Dinsdag, 20 oktober '15
Het regent nog steeds. Ons simpel hoteletje ligt vlakbij de 'Mercado dos Lavrados': boerenmarkt. Vers, exotisch fruit is hier kleurijk uitgestald en we proeven van de eiland-specialiteiten: passievruchten met limoen, tomaat, ananas of banaan en de gewone passievrucht uiteraard. Ook een banaan-ananas, in de vorm van een maïs en ook met aparte blokjes, kunnen we proberen. Alles smaakt heerlijk en we nemen enkele stukken mee...de prijs is echter om achterover te vallen! Die avond vernemen we dat we serieus zijn afgezet met véél te dure 'toeristen-prijzen'! Tja, dat dachten we meteen, ook al was de kilo-prijs op elk kraam hetzelfde aangeduid!
Als ontbijt nemen we de 'Madeira-archipel'-specialiteit, nml. 'Bollo do Caco': een plat rond brood op basis van zoete aardappel, die meestal met lookboter geserveerd wordt...heerlijk. Ja, ja, ik hoor jullie denken: 'look als ontbijt?!' nou, het wordt zo als voorgerecht/hapje of bijgerecht aangeboden. Wij degusteren het op dit uur van de dag als een croque met... en een versgesperst appelsiensap.
Tijd om ons tuuteke gaan in te leveren. Het verhuurbedrijf ligt voorbij de haven, aan een boulevard met hotels. Zou onze 'two-options' man aanwezig zijn? We leveren de Lancia onbeschadigd en met een volle tank weer af en worden aan de receptie door een lach-grage, sympathieke collega van 'rare-tip' vlot en ongedwongen natuurlijk geholpen.
Met een stadsplan in de hand beginnen we aan de ontdekking van Funchal. Buien vergezellen ons de hele dag, maar zijn geen storend element, terrasjes bieden telkens een goede schuil- & stop-/rustplaats ;-)
De stad beschikt over verscheidene prachtige parken die je gratis kan bezoeken. In de haven wandelen we langs de muurschilderingen om nog wat inspiratie op te doen. Het is er ongezellig liggen en er is véél lawaai door werkzaamheden met kranen.
Madeira-wijn is ook een lokale specialiteit en we boeken een tour bij 'Blandy's', waar we kennis maken met de geschiedenis en het productieproces van de wijn en als afsluiter natuurlijk de wijn mogen degusteren!
Langs de kathedraal en boulevard komen we terug in de oude stad. De deur- & muurschilderingen zijn ongelooflijk knap. We rusten uit op het terras van een cocktailbar, met een cocktail van een 'Portugese-bekende-cocktail-shaker', alvorens we gaan dineren.
In het restaurant maken we kennis met een vrolijk, ongegeneerd Nederlands koppel, die ons héél intieme vragen(die alleen Nederlanders durven stellen en alle andere enkel durven denken) stelt i.v.m. onze wereldreis ;-) we palmen met onze gesprekken en lachen het hele restaurant in! Met vele sorry 's van de garçon, die steeds tussen onze tafeltjes moet passeren, hi, hi, hi,...
Tussen de buien door lopen we terug naar ons hotel. Morgenvroeg nemen we de ferry terug naar Porto Santo.
zaterdag 24 oktober 2015
Madeira 3(PT)
Maandag, 19 oktober '15
Aan het ontbijt merken we dat we slechts met ons vier, de enige gasten in het hotel zijn. Jammer, zo'n mooie lokatie en goed hotel en vriendelijke bediening...Ja, het hoogseizoen is afgelopen en zonder auto kom je hier niet.
Het slechte weer van gisterenavond is nog steeds aanwezig en we zien langs de noordkust een wilde zee met meters hoge golven! Op dat zeetje willen we nu niet varen!
Ideaal weer om een bezoek te brengen aan de grotten van São Vincente. Hier krijgen we een rondleiding door de door lava gevormde grotten, een film over het ontstaan van het vulkanische Madeira archipel en de vier eilanden, een boeiende reis naar het middelpunt van de aarde en een 3D-film. Heel boeiend!
We vervolgen onze weg langs de noordkust, de kustweg is afgesloten door het overspattend zeewater. Langs de weg zien we hier en daar watervallen, langs het gebergte, naar beneden storten, maar stoppen voor foto's te nemen, is niet altijd mogelijk langs deze snelweg...jammer :-(
In 'Porto Moniz' nemen we een kijkje bij de natuurlijke zoutwater zwembaden. Ook hier klotsen de golven over de basins en zien we slechts één zwemmer. Het is opmerkelijk hoe de kust en het landschap en begroeïng telkens veranderen. We lijken wél in een tropisch regenwoud te rijden en stoppen om eucalyptus-bladen te plukken. Hun heerlijke geur is een goede vervanging van geurzakjes, om in de klerenkast te leggen.
Nadat we het uiterste westelijke punt bereikt hebben, verlaten we de noordkust en rijden we terug richting zuidkust. Hier stoppen we nog even in de haven van 'Calheta', die ook omgeven is door moderne appartementsblokken/resort/hotel, maar waar geen beweging is of iets te beleven valt.
Verder door, bij 'Ribeira Brava', treffen we eindelijk de terrassen met bananenplantages/-bomen. Maar ook nu is het onmogelijk om te stoppen voor foto's. An en ik maken er een spelletje van om al rijdend uit de wagen foto's te proberen nemen van de bananenplantages en van de regenbogen die we zien...dit leidt tot grappige en vaak 'vuilbak'-bestemde foto's ;-) zeker met onze chauffeur die 'à la Shumi' veel te snel rijdt, is het bijna onmogelijk iets deftigs vast te leggen met onze camera!
we zien ook nog wind- & golfsurfers langs de zuidkust, maar ook hier staan behoorlijk wat golven en een flinke deining.
We bereiken de stad 'Funchal', waar we onze eiland-tour zaterdag gestart zijn, eindigen we ook weer. Het hotel voor de komende twee nachten ligt in de oude stad, waar we nog een kleinigheid gaan eten en even doorwandelen. In de straten merken we schitterende deur-en muurschilderijen op. Maar het is al te donker en het regend nog steeds om ze te fotograferen. Morgen hebben we nog een hele dag om Funchal te verkennen.
Madeira 2(PT)
Zondag, 18 oktober '15
Vannacht heeft het geregend, maar de zon is alweer van de partij als we ontwaken. Voor het ontbijt nemen we een plons in het binnenzwembad. We kunnen er weer tegenaan! Op het rittenprogramma hebben we vandaag een deel van de noordkant staan. Deze is vooral bekend om zijn fruit en wijnranken. Onze eerste stop is 'Ribeiro Frio', waar we een forellenkwekerij bezoeken en de forellen van klein naar groot in basins met stromend water zien zwemmen. Varens in de vorm van palmbomen zorgen hier voor schaduw.
De 'Levada', is een kanaal- en irrigatienetwerk die door tunnels en aquaducten en voorziet een groot deel van Madeira van water. Langs de 'Levada' lopen onderhoudspaden, die een unieke gelegenheid bieden om het prachtige landschap te verkennen, zonder echte beklimmingen. Zo zijn er ontzettend veel wandelroutes. Hier in Ribeiro Frio is ook een vertrekpunt voor een 'Levada'-wandeling, naar Balcões. Met onze sandalen aan, volgen we de 'levada' en met hier en daar modder tussen de tenen, bereiken we het uitzichtpunt met een inmens panorama op de grillige pico's...daar wordt een mens even stil van!
Na de wandeling rijden we naar het dorp 'Santana', dat bezocht wordt voor de oude houten kleurijke huisjes met hun puntige strooien daken. Hier is er ook een lokaal groenten- en fruitmarkt, waar we al kennis maken en proeven van de mini/kleine-bananen: super lekker van smaak.
De kustweg brengt ons langs smalle tunnels, waar tweerichtingsverkeer is toegestaan, maar niet mogelijk is en geen verkeerslichten staan. Op een van de weggetjes ligt het vol takken en afgebrokkelde stenen/rotsen, van de regenval van afgelopen nacht...uitkijken geblazen!
De kerk van São Jorge is een bezoek waard, voor zijn uitbundige versieringen en plafondschilderingen, zoals in 'trompe-l'oeil.
Via de lege haven van Ponta Delgado en de knappe villa's van het dorp, rijden we naar Boa Ventura. Dit dorp ligt tussen de wijngaarden op een heuvel tussen twee valleien...knap zo'n bergje tussen twee grote bergen, het lijkt wel een eiland op een eiland ;-)
De wijnstokken van de wijngaarden, worden hier tegen de wind beschermd door bremhagen, waardoor het landschap er als een schaakbord uitziet.
In dit dorp ligt ook ons hotel voor de nacht, een Oostenrijks gevoel krijgen we bij het hotel en de omgeving... Voor het avondeten kiezen we het restaurant bij de 'miradouro' en smullen van de specialiteit van het huis en Madeira: 'Fragateira': een soort cataplana/stoofpotje met aardappelen, groenten, schaal- & schelpdieren en de fragateira-vis, een lnge smalle vis met zwarte huid, als hoofdrolspeler. Yammie, mmm... Maar o zó veel! We hadden nog wat dorpsgenoten kunnen uitnodigen ;-)
Ondertussen is het hard beginnen waaien en regenen en gaan we met een zingende wind naar bed.
Madeira 1(PT)
Zaterdag, 17 oktober '15
Het zonnetje en een prachtige 'view' over Funchal, de hoofdstad van Madeira, wachten ons op in de romantische tuin van ons hotel. Het valt ons meteen op hoe groot het contrast is met Port Santo: Madeira is véél groener en meer bevolkt. We zijn benieuwd naar dit groene 'bloemen-eiland'! Het ontbijt en de service zijn dik in orde en we zijn klaar om de huurwagen te gaan ophalen, aan de andere kant van de stad. In het verhuurkantoor worden we ontvangen door een 'rare tip'...zonder mimiek en smile...gebrain-washed door opleidingen en verkoopstechnieken met als keuze-menu en herhalings-lijn: 'you have two options'! Op deze manier probeert hij ons een duurdere, grotere en 'with more power'-wagen te verhuren en een tweede, bijkomende verzekering te nemen en een volle tank of vast bedrag voor brandstofverbruik aan te rekenen...en/of...en/of... De zeurende irritante monotome aanprijzingen beginnen ons te irriteren. Geen snelle afhandeling, zoals we gedacht hadden, wanneer we de online booking, reservation and insurance gisteren reeds voltooid hadden! Na véél geduld en tientallen 'two options' later, staan we in de parkeergarage, waar we onze vierwieler voor de komende drie dagen, eindelijk in ontvangst nemen.
Een witte Lancia Ypsilon, met/zonder motor - volgens de 'two-option'-meneer - gaat met ons de komende drie dagen dit vukanische eiland verkennen.
Onze bagage wordt in het inie-minie tuuteke gestopt en...'welle' weg. A.d.h.v een app navigeert An ons door de straten van Funchal richting het oosten. Het stuur is in handen van Geert en als een echte Shumi (once Shumi, always Shumi) jongleert hij ons tussen de smalle, steile straatjes, de bergdorpjes en kustplaatsen van Madeira. We berijden hellingen en bergflanken en slingeren de bergen op en af met scherpe, smalle haarspeldbochten. De natuur en uitzichten rondom ons zijn adembenemend en telkens anders... Mooie huizen met witte gevels en oranje daken zijn op de bergflanken en in de dalen talrijk aanwezig. Hier en daar zie je een prachtig kerktorentje er tussen uit steken. De ons bekende - van in héél Portugal en ondertussen ook PortoSanto en nu hier - 'straat-klinkertjes' liggen hier ook overal, met als 'upgrade' dat er nu tussen de witte klinkers ook zwarte zijn verwerkt, waardoor er mooie motieven waar te nemen zijn. Soms krijgen de tegels vervangers, nml. grijs-zwarte ronde kiezeltjes die omhoog geplaatst zijn en ook met motieven zijn aangelegd. De straatwerkers weten zich hier duidelijk mee te amuseren en hun creatieve 'touch' in te brengen ;-)
Verschillende bossen en boomsoorten bedekken de vukanische grond en langs de weg krijgen we begeleiding van allerlei bloemsoorten, zoals: hortensia's, anthuriums, lelies, paradijsvogelbloemen, enz... Prachtig om ze hier zo maar in de natuur tegen te komen, terwijl we ze in België enkel kunnen aankopen en/of bewust moeten planten en met fijne groene vingers moeten verzorgen om ze te laten groeien en bloeien... Heum, in mijn bloemschikverleden zou ik hier mijn stropers-gangen goed kunnen gaan met prachtige creaties als resultaat ;-) We weten niet waar eerst kijken of een foto-stopplaats in te lassen, om al deze natuurlijke pracht in ons op te nemen of op de gevoelige lens vast te leggen. Onvoorstelbaar dat het in het voorjaar nog zo véél knapper moet zijn, als alle fauna&flora volop in volle bloei staat.
We rijden langs de kust en naderen de luchthaven van 'Santa Cruz', waar we vliegtuigen net boven zee zien landen op het kunstmatige landingsplatform, waar onder een botenstalling is. We zien masten van zeilboten onder het platform naar boven reiken. Indrukwekkend, wetende dat er Jumbo-plains een 'touch-down' uitvoeren boven je boot... Er zijn minder spectaculaire winter-/bootstallingen ;-)
De kustweg brengt ons verder naar Machico, een stad die aan een baai ligt, aan het einde van een rivierdal. Het is hier, waar enkele dagen geleden een schip, onder Noorse vlag, schipbreuk heeft geleden...Nou, het is een pijnlijk zicht om het jacht met schade daar te zien staan...dit wil je zelf NIET meemaken!
Na een zonnig terrasje aan het haventje van 'Machico', brengen we een bezoek aan de haven van 'Quinta do Lorde'. Deze marina stond op ons 'afmeer'- lijstje. Niet op eigen kiel, maar wél op motor, zijn we hier dan toch toegekomen en het lijkt wel of we in Disneyland vertoeven... Rondom de haven bevind zich een prachtig resort, maar voor de rest is er niks in de omgeving, je ligt hier van alles ver af en een auto huren is hier ook een 'must' als je iets wil zien van Madeira. Wil het lukken dat we al één bezitten en we zetten verder koers naar het meest oostelijkste punt. Hier strekken we onze benen en maken een wandeling op onze sandalen! Tja, wandelschoenen zijn niet nodig...toch?! Iedere andere wandelaar die ons pad kruist is goed uitgedost en onderneemt de beklimmingingen en afdalingen op wandel-/bergbottinnen :-) We hebben de luxe dat de primaire wandelwegen aangelegd zijn met planken of natuurlijke stenen treden. Hier en daar een plasje is de grootse hindernis die we moeten overbruggen en als beloning worden we getrakteerd op 'adembenemende' panorama's, zowél aan de zuid- als aan de oostkant van deze uitstekende landtong. Wauw!!!
'Ilha Desertas', één van de andere eilanden/archipel van het Madeira archipel, zien we ons al een tijdje naast de zuid-oostelijke kant aan de kustlijn liggen. Hopelijk kunnen we deze nog even bezoeken op eigen kiel, de komende week ofzo. Aan een 'miradouro'/uitzichtpunt, krijgen we een prachtige kleurenpracht en grillige vulkanische rotsformaties te zien in het water, aan de noord-oostelijke kant. Schitterend hoe het ijzer in de lava en het vulkanisch gesteente voor dit verscheidene kleurenpalet zorgt.
De avond valt en de route naar ons hotel brengt ons op een steile, smalle weg. Als we hier stilvallen of achteruit bollen of een tegenligger kruisen....Prutprutprut...komop tuuteke, naar boven...moeten we helpen duwen? Oef, we halen het! 'You have two options'... Optie één is nog steeds goed ;-)
We arriveren in ons hotel, een golfresort...ziet er niet slecht uit! Maar het inchecken kost me bijna mijn leven en levert me bijna een nieuw wereldrecord op...Achter de hoge balie verschijnt plots een dame en ik schrik me een ongeluk en spring bijna tegen het plafond van't verschieten... Nou, amai, mijn hart! Even later bonkt het nog stevig na en ben ik nog aan het bekomen. De dame en ikzelf kunnen er wél hartelijk om lachen :-)
Tijdens de aperitef bespreken we de tochtplanning voor morgen, waarna we ons tegoed doen aan een heerlijk uitgebreid buffet en kruipen moe en tevreden in het vreemde bed.
Het zonnetje en een prachtige 'view' over Funchal, de hoofdstad van Madeira, wachten ons op in de romantische tuin van ons hotel. Het valt ons meteen op hoe groot het contrast is met Port Santo: Madeira is véél groener en meer bevolkt. We zijn benieuwd naar dit groene 'bloemen-eiland'! Het ontbijt en de service zijn dik in orde en we zijn klaar om de huurwagen te gaan ophalen, aan de andere kant van de stad. In het verhuurkantoor worden we ontvangen door een 'rare tip'...zonder mimiek en smile...gebrain-washed door opleidingen en verkoopstechnieken met als keuze-menu en herhalings-lijn: 'you have two options'! Op deze manier probeert hij ons een duurdere, grotere en 'with more power'-wagen te verhuren en een tweede, bijkomende verzekering te nemen en een volle tank of vast bedrag voor brandstofverbruik aan te rekenen...en/of...en/of... De zeurende irritante monotome aanprijzingen beginnen ons te irriteren. Geen snelle afhandeling, zoals we gedacht hadden, wanneer we de online booking, reservation and insurance gisteren reeds voltooid hadden! Na véél geduld en tientallen 'two options' later, staan we in de parkeergarage, waar we onze vierwieler voor de komende drie dagen, eindelijk in ontvangst nemen.
Een witte Lancia Ypsilon, met/zonder motor - volgens de 'two-option'-meneer - gaat met ons de komende drie dagen dit vukanische eiland verkennen.
Onze bagage wordt in het inie-minie tuuteke gestopt en...'welle' weg. A.d.h.v een app navigeert An ons door de straten van Funchal richting het oosten. Het stuur is in handen van Geert en als een echte Shumi (once Shumi, always Shumi) jongleert hij ons tussen de smalle, steile straatjes, de bergdorpjes en kustplaatsen van Madeira. We berijden hellingen en bergflanken en slingeren de bergen op en af met scherpe, smalle haarspeldbochten. De natuur en uitzichten rondom ons zijn adembenemend en telkens anders... Mooie huizen met witte gevels en oranje daken zijn op de bergflanken en in de dalen talrijk aanwezig. Hier en daar zie je een prachtig kerktorentje er tussen uit steken. De ons bekende - van in héél Portugal en ondertussen ook PortoSanto en nu hier - 'straat-klinkertjes' liggen hier ook overal, met als 'upgrade' dat er nu tussen de witte klinkers ook zwarte zijn verwerkt, waardoor er mooie motieven waar te nemen zijn. Soms krijgen de tegels vervangers, nml. grijs-zwarte ronde kiezeltjes die omhoog geplaatst zijn en ook met motieven zijn aangelegd. De straatwerkers weten zich hier duidelijk mee te amuseren en hun creatieve 'touch' in te brengen ;-)
Verschillende bossen en boomsoorten bedekken de vukanische grond en langs de weg krijgen we begeleiding van allerlei bloemsoorten, zoals: hortensia's, anthuriums, lelies, paradijsvogelbloemen, enz... Prachtig om ze hier zo maar in de natuur tegen te komen, terwijl we ze in België enkel kunnen aankopen en/of bewust moeten planten en met fijne groene vingers moeten verzorgen om ze te laten groeien en bloeien... Heum, in mijn bloemschikverleden zou ik hier mijn stropers-gangen goed kunnen gaan met prachtige creaties als resultaat ;-) We weten niet waar eerst kijken of een foto-stopplaats in te lassen, om al deze natuurlijke pracht in ons op te nemen of op de gevoelige lens vast te leggen. Onvoorstelbaar dat het in het voorjaar nog zo véél knapper moet zijn, als alle fauna&flora volop in volle bloei staat.
We rijden langs de kust en naderen de luchthaven van 'Santa Cruz', waar we vliegtuigen net boven zee zien landen op het kunstmatige landingsplatform, waar onder een botenstalling is. We zien masten van zeilboten onder het platform naar boven reiken. Indrukwekkend, wetende dat er Jumbo-plains een 'touch-down' uitvoeren boven je boot... Er zijn minder spectaculaire winter-/bootstallingen ;-)
De kustweg brengt ons verder naar Machico, een stad die aan een baai ligt, aan het einde van een rivierdal. Het is hier, waar enkele dagen geleden een schip, onder Noorse vlag, schipbreuk heeft geleden...Nou, het is een pijnlijk zicht om het jacht met schade daar te zien staan...dit wil je zelf NIET meemaken!
Na een zonnig terrasje aan het haventje van 'Machico', brengen we een bezoek aan de haven van 'Quinta do Lorde'. Deze marina stond op ons 'afmeer'- lijstje. Niet op eigen kiel, maar wél op motor, zijn we hier dan toch toegekomen en het lijkt wel of we in Disneyland vertoeven... Rondom de haven bevind zich een prachtig resort, maar voor de rest is er niks in de omgeving, je ligt hier van alles ver af en een auto huren is hier ook een 'must' als je iets wil zien van Madeira. Wil het lukken dat we al één bezitten en we zetten verder koers naar het meest oostelijkste punt. Hier strekken we onze benen en maken een wandeling op onze sandalen! Tja, wandelschoenen zijn niet nodig...toch?! Iedere andere wandelaar die ons pad kruist is goed uitgedost en onderneemt de beklimmingingen en afdalingen op wandel-/bergbottinnen :-) We hebben de luxe dat de primaire wandelwegen aangelegd zijn met planken of natuurlijke stenen treden. Hier en daar een plasje is de grootse hindernis die we moeten overbruggen en als beloning worden we getrakteerd op 'adembenemende' panorama's, zowél aan de zuid- als aan de oostkant van deze uitstekende landtong. Wauw!!!
'Ilha Desertas', één van de andere eilanden/archipel van het Madeira archipel, zien we ons al een tijdje naast de zuid-oostelijke kant aan de kustlijn liggen. Hopelijk kunnen we deze nog even bezoeken op eigen kiel, de komende week ofzo. Aan een 'miradouro'/uitzichtpunt, krijgen we een prachtige kleurenpracht en grillige vulkanische rotsformaties te zien in het water, aan de noord-oostelijke kant. Schitterend hoe het ijzer in de lava en het vulkanisch gesteente voor dit verscheidene kleurenpalet zorgt.
De avond valt en de route naar ons hotel brengt ons op een steile, smalle weg. Als we hier stilvallen of achteruit bollen of een tegenligger kruisen....Prutprutprut...komop tuuteke, naar boven...moeten we helpen duwen? Oef, we halen het! 'You have two options'... Optie één is nog steeds goed ;-)
We arriveren in ons hotel, een golfresort...ziet er niet slecht uit! Maar het inchecken kost me bijna mijn leven en levert me bijna een nieuw wereldrecord op...Achter de hoge balie verschijnt plots een dame en ik schrik me een ongeluk en spring bijna tegen het plafond van't verschieten... Nou, amai, mijn hart! Even later bonkt het nog stevig na en ben ik nog aan het bekomen. De dame en ikzelf kunnen er wél hartelijk om lachen :-)
Tijdens de aperitef bespreken we de tochtplanning voor morgen, waarna we ons tegoed doen aan een heerlijk uitgebreid buffet en kruipen moe en tevreden in het vreemde bed.