KERSTWENSEN:
We wensen jullie allen fijne feestdagen & eindejaar en een SPETTEREND 'Nieuw' jaar.
Dat je elke dag dankbaar mag zijn voor iets, wees goed en behulpzaam voor elkaar en vind niets 'vanzelfsprekend'!
Geniet van elkaar, de natuur en het leven. Probeer het positieve in iets negatiefs te vinden en imperfectie te waarderen en accepteren en als 'mooi' te beschouwen...
Het leven is een wonder. Het is bijzonder en speciaal...niet vanzelfsprekend.
You only live once: live life at it's fullest!!!
Bedankt trouwe lezers voor het volgen en lezen van onze avonturen xxx
Véél liefs uit het zonnige, warme Aruba,
Cindy & Geert en Zensation ⛵️
Klik op deze link voor onze kerstkaarten:
http://zensationsailing.tumblr.com/
Klik op foto's om ze in ware grootte te zien 📸
zaterdag 24 december 2016
Aruba, Oranjestad, Surfside Bay (Caraïben)
Vrijdag, 23 december 16
Al vroeg stappen we de weg naar het stadion, waarachter zich de wasserij 'Easy Wash' bevind. Hier wordt ons Spaans op de proef gesteld...nada, nienté,... De dame begrijpt géén woord Nederlands of Engels. Gelukkig schiet één van de andere klanten ons ter hulp en kan er van het Nederlands naar het Spaans gecommuniceerd worden. De wasjes kunnen gedraaid worden en wanneer de droogkast opstart gaan we even de buurt verkennen. We merken een koffiebar op die in een boekenwinkel gevestigd is. Na een 'tea for one' en een warme choco en een speculaasje wandelen we door de gezellige winkel.
We vinden een sobere houten kerstboom met lichtjes en we gaan dan toch overstag...met de boom en een set lichtjes zullen we morgenavond een beetje kerstsfeer op Zensation brengen.
Ondertussen wordt het Kerstgerecht al klaargemaakt: 'Stoofvlees' met een donkere Leffe! Jawél, de supermarkt hier heeft een heel rek aan Belgische bieren.
De snelkookpan staat klaar, de blokjes vlees worden aangebraden en verwijdert, een uitje en wat knoflook erin, blussen met het bier, vlees er weer bij, kruiden met peper & zout, tijm en laurier erin, boterham met graanmosterd en alles net onderzetten met water. Deksel erop en stomen maar. Al snel komen de lekkere geuren tot in de kuip...het drukventiel komt maar niet naar boven en plots ruiken we een verbrande geur! O, ooo...dat is geen goed teken. Vuur uit, stoom eraf laten en deksel openen...ja hoor, de onderkant is aangekoekt 😏 Wat is er misgegaan? Het recept en de werkwijze zijn feilloos opgevolgd...De stoomindicator lijkt defect.
Een reddingspoging wordt ingezet: andere pot, harde stukjes eraf snijden en laten pruttelen op een laag vuurtje. Ook hier gaat het zelfs bij regelmatig roeren mis: al snel koekt het weer aan en tijdens het roeren spetterd er hete saus op mijn buik en bil 😱
Tja, veiligheidsregel nummer één: 'koken met kleren aan' is niet in acht genomen, aangezien de outfit 'bikini' hier de garderobe overheerst en koken in een sauna niet meer om het lijf vraagt...😉 Les geleerd en de keukenschort wordt gezocht en voorgebonden...
Pot nummer drie krijgt de laatste kans!
Het ruikt en smaakt heerlijk. We zullen wél zien morgen en anders hebben we nog spaghetti van deze avond over om als alternatief gerecht op te eten.
Al vroeg stappen we de weg naar het stadion, waarachter zich de wasserij 'Easy Wash' bevind. Hier wordt ons Spaans op de proef gesteld...nada, nienté,... De dame begrijpt géén woord Nederlands of Engels. Gelukkig schiet één van de andere klanten ons ter hulp en kan er van het Nederlands naar het Spaans gecommuniceerd worden. De wasjes kunnen gedraaid worden en wanneer de droogkast opstart gaan we even de buurt verkennen. We merken een koffiebar op die in een boekenwinkel gevestigd is. Na een 'tea for one' en een warme choco en een speculaasje wandelen we door de gezellige winkel.
We vinden een sobere houten kerstboom met lichtjes en we gaan dan toch overstag...met de boom en een set lichtjes zullen we morgenavond een beetje kerstsfeer op Zensation brengen.
Ondertussen wordt het Kerstgerecht al klaargemaakt: 'Stoofvlees' met een donkere Leffe! Jawél, de supermarkt hier heeft een heel rek aan Belgische bieren.
De snelkookpan staat klaar, de blokjes vlees worden aangebraden en verwijdert, een uitje en wat knoflook erin, blussen met het bier, vlees er weer bij, kruiden met peper & zout, tijm en laurier erin, boterham met graanmosterd en alles net onderzetten met water. Deksel erop en stomen maar. Al snel komen de lekkere geuren tot in de kuip...het drukventiel komt maar niet naar boven en plots ruiken we een verbrande geur! O, ooo...dat is geen goed teken. Vuur uit, stoom eraf laten en deksel openen...ja hoor, de onderkant is aangekoekt 😏 Wat is er misgegaan? Het recept en de werkwijze zijn feilloos opgevolgd...De stoomindicator lijkt defect.
Een reddingspoging wordt ingezet: andere pot, harde stukjes eraf snijden en laten pruttelen op een laag vuurtje. Ook hier gaat het zelfs bij regelmatig roeren mis: al snel koekt het weer aan en tijdens het roeren spetterd er hete saus op mijn buik en bil 😱
Tja, veiligheidsregel nummer één: 'koken met kleren aan' is niet in acht genomen, aangezien de outfit 'bikini' hier de garderobe overheerst en koken in een sauna niet meer om het lijf vraagt...😉 Les geleerd en de keukenschort wordt gezocht en voorgebonden...
Pot nummer drie krijgt de laatste kans!
Het ruikt en smaakt heerlijk. We zullen wél zien morgen en anders hebben we nog spaghetti van deze avond over om als alternatief gerecht op te eten.
Aruba, Secu Di Coco - Eagle Beach - Oranjestad(Caraïben)
Donderdag, 22 december '16
Na het ontwaken verleggen we ons nog een stukje verderop, bij Eagle Beach en de lowrise hotels.
Al vroeg beginnen de jetski's om ons heen te snorren!
Tegen de middag schuiven we over de rollers het strand op, nabij de jetski's. Één van de werknemers komt ons tegemoet en maakt een praatje. Hij is zoals zo velen onder de indruk over ons plan/avontuur. Hier kunnen we ons Dinghietje wél leggen. Boom, steiger of dergelijke is er niet om aan vast te maken!
Een strandwandeling door het mulle zand met brandende kuiten en billen is eenvoudiger dan in de branding op de steile schuine helling te stappen. Het is een eindje tot aan de landpunt, van daar stappen we langs de weg terug. Daar ontdekken we de grote supermarkt 'Super Food'. Het moment om het feestmenu voor de komende dagen te bepalen en de ingrediënten aan te kopen. Een kerstkalkoen gaat het niet worden en een kerstvis hebben we ook nog niet gevangen. Wat willen we graag eten en nog belangrijker: wat kunnen we hier kopen?!
Het is gelijk aan de Nederlandse 'Jumbo' en er is een restaurant, drogist, speelgoedwinkel 'Intertoys' en interieurwinkel 'Casa'(Belgisch) aanwezig. Nou, daar wil ik wél een kijkje gaan nemen ;-)
De supermarkt is netjes en heeft een ruime keuze. De bakkerij met patisserie wordt uitgebreid bezocht door the Captain! Hij houdt niet van winkelen, maar als de toetjes naar hem lachten is hij happy en kan hij ze niet weerstaan, hi, hi, hi,...
Met onze boodschappentassen bereiken we het strand en laden alles in de bijboot. Onze enthousiaste nieuwe vriend komt ons helpen weer te water te gaan...wou wat heeft hij een power en snelheid! We vliegen de helling af...de zee in...
Alé hop, anker op en terug naar de ankerplek in Oranjestad, Surfside Bay, aan het vliegveld.
Nog net voor het donker kunnen we een verkenningswandeling maken naar de wasserij. Een eindje wandelen van het strand, maar ze bestaat (Google weet toch véél, hé) en is morgen open, dat is goed nieuws.
Voor zonsondergang zijn we weer aan boord...
Na het ontwaken verleggen we ons nog een stukje verderop, bij Eagle Beach en de lowrise hotels.
Al vroeg beginnen de jetski's om ons heen te snorren!
Tegen de middag schuiven we over de rollers het strand op, nabij de jetski's. Één van de werknemers komt ons tegemoet en maakt een praatje. Hij is zoals zo velen onder de indruk over ons plan/avontuur. Hier kunnen we ons Dinghietje wél leggen. Boom, steiger of dergelijke is er niet om aan vast te maken!
Een strandwandeling door het mulle zand met brandende kuiten en billen is eenvoudiger dan in de branding op de steile schuine helling te stappen. Het is een eindje tot aan de landpunt, van daar stappen we langs de weg terug. Daar ontdekken we de grote supermarkt 'Super Food'. Het moment om het feestmenu voor de komende dagen te bepalen en de ingrediënten aan te kopen. Een kerstkalkoen gaat het niet worden en een kerstvis hebben we ook nog niet gevangen. Wat willen we graag eten en nog belangrijker: wat kunnen we hier kopen?!
Het is gelijk aan de Nederlandse 'Jumbo' en er is een restaurant, drogist, speelgoedwinkel 'Intertoys' en interieurwinkel 'Casa'(Belgisch) aanwezig. Nou, daar wil ik wél een kijkje gaan nemen ;-)
De supermarkt is netjes en heeft een ruime keuze. De bakkerij met patisserie wordt uitgebreid bezocht door the Captain! Hij houdt niet van winkelen, maar als de toetjes naar hem lachten is hij happy en kan hij ze niet weerstaan, hi, hi, hi,...
Met onze boodschappentassen bereiken we het strand en laden alles in de bijboot. Onze enthousiaste nieuwe vriend komt ons helpen weer te water te gaan...wou wat heeft hij een power en snelheid! We vliegen de helling af...de zee in...
Alé hop, anker op en terug naar de ankerplek in Oranjestad, Surfside Bay, aan het vliegveld.
Nog net voor het donker kunnen we een verkenningswandeling maken naar de wasserij. Een eindje wandelen van het strand, maar ze bestaat (Google weet toch véél, hé) en is morgen open, dat is goed nieuws.
Voor zonsondergang zijn we weer aan boord...
Aruba, Secu Di Coco(Caraïben)
Woensdag, 21 december '16
Met de verrekijker hebben we de kust afgespeurd op zoek naar een landingsplaats met de bijboot. Ook hier zien we de golven met grote krulslagen het strand oprollen! Gaan we de natte landing droog houden?! Het niveauverschil tussen zee en strand bedraagt enkele meters steile zandmuur. Vandaar de brekers! Naast een Beachbar die op palen tot in de zee loopt, varen we het strand op en slepen ons Dhingietje naar boven. Landing gelukt :-))
Er loopt hier security rond, dus kunnen we de dinghy veilig achterlaten. En vastmaken aan de houten palen van de Beachbar. Langs de mega hotelcomplexen loopt een wandelpad. We merken op dat er weinig of geen controle is en je zo een hoteltuin zou kunnen binnenwandelen en aan het zwembad gaan liggen... Gaan we hotelcrashen?!
Achter de hotels zijn enkele openlucht winkelcentra met tientallen horecagelegenheden, vooral gericht op het uitgaansleven. Nu is het hier rustig, straks zal het tot leven komen. Dat willen we wél zien.
We verkiezen een drankje op het strand aan één van de beachbars. En gelijk ga ik even hotelcrashen, weliswaar voor een toiletbezoek en op doorverwijzing van de Beachbar. The Captain probeert het even later in een ander hoteltuin(zonder doorverwijzing van een Beachbar), hi, hi, hi,... Zo makkelijk gaat dat. Volgende keer brengen we onze zwemspullen mee ;-)
Enkele uren later keren we terug naar de boulevard. Er begint meer beweging te komen en we kiezen een restaurantje uit. Na het etentje en zonsondergang wandelen we terug langs verlichte zaken en kraampjes. Muziek, bands en andere artiesten zorgen voor entertainment.
Het echte nachtleven laten we aan ons voorbij gaan, aan boord horen we tot in de vroege uurtjes de weerklanken er van ;-)
Met de verrekijker hebben we de kust afgespeurd op zoek naar een landingsplaats met de bijboot. Ook hier zien we de golven met grote krulslagen het strand oprollen! Gaan we de natte landing droog houden?! Het niveauverschil tussen zee en strand bedraagt enkele meters steile zandmuur. Vandaar de brekers! Naast een Beachbar die op palen tot in de zee loopt, varen we het strand op en slepen ons Dhingietje naar boven. Landing gelukt :-))
Er loopt hier security rond, dus kunnen we de dinghy veilig achterlaten. En vastmaken aan de houten palen van de Beachbar. Langs de mega hotelcomplexen loopt een wandelpad. We merken op dat er weinig of geen controle is en je zo een hoteltuin zou kunnen binnenwandelen en aan het zwembad gaan liggen... Gaan we hotelcrashen?!
Achter de hotels zijn enkele openlucht winkelcentra met tientallen horecagelegenheden, vooral gericht op het uitgaansleven. Nu is het hier rustig, straks zal het tot leven komen. Dat willen we wél zien.
We verkiezen een drankje op het strand aan één van de beachbars. En gelijk ga ik even hotelcrashen, weliswaar voor een toiletbezoek en op doorverwijzing van de Beachbar. The Captain probeert het even later in een ander hoteltuin(zonder doorverwijzing van een Beachbar), hi, hi, hi,... Zo makkelijk gaat dat. Volgende keer brengen we onze zwemspullen mee ;-)
Enkele uren later keren we terug naar de boulevard. Er begint meer beweging te komen en we kiezen een restaurantje uit. Na het etentje en zonsondergang wandelen we terug langs verlichte zaken en kraampjes. Muziek, bands en andere artiesten zorgen voor entertainment.
Het echte nachtleven laten we aan ons voorbij gaan, aan boord horen we tot in de vroege uurtjes de weerklanken er van ;-)
Aruba, Oranjestad - Malmok Beach - Secu Di Coco(Caraïben)
Dinsdag, 20 december '16
Op voorzeil varen we langs de drie afgemeerde cruiseschepen, tussen het koraalrif en hen in. Best indrukwekkend en dat zullen een aantal passagiers ook denken, want we zien dat onze dame op tientallen camera's/smartphones wordt vastgelegd. 't Blijft een gat in de markt: per foto van Zensation een kleine bijdrage ontvangen! Dit zou een goede aanvulling zijn voor de boordkas ;-)
Langst de kust zeilen we naar Westpunt, of eerder varen op motor, want na de landpunt krijgen we de wind van voor. De gebouwen van de hotels worden hoger, dit geeft ons een Belgisch kustgevoel of Canarisch, daar heb je ook eilanden met plaatsen aan de kust waar zulke mastodonten staan. Onze voorkeur gaat naar de laagbouw met palmbomen op het strand. Er wordt hier gesproken van highrise en lowrise hotels en zo staan ze ook vermeld op de map van het eiland.
Het is slechts een kleine vier mijl varen en binnen het uur zijn we bij Boca Catalina Beach bij Malmok Beach. Een populaire snorkelplek/-en, dat is duidelijk door het aantal aanwezige excursieboten/-catamarans.
Er staat hier een hevige branding en aan land gaan zal geen sinecure zijn!
Na ons ontbijt worden de snorkels opgezet. Zo ontdekken we dat de bodem uit verharde koraalgrond bestaat en het anker niet is ingegraven, maar op het gewicht van de ketting en zichzelf onze dame op haar plek houdt. Het waait hier constant tussen de 25 en 30 knopen. Vandaag iets minder... kunnen we zo de nacht in gaan?
We besluiten een stukje terug te varen en onze kans te wagen voor de highrise hotels. Ik zie nog net iets groot donker onder water gaan...een dolfijn of een griende? Bij het strand Secu Di Coco kunnen we het anker in het zand droppen. Het is hier druk met verscheidene watersporten voor het uitgerekte zandstrand. Surfers, kiters, jetski's, parasail, enz... komen langs ons. Maar al snel valt de avond en keert de rust op het water weer, de lichten van de grote gebouwen gaan aan en muziek weerklinkt in de verte.
Op voorzeil varen we langs de drie afgemeerde cruiseschepen, tussen het koraalrif en hen in. Best indrukwekkend en dat zullen een aantal passagiers ook denken, want we zien dat onze dame op tientallen camera's/smartphones wordt vastgelegd. 't Blijft een gat in de markt: per foto van Zensation een kleine bijdrage ontvangen! Dit zou een goede aanvulling zijn voor de boordkas ;-)
Langst de kust zeilen we naar Westpunt, of eerder varen op motor, want na de landpunt krijgen we de wind van voor. De gebouwen van de hotels worden hoger, dit geeft ons een Belgisch kustgevoel of Canarisch, daar heb je ook eilanden met plaatsen aan de kust waar zulke mastodonten staan. Onze voorkeur gaat naar de laagbouw met palmbomen op het strand. Er wordt hier gesproken van highrise en lowrise hotels en zo staan ze ook vermeld op de map van het eiland.
Het is slechts een kleine vier mijl varen en binnen het uur zijn we bij Boca Catalina Beach bij Malmok Beach. Een populaire snorkelplek/-en, dat is duidelijk door het aantal aanwezige excursieboten/-catamarans.
Er staat hier een hevige branding en aan land gaan zal geen sinecure zijn!
Na ons ontbijt worden de snorkels opgezet. Zo ontdekken we dat de bodem uit verharde koraalgrond bestaat en het anker niet is ingegraven, maar op het gewicht van de ketting en zichzelf onze dame op haar plek houdt. Het waait hier constant tussen de 25 en 30 knopen. Vandaag iets minder... kunnen we zo de nacht in gaan?
We besluiten een stukje terug te varen en onze kans te wagen voor de highrise hotels. Ik zie nog net iets groot donker onder water gaan...een dolfijn of een griende? Bij het strand Secu Di Coco kunnen we het anker in het zand droppen. Het is hier druk met verscheidene watersporten voor het uitgerekte zandstrand. Surfers, kiters, jetski's, parasail, enz... komen langs ons. Maar al snel valt de avond en keert de rust op het water weer, de lichten van de grote gebouwen gaan aan en muziek weerklinkt in de verte.