Aangekomen

Maandag, 19 juni '17 om 17u LT hebben we ons anker gedropt in de atol Île de Hao op de Tuamotus.

Schrijfsels volgen...

Dag 3: Frans Polynesië, Gambier Archipel, Mangareva -> Tuamotuarchipel, Île de Hao

Dag 3: Zondag, 18 -> maandag, 19 juni '17 _ 08.00 LT(local time= UTC -9) 

Resultaten na 24u:

Afgelegde afstand: 131 NM

Gemiddelde snelheid: 5,46 kn

Knopen wind: 9 kn

Positie: 18°13'S 140°06'W

Koers: 280°

Afstand tot bestemming: 54 NM

Weer te vroeg gejuicht...de wind neemt alweer snel af en dus ook onze snelheid. Voor de derde dag op rij hangt een vislijn uit en eindelijk rolt ie af! Snel en makkelijk wordt de lijn binnengehaald en bengelt er een mooie tonijn van 60cm aan. Zo hebben we ze graag, niet te groot of te zwaar en op vijf minuten aan boord gehesen. Hij of zij wordt plots gek (besef kwam wat te laat om nog te vechten voor zijn/haar vrijheid...) en richt een bloedbad aan door het lichaam wild op & neer te slaan! Snel een scheut vodka in de kieuwen en de baseballknuppel verlost hem/haar uit zijn/haar leiden. Prachtige filets gaan de vriezer in en enkele stukjes worden gemarineerd voor de avocado-salade. Dat smaakt met sojasaus en wasabi, njammie. Er gaat toch niks boven een vers visje. En hier kan het. Bij de eilanden en atollen kunnen we niet vissen wegens het gevaar voor besmetting van de 'ciguatera' ziekte.

De wind is wisselvallig, waardoor onze ETA (tijd van aankomst) constant veranderd. 

Wat doen we? Motor aan zodat we de atol morgenavond nog halen, of blijven zeilen en afhankelijk zijn van de wind met de kans nog een nacht op zee te moeten ronddobberen?

Dag 2: Frans Polynesië, Gambier Archipel, Mangareva -> Tuamotuarchipel, Île de Hao

Dag 2: Zaterdag, 17  -> zondag, 18 juni '17 _ 08.00 LT(local time= UTC -9) 

Resultaten na 24u:

Afgelegde afstand: 147 NM

Gemiddelde snelheid: 6,12 kn

Knopen wind: 4-> 16 kn

Positie: 19°30'S 138°05'W

Koers: 320°

Afstand tot bestemming: 190 NM

We maken een goede nieuwe start vanmorgen met een vers fruitsapje van de vele citrusvruchten, een bom vol vitaminen C en een fijn windje van 15 kn die ons tussen de 6 & 7 knopen laat varen. De wind is jammergenoeg niet constant en neemt nu en dan in kracht af. En dan shift ie nog, 4 kn recht op de neus, nou, daar kunnen we niet veel mee, dan maar even de motor aan. Om ons heen vormen zich weer enorme squalls, met hier en daar een regenboog. Blijven we gespaard?

Ondertussen wordt het lekkerste alternatieve slaatje gemaakt met rauwe bananenbloem in een vinegraitte van graanmosterd, appelazijn, honing en rode vruchten confituur. De paardenbloemblaadjes met 'gouden' witte kool (blaadje per blaadje, weliswaar!), wat radijs, tomaat, wortel en ei. Lekker dit 'konijneneten', straks veranderen we 'echt' in zo'n knaagdiertje. Wetende dat ik in mijn kindertijd bijna dagelijks erop uittrok om 'suikerij'/paardenbloem te gaan uitsteken voor mijn pluizige rondhuppelende konijnen die hier zo dol op waren. Wie had ooit gedacht dat ik hier zelf van zou eten, laat staan mijn Lovertje die liever niet te veel 'konijeneten' op zijn bord ziet verschijnen, maar het nu met véél smaak opeet en zelfs een tweede portie opschept om met zijn kotelet en aardappelsla te verorberen. Opdracht geslaagd ;-) 

Tegen de ochtend neemt de wind weer toe tot 17kn, zo komt ons doel weer dichterbij.