Nieuw-Zeeland april 2020-2021
Ja, zo is er een jaar voorbij... tijd om weer even wat ‘Zensation’ nieuws neer te pennen,
We kregen al meerdere persoonlijke mails met ongeruste volgers en vragen. Dus hier even een update van de ‘Zensationtjes’.
En nog een leuke terugblik op een geweldige onvergetelijke dag vorig jaar in ‘Rotorua’ 💦
We bevinden ons nog steeds in het prachtige Nieuw-Zeeland en daar zijn we héél blij en dankbaar voor. Op het moment zeilen we hier in de Nieuw-Zeelandse wateren rond en genieten van alle mooie plekjes, eilanden & baaien. Fantastisch om plekken, die we een jaar eerder met onze ‘Zensation on wheels’ bezochten, nu van de andere kant te kunnen exploreren ⛵️
We ervaren hier 1 strenge lockdown voor het hele land en later nog twee korte lockdowns enkel voor de regio Auckland. Ze hebben hier de COVID-besmettingen goed onder controle (op het moment zijn er geen besmettingen onder de gemeenschap). We bevinden ons in ‘Level1’= geen beperkingen, grenzen gesloten voor alle andere landen, bewoners die terugkeren naar NZ moeten verplicht 2 weken in bewaakte quarantaine met 2 COVID-testen, contacttracing-app gebruiken (overal inscannen of inschrijven). D.w.z. dat we hier eigenlijk leven zoals het was voor pandemie!
Ja, moeilijk voor te stellen voor velen onder jullie... er is hoop, dus nog even volhouden...
Wat hebben we zoal gedaan het afgelopen jaar? Wie ons volgt op ‘Polarsteps’ heeft ons ‘reilen & zeilen’ op de voet kunnen volgen. Voor meer schrijfsels & beelden: Polarsteps https://www.polarsteps.com/CindyDieltjens
Na de lockdown eind juni, hebben we het onderwaterschip laten afspuiten en zijn we twee weken gaan winterzeilen. Koud, maar leuk om weer het zeilgevoel te ervaren. Vooral een natte landing met ons Sensationtje was er soms een beetje te veel aan.
Dus lekker weer aan de gezellige kade van Town Basin Marina in het al even gezellige stadje Whangarei gaan liggen. Met een druk weekprogramma: fusion buikdansen, allerlei verscheidene soorten aquagym lessen, yoga en socialiseren met de andere cruisers. Het is een leuke drukke cruisersgemeenschap. In augustus begin ik met hulp aan een nieuwe uitdaging: creaties maken van onze oude laminaat zeilen. De Captain maakt met transparante plastiek een volledige incloser voor de kuip, waardoor we een extra ruimte hebben en beschermd zijn tegen wind & regen. Ook maakt hij nog meerdere hoezen in de nieuwe kleur ‘charcoal gray’, zoals de nieuwe zonnetent & buiskap die we hebben laten maken. Zelfs een nieuwe dinghy overtrek maakt hij met de perfecte pasvorm, alsof hij nooit anders heeft gedaan.
Eind september hebben we een cruisersfeest met optredens, creamarkt en potluck. Hier mag ik mijn fusion buikdanskunsten tonen en stel ik mijn juwelen & upcycled ♻️ zeilcreaties tentoon, waarvan de opbrengst naar het goede doel gaat. En de Captain zorgt samen met een landgenoot voor vers gebakken Belgische frietjes (van NZ aardappelen weliswaar) met stoofvlees 😋😋😋
De lente is in het land aan de andere kant van de wereld en de zeilkriebels komen boven. Tijd dus om onze dame te verwennen met extra TLC: nieuwe ankerketting, zeereling van dynema gesplitst door de Captain, geschilderd keukenblad, houtwerk vernissen en het onderwaterschip schoonmaken & schilderen.
Ondertussen brengen we een bezoek aan een vogel opvangcentra waar we de gelegenheid krijgen om een ‘Kiwi’-vogel te voederen & aaien en een pasgeboren te vertroetelen 🥰😍 Een onvergetelijke ervaring!
En dan kunnen we aan onze zomertrip beginnen... maar onze nieuwe zeilen liggen nog in de ‘Bay of Islands’ (BOI) te wachten. Dus eerst naar Opua om deze erop te zetten. Omwille van wat aanpassingen en de mooie omgeving, blijven we langer dan gepland in deze regio hangen.
Dolfijnen, kleine blauwe pinguïns en orca’s komen op bezoek en aan de vishaak krijgen we prachtige vis-exemplaren, maar ook een ongewenste: haai & pijlstaartrog 🦈😱
Na het vieren van de feestdagen met enkele vrienden is het tijd om de noordkaap van het Noordereiland te ronden en via ‘Cape Reinga’ langst de westkust naar het Zuidereiland te zeilen. We kunnen op deze meerdaagse trip nog net op tijd een potvis ontwijken 🐳!
Meteen bij aankomst bij Farewell Spit in ‘Golden Bay’ worden we verwelkomt door zeehonden, dolfijnen en een vis aan de haak. Wat een welkomst comité 😍!
Na Golden Bay zeilen we de noordkust verder af via Abel Tasman en via de French Pass naar de Marlborough Sounds. Tijdens onze trip van Nelson naar de French Pass komt tijdens het inrollen van het grootzeil het stopblok van de kar bovenop de giek los en beginnen de kogellagers (kleine balletjes) als ping-pong balletjes over het dek te springen & te rollen. De helft kunnen we redden van verdrinking, de andere helft vervangen we door parels van mijn juwelen-maken-materiaal. De riggers lachen zich kreupel, als ze onze inventieve oplossing zien 😂🤣😅. Tja, McGuyver heeft het toch maar opgelost, hé! In de Sounds belanden we in sprookjesachtige fjorden en krijgen we te maken met het minder leuke fenomeen van het tunneleffect, waardoor windstoten uit het niets komen en het water laten opstuiven...
Daarna zeilen we door de befaamde ‘Cook Strait’ en nemen we de ‘Tory Channel’ naar de oostkust. Zo zakken we verder zuid naar het indrukwekkende ‘Banks Peninsula’. In ‘Lyttelton’ krijgen we de unieke kans om de lezing bij te wonen van de Franse zeiler, Sébastien Destremau, die deelneemt aan de ‘Le Vendée Globe’-zeilwedstrijd en zijn raceboot te bewonderen, die onze buur is.
We varen rond de Peninsula tot aan het voormalige Franse stadje ‘Akaroa’. De kleine ‘Hector’ dolfijnen springen hier met grote scholen vrolijk om ons heen 🐬🐬🐬. Hoe zuidelijker we varen, hoe meer zeeleven er om ons heen komt. Een zeeleeuw en een aantal albatrossen houden ons gedurende de trip gezelschap. Wat een schouwspel brengen deze grote zware vogels met hun enorme spanwijdte! Eentje zat lekker uit te rusten voor ons op het water, de Captain dacht eerst dat het een witte boei was. De albatros raakte moeilijk gestart om de lucht in te vliegen... de twee poten met zwemvliezen bleven maar over het wateroppervlak lopen terwijl de grote vleugels op & neer klapperden... De seine uit de animatiefilm: ’De Reddertjes’ kwam helemaal voor mijn ogen terug, waarin de albatros ‘Overmoed’ de twee muisjes vervoert om een meisje te gaan redden. Knap om ze in het ‘echt’ van zo dichtbij te mogen bewonderen! Maar ook kleinere organismen zien we regelmatig verschijnen en plakken het liefste aan onze ankerketting & anker. Zo halen we verscheidene zeesterren, zee-egels, kokkels en andere schelpdieren op.
Ook al is het zomer, toch is het op het water tijdens de zeiltochten koud... dus in vol ornaat, helemaal ingepelst met laagjes: thermische panty, merino trui, fleece trui, merino-possum sokken, zeilpak & -laarzen zeilen we rond.
Ja, de herfst komt er ook alweer bijna aan. Tijd om weer noord te varen.
We bereiken de oostkust van het Noordereiland en komen tijdig toe voor het ‘Art & Deco’- festival in de Art-deco stad Napier. We worden terug gekatapulteerd in de tijd en betoverd door de jaren ‘20 - ‘30’. Met grote ogen bewonderen we prachtige oldtimers, prachtige gedecoreerde etalages en mensen in klederdracht van die tijd, die genieten van een picknick ‘high tea’-stijl. Met veel plezier laten we ons hierin onderdompelen.
In Hawke’s Bay worden getrakteerd op een emmer vol vers gevangen kreeften 🦞 🦞 🦞 😋
Enkele weken later liggen we in de Coromandel regio, wanneer Nieuw-Zeeland wordt opgeschrikt door een aardbeving bij de ‘East Cape’. Enkele uren later wordt er een nieuwe aardbeving waargenomen bij de ‘Kermadec Eilanden’ die een ‘tsunamiwaarschuwing’ met zich meebrengt. We pikken anker op en dobberen enkele uren in dieper water rond tot het gevaar geweken is, met een goede afloop: geen hoge golven of schade in NZ. ‘Better safe, then sorry’.
Al van voor onze start van deze zomer-zeiltrip, stond de wereldberoemde ‘America’s Cup’-zeilrace op ons lijstje: in Auckland zijn voor de finale was ons doel. Dat redden we op de valreep en zo ervaren we de eerste finaledag vanop het water naast het parkoers. Maar het beste zie & volg je de races op een scherm. En om de sfeer op te snuiven in de stad, gaan we meermaals naar het ‘America’s Cup’-dorp waar we via een groot scherm de wedstrijden live kunnen volgen. In een simulator kunnen we een beetje ervaren hoe deze ‘bijzondere’ boten varen. Wat kunnen die boten vliegen... tot meer dan 40knopen! Met de eerste premier boven ons in de MuMM bar toosten we mee op de overwinning van ‘Emirates Team New Zealand’ 🏆🥂🍾🥳 Wat een feest!!!
Ondertussen vertoeven we op het moment nog in de Hauraki Gulf en exploreren we verder de vele eilanden & baaien die NZ rijk is.
De herfst is ingetreden en de dagen worden korter. De temperaturen zijn vaak nog aangenaam en dus profiteren we hier nog even van, want wat zijnh de volgende plannen?
Normaal kunnen we vanaf 1 mei, einde van het cycloonseizoen in de zuidelijke Pacific, NZ verlaten en naar de Pacific eilanden varen. Maar... een grote maar... alle grenzen om ons heen, uitgezonderd Fiji (open sinds juli ‘20 enkel voor jachten), zijn gesloten! Een jaar later is er dus niets veranderd... er is nog steeds geen uitweg na Fiji om voor het volgende cycloonseizoen te vluchten, want eens we Nieuw-Zeeland verlaten, mogen we niet meer terug komen, omwille van de gesloten grenzen... Heel wat NZ-ers & Australiërs maken zich klaar om de winter in Fiji te gaan zeilen... O, wat benijden we hen! We wensten dat we ook die nationaliteit hadden, want we missen de tropische temperaturen, warm kristal helder water en lagoons rijk aan kleurrijke vissen en koraal 🤿
Waar kunnen we heen? Wat kunnen we doen? Mogen we nog langer in NZ blijven of weigeren ze ons visum verlenging-aanvraag? We dubben & denken en het molentje in ons hoofd houdt ons uren uit onze slaap! Een tweede winter aan boord zien we niet zo goed zitten. Naar België vliegen en de boot hier achterlaten, zonder te weten wanneer we terug binnen mogen en haar terug zien, willen we niet, hoe gaat ze er dan uitzien?! Want zo liggen er over de hele wereld ondertussen heel wat boten te vergaan, waarvan de eigenaars niet kunnen terugkeren door de gesloten grenzen! Haar verschepen naar Eu/UK kost handenvol geld + taks om haar weer in EU binnen te brengen! Enkele vrienden hebben ervoor gekozen om een super grote trip te maken, de ene boot naar La Réunion, een andere naar Chili. We hebben hen proberen bij te staan met het weer en hen bewonderd om deze prestatie, maar zelf willen we nog zoveel eilanden die er tussen liggen bezoeken... Of zullen we toch het risico nemen om naar Fiji te varen in de hoop dat er tussen dit en 4-6 maanden een veilige haven zijn grenzen voor ons openstelt?
We weten het niet... onze dame is klaar, wij zijn klaar. Enkel nog een haul-out en proviand aanhalen en we kunnen zo vertrekken!
Eerst nog maar even rustig afwachten en het gastenvlaggetje vervangen 🇳🇿😜
We zijn zo dankbaar dat we hier vertoeven tijdens de pandemie, één van de veiligste landen op het moment en de regering is al zo vrijgevig geweest door ons reeds drie ‘gratis’ blanco visum verlengingen te geven.
Ondertussen hebben we een medisch onderzoek ondergaan voor een visum verlenging aanvraag, want 25 april ‘21, loopt ons visum af.
Dus we zien wél en prijzen ons gelukkig en maken er het beste van in dit mooie land aan de andere kant van de wereld. We zijn gezond & veilig hier en dat is prioriteit.
Wish you were all here with us 💖
