Woensdag, 20 april '16
Wind en wolken houden ons uit het water. Tijd voor een beetje cultuur dan maar. De historische gebouwen in de stad kunnen we gratis betreden en bezichtigen. Zo staan we naast de kanonnen op het fort te kijken naar het panoramisch uitzicht op de baai, rif en het 'Protestant' eiland, waarachter we onze mast zien bewegen. Met de zon zou alles nog mooier zijn, zoals: de foto's en de blauwe tinten van het water. We wandelen langs de straten, gebouwen en kerken in de stad en stappen in een taxi-bus. Deze brengt ons voor $2,50 naar de zuidkant van het eiland, naar het 'Estate Whim Museum', dat ooit een suikerplantage was. Deze erfenis uit de 18de eeuw toont nu de geschiedenis van het eiland, de suikerplantages en rumindustrie. Zo kan je nog zien hoe de windmolens suiker uit het suikerriet maalden, dan naar suikersiroop en rum. Zoals op elk Caraïbisch eiland wordt hier ook aandacht besteed aan de slavernij ...dit is een gevoelig punt voor de locals en dat merk je vaak aan hun gedrag ten opzichte van ons blanken...jammer.
De Deense invloed is hier nog vers en dit zie je aan de gebouwen in het straatbeeld en de Deense teksten in de toeristische folders. Ook horen we meer en meer Spaans.
Het blijft steeds boeiend hoe het er vroeger aan toeging bij het ontdekken en veroveren van landen en eilanden. Zo heeft St. Croix onder zeven vlaggen en regels geleefd: Spaanse, Nederlandse, Engelse, Franse, Ridders van Malta en Deense, alvorens te behoren bij de Amerikaanse Maagdeneilanden.
Tijd voor een rumtour. Met goede moed denken we de afstand naar de fabriek van Cruzan Rum te kunnen wandelen, maar het is verder dan we denken en nog een eind van de baan en de zon en warmte zijn hier in het zuiden wél aanwezig. Dus even een taxi-bus met chauffeur kapen die bij de wasserij buiten komt en even pauze heeft.
De tour brengt ons heel wat bij over het maken van rum en leidt ons langs de verschillende vaten waarin de processen plaatsvinden. De geur van het gistingsproces maakt ons al tipsy ;-) Aangezien dat ze zelf geen suikerriet meer oogsten op St. Croix, komt de suikersiroop waarmee ze de rum maken uit Guatemala. De pure rum wordt na enige tijd gerijpt te hebben in eiken vaten verscheept naar Florida, waar ze de smaken toevoegen en verpakt worden. Slechts 10% daarvan komt terug naar St. Croix.
Na de tour mogen we vier verschillende smaken naar keuze proeven en nog twee rum-punches drinken, de favoriet van de gids en nog één naar keuze...een hapje zou welkom zijn! Tijdens de proeverij ontmoeten we Prince...neen, niet die zanger van 'Purple Rain', maar een sympathieke local waarmee we een fijn gesprek hebben over het eiland en het leven(op het moment dat we dit schrijven, leefde de Prince of POP nog, het is pas later, dat we het droevige nieuws van zijn overlijden vernemen...).
De bier-drinkende biggen/varkens houden we voor een andere keer, we hebben even genoeg drank gezien. De botanische tuin en regenwoud houden we ook nog tegoed. Een local stopt spontaan op de hoofdbaan, vraagt waar we naartoe moeten en geeft ons een lift in de achterbak van zijn truck. Met verwaaide haren worden we netjes afgezet bij de bushalte, waar we met de lokale Lijn-bus voor $1 terugrijden naar Christainsted.
In de bus ontmoeten we een local die werkend op een tanker heel wat van de wereld heeft gezien. Dit is het eerste eiland waar we zoveel contact hebben met de bevolking. Leuk! Het is een mooi groen eiland.
vrijdag 22 april 2016
USVI's, St. Croix, Frederiksted - Christiansted(Caraïben)
Dinsdag, 19 april '16
Op motor varen we tegen de wind in, de hoek om naar de noordkust, hier bevinden zich mooie stranden en snorkelspots.
St. Croix is omgeven door het grootste eiland barrier rif van de Caraïben en dit merken we niet alleen op de plotter, maar ook aan het zien breken van de golven op de vele ondieptes en koraalriffen die voor het eiland liggen. Nauwkeurige navigatie en oplettendheid is hier in de Caraïben zeker aangewezen, ook voor rotsformaties die net onder de waterlijn verborgen zitten. Om te ankeren en te snorkelen is het weer echter ongunstig, niet alleen de afwezigheid van de zon, maar ook de deining is een spelbreker. Hierdoor wijzigen onze plannen en varen we verder de kustlijn af.
In Salt River Bay zou een gunstige baai zijn met de diepe inham, maar door de vele riffen en ondiepten, kunnen we hier niet invaren met onze twee meter diepte. Jammer... Zo kunnen we ook geen bezoek brengen aan het museum over Columbus zijn landing hier.
Dan maar verder naar de grootste stad 'Christiansted'. Van ver zien we reeds prachtige Deense koloniale gebouwen staan en het okerkleurigere Fort Christiansvaern staat te pronken op de wal. Achter een rif, naast 'Protestant Cay', een eilandje met een hotel op, vinden we een ankerplaats voor ons dobberend huisje. De baai ligt vol met privémoorings met daaraan boten die hier hun 'thuis' hebben sinds x-aantal jaren. Zensation ligt naast de vaargeul die vooral gebruikt wordt als start- en landingsbaan door een watervliegtuig...we blijven ze opzoeken, of achtervolgen ze ons. Cruiseboten kunnen hier niet komen vanwege de ondiepte en daardoor is het hier minder toeristisch en ademt de stad een meer Caraïbische Lay-back sfeer uit.
Na nog een kort bezoek aan land arriveren we, nat door de windgolven, weer terug aan boord. De wind is nog meer toegenomen en onze dame wipt vrolijk op en neer...
Op motor varen we tegen de wind in, de hoek om naar de noordkust, hier bevinden zich mooie stranden en snorkelspots.
St. Croix is omgeven door het grootste eiland barrier rif van de Caraïben en dit merken we niet alleen op de plotter, maar ook aan het zien breken van de golven op de vele ondieptes en koraalriffen die voor het eiland liggen. Nauwkeurige navigatie en oplettendheid is hier in de Caraïben zeker aangewezen, ook voor rotsformaties die net onder de waterlijn verborgen zitten. Om te ankeren en te snorkelen is het weer echter ongunstig, niet alleen de afwezigheid van de zon, maar ook de deining is een spelbreker. Hierdoor wijzigen onze plannen en varen we verder de kustlijn af.
In Salt River Bay zou een gunstige baai zijn met de diepe inham, maar door de vele riffen en ondiepten, kunnen we hier niet invaren met onze twee meter diepte. Jammer... Zo kunnen we ook geen bezoek brengen aan het museum over Columbus zijn landing hier.
Dan maar verder naar de grootste stad 'Christiansted'. Van ver zien we reeds prachtige Deense koloniale gebouwen staan en het okerkleurigere Fort Christiansvaern staat te pronken op de wal. Achter een rif, naast 'Protestant Cay', een eilandje met een hotel op, vinden we een ankerplaats voor ons dobberend huisje. De baai ligt vol met privémoorings met daaraan boten die hier hun 'thuis' hebben sinds x-aantal jaren. Zensation ligt naast de vaargeul die vooral gebruikt wordt als start- en landingsbaan door een watervliegtuig...we blijven ze opzoeken, of achtervolgen ze ons. Cruiseboten kunnen hier niet komen vanwege de ondiepte en daardoor is het hier minder toeristisch en ademt de stad een meer Caraïbische Lay-back sfeer uit.
Na nog een kort bezoek aan land arriveren we, nat door de windgolven, weer terug aan boord. De wind is nog meer toegenomen en onze dame wipt vrolijk op en neer...
USVI's, Water Island, Honeymoon Bay - St. Croix, Frederiksted(Caraïben)
Maandag, 18 april '16
Tegen onze zin verlaten we Water Island en Honeymoon Bay(zonder een huwelijk of renewing the vows te zien) en zetten koers naar St. Croix, het grootste eiland van de Amerikaanse Maagdeneilanden en heeft de meeste inwoners. Suiker was de 'koning' van het heuvelachtige eiland, dat bewijst de meer dan honderde restanten van suikermolens en rumstokerijen die we hier en daar naast de kustlijn spotten. De laatste suiker oogst nam plaats in 1966, maar de traditie van het maken van rum van suiker is nog steeds een belangrijk stuk van de economie en cultuur.
Met een aangenaam briesje zeilen we rustig naar het zuiden. De zon houdt zich schuil achter het wolkendek. De vishengel laat zich na lang nog eens horen...maar het aas is alweer verdween. Even later halen we een baracuda van 70cm binnen! Na enige voorzichtigheid voor zijn scherpe tanden, wordt de vishaak verwijderd en geven we hem zijn vrijheid terug. Tja, jammer, maar we willen het risico niet lopen om besmet te geraken met de ciguatera ziekte :-(
Als troost komen er enkele dolfijnen langszij zwemmen :-)
Aan de westkant van het eiland bevindt zich de stad 'Frederiksted'. Een cruiseschip ligt aan de kade. Wanneer we aan land gaan, maken de passagiers zich op om het eiland te verlaten. De marktkramers bergen hun koopwaar op, het fort en museum sluiten, alsook de meeste bars en restaurants...de stad verandert in een spookstad en we krijgen er een slecht gevoel bij. We wandelen en bewonderen nog even de prachtige oude koloniale Deense gebouwen en prachtige kunstwerken die tegen vervallen buitenmuren hangen.
Voor het donker zijn we weer aan de dinghysteiger. Hier treffen we Carlos, een lokale visser die trots zijn vangst toont: 4 grote snappers! Na wat visadvies overhandigt hij the Captain een visaas en wenst ons een goede vangst. Zo vrijgevig...dit aas gaat ons geluk brengen!
Tegen onze zin verlaten we Water Island en Honeymoon Bay(zonder een huwelijk of renewing the vows te zien) en zetten koers naar St. Croix, het grootste eiland van de Amerikaanse Maagdeneilanden en heeft de meeste inwoners. Suiker was de 'koning' van het heuvelachtige eiland, dat bewijst de meer dan honderde restanten van suikermolens en rumstokerijen die we hier en daar naast de kustlijn spotten. De laatste suiker oogst nam plaats in 1966, maar de traditie van het maken van rum van suiker is nog steeds een belangrijk stuk van de economie en cultuur.
Met een aangenaam briesje zeilen we rustig naar het zuiden. De zon houdt zich schuil achter het wolkendek. De vishengel laat zich na lang nog eens horen...maar het aas is alweer verdween. Even later halen we een baracuda van 70cm binnen! Na enige voorzichtigheid voor zijn scherpe tanden, wordt de vishaak verwijderd en geven we hem zijn vrijheid terug. Tja, jammer, maar we willen het risico niet lopen om besmet te geraken met de ciguatera ziekte :-(
Als troost komen er enkele dolfijnen langszij zwemmen :-)
Aan de westkant van het eiland bevindt zich de stad 'Frederiksted'. Een cruiseschip ligt aan de kade. Wanneer we aan land gaan, maken de passagiers zich op om het eiland te verlaten. De marktkramers bergen hun koopwaar op, het fort en museum sluiten, alsook de meeste bars en restaurants...de stad verandert in een spookstad en we krijgen er een slecht gevoel bij. We wandelen en bewonderen nog even de prachtige oude koloniale Deense gebouwen en prachtige kunstwerken die tegen vervallen buitenmuren hangen.
Voor het donker zijn we weer aan de dinghysteiger. Hier treffen we Carlos, een lokale visser die trots zijn vangst toont: 4 grote snappers! Na wat visadvies overhandigt hij the Captain een visaas en wenst ons een goede vangst. Zo vrijgevig...dit aas gaat ons geluk brengen!