Frans Polynesië: Nuku Hiva, Taiohae

Vrijdag, 1 - dinsdag, 5 december ‘17   (UTC -9u30 = -10u30 tijdsverschil met BE(UTC +1u)!) (Markiezen Archipel is 30’ verschil met Tahiti)

NUKU HIVA, HET MYSTIEKE EILAND

Volgens het lokale scheppingsverhaal (zie vorige blog) schiepen de goden de Markiezeneilanden als hun woning. Daarom dragen alle eilanden in de archipel namen die samenhangen met het bouwen van een huis. “Nuku Hiva”, het grootste eiland (339 km² (25 bij 17km)) van de groep, met 2500 inwoners, was de top van het gebinte van het huis. 

Voorheen was het eiland ook bekend als Île Marchand en Madison Island.

De duizelingwekkende vulkaanpieken en fenomenale hellingen verdwijnen in het blauw van de oceaan. Een nieuwe wereld opent zijn deuren. Het vertrekpunt van ons Markiezen avontuur is ‘Taioha'e’, de hoofdstad van de eilandengroep (hier heeft de algemene plaats), aan het einde van een grote baai en dorp met dezelfde naam. 

Je kunt er prachtige landschappen ontdekken, talrijke archeologische overblijfselen, fantastische verhalen, een veelzijdige cultuur en een vriendelijke bevolking. Cultuur en natuur ten voeten uit! 

De kust, begrensd door steile kliffen, is een mengeling van zwarte zandstranden en paradijselijke baaien die de woonplaats bieden aan allerlei vis- & haaiensoorten, springende jagende geelvintonijnen, sierlijk zwevende manta’s en nieuwsgierige zeeschildpadden. 

In het dichtbegroeide regenwoud, waar je nog duizenden overblijfselen uit de pre-Europese tijd vindt, lopen wilde paarden, geiten en zwijnen. De woeste natuur maakt indruk op elke bezoeker, je vindt er een aaneenschakeling van natuur- en cultuurwonderen.

Nuka Hiva heeft een gebergte dat wordt gedomineerd door de Mount Tekao(1224 m). En in het midden van het eiland ligt het groene Toonvii plateau(800 m). Daarnaast vind je op het eiland fjordachtige baaien en imposante watervallen, zoals de 350m hoge Vaipo waterval.

Bijzonder zijn de vele Marae's (heilige plaatsen) en Tiki (beelden) op het eiland. Deze Polynesische beelden zijn ook te vinden in de hoofdstad ‘Taiohae’, boven op een berg staat een gigantische Tiki met vooruitstekende blote borsten met naast haar een krijger, waken over ons in de ‘Taiohea baai’. Een andere belangrijke bezienswaardigheid van deze havenstad is de kathedraal Notre Dame van Marquises, die is gebouwd van verschillende kleuren en vormen steen. 

Voor we dit alles gaan ontdekken, hebben we even tijd nodig om te recupereren van de bijna 6-daagse ‘aan-de-wind’-se tocht. 

‘You can’t control the wind, but you can adjust the sails’ en dat heeft the Captain constant gedaan... veel gevaren en getrimd.

Het vulkanisch landschap geeft ons een Canarische eilanden-gevoel, alsook de vele valwinden die onverwacht plots je bijna van boord blaast 🌬. Het water verandert, rimpelingen verschijnen en een minuutje later "woef" waait alles weg. We genieten van het uitzicht en de zon helpt ons bij het drogen van onze spullen. 

Meteen ervaren we ook weer wat het is om geen rif om ons heen te hebben dat de deining & golven tegen houdt... we rollen en rollen, maar volgens the Captain is de ‘Flopperstopper’ niet nodig... (vooral te moe om het allemaal te installeren, ja!).

De eerste nacht wordt net geen nachtmerrie, resultaat: rollen van links naar rechts in ons bed en alles wat niet vaststaat of -ligt maakt lawaai: een balpen die rolt, kruidenpotjes die tikken, pannen die verschuiven, kleerhangers die tegen de zijkant van de kast botsen, een schoot die niet voldoende is aangespannen, de giek of een kabel in de mast die heen & weer gaat, enz... Elk geluidje proberen we te zoeken en de mond te snoeren! We zijn té moe om er van wakker te liggen en laten ons stevig in slaap wiegen... zijn we nog aan’t varen? Ik dacht dat onze trip voorbij was... hadden we onze bestemming niet bereikt? Of zijn we aan’t dromen?! Ach, al mijn wacht begint of we er bijna zijn, zal mijn Lovertje me wél wakker maken 💤😴

De volgende dag is het klussen geblazen. Proberen om gewicht te herverdelen: zware dingen, zoals de reservezeilen worden van voor- naar achteraan verhuisd, in de hoop Zensation duikboot-af te maken, sinds onze nieuwe ankerketting van 100m i.p.v. 60m in de ankerbak ligt heeft Zensation toch wel meer de neiging om in de golven te duiken! Na enige tijd benedendeks te vertoeven, voel ik me wat zeeziek 🤢. Meteen wordt de ‘Flopperstopper’ buitenboord gehangen. Zo wordt het rollen een beetje geneutraliseerd en het leven aan boord weer iets comfortabeler, alhoewel gevulde glazen toch best worden vastgehouden 😜 of in de bekerhouders worden gezet.

Mondjesmaat bezoeken we de stad, een klein dorpje met enkele winkeltjes, post- & politiekantoor, ziekenhuis, snacks (bistro’s) en een pension met restaurant. Waar we genieten van een verse pizza bij een glas wijn & bier, terwijl tientallen gekko’s boven ons hoofd spelen op het plafond 🦎🦎🦎

‘s Morgens aan de havenkom worden we op zaterdag getrakteerd op een heus spektakel door de vissers die de afval van prachtige grote dikke geelvintonijnen de baai in gooien, die in luttele seconden worden verorberd door een familie hamerhaaien en enkele anderen 🦈🦈🦈. Ondertussen steelt the Captain met zijn ogen de fileertechniek van de bekwame vissers, die het aan een vlot tempo prachtige tonijnfilets overhouden. 

Aan de baai is een ‘Maison de l’artisnat’ waar allerlei kunst- & houtsnijwerken, juwelen, honing, Monoï-olie, enz... te koop is van verscheidene plaatselijke kunstenaars en creatievelingen. 

Een hoeveelheid verse groenten & fruit 🍋🍌🍍🥑🥕🍆🥒🍅🥔 worden dagelijks aangevuld en liggen uitgestalt in een overdekte hal, de plaatselijke groenten- & fruitmarkt. 

Bij een superette kan je voor dag & dauw (vanaf 5u! En best voor 7u) verse baguettes, croissant, pain au chocolat en ander lekkers kopen. Bijna alles is hier verkrijgbaar en de pompelmoezen, mango’s, bananen en broodvruchten hangen hier aan de bomen. Hier en daar bij een verlaten boom plukken we iets of rapen het op.

We beklimmen de heuvel naar de vrouwelijke Tiki Tūhiva en haar krijger Tūhiva, waar we getrakteerd worden op een panoramisch zicht op de baai en het dorp.

 De kathedraal is gesloten en op zondagochtend missen we de mis... tijdverschil: we vergeten steeds de extra 30’ bij te tellen en vertikken het de boordklok aan te passen 🕰!

Er liggen hier net geen twintig boten, wat véél is voor de tijd van’t jaar, volgens de ‘life a boards’ en locals. Slechts één andere boot heeft, net zoals wij, de zware tocht van Tahiti naar hier ondernomen. De overigen liggen hier al vier maanden, sinds hun oversteek vanuit Panama! Bij snack Vaeaki of beter bekend als ‘Bananen bar’ leren we tijdens het internetten, een drankje & een hapje, de andere cruisers kennen. Ook locals komen hier effe wat eten en internetten, vrouwen zaols steeds met een bloem achter hun oor en we bewonderen de prachtige tattoos terwijl we genieten van de ontspannen sfeer en het dagelijkse leven: kippen pikken broodkruimels onder je tafel, poezen stelen de vis van je bord, een haan loopt te kraaien tussen de banken terwijl de kippen op de vele bananentrossen vliegen die aan de tent hangt die ons beschermt tegen de felle zon.

We proberen onze eerste woorden Marquesans:

Goeie dag = Kaoha

Tot ziens = Apai

Bedankt = Kata nui

Een beetje moeilijker dan het Tahitiaans...

De badkamervloeren krijgen een mooi vinyl beschermlaagje, dat met behulp van een krantenmal op maat wordt geknipt en past als gegoten 👍🏽 We ontdekken dat we tijdens de tocht het bakboord navigatielicht aan de preekstoel zijn kwijtgeraakt 🚦, jammer! De aangroei op de romp wordt vanuit ons Dinghietje een beetje bijgehouden aan de waterlijn, aangezien het water hier niet helder is en dit de woonplaats is van enkele haaienfamilies!

De Aranui 5 meert aan, passagiers bevolken de bananenbar en stelen onze WiFi... enkele uren later is ie weer weg...

Wanneer de was klaar is (1000CFP/10 US$ per zak, gewassen, gedroogd en opgevouwen bij Kevin Yacht Service (op de kade)) is het tijd om iets rustiger water op te zoeken. 

Frans Polynesië: Nuku Hiva, Taiohae

Vrijdag, 1 december ‘17 (UTC -9u30 = -10u30 tijdsverschil met BE(UTC +1u)!) (Markiezen Archipel is 30’ verschil met Tahiti)

DE MARKIEZENEILANDEN, HET LAND DER MANNEN

Legende

Er was eens... Oatea & Atanua, de eerste man & vrouw die over de zeeën regeerden, toen de wereld nog jong was. Atanua verlangde naar een huis voor haar man en haar. Ook al wist hij niet hoe hij er één moest bouwen, beloofde Oatea aan Atanua dat hij met zijn “mana” (speciale krachten) en met de hulp van de goden, haar een huis zou bouwen tegen de volgende ochtend. Oatea koos een plaats in het midden van de Oceaan, gekend als ‘Tuaka’. 

Eerst werden er twee palen opgericht, zij vormden, het eiland "Ua Pou". 

Deze werd verbonden met een dwarsbalk, het eiland "Hiva Oa". 

Toen kwamen de palen voor het dak, de top van het gebinte van het huis: het grote eiland ”Nuku Hiva" en vervolgens de dakbedekking van gevlochten kokosbladeren werd "Fatu Hiva". 

Atanua riep dat ze het lied van de ochtendvogel hoorde en ‘Dat’, zei Oatea ‘is “Moho Tani” (Motane)’.

Het vlechten duurde lang en de zon kwam reeds op...dat ochtendlicht werd het eiland “Tahuata”. 

Oatea maakte nog een put om alle afval van hout & bladeren in te werpen. Deze put werd “Ua Huka”. Hierin ligt de legende van het ontstaan van de archipel.

Ieder eiland is genoemd naar een deel van hun huis.

In het daglicht konden ze samen hun huis gaan inrichten...

En zij leefden er nog lang en gelukkig.

Zo ontstond de eilandengroep "Fenua Enata"=  “La Terre des Hommes”, “Het Land der Mannen”, beter bekend als de “Marquesas”. 

Het paradijselijk stukje aarde dat wij de “Markiezen” noemen.

In België zijn deze eilanden vooral bekend door Jacques Brel, die samen met zijn minnares Maddly Bamy met zijn zeiljacht Askoy II naar “Hiva Oa” voer. Johan Verminnen, een groot bewonderaar van Brel, zingt in zijn lied:”Ik wil, ik wil ik”, dat hij naar Brels “Îles Marquises” wil gaan.

“Le rire est dans le coeur, le mot est dans le regard” zong Jacques Brel in ‘Les Marquises’. De lach zit in het hart, het woord in de blik.

“Le coeur est voyageur, l’avenir est au hasard”: het hart is reiziger, de toekomst aan het toeval. 

Op de Markiezen moet je de schoonheid op zich af laten komen en in alle rust genieten...

De Marquesaseilanden of Markiezenarchipel 

Dicht begroeide eilanden verrijzen uit de Stille Oceaan. Dit is een onvergetelijke plaats met een rijk verleden, de bakermat van vele fascinerende legendes. Welkom in de magische wereld van een eilandengroep in de Stille Oceaan, die deel uitmaken van Frans-Polynesië. In het Frans heten ze “Îles Marquises”. In het Marquesan heten ze: “Het Land der Mannen”, in het Noord-Marquesan: “Te Henua Kenata”, in het Zuid-Marquesan: “Te Fenua `Enana”.

De archipel Markiezen is van vulkanische oorsprong en ligt het verst verwijderd van de continenten, het is de meest noordelijk archipel van Frans Polynesië, dat op 1500 km ten noordoosten van Tahiti ligt. Van de 12 eilanden, in dit verloren paradijs dat zich uitstrekt over een lengte van 400 km, zijn er maar 6 eilanden bewoond door 9200 inwoners., nml.: Nuku Hiva, Ua Huka, Ua Pou, Hiva Oa, Tahuata & Fatu Hiva.

Allen zijn ze verschillend van elkaar. De monumentale Tiki’s van “Hiva Oa”, de dichte wouden, zwarte zandstranden en paradijselijke baaien van “Nuku Hiva”, de dorre landschappen van “Ua Huka” dat het paardeneiland wordt genoemd en de indrukwekkende basaltzuilen van “Ua Pou” vormen een wereld apart, in de nabijheid van de evenaar… een land van geschiedenis en legendes in het hart van de Stille Oceaan.

Hoewel deze ruwe, ongetemde eilanden erg verschillend zijn, hebben ze ook veel gemeen: ze zijn allemaal ongerept en verrassend mooi, met spectaculaire landschappen, een rijke cultuur, schatten en mysteries met scherpe vulkanische pieken meer dan duizend meter boven de zeespiegel.

De onherbergzame eilanden bestaan uit ruig vulkanisch gebergte, ondoordringbare jungle in groene diepe valleien met tropische planten & bloemen en naar beneden denderende spectaculaire watervallen. En uiteraard keien-, zwarte & witte stranden met steile kliffen, rotsen en een kristalheldere zee met brekende golven die tegen de kust inbeuken, zonder een koraalrif dat de eilanden hiertegen beschermt.

De Markiezeneilanden behoren met recht tot ’s werelds meest befaamde eilandgroepen. Marquesas heeft de meeste oude marea's (heilige plaatsen) en Tiki's (beelden) van heel Frans Polynesië. Men zegt dat de bewoners van de Markiezeneilanden tot de beste ambachtslui van Frans-Polynesië behoren.

Sinds eind de jaren 1970 is er een sterke culturele revival op deze eilanden. De bewoners van de Markiezeneilanden hechten weer veel belang aan hun traditionele liederen, dansen, houtsnijwerk, handwerk en tatoeages, hoewel die eigenlijk nooit uit hun gemeenschappelijke geheugen waren verdwenen. Vandaag hoor je opnieuw de pahu (grote trommels) in de valleien en de tuhuna, bedreven ambachtslui zijn talrijker en getalenteerder dan ooit.

In het hart van die ruige landschappen ligt de bakermat van de Polynesische kunst. In Fenua 'enata, 'Het Land van de Mens', ontdek je een eenvoudige maar krachtige levensstijl. De Markiezen lenen zich uitstekend voor hiking, paardrijden en cultuursnuiven. 

Ontdek de magie van de Markiezen, laat u betoveren door de spectaculaire ongerepte schoonheid, volg de voetsporen van Jacques Brel, Paul Gauguin, Henri Matisse, Pierre Loti, Herman Melville en zoveel anderen. 

Om al die redenen zijn de Markiezeneilanden voorgedragen voor de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

De rijke Polynesische geschiedenis

Ooit arriveerden de Polynesiërs met houten kano's, maar niemand weet waar ze precies vandaan kwamen. Ze bouwden in de loop der eeuwen een bijzondere cultuur op, die gebaseerd is op het vereren van hun eigen goden.

Vroeger was kannibalisme onlosmakelijk verbonden met de cultuur van de strijders, die geloofden dat ze de energie van een strijder in zich konden opnemen door hem op te eten. Tegenwoordig staat er gelukkig enkel nog tonijn, kip of geit op het dagelijks menu. 

Totdat de Europeanen kwamen, in juli 1595. Het eerste eiland dat de spaanse navigator Alvaro Mendana de Neira in zicht kreeg was “Fatu Hiva”. Maar nog voordat hij er ook maar één stap aan land had gezet, was de paradijselijke rust alweer verstoord. Ze werden uitbundig begroet door de locals in hun kano’s, maar toen deze aan boord wilden klimmen pakten de bange Europeanen hun geweren en schoten er drie spontaan neer. Waarop natuurlijk de pleuris uitbrak en Alvaro het zeegat koos om op het volgende eiland "Tahuata" met veel bombarie aan land te gaan. Er werd een kruis gepland en een heilige mis gehouden en vanaf toen heette de eilandengroep de "Marquesas", genoemd naar de vrouw van de onderkoning van Peru die deze missie gesponsord had. Daarna werd de eilandengroep meerdere keren "herondekt", onder andere door captain James Cook in 1774, wiens mannen aanmonsterden aan boord van de ‘Resolution’ met het vooruitzicht van exotische vrouwen, de zoete beloning na maanden afzien in het barre zuiden. Kort daarna in 1790 kwamen de Fransen die in naam van Louis XVI de noordelijke eilanden in bezit namen en omdoopten in "Islands of the Revolution". Maar allemaal bleven ze er slechts een paar dagen, om te bevoorraden. De eerste die zich permanent wilde vestigen was pastor William Crook die de "wilden" dacht te evangeliseren, maar de biezen moest pakken omdat de inboorlingen hem wilden opvreten. Hetzelfde overkwam de protestantse Engelse missionarissen. Uiteindelijk lukte het de Franse katholieke priesters in 1838 zich er permanent te vestigen. En toen begon de ellende voor de eilandbewoners pas echt. De nieuwe overheersers brachten sodemie, alcohol en de zweep en allerlei ziekten waaraan de eilandbewoners bezweken. In de tijd van de navigators leefden er ongeveer 60.000 mensen op de eilanden. Na de katholieke missie waren daar nog 20.000 van over. En tegenwoordig slechts 9200!

Tip

Wil je in korte tijd veel van de Markiezeneilanden zien en geraak je hier niet meer voor Zensation dit archipel verlaat (na kerstmis) of kom je hier zelf niet heenvaren met je eigen of een gecharterde boot... reis dan met de ‘Aranui 5’, half cruiseschip, half vrachtschip. Aan boord van het gemengd passagiers- & vrachtschip ‘Aranui 5’ kun je al deze eilanden ontdekken. Baai na baai leveren de matrozen al meer dan 25 jaar goederen aan de plaatselijke inwoners, die ongeduldig wachten op de komst van het vrachtschip. Ondertussen verkennen de passagiers de natuurlijke en culturele rijkdommen van ieder eiland, waar ze hartelijk worden ontvangen door de bewoners.

Geen zin in maaguitdagende golven? Vlieg dan met Air Tahiti vanuit Tahiti naar dit archipel en tussen de eilanden ervan.

Extra:

Meer info over ‘Aranui 5’: 

https://aranui.com/

Aranui 5 is a new custom-built, dual-purpose passenger/freighter that sails from Tahiti to the Marquesas, Tuamotu and Society Islands in French Polynesia on a 14 day all-inclusive cruise. Designed to offer all of the comforts of a cruise liner, while operating as a supply ship, Aranui 5 is classified as a small vessel, accommodating approximately 254 passengers and 103 cabins.

With 8 different guest decks, the interior decor reflects the Polynesian heritage of her owners and crew.  The ship features a restaurant where all the meals onboard are served in a casual setting; 2 lounges; 2 conference rooms, where guest lecturers will offer presentations on various topics related to the Marquesas; 4 bars, including the Sky Bar with sweeping panoramic views; an outdoor pool; a boutique; a massage room and a gym.

Passenger accommodations range from Premium exterior staterooms (vanaf 4800US$ p.p.), more than 90 percent with a private balcony; to Standard exterior staterooms with a picture window or porthole; to Class C, shared dormitory style cabins with occupancy for 4 or 8(vanaf 2500US$p.p.).

Note: Prijzen kunnen afwijken van deze info! Je kan ook een gedeelte van de reis doen en in- of uitscheppen waar je wil en zo alsnog ergens Zensation treffen tot eind juni of juli ‘18.