dinsdag 8 januari 2019

Nieuw-Zeeland: Noordereiland: ‘Hauraki Gulf Islands’: Kawau, Waiheke, Rakino Island & Islington Bay (tussen Rangitoto & Motutapa Island)

Zaterdag, 8 - maandag, 17 december ‘18 (UTC +13u = +12u tijdsverschil met BE(=UTC +1u) winteruur in België !)

We zakken verder zuid naar de ‘Hauraki Gulf Islands’, een eilandengroep van 70km² ten noordoosten van de stad ‘Auckland’ (op het Noordereiland). De ‘Hauraki Gulf Islands’ worden beschouwd als één van de mooiste eilanden rondom Nieuw-Zeeland en worden ook wél de geheime troef van de stad ‘Auckland’ genoemd.
Het woord “Hauraki” betekend in het Maori “Wind uit het Noorden”. De ligging van de eilanden en de vrij constante wind. In totaal liggen er zo’n 47 eilanden in de Hauraki Gulf, hoewel sommige niet groter zijn dan een paar rotsen. Sommige eilanden liggen op enkele minuten van ‘Auckland’ wat het tot een ideale dagtrip maakt, hierdoor zeilen veel Aucklanders rondom de eilanden, om even aan de stadsdrukte te ontsnappen.
We blijven verbaast over de hoeveelheid eilanden & ankerplaatsen er hier in Nieuw-Zeeland zijn. Wanneer je een reisgids of internet raadpleegt, wordt er meestal over drie eilanden gesproken: Noordereiland, Zuidereiland & Stewart. Maar in ‘t totaal zijn er ongeveer zeshonderd! Wat dit alles samen tot een waar zeilparadijs maakt in de zomerperiode. 
Tijdens onze trip van ‘Urquharts Bay’ naar ‘Kawau’ eiland houdt de wind ons weer aardig in de wiggel. Kleine dolfijntjes 🐬 met een witte buik komen even met onze varend huisje spelen.
Aan de ingang van de diepe baai, staat een wit gebouw te pronken, dit is het ‘Mansion House’. We zoeken meer beschutting dieper in de baai, ‘Bon Accord Harbour’. De vislijn 🎣 met een stukje spek gaat het water in en meteen hebben we een grote Australische zalm aan de haak. Onze buurman juicht enthousiast met ons mee!
De volgende dag varen we naar ‘Waiheke’ Island (Maori: Te Motu-arai-roa), dat slechts op een ferrytocht 35 minuten van ‘Auckland’ ligt. Het eiland is 19,3 km lang en heeft een totale oppervlakte van 92 km² met Mount Maunganui (231 meter) als het hoogste punt. Het klimaat is over het algemeen warmer dan in Auckland, met minder regen en meer uren zonneschijn. Het eiland heeft een inwoneraantal van ongeveer 7000, maar in de vakantieperiodes, voornamelijk rondom kerst, verdrievoudigt het inwoneraantal door een groot aantal toeristen. Na het Noordereiland en Zuidereiland is dit het meest bevolkte eiland van Nieuw-Zeeland. Naast toerisme zijn olijven- & wijnbouw en bouw de voornaamste inkomstenbronnen. Het eiland heeft geen centraal water- en rioleringssysteem, ieder huis moet wettelijk z'n eigen watertoevoer en septische tank verzorgen. Elektriciteit wordt geleverd door het nationale elektriciteitsnet via onderzeese kabels van het vasteland van het Noordereiland.
In het gezellige toeristische plaatsje ‘Onorea’ slenteren we door de hoofdstraat met winkels & restaurants. De dinghywielen komen goed van pas om het strand op- & af te rijden met de tijverschillen. Voor het eerst maken we kennis met de ‘Nieuw-Zeelandse’ ijssmaak: ‘Hoki Poki’: ijs met blokjes karamel erin. Gekeurd, geproefd en goed bevonden 🍨.
Na terugkomst zien we de Strawler ‘Starlet’ dobberen met onze Amerikaanse vrienden, Jennifer & Mark aan boord. Samen gaan we de baaien & het eiland verkennen.
Het weer is warmer, zonniger & droger. Sinds lang ontbijten we weer buiten en leven weer meer in de cockpit. Vanaf 16u horen we vrolijke geluiden, op strand duiken wandelaars, honden & zwemmers (moedig hoor in ‘t koude water!) op. Familie eend komt dagelijks even dag zeggen en bedelen om wat lekkers, de cornflakes van the Captain gaat er goed in, evenals de muesli van Starlet. Na enige tijd komt ook moeder eend met haar kleintjes ons bezoeken. We zien verscheidene koningsvissen om ons huisje zwemmen. De vislijn hangt uit, maar laten ze onberoerd, het lijkt wél of ze ons uitlachen!!!
Van ‘Onorea Bay’ varen we naar ‘Carey Bay’, waar we enkele uren voor de avond valt,  nog vertrekken wegens een opkomende deining die de baai oncomfortabel maakt. De luxe van het daglicht die tot bijna 21u aanwezig is, geeft ons de mogelijkheid om een andere baai op te zoeken en zo droppen we net voor zonsondergang het anker in ‘Hurse Bay’. Zo hebben we alsnog een goede rustige nachtrust. 
De volgende dag varen we door en gaat de vislijn weer uit. Net wanneer we de baai binnenvaren, hebben we beet 🎣! Een grote koningsvis, eindelijk hebben we één van de uitlachers kunnen pakken!
Man ‘O War Bay’, een ligplaats waar het gelijknamige wijnhuis gevestigd is. Deze verdient natuurlijk een bezoekje van ons met een proeverij van de gelijknamige wijn, voor we een wandeling tussen de wijn- & olijfgaarden maken. Dit lukt prima met onze elastieke beentjes 🤪 en de schapen & koeien poseren gewillig. Een schapenherder geeft zijn honden een lift in een aanhangwagen achter zijn quad, na een actieve werkopdracht 🐄🐏🐑🐶
De koningsvis creëert een visfestijn op Zensation en wordt bereid op twee wijzen: ‘à la Starlet’: panko & parmezaan en ‘à la Terry’ (visser van Whangaroa): rauw gemarineerd (min. 1u) met 50% pikante azijn + 50% zeewater. Heerlijk allemaal!
Langs de mosselvelden zeilen we naar Putiki. Al snel merkt the Captain op dat het rolprofiel van voorstag uit elkaar geschoven is. Onder zeil hijs ik hem naar boven en wordt het euvel opgelost. 
In ‘Putiki Bay’ gaan we op zoek naar wat te eten en slenteren we door de straten. In het dorpje “Ostend”, vinden we in “Belgium Street” een Belgisch Café (gesloten), enkele eetgelegenheden en een ‘Countdown’ supermarkt’. Eum... 🤔 die namen klinken allemaal wél héél bekend, maar iets klopt er toch niet helemaal... Zijn we in België?! Oostende?! Hi, hi, hi,... grappig toch om dit aan de ander kant van de wereldbol aan te treffen.
De rest van de avond & nacht onweert het: donder & bliksem en véél regen 🌩⛈, bezorgen ons een onrustige nacht! De lichtflitsen zijn dichtbij & fel, we zien ze door de blindeergordijnen! Alle losse elektrische apparatuur zit veilig opgeborgen in de oven. Van slapen komt er niet veel in huis. De angst dat een bliksem ons kan treffen is aanwezig...
Gelukkig brengt de volgende dag droog weer en kunnen we een bezoek brengen aan de wekelijkse zaterdagsmarkt in Ostend, in Belgium Street. Het is een beetje een hippie markt: mix van ambachtelijk gemaakte etenswaren, kunst, accessoires en tweedehands spullen. Orgineel & gezellig. 
We nemen afscheid van Starlet en zeilen naar ‘Rakino Island’, hier hebben we in ‘Home Bay’ een BBQ afspraak met onze Vlaamse-Kiwi vrienden, An & Ivan (Vaguebond).
Na drie jaar liggen onze dames weer naast elkaar te dobberen aan de andere kant van de wereld, toch wél héél apart! Ons ‘Beast’, het supbord, wordt opgeblazen en onze vrienden leren ons de kunstjes van deze sportieve watersport. Met knikkende knieën proberen we ons evenwicht te vinden en op de plank te staan. We suppen wat rond in de baai en doen ons best om niet in het ijskoude water te vallen. 
Voor we het weten is het weekend voorbij en varen onze vrienden weer naar hun “thuishaven” in ‘Auckland’, om aan de volgende dag weer aan hun werkweek te beginnen.

Wij maken nog een stop in ‘Islington Bay’ (tussen Rangitoto & Motutapa Island). De zeiltocht neemt wat langer in beslag, wegens weinig wind. Hierdoor komen we laat toe en stellen we een wandeling naar de vulkaankrater op ‘Rangitoto’ uit voor een ander moment. Dan nog maar een extra rondje suppen op ons ‘Beast’.