Vrijdag, 16 oktober '15
Gisterenavond zagen we ineens veel mensen op de steiger voor ons zenuwachtig over en weer lopen en landvasten verleggen en bij leggen, enz...Die verwachten duidelijk iets, toch nog maar even de weerberichten bekijken. Ja, er wordt véél wind voorspelt voor komende nacht. We horen en voelen het nu al. Onze landvasten zitten reeds goed en met wat snokken en stoten en kletsend water tegen de hekspiegel, vertrekken we naar droomland.
De ochtend begint grijs en alles is nat van de regen van vannacht. En...niet veel later begint het weer te gieten. De komende dagen blijft het weerbeeld schommelen en staat de wind niet gunstig om door te varen naar Madeira. Ik ga naar het havenkantoor om te informeren of de wasmachine reeds gemaakt is, want de wasstapel wordt behoorlijk groot en een handwas of iets te drogen hangen is niet aan de orde met dit weer. Spijtig genoeg is de wasmachine, die we trouwens 'gratis' mogen gebruiken, nog kapot :-( Voor onze komst hebben andere cruisers, vooral Nooren(het ligt hier vol met Noorse vlaggen/boten/bemanning) ze naar de filisteinen geholpen...dus géén wasdag voor ons!
Iets voor de middag komen onze buren, An & Ivan op bezoek om te horen wat onze plannen zijn en dat zij het overwegen om met de ferry naar Madeira te varen en daar enkele dagen te verblijven, om het eiland te bezoeken en of we zin hebben om mee te gaan. We hadden dit ook al overwogen, want nu we hier zijn, willen we dat niet links laten liggen. Morgen kunnen we eventueel met véél deining en tegenwind naar daar varen, maar is er plaats in de Marina? Dit is zowiezo onzeker en doorvaren of ankeren is géén optie en de havens liggen allemaal aan de zuidkant van het eiland en bieden ook niet de beste beschutting voor de wind die nog gaat komen... En hier is ons liggeld voor een hele maand betaald: 4 dagen liggeld is zelfs iets duurder/meer, dan het liggeld voor een maand! Onlogisch, maar geweldig voor ons! Dus Zensation haar overnachtingen en plaats is nog enkele weken verzekerd hier. Maar we willen natuurlijk verder en nog dingen zien.
Met onze tablets, adaptors en stekerdoos, bloknoot en schrijfgerief trekken we met z'n vier naar het havencafé/-restaurant. Hier hebben we redelijke WiFi en starten we onze zoektocht elk op ons tablet naar: ferry, auto, hotels(voor elke nacht een andere bestemming), route en 'things to do&see'. Plannen worden gemaakt en boekingen geplaatst...Na enkele uren is alles geregeld. Vanavond stappen we de ferry op en varen we naar Madeira. We hebben een retour-ticket met open retour, maar normaal keren we woensdagmorgen terug naar Porto Santo en onze boten.
Onze dames worden extra gechecked en al het materiaal weggeborgen, bakskisten afgesloten, enz.. Havenkantoor wordt op de hoogte gebracht van onze afwezigheid voor enkele dagen. Bagage wordt gepakt en van het eten en drinken dat kan bederven wordt nog een maaltijd gemaakt en het overige wordt meegenomen en aan andere cruisers gegeven. We zijn er klaar voor.
Gepakt en gezakt wandelen we naar de andere kant van de haven, waar de ferry ligt en schepen in. We zoeken ons een plekje in de bar op het vijfde verdiep, vooraan van het ship. Om 22u30 varen we uit. Er staat véél wind, het regent en er staat veel diening, waardoor we stevig rollen en botsen...niet echt een aangename trip. Gelukkig heb ik mijn voorzorgen genomen en vooraf een half poepsnoepje opgestoken. Rondom ons zien we de andere passagiers van kleur en houding veranderen, verdwijnen of ter plaatse zakjes vullen... De ene na de andere passagier wordt getroffen door zeeziekte en al snel loopt de bar bijna volledig leeg...Wij vier hebben er geen last van en genieten van de kriebels in onze buik, die we voelen door het op en neer van de ferry, we lijken wél in een attractie te zitten in een pretpark ;-)
Na een uurtje wordt de rit rustiger en iets over half één meren we af in Madeira. We zien héél véél lichtjes op de heuvels, het is hier duidelijk meer bewoond dan Porto Santo.
Na het uitschepen gaan we op zoek naar een taxi, die ons naar het hotel brengt. We treffen een niet zo'n eerlijke taxichauffeur. We merken al snel dat hij rondrijdt en verkeerd rijdt(An had de weg vooraf bekeken), waardoor onze rit langer duurt en de taximeter blijft oplopen... Wanneer we eindelijk arriveren aan het hotel en hartelijk worden ontvangen en naar onze kamer worden geleid, is het net geen twee uur. Dit wordt een kort nachtje... Morgen beginnen we aan onze excursie-vier-daagse van het eiland. Joepie!
