vrijdag 13 juli 2018

Lokale producten Frans Polynesië_deel 2

Lokaal product Frans Polynesië:

De ‘Noni’ of Indische moerbei (Morinda citrifolia) is een plant, een struik of een tot 6 m hoge groenblijvende, diepvertakte boom met vierkantige takken.
De tot 15 cm grote vruchten zijn eivormig of ovaal en meestal niet gelijkmatig ontwikkeld. De dunne, rijp bleekgroene of roomwitte schil is onregelmatig gesegmenteerd; ieder segment was ooit een bloem. Het glazig-wit vruchtvlees is niet lekker en ruikt naar schimmelkaas.

TAHITIAANS PLANTENEXTRACT MET TALLOZE THERAPEUTISCHE MOGELIJKHEDEN
In de traditionele geneeskunde van de Polynesiërs hebben vruchten en plantenextracten eeuwenlang een belangrijke plaats ingenomen. Van de vele honderden soorten die door de oude Polynesiërs werden gebruikt, werden slechts enkele vruchten en plantenextracten toegepast bij de bestrijding van ook bij ons bekende fysieke kwalen en ziektes. Een van de meest populaire middelen in dat rijtje is het extract van Noni.  Het ‘Noni-extract’ (sap) wordt in Tahiti geproduceerd en is ook verkrijgbaar in Nederland & België (voornamelijk in de natuurwinkels of online).
De Polynesiërs gebruikten niet alleen de vruchten, maar ook wortels, stam, schors, bladeren en bloemen in verschillende combinaties in de bijna veertig bekende en gedocumenteerde kruidengeneesmiddelen op basis van ‘Noni’. De oude Polynesische heelmeesters droegen hun kennis mondeling over op leerlingen en door de loop van de geschiedenis is veel informatie over de toepassingsmogelijkheden van Noni en andere medicinale planten verloren gegaan.
Ze genazen verschillende ziekten ermee of gebruikten het ter preventie van ziekten. Dit gebruik wordt door wetenschappelijk onderzoek gestaafd daar het naast ziektewerende eigenschappen een sterk immuunsysteemversterkend middel is. In 1985 ontdekte Dr. Ralph Heinicke dat er proxeronine in noni zit. Dat is een stof die het metabolisme ondersteunt. Vanaf die tijd is noni onderzocht. Vreemd genoeg zijn van sommige onderzoeken m.b.t. Noni en kanker de resultaten niet gepubliceerd. De onderzoeken die wel gepubliceerd zijn tonen aan dat het effectief werkt tegen kanker. Noni is nog maar kort bekend in de westerse wereld en is daarom niet uitgebreid onderzocht. De onderzoeken die zijn gepleegd doen vermoeden dat het een multi-inzetbaar medicinaal supervoedsel van ongekende proporties is.
Als je verder googelt en leest over dit product, zou het voor alles en nog wat goed zijn. 

Wat denken de wetenschappers hier van? Wil je het uitproberen? Praat er over met je behandelden arts en anders zou ik denken: ‘Baat het niet, dan schaadt het niet’. Als we ons maar ‘goed’ voelen. Wij hebben er alvast enkele vruchten ervan geplukt om ons eigen sapje te maken...

Lokale producten Frans Polynesië_deel 1

Lokaal product Frans Polynesië:
Monoï Olie uit Tahiti, Frans Polynesië 

Sinds onze aankomst in Frans Polynesië hebben we dit product leren kennen. In Tahiti zijn we op bezoek geweest bij één van de producenten ervan, namelijk ‘Monoï Oil Tiki’. Het is een lang proces dat in verschillende stappen gebeurt. Lees hieronder over het ‘artisanale’ product.

‘Monoï’(uitgesproken als Mah-noy), is een oud Tahitiaans woord uit de ‘reo-maohi' taal wat “scented oil” betekent.
De term mono'i bestaat uit twee elementen: Mo is een begrip dat verwijst naar beschaving en cultuur, in tegenstelling tot primitiviteit en de wilde natuur. Het tweede element no'i betekent vermengen of samenkomen. De twee elementen samen vormen dus mono'i, de naam van die welbekende 'geparfumeerde olie'. De geur is zo onweerstaanbaar, dat ze 'liefdesdrank' wordt genoemd. Bij de legendarische, authentieke bereiding ervan bedient men zich van voorouderlijke magische gebaren en kostbare, zeer gewilde ingrediënten. 
De ‘scented oil’, beter bekend als ‘Monoï de Tahiti’, is de beroemde parfumolie, die wordt vervaardigd van geweekte bloemblaadjes van de Tiaré tahiti bloem in een half-wasachtige kokosolie. Pure Monoï Olie wordt gezien als wonderolie en is een combinatie van natuurlijke kokosolie en de Tiaré bloem afkomstig uit Frans Polynesië. Pure kokosolie herstelt en hydrateert, en de Tiaré bloem heeft een kalmerende en reinigende werking evenals een heerlijke geur. De Tiare bloem ruikt heel erg zoet en sensueel en wordt daarom gebruikt in heel wat beroemde parfums, zoals Alien eau Luminescente by Thierry Mugler, Anais Anais Cacharel, Island Fifi by Michael Kors en vele andere.
De olie staat bekend om de verzorgende haar- & huideigenschappen en wordt door kenners bestempeld als de nieuwe rage op gebied van natuurlijke verzorging van haar & huid. De olie wordt beschouwd als 'goudmijntje' voor een zachte huid en sterk, glanzend haar. 
Het ware schoonheidsgeheim van de mooie Tahitiaanse vrouwen!

Geschiedenis
Monoï Olie wordt ook wel eens de 'heilige' olie van Polynesië genoemd, vanwege de belangrijke traditionele rol die Monoï Oil vervult vanaf de geboorte tot de dood van de Tahitiaanse bevolking.
De tijdsperiode waarop Monoï  voor het eerst werd gemaakt is onbekend. Vermoedelijk zijn Maori's ongeveer 2000 jaar geleden begonnen met het produceren ervan. Vroege Europese ontdekkingsreizigers die naar de Polynesische eilanden reisden, waaronder James Cook, spraken al van het gebruik van Monoï door de inboorlingen. Ze gebruikten het voor medicinale, cosmetische en religieuze doeleinden. Zo werd het lichaam van pasgeboren baby's ingesmeerd met Monoï om uitdroging van de huid te voorkomen bij warm weer en om het lichaam te verkoelen. Wanneer een persoon stierf, werd zijn lichaam gebalsemd en geparfumeerd met Monoï, met de gedachte dat hun reis naar het hiernamaals vergemakkelijkt werd.
Monoï werd ook gebruikt tijdens oude Polynesische religieuze rituelen. Tijdens ceremonies, die in de "marae’s" (tempels) plaatsvonden, gebruikten Maoripriesters Monoï om heilige voorwerpen te zalven en om de offers voor hun goden te zuiveren.
Maori-zeevaarders gebruikten Monoï om hun lichaam te beschermen tegen koude harde winden en zout water tijdens lange kanotochten op zee. Zelfs nu wrijven veel duikers hun gehele lichaam in met monoi, voorafgaand aan het duiken en dat voor hetzelfde doel.
Vanaf 1942 werd monoi vervaardigd voor de handel.

Productie
Dit traditionele schoonheidsproduct, dat ook wordt gebruikt voor therapeutische behandelingen en als kostbaar handelsgoed, wordt hoofdzakelijk vervaardigd uit twee grondstoffen, beide Polynesische symbolen: de kokosnoot en de bloem van de Tiaré Tahiti.
Om de kwaliteit van Monoï olie wereldwijd te waarborgen wordt de productie gereguleerd door het Institut de Monoï en gecertificeerd met een “Appellation d’origin”. Slechts 5 fabrikanten zijn gekwalificeerd om gecertificeerde Monoï de Tahiti te produceren en werken volgens de traditionele wijze van hun voorouders, het Maori volk. De pure kokosolie wordt geperst van het vruchtvlees van kokosnoten die op natuurlijke wijze zijn gerijpt en gevallen van de palmboom, nml.: het rijpe vruchtvlees wordt eerst minimaal een week gedroogd in te Tahitiaanse zon (=kopra), voordat de olie wordt geperst op een temperatuur van 125 graden. 
De Tiaré Tahiti (Gardenia tahitensis) is een plant uit de sterbladigenfamilie (Rubiaceae). Het is een kleine bloemdragende heester die alleen voorkomt op de archipel van Frans-Polynesië. De bloem van de Tiaré vormt het nationale embleem van het eiland Tahiti en Frans-Polynesië.
De tiaré bloemen die gebruikt worden voor het produceren van Monoï, worden met de hand geplukt als de bloemen nog ongeopend zijn. De bloemen worden direct meegenomen naar de fabriek en ontdaan van hun stampers. Daarna moeten de bloemen minimaal 15 dagen geweekt in geraffineerde kokosolie. Volgens specifieke normen, gesteld door de titel van oorspronkelijke herkomst, dient elke fabrikant minimaal 15 tiarebloemen te gebruiken per elke liter geraffineerde kokosolie. Na de maceratie wordt de olie opgeslagen in vaten. De vaten worden verzegeld, voor ze Tahiti verlaten.
Deze combinatie is al eeuwen een Polynesische beauty geheim. De enige plek in de wereld die Monoï produceert is Tahiti, Frans Polynesië.


Gebruik
Uit recent onderzoek bleek dat Monoï rijk is aan methylsalicylaat, een huidkalmerend middel. Het is een natuurlijk geconcentreerde verzachtende stof, die in de huid doordringt, de opperhuid bevochtigd en de huid beschermd tegen zon en wind.
Monoï wordt tegenwoordig gebruikt na het baden of douchen, om uitdroging van de huid te voorkomen. Ook wordt het door duikers gebruikt, om hun lichaam te beschermen tegen zon, wind en zeewater. Verder wordt het gebruikt als: badolie, zonnebrandolie, haarverzorging, massages en pijnstillend middel na zonnebrand. Vrouwen in Frans Polynesië blijken de olie generaties lang o.a. te gebruiken tegen uitslag & eczeem en babymassages. 
Monoï olie is rijk aan essentiële vetzuren, vitamine E en antioxidanten. Dat zorgt voor een sterke vochtinbrengende vermogen. Het hydrateert & verzacht de huid en geeft het een mooie zachte gloed. Uit onderzoek van de non-profit Institut du Monoï, is gebleken dat na 28 dagen de elasticiteit van de huid met 27% is verbeterd. De hypoallergene olie is geschikt voor de droge & gevoelige huid en elk huidtype.
De olie is ook te gebuiken als natuurlijke vervanger van baby olie voor de gevoelige babyhuid. Monoï olie wordt snel opgenomen door de huid en is totaal niet vettig.
Monoï de Tahiti Oil is zeer geschikt voor droog haar. Je kunt het gebruiken als pre-shampoo behandeling (haarmasker, deep conditioner) of als sealer voor je hele haar of alleen de puntjes. Mensen met krullend en kroeshaar kunnen de olie dagelijks gebruiken als hydratatie en verzorging.
Verrassend is echter het gebruik van Monoï Oil als tanning product. Het blijkt dat indien de huid tijdens het zonnen is ingesmeerd met Monoï Oil, de zongebruinde teint geïntensiveerd wordt en langer aanhoudt. (Let wél op de beschermingsfactor!)

Massage
De kunst van de mono'i-massage, bekend als taurumi, een belangrijk element van de traditionele geneeskunde (ra'au tahiti) van de Polynesiërs en van hun filosofie en gebruiken, heeft de reputatie lichaam en geest te genezen. Ze verbindt aanraking met spiritualiteit, energie en spraak. Taurumi betekent verbinden, voelen met de handen door te masseren.
Het taurumi-mono'i-ritueel wordt tegenwoordig uitgevoerd in de meest luxueuze kuuroorden.

Opmerking
De Monoï olie stolt onder een temperatuur van 22°C. Hou hem even tussen warme handen, zet het flesje in een beker warm water of zet het in de zon, om de substantie vloeibaar te maken en gebruiksklaar te hebben.

Link naar de producent:


Terugblik op ‘Frans Polynesië’

Terugblik op “Frans Polynesië” 

Na meer dan een jaar hebben we dus ‘au revoir’ gezegd aan Frans Polynesië. Hier even een terugblik en wat praktische informatie voor vakantiegangers of zeilers die hier naar toe gaan.

De vriendelijke vrijgevige bewoners, zijn toegewijd aan de heilige missie om de unieke Polynesische gastvrijheid met iedereen te delen. De lokale mensen beschouwen hun paradijs op aarde & hun relaxte levensstijl als een geschenk van God. Ze zijn er trots op en blij dat ze dit geschenk genereus met anderen kunnen delen!

Toch is het niet allemaal rozegeur & manenschijn... Er is blijkbaar melding van het probleem ‘huishoudelijk geweld’! Wat is de oorzaak hiervan? Er heerst op de meeste 118 eilanden veel werkloosheid (uitgezonderd op enkele Genootschapseilanden, vooral Tahiti, waar de meesten naar toe gaan om te werken). Hierdoor is er een drank- & drugsprobleem (de meesten kweken hun eigen softdrugs en brouwen hun eigen alcoholisch mengsel). Dit proberen ze te beperken door de hoge alcoholprijzen, verbod op drinken in ‘t openbaar en enkele verboden opgelegde verkoopmomenten (zaterdag- & zondagnamiddag (afhankelijk per eiland)).

Het is de gewoonte in Polynesië om kinderen van je familie te adopteren. Van je kinderen of broers/zussen. Is het om hen te beschermen tegen bovenstaande of om hen meer mogelijkheden te geven op een ander eiland?

Qua gezondheidszorg, hadden we reeds gemeld dat dit gratis is, maar tandzorg zit daar blijkbaar niet in, of is het omdat er slechts, als je geluk hebt een ‘infirmerie’ is op sommige eilanden met een verpleegkundige. Een dokter brengt om de zoveel tijd eens een bezoekje aan het eiland. Voor de tandarts moeten ze meestal naar een ander eiland reizen. Het transport is oncomfortabel (speedbootje) of te duur (vliegtuig). De vele lachende gezichten die we treffen, hebben vaak vele openingen door het missen van heel wat tanden! Is het een gebrek aan tandhygiëne, bang voor het af te leggen traject, of is het door al de suiker die ze drinken & verorberen of zijn ze bang voor de tandarts?! Jammer van als die vriendelijke lieve vrolijke gezichten...

We schreven reeds dat Frans Polynesië duur is om spullen & proviand aan te kopen, zelfs lokale producten. Maar hoe duur is het? Maar hoe zit dat nu precies? Zorgt Frankrijk wel een beetje voor z’n overzeese gebiedsdelen?
Vele producten moeten van ver komen en ingevoerd worden We waren
gewaarschuwd en hadden dus in Colombia, Panama & Ecuador al flink gebunkerd en de proviand in de bilge steeds goed aangevuld.
Er geldt een speciale regeling voor een flink aantal producten. Zo vinden we pasta, rijst, olie, meel, boter, melk en nog vele andere producten met een rood prijsstickertje. PPN staat er dan op het schap= ‘Prix Produit Necessaire’. Deze producten worden gesubsidieerd door de overheid. Zo wordt Frans Polynesie weer een beetje betaalbaar. Jammer dat er op de wijn en bier ook niet zo'n rood stickertje zit...
Het enige wat echt betaalbaar en lekker is, is het goedkoopste vers gebakken Frans product: een baguette. Deze kost ongeveer tussen de 53 & 70 Polynesische franken (= 0,45 - 0,60€) . Dat is wel erg goedkoop. Hoe kan dat? Tijdens onze eerst landing in Gambier, zagen we de oven in de bakkerij. Ze werken hier wel mooi met de 'gekoeld gerezen' bakmethode. Het deeg wordt 's middags bereid en tot baguettes verwerkt. Die gaan vervolgens op karren in een geconditioneerde ruimte. Terwijl de bakker nog slaapt gaat de temperatuur langzaam omhoog en gaat het brood mooi rijzen. Als de wekker gaat kunnen de karren direct de oven in en een half uur later zijn de baguettes klaar. Maar hoe zit het nu met die 53 franken? De eigenaar van de bakkerij legt ons uit dat Frankrijk het meel/bloem (deels uit Nederland) en de gist subsidieert. Transportkosten worden ook niet gerekend. En zo kost in heel Frans Polynesie een baguette tussen de 53 & 70 franc. 
Voor de rest zijn wij als rondvarende zwervers heel inventief en wisselen heel wat recepten met elkaar uit en proberen producten zelf te maken/kweken: mungobonen=taygé/sojascheuten, yoghurt, kaas,...

Wat ons ook bij blijft en heel grappig is om te zien in het straatbeeld, zijn de langwerpige smalle brievenbussen, waarin de rondrijdende bakker de verse baguettes kan instoppen. 
Iets luguber is de graven van hun voorouders of andere familieleden die in hun tuin begraven liggen. De heilige stenen worden vaak door de honden als ideale schaduwrijke ligplaats gebruikt, of als stockeer ruimte voor hun spullen... 

Dit land en deze mensen zullen voor altijd in ons geheugen gebrand zijn en hebben ons hart veroverd. Met pijn in ons hart nemen we dan ook afscheid... we hadden hier best nog langer willen & kunnen verblijven, maar er zijn nog heel wat landen op onze route om persoonlijk te ontdekken. We gaan hier nog vaak aan terug denken. Het was een ongelooflijk fantastisch jaar en we prijzen ons gelukkig dat we hier konden zijn en van dit alles mochten genieten. Zitten jullie met de vragen welk land het mooiste, relaxte en onze voorkeur geeft?! Nou, mooi zijn ze allen op hun eigen unieke manier, de meest relaxte is een strijd tussen allen met uitzondering op Tahiti. Als we een plek moeten kiezen waar we zouden willen wonen, dan zouden we eerst zeggen het Gambier Archipel, omdat je hier alles hebt: eilanden, bergen, riffen, motu’s en een lagoon in een klein archipel, maar omdat de bereikbaarheid toch wat omslachtig is en duur, gaat de voorkeur uit naar één van de Genootschapseilanden (uitgezonderd Tahiti omdat het te druk en te stads is, maar wel lekker dicht in de buurt van de andere met een regelmatige luchtverbinding of ferries), die hebben dit ook allemaal op zichzelf en zijn beter bevoorraad. Maar het blijft ver van familie & vrienden in België, dus hoe adembenemend & relaxt het ook is... reizen we verder...
Mauruuru roa’ Polynesie Française pour tout!
😍😚😘

P.S.: de volgende twee blogs gaan over twee lokale producten die héél belangrijk zijn voor de werkgelegenheid en economie van Frans Polynesië.