Martinique, Grand Anse-Le Marin(Caraïben)

Dinsdag, 9 februari '16

Reeds voor zeven uur halen we ons anker op en varen we op motor richting Le Marin. Wind, golven en stroom hebben we tegen. De 'diamant Rock', een gigantische rots, ligt eenzaam te glinsteren in de zon.
Overal ligt het vol met lege plastiek flessen, neen het is géén watervervuiling, maar ze doen dienst als vistonnen, eronder hangen visfuiken, misschien wél met een grote langoest in...zullen we er eentje ophalen?! Vissers komen kijken of ze iets in hun fuiken hebben gevangen. Het is goed uitkijken dat we niet in een viston varen en een touw of net in onze schroef krijgen!
De baai en haven van Le Marin komt in zicht en we passeren het vakantiedorp van Club Med. Vorige week zagen we dit alles van op de wal en nu droppen we hier tussen die honderden boten ons anker...plaats genoeg en geen last van de andere boten. Raar, als je die grote hoeveelheid bij elkaar ziet liggen. We hadden gelezen en gehoord van drukke ankerplekken, maar konden het ons nauwelijks voorstellen... Gisteren lagen we ruim en rustig en nu ook. No problem, Man!
Al heel snel na ons sms komt de technieker Patrice aangevaren met zijn dinghy. Zoals we dachten is er gasverlies, dus dat is snel opgelost met extra gas erop te zetten. Dit hebben we drie jaar en half geleden, net na de aankoop van Zensation ook moeten laten doen. Dus we zouden misschien er nog eens drie jaar mee verder kunnen. Maar we zijn nu niet meer in Nederland of België en de kans dat we nog een koelkasttechnieker treffen op een ander eiland of op de Pacific binnen enkele jaren...dat is een groot ???! En dus vragen de vakkundige mening van Patrice. Een nieuw koelelement kan ingebouwd worden. Morgen of overmorgen... We bijten door en zeggen dat hij het mag doen, zodat we gerust zijn. De buiten- & watertemperaturen gaan alleen nog maar stijgen en een koelkast die goed functioneert is dan essentieel! Zeker voor den drank ;-)
Onze vrienden worden op de hoogte gebracht van onze plannen en langere afwezigheid. Morgen gaan ze met een huurwagen op uitstap.
Luide muziek aan land, trekt onze aandacht. Om onze nieuwsgierigheid te bedwingen, gaan we een kijkje nemen. Door de dorpstraten klimmen we naar het kerkplein, waar we een prachtig zicht hebben op de baai. Op elke hoek staan locals verkleed in rood, wit en zwart. Een vrachtwagen met muziekboxen en enkele verklede volgelingen trekt voorbij. Hier en daar sluiten toeschouwers zich aan bij de stoet. Komen er nog wagens? Neen, dit blijkt de carnavals-optocht van vandaag te zijn...ze zijn hier ook reeds enkele dagen aan het feesten! Misschien zijn ze te moe of te dronken of stoned...
Op de terugweg botsen we op reeds gekende cruisers: Lia&Remco van SY Hullu Poro en maken kennis met Anneke&Cees van SY Beau. Dit is telepathie en weer toeval! Waren opzoek naar WiFi om hen via Whatsapp op de hoogte te brengen dat we hier waren, omdat we wisten dat ze richting Martinique kwamen.
We maken er meteen een gezellige boel van met zijn zessen!
Enkele uren later horen we vanop Zensation het carnavalfeest doorgaan en de johny's met hun luid ronkende wagens ;-)

Martinique, Anse Mitan-Grand Anse(Caraïben)

Maandag, 8 februari '16

In een pilot vinden we de gegevens van iemand die koelkasten repareert in Grand Anse, dat is slechts vijf mijl van Anse Mitan. Door de Proximus prepaid-kaart kunnen we enkel sms-en. De technieker belt ons na een sms op. Het is nu iemand anders dan in de pilot vermeld staat en heeft het telefoonnummer van de vorige overgenomen. Top! We spreken af dat we tot daar komen gevaren en hem dan weer sms-en. We nemen even afscheid van onze vrienden en hopen morgen weer te zijn.
Enkel op voorzeil is het fijn en kort tochtje naar de baai van Grand Anse. Er liggen zeker honderd boten of meer voor anker of aan een meerboei en het strand en dorpje oogt authentiek en sfeervol.
Een hele tijd na onze sms, belt de man ons op, maar we zijn net te laat... We polsen bij enkele locals of zij weten waar de technieker woont. Maar niemand kent hem. Een vriendelijke meneer wil voor ons hem even opbellen, maar de technieker is met een werk bezig en zal de man binnen tien minuten weer opbellen... En ja, hij belt terug! Blijkt dat hij niet in Grand Anse werkt en woont, maar in Le Marin, nog eens vijftien mijl er vandaan. Klein detail dat bij het eerste gesprek niet of verkeerd gecommuniceerd is...taalbariére...
We spreken af voor de volgende dag in Le Marin. No problem Man, c'est Le Caraïb ;-)
We genieten van de sfeer in de baai en trakteren onszelf op een ijsje...dat hebben we wél verdient!