Donderdag, 9 -> vrijdag, 17 maart '17
Het zijn voor ons even bewogen dagen/momenten geweest hier...
Nadat we afgelopen woensdag en donderdag Zensation alleen achter hadden gelaten, voor een snelle en leuke transit door het Panamakanaal, aan boord van Yemaya, als linehandlers, kwamen we reeds in de namiddag toe op de ankerplek van 'La Playita'.
Toen we de ankerplek naderden, zagen we Zensation vol fenders (stootkussens) hangen en een andere boot, SY Adriana, vlakbij liggen. Deze was gekrabt(v/h anker losgekomen) en had ons huis geraakt. Doordat hij geprobeerd had om met zijn boot van Zensation weg te geraken is hij met zijn schroef in onze ankerketting ⛓ verstrengeld geraakt, deze was wél vijf keer rond zijn schroef gedraaid 😱
Tja, we liggen weer op getijdenwater. Van maanden in de Caraïben een maximum verschil van 50cm te ervaren, is er hier zen verschil tussen de vier & vijf meter. Tja, dat vraagt een ander ankerattidude en moet dit ingecalculeerd worden. De meeste hebben te weinig ankerketting liggen en als er dan een windshift komt of het getij en stroming veranderen, komt hun anker los en drijft de boot weg... Het zou hier 'dagelijkse kost' zijn!
De Spaanse solozeiler was blijkbaar al uren aan het proberen onder water, maar kreeg onze ankerketting er niet van afgedraaid! Duikers had hij al meerdere malen gebeld, maar die kwamen niet opdagen.
Mike (SY Galactic) zit ondertussen al uren op Zensation om haar te beschermen tegen meer klappen van Adriana. Hij had de klap van de botsing gehoord en was ter hulp gesneld. Hij had alle fenders uitgehangen, extra ankerketting gedropt, een extra anker ⚓️ uitgegooid om de spanning van onze ankerketting te halen, enz... Hopeloos had hij op de marifoon op kanaal 72 (cruiserskanaal van de baai) opgeroepen, maar alle cruisers waren naar een bijeenkomst/lezing over de Pacific, alsook onze Nederlandse vrienden van Acapella & Jonas. Die iets na ons arriveren en allen mee naar een oplossing proberen te zoeken.
Geert gaat meteen het water in, maar na 5' is zijn duikfles leeg. Andere fles zoeken in de baai en opnieuw proberen. Ondertussen helpen Deep & Frits om met een dikke stalen buis de schroefas vanbinnen in de boot te bewegen en te draaien, zodat Geert onder water de ketting eraf kan draaien. Vol schrammen van de pokken en de andere dingen van het onderwaterschip van Adriana, komt hij weer boven water, hij heeft onze ketting bevrijd!
En dan komt het gerompslomp en de schade opmeten:
Preekstoel is aan bakboordzijde (linkerkant) gebogen, de linkerzij reling heeft een trek gehad en enkele rolletjes van aan de reling zijn kapot, alsook de rubbere stootrand aan BB-zijde is op verschillende plaatsen eruit getrokken... De romp is ok en vertoont geen enkele kras. Oef! Ankerketting gechecked, maar ziet er OK uit.
Wat een thuiskomst 👎🏼
De Spanjaard was enkel met zijn schade bezig en wou meteen vertrekken!!!
Het communiceren verliep moeizaam m.b.v. 'Google Translate', want de man spreekt alleen Spaans. Kopies van zijn paspoort, boots- & verzekeringspapieren worden gemaakt. Deze laatste bleek vervallen, maar zijn nieuwe documenten zouden nog onderweg zijn en wél betaald en in orde, volgens hem. Toch wil hij het liever cash en onderling regelen.
Onze verzekering werd meteen op de hoogte gebracht, met een nachtelijk telefoontje als gevolg van de zes uur tijdsverschil met België.
Meer dan 24u is het wachten op een professionele om de schade op te meten en kostenberaming te doen. Het was wachten op iemand die telkens zijn kat stuurde 😏
De Spanjaard zijn keerkoppeling is stuk en van dag één (vrijdag) probeert een technieker dit op te lossen, terwijl onze vakman ons telkens weer in de steek liet en we dus geen offerte konden voorleggen om hem te laten betalen voor de schade, alvorens hij er als een haas vandoor zou gaan!
De vakman kwam zaterdag eindelijk opdagen en zo kon de officiële offerte afgeleverd worden. Deze omvatte enkel het herstellen van de preekstoel: het gebogen stuk eruit slijpen, nieuw stuk inox buis, lassen, polijsten en werkuren. De rubber heeft Geert er weer ingeduwd, de wieltjes kosten slechts enkele centen en de perslucht van de duiktank...tja,... We willen niet het onderste uit de kan halen. Ongelukken gebeuren nu eenmaal, het kan iedereen overkomen en niemand doet dit express. Ten slotte komen we elkaar misschien weer ergens tegen op deze kleine aardbol.
De Spanjaard zou ons zondag cash betalen...
Op aanraden van het havenpersoneel hadden we het accefietje gemeld bij de havenpolitie en die zou de schade komen opmeten en Adriana bezoeken, als het tegen maandagmiddag niet opgelost en betaald zou zijn.
Zondag: Géén Spanjaard gezien!
Maandag: 's Morgens komt hij netjes de centjes afleveren 👍
Gelukkig... geen politie nodig! Alsook geen verzekering, die trouwens niet de bevoegdheid of de mogelijkheid heeft om te checken of de tegenpartij al dan niet verzekerd is!
Het gebogen stuk inox wordt voorlopig teruggeplooid en de werken gaan we ergens anders laten uitvoeren. In Panama werken ze met de kwaliteit 304 inox en we willen 316, die beter is van kwaliteit.
Zensation haar preekstoel is even verbouwd en ze lijdt cosmetische schade, maar voor de rest is ze ok en wij ook. We kunnen gewoon varen ⛵️
Toch is het fijn dat de onderhandelingen goed zijn afgelopen. We kunnen weer herademen en de angst dat hij er vandoor gaat laten varen...
De aankomst van Bella Ciao op de Pacific wordt gevierd met een feestmaal bereidt door Mallika & mezelf. De drie boten zijn het Panamakanaal door. Joepie!!!
Janny, is speciaal van Nederland overgekomen om dit met haar schoonfamilie te mogen beleven.
Alsook Peter, een bevriende KLM-piloot van Reinhilde & Frits, komt de transit even mee vieren, alvorens hij weer de Boeing 777 veilig terugvliegt naar Nederland.
Er heerst hier weer een actief 'cruisersnetje' met activiteiten. Iedereen probeert elkaar te helpen waar nodig en zo kunnen ook wij op hulp en steun rekenen.
De 'Pizza'-avond is een groot succes met weer vele nieuwe gezichten.
Acapella & Jonas worden uitgezwaaid voor hun tocht naar de Markiezen, met een tussenstop van enkele dagen op Las Perlas.
De Galactic-crew wordt uitgebreid bedankt en in de watten gelegd tijdens een borrel aan boord. Zonder hen had ons huis véél meer schade opgelopen!
De rest van de dagen besteden we aan busritjes naar de Mall (shoppingcenter met supermarkt), de oude stad, de verse vismarkt 'Mercado Marisco',... De proviand wordt verder aangevuld, geïnventariseerd en opgeborgen.
Tegen vrijdag zijn alle boten weer bevoorraad.
Tijd om wat te ontspannen, het onderwaterschip proper te maken en de onderwater wereld te gaan ontdekken. Een week of langer gaan we dit proberen waar te maken op het archipel van de eilandengroep 'Las Perlas', die zich hier in de Golf van Panama bevind.
dinsdag 21 maart 2017
Panama, transit door het Panamakanaal met SY Yemaya
Woensdag, 8 & donderdag, 9 maart '17
Na het ontbijt brengt Jakob (SY Jonas) ons met zijn drieën, inclusief bagage, met de dinghy naar de Marina. Een taxi brengt ons naar 'Albrook' Mall & busterminal.
Hier scheiden onze wegen: Lode wordt verder gebracht naar zijn hotel om nog een dagje te relaxen aan het zwembad en wij stappen op de bus naar Colón.
Het was weer fijn iemand op bezoek en aan boord te hebben en om samen dit 'unieke' moment in onze reis met hem te kunnen delen. Bedankt Lode voor je leuke, enthousiaste gezelschap. Hopelijk tot gauw op de Pacific met het hele gezien 😉
De snelbus naar Colón brengt ons in minder dan een uur er naar toe. De overvolle bus wordt opgevrolijkt door een film die al snel onderbroken voor een predikende man... we zitten op de laatste rij en laten onze ogen rusten. We zijn bijna aan de stopplaats, wanneer de predikant zijn verhaal beëindigt en donaties komt ontvangen in ruil voor een bic! Vele geven wat muntjes 💰
Een taxi brengt ons verder naar Club Nautico waar Deep ons in de dinghy ophaalt en we inschepen op SY Yemaya.
Hetzelfde stappenplan en traject van enkele dagen geleden zal herhaald worden, enige verschillen: andere boot, nml. SY Yemaya en twee andere crewleden, nml. Frits (SY Bella Ciao) en Juna, de poes-koningin van het huis 🐱
De advisor laat ook nu weer op zich wachten. Victor brengt meteen kleur met z'n 'verkeerd' Hawaïaans hempje 👕🌴 Een rusige man, die vooral gek is van Mallika's pompoensoep die herinneringen aan zijn moeder oproepen.
We maken weer een pakketje van drie boten en Yemaya ligt, zoals Zensation aan bakboord kant van het pakje, naast Zatara.
Bij de laatste sluis gaat het bijna fout... het vrachtschip ligt reeds in de sluis, we varen achter hem richting de sluisdeuren wanneer deze plots dichtgaan! 'Reverse! Reverse! Reverse!' Schreeuwen we met man en macht. Victor is de enige van de drie advisors die meteen ingrijpt, de andere twee weten niet waarom we zo schreeuwen 😱
Het pakketje van drie boten vaart achteruit en het is voor allen even flink bijsturen om een botsing met de muren te vermijden! Na contact met de sluiswachter, gaan de deuren weer open en kunnen we alsnog de sluis invaren. Pfff... dat was op het nippertje, bijna was ons pakketje geplet tussen de dikke stalen sluisdeuren!!!
Bij aankomst aan de slaapplek voor de nacht, maken we Yemaya vast aan de meerboei en is een drankje meer dan op zijn plaats 😏
De volgende morgen hebben we reeds ontbeten, wanneer de advisors later dan de afspraak (alweer 😉) worden gedropt en zich over de boten verdelen. Roy komt pas na een tijdje los en blijkt ook weer een leuke man te zijn.
We kunnen de horrorverhalen om nukkige, vervelende advisors definitief overboord gooien 👍🏼
Deep zet de twee motoren aan en als een speer met een gemiddelde snelheid van 7knopen varen we door het 45km lange mooie Gatún Meer. We dromen weg over deze plek als een ideaal zeilgebied. Jammer dat het verboden is en veel ondieptes, uitstekende wortelen en bomen verbergt.
Juna vindt het motoren alles behalve fijn en probeert een rustig plekje te zoeken in een kast 🙃
Via de marifoon heeft Roy contact met een vrachtschip, die wél op ons wil wachten, zodat we een schutting vroeger kunnen nemen. Dat zou fantastisch zijn! De derde boot van ons pakketje is mijlen ver achter ons... die is veel kleiner en kan niet zo snel varen. En zo wordt Yemaya enkel met Zatara een pakje. De drie sluizen gaan vlot en er staat opvallend weinig stroming vandaag in de 'Miraflores' sluizen.
Nu is het de buurt aan Mallika & Deep om te zwaaien naar de webcam en even te bellen om extra in te zoemen 📹
En dan... dan opent de laatste sluis zijn deuren en vaart Yemaya en haar crew de Pacific op! Het blijft toch magisch en een 'kiekeboebelen'-moment...
Wat een snelle doortocht. We zijn blij dat we dit nog een keer konden beleven. Het was voor the Captain en mezelf véél ontspannender dan de eerste keer. Nu hadden we tijd om te genieten van de omgeving en het hele gebeuren.
Geert fungeerde als linehandler en ikzelf als lijnen vrijmaakster, fotograaf en assistent van Mallika in de keuken.
De hele transit ging weer gepaard met culinair genot 😋
So two done, just one more to go... morgen is het beurt aan Bella Ciao.
Na het ontbijt brengt Jakob (SY Jonas) ons met zijn drieën, inclusief bagage, met de dinghy naar de Marina. Een taxi brengt ons naar 'Albrook' Mall & busterminal.
Hier scheiden onze wegen: Lode wordt verder gebracht naar zijn hotel om nog een dagje te relaxen aan het zwembad en wij stappen op de bus naar Colón.
Het was weer fijn iemand op bezoek en aan boord te hebben en om samen dit 'unieke' moment in onze reis met hem te kunnen delen. Bedankt Lode voor je leuke, enthousiaste gezelschap. Hopelijk tot gauw op de Pacific met het hele gezien 😉
De snelbus naar Colón brengt ons in minder dan een uur er naar toe. De overvolle bus wordt opgevrolijkt door een film die al snel onderbroken voor een predikende man... we zitten op de laatste rij en laten onze ogen rusten. We zijn bijna aan de stopplaats, wanneer de predikant zijn verhaal beëindigt en donaties komt ontvangen in ruil voor een bic! Vele geven wat muntjes 💰
Een taxi brengt ons verder naar Club Nautico waar Deep ons in de dinghy ophaalt en we inschepen op SY Yemaya.
Hetzelfde stappenplan en traject van enkele dagen geleden zal herhaald worden, enige verschillen: andere boot, nml. SY Yemaya en twee andere crewleden, nml. Frits (SY Bella Ciao) en Juna, de poes-koningin van het huis 🐱
De advisor laat ook nu weer op zich wachten. Victor brengt meteen kleur met z'n 'verkeerd' Hawaïaans hempje 👕🌴 Een rusige man, die vooral gek is van Mallika's pompoensoep die herinneringen aan zijn moeder oproepen.
We maken weer een pakketje van drie boten en Yemaya ligt, zoals Zensation aan bakboord kant van het pakje, naast Zatara.
Bij de laatste sluis gaat het bijna fout... het vrachtschip ligt reeds in de sluis, we varen achter hem richting de sluisdeuren wanneer deze plots dichtgaan! 'Reverse! Reverse! Reverse!' Schreeuwen we met man en macht. Victor is de enige van de drie advisors die meteen ingrijpt, de andere twee weten niet waarom we zo schreeuwen 😱
Het pakketje van drie boten vaart achteruit en het is voor allen even flink bijsturen om een botsing met de muren te vermijden! Na contact met de sluiswachter, gaan de deuren weer open en kunnen we alsnog de sluis invaren. Pfff... dat was op het nippertje, bijna was ons pakketje geplet tussen de dikke stalen sluisdeuren!!!
Bij aankomst aan de slaapplek voor de nacht, maken we Yemaya vast aan de meerboei en is een drankje meer dan op zijn plaats 😏
De volgende morgen hebben we reeds ontbeten, wanneer de advisors later dan de afspraak (alweer 😉) worden gedropt en zich over de boten verdelen. Roy komt pas na een tijdje los en blijkt ook weer een leuke man te zijn.
We kunnen de horrorverhalen om nukkige, vervelende advisors definitief overboord gooien 👍🏼
Deep zet de twee motoren aan en als een speer met een gemiddelde snelheid van 7knopen varen we door het 45km lange mooie Gatún Meer. We dromen weg over deze plek als een ideaal zeilgebied. Jammer dat het verboden is en veel ondieptes, uitstekende wortelen en bomen verbergt.
Juna vindt het motoren alles behalve fijn en probeert een rustig plekje te zoeken in een kast 🙃
Via de marifoon heeft Roy contact met een vrachtschip, die wél op ons wil wachten, zodat we een schutting vroeger kunnen nemen. Dat zou fantastisch zijn! De derde boot van ons pakketje is mijlen ver achter ons... die is veel kleiner en kan niet zo snel varen. En zo wordt Yemaya enkel met Zatara een pakje. De drie sluizen gaan vlot en er staat opvallend weinig stroming vandaag in de 'Miraflores' sluizen.
Nu is het de buurt aan Mallika & Deep om te zwaaien naar de webcam en even te bellen om extra in te zoemen 📹
En dan... dan opent de laatste sluis zijn deuren en vaart Yemaya en haar crew de Pacific op! Het blijft toch magisch en een 'kiekeboebelen'-moment...
Wat een snelle doortocht. We zijn blij dat we dit nog een keer konden beleven. Het was voor the Captain en mezelf véél ontspannender dan de eerste keer. Nu hadden we tijd om te genieten van de omgeving en het hele gebeuren.
Geert fungeerde als linehandler en ikzelf als lijnen vrijmaakster, fotograaf en assistent van Mallika in de keuken.
De hele transit ging weer gepaard met culinair genot 😋
So two done, just one more to go... morgen is het beurt aan Bella Ciao.
Panama, gastenblog door Lode
Zaterdag, 4 -> Donderdag, 9 maart '17
Woensdagnamiddag, 1 maart: aan het werk, een appje uit Panama van Zensation: 'Wij liggen te wachten in Portobelo voor onze transit door het Panamakanaal, die gepland is voor maandag, 6 maart. Zin?'
Dan begint het te kriebelen, dit wil ik inderdaad wel!
Collega`s steunen dit (gekke) idee: Wij nemen je wachtdienst volgende week wel over....
Even kijken naar tickets: KLM vliegt rechtstreeks naar Panama city.
Zou ik gaan??
Donderdag hak ik de knoop door: ik ga! Na nog wat zoeken vind ik een goedkoper ticket via New York op zaterdag. Ik ga naar Panama!!!
Gok een beetje maar ETA Club Nautico te Colon moet rond 22.00 zijn zaterdagavond., 4 maart. Zaterdagmorgen begint het avontuur in Zaventem, extra drugscontrole (ben ik zo verdacht?) maar uiteindelijk vlot via New York geland in Panama City.
Maar nu: hoe leg ik die taxichauffeur in het Spaans uit waar ik naar toe moet. Gelukkig heb ik wat afgeprint van google maps en na wat handen en voeten werk, vertrek ik naar Colón.
Taxirit 's avonds door Colón is erg bijzonder: 2x wegversperring en controle door militairen, veel mensen op straat maar duidelijk ook echte armoede, de taxichauffeur wordt duidelijk ook nerveus maar uiteindelijk vinden we de jachtclub, de bewaker laat ons door de poort en om exact 22.01 zie ik Cindy en Geert zitten op het terras.......
Na zoveel maanden is het erg leuk om hen terug te zien. Onder het genot van een pintje hoor ik dat de doortocht 1 dag vroeger zal zijn.
Na een wiebelende nacht (het waait hier), is er de volgende dag nog wat te doen voor de doortocht 's avonds kan beginnen.
Tito moet nog touwen en extra bescherming(nml.: oude banden) voor Zensation brengen en dit gaat duidelijk op het lokale ritme.... (even wennen na de hectiek in België).
Maar uiteindelijk anker op en naar de ankerplaats, 'the Flats'.
Daar krijgen we een leuke loods aan boord, we gaan langszij met nog 2 andere jachten en met drie tezamen gaan we net na zonsondergang de eerste van de 3 'Gatún' sluizen in.
Best werken die sluizen: een soort van reuze jacuzzi en bijna 30m omhoog in 3 trappen en met drie schepen aan elkaar die in het midden van de sluis moeten blijven dobberen in deze omstandigheden.
Uiteindelijk gaat ook de laatste 'Gatún' sluis open en zijn we op het 'Gatún meer'.
Aan de mooring overnachten we tot morgen de nieuwe loods aan boord komt.
Na het lekkere eten en wat rode wijn gaat mijn lichtje uit......
De volgende morgen worden we gewekt door de brulapen en met een fantastisch ontbijt gaan we weer verder. Je vaart hier door het oerwoud. Onze loods begint aan zijn quiz met vragen over het kanaal, maar verder is het gewoon genieten van het fantastische uitzicht en het zalige weer.
Na wat oponthoud door een giga gasboot en één die zichzelf had vastgezogen in de sluis, komen we aan de eerste van de 3 sluizen naar de Pacific, de 'Pedro Miguel' sluis.
Het US navy vrachtschip waarmee we de sluis delen heeft duidelijk geen haast (heeft ook maar 4 feet over in de breedte) zodat het best lang duurt voor uiteindelijk de laatste sluisdeuren opengaan.....
Maar daar is dan de Pacific! Ik voel de extatie waarmee Zensation en haar crew aan een nieuw deel van hun reis gaan beginnen. Zalig! (en champagne natuurlijk)
De volgende morgen op anker in La Playita merk ik weer hoe zalig reizen per zeilboot is: een mooie baai, een volledig vrij uitzicht, de zon die opkomt....Ik wil dit eigenlijk ook wel weer!
Na een uitstapje naar de oude stad van Panama City waar we een zalige lunch met kreeft hebben, en een gezellige avond terug in de baai met collega zeilers, is het woensdagmorgen helaas al veel te snel tijd om weer afscheid te nemen. Cindy en Geert gaan terug naar Colón per bus, maar nu als line-handlers voor de volgende doorvaart van SY Yemaya. Ik ga nog een dagje chillen aan het hotelzwembad. Donderdag terugvlucht en vrijdag roept mijn plicht voor het werk...
Bedankt voor deze zalige dagen aan boord van Zensation, het was eigenlijk een luxe cruise (zeker ook culinair) doorheen het Panamakanaal.
Het was absoluut de moeite waard!!!!!
Lode
Woensdagnamiddag, 1 maart: aan het werk, een appje uit Panama van Zensation: 'Wij liggen te wachten in Portobelo voor onze transit door het Panamakanaal, die gepland is voor maandag, 6 maart. Zin?'
Dan begint het te kriebelen, dit wil ik inderdaad wel!
Collega`s steunen dit (gekke) idee: Wij nemen je wachtdienst volgende week wel over....
Even kijken naar tickets: KLM vliegt rechtstreeks naar Panama city.
Zou ik gaan??
Donderdag hak ik de knoop door: ik ga! Na nog wat zoeken vind ik een goedkoper ticket via New York op zaterdag. Ik ga naar Panama!!!
Gok een beetje maar ETA Club Nautico te Colon moet rond 22.00 zijn zaterdagavond., 4 maart. Zaterdagmorgen begint het avontuur in Zaventem, extra drugscontrole (ben ik zo verdacht?) maar uiteindelijk vlot via New York geland in Panama City.
Maar nu: hoe leg ik die taxichauffeur in het Spaans uit waar ik naar toe moet. Gelukkig heb ik wat afgeprint van google maps en na wat handen en voeten werk, vertrek ik naar Colón.
Taxirit 's avonds door Colón is erg bijzonder: 2x wegversperring en controle door militairen, veel mensen op straat maar duidelijk ook echte armoede, de taxichauffeur wordt duidelijk ook nerveus maar uiteindelijk vinden we de jachtclub, de bewaker laat ons door de poort en om exact 22.01 zie ik Cindy en Geert zitten op het terras.......
Na zoveel maanden is het erg leuk om hen terug te zien. Onder het genot van een pintje hoor ik dat de doortocht 1 dag vroeger zal zijn.
Na een wiebelende nacht (het waait hier), is er de volgende dag nog wat te doen voor de doortocht 's avonds kan beginnen.
Tito moet nog touwen en extra bescherming(nml.: oude banden) voor Zensation brengen en dit gaat duidelijk op het lokale ritme.... (even wennen na de hectiek in België).
Maar uiteindelijk anker op en naar de ankerplaats, 'the Flats'.
Daar krijgen we een leuke loods aan boord, we gaan langszij met nog 2 andere jachten en met drie tezamen gaan we net na zonsondergang de eerste van de 3 'Gatún' sluizen in.
Best werken die sluizen: een soort van reuze jacuzzi en bijna 30m omhoog in 3 trappen en met drie schepen aan elkaar die in het midden van de sluis moeten blijven dobberen in deze omstandigheden.
Uiteindelijk gaat ook de laatste 'Gatún' sluis open en zijn we op het 'Gatún meer'.
Aan de mooring overnachten we tot morgen de nieuwe loods aan boord komt.
Na het lekkere eten en wat rode wijn gaat mijn lichtje uit......
De volgende morgen worden we gewekt door de brulapen en met een fantastisch ontbijt gaan we weer verder. Je vaart hier door het oerwoud. Onze loods begint aan zijn quiz met vragen over het kanaal, maar verder is het gewoon genieten van het fantastische uitzicht en het zalige weer.
Na wat oponthoud door een giga gasboot en één die zichzelf had vastgezogen in de sluis, komen we aan de eerste van de 3 sluizen naar de Pacific, de 'Pedro Miguel' sluis.
Het US navy vrachtschip waarmee we de sluis delen heeft duidelijk geen haast (heeft ook maar 4 feet over in de breedte) zodat het best lang duurt voor uiteindelijk de laatste sluisdeuren opengaan.....
Maar daar is dan de Pacific! Ik voel de extatie waarmee Zensation en haar crew aan een nieuw deel van hun reis gaan beginnen. Zalig! (en champagne natuurlijk)
De volgende morgen op anker in La Playita merk ik weer hoe zalig reizen per zeilboot is: een mooie baai, een volledig vrij uitzicht, de zon die opkomt....Ik wil dit eigenlijk ook wel weer!
Na een uitstapje naar de oude stad van Panama City waar we een zalige lunch met kreeft hebben, en een gezellige avond terug in de baai met collega zeilers, is het woensdagmorgen helaas al veel te snel tijd om weer afscheid te nemen. Cindy en Geert gaan terug naar Colón per bus, maar nu als line-handlers voor de volgende doorvaart van SY Yemaya. Ik ga nog een dagje chillen aan het hotelzwembad. Donderdag terugvlucht en vrijdag roept mijn plicht voor het werk...
Bedankt voor deze zalige dagen aan boord van Zensation, het was eigenlijk een luxe cruise (zeker ook culinair) doorheen het Panamakanaal.
Het was absoluut de moeite waard!!!!!
Lode