Zondag, 14 augustus '16
Het lijkt wél een zondag in België of Nederland. Maar dan met squalls i.p.v. buien. De ene squall na de andere volgt zich op en de emmers en bakken aan boord lopen over. De wind is vlagerig en er zitten windstoten tot 40kn/uur bij! De vissersboot naast ons is plots weg en drijft richting het rif. We zien vrienden hun anker ophalen en herankeren. De boot achter ons komt langzaam dichterbij: ons anker krabt! En dus halen ook wij het anker op en zoeken een andere plek. Onze afspraak aan land wordt uitgesteld tot ons Rocna-anker haar neus weer ingegraven is en we na enkele uren eindelijk een droog moment vinden om snel naar het dinghydok te varen.
Weerberichten en gribfiles worden binnengehaald. Het staat vast: morgen verlaten we Carriacou!
Nog even langs Shavora om onze nieuwe kussenovertrekken, handtas, stabilisatiezeil en Hydrovane-hoes op te halen bij Jacqui & Freddie en elkaar ter afscheid knuffelen.
Bij Chris op Skabenga laten we nog enkele externe-harddiscs achter en spreken morgenvroeg af om ze weer te bezorgen.
Weer aan boord, stijgt de temperatuur in de combuis: spaghetti, soep en ander lekkers wordt bereid voor onze drie daagse/nachten trip. In de leefruimte wordt het bed klaar gemaakt. The Captain maakt Zensation vaarklaar en zet reeds de kotterstag en legt de kotterfok klaar, alsook de Hydrovane, Selfie.
Tegen zonsondergang dinghieën we tussen een squall door naar Manx Goose. Ali & Steven hebben ons en Sandra & Chris (Deep Blue) uitgenodigd. Al snel neemt de wind toe en komt er dikke squall over de baai heen. We turen allen in het donker om te kijken of onze dames Deep Blue & Zensation ok zijn en of we hun sterretje en ander herkennende lichtjes kunnen vinden. Motoren horen we draaien en lichten zien we aan gaan. Ook nu zitten er hevige windstoten in! We merken dat De motor van Uproar draait en de lichten branden. Russ is alleen aan boord (Lisa is voor enkele weken naar haar familie). Geert & Steven dinghieën naar hem toe om polshoogte te nemen en of er eventueel hulp nodig is. Met hun hulp kan Russ anker ophalen en weer herankeren. Hij is blij met hun hulp, want door de wind en het donker is het niet evident om deze klus in je eentje te klaren!
Zo snel als de squall en wind gekomen zijn, zo snel keert ook de rust weer in de baai. Zo kunnen we toch nog met een gerust hart genieten van de avond en elkaar. Ook hier borrelt weer dat gemengd gevoel op...
Zo'n leuke plek, zoveel fijne mensen,... Hadden graag wat langer gebleven en meer tijd met hen doorgebracht...
Maar er is een tijd van komen en gaan en ons weergat is te goed om te weerstaan! Op 1 september landen onze vrienden op Curacao en de komende tien dagen zit er geen nieuwe kans in, dus gaan we morgen.
maandag 15 augustus 2016
Carriacou, Tyrrel Bay(Caraïben)
Zaterdag, 13 augustus '16
Het weervenster voor onze tocht naar het westen wordt concreter. Maandag zou het ons vertrekmoment kunnen zijn.
Dus gaan we nog even op groenten- en fruitjacht in het dorp, maar de twee plaatselijke kraampjes hebben weinig keuze. Ach, drie dagen en nachten kunnen we, met het beetje dat we hebben, wél overbruggen en we zijn creatief met de locale producten en kunnen met weinig toch veel en gevarieerde gerechten maken.
Vanavond zijn we uitgenodigd bij Chris, aan boord van SY Skabenga. Ieder brengt wat mee: Russ (Uproar) zelf gevangen Mahi Mahi (de ster van de avond), Jacqui & Freddie (Shavora) een bananencake met custerdsaus, Chris (Skabenga) een aardappelgratin en ikzelf een uien-kaastaart.
De mannen gaan nog vissen om eventueel nog andere sterren op de BBQ te kunnen leggen.
Terwijl de uien-kaastaart in de oven staat, probeer ik nog wat te experimenteren en maak popcorn. Niet moeilijk toch? Zeker als je het jaren geleden enkel in de microgolfoven maakte en deze nu niet van dienst is.
De pot gaat op het gasvuur en al snel hoor ik de maïs poppen onder het deksel. Njammie, alweer gelukt. Een kommetje natuur, eentje met bloemsuiker en één met paprika-curry kruiden. Voilá een extraatje voor bij de apo.
De mannen komen zonder extra vis weer toe en met zijn allen toasten we bij ondergaande zon op onze vriendschap. Misschien zien we elkaar weer ergens terug...maar voorlopig is dit ons laatste avondmaal samen.
Het eten is verrukkelijk en het gezelschap optimaal! Het gevoel hier nog niet weg te willen borrelt op... :-(
Het weervenster voor onze tocht naar het westen wordt concreter. Maandag zou het ons vertrekmoment kunnen zijn.
Dus gaan we nog even op groenten- en fruitjacht in het dorp, maar de twee plaatselijke kraampjes hebben weinig keuze. Ach, drie dagen en nachten kunnen we, met het beetje dat we hebben, wél overbruggen en we zijn creatief met de locale producten en kunnen met weinig toch veel en gevarieerde gerechten maken.
Vanavond zijn we uitgenodigd bij Chris, aan boord van SY Skabenga. Ieder brengt wat mee: Russ (Uproar) zelf gevangen Mahi Mahi (de ster van de avond), Jacqui & Freddie (Shavora) een bananencake met custerdsaus, Chris (Skabenga) een aardappelgratin en ikzelf een uien-kaastaart.
De mannen gaan nog vissen om eventueel nog andere sterren op de BBQ te kunnen leggen.
Terwijl de uien-kaastaart in de oven staat, probeer ik nog wat te experimenteren en maak popcorn. Niet moeilijk toch? Zeker als je het jaren geleden enkel in de microgolfoven maakte en deze nu niet van dienst is.
De pot gaat op het gasvuur en al snel hoor ik de maïs poppen onder het deksel. Njammie, alweer gelukt. Een kommetje natuur, eentje met bloemsuiker en één met paprika-curry kruiden. Voilá een extraatje voor bij de apo.
De mannen komen zonder extra vis weer toe en met zijn allen toasten we bij ondergaande zon op onze vriendschap. Misschien zien we elkaar weer ergens terug...maar voorlopig is dit ons laatste avondmaal samen.
Het eten is verrukkelijk en het gezelschap optimaal! Het gevoel hier nog niet weg te willen borrelt op... :-(
Carriacou, Sandy Island - Tyrrel Bay(Caraïben)
Vrijdag, 12 augustus '16
Na een fijne nachtrust liggen we al vroeg in het water. Met de weerkaatsing van de zon lijkt de onderwaterwereld weer kleurrijker en sprookjesachtig. Doorschijnende mini-kwalletjes strelen onze lichamen en we worden prikkelingen en jeuk gewaar. Duizenden vissen vergezellen ons. Opspringende kleine visjes die door een school tonijn worden opgejaagd en bovenwater worden gegrepen door verschillende soorten kirrende en duikende vogels, zorgen voor een uniek schouwspel. We blijven ter plaatse hangen en onze ogen achter de duikbril worden met de minuut groter. De 'cirkel of life' speelt zich voor onze neus af! Hadden we nu maar een lijntje ofzo mee, om één van de tonijntjes te kunnen vangen.
In de namiddag zeilen we terug naar Tyrrel Bay. Uproar is er ook weer en we vernemen dat ook Deep Blue & Manx Goose onderweg zijn. De baai groeit weer aan, alsook onze cruiserskring en -activiteiten.
Geert duikt nog even onder Zensation om haar onderkant wat proper te maken, alsook de verder groeiende baard op de schroef. We zijn niet blij om al terug pokken aan te treffen op haar romp, zo kort na de nieuwe anti-fouling!!!
Tegen de avond gaan we met enkele vrienden wat eten bij 'Mavis' en nog iets drinken in 'Lambie Queen', voor een optreden bij te wonen. Maar de verwachte live Music blijft uit tot we weer aan boord zijn en de luide beat van de Caraïbische Soca muziek door de hele baai weerklinkt ;-)
Na een fijne nachtrust liggen we al vroeg in het water. Met de weerkaatsing van de zon lijkt de onderwaterwereld weer kleurrijker en sprookjesachtig. Doorschijnende mini-kwalletjes strelen onze lichamen en we worden prikkelingen en jeuk gewaar. Duizenden vissen vergezellen ons. Opspringende kleine visjes die door een school tonijn worden opgejaagd en bovenwater worden gegrepen door verschillende soorten kirrende en duikende vogels, zorgen voor een uniek schouwspel. We blijven ter plaatse hangen en onze ogen achter de duikbril worden met de minuut groter. De 'cirkel of life' speelt zich voor onze neus af! Hadden we nu maar een lijntje ofzo mee, om één van de tonijntjes te kunnen vangen.
In de namiddag zeilen we terug naar Tyrrel Bay. Uproar is er ook weer en we vernemen dat ook Deep Blue & Manx Goose onderweg zijn. De baai groeit weer aan, alsook onze cruiserskring en -activiteiten.
Geert duikt nog even onder Zensation om haar onderkant wat proper te maken, alsook de verder groeiende baard op de schroef. We zijn niet blij om al terug pokken aan te treffen op haar romp, zo kort na de nieuwe anti-fouling!!!
Tegen de avond gaan we met enkele vrienden wat eten bij 'Mavis' en nog iets drinken in 'Lambie Queen', voor een optreden bij te wonen. Maar de verwachte live Music blijft uit tot we weer aan boord zijn en de luide beat van de Caraïbische Soca muziek door de hele baai weerklinkt ;-)