Maandag, 25 juli '16
7u30 het netje start...ja ook hier is er dagelijks een cruisersnetje op VHF 69. En zo belanden we tegen negen uur met twee gekleurde mousse worsten in het water. Het is 'noodle'-time (3x/week: ma-woe-vr). Een soort aquagym maar dan met behulp van zo'n worst. Met meer dan twintig deelnemers, fiftyfifty qua geslacht, werken we aan onze conditie en spieren. En ja...ook the Captain doet vrolijk mee. Het is een leuke gezellige activiteit om de dag mee te starten en zo maken we meteen kennis met heel wat cruisers uit Amerika, Canada, Engeland, Australië, Duitsland, Nederland(slechts één man) en Zuid-Afrika. Geert gaat wél een andere naam moeten verzinnen, want geen enkel anderstaligen kunnen de 'G' uitspreken en zo klinkt het steeds grappig wanneer ze zijn naam proberen uit te spreken ;-) Onze snoetjes krijgen een extra rood tintje, niet alleen van de inspanning, maar ook van 't zonnetje. Volgende keer ons niet vergeten in te smeren!
Meteen hebben we een uitnodiging voor de Braai (=BBQ in 't Zuid-Afrikaans) voor vanavond. Ieder brengt zijn vlees/vis mee om te bakken en een gerecht om te delen. Meteen begin ik te koken, want om 13u is er een ladies-afternoon...
Ondertussen wordt mijn ventje zijn kop ook zotter en zotter gemaakt of doet hij dit zelf?! En zo maakt hij mij ook gek door aan mijn kop te zeuren om samen deel te nemen 'double-handed'-race (=twee crew) rond het eiland op vrijdag. Mensen die mij kennen weten dat ik niet graag wedstrijd-vaar en dat dat geen positieve ervaring is voor ons huwelijk! En dat wil ook zeggen dat de zeilen moeten verwisseld worden! Pfff...
Effe niet aan denken...
Heeft er nog iemand zin en tijd om te komen racen?! Spring dan snel op het vliegtuig ;-)
Lisa en ik dinghy-poolen (=carpoolen, maar dan met een bijboot) naar de ladies-bijeenkomst. Er wacht ons een soort home-party, maar dan op een boot, dus een 'boat-party', waar andere creatieve cruisers hun waar aanbieden. Zo zijn er juwelen, tassen en allerlei andere producten gemaakt van oude zeilen te koop. De gastvrouw zorgt voor rumpunch en borrelnootjes. Super gezellig! Met een paar prachtige, unieke enkelbanden die ook de bovenvoet versieren en achter je teen vasthangt, keren we vrolijk terug.
The Captain is extra lief en probeert me nog steeds te overhalen...
Ok, we zullen al starten met het grootzeil eraf te halen. De as in de mast tikt nogal fel en dus wordt er ook meteen het ander zeil opgezet!
En dan is het al tijd voor de 'Braai'. Drinken, eten, kruiden, borden, bestek, bekers, enz...worden in de koelbakken gestopt en in de dinghy geladen, samen met de twee, nog steeds ongebruikte, regisseurs-stoelen. Onze eerste beach-BBQ. Met mijn nieuwe enkelbanden aan mijn voeten, ben ik meteen opgekleed voor het event. BBQ's worden aangestoken, de tafels worden gevuld met allerlei gerechten en het gebabbel en gezellig samen zijn is meteen in volle gang. Na zonsondergang beginnen de bak- en eetfestiviteiten. Het is even prutsen en morsen en zo beland er een vork in het zand en de tweede gebakken hamburger ook...een reddingspoging met water en het wegsnijden van de zandkant brengt geen zolaas, het zand knarst tussen de tanden...de honden laten dit niet aan hun hart komen :-)
Muzikale tonen van enkele cruisers zorgen voor een mooie afsluiter van een geslaagde drukke eerste dag in Tyrell Bay!
woensdag 27 juli 2016
Grenada, St. George, Martins Bay - Carriacou, Tyrrel Bay(Caraïben)
Zondag, 24 juli '16
Iets over zeven uur starten we aan de dertig mijl naar Carriacou, het Noorderlijk gelegen eiland dat bij Grenada en de Grenadines behoort. Dit hebben we twee weken geleden voorbij gevaren om eerst vrienden van SY Twixx te kunnen zien en uitzwaaien.
De komende week heeft er een Regatta plaats, ook één met de speciale houten Caraïbische boten en allerlei andere activiteiten en dat willen we niet missen.
Het is alweer een serieuze tocht met een 'aan-de-windse'-koers met windsnelheden tot 25kn ware en tot 30kn schijnbare wind! Zensation kreunt en trilt telkens ze in een golf valt. Het gangboord krijgt een overvloedige zoetwaterspoeling, maar zelf houden we het droog. De vislijn blijft onaangeroerd...tot we er bijna zijn...maar, het zijn slechts pruiken zeewier :-(
Nog enkele opkruisslagen voor het eiland en stroming die ons lijkt te volgen en blijft tegenwerken, weerhoudt ons van een mooie tijd neer te zetten! Ja, de stroming doet hier raar...
In Tyrrel Bay is het al aardig druk van boten. SY Tumultuous Uproar, van de Amerikanen Lisa & Russ, springt meteen in ons oog en Russ roept ons toe dat er een mooi plekje naast hen is. Even later hangen we te kletsen over de marifoon en zitten we bij hen aan boord. Een leuk weerzien en bijgeklets volgt. Geert zal met hen de full-crew-races meevaren volgende week op zaterdag en maandag.
Iets over zeven uur starten we aan de dertig mijl naar Carriacou, het Noorderlijk gelegen eiland dat bij Grenada en de Grenadines behoort. Dit hebben we twee weken geleden voorbij gevaren om eerst vrienden van SY Twixx te kunnen zien en uitzwaaien.
De komende week heeft er een Regatta plaats, ook één met de speciale houten Caraïbische boten en allerlei andere activiteiten en dat willen we niet missen.
Het is alweer een serieuze tocht met een 'aan-de-windse'-koers met windsnelheden tot 25kn ware en tot 30kn schijnbare wind! Zensation kreunt en trilt telkens ze in een golf valt. Het gangboord krijgt een overvloedige zoetwaterspoeling, maar zelf houden we het droog. De vislijn blijft onaangeroerd...tot we er bijna zijn...maar, het zijn slechts pruiken zeewier :-(
Nog enkele opkruisslagen voor het eiland en stroming die ons lijkt te volgen en blijft tegenwerken, weerhoudt ons van een mooie tijd neer te zetten! Ja, de stroming doet hier raar...
In Tyrrel Bay is het al aardig druk van boten. SY Tumultuous Uproar, van de Amerikanen Lisa & Russ, springt meteen in ons oog en Russ roept ons toe dat er een mooi plekje naast hen is. Even later hangen we te kletsen over de marifoon en zitten we bij hen aan boord. Een leuk weerzien en bijgeklets volgt. Geert zal met hen de full-crew-races meevaren volgende week op zaterdag en maandag.
Grenada, Secret Harbour - St. George, Martins Bay(Caraïben)
Zaterdag, 23 juli '16
Afscheid...ja, daar gaan we weer. Jo & Gregg blijven in Secret Harbour en wij gaan verder of terug, 't is hoe dat je 't bekijkt.
Het is een mooie tocht hoekje om terug naar de hoofdstad St. George. Zensation draait Martins Bay in en meteen volgt een oproep op de marifoon...het is SY Deep Blue. Sandra & Chris verwachten ons hebben ons al opgemerkt. Naast haar blauwe zus laten we onze dame plaatsnemen op anker.
Al snorkelend bekijk ik het ingegraven anker en verplaats me naar onze Engelse vrienden, terwijl een zwartpunt haai enkele meters onder me doorzwemt!
Al dinghieënd belanden we even later aan wal. Vorige week toen we hier doorvaarden, lag er een klein cruiseschip en een driemaster. De driemaster ligt er vandaag weer. We hebben nog niks van de hoofdstad gezien, maar de warmte belet om ons om dit tijdstip van de dag de klim naar het fort te maken voor het panoramisch uitzicht over de baai en stad. Door een smalle tunnel bereiken we de busterminal, de marktplaats en winkels. Het is zaterdag en dan komen de locals vanop het eiland hier hun producten aanbieden. Overal is de markt weer net anders, uitgezonderd de producten. Het is al middag en de drukte is reeds gepasseerd en zo wanen we ons als enige blanken tussen de locals. Een tijdje later belanden voor een fris drankje in de foodcorner en merken nog enkele blanken op aan een tafeltje. Hier kan je vele lokale gerechten kopen en eten.
Een supermarkt met het 'Aldi'-logo willen we natuurlijk exploreren en na enkele supermarkten en kraampjes keren we beladen met winkeltassen, vol verse lokale groenten en fruit e.d., terug aan boord. Het blijft wennen dat ze hier in de Caraïben aan de kassa je boodschappen inladen. Ja, bij elke kassierster staat een extra persoon en liggen stapels plastic zakjes!
In de kuip proeven we kip-roti, een lokaal gerecht dat je op straat in een kraampje of uit de autokoffer kan kopen. Het is nog warm en wordt meteen goedgekeurd. Slechts voor 10EC$ hebben we een lekker gerecht waar we twee keer van kunnen eten. Dat is een goede en lekkere deal ;-)
De dinghy wordt reeds afgetuigd, zo kunnen we morgenvroeg direct vertrekken naar Carriacou.
Onze Engelse vrienden, Ali & Steven SY Manx Goos en Sandra & Chris SY komen langs voor een borrel en daarna gaan we vroeg te kooi.
Afscheid...ja, daar gaan we weer. Jo & Gregg blijven in Secret Harbour en wij gaan verder of terug, 't is hoe dat je 't bekijkt.
Het is een mooie tocht hoekje om terug naar de hoofdstad St. George. Zensation draait Martins Bay in en meteen volgt een oproep op de marifoon...het is SY Deep Blue. Sandra & Chris verwachten ons hebben ons al opgemerkt. Naast haar blauwe zus laten we onze dame plaatsnemen op anker.
Al snorkelend bekijk ik het ingegraven anker en verplaats me naar onze Engelse vrienden, terwijl een zwartpunt haai enkele meters onder me doorzwemt!
Al dinghieënd belanden we even later aan wal. Vorige week toen we hier doorvaarden, lag er een klein cruiseschip en een driemaster. De driemaster ligt er vandaag weer. We hebben nog niks van de hoofdstad gezien, maar de warmte belet om ons om dit tijdstip van de dag de klim naar het fort te maken voor het panoramisch uitzicht over de baai en stad. Door een smalle tunnel bereiken we de busterminal, de marktplaats en winkels. Het is zaterdag en dan komen de locals vanop het eiland hier hun producten aanbieden. Overal is de markt weer net anders, uitgezonderd de producten. Het is al middag en de drukte is reeds gepasseerd en zo wanen we ons als enige blanken tussen de locals. Een tijdje later belanden voor een fris drankje in de foodcorner en merken nog enkele blanken op aan een tafeltje. Hier kan je vele lokale gerechten kopen en eten.
Een supermarkt met het 'Aldi'-logo willen we natuurlijk exploreren en na enkele supermarkten en kraampjes keren we beladen met winkeltassen, vol verse lokale groenten en fruit e.d., terug aan boord. Het blijft wennen dat ze hier in de Caraïben aan de kassa je boodschappen inladen. Ja, bij elke kassierster staat een extra persoon en liggen stapels plastic zakjes!
In de kuip proeven we kip-roti, een lokaal gerecht dat je op straat in een kraampje of uit de autokoffer kan kopen. Het is nog warm en wordt meteen goedgekeurd. Slechts voor 10EC$ hebben we een lekker gerecht waar we twee keer van kunnen eten. Dat is een goede en lekkere deal ;-)
De dinghy wordt reeds afgetuigd, zo kunnen we morgenvroeg direct vertrekken naar Carriacou.
Onze Engelse vrienden, Ali & Steven SY Manx Goos en Sandra & Chris SY komen langs voor een borrel en daarna gaan we vroeg te kooi.