krijgen we te horen dat we vanuit de haven of het dorp geen auto kunnen huren en al zeker niet voor één dag. Waar dan wél Los Llanos. Dat is een stad verderop, waar we met de bus naar toe kunnen. De stad telt meer inwoners en is toeristischer meer in trek dan de hoofdstad Santa Cruz. Te voet klimmen we naar boven naar de stad van Tazacorte. Onderweg zien we véél bananenplantages die tegen de zuidflank van het gebergte in terrasvorm gebouwd zijn. In het stadje bevind zich een bananenmuseum, uniek in Europa. We willen wél wat meer weten over die kleine lekkere banaantjes. Maar de openingsuren van de flyer kloppen niet meer...jammer, dan maar de bus nemen naar Los Llanos.
We rijden verder het gebergte in, het is een mooie heldere hemel, blauwe lucht en we kunnen een stuk van de vulkaankrater goed zien. En de bananenplantages volgen elkaar op. Het wordt hier ook wél het chiquita-eiland genoemd...Moeten er nog banaantjes zijn?
Het stadje oogt cosy, met zijn smalle straatjes en unieke winkeltjes. Op de stadspleintjes bevinden zich bistro-kiosken en talrijke terrassen. Santa Cruz is inderdaad minder aantrekkelijk. Hier is ook veel meer leven en meer toeristen. We lopen hier niet alleen door de straten, zoals enkele dagen geleden in de hoofdstad.
Na wat rondkuieren, nemen we de bus terug naar Tazacorte. We stappen uit in het stadje om dit verder te verkennen en druipen, tegen openingstijd af, naar het bananenmuseum. Zo komen we meer te weten over La Palma, de bananenteelt, economie, enz... Ja, 600 000 ton bananen worden er hier per jaar geëxporteerd! En het hele jaar door kunnen ze oogsten door het goede klimaat en hun serres, gemaakt van doeken. Op onze geheugenkaart staan nu genoeg bananen en -plantages...na Madeira, is het ons gelukt om ze in alle rust te fotograferen.
Bananen...het doet me denken aan een (fout) liedje van in mijn uitgangstijd...
Zie links voor tekst en nummer:
http://www.songteksten.nl/songteksten/6797/boswachters/bananenlied.htm
https://www.google.es/url?q=https://www.youtube.com/watch%3Fv%3DgNfKs_UvFbY&sa=U&rct=j&ved=0CB4QyCkwAGoVChMI26i3tfuayQIVArYaCh0y5wWj&usg=AFQjCNHIJ8e87zJdqqT4KRoKgteciZAM_g
Op de plantage is een feestje aan de gang van Duitsers en we krijgen een flesje bubbels mee! Of hebben we effe ons gedragen als Party-crashers of paparazzi?!
We zakken terug af naar Puerto de Tazacorte en na de apo (de bubbels van het feestje) aan boord, wandelen we weer in het donker naar de boulevard...de dagen zijn hier ook kort. Na een etentje op een terras worden we tijdens onze terugtocht getrakteerd op een spetterend vuurwerk vanuit de heuvels van het stadje Tazacorte. Die Duitsers weten wél wat feesten is!!! Het was ne bloemeké(van vuurwerk) om U tegen te zeggen. Fantastisch...sehr schön!
Dán toch maar een auto huren en rond de krater van de vulkaan en het nationaal park Tuberiente rijden? Jammergenoeg krijgen we te horen dat we vanuit de haven of het dorp geen auto kunnen huren en al zeker niet voor één dag. Waar dan wél Los Llanos. Dat is een stad verderop, waar we met de bus naar toe kunnen. De stad telt meer inwoners en is toeristischer meer in trek dan de hoofdstad Santa Cruz. Te voet klimmen we naar boven naar de stad van Tazacorte. Onderweg zien we véél bananenplantages die tegen de zuidflank van het gebergte in terrasvorm gebouwd zijn. In het stadje bevind zich een bananenmuseum, uniek in Europa. We willen wél wat meer weten over die kleine lekkere banaantjes. Maar de openingsuren van de flyer kloppen niet meer...jammer, dan maar de bus nemen naar Los Llanos.
We rijden verder het gebergte in, het is een mooie heldere hemel, blauwe lucht en we kunnen een stuk van de vulkaankrater goed zien. En de bananenplantages volgen elkaar op. Het wordt hier ook wél het chiquita-eiland genoemd...Moeten er nog banaantjes zijn?
Het stadje oogt cosy, met zijn smalle straatjes en unieke winkeltjes. Op de stadspleintjes bevinden zich bistro-kiosken en talrijke terrassen. Santa Cruz is inderdaad minder aantrekkelijk. Hier is ook veel meer leven en meer toeristen. We lopen hier niet alleen door de straten, zoals enkele dagen geleden in de hoofdstad.
Na wat rondkuieren, nemen we de bus terug naar Tazacorte. We stappen uit in het stadje om dit verder te verkennen en druipen, tegen openingstijd af, naar het bananenmuseum. Zo komen we meer te weten over La Palma, de bananenteelt, economie, enz... Ja, 600 000 ton bananen worden er hier per jaar geëxporteerd! En het hele jaar door kunnen ze oogsten door het goede klimaat en hun serres, gemaakt van doeken. Op onze geheugenkaart staan nu genoeg bananen en -plantages...na Madeira, is het ons gelukt om ze in alle rust te fotograferen.
Bananen...het doet me denken aan een (fout) liedje van in mijn uitgangstijd...
Zie links voor tekst en nummer:
http://www.songteksten.nl/songteksten/6797/boswachters/bananenlied.htm
https://www.google.es/url?q=https://www.youtube.com/watch%3Fv%3DgNfKs_UvFbY&sa=U&rct=j&ved=0CB4QyCkwAGoVChMI26i3tfuayQIVArYaCh0y5wWj&usg=AFQjCNHIJ8e87zJdqqT4KRoKgteciZAM_g
Op de plantage is een feestje aan de gang van Duitsers en we krijgen een flesje bubbels mee! Of hebben we effe ons gedragen als Party-crashers of paparazzi?!
We zakken terug af naar Puerto de Tazacorte en na de apo (de bubbels van het feestje) aan boord, wandelen we weer in het donker naar de boulevard...de dagen zijn hier ook kort. Na een etentje op een terras worden we tijdens onze terugtocht getrakteerd op een spetterend vuurwerk vanuit de heuvels van het stadje Tazacorte. Die Duitsers weten wél wat feesten is!!! Het was ne bloemeké(van vuurwerk) om U tegen te zeggen. Fantastisch...sehr schön!
La Palma, Santa Cruz-Puerto de Tazacorte(ES_Canarische)
Dinsdag, 17 november '15
Langs de oostkust van La Palma zeilen we richting het zuiden. De kustlijn blijft groen en op de toppen kan je bomen zien.
Wanneer we de zuidkaap naderen, wordt het eiland kaler en woester. Plots krijgen we valwinden met stoten tot 35kn! Zensation loopt uit haar roer. Voor-en grootzeil worden gereefd. De zuidkust is snel gepaseerd en we zetten koers naar het noorden, langs de westkust. En dan...nog maar 4kn wind...motor aan. De wind is aan de eilanden zo veranderlijk & veradelijk!
Over heel de kustlijn, van oost naar west zien we de ene bananenplantage na de andere, allemaal zijn ze onderaan de bergen, tegen de kust gebouwd. Over vele zien we zeilen hangen, het lijkt op serres. In het begin van de oostkust zien we ook grote rotsinhammen, zoals we in Portugal gezien hebben en met ons Dinghietje zijn ingevaren. Dat zien we ons hier niet meteen doen!
Even verder hebben we terug een beetje wind en beginnen we aan een opkruis-tochtje van nog enkele mijlen, maar we geven het al snel op de wind neemt nog meer af en we komen géén meter vooruit. Motor gaat weer aan en zo bereiken we Puerto de Tazacorte. In de verte zien we de kleurijke huisjes al in het dal staan en verderop de bergflanken. De kleuren:geel, oranje, oker, roze, blauw, paars, groen, ... In Santa Cruz vielen de gekleurde huisjes ook al van ver op. Het doet ons terug denken aan de haven van Albufeira(PT), misschien heeft de ontwerper hier zijn inspiratie gehaald.
Tijdens het avondeten krijgen we bezoek van een Vlaming uit Sint-Niklaas, die met zijn vrouw op hun boot, bijna het ganse jaar in de Canarische eilanden vertoeven. Hij verteld ons meer over de eilanden en we krijgen veel tips.
In het donker maken we nog een wandeling naar het dorpje aan de beach. Het zand ziet er ook donker uit en er liggen ook stenen, voor zo ver we kunnen zien of herkennen in het donker. Langs de boulevard is het een gezellige drukte van bars en restaurants en hun Duitse klanten.
Langs de oostkust van La Palma zeilen we richting het zuiden. De kustlijn blijft groen en op de toppen kan je bomen zien.
Wanneer we de zuidkaap naderen, wordt het eiland kaler en woester. Plots krijgen we valwinden met stoten tot 35kn! Zensation loopt uit haar roer. Voor-en grootzeil worden gereefd. De zuidkust is snel gepaseerd en we zetten koers naar het noorden, langs de westkust. En dan...nog maar 4kn wind...motor aan. De wind is aan de eilanden zo veranderlijk & veradelijk!
Over heel de kustlijn, van oost naar west zien we de ene bananenplantage na de andere, allemaal zijn ze onderaan de bergen, tegen de kust gebouwd. Over vele zien we zeilen hangen, het lijkt op serres. In het begin van de oostkust zien we ook grote rotsinhammen, zoals we in Portugal gezien hebben en met ons Dinghietje zijn ingevaren. Dat zien we ons hier niet meteen doen!
Even verder hebben we terug een beetje wind en beginnen we aan een opkruis-tochtje van nog enkele mijlen, maar we geven het al snel op de wind neemt nog meer af en we komen géén meter vooruit. Motor gaat weer aan en zo bereiken we Puerto de Tazacorte. In de verte zien we de kleurijke huisjes al in het dal staan en verderop de bergflanken. De kleuren:geel, oranje, oker, roze, blauw, paars, groen, ... In Santa Cruz vielen de gekleurde huisjes ook al van ver op. Het doet ons terug denken aan de haven van Albufeira(PT), misschien heeft de ontwerper hier zijn inspiratie gehaald.
Tijdens het avondeten krijgen we bezoek van een Vlaming uit Sint-Niklaas, die met zijn vrouw op hun boot, bijna het ganse jaar in de Canarische eilanden vertoeven. Hij verteld ons meer over de eilanden en we krijgen veel tips.
In het donker maken we nog een wandeling naar het dorpje aan de beach. Het zand ziet er ook donker uit en er liggen ook stenen, voor zo ver we kunnen zien of herkennen in het donker. Langs de boulevard is het een gezellige drukte van bars en restaurants en hun Duitse klanten.