Vrijdag, 8 juli '16
Snorkelen, dinghieën naar een volgende plek en weer snorkelen, even op adem komen aan boord en weer terug...
In namiddag drijven er grote plekken zeewier de Cays binnen, hierdoor blazen we de volgende geplande snorkeltrip af.
Ik zoek toch nog even verkoeling op en snorkel even rond ons huisje en daar...daar zie ik er weer één zwemmen op de bodem, op acht meter diepte: een zwarte punthaai. Deze is groter...ik probeer rustig in en uit te ademen, het dier lijkt me niet te hebben opgemerkt en ik zie hem verder en verder weg zwemmen. Met een klein hartje en mijn ogen ver open achter mijn duikbril, snorkel ik dapper verder mijn rondje en haal pas weer opgelucht adem als ik aan boord geklommen ben!
Net voor het donker komt er plots een heuse onvoorspelde en onverwachte deining opzetten, die onze ankerplek oncomfortabel maakt en van de ene op de andere moment beslissen we om achter de eilanden Petit Rameau & Petit Bateau op zoek te gaan naar vlakker water. Het anker valt in de duisternis. Pfff...dat was even ongepland, maar een wijze beslissing, want hier ligt Zensation rustig te wiegen!
zaterdag 9 juli 2016
SVG, Union Island - Tobago Cays, Jamesby(Caraïben)
Donderdag, 7 juli '16
Squalls, de ene na de andere volgt elkaar op. Het plan om vroeg a shore te gaan laat op zich wachten. Uiteindelijk vinden we toch een 'window' tussen twee squalls. We halen net het dinghydok en moeten meteen een schuilplek opzoeken voor we het dorp kunnen ingaan.
Op ons boodschappenlijstje staat op nummer één een baguette voor het ontbijt. We hadden dit vorige week op een bordje gelezen bij een delicatessezaak/koffiehuisje, maar ze verkopen ze blijkbaar enkel belegd. Dan maar daar ontbijten en nog even wat gratis WiFi scoren. De baguette is lekker breed en krokant, zowat te vergelijken met een piccolo...njammie.
De squalls blijven voorbij trekken en het is bijna middag alvorens we verder kunnen naar de groenten- en fruitkramen. De 'soursop'/zuurzak was ons uitstekend bevallen, maar vandaag zijn er geen jammer. Dan maar wat ander fruit en nog groenten en we kunnen weer enkele dagen zonder winkel, bar of restaurant overleven op de Robinson-eilanden in Tobago Cays. Een zelfgebakken plattekaastaart met passievruchten en nog allerlei ander lekkers bevind zich op Zensation.
'Petit Tabac' is één van de vijf onbewoonde eilanden dat net aan de andere kant van het rif ligt. Het witte strand verblindt ons al van ver. We zijn hier alleen en krijgen meteen een bounty-gevoel en willen ons eigen reclamecover maken ;-) Snel poseren en dan de snack opeten voor ie smelt...
Al weken speelt er het nummertje 'Op een onbewoond eiland' van 'Kinderen voor Kinderen' en daaruit een bepaald zinnetje, in mijn hoofd, telkens ik een eiland zie met wit strand en palmbomen. Nml.: 'Drink met je billen bloot, melk uit een kokosnoot...' Het was mijn lievelingsnummer, waar ik steeds bij wegdroomde en me inbeelde op zo'n eiland te zitten. En kijk nu, meer dan 30 jaar later zitten we hier...dromen komen uit! Nou dit nummer of die zin gaan we maar niet imiteren of toch wél?! Maar zeker geen fotoshoot van maken...hi, hi, hi,... ;-)
Rond het eiland wandelen we op blote voeten, heerlijk zo in het zand en het water, maar de andere kant van het eiland is volledig bedekt met stukken koraal. Auw, auw, auw,...dat doet pijn aan onze voetzolen! Ik vind kleine mooie schelpjes om juweeltjes mee te maken, tussen het koraal waar ik nog diertjes zie inzitten. Ik verzamel ze in mijn mee in mijn hand. Plots pitst er iets in de binnenkant van mijn hand en van het schrikken laat ik alles uit mijn hand vallen en zie kleine krabbenpootjes uit de schelp komen en wegkruipen...hi, hi, hi,... Een golf neemt jammergenoeg alle andere schelpjes weer met zich mee.
Een zwerm muggen heeft ons lui zweet geroken en valt ons aan. Er is geen vluchtweg naar het water met al het koraal. We proberen wild om ons heen te slaan en ze van ons lijf te kloppen en stappen zo snel we kunnen naar de andere kant van het eiland waar we meteen het water induiken!
Op het strand bewonderen we nog enkele creaties van dood koraal in de vorm van torens, die je reeds van ver kan zien.
Onderwater wacht ons nog meer koraal dat voor het grootste deel dood is maar toch hoog, met weinig bewoners. Door het doolhof banen we ons een weg verder en weer terug naar het strand, met de camera in de hand, maar weinig spectaculairs om vast te leggen.
Net voor het strand, waar we het water uit willen, zwemt een zwarte punthaai van nog geen meter! Net nu de camera uit staat... Ik kruip bijna in Geert zijn zwembroek en schuil me achter hem. Als de kust veilig is ga ik rustig maar snel het water uit.
The Captain blijft nog effe rondzwemmen opzoek naar de haai, om hem te fotograferen, maar hij laat zich niet meer zien... Nou die was weer héél dicht bij het strand!
En wat hebben we geleerd vandaag: schoeisel meenemen voor eilandwandeling, inspuiten met muggenspray en haaien kunnen overal opduiken: be a ware!!!
Anker op en op motor varen we naar de andere kant van het rif, waar we voor Jamesby gaan liggen, bij de woonplaats van vele zeeschildpadden. Ik zie hen zo op de bodem liggen en drie kopjes gelijktijdig boven komen.
Ik ga meteen vrijwillig en met plezier het anker checken en onze huisdieren begroeten onder water.
De kleuren van het water blijven ons overdonderen, ook al is de hemel niet stralend blauw en zijn er wat wolkjes die af en toe voor de zon schuiven, dan nog zijn de kleuren hier ongelooflijk turquoise, appelblauwzeegroen en noem maar op... Zelfs de vogels lijken onderaan turquoise door de weerspiegeling van het water. Uren kan je hier blijven turen naar al het moois!
Squalls, de ene na de andere volgt elkaar op. Het plan om vroeg a shore te gaan laat op zich wachten. Uiteindelijk vinden we toch een 'window' tussen twee squalls. We halen net het dinghydok en moeten meteen een schuilplek opzoeken voor we het dorp kunnen ingaan.
Op ons boodschappenlijstje staat op nummer één een baguette voor het ontbijt. We hadden dit vorige week op een bordje gelezen bij een delicatessezaak/koffiehuisje, maar ze verkopen ze blijkbaar enkel belegd. Dan maar daar ontbijten en nog even wat gratis WiFi scoren. De baguette is lekker breed en krokant, zowat te vergelijken met een piccolo...njammie.
De squalls blijven voorbij trekken en het is bijna middag alvorens we verder kunnen naar de groenten- en fruitkramen. De 'soursop'/zuurzak was ons uitstekend bevallen, maar vandaag zijn er geen jammer. Dan maar wat ander fruit en nog groenten en we kunnen weer enkele dagen zonder winkel, bar of restaurant overleven op de Robinson-eilanden in Tobago Cays. Een zelfgebakken plattekaastaart met passievruchten en nog allerlei ander lekkers bevind zich op Zensation.
'Petit Tabac' is één van de vijf onbewoonde eilanden dat net aan de andere kant van het rif ligt. Het witte strand verblindt ons al van ver. We zijn hier alleen en krijgen meteen een bounty-gevoel en willen ons eigen reclamecover maken ;-) Snel poseren en dan de snack opeten voor ie smelt...
Al weken speelt er het nummertje 'Op een onbewoond eiland' van 'Kinderen voor Kinderen' en daaruit een bepaald zinnetje, in mijn hoofd, telkens ik een eiland zie met wit strand en palmbomen. Nml.: 'Drink met je billen bloot, melk uit een kokosnoot...' Het was mijn lievelingsnummer, waar ik steeds bij wegdroomde en me inbeelde op zo'n eiland te zitten. En kijk nu, meer dan 30 jaar later zitten we hier...dromen komen uit! Nou dit nummer of die zin gaan we maar niet imiteren of toch wél?! Maar zeker geen fotoshoot van maken...hi, hi, hi,... ;-)
Rond het eiland wandelen we op blote voeten, heerlijk zo in het zand en het water, maar de andere kant van het eiland is volledig bedekt met stukken koraal. Auw, auw, auw,...dat doet pijn aan onze voetzolen! Ik vind kleine mooie schelpjes om juweeltjes mee te maken, tussen het koraal waar ik nog diertjes zie inzitten. Ik verzamel ze in mijn mee in mijn hand. Plots pitst er iets in de binnenkant van mijn hand en van het schrikken laat ik alles uit mijn hand vallen en zie kleine krabbenpootjes uit de schelp komen en wegkruipen...hi, hi, hi,... Een golf neemt jammergenoeg alle andere schelpjes weer met zich mee.
Een zwerm muggen heeft ons lui zweet geroken en valt ons aan. Er is geen vluchtweg naar het water met al het koraal. We proberen wild om ons heen te slaan en ze van ons lijf te kloppen en stappen zo snel we kunnen naar de andere kant van het eiland waar we meteen het water induiken!
Op het strand bewonderen we nog enkele creaties van dood koraal in de vorm van torens, die je reeds van ver kan zien.
Onderwater wacht ons nog meer koraal dat voor het grootste deel dood is maar toch hoog, met weinig bewoners. Door het doolhof banen we ons een weg verder en weer terug naar het strand, met de camera in de hand, maar weinig spectaculairs om vast te leggen.
Net voor het strand, waar we het water uit willen, zwemt een zwarte punthaai van nog geen meter! Net nu de camera uit staat... Ik kruip bijna in Geert zijn zwembroek en schuil me achter hem. Als de kust veilig is ga ik rustig maar snel het water uit.
The Captain blijft nog effe rondzwemmen opzoek naar de haai, om hem te fotograferen, maar hij laat zich niet meer zien... Nou die was weer héél dicht bij het strand!
En wat hebben we geleerd vandaag: schoeisel meenemen voor eilandwandeling, inspuiten met muggenspray en haaien kunnen overal opduiken: be a ware!!!
Anker op en op motor varen we naar de andere kant van het rif, waar we voor Jamesby gaan liggen, bij de woonplaats van vele zeeschildpadden. Ik zie hen zo op de bodem liggen en drie kopjes gelijktijdig boven komen.
Ik ga meteen vrijwillig en met plezier het anker checken en onze huisdieren begroeten onder water.
De kleuren van het water blijven ons overdonderen, ook al is de hemel niet stralend blauw en zijn er wat wolkjes die af en toe voor de zon schuiven, dan nog zijn de kleuren hier ongelooflijk turquoise, appelblauwzeegroen en noem maar op... Zelfs de vogels lijken onderaan turquoise door de weerspiegeling van het water. Uren kan je hier blijven turen naar al het moois!
