zondag 29 april 2018

Frans Polynesië: Tuamotus Archipel: Apataki: werf op motu ‘Totoro’ & het dorp Niutahi

Zaterdag, 14 - zondag, 22 april ‘18 (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!) 

Apataki is net als alle eilanden in de Tuamotus Archipel een koraal atol. Het is bijna rechthoekig en is 34 km lang & 24 km breed. De oppervlakte van de lagoon is 706 km², waarvan 21 km² koraalring= land/motu is en het atol bevat twee doorgangen/passen. Het hoofddorp heet ‘Niutahi’ en bevindt zich aan de ‘Pakaka’ pas, aan de zuidwestkant van het atol. In 2012 woonden er op het ‘Apataki’ atol 350 mensen, dit aantal was afgenomen van 492 inwoners in 2007. Ondertussen is dit aantal verder afgenomen naar slechts 200 bewoners! Dit heeft vooral te maken met de terugval van de parelbedrijven. Er zijn op het eiland nog slechts drie parelboerderijen actief, vanwege een te hoge kostprijs/loonkosten t.o.v. de marktprijs van de parel.
We dobberen voor de carinage/werf die zich op de motu ‘Totoro’ 🏝 bevindt. Op deze plek zouden we Zensation uit het water laten nemen en enkele lagen anti-fouling schilderen, maar zoals eerder geschreven, hebben we hier van afgezien. Wat doen we hier dan?! Wél enkele van onze cruisersvrienden hebben hun boot hier wél op de werf staan, dus komen we hen even dag zeggen, alvorens onze waterwegen scheiden en kijken of we hen een handje kunnen helpen. Altijd leuk om een beetje extra steun & hulp te krijgen, terwijl je in de tropische temperaturen met duizenden muggen om je heen zwetend & puffend aan je boot staat te werken: schuren, verven, polieren, enz... 
Het verlies van de geelvintonijn tijdens onze tocht naar hier, geeft ons nog steeds een vieze nasmaak. Ondertussen wordt het uiteinde van de visstok met epoxy en dynemavislijn er weer op bevestigd. The Captain droomde, een week terug in Tahiti, nog van een extra visstok en -molen. Maar toen hij de prijzen (x3!) in de watersportwinkels in Tahiti zag, heeft hij gepast... Hopelijk houdt dit materiaal het nog uit tot in Nieuw Zeeland en zijn daar de prijzen wat redelijker. De houder voor de visstok wordt op de reling achteraan naar een lagere plek verplaatst, zodat de lijn kan binnengedraaid worden terwijl de stok in  de houder blijft zitten, zo kan the Captain zijn krachten, schouders & armen hopelijk wat sparen.
Ook al staan we niet op de werf, toch motiveert ‘het zien werken’ om ‘te doen werken’. Deurklinken & scharnieren worden gepoetst met chroompoets en daarna in de was gezet. 
Dagelijks passeren er enkele squalls, die de inhoud van de watertank op niveau houden en prachtige regenbogen tevoorschijn toveren 🌈. De temperatuur is hier aangenamer & dragelijker dan in Tahiti.
Al dinghieënd en wandelend verkennen we de omgeving en omliggende motu’s en hun inhammen. In het azuurblauwe water is er wél wat leven en bij de werf komen dagelijks de huishaaien: drie verpleegsterhaaien 🦈🦈🦈, die gevoed en geaaid worden door de eigenaars/bewoners. Het aaien gaat ons net een stapje te ver, maar het aanschouwen ervan is indrukwekkend! 
Na wat werken en socializen is het tijd om afscheid te nemen. Op de werf genieten we van een gezamenlijk afscheidsdiner van versgevangen vis.
De volgende dag drijft de vloot uit elkaar, met Hawaï, Tahiti of andere atollen in de Tuamotus als volgende bestemming.
Wij varen terug naar de pas, we willen het dorp bezoeken. In de pas keren we Zensation tegen de stroming in, zodat we kunnen afmeren aan de kade, naast een ronkende generator. Het dorp is klein, maar levendig. Het is zaterdagavond en velen zijn naar het sportveld gekomen om te kijken & te supporteren tijdens een volleybalmatch. Aan de enige winkel van het atol, ontstaat een file. De openingstijden worden niet ‘punctueel’ gehanteerd en de klanten staan gezellig een praatje te maken in afwachting van... Morgen zijn het ‘verkiezingen’ en moeten ze allen ‘verplicht’ gaan stemmen voor een nieuwe president. Alcoholverkoop is tijdens die dag verboden en daarom staat iedereen te popelen om zijn voorraad voor morgen alvast in te slaan! Één van de kandidaten wordt vertegenwoordigd door een vlag met een mooie afbeelding van een Polynesische pirogue erop.
We informeren naar een bezoek van een parelboerderij en parels. Volgens andere cruisers & blogs, kan je hier allerlei spullen ruilen voor parels en zou ‘ het nieuws zich als een vuurtje verspreiden’, wanneer ze weten dat je interesse hebt voor de ‘Tahitiaanse’ parel en ze dan bij je komen aanbieden... Nou, niks te zien aan Zensation hoor, buiten enkele nieuwsgierig kinderen die een rondleiding aan boord willen. Is het omdat het weekend is? Zaterdagavond en morgen zondag: verkiezingen? Op weekdagen wordt er al niet veel arbeid verzet en in de weekends is het helemaal ‘chill out’-time. Tijdens de avond arriveert er nog een klein vrachtschip achter ons. Meer activiteit zien we niet. Jammer 🙃
Met het constantste gezoem van de generator slapen we als een roos en worden enkel in de nacht gestoord door een fietser met zijn eigen muziekinstallatie, gelukkig blijft die niet rondhangen en doven de muziekklanken al snel in de verte!