Woensdag, 25 april - zaterdag, 5 mei ‘18 (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
Onze reuze zeeschildpad heeft concurrentie van “remora’s”. Deze zuigvissen met hun grappig uitziend ‘dampkapje’ op hun kop, hebben zich in grote getalen onder onze dame gevestigd, we tellen er al snel meer dan vijfentwintig. The Captain is blij met deze vissen, in de hoop dat ze zijn poetswerk van het onderwaterschip overnemen 😉.
Ondertussen weten we onze weg hier in het dorp: groenten & fruit bij Sophie “Faka Fapuu”; baguettes bij de magasin; patisserie, croissants en andere zoete zonden bij Pascaline in “Faka Delice”; WiFi, wasserij, eitjes, fietsenverhuur, enz... bij Stephanie & Aldric in de “Fakarava Yacht Service”. En laatst, maar het meest belangrijke voor the Captain: lekker ijs bij “La Paillote”. Spijtig genoeg is deze gesloten, dit was ook al het geval bij ons vorige bezoek eind december... Gelukkig is op dag twee de zaak, tot grote vreugde van mijn zoetebekje, weer open! Speciaal voor the Captain 🍨?! Toch is hij niet helemaal tevreden, de keuze is beperkt, aangezien het bevoorradingschip stuk is (lees de kraan van het schip), heeft het eiland al even geen leveringen gekregen... Er is hier sowieso al weinig op de atollen, maar op het moment is er dus ‘GEEN’ aanvulling van proviand. Dit merken we niet alleen aan de beperkte ijssmaken in het ijssalon, maar ook aan de lege rekken in de magasins en als we uit eten gaan bij een roulotte of wat gaan drinken in een resort, zijn er héél wat producten niet verkrijgbaar.
Ja, sinds we de Metropole ‘Tahiti’ hebben verlaten, hebben we niet alleen de overvloedige keuze en uitgebreide supermarkten uitgezwaaid, maar is het ook weer back to ‘NO’ or slooooooooow ‘EDGE’ internet! Daarom is het stilletjes van deze kant of komen onze blogs wat later. Sorry, hiervoor 🙃.
En onze drukke agenda speelt hier natuurlijk ook een rol in: socializen en Zensation klaarstomen voor ‘bezoek’.
Om onze vrienden op te halen, verhuizen we enkele mijlen terug de lagoon in, richting luchthaven, daar leggen we onze dame aan de enige meerboei en dinghieën naar het steigertje. Praktisch om zo iemand op te halen of af te zetten, met ons ‘Sensationtje’ als watertaxi. Sandra & Ivo genieten van de privilege. En in twee ritjes zijn ze samen met drie reistassen en toebehoren aan boord.
Meteen verlaten we de meerboei en zeilen de lagoon verder in. Na een aangenaam zeiltochtje, laten we net voor zonsondergang het anker zakken, halverwege in de lagoon, bij ‘Pakokota’ Lodge/Yacht Service.
Eindelijk is het tijd om te toosten 🍾🥂 en alle tassen open te maken. Het lijkt wél Kerstmis! Ook al is het voornamelijk bootmateriaal & reservestukken en is het van onze eigen centjes betaald, toch is het leuk om het allemaal aan boord te hebben. Nog enkele chocolaatjes van een verloren gehuppelde Paashaas is een lekker extraatje 🍫🐇!
De volgende ochtend zijn we voor dag & dauw al op pad, verder richting het zuiden, naar ‘Tetamanu’. Slechts twee van de zes moeringballen zijn bezet, het is nog vroeg in’t seizoen, lekker rustig en daar zijn we niet rouwig om. Nog voor onze landvasten aan de meerboei zijn bevestigd, krijgen we reeds bezoek van enkele huishaaien en onze remora’s zijn ook weer meegelift. Van het dorp, naar de luchthaven, naar Pakokota, tot hier aan de zuidpas ‘Tetamanu’. Ze moeten de vegetatie van onze dame haar buik wél erg lekker vinden 😜!
Snel tuigen we ‘Sensationtje’ op en nemen onze snorkelspullen. We zijn net op tijd voor laag water, de stroming keert en het water gaat in de pas van buiten naar binnen, d.w.z. dat we ons de lagoon kunnen laten inspoelen/-drijven= dinghy- & snorkeldrift. We dompelen ons onder water en bewonderen de diversiteit van kleuren, vissen & koraal. De onderwaterwereld hier lijkt op een tropische regenwouden vol kleurrijke prachtige personages: honderden visjes in alle maten & soorten drijven voorbij onze duikbrillen; adelaarsroggen zweven onder ons door; tientallen haaien zijn van de partij: grijze haaien, zwarte haaien en witte & zwarte puntrifhaaien 🦈🦈🦈. Onze vrienden zijn meteen overdonderd door dit rijkelijk natuurlijk onderwatertafereel. Hiermee is de lat meteen hoog gelegd bij de start van hun zeilreis in Frans Polynesië!
Tussen de bezoekjes aan de onderwaterwereld en de omliggende motu’s, wordt er geklust. Dankzij de goede service van Raymarine & Paul De Lange, hebben we een gereviseerde kaartplotter kunnen kopen, ter vervanging van de gecorrodeerde (zie Hao_jan.’18). De behuizing krijgt een nieuwe verflaag en de kleine plotter mag weer verhuizen naar zijn ‘indoor’ plekje aan de navigatietafel, terwijl de grote plotter in de behuizing in de cockpit wordt ingebouwd.
Met onze Noorse vissers/buren & hun nieuwe Australische crewlid (‘SY Offshore Hunter’ zie: Gambier & Toau) drinken we wat in de duikclub ‘Tetamanu’ bij de zuidpas.
De volgende ochtend wordt de kuip versierd met feestvlaggetjes en een -banner... er is er eentje jarig! Ivo is het feestvarkentje van de dag en wordt verwent met een pannenkoekenfeest 🥞 (zijn lievelingszonde), waarop we onze Noorse/Australische vrienden op uitnodigen. Tijdens de tweede dinghydrift komen nog meer haaien ons pad gekruist en de jarige begroeten 👑.
‘s Avonds dineren we boven het water met zijn allen in de duikclub. Het buffet is nog gevarieerder en lekkerder dan met oudejaarsavond (toen dineerden we hier ook). De zwartepuntrifhaaien cirkelen onder ons heen en wachten op hun voedermoment: onze restjes 😜. Voor de jarige verschijnt er een verjaardagstaart 🎂 met kaarsjes, gemaakt van kokoscake met mokka crème au beurre 🍰! Dat laat the Captain zich ook smaken.
We blijven nakaarten met onze Noorse/Australische vrienden en nemen daarna afscheid, hier scheiden onze waterwegen weer... De volgende ochtend gaat de vloot uit elkaar...
Er is weinig wind, op spinnaker zeilen we de lagoon weer door richting noord. De wind valt regelmatig in en het is moeilijk om vaart te blijven maken, maar we halen het dorp in de late namiddag, na een mooi tochtje door de lagoon van 27mijl. Op spinnakerzeil valt Zensation extra op en haar aankomst in het dorp ‘Rotoava’ gaat niet onopgemerkt voorbij 😉, waardoor enkele cruisersvrienden ons meteen komen begroeten.
Op de prachtige lokatie en domein van de Parelboerderij/lodge ‘Havaiki’ is het heerlijk vertoeven voor een aperitiefje, lunchen bij hun snackbar ‘Requin Dormeur’ aan de lagoon, wanneer je met je zitvlak onder een parasol in het water afkoelt of je ogen uitkijken in de boutique naar de prachtige juwelencreaties met de zwarte Tahitiaanse parels. Tijdens een bezoek aan hun parelboerderij wordt de hele procedure van het parelkweken uit de doeken gedaan (zie uitgebreide uitleg en fases: Gambier, juni ‘17).
De laatste avond op Fakarava sluiten de mannen af met een ijsje 🍨.
