Woensdag, 29 juni '16
Heel de nacht krijgen we de ene na de andere squall (bui) over ons heen. Luiken blijven toe en de temperatuur binnen stijgt. De wind is toegenomen en dat zorgt voor meer deining en golfslag.
Toch proberen we, deze keer gewapend met de onderwatercamera (willen hem nog een kans geven in dit reuzegroot aquarium), enkele snorkel-pogingen. Eerst terug bij Baradel, waar er te veel stroming staat. Daarna aan het grote 'horse reef', maar ook daar is er te veel stroming. Jammer... De wind neemt nog toe en we besluiten naar de andere kant van Tobago Cays te varen en ankeren bij Petit Rameau. De ene schildpad na de andere laat zich bewonderen.
Maar na iets meer dan een half uur, besluiten we toch maar weer anker op te gaan en meer beschutting te zoeken bij het buureiland 'Mayreau'.
'Salt Whistle Bay' heeft niet alleen een mooie naam, maar oogt ook prachtig met haar halve maan-vorminge baai met wit strand en palmbomen. Achter de smalle zandstrook ligt een groot rif, waardoor het beschermd wordt, en vanwaar we een zicht hebben op de Tobago Cays. Een boatboy komt meteen naar ons toegevaren in zijn houten boot met snelle buitenboordmotor. 'Meerboei?', is zijn vraag. Neen bedankt, we ankeren. Hij zegt dat we niet te dicht bij een meerboei mogen ankeren, want dat we dan alsnog ervoor 'moeten' betalen! Hij vaart ons voor en wijst waar we het anker moeten droppen. Is het wél diep genoeg hier? Nadien komt hij nog polsen of we geïnteresseerd zijn in de BBQ of iets anders nodig hebben. Met een colaatje (drinkt of rookt niet), druipt Jozef teleurgesteld af.
De ene na de ander boot vaart de baai binnen op zoek naar beschutting. Hier liggen we goed en kunnen we alsnog rustig snorkelen.
Langs het strand staan wél vijf beachbars/-restaurants, maar geen WiFi of TV. Het enige dorp op het eiland is een halfuur wandelen van hier.
Dan maar samen genieten van een romantische strandwandeling...hoe vaak heb ik hier vroeger niet om gezeurd en nu is het bijna dagelijkse kost :-))
vrijdag 1 juli 2016
SVG, Tobago Cays(Caraïben)
Dinsdag, 28 juni '16
Uren staren we naar het water om ons heen...spotten regelmatig zeeschildpadden en pijlstaartroggen vlakbij ons huisje.
Op Baradal maken we een wandeling tussen bomen, struiken en hoge kaktussen. Hagendisjes ritselen voor onze voeten weg en vogels zingen in de bomen. In de verte zien we de oceaan op het rif breken. Het fototoestel ligt op de boot, want die kan niet mee onder water.
Zandhaaien zwemmen in het ondiepe water aan de strandstrook en als ik met mijn flippers het water instap, schrik ik van één vlak aan mijn voeten. Mijn krijs doet the Captain bijna een hartaanval krijgen!
Hand in hand zwemmen we naar het uiteinde van het eiland en zwemmen door een school met dikke, grote horsmakrelen (eerst denken we dat het geelvin tonijnen zijn, maar ons vissenboekje verteld ons anders). Bang zijn ze niet en komen nieuwsgierig dichter bij, kijken ons aan en doen hun mond open. Zouden ze ons voor een lekker hapje zien?! Ze zwemmen langs en weer om ons heen en weer langs, we zien ze telkens weer, alsook een school grote schopvissen.
Een pijlstaartrog zweeft onverstoord onder ons heen.
Aan het strand kijken we even goed uit naar de spelende zandhaaikes, gelukkig zijn ze even naar een andere speeltuin/-tuig ;-)
We dinghieën verder tot aan het hoefijzervormig rif en droppen daar ons ankertje, waaraan ons Dinghietje vasthangt.
Koraalmuren tot boven het wateroppervlak bevinden zich om ons heen. Ook al hebben orkanen en de inbeukende oceaan grote delen verwoest, toch hersteld het koraal zich langzaam en is er nog veel moois te zien.
In dit aquarium is het een weg zoeken tussen het doolhof van hoog koraal in het ondiepe water met veel vissen, sponsen, tubes, algen, zeeëgels, pijlstaartroggen, enz... Op de bodem ligt bezaaid met conch-schelpen (=grote kroonslak en deze is een echte delicatesse). We zoeken er een mooie tussenuit, wanneer een zwarte punthaai van een dikke meter voorbij zwemt... hij heeft ons niet gezien, oef!!!
The Captain duikt een mooie conch-schelp op en op onze hoede snorkelen we terug naar de bijboot. De schelp leggen we in een emmer en zetten deze in de ankerbak (het is verboden om ze hier te nemen en we willen geen problemen met de parkwachters en we zoeken al zolang naar een mooi exemplaar), het gaat ons om de mooie schelp, niet om de slak/lambi. Om het dier eruit te krijgen, moet er een gat in geboord worden en we willen ze net niet beschadigen.
We wrijven nogmaals in onze ogen. Wat is het hier ongelooflijk prachtig, boven en onder water. De foto's die je in de brochures of op internet vindt en ziet zijn niet getrukeerd!
Zensation geniet ook van deze plek en het 'visfeest' om haar heen. Grote vissen jagen op kleine en vogels profiteren van de omhoogspringende visjes en duiken regelmatig het water in.
We krijgen niet genoeg van al deze indrukken en blijven met open mond staren en genieten!
Uren staren we naar het water om ons heen...spotten regelmatig zeeschildpadden en pijlstaartroggen vlakbij ons huisje.
Op Baradal maken we een wandeling tussen bomen, struiken en hoge kaktussen. Hagendisjes ritselen voor onze voeten weg en vogels zingen in de bomen. In de verte zien we de oceaan op het rif breken. Het fototoestel ligt op de boot, want die kan niet mee onder water.
Zandhaaien zwemmen in het ondiepe water aan de strandstrook en als ik met mijn flippers het water instap, schrik ik van één vlak aan mijn voeten. Mijn krijs doet the Captain bijna een hartaanval krijgen!
Hand in hand zwemmen we naar het uiteinde van het eiland en zwemmen door een school met dikke, grote horsmakrelen (eerst denken we dat het geelvin tonijnen zijn, maar ons vissenboekje verteld ons anders). Bang zijn ze niet en komen nieuwsgierig dichter bij, kijken ons aan en doen hun mond open. Zouden ze ons voor een lekker hapje zien?! Ze zwemmen langs en weer om ons heen en weer langs, we zien ze telkens weer, alsook een school grote schopvissen.
Een pijlstaartrog zweeft onverstoord onder ons heen.
Aan het strand kijken we even goed uit naar de spelende zandhaaikes, gelukkig zijn ze even naar een andere speeltuin/-tuig ;-)
We dinghieën verder tot aan het hoefijzervormig rif en droppen daar ons ankertje, waaraan ons Dinghietje vasthangt.
Koraalmuren tot boven het wateroppervlak bevinden zich om ons heen. Ook al hebben orkanen en de inbeukende oceaan grote delen verwoest, toch hersteld het koraal zich langzaam en is er nog veel moois te zien.
In dit aquarium is het een weg zoeken tussen het doolhof van hoog koraal in het ondiepe water met veel vissen, sponsen, tubes, algen, zeeëgels, pijlstaartroggen, enz... Op de bodem ligt bezaaid met conch-schelpen (=grote kroonslak en deze is een echte delicatesse). We zoeken er een mooie tussenuit, wanneer een zwarte punthaai van een dikke meter voorbij zwemt... hij heeft ons niet gezien, oef!!!
The Captain duikt een mooie conch-schelp op en op onze hoede snorkelen we terug naar de bijboot. De schelp leggen we in een emmer en zetten deze in de ankerbak (het is verboden om ze hier te nemen en we willen geen problemen met de parkwachters en we zoeken al zolang naar een mooi exemplaar), het gaat ons om de mooie schelp, niet om de slak/lambi. Om het dier eruit te krijgen, moet er een gat in geboord worden en we willen ze net niet beschadigen.
We wrijven nogmaals in onze ogen. Wat is het hier ongelooflijk prachtig, boven en onder water. De foto's die je in de brochures of op internet vindt en ziet zijn niet getrukeerd!
Zensation geniet ook van deze plek en het 'visfeest' om haar heen. Grote vissen jagen op kleine en vogels profiteren van de omhoogspringende visjes en duiken regelmatig het water in.
We krijgen niet genoeg van al deze indrukken en blijven met open mond staren en genieten!
