Oversteek South Pacific: Ecuador, Bahía de Caráquez -> Frans Polynesië, Gambier: dag 21

Dag 21: Dinsdag, 30 -> woensdag, 31 mei '17 _ 17.00 LT(local time= UTC -9)

Resultaten na 24u:

Afgelegde afstand: 152 NM

Gemiddelde snelheid: 6,3 kn

Knopen wind: vanaf 00u20: 10 tot 16 kn

Positie: 20°42'S 130°19'W

Koers: 244°

Afstand tot bestemming: 309 NM

De stemming aan boord zit onder het vriespunt :-( De wind die ons tegenwerkt, of liever die er niet is en niet meewerkt is de schuldige.

Met comfortfood, alias 'steak friet' (gebakken patatjes uit de pan in frietvorm = alternatief voor de 'echte', aangezien zeilend de frietketel te gevaarlijk is!) probeer ik de sfeer te verbeteren en nodig de wind uit om een hapje mee te eten. Maar, het mag niet zijn... Aan 5 knopen tuffen we al brommend verder.

Pas na bijna 12u te hebben gedraaid, kan de motor uitgezet worden. We zeilen weer...toppie! Aan de wind met een knik in de schoot stuift Zensation meteen door tegen 7 knopen en zo leven we weer onder een hoek van 60°.

Golven worden ook weer groter en wilder, zoutdouches ontwijken is opnieuw onze uitdaging. Na een aantal uren kunnen we onze koers ruimen naar halve wind. Onze dame blijft onverhinderd doorgaan! De vooruitzichten worden weer rooskleurig en de mijlen tikken verder af...

We varen 'Engeland' binnen. Ja, hier in de Grote Oceaan ligt een gebied met de naam 'United Kingdom', met een desolaat eiland 'Pitcairn', dat ook enkel per boot bereikbaar is. Het wordt bewoond door afstammelingen (slechts 47 inwoners) van de overgebleven bemanning die de muiterij pleegden op het bekende schip the 'Bounty', die ze voor het eiland tot zinken brachten. Dit eiland was ook één van onze stopplaatsen, maar de ankerplaats is te onrustig, waardoor je beter bij één van de inwoners aan land gaat logeren. Na het bekijken van de reisreportages van '3 op reis' & 'Reizen Tom Waes' en het rare 'in de doofpot' gestoken verhaal van een grootschalige verkrachtingszaak, hebben we er een vreemd gevoel bij en niet zo veel te zoeken. Maar wél een gekke gedachte om zo even Engeland binnen te varen en een aantal mijlen verder 'Frankrijk'. Zo lijken we helemaal niet ver weg van Europa ;-)

Om de wind te belonen staat er stoofvlees te pruttelen op het vuur, de biergeur brengt hem hopelijk niet van de wijs. Hi, hi, hi,...

Oversteek South Pacific: Ecuador, Bahía de Caráquez -> Frans Polynesië, Gambier: dag 20

Dag 20: Maandag, 29 -> dinsdag, 30 mei '17 _ 17.00 LT(local time= UTC -9)

Resultaten na 25u:

Afgelegde afstand: 124 NM

Gemiddelde snelheid: 4,96 kn

Knopen wind: van 12 naar 5 naar 2 kn!

Positie: 19°43'S 127°51'W

Koers: 230°

Afstand tot bestemming: 462 NM

De zon haar werkdagje zit er alweer op, ze neemt afscheid met een prachtige zonsondergang. De kleuren om ons heen veranderen, de lucht wordt licht rozig-blauw en het water krijgt een diepblauw-paarse tint. Nog even en het is donker.

Tijdens mijn wacht shift te wind meer en meer, zeilen klapperen en voortdurend moet er worden bijgestuurd. Hier en daar zijn er wolken/sqaulls naast ons, hier zit meestal wind in die de snelheid even opdrijven. Voor ik te kooi ga, beslissen we om een andere zeilvoering te proberen. Het dek- & navigatielichten gaan aan, reddingsvesten & leeflines aan en dan beginnen we eraan: het melkmeisje afbreken, voor- & grootzeil aan SB zetten. Na een dik half uur is de klus geklaard. Met de koers op ruime wind hopen we sneller te gaan en meer mijlen te maken.

The Captain offert zijn rust op voor mijn ingekorte rust (zeilvoering veranderen) en neemt genoegen met hazenslaapjes in de kuip tijdens zijn verlengde wacht. Extra luxe en rust voor mij. Wat een schatje x.

Bij het eerste daglicht wordt meteen de spinnaker gezet. Hopende zo voldoende mijlen te maken om de windstilte voor te blijven. In de rechterhoek zien we een winkelhaak in de spinnaker, de hoek is gelukkig voorzien van vier lagen van het dunne lichte parachute-stof. Een stuk spinnakertape wordt eroverheen geplakt als oplapmiddel, zo kan ie weer een tijdje dienst doen.

Alweer draaien we de klok een uurtje terug: van 12u naar 11u = UTC -9 = -11u tijdsverschil met BE.

Zensation klieft soepel door het water met een snelheid tussen de 6 à 7knopen. Joepie! Hey, wat gebeurt er nu?! Een wind shift, hé naar waar? Noordoost, dat is niet voorspeld! En dan... géén wind meer...

Motor aan dan maar. De andere shift zal zo wél komen... Na een uur nog steeds hetzelfde, na twee uur ook. Nou, als we echt verder moeten op motor moet de schroef proper gemaakt worden, want of we nu 1200 toeren of meer of minder draaien, we gaan even snel, euh...traag. Dit wil zeggen: het water in! Hier zo in die Grote Oceaan met 4000m diepte?! Door 'bij te liggen' liggen we stil en dobberen we.

Palmen, snorkel en duikbril op en daar gaat the Captain... het water in. Grote dikke pokken hebben aanslag gemaakt op de schroef, een mosselbank is er niks tegen! Het onderwaterschip zelf ziet er goed en pokkenvrij uit, enkel op de waterlijn groeien dezelfde schelpjes als die we na de Atlantische Oceaan-oversteek aantroffen. Géén vis, walvis, dolfijn of haai te zien in het heldere blauwe blauwe blauwe water. Met een plamuurmes worden de pokken op de schroef te lijf gegaan, maar het is niet makkelijk al snorkelend. Dan maar de duikfles bovenhalen. Oeps, die is al leeg! Terug snorkel op dan. Geert houdt zich vast aan een touw en duikt telkens onder de boot. Zensation gaat soms wild te keer door de golven die onder haar door kabbelen, op & neer plonst ze op het wateroppervlak en klotst met haar spiegel (kont) bruut op de massa. Daar onder zit ergens Geert, als die de boot maar niet op zijn hoofd krijgt! Na enkele keren naar adem te komen snakken is hij er weer. Pfff, klaar. Zijn linkerhand staat vol kleine sneetjes van zich vast & tegen te houden en de scherpe pokken te raken. Effe ontsmetten.

Zo, de motor & schroef draaien weer soepel. Job well done! Laat de wind maar komen. AUB, please, pretty please!