Zaterdag, 16 juli '16
Captains Birthday begint met een pannenkoeken-ontbijt. Daarna mag hij zijn zeilhartje ophalen tijdens een pittige 14NM zeiltocht naar het oosten. Het zonnetje is van de partij en schittert achter enkele witte wolkjes aan een blauwe lucht. Eens het zuidwestelijke punt bereikt begint de deining toe te nemen en wordt het een 'aan de windse'-koers met enkele kruisrakken. Lijkt wél of we in België of Nederland aan het zeilen zijn...al is hier meer plaats en zijn er ondieptes en riffen om rekening mee te houden! Zensation bonkt en glijdt door het water en haar dek wordt overspoelt door golven. Ze zeilt de baai in en Whisper Cove Marina ligt er rustig bij. Tijd om te toosten met een flesje bubbels op mijn Kapitein :-)
In het gelijknamige restaurant kan hij zijn buikje vullen met de lunch-speciale van de dag: 'steak met frieten'! Wil dat de eigenaar een Frans-Canadese slager is en over het beste vlees van het eiland beschikt. Daarom zijn we speciaal deze kant opgevaren...we hadden woensdag reeds van hun lekkere pizza's met zelfgemaakte worsten kunnen kennismaken.
Aan boord genieten we na van de Belgisch getinte lunch bij een echte Belgische 'Duvel' voor het feestvarken ;-) Wat meer kan je wensen als feestmaal en -drankje in het paradijs?!
zondag 17 juli 2016
Grenada, St. George, Martins Bay 4(Caraïben)
Vrijdag, 15 juli '16
Een grijze dag met de ene na de andere bui en squall. Het regenwater dat in de dinghy staat vangen we op in een emmer, dit is goed om de ramen te poetsen.
De technieker belt ons op, wanneer we aan de ontbijttafel zitten. Droog bereiken we de kant, maar al snel worden we nat geregend en schuilen we in de supermarkt. Na de aankopen is de volgende bui uit de donkere hemel aan 't stromen, dus even wachten, dan snel dinghy in en naar de Marina bar. Als verzopen kippen zitten we even later voor de IPad te Facetimen ;-)
De buien/squalls dwingen ons nog eentje te drinken.
Aan boord hangen we het wateropvangzeil...we hebben alweer wat water verspeelt door het niet op te hangen...het is nog steeds geen goede gewoonte. De Nederlanders Reinhilde & Fritz van SY Bella Ciao komen nog even langs en keuren onze werkzaamheden.
Een late lunch met dinerrestjes van gisterenavond smaakt ons en brengt ons op krachten om de klusjes van gisteren te hervatten. Het lijkt wél een zoete inval vandaag, onze Amerikaanse buurman Indy, komt ook even kennismaken en langs voor een praatje, de werken worden gestaakt en ik laat hem kennismaken met mijn nieuwe favoriet en gezonde aardappelvervanger: breadfruit.
De buien blijven komen en de druppels kunnen ons niet deren in onze zwemkleding en deze warmte. Dit is de eerste keer dat het blijft regen, nadat het zeil ophangt. Meestal zien of voelen we géén druppel meer, nadat we alle moeite gedaan hebben om het te installeren. Dus wij zijn blij, want regenwater loopt via de slang in de watertank. Maar hoeveel, dat is een vraagteken?
De buurman heeft reeds enkele wereldomzeilingen op zijn lijstje staan en zijn verhalen zijn fascinerend. Maar de tijd vliegt en we moeten ons klaarmaken voor onze diner-date en hem van boord wimpelen...
De regenbuien blijven ons echter parten spelen en elkaar opvolgen. Een mijl moeten we afleggen van de baai naar de Marina. Hoe gaan we dit droog halen? Een poncho aandoen? Pfff...het is zo warm z'n vochtig. De temperatuur zakt nauwelijks onder de 30°C en de luchtvochtigheid is 90%. Elk kledingstuk is al te véél en dan zo'n plastiek spul over onze plakkerige lijven...liever niet! Uiteindelijk zien we een gat en dinghieën zo vlug we kunnen met onze 5PK naar SY Deep Blue, waar Sandra & Chris het appreciëren dat we het natte weer trotseren. Ook hun bevriende landgenoten, Ali & Steven van SY Manx Goos, komen uiteindelijk vanuit de baai aangevaren. Het wordt een geweldige Britse avond (gezelschap) met een Caraïbische (eten) input. Met zijn zessen gaan we tapas eten en proeven van vijftien verschillende lokale gerechten en ze zijn allen om duimen en vingers af te likken. Net wat anders dan de Spaanse tapas die we kennen.
Het zijn alweer de buien die ons blijven gijzelen, alvorens we weer kunnen terugvaren.
Op de terugweg zien we verscheidene vliegende vissen voor en naast ons uit het water springen. We zien nog iets anders laag boven het water vliegen. Het blijken vleermuizen te zijn die op visvangst zijn!
Ondertussen is het al na middernacht, dus ook al is mijn ventje al meer dan zes uur jarig in België. Worden nu pas de kussen, felicitaties en kaartjes uitgedeeld en geopend en gelezen. Morgen gaan we er een vervolg aanbreiden ;-)
Een grijze dag met de ene na de andere bui en squall. Het regenwater dat in de dinghy staat vangen we op in een emmer, dit is goed om de ramen te poetsen.
De technieker belt ons op, wanneer we aan de ontbijttafel zitten. Droog bereiken we de kant, maar al snel worden we nat geregend en schuilen we in de supermarkt. Na de aankopen is de volgende bui uit de donkere hemel aan 't stromen, dus even wachten, dan snel dinghy in en naar de Marina bar. Als verzopen kippen zitten we even later voor de IPad te Facetimen ;-)
De buien/squalls dwingen ons nog eentje te drinken.
Aan boord hangen we het wateropvangzeil...we hebben alweer wat water verspeelt door het niet op te hangen...het is nog steeds geen goede gewoonte. De Nederlanders Reinhilde & Fritz van SY Bella Ciao komen nog even langs en keuren onze werkzaamheden.
Een late lunch met dinerrestjes van gisterenavond smaakt ons en brengt ons op krachten om de klusjes van gisteren te hervatten. Het lijkt wél een zoete inval vandaag, onze Amerikaanse buurman Indy, komt ook even kennismaken en langs voor een praatje, de werken worden gestaakt en ik laat hem kennismaken met mijn nieuwe favoriet en gezonde aardappelvervanger: breadfruit.
De buien blijven komen en de druppels kunnen ons niet deren in onze zwemkleding en deze warmte. Dit is de eerste keer dat het blijft regen, nadat het zeil ophangt. Meestal zien of voelen we géén druppel meer, nadat we alle moeite gedaan hebben om het te installeren. Dus wij zijn blij, want regenwater loopt via de slang in de watertank. Maar hoeveel, dat is een vraagteken?
De buurman heeft reeds enkele wereldomzeilingen op zijn lijstje staan en zijn verhalen zijn fascinerend. Maar de tijd vliegt en we moeten ons klaarmaken voor onze diner-date en hem van boord wimpelen...
De regenbuien blijven ons echter parten spelen en elkaar opvolgen. Een mijl moeten we afleggen van de baai naar de Marina. Hoe gaan we dit droog halen? Een poncho aandoen? Pfff...het is zo warm z'n vochtig. De temperatuur zakt nauwelijks onder de 30°C en de luchtvochtigheid is 90%. Elk kledingstuk is al te véél en dan zo'n plastiek spul over onze plakkerige lijven...liever niet! Uiteindelijk zien we een gat en dinghieën zo vlug we kunnen met onze 5PK naar SY Deep Blue, waar Sandra & Chris het appreciëren dat we het natte weer trotseren. Ook hun bevriende landgenoten, Ali & Steven van SY Manx Goos, komen uiteindelijk vanuit de baai aangevaren. Het wordt een geweldige Britse avond (gezelschap) met een Caraïbische (eten) input. Met zijn zessen gaan we tapas eten en proeven van vijftien verschillende lokale gerechten en ze zijn allen om duimen en vingers af te likken. Net wat anders dan de Spaanse tapas die we kennen.
Het zijn alweer de buien die ons blijven gijzelen, alvorens we weer kunnen terugvaren.
Op de terugweg zien we verscheidene vliegende vissen voor en naast ons uit het water springen. We zien nog iets anders laag boven het water vliegen. Het blijken vleermuizen te zijn die op visvangst zijn!
Ondertussen is het al na middernacht, dus ook al is mijn ventje al meer dan zes uur jarig in België. Worden nu pas de kussen, felicitaties en kaartjes uitgedeeld en geopend en gelezen. Morgen gaan we er een vervolg aanbreiden ;-)
