Vrijdag 30 maart - donderdag, 12 april ‘18 (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
We zijn weer in ‘Tahiti’, de ‘metropool’ van Frans Polynesië, verzeild en dat merken we meteen. Met de mobiele internet op ons Sim-kaartje, ontvangen we aan boord probleemloos 3G i.p.v. EDGE... voor we met onze ogen kunnen blinken komen er whatsapp-berichten binnen & buiten, foto’s worden meteen geüpload of gedownload, bellen via whatsapp gaat weer, zelfs met beeld... de ‘digitale’ wereld gaat weer voor ons open!
Meteen gaan we naar de Carrefour-supermarkt om iets te kopen voor het ontbijt, dat we willen nuttigen bij de eetplaats, terwijl we gebruik maken van de gratis internet ter plaatse. Het is druk, de Paasvakantie is reeds begonnen en dat merken we. Zondag is het Pasen en dat wordt ook hier gevierd. Chocolade paaseieren, -hazen, -kippen & -kuikens, enz... van merken die we kennen, staan uitgebreid uitgestalt en laten the Captain likkebaarden 😉😋. Onze ogen, hongerige knorrende magen en goestingskes hebben moeite met de prikkels van het grote aanbod, keuzes & verleidingen te verwerken! Vers gebraden kip, pannekoeken die à la minute gebakken worden op een pannekoekenmachine, kazen, ... te véél om op te noemen. Zo’n welgevulde ‘Europese’ supermarkt is een ‘paradijs in ’t paradijs’! We voelen on de koning te rijk en weten niet wat eerst te zullen kopen & eten. Eerst maar beginnen bij het begin: iets uitzoeken & verorberen als ontbijt en daarna met een gevulde maag gaan winkelen. Dit is verstandiger volgens wetenschappelijk onderzoek 😆, zowél goed voor de 👛🤑 als voor de lijn ⚖️.
We zijn eerst naar “Taravao” gekomen om nieuwe kunstinktvissen 🦑 te kopen en dus ‘first things first’, na het ontbijt brengen we een bezoek aan de watersportwinkel.
Er heerst een gezellige drukte langs de weg. Op verschillende plaatsen langs de baan hebben vissers hun gevangen vis uitgestalt aan een rek in plastiek zakken of gewoon aan een touw gebonden. Auto’s stoppen en kopen de verse lekkernijen 🐟🐟🐟.
‘s Avonds hebben we het plan om een roulotte/foodtruck te gaan opzoeken, maar een zeiler die met z’n bijboot langskomt, vertelt ons over een ‘cruisers-BBQ’. Leuk, het plan wordt gewijzigd en snel gaan we wat vlees/kip kopen in de supermarkt (wat een luxe!) om op het rooster te gooien. Even later zitten we met heel wat nieuwe jachties kennis te maken onder een hapje & drankje en eten we voor de eerste keer papegaaivis.
De volgende ochtend zeilen we naar “Taina”. Een zes uur durende trip die een beetje lijkt op een ‘Veerse Meer’ tochtje: wind, geen wind, acceleratiezone, gijpen, zeilen toe, motor aan, motor uit, zeilen open, opkruisen, wind van à-le kanté...
In “Taina” liggen enkele bekende boten & hun crew, die weten van onze komst en meteen is er een reünie in de ‘Dinghy Bar’ tijdens Happy Hour. Gezellig om elkaar weer te zien en bij te praten...
Maar de hoofdreden waarom we naar Tahiti zijn teruggekeerd, is de uitlaattube voor de motor, die we reeds in januari, vanuit Hao, besteld hebben. De voorziene datum dat ie zou arriveren klopt! Geweldig, het stuk is er. Dus onze planning zit goed. We huren een auto voor twee dagen en rijden langs alle watersport- & doe-het-zelf-zaken. Bootspullen worden aangekocht, gasflessen afgeleverd om gevuld te worden, bij de douane document ophalen om taksvrije diesel te kopen, zware boodschappen/proviand wordt aangesleurd & -gevuld, enz... We profiteren van onze mobiliteit met de vierwieler en koppelen dit alles aan een bezoekje aan de “belvédère Tahara’a” met uitzicht op de baai van ‘Tahiti Pearl Resort’, waar onze vrienden binnen enkele weken vertoeven voor ze aan boord komen. Hey, wat zien we daar in de verte glinsteren in het water? Dolfijnen 🐬🐬🐬! Hun rugvinnen reflecteren in de zonnestralen en net als het opspattend water van hun speelse sprongen. Geweldig!
In “Papeete” stad slenteren we langs winkels en laten ons verleiden in de knappe ‘Hinano’-store (Tahitiaans bier(merk)) door enkele mooie kledingstukken 👕👚😍.
In “Faa’a” bezoeken we een tattoo-event. De Polynesische tattoos zijn mooi en elegant, vooral de betekenis van elk sysmbool dat in de oorspronkelijke tekening of doodle verweven is, is héél fascinerend. Op het event stellen de artiesten hun werken tentoon. Tijdens dit event is er een wedstrijd waarbij jongeren de kans krijgen om hun fantasieën & creaties op papier uit te voeren en te strijden voor een prijs. We zagen reeds héél wat mooie creaties tijdens onze trip door Frans Polynesië, maar we zijn er nog niet uit of we er ook één gaan laten zetten. In plaats daarvan rijden we naar ‘Tahiti Reception’, waar we ons een heel nieuw eetservies 🍽 aanschaffen, voorzien van elegante versieringen van ‘Polynesische tattoos’. Zo hebben we toch al een mooi souvenier van onze reis hier... en het is afwasbaar... althans het servies, hopelijk niet het tattoodesign 😜.
Het blijft grappig om de rijweg te zien veranderen in een twee- naar een één-vaksbaan of omgekeerd. De wagen die de betonblokken verzet, is voorzien van twee stuurcabines & chauffeurs 😉. Toch slim om zo een beetje de files en de ochtend- & avondspits te ontlasten.
Wanneer de gasflessen weer gevuld zijn en al het bootmateriaal aanwezig is, is het ‘klustijd’ en grote schoonmaak ‘binnen & buiten’. Zo zijn er de ‘blauwe & roze’ taken (blauw=man; roze=vrouw). Het is puffen & zweten in het hete, zwoele, vochtige klimaat. De temperatuur en vochtigheidsgraad liggen hier iets hoger dan in de Australeilanden.
Met een zelfgemaakt katrol-systeem wordt de bijna 6m lange oude uitlaattube van onderin de achterruimte en de bakboordkajuit er helemaal uitgetild. De nieuwe tube erin krijgen gaat ook niet in een wip... the Captian wringt zich in de kleine ruimtes in alle bochten, waarbij heel wat bootkussen in teken van schrammen & blauwe plekken achterblijven op zijn lichaam 😱!
De verroeste blauwe campinggasflessen worden weer afgeschuurd & herschilderd.
Het onderwaterschip, vooral: de kiel, schroef en ‘t roer, worden m.b.v. de lange zuurstofdarm & duikfles pokkenvrij gemaakt.
De romp wordt met bootshampoo en zoetwater verwend.
Alle kussensomtrekken, fleecedekens, gordijnen, e.d. worden in de grote wastrommel gestopt.
Intussentijd proberen ik foto’s van een half jaar, ja, ja, inderdaad, zolang staan we achter... te uploaden voor de blog op de ‘Tumblr’-link. Om het aantal uploads per dag te kunnen vermeerderen, heb ik een oplossing gevonden: collage’s. Hier kruipt ook wél wat tijd in, maar m.b.v. enkele leuke app’s spendeer ik nu ettelijke uurtjes aan het maken van collage’s, om ze daarna even in de ‘Mairie’ (= gemeentehuis), met de gratis snelle internet, te uploaden. Het gaat uploaden gaat zo goed, dat ik al snel achtersta met het maken van collage’s... Alle toestellen/apps, e.d. krijgen een reservekopie & update.
Mijn smartphone 📱 flipt door de nieuwe reservekopie & update. Ondertussen vliegt ie van hier naar NL en daarna wordt ie verstuurd naar BE. Hopelijk is ie snel gerepareerd en kan ie binnenkort met onze vrienden weer meevliegen naar Frans Polynesië. Fingers crossed 🤞🏽🤞🏽.
Na elke klusdag is het volop ‘socializen’. Dit gaat gepaard met een workshop ‘zonnewerende folie’ plakken, gegeven door the Captain himself 👍🏽. Een muziekavond, potlucks, enz...
Gezellig hoor, al die jachties bij elkaar, wél druk als je enkele onder hen kent en weer nieuwe mensen leert kennen... De sociale uitnodigingen groeien dagelijks... Oeps, we gaan nog tijd te kort komen?!
Onderling wordt er heel wat ‘boat-stuff’ gepraat en niet alleen over de reeds gezeilde of nog geplande trips, maar ook over de problemen & twijfels, adviezen & tips, enz...
Bij ons rijst nog steeds de vraag: ‘wél of niet’ uit het water om het onderwaterschip onder handen te nemen. Na een grote schoonmaakbeurt met de duikfles ziet het er weer ‘even’ ok uit, maar het is telkens een hele job om het te onderhouden. Anderzijds staan we binnen een dik half jaar op de kant in ‘Nieuw Zeeland’. Bij elke schrobbeurt verdwijnt er anti-fouling... gaat er nog voldoende aanzitten binnen acht maanden?! Als we het nu niet doen, geeft het ons meer tijd om van de eilanden hier te genieten, bespaard het ons héél wat werk & tijd en blijven er ‘kostbare’ centen in de scheepskas!
Na schrobben en de pro’s & contra’s af te wegen, hebben we besloten om nu NIET uit het water te gaan.
En dus werken & klussen we verder met de andere taakjes op ons ‘to-do’-lijstje en supporteren we tijdens passerende sportieve wedstrijden.
Héél wat Va’a’s 🚣🏽♂️ & stand up peddels peddelen & suppen langs ons heen, gevolgd door een hele resem motorboten met aanmoedigende supports. Een wielerwedstrijd 🚴🏽♀️🚴🏽♂️ met aankomst bij het gemeentehuis, krijgt ook enkele vrouwen op het podium 🥇🥈🥉.
De meeste taakjes op ons lijstje zijn afgevinkt, een gunstig weervenster biedt zich aan... sociale evenementen worden geweigerd of verzet naar de volgende keer dat onze ‘waterwegen’ elkaar kruisen... De laatste verse etenswaren worden aangekocht. Aan een kraampje tegenover Carrefour, maken we kennis met een RaeRae (= derde geslacht: zie info voorheen (‘bloemen in het haar’), ‘k kom hier later nog uitgebreid op terug) uit Ua Pou (Markiezen). Hij/zij wordt helemaal gek als we vertellen dat we er geweest zijn en het zo’n prachtig eiland vinden. Meteen krijgen we dikke kussen op onze wangen gedrukt en enkele bananen 🍌🍌 kado, bovenop onze avocado’s! Fantastisch toch en het blijft ook ongelooflijk hoe vrijgevig de Polynesiërs zijn.
Nog even langs de tanksteiger de benzinebus, dieseltanken & -bussen vullen en weg zijn we...
