Woensdag, 28 december '16
Iedereen heeft de nacht op anker goed verteerd. Eric miste wél de randanimatie 😉
Beetje bij beetje worden de reistassen leeggemaakt en komen er kadootjes boven. Dozen Leonidas pralines, bubbels en gin vullen de koelkast 😜
Het wordt een cocoon-dagetje aan boord, in het water,... deze trend zetten we door naar de hoteltuin, het zwembad,... en sluiten af met een hapje in de stad.
zaterdag 31 december 2016
Aruba, Oranjestad, Reanaissance Marina - Surfside Bay(Caraïben)
Dinsdag, 27 december '16
De stadsgeluiden hebben ons niet wakker kunnen houden en Eric werd getrakteerd op extra randanimatie en heeft enkele nieuwsgierige voorbijgangers doen schrikken. En de struiken naast de steiger lokten ook wat behoeften uit...Hi, hi, hi,...😂 dat hebben we nog niet meegemaakt!
Net als de stad, ontwaken we langzaam.
De haven behoort tot twee hotels(één voor gezinnen en één voor volwassenen(adults only), een privé-eiland met flamingo's en faciliteiten: WiFi, zwembaden, handdoeken, douche met krachtige waterstraal en oneindig zoet water, animatie,...
Een tweepersoons hotelkamer bedraagt hier min. 580US$ (zonder eten of drinken)/nacht. Een ligplaats in de Marina kost per nacht 1US$/voet + tax = net géén 50US$ voor Zensation, inclusief gebruik van alle LUXE.
We laten de luxe en decadentie smaken en nemen het bootje naar het privé-eiland, 'Renaissance Island', een 40-acrenaissance Island, a 40-acre (=0,1618... km2) rustige omgeving met witte zandstranden en crystal helder water, bestaande uit twee baaien/stranden, één voor gezinnen en één voor 'volwassenen'(adults only), nml. 'Flamingo Beach' waar de flamingo's tussen de mensen lopen en leven...
Snorkelen, zwemmen, afkoelen, relaxen op een strandstoel, drinken aan de bar, lunchen in het restaurant,... het lijkt wél vakantie 😎
In theorie wordt teenager Louka niet toegelaten in de 'adults only' area, maar ze is groter dan mij, wat niet moeilijk is met mijn lengte! En dus gaan we met z'n vijven een kijkje nemen op het 'adults only' strand, 'Flamingo Beach'. Niemand houdt haar tegen of kijkt ons buiten. Het is er stil, geen joelende kinderen of strandspeelgoed, maar flamingo's die er rustig staan of rondlopen...voorzichtig ga ik dichterbij, ik wil ze niet storen of afschrikken, ze blijven rustig maar waakzaam.
Aan de mangroven zijn er ook en één komt er naar me toe, denkt dat ik wat te eten voor hem heb, maar draait net voor me af! Ongelooflijk om deze prachtige sierlijke vogels van zo dichtbij te kunnen observeren in de vrije natuur 😍 Wat een ervaring! Pas bij het verlaten van de Beach, zien we een draaikastje met flamingo-korrels...had ik dat geweten... Dat zal voor een volgende keer zijn.
Het taxibootje brengt ons terug naar de haven en de mannen haasten zich naar de vissers om een verse vis te scoren.
Patricia bewaakt de boot terwijl Louka & ik naar het hotel zijn. Bij terugkeer zien we haar gebaren en horen haar roepen. De mannen stuiven weg...wat is er aan de hand? Zijn we bestolen? Een slipper van Patricia is weg! Ze stonden op de steiger en ze zag enkele jongeren voorbij komen en één zich bukken en iets pakken! Ze snelt van boord en ziet dat ze een slipper mist en roept de dader achterna, die rustig verdwijnt...
Ik kijk onder de steiger en zie de slipper drijven tegen de rotswand. Snel probeer ik met de pikhaak hem te redden, alvorens ie verder wegdrijft...het lukt. De slipper is gered! De mannen komen terug met de dader!!! Na een flinke uitbrander, aanbieden van excuses en zich voor schut te hebben gezet voor zijn volk, druipt ie af. Tja, echte kwajongensstreek, hé. De locals van de excursie- & vissersboten zijn zwaar teleurgesteld in hem en hij zal zich daar niet snel nog vertonen of dit nog een keertje overdoen!
De onderhandelingen voor een vis gaan verder en een gefileerde 'Big Eye Jack' ligt even later in onze koelkast. Het liggeld wordt afgerekend. Tijd om de trossen los te gooien en de vrijheid van het open water op te zoeken.
De vissers en excursieverhuurders zwaaien ons uit. Ze zijn een communitie op hun eigen en extra bewakende ogen voor elkaars eigendommen.
Een kleine mijl van dit alles, haakt ons anker zich weer vast in Surfside Bay.
Heerlijk: rust, meer circulatie, wind in ons gezicht, geen muggen of nachtleven of felle neonlichten, gapende mensen, maar privacy, lekker dobberen en wiegen op ons ontelbare liters natuurlijk waterbed, genieten van de geluiden van de natuur om ons heen en het observeren van de tijdelijke huisdieren, zwemmetje in ons grote openlucht zwembad, enz...Deze luxe is 'ONBETAALBAAR'!!!
Hopelijk verteren onze vrienden dit goed. Achter het rif liggen we rustig. En onze dame doet haar best om haar stabilisatoren te laten werken 😂😂😂
Eric is kok van dienst en de Big Eye Jack smaakt heerlijk. Er gaat niets boven een vers visje!
In de verte klinkt vuurwerk en nu en dan zien we enkele lichtflitsen. Hey, waar is ons lichtje? We missen een licht...ik dacht gisteren al tijdens de zeiltrip: 'wat vliegt daar nu over boord?!' Ach ja, lichtjes genoeg op de wereld...
De dag was weer veel te snel voorbij... moe en voldaan gaan we te kooi.
De stadsgeluiden hebben ons niet wakker kunnen houden en Eric werd getrakteerd op extra randanimatie en heeft enkele nieuwsgierige voorbijgangers doen schrikken. En de struiken naast de steiger lokten ook wat behoeften uit...Hi, hi, hi,...😂 dat hebben we nog niet meegemaakt!
Net als de stad, ontwaken we langzaam.
De haven behoort tot twee hotels(één voor gezinnen en één voor volwassenen(adults only), een privé-eiland met flamingo's en faciliteiten: WiFi, zwembaden, handdoeken, douche met krachtige waterstraal en oneindig zoet water, animatie,...
Een tweepersoons hotelkamer bedraagt hier min. 580US$ (zonder eten of drinken)/nacht. Een ligplaats in de Marina kost per nacht 1US$/voet + tax = net géén 50US$ voor Zensation, inclusief gebruik van alle LUXE.
We laten de luxe en decadentie smaken en nemen het bootje naar het privé-eiland, 'Renaissance Island', een 40-acrenaissance Island, a 40-acre (=0,1618... km2) rustige omgeving met witte zandstranden en crystal helder water, bestaande uit twee baaien/stranden, één voor gezinnen en één voor 'volwassenen'(adults only), nml. 'Flamingo Beach' waar de flamingo's tussen de mensen lopen en leven...
Snorkelen, zwemmen, afkoelen, relaxen op een strandstoel, drinken aan de bar, lunchen in het restaurant,... het lijkt wél vakantie 😎
In theorie wordt teenager Louka niet toegelaten in de 'adults only' area, maar ze is groter dan mij, wat niet moeilijk is met mijn lengte! En dus gaan we met z'n vijven een kijkje nemen op het 'adults only' strand, 'Flamingo Beach'. Niemand houdt haar tegen of kijkt ons buiten. Het is er stil, geen joelende kinderen of strandspeelgoed, maar flamingo's die er rustig staan of rondlopen...voorzichtig ga ik dichterbij, ik wil ze niet storen of afschrikken, ze blijven rustig maar waakzaam.
Aan de mangroven zijn er ook en één komt er naar me toe, denkt dat ik wat te eten voor hem heb, maar draait net voor me af! Ongelooflijk om deze prachtige sierlijke vogels van zo dichtbij te kunnen observeren in de vrije natuur 😍 Wat een ervaring! Pas bij het verlaten van de Beach, zien we een draaikastje met flamingo-korrels...had ik dat geweten... Dat zal voor een volgende keer zijn.
Het taxibootje brengt ons terug naar de haven en de mannen haasten zich naar de vissers om een verse vis te scoren.
Patricia bewaakt de boot terwijl Louka & ik naar het hotel zijn. Bij terugkeer zien we haar gebaren en horen haar roepen. De mannen stuiven weg...wat is er aan de hand? Zijn we bestolen? Een slipper van Patricia is weg! Ze stonden op de steiger en ze zag enkele jongeren voorbij komen en één zich bukken en iets pakken! Ze snelt van boord en ziet dat ze een slipper mist en roept de dader achterna, die rustig verdwijnt...
Ik kijk onder de steiger en zie de slipper drijven tegen de rotswand. Snel probeer ik met de pikhaak hem te redden, alvorens ie verder wegdrijft...het lukt. De slipper is gered! De mannen komen terug met de dader!!! Na een flinke uitbrander, aanbieden van excuses en zich voor schut te hebben gezet voor zijn volk, druipt ie af. Tja, echte kwajongensstreek, hé. De locals van de excursie- & vissersboten zijn zwaar teleurgesteld in hem en hij zal zich daar niet snel nog vertonen of dit nog een keertje overdoen!
De onderhandelingen voor een vis gaan verder en een gefileerde 'Big Eye Jack' ligt even later in onze koelkast. Het liggeld wordt afgerekend. Tijd om de trossen los te gooien en de vrijheid van het open water op te zoeken.
De vissers en excursieverhuurders zwaaien ons uit. Ze zijn een communitie op hun eigen en extra bewakende ogen voor elkaars eigendommen.
Een kleine mijl van dit alles, haakt ons anker zich weer vast in Surfside Bay.
Heerlijk: rust, meer circulatie, wind in ons gezicht, geen muggen of nachtleven of felle neonlichten, gapende mensen, maar privacy, lekker dobberen en wiegen op ons ontelbare liters natuurlijk waterbed, genieten van de geluiden van de natuur om ons heen en het observeren van de tijdelijke huisdieren, zwemmetje in ons grote openlucht zwembad, enz...Deze luxe is 'ONBETAALBAAR'!!!
Hopelijk verteren onze vrienden dit goed. Achter het rif liggen we rustig. En onze dame doet haar best om haar stabilisatoren te laten werken 😂😂😂
Eric is kok van dienst en de Big Eye Jack smaakt heerlijk. Er gaat niets boven een vers visje!
In de verte klinkt vuurwerk en nu en dan zien we enkele lichtflitsen. Hey, waar is ons lichtje? We missen een licht...ik dacht gisteren al tijdens de zeiltrip: 'wat vliegt daar nu over boord?!' Ach ja, lichtjes genoeg op de wereld...
De dag was weer veel te snel voorbij... moe en voldaan gaan we te kooi.
Aruba, Oranjestad, Surfside Bay & Renaissance Marina(Caraïben)
Maandag, 26 december '16
Regen is reeds voor ons wakker... Kan de zeiltrip doorgaan? Gisteren heeft het na de annulatie, geen druppel meer geregend.
Vandaag varen we naar een ligplaats voor één nacht in de Renaissance Marina, zo kunnen we onze vrienden en hun bagage makkelijker aan boord ontvangen.
Het klaart op en het Amerikaanse gezin komt aan boord. Er is genoeg wind en golven. Met gereefde zeilen maken we een indrukwekkende start langs de drie afgemeerde cruiseschepen. Achter het rif worden de golven hoger en met een mooie helling varen we met halve wind tot aan de highrise hotels. De terugtocht heeft hogere golfslag en nog meer wind in petto, met tot 34 knopen. Een gratis deckwash overspoelt onze dame en ze is helemaal in haar sas en zeilt soepel tegen de windgolven in. Iedereen geniet, of toch niet...de zoon wordt wat bleker en begint te geeuwen, hij voelt zich niet zo lekker, tijd dus om koers te zetten naar de haven. Achter het koraalrif kalmeert het water en komt er weer kleur op zijn gezicht. De familie vondt het geweldig en we krijgen nog een extraatje van hen 😎
Ons dobberend huisje en wij zelf zijn klaar om onze vrienden te ontvangen. De luchthaven is vlakbij en we besluiten de twee kilometer te wandelen. The Captain denkt een kortere weg te weten...maar na een hele tijd zien we nog steeds geen luchthaven of enige wegwijzer. Een dode grote dikke slang ligt langs de weg, het is of beter was een boa!
Na bijna een uur lopen zien we eindelijk de controletoren en vliegtuigen landen en opstijgen. Daar komt KLM aangevlogen. Daar zitten ze in!
Even later staan we in de aankomsthal, van de Internationale Luchthaven Koningin Beatrix , hen op te wachten. Na een tijdje zien we Patricia & Eric en hun dochter Louka achter de glazen deuren en verschijnen ze door de automatische deuren! Joehoe!!!
Een taxi brengt ons tot aan het Renaissance Hotel, waar de bagage en wijzelf in een groot golfkarretje tot aan de boot worden gebracht. Bubbels bezegelen onze toost op elkaar, Aruba en een fijne vakantie samen 🍾
Nog een kleinigheid gaan eten en dan zijn de kaarsjes uit.
Zensation ligt in de stad, naast het casino. De vele lichtjes van de stad en het nachtleven zijn net wat anders dan een sterrenhemel en een volle maan en de geluiden ook.
Eric verbouwt de kuip tot zijn slaapplek 😴💤
Regen is reeds voor ons wakker... Kan de zeiltrip doorgaan? Gisteren heeft het na de annulatie, geen druppel meer geregend.
Vandaag varen we naar een ligplaats voor één nacht in de Renaissance Marina, zo kunnen we onze vrienden en hun bagage makkelijker aan boord ontvangen.
Het klaart op en het Amerikaanse gezin komt aan boord. Er is genoeg wind en golven. Met gereefde zeilen maken we een indrukwekkende start langs de drie afgemeerde cruiseschepen. Achter het rif worden de golven hoger en met een mooie helling varen we met halve wind tot aan de highrise hotels. De terugtocht heeft hogere golfslag en nog meer wind in petto, met tot 34 knopen. Een gratis deckwash overspoelt onze dame en ze is helemaal in haar sas en zeilt soepel tegen de windgolven in. Iedereen geniet, of toch niet...de zoon wordt wat bleker en begint te geeuwen, hij voelt zich niet zo lekker, tijd dus om koers te zetten naar de haven. Achter het koraalrif kalmeert het water en komt er weer kleur op zijn gezicht. De familie vondt het geweldig en we krijgen nog een extraatje van hen 😎
Ons dobberend huisje en wij zelf zijn klaar om onze vrienden te ontvangen. De luchthaven is vlakbij en we besluiten de twee kilometer te wandelen. The Captain denkt een kortere weg te weten...maar na een hele tijd zien we nog steeds geen luchthaven of enige wegwijzer. Een dode grote dikke slang ligt langs de weg, het is of beter was een boa!
Na bijna een uur lopen zien we eindelijk de controletoren en vliegtuigen landen en opstijgen. Daar komt KLM aangevlogen. Daar zitten ze in!
Even later staan we in de aankomsthal, van de Internationale Luchthaven Koningin Beatrix , hen op te wachten. Na een tijdje zien we Patricia & Eric en hun dochter Louka achter de glazen deuren en verschijnen ze door de automatische deuren! Joehoe!!!
Een taxi brengt ons tot aan het Renaissance Hotel, waar de bagage en wijzelf in een groot golfkarretje tot aan de boot worden gebracht. Bubbels bezegelen onze toost op elkaar, Aruba en een fijne vakantie samen 🍾
Nog een kleinigheid gaan eten en dan zijn de kaarsjes uit.
Zensation ligt in de stad, naast het casino. De vele lichtjes van de stad en het nachtleven zijn net wat anders dan een sterrenhemel en een volle maan en de geluiden ook.
Eric verbouwt de kuip tot zijn slaapplek 😴💤
dinsdag 27 december 2016
Aruba, Oranjestad, Surfside Bay 3(Caraïben)
Zondag, 25 december '16
Regen is alweer de spelbreker...de zeiltrip gaat niet door en wordt uitgesteld naar morgen.
De achterkajuiten worden leeggemaakt en klaargemaakt voor onze vrienden die morgenavond arriveren. Joepie!!!
Ondertussen krijgen we een mail van Nieuw-Zeelanders Lesley & Stu van SY Sula, die we in Carriacou leerden kennen. Ze staan op de werf met een gebroken roer en nodigen ons uit voor kerstbubbels. Dat moet je ons geen twee keer vragen 😉
Met hapjes en een fles bubbels dinghieën we naar de werf. Kerstvrouw Lesley & kerstman Stu verwelkomen ons. De uren vliegen weer te snel en het is weer véél te gezellig wanneer we net voor het donker afscheid nemen om zonder lampje tijdig ons huisje bereiken.
De Amberjack wordt klaargemaakt en voortreffelijk gevonden. Deze vis hopen we ook aan onze vishaak te treffen!
Regen is alweer de spelbreker...de zeiltrip gaat niet door en wordt uitgesteld naar morgen.
De achterkajuiten worden leeggemaakt en klaargemaakt voor onze vrienden die morgenavond arriveren. Joepie!!!
Ondertussen krijgen we een mail van Nieuw-Zeelanders Lesley & Stu van SY Sula, die we in Carriacou leerden kennen. Ze staan op de werf met een gebroken roer en nodigen ons uit voor kerstbubbels. Dat moet je ons geen twee keer vragen 😉
Met hapjes en een fles bubbels dinghieën we naar de werf. Kerstvrouw Lesley & kerstman Stu verwelkomen ons. De uren vliegen weer te snel en het is weer véél te gezellig wanneer we net voor het donker afscheid nemen om zonder lampje tijdig ons huisje bereiken.
De Amberjack wordt klaargemaakt en voortreffelijk gevonden. Deze vis hopen we ook aan onze vishaak te treffen!
Aruba, Oranjestad, Surfside Bay 2(Caraïben)
Zaterdag, 24 december '16
Via videogesprekken worden kerstwensen gedeeld met familie & vrienden en schuiven we hier en daar letterlijk mee aan de feesttafel en zien allerlei lekkers passeren 😍
In de haven hopen we de binnenvarende vissers te treffen en een visje te kunnen kopen. We treffen slechts één man die in een razend tempo drie vissen nauwkeurig fileert. De Mahi Mahi, tonijn en Amberjack blijken gevangen door een Amerikaanse dame, Robyn, die voor de vistrip betaald heeft. Ze wil ons wél een stuk 'Amberjack' verkopen. Na een praatje komen we tot een overeenkomst en krijgen de vis in ruil voor een zeiltripje met haar gezin voor twee uur. Afspraak morgenvroeg.
In de stad is het druk en enkele uren voor ons kerstdiner besluiten we alvast met het dessert te beginnen: een Italiaans ijsje en milkshake.
Bij zonsondergang kraken we een fles Portugese Rozé bubbels.
The Captain dekt de feesttafel, maar een bui is de spelbreker van het moment. Gelukkig blijft die slechts enkele minuten en kunnen we de feestelijkheden hervatten en het voorgerecht bereiden. Mijn kerstoutfit bestaat uit the Captain zijn sexy six-pack schort 😜
We genieten van scampi op een bedje Wakamé.
Het stoofvlees wordt opgewarmd en de frietketel met vet opgezet.
Stoofvlees, friet, witloofsla op een bedje van rucola...het smaakt verrukkelijk 😋
The Captain zijn lievelingsgerecht is er 'niet zonder slag of stoot' gekomen, maar al doende leert men, hé. En hoe gaat het gezegde? 'Wat vrouwke gaarne mag, eet ventje elke dag'. Nou, op Zensation zijn de huisregels omgedraaid... hi, hi, hi,...😂
Fijne Kerstdagen, succes met jullie kookkunsten en smakelijk.
Via videogesprekken worden kerstwensen gedeeld met familie & vrienden en schuiven we hier en daar letterlijk mee aan de feesttafel en zien allerlei lekkers passeren 😍
In de haven hopen we de binnenvarende vissers te treffen en een visje te kunnen kopen. We treffen slechts één man die in een razend tempo drie vissen nauwkeurig fileert. De Mahi Mahi, tonijn en Amberjack blijken gevangen door een Amerikaanse dame, Robyn, die voor de vistrip betaald heeft. Ze wil ons wél een stuk 'Amberjack' verkopen. Na een praatje komen we tot een overeenkomst en krijgen de vis in ruil voor een zeiltripje met haar gezin voor twee uur. Afspraak morgenvroeg.
In de stad is het druk en enkele uren voor ons kerstdiner besluiten we alvast met het dessert te beginnen: een Italiaans ijsje en milkshake.
Bij zonsondergang kraken we een fles Portugese Rozé bubbels.
The Captain dekt de feesttafel, maar een bui is de spelbreker van het moment. Gelukkig blijft die slechts enkele minuten en kunnen we de feestelijkheden hervatten en het voorgerecht bereiden. Mijn kerstoutfit bestaat uit the Captain zijn sexy six-pack schort 😜
We genieten van scampi op een bedje Wakamé.
Het stoofvlees wordt opgewarmd en de frietketel met vet opgezet.
Stoofvlees, friet, witloofsla op een bedje van rucola...het smaakt verrukkelijk 😋
The Captain zijn lievelingsgerecht is er 'niet zonder slag of stoot' gekomen, maar al doende leert men, hé. En hoe gaat het gezegde? 'Wat vrouwke gaarne mag, eet ventje elke dag'. Nou, op Zensation zijn de huisregels omgedraaid... hi, hi, hi,...😂
Fijne Kerstdagen, succes met jullie kookkunsten en smakelijk.
zaterdag 24 december 2016
Aruba, Oranjestad: Kerstwensen (Caraïben)
KERSTWENSEN:
We wensen jullie allen fijne feestdagen & eindejaar en een SPETTEREND 'Nieuw' jaar.
Dat je elke dag dankbaar mag zijn voor iets, wees goed en behulpzaam voor elkaar en vind niets 'vanzelfsprekend'!
Geniet van elkaar, de natuur en het leven. Probeer het positieve in iets negatiefs te vinden en imperfectie te waarderen en accepteren en als 'mooi' te beschouwen...
Het leven is een wonder. Het is bijzonder en speciaal...niet vanzelfsprekend.
You only live once: live life at it's fullest!!!
Bedankt trouwe lezers voor het volgen en lezen van onze avonturen xxx
Véél liefs uit het zonnige, warme Aruba,
Cindy & Geert en Zensation ⛵️
Klik op deze link voor onze kerstkaarten:
http://zensationsailing.tumblr.com/
Klik op foto's om ze in ware grootte te zien 📸
We wensen jullie allen fijne feestdagen & eindejaar en een SPETTEREND 'Nieuw' jaar.
Dat je elke dag dankbaar mag zijn voor iets, wees goed en behulpzaam voor elkaar en vind niets 'vanzelfsprekend'!
Geniet van elkaar, de natuur en het leven. Probeer het positieve in iets negatiefs te vinden en imperfectie te waarderen en accepteren en als 'mooi' te beschouwen...
Het leven is een wonder. Het is bijzonder en speciaal...niet vanzelfsprekend.
You only live once: live life at it's fullest!!!
Bedankt trouwe lezers voor het volgen en lezen van onze avonturen xxx
Véél liefs uit het zonnige, warme Aruba,
Cindy & Geert en Zensation ⛵️
Klik op deze link voor onze kerstkaarten:
http://zensationsailing.tumblr.com/
Klik op foto's om ze in ware grootte te zien 📸
Aruba, Oranjestad, Surfside Bay (Caraïben)
Vrijdag, 23 december 16
Al vroeg stappen we de weg naar het stadion, waarachter zich de wasserij 'Easy Wash' bevind. Hier wordt ons Spaans op de proef gesteld...nada, nienté,... De dame begrijpt géén woord Nederlands of Engels. Gelukkig schiet één van de andere klanten ons ter hulp en kan er van het Nederlands naar het Spaans gecommuniceerd worden. De wasjes kunnen gedraaid worden en wanneer de droogkast opstart gaan we even de buurt verkennen. We merken een koffiebar op die in een boekenwinkel gevestigd is. Na een 'tea for one' en een warme choco en een speculaasje wandelen we door de gezellige winkel.
We vinden een sobere houten kerstboom met lichtjes en we gaan dan toch overstag...met de boom en een set lichtjes zullen we morgenavond een beetje kerstsfeer op Zensation brengen.
Ondertussen wordt het Kerstgerecht al klaargemaakt: 'Stoofvlees' met een donkere Leffe! Jawél, de supermarkt hier heeft een heel rek aan Belgische bieren.
De snelkookpan staat klaar, de blokjes vlees worden aangebraden en verwijdert, een uitje en wat knoflook erin, blussen met het bier, vlees er weer bij, kruiden met peper & zout, tijm en laurier erin, boterham met graanmosterd en alles net onderzetten met water. Deksel erop en stomen maar. Al snel komen de lekkere geuren tot in de kuip...het drukventiel komt maar niet naar boven en plots ruiken we een verbrande geur! O, ooo...dat is geen goed teken. Vuur uit, stoom eraf laten en deksel openen...ja hoor, de onderkant is aangekoekt 😏 Wat is er misgegaan? Het recept en de werkwijze zijn feilloos opgevolgd...De stoomindicator lijkt defect.
Een reddingspoging wordt ingezet: andere pot, harde stukjes eraf snijden en laten pruttelen op een laag vuurtje. Ook hier gaat het zelfs bij regelmatig roeren mis: al snel koekt het weer aan en tijdens het roeren spetterd er hete saus op mijn buik en bil 😱
Tja, veiligheidsregel nummer één: 'koken met kleren aan' is niet in acht genomen, aangezien de outfit 'bikini' hier de garderobe overheerst en koken in een sauna niet meer om het lijf vraagt...😉 Les geleerd en de keukenschort wordt gezocht en voorgebonden...
Pot nummer drie krijgt de laatste kans!
Het ruikt en smaakt heerlijk. We zullen wél zien morgen en anders hebben we nog spaghetti van deze avond over om als alternatief gerecht op te eten.
Al vroeg stappen we de weg naar het stadion, waarachter zich de wasserij 'Easy Wash' bevind. Hier wordt ons Spaans op de proef gesteld...nada, nienté,... De dame begrijpt géén woord Nederlands of Engels. Gelukkig schiet één van de andere klanten ons ter hulp en kan er van het Nederlands naar het Spaans gecommuniceerd worden. De wasjes kunnen gedraaid worden en wanneer de droogkast opstart gaan we even de buurt verkennen. We merken een koffiebar op die in een boekenwinkel gevestigd is. Na een 'tea for one' en een warme choco en een speculaasje wandelen we door de gezellige winkel.
We vinden een sobere houten kerstboom met lichtjes en we gaan dan toch overstag...met de boom en een set lichtjes zullen we morgenavond een beetje kerstsfeer op Zensation brengen.
Ondertussen wordt het Kerstgerecht al klaargemaakt: 'Stoofvlees' met een donkere Leffe! Jawél, de supermarkt hier heeft een heel rek aan Belgische bieren.
De snelkookpan staat klaar, de blokjes vlees worden aangebraden en verwijdert, een uitje en wat knoflook erin, blussen met het bier, vlees er weer bij, kruiden met peper & zout, tijm en laurier erin, boterham met graanmosterd en alles net onderzetten met water. Deksel erop en stomen maar. Al snel komen de lekkere geuren tot in de kuip...het drukventiel komt maar niet naar boven en plots ruiken we een verbrande geur! O, ooo...dat is geen goed teken. Vuur uit, stoom eraf laten en deksel openen...ja hoor, de onderkant is aangekoekt 😏 Wat is er misgegaan? Het recept en de werkwijze zijn feilloos opgevolgd...De stoomindicator lijkt defect.
Een reddingspoging wordt ingezet: andere pot, harde stukjes eraf snijden en laten pruttelen op een laag vuurtje. Ook hier gaat het zelfs bij regelmatig roeren mis: al snel koekt het weer aan en tijdens het roeren spetterd er hete saus op mijn buik en bil 😱
Tja, veiligheidsregel nummer één: 'koken met kleren aan' is niet in acht genomen, aangezien de outfit 'bikini' hier de garderobe overheerst en koken in een sauna niet meer om het lijf vraagt...😉 Les geleerd en de keukenschort wordt gezocht en voorgebonden...
Pot nummer drie krijgt de laatste kans!
Het ruikt en smaakt heerlijk. We zullen wél zien morgen en anders hebben we nog spaghetti van deze avond over om als alternatief gerecht op te eten.
Aruba, Secu Di Coco - Eagle Beach - Oranjestad(Caraïben)
Donderdag, 22 december '16
Na het ontwaken verleggen we ons nog een stukje verderop, bij Eagle Beach en de lowrise hotels.
Al vroeg beginnen de jetski's om ons heen te snorren!
Tegen de middag schuiven we over de rollers het strand op, nabij de jetski's. Één van de werknemers komt ons tegemoet en maakt een praatje. Hij is zoals zo velen onder de indruk over ons plan/avontuur. Hier kunnen we ons Dinghietje wél leggen. Boom, steiger of dergelijke is er niet om aan vast te maken!
Een strandwandeling door het mulle zand met brandende kuiten en billen is eenvoudiger dan in de branding op de steile schuine helling te stappen. Het is een eindje tot aan de landpunt, van daar stappen we langs de weg terug. Daar ontdekken we de grote supermarkt 'Super Food'. Het moment om het feestmenu voor de komende dagen te bepalen en de ingrediënten aan te kopen. Een kerstkalkoen gaat het niet worden en een kerstvis hebben we ook nog niet gevangen. Wat willen we graag eten en nog belangrijker: wat kunnen we hier kopen?!
Het is gelijk aan de Nederlandse 'Jumbo' en er is een restaurant, drogist, speelgoedwinkel 'Intertoys' en interieurwinkel 'Casa'(Belgisch) aanwezig. Nou, daar wil ik wél een kijkje gaan nemen ;-)
De supermarkt is netjes en heeft een ruime keuze. De bakkerij met patisserie wordt uitgebreid bezocht door the Captain! Hij houdt niet van winkelen, maar als de toetjes naar hem lachten is hij happy en kan hij ze niet weerstaan, hi, hi, hi,...
Met onze boodschappentassen bereiken we het strand en laden alles in de bijboot. Onze enthousiaste nieuwe vriend komt ons helpen weer te water te gaan...wou wat heeft hij een power en snelheid! We vliegen de helling af...de zee in...
Alé hop, anker op en terug naar de ankerplek in Oranjestad, Surfside Bay, aan het vliegveld.
Nog net voor het donker kunnen we een verkenningswandeling maken naar de wasserij. Een eindje wandelen van het strand, maar ze bestaat (Google weet toch véél, hé) en is morgen open, dat is goed nieuws.
Voor zonsondergang zijn we weer aan boord...
Na het ontwaken verleggen we ons nog een stukje verderop, bij Eagle Beach en de lowrise hotels.
Al vroeg beginnen de jetski's om ons heen te snorren!
Tegen de middag schuiven we over de rollers het strand op, nabij de jetski's. Één van de werknemers komt ons tegemoet en maakt een praatje. Hij is zoals zo velen onder de indruk over ons plan/avontuur. Hier kunnen we ons Dinghietje wél leggen. Boom, steiger of dergelijke is er niet om aan vast te maken!
Een strandwandeling door het mulle zand met brandende kuiten en billen is eenvoudiger dan in de branding op de steile schuine helling te stappen. Het is een eindje tot aan de landpunt, van daar stappen we langs de weg terug. Daar ontdekken we de grote supermarkt 'Super Food'. Het moment om het feestmenu voor de komende dagen te bepalen en de ingrediënten aan te kopen. Een kerstkalkoen gaat het niet worden en een kerstvis hebben we ook nog niet gevangen. Wat willen we graag eten en nog belangrijker: wat kunnen we hier kopen?!
Het is gelijk aan de Nederlandse 'Jumbo' en er is een restaurant, drogist, speelgoedwinkel 'Intertoys' en interieurwinkel 'Casa'(Belgisch) aanwezig. Nou, daar wil ik wél een kijkje gaan nemen ;-)
De supermarkt is netjes en heeft een ruime keuze. De bakkerij met patisserie wordt uitgebreid bezocht door the Captain! Hij houdt niet van winkelen, maar als de toetjes naar hem lachten is hij happy en kan hij ze niet weerstaan, hi, hi, hi,...
Met onze boodschappentassen bereiken we het strand en laden alles in de bijboot. Onze enthousiaste nieuwe vriend komt ons helpen weer te water te gaan...wou wat heeft hij een power en snelheid! We vliegen de helling af...de zee in...
Alé hop, anker op en terug naar de ankerplek in Oranjestad, Surfside Bay, aan het vliegveld.
Nog net voor het donker kunnen we een verkenningswandeling maken naar de wasserij. Een eindje wandelen van het strand, maar ze bestaat (Google weet toch véél, hé) en is morgen open, dat is goed nieuws.
Voor zonsondergang zijn we weer aan boord...
Aruba, Secu Di Coco(Caraïben)
Woensdag, 21 december '16
Met de verrekijker hebben we de kust afgespeurd op zoek naar een landingsplaats met de bijboot. Ook hier zien we de golven met grote krulslagen het strand oprollen! Gaan we de natte landing droog houden?! Het niveauverschil tussen zee en strand bedraagt enkele meters steile zandmuur. Vandaar de brekers! Naast een Beachbar die op palen tot in de zee loopt, varen we het strand op en slepen ons Dhingietje naar boven. Landing gelukt :-))
Er loopt hier security rond, dus kunnen we de dinghy veilig achterlaten. En vastmaken aan de houten palen van de Beachbar. Langs de mega hotelcomplexen loopt een wandelpad. We merken op dat er weinig of geen controle is en je zo een hoteltuin zou kunnen binnenwandelen en aan het zwembad gaan liggen... Gaan we hotelcrashen?!
Achter de hotels zijn enkele openlucht winkelcentra met tientallen horecagelegenheden, vooral gericht op het uitgaansleven. Nu is het hier rustig, straks zal het tot leven komen. Dat willen we wél zien.
We verkiezen een drankje op het strand aan één van de beachbars. En gelijk ga ik even hotelcrashen, weliswaar voor een toiletbezoek en op doorverwijzing van de Beachbar. The Captain probeert het even later in een ander hoteltuin(zonder doorverwijzing van een Beachbar), hi, hi, hi,... Zo makkelijk gaat dat. Volgende keer brengen we onze zwemspullen mee ;-)
Enkele uren later keren we terug naar de boulevard. Er begint meer beweging te komen en we kiezen een restaurantje uit. Na het etentje en zonsondergang wandelen we terug langs verlichte zaken en kraampjes. Muziek, bands en andere artiesten zorgen voor entertainment.
Het echte nachtleven laten we aan ons voorbij gaan, aan boord horen we tot in de vroege uurtjes de weerklanken er van ;-)
Met de verrekijker hebben we de kust afgespeurd op zoek naar een landingsplaats met de bijboot. Ook hier zien we de golven met grote krulslagen het strand oprollen! Gaan we de natte landing droog houden?! Het niveauverschil tussen zee en strand bedraagt enkele meters steile zandmuur. Vandaar de brekers! Naast een Beachbar die op palen tot in de zee loopt, varen we het strand op en slepen ons Dhingietje naar boven. Landing gelukt :-))
Er loopt hier security rond, dus kunnen we de dinghy veilig achterlaten. En vastmaken aan de houten palen van de Beachbar. Langs de mega hotelcomplexen loopt een wandelpad. We merken op dat er weinig of geen controle is en je zo een hoteltuin zou kunnen binnenwandelen en aan het zwembad gaan liggen... Gaan we hotelcrashen?!
Achter de hotels zijn enkele openlucht winkelcentra met tientallen horecagelegenheden, vooral gericht op het uitgaansleven. Nu is het hier rustig, straks zal het tot leven komen. Dat willen we wél zien.
We verkiezen een drankje op het strand aan één van de beachbars. En gelijk ga ik even hotelcrashen, weliswaar voor een toiletbezoek en op doorverwijzing van de Beachbar. The Captain probeert het even later in een ander hoteltuin(zonder doorverwijzing van een Beachbar), hi, hi, hi,... Zo makkelijk gaat dat. Volgende keer brengen we onze zwemspullen mee ;-)
Enkele uren later keren we terug naar de boulevard. Er begint meer beweging te komen en we kiezen een restaurantje uit. Na het etentje en zonsondergang wandelen we terug langs verlichte zaken en kraampjes. Muziek, bands en andere artiesten zorgen voor entertainment.
Het echte nachtleven laten we aan ons voorbij gaan, aan boord horen we tot in de vroege uurtjes de weerklanken er van ;-)
Aruba, Oranjestad - Malmok Beach - Secu Di Coco(Caraïben)
Dinsdag, 20 december '16
Op voorzeil varen we langs de drie afgemeerde cruiseschepen, tussen het koraalrif en hen in. Best indrukwekkend en dat zullen een aantal passagiers ook denken, want we zien dat onze dame op tientallen camera's/smartphones wordt vastgelegd. 't Blijft een gat in de markt: per foto van Zensation een kleine bijdrage ontvangen! Dit zou een goede aanvulling zijn voor de boordkas ;-)
Langst de kust zeilen we naar Westpunt, of eerder varen op motor, want na de landpunt krijgen we de wind van voor. De gebouwen van de hotels worden hoger, dit geeft ons een Belgisch kustgevoel of Canarisch, daar heb je ook eilanden met plaatsen aan de kust waar zulke mastodonten staan. Onze voorkeur gaat naar de laagbouw met palmbomen op het strand. Er wordt hier gesproken van highrise en lowrise hotels en zo staan ze ook vermeld op de map van het eiland.
Het is slechts een kleine vier mijl varen en binnen het uur zijn we bij Boca Catalina Beach bij Malmok Beach. Een populaire snorkelplek/-en, dat is duidelijk door het aantal aanwezige excursieboten/-catamarans.
Er staat hier een hevige branding en aan land gaan zal geen sinecure zijn!
Na ons ontbijt worden de snorkels opgezet. Zo ontdekken we dat de bodem uit verharde koraalgrond bestaat en het anker niet is ingegraven, maar op het gewicht van de ketting en zichzelf onze dame op haar plek houdt. Het waait hier constant tussen de 25 en 30 knopen. Vandaag iets minder... kunnen we zo de nacht in gaan?
We besluiten een stukje terug te varen en onze kans te wagen voor de highrise hotels. Ik zie nog net iets groot donker onder water gaan...een dolfijn of een griende? Bij het strand Secu Di Coco kunnen we het anker in het zand droppen. Het is hier druk met verscheidene watersporten voor het uitgerekte zandstrand. Surfers, kiters, jetski's, parasail, enz... komen langs ons. Maar al snel valt de avond en keert de rust op het water weer, de lichten van de grote gebouwen gaan aan en muziek weerklinkt in de verte.
Op voorzeil varen we langs de drie afgemeerde cruiseschepen, tussen het koraalrif en hen in. Best indrukwekkend en dat zullen een aantal passagiers ook denken, want we zien dat onze dame op tientallen camera's/smartphones wordt vastgelegd. 't Blijft een gat in de markt: per foto van Zensation een kleine bijdrage ontvangen! Dit zou een goede aanvulling zijn voor de boordkas ;-)
Langst de kust zeilen we naar Westpunt, of eerder varen op motor, want na de landpunt krijgen we de wind van voor. De gebouwen van de hotels worden hoger, dit geeft ons een Belgisch kustgevoel of Canarisch, daar heb je ook eilanden met plaatsen aan de kust waar zulke mastodonten staan. Onze voorkeur gaat naar de laagbouw met palmbomen op het strand. Er wordt hier gesproken van highrise en lowrise hotels en zo staan ze ook vermeld op de map van het eiland.
Het is slechts een kleine vier mijl varen en binnen het uur zijn we bij Boca Catalina Beach bij Malmok Beach. Een populaire snorkelplek/-en, dat is duidelijk door het aantal aanwezige excursieboten/-catamarans.
Er staat hier een hevige branding en aan land gaan zal geen sinecure zijn!
Na ons ontbijt worden de snorkels opgezet. Zo ontdekken we dat de bodem uit verharde koraalgrond bestaat en het anker niet is ingegraven, maar op het gewicht van de ketting en zichzelf onze dame op haar plek houdt. Het waait hier constant tussen de 25 en 30 knopen. Vandaag iets minder... kunnen we zo de nacht in gaan?
We besluiten een stukje terug te varen en onze kans te wagen voor de highrise hotels. Ik zie nog net iets groot donker onder water gaan...een dolfijn of een griende? Bij het strand Secu Di Coco kunnen we het anker in het zand droppen. Het is hier druk met verscheidene watersporten voor het uitgerekte zandstrand. Surfers, kiters, jetski's, parasail, enz... komen langs ons. Maar al snel valt de avond en keert de rust op het water weer, de lichten van de grote gebouwen gaan aan en muziek weerklinkt in de verte.
woensdag 21 december 2016
Aruba, Oranjestad, Surfside Bay 3(Caraïben)
Maandag, 19 december '16
Caya G.F. Betico Croes is een winkelstraat met een laan gevormd door palmbomen, waar tussen een tramspoor loopt en trams/trolleys doorheen rijden. Een gezellige straat met low-budget winkels, alsook Mango, Zara, Nike, enz...
Langs de boulevard en in het Renaissance hotel bevinden zich de duurdere winkels, o.a.: Dolce & Gabbana, Michael Kors, Gucci, enz...
Aan de waterkant in de buurt van de cruiseterminal staan houten kraampjes gevuld met allerlei souvenirs. Wanneer er geen cruiseboten zijn is het hier stilletjes en zijn er weinige kraampjes gevuld.
In de stad merkten we reeds op verschillende plaatsen beelden op van blauw gekleurde paarden. Daar moet een verhaal achter zitten, toch?! Het gaat namelijk over de 'Paardenbaai' of 'Horse Bay', deze naam verwierf de natuurlijke haven omdat er op die locatie veel paardenhandel werd bedreven wat heel belangrijk was voor de economie en daardoor het centrum van het eiland werd. Er werden op het eiland duizenden paarden gefokt om te verkopen aan andere Caribische eilanden. Deze paarden werden daar gebruikt voor het werk op de suikerrietplantages.
Dit dateerde vanaf de Spaanse Kolonisatie gedurende 1500 en zou bijna vier eeuwen standhouden, alsook onder het West-Indische en Nederlandse bewind.
Het belang van de Caraïbische Zee en de Horse Bay/Paardenbaai wordt gesymboliseerd door de blauwe kleur en wijst op het vervoer van de paarden van en naar het eiland.
De acht paarden staan verspreid over de stad en hebben elk een naam. Zo kan je Rosalinda, Saturnina, Escapia, Sinforosa, Eufrosina, Ambrosia, Bonifacia & Celestina bewonderen, fotograferen en de betekenis van hun namen achterhalen.
Bij de haven gaan we op zoek naar vissers. Maar volgens één van hen zijn we te laat om nog een visje te kopen moeten we tegen de middag er zijn, dan komen de meeste vissers binnen.
Dan wordt het maar een visje uit de diepvriezer van de kleine Chinese buurtwinkel, die ons heerlijk smaakt na een bezoekje aan het kookvuur vergezeld van heerlijke kruiden en knoflook ;-)
Caya G.F. Betico Croes is een winkelstraat met een laan gevormd door palmbomen, waar tussen een tramspoor loopt en trams/trolleys doorheen rijden. Een gezellige straat met low-budget winkels, alsook Mango, Zara, Nike, enz...
Langs de boulevard en in het Renaissance hotel bevinden zich de duurdere winkels, o.a.: Dolce & Gabbana, Michael Kors, Gucci, enz...
Aan de waterkant in de buurt van de cruiseterminal staan houten kraampjes gevuld met allerlei souvenirs. Wanneer er geen cruiseboten zijn is het hier stilletjes en zijn er weinige kraampjes gevuld.
In de stad merkten we reeds op verschillende plaatsen beelden op van blauw gekleurde paarden. Daar moet een verhaal achter zitten, toch?! Het gaat namelijk over de 'Paardenbaai' of 'Horse Bay', deze naam verwierf de natuurlijke haven omdat er op die locatie veel paardenhandel werd bedreven wat heel belangrijk was voor de economie en daardoor het centrum van het eiland werd. Er werden op het eiland duizenden paarden gefokt om te verkopen aan andere Caribische eilanden. Deze paarden werden daar gebruikt voor het werk op de suikerrietplantages.
Dit dateerde vanaf de Spaanse Kolonisatie gedurende 1500 en zou bijna vier eeuwen standhouden, alsook onder het West-Indische en Nederlandse bewind.
Het belang van de Caraïbische Zee en de Horse Bay/Paardenbaai wordt gesymboliseerd door de blauwe kleur en wijst op het vervoer van de paarden van en naar het eiland.
De acht paarden staan verspreid over de stad en hebben elk een naam. Zo kan je Rosalinda, Saturnina, Escapia, Sinforosa, Eufrosina, Ambrosia, Bonifacia & Celestina bewonderen, fotograferen en de betekenis van hun namen achterhalen.
Bij de haven gaan we op zoek naar vissers. Maar volgens één van hen zijn we te laat om nog een visje te kopen moeten we tegen de middag er zijn, dan komen de meeste vissers binnen.
Dan wordt het maar een visje uit de diepvriezer van de kleine Chinese buurtwinkel, die ons heerlijk smaakt na een bezoekje aan het kookvuur vergezeld van heerlijke kruiden en knoflook ;-)
Aruba, Oranjestad, Surfside Bay 2(Caraïben)
Zondag, 18 december '16
In de stad treffen we vele gesloten zaken aan, het is ten slotte zondag, maar dat er zoveel horecazaken gesloten zijn, verbaast ons.
Bij de Nederlandse zaak ' doen we ons te goed aan een ijscoupe en portie poffertjes, hi, hi, hi,...
Aan de kano-club, waar ons Dinghietje ligt, staat het strand vol wagens met aanhangwagens en zien we tientallen jetskiërs door het water sjezen! Voor de locals is zondag=stranddag.
Weer aan boord staat er een 'Belgische specialiteit' op het menu. Hiervoor wordt er een nieuwe aankoop uitgetest, nml. een frietketeltje, d.w.z. een kookpot met draagmand in. Tja, als 'echte Belgen' kunnen we toch niet de wereld omzeilen zonder een frietpot zeker! Het heeft lang geduurd voor we één aangeschaft hebben en we hebben er ontelbare keren om gelachen, wanneer deze vraag gesteld werd of over gesproken werd. Het is er geen op elektriciteit geworden, maar een keteltje die we op het gasfornuis kunnen gebruiken. Pluspunt: sneller dan in de oven. Minpunt: niet te gebruiken tijdens het zeilen/varen natuurlijk!
The Captain ontpopt zich als frituurist...het branddeken in handbereik... De frietjes beginnen langzaamaan te kleuren en een krokant korstje te vormen. Goudbruin worden ze met de nodige zorg en voorzichtigheid uitgeschud en geserveerd.
Toppie! Njam njam :-))
In de stad treffen we vele gesloten zaken aan, het is ten slotte zondag, maar dat er zoveel horecazaken gesloten zijn, verbaast ons.
Bij de Nederlandse zaak ' doen we ons te goed aan een ijscoupe en portie poffertjes, hi, hi, hi,...
Aan de kano-club, waar ons Dinghietje ligt, staat het strand vol wagens met aanhangwagens en zien we tientallen jetskiërs door het water sjezen! Voor de locals is zondag=stranddag.
Weer aan boord staat er een 'Belgische specialiteit' op het menu. Hiervoor wordt er een nieuwe aankoop uitgetest, nml. een frietketeltje, d.w.z. een kookpot met draagmand in. Tja, als 'echte Belgen' kunnen we toch niet de wereld omzeilen zonder een frietpot zeker! Het heeft lang geduurd voor we één aangeschaft hebben en we hebben er ontelbare keren om gelachen, wanneer deze vraag gesteld werd of over gesproken werd. Het is er geen op elektriciteit geworden, maar een keteltje die we op het gasfornuis kunnen gebruiken. Pluspunt: sneller dan in de oven. Minpunt: niet te gebruiken tijdens het zeilen/varen natuurlijk!
The Captain ontpopt zich als frituurist...het branddeken in handbereik... De frietjes beginnen langzaamaan te kleuren en een krokant korstje te vormen. Goudbruin worden ze met de nodige zorg en voorzichtigheid uitgeschud en geserveerd.
Toppie! Njam njam :-))
maandag 19 december 2016
Aruba, Oranjestad, Surfside Bay(Caraïben)
Zaterdag, 17 december '16
Buitjes zijn ook hier aanwezig... Tja, onze plantjes houden er wél van en hebben reeds nood aan een knipbeurt ;-)
Na 't ontbijt dinghieën we naar het strand. Waar kunnen we de dinghy achterlaten? Gisteren hebben we een andere bijboot in de gaten gehouden en we varen dezelfde kant op, die leidt ons naar een kanaaltje met een bruggetje voorzien van lage doorvaarbogen. Maar we worden teruggefloten door iemand! De twee bars/restaurants op peilers boven het water zijn ook geen optie. Dan maar op het strand en vastmaken aan een boom.
Aruba, het derde en laatste eiland van de ABC-eilanden, de Nederlandse Antillen, dat we gaan ontdekken. Het is het kleinste van de drie eilanden met zijn 193 km2 en ligt het meest westelijk. Geologisch gezien behoord Aruba tot een uitloper van een bergketen van de Venezolaanse kust, die bestaat uit kalsteenplateaus en stollingsgesteentes. Het hoogste punt is de 'Jamonota' 189m.
Tot in 1985 was de belangrijkste inkomst de olieraffinaderij. Met de sluiting ervan kelderde de economie. De laatste decennia heeft de toeristenindustrie een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt, waardoor er nog maar weinig 'Holland' op het eiland overblijft. Door de talloze hotels en resorts langs de kilometers witte zandstranden, winkels, juweliers, bars, nachtclubs, discotheken, casino's, restaurants, enz... behoort Aruba tot één van de populairste vakantie-/cruisebestemmingen van de Caraïben, vooral voor de Amerikanen. Waaraan ook de opvallend vriendelijke bevolking (+_113000) hun bijdrage leveren. Hun positieve instelling is af te lezen aan de slogan 'One Happy Island', die de nummerborden van de auto's siert. De hoofdtaal is Nederlands, maar ook hier wordt Papiamento, Spaans en Engels gesproken. Engels is ook de taal waar iedereen je eerst mee aanspreekt: Toeristen, remember... Het betaalmiddel is hier AWG of AFL, de Arubaanse Florin (1€ = +_1,8AWG), maar ook de US$ wordt aanvaard en veelal als prijsaanduiding afgebeeld.
Het centrum van 'Oranjestad' is op loopafstand vanaf ons dinghy-stallingsplekje. De gebouwen ogen groot en modern. Vele winkels & -ketens en merknamen schreeuwen vanop hun gevels.
Na wat rondslenteren in de stad, zoeken we een strandbar op met zicht op ons dobberend huisje en het mooie blauw-groene water.
Buitjes zijn ook hier aanwezig... Tja, onze plantjes houden er wél van en hebben reeds nood aan een knipbeurt ;-)
Na 't ontbijt dinghieën we naar het strand. Waar kunnen we de dinghy achterlaten? Gisteren hebben we een andere bijboot in de gaten gehouden en we varen dezelfde kant op, die leidt ons naar een kanaaltje met een bruggetje voorzien van lage doorvaarbogen. Maar we worden teruggefloten door iemand! De twee bars/restaurants op peilers boven het water zijn ook geen optie. Dan maar op het strand en vastmaken aan een boom.
Aruba, het derde en laatste eiland van de ABC-eilanden, de Nederlandse Antillen, dat we gaan ontdekken. Het is het kleinste van de drie eilanden met zijn 193 km2 en ligt het meest westelijk. Geologisch gezien behoord Aruba tot een uitloper van een bergketen van de Venezolaanse kust, die bestaat uit kalsteenplateaus en stollingsgesteentes. Het hoogste punt is de 'Jamonota' 189m.
Tot in 1985 was de belangrijkste inkomst de olieraffinaderij. Met de sluiting ervan kelderde de economie. De laatste decennia heeft de toeristenindustrie een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt, waardoor er nog maar weinig 'Holland' op het eiland overblijft. Door de talloze hotels en resorts langs de kilometers witte zandstranden, winkels, juweliers, bars, nachtclubs, discotheken, casino's, restaurants, enz... behoort Aruba tot één van de populairste vakantie-/cruisebestemmingen van de Caraïben, vooral voor de Amerikanen. Waaraan ook de opvallend vriendelijke bevolking (+_113000) hun bijdrage leveren. Hun positieve instelling is af te lezen aan de slogan 'One Happy Island', die de nummerborden van de auto's siert. De hoofdtaal is Nederlands, maar ook hier wordt Papiamento, Spaans en Engels gesproken. Engels is ook de taal waar iedereen je eerst mee aanspreekt: Toeristen, remember... Het betaalmiddel is hier AWG of AFL, de Arubaanse Florin (1€ = +_1,8AWG), maar ook de US$ wordt aanvaard en veelal als prijsaanduiding afgebeeld.
Het centrum van 'Oranjestad' is op loopafstand vanaf ons dinghy-stallingsplekje. De gebouwen ogen groot en modern. Vele winkels & -ketens en merknamen schreeuwen vanop hun gevels.
Na wat rondslenteren in de stad, zoeken we een strandbar op met zicht op ons dobberend huisje en het mooie blauw-groene water.
Curacao, Santa Cruz - Aruba, Oranjestad(Caraïben)
Vrijdag, 16 december '16
Aangezien er weinig wind voorspelt wordt, besluiten we net voor zonsopkomst Curacao te verlaten en de 55NM naar Aruba af te leggen. De zeilen worden uitgevlinderd (elk naar een andere kant gezet), Maar er is te weinig wind en ze klapperen, ondanks dat het voorzeil is uitgeboomd m.b.v. de spiboom. Ik lig weer in de kajuit en kan het kletsen en klapperen boven me goed waarnemen.
Zodra ik de eerste lichtstraal zie sta ik in de kuip. We zijn nog niet veel opgeschoten en besluiten de spinnaker te zetten. En een uur later neemt de wind toe en zeilen we rustig aan een mooi tempo... gemiddelde van 8 knopen. Mooi zo!
Ik soes nog wat na in de kooi.
Al snel komt Aruba in zicht, alsook, aan bakboordzijde, Venezuela. Aan de punt van Aruba moeten we gijpen en halen de spinnaker neer. De windrichting wijzigt naar noordoost en met halve wind zeilen we gestaag verder.
Een halve mijl voor de ingang van 'Oranjestad' roepen we op VHF 16 de portcontrole/havencontrole op om toestemming te vragen om binnen te varen en in te klaren.
Iets voor 14u arriveren we aan de doorgang van het rif. Ik sta aan het roer, met een oog op de plotter en een oog op het wateren, zie ik plots donkere vlekken in het water naast de boot, wat is dat?! Rif? Koraalbommen/-rotsen? En dan...dan steken ze rustig hun kopje boven water en laten hun rugvin zien! Dolfijnen...ze begeleiden ons en heten ons welkom in Aruba. Wat een welkomstcomité. Jammer dat ik op dat moment handen en ogen te kort kom!
Dus geen foto's of extra aandacht voor onze vrienden, die heel rustig dichtbij ons blijven voor even...
Dan is het zoeken naar de nieuwe plek om in te klaren. De vorige aanlegplaats was ruw en zou veel boten beschadigd hebben! Tegen de kademuur zijn wit geschilderde houten plaaten bevestigd en de ligplaats is rustig van golven. Stootkussens/fenders hangen in grote getale naast de romp en beschermen ze.
Tijdens het aanleggen arriveert een wagen van de havencontrole en douane.
De dames stappen uit hun wagen. Portcontrole noteert de bootsnaam en douane overhandigd een formulier dat we moeten invullen aan boord en weer naar haar wagen brengen. Dan rijdt ze weg en komt even later terug met het afgestempeld formulier. Dan is het wachten op immigratie. We wachten rustig aan boord en portcontrole blijft in de wagen mee wachten. Ook immigratie arriveert met de wagen en er volgt dezelfde procedure. Papier afhalen aan de wagen, invullen aan boord, afgeven, wegrijden en gestempeld terug brengen...weer een heel andere procedure, manier van werking, dan dat we tot nu toe al ervaren hebben. Lekker makkelijk zo, kunnen rustig aan boord wachten tot alles in orde is.
Na een dik uur zijn alle documenten in orde en zijn we vriendelijk ontvangen op dit 'nieuwe' eiland. Op zoek naar een ankerplek dan op deze nieuwe bestemming.
Achter het koraalrif, aan de start- en landingsbaan van de luchthaven leggen we onze dame. Ja, de vliegtuigen in alle soorten en maten komen weer héél dichtbij. Blijft toch indrukwekkend om ze net bij ons te zien toekomen en landen. Het lawaai nemen we er gratis bij ;-)
Pelikanen zweven net boven de waterlijn en komen meermaals een visje vangen.
Hier kunnen we uren naar kijken...
We blijven lekker aan boord chillen. Nog dagen genoeg om op verkenning te gaan.
De avond valt en muziek en gezang neemt de bovenhand, het is ten slotte vrijdagavond, begin van het weekend!
Aangezien er weinig wind voorspelt wordt, besluiten we net voor zonsopkomst Curacao te verlaten en de 55NM naar Aruba af te leggen. De zeilen worden uitgevlinderd (elk naar een andere kant gezet), Maar er is te weinig wind en ze klapperen, ondanks dat het voorzeil is uitgeboomd m.b.v. de spiboom. Ik lig weer in de kajuit en kan het kletsen en klapperen boven me goed waarnemen.
Zodra ik de eerste lichtstraal zie sta ik in de kuip. We zijn nog niet veel opgeschoten en besluiten de spinnaker te zetten. En een uur later neemt de wind toe en zeilen we rustig aan een mooi tempo... gemiddelde van 8 knopen. Mooi zo!
Ik soes nog wat na in de kooi.
Al snel komt Aruba in zicht, alsook, aan bakboordzijde, Venezuela. Aan de punt van Aruba moeten we gijpen en halen de spinnaker neer. De windrichting wijzigt naar noordoost en met halve wind zeilen we gestaag verder.
Een halve mijl voor de ingang van 'Oranjestad' roepen we op VHF 16 de portcontrole/havencontrole op om toestemming te vragen om binnen te varen en in te klaren.
Iets voor 14u arriveren we aan de doorgang van het rif. Ik sta aan het roer, met een oog op de plotter en een oog op het wateren, zie ik plots donkere vlekken in het water naast de boot, wat is dat?! Rif? Koraalbommen/-rotsen? En dan...dan steken ze rustig hun kopje boven water en laten hun rugvin zien! Dolfijnen...ze begeleiden ons en heten ons welkom in Aruba. Wat een welkomstcomité. Jammer dat ik op dat moment handen en ogen te kort kom!
Dus geen foto's of extra aandacht voor onze vrienden, die heel rustig dichtbij ons blijven voor even...
Dan is het zoeken naar de nieuwe plek om in te klaren. De vorige aanlegplaats was ruw en zou veel boten beschadigd hebben! Tegen de kademuur zijn wit geschilderde houten plaaten bevestigd en de ligplaats is rustig van golven. Stootkussens/fenders hangen in grote getale naast de romp en beschermen ze.
Tijdens het aanleggen arriveert een wagen van de havencontrole en douane.
De dames stappen uit hun wagen. Portcontrole noteert de bootsnaam en douane overhandigd een formulier dat we moeten invullen aan boord en weer naar haar wagen brengen. Dan rijdt ze weg en komt even later terug met het afgestempeld formulier. Dan is het wachten op immigratie. We wachten rustig aan boord en portcontrole blijft in de wagen mee wachten. Ook immigratie arriveert met de wagen en er volgt dezelfde procedure. Papier afhalen aan de wagen, invullen aan boord, afgeven, wegrijden en gestempeld terug brengen...weer een heel andere procedure, manier van werking, dan dat we tot nu toe al ervaren hebben. Lekker makkelijk zo, kunnen rustig aan boord wachten tot alles in orde is.
Na een dik uur zijn alle documenten in orde en zijn we vriendelijk ontvangen op dit 'nieuwe' eiland. Op zoek naar een ankerplek dan op deze nieuwe bestemming.
Achter het koraalrif, aan de start- en landingsbaan van de luchthaven leggen we onze dame. Ja, de vliegtuigen in alle soorten en maten komen weer héél dichtbij. Blijft toch indrukwekkend om ze net bij ons te zien toekomen en landen. Het lawaai nemen we er gratis bij ;-)
Pelikanen zweven net boven de waterlijn en komen meermaals een visje vangen.
Hier kunnen we uren naar kijken...
We blijven lekker aan boord chillen. Nog dagen genoeg om op verkenning te gaan.
De avond valt en muziek en gezang neemt de bovenhand, het is ten slotte vrijdagavond, begin van het weekend!
Curacao, Santa Cruz 2(Caraïben)
Donderdag, 15 december '16
Dat het hier een populair 'oefengebied' is van de Marine zal niet aan ons voorbij gaan. We zagen gisteren in de verte reeds twee verschillende Marineschepen varen gedurende de dag. Gisterenavond vloog er een helikopter en even later nog één. Ging het om een reddingsoperatie, controle van ons of oefening? Wie zal het zeggen. Ze keerden terug naar hun schip...
Vanmorgen wordt onze dame extra geswanjeerd, haar heupen krijgen een extra sop-beurt, waardoor haar romp nog harder blinkt en de polierwerken hun vruchten afwerpen. Het heldere water spiegelt zichzelf in haar romp!
Na de werken is het tijd voor ontspanning. In de baai zou zich een 'Blue Room' bevinden. Wat is de 'Blauwe Kamer'?
Het een grot die mooi verlicht wordt door de zon. Deze grot ligt aan het water en enkel de ingang ligt een paar centimeter onder water, in de open ruimte achter de ingang is er een hoge grot. Doordat de zon niet direct in de grot kan schijnen, reflecteert het water dit zonlicht, waardoor dit een mooie blauwe gloed in de grot geeft.
In deze grot kan je zwemmen en niet alleen heeft de blauwe kamer een mooie kleur, ook de onderwaterwereld in de grot is mooi om te zien, veel vissen zoeken de beschutte plek op, zo kan je hier regelmatig grote groepen zien zwemmen.
We hangen ons Dinghietje aan een boei vast, naast enkele kajaks. De mensen komen net van de 'Blue Room' terug gezwommen en wijzen ons waar precies de ingang van de kamer zich bevind. Vanop het water is het onmogelijk te zien onder of achter welke rots de grot is. Als je goed oplet kan je het water er zien onderuit spuiten. Wanneer je voor de ingang in het water ligt, heb je geen idee wat er zich daar achter afspeelt.
De tip is heel simpel: de eerste meters raakt de grot het water, door in dit gedeelte onderwater te zwemmen voorkomt je een botsing met deze harde rotsen.
HOUDT ALTIJD EEN HAND BOVEN U HOOFD. Dit is de belangrijkste tip die gegeven wordt. Door je hand zal je het hoofd niet stoten, op het moment dat de hand de rots raakt zal deze automatisch het hoofd onderwater duwen.
Is de zee heel rustig, dan is het soms mogelijk om de grot in te zwemmen zonder onder water te moeten gaan. Maar houdt er rekening mee dat er een stuk onderwater gezwommen moet worden.
We zwemmen tot aan de ingang en duiken onder water en zwemmen achter elkaar aan een stukje onder de rots. Komen weer boven water en bewonderen dit natuurverschijnsel. Veel vissen zijn er op dat moment niet, maar we merken wél een bijzonder exemplaar op, nml.: de 'Lion Fish' of ook 'Koraalduivel' of 'Leeuwenvis' genoemd. Een prachtige vis met giftige stekels (tot 40cm lang) en strepen die zwierig bewegen in het water.
Toch vormt deze vis een grote bedreiging voor de Caraïbische wateren:
De koraalduivel is een tropische vis die oorspronkelijk alleen in de wateren van de Indische en Grote Oceaan voorkwam, maar vermoedelijk door uitgezette huisdieren ook in de Caribische Zee en Noord-Atlantische kust van de Verenigde Staten zijn terechtgekomen. Hier vormen ze een groot gevaar voor andere vissen aangezien de koraalduivel alle jonge vissen eet, wél honderden op één dag! Er zijn zelfs speciale programma's opgesteld om op dit dier te jagen in de gebieden waar hij van oorsprong niet thuishoort. De vis heeft geen natuurlijke vijanden en eet langzaam de zee leeg... Enkele restaurants bieden zelfs de 'Lionfish' op de kaart aan. En de smaak is voortreffelijk kunnen we je vertellen ;-)
Deze Koraalduivel zal binnenkort zeker gevangen worden, aangezien zijn aanwezigheid reeds gemeld is bij de plaatselijke duikclub, door de kajakkers.
Voor het strand 'Santa Pretu' (het zwarte strand) ligt een wrak. Even een kijkje nemen dus...altijd een beetje creepy!
Weer aan boord bedenken we ons dat we nog wat geld hebben, de lokale NAF. Daar kunnen we op Aruba niks mee kopen. En hier in de baai is enkel een barretje voor de kajakverhuur en bootexcursie naar de 'Blue Room'. Een baai verder is een resort, misschien vinden we daar een leuk restaurantje.
Anker op dus en een mijl veder weer droppen. De baai, 'Playa Lagun', heeft een een smalle inham, te smal om in te ankeren en daardoor liggen we ervoor, waar we flink rollen... Hier blijven we niet voor de nacht!
Weer anker op en droppen tussen Santa Cruz en Playa Lagun. Hier liggen we goed en kunnen we makkelijk per dinghy naar de baai varen. Het is een mooie baai en bovenop de heuvel bevind zich een bar/restaurant/duik/appartementen verhuur 'Bahia'. Met zicht op de baai en een prachtige zonsondergang genieten we van lekkere gerechten.
Afrekenen: NAFjes op, buikjes vol en zo keren we tevreden weer naar huis...
Dat het hier een populair 'oefengebied' is van de Marine zal niet aan ons voorbij gaan. We zagen gisteren in de verte reeds twee verschillende Marineschepen varen gedurende de dag. Gisterenavond vloog er een helikopter en even later nog één. Ging het om een reddingsoperatie, controle van ons of oefening? Wie zal het zeggen. Ze keerden terug naar hun schip...
Vanmorgen wordt onze dame extra geswanjeerd, haar heupen krijgen een extra sop-beurt, waardoor haar romp nog harder blinkt en de polierwerken hun vruchten afwerpen. Het heldere water spiegelt zichzelf in haar romp!
Na de werken is het tijd voor ontspanning. In de baai zou zich een 'Blue Room' bevinden. Wat is de 'Blauwe Kamer'?
Het een grot die mooi verlicht wordt door de zon. Deze grot ligt aan het water en enkel de ingang ligt een paar centimeter onder water, in de open ruimte achter de ingang is er een hoge grot. Doordat de zon niet direct in de grot kan schijnen, reflecteert het water dit zonlicht, waardoor dit een mooie blauwe gloed in de grot geeft.
In deze grot kan je zwemmen en niet alleen heeft de blauwe kamer een mooie kleur, ook de onderwaterwereld in de grot is mooi om te zien, veel vissen zoeken de beschutte plek op, zo kan je hier regelmatig grote groepen zien zwemmen.
We hangen ons Dinghietje aan een boei vast, naast enkele kajaks. De mensen komen net van de 'Blue Room' terug gezwommen en wijzen ons waar precies de ingang van de kamer zich bevind. Vanop het water is het onmogelijk te zien onder of achter welke rots de grot is. Als je goed oplet kan je het water er zien onderuit spuiten. Wanneer je voor de ingang in het water ligt, heb je geen idee wat er zich daar achter afspeelt.
De tip is heel simpel: de eerste meters raakt de grot het water, door in dit gedeelte onderwater te zwemmen voorkomt je een botsing met deze harde rotsen.
HOUDT ALTIJD EEN HAND BOVEN U HOOFD. Dit is de belangrijkste tip die gegeven wordt. Door je hand zal je het hoofd niet stoten, op het moment dat de hand de rots raakt zal deze automatisch het hoofd onderwater duwen.
Is de zee heel rustig, dan is het soms mogelijk om de grot in te zwemmen zonder onder water te moeten gaan. Maar houdt er rekening mee dat er een stuk onderwater gezwommen moet worden.
We zwemmen tot aan de ingang en duiken onder water en zwemmen achter elkaar aan een stukje onder de rots. Komen weer boven water en bewonderen dit natuurverschijnsel. Veel vissen zijn er op dat moment niet, maar we merken wél een bijzonder exemplaar op, nml.: de 'Lion Fish' of ook 'Koraalduivel' of 'Leeuwenvis' genoemd. Een prachtige vis met giftige stekels (tot 40cm lang) en strepen die zwierig bewegen in het water.
Toch vormt deze vis een grote bedreiging voor de Caraïbische wateren:
De koraalduivel is een tropische vis die oorspronkelijk alleen in de wateren van de Indische en Grote Oceaan voorkwam, maar vermoedelijk door uitgezette huisdieren ook in de Caribische Zee en Noord-Atlantische kust van de Verenigde Staten zijn terechtgekomen. Hier vormen ze een groot gevaar voor andere vissen aangezien de koraalduivel alle jonge vissen eet, wél honderden op één dag! Er zijn zelfs speciale programma's opgesteld om op dit dier te jagen in de gebieden waar hij van oorsprong niet thuishoort. De vis heeft geen natuurlijke vijanden en eet langzaam de zee leeg... Enkele restaurants bieden zelfs de 'Lionfish' op de kaart aan. En de smaak is voortreffelijk kunnen we je vertellen ;-)
Deze Koraalduivel zal binnenkort zeker gevangen worden, aangezien zijn aanwezigheid reeds gemeld is bij de plaatselijke duikclub, door de kajakkers.
Voor het strand 'Santa Pretu' (het zwarte strand) ligt een wrak. Even een kijkje nemen dus...altijd een beetje creepy!
Weer aan boord bedenken we ons dat we nog wat geld hebben, de lokale NAF. Daar kunnen we op Aruba niks mee kopen. En hier in de baai is enkel een barretje voor de kajakverhuur en bootexcursie naar de 'Blue Room'. Een baai verder is een resort, misschien vinden we daar een leuk restaurantje.
Anker op dus en een mijl veder weer droppen. De baai, 'Playa Lagun', heeft een een smalle inham, te smal om in te ankeren en daardoor liggen we ervoor, waar we flink rollen... Hier blijven we niet voor de nacht!
Weer anker op en droppen tussen Santa Cruz en Playa Lagun. Hier liggen we goed en kunnen we makkelijk per dinghy naar de baai varen. Het is een mooie baai en bovenop de heuvel bevind zich een bar/restaurant/duik/appartementen verhuur 'Bahia'. Met zicht op de baai en een prachtige zonsondergang genieten we van lekkere gerechten.
Afrekenen: NAFjes op, buikjes vol en zo keren we tevreden weer naar huis...
donderdag 15 december 2016
Curacao, Santa Cruz(Caraïben)
Woensdag, 14 december '16
Gisterenavond rolden we behoorlijk...het zou een bewogen nacht worden ;-)
Al bij al genoten we een redelijke nachtrust en is de ankerplek tegen het ochtendgloren gekalmeerd.
Nog enkele uren worden gespendeerd aan het herschikken, intasten en invoeren van alle proviand en laatste boodschappen. De inventarislijsten zijn compleet en zo hebben we weer een duidelijk overzicht van wat we kunnen nuttigen.
The Captain maakt ondertussen aan dek schoon schip en maakt gebruik van een waterrijke regenbui die het dek uitbundig spoelt. De bijboot wordt met een wonderproduct weer als nieuw.
Een snorkeltocht komt er niet van...de ene moment is het te warm, de andere te bewolkt en dan zijn we te druk met iets bezig. De verfrissende dompelingen aan de zwemtrap zijn alvast heerlijk en van harte welkom.
Een school geelvintonijnen die rond de boot jagen zorgen voor een ontspannend tussendoortje vol spektakel!
We lijken weer even alleen op de wereld: geen mens op het strand en geen andere boten... heerlijk :-)
Gisterenavond rolden we behoorlijk...het zou een bewogen nacht worden ;-)
Al bij al genoten we een redelijke nachtrust en is de ankerplek tegen het ochtendgloren gekalmeerd.
Nog enkele uren worden gespendeerd aan het herschikken, intasten en invoeren van alle proviand en laatste boodschappen. De inventarislijsten zijn compleet en zo hebben we weer een duidelijk overzicht van wat we kunnen nuttigen.
The Captain maakt ondertussen aan dek schoon schip en maakt gebruik van een waterrijke regenbui die het dek uitbundig spoelt. De bijboot wordt met een wonderproduct weer als nieuw.
Een snorkeltocht komt er niet van...de ene moment is het te warm, de andere te bewolkt en dan zijn we te druk met iets bezig. De verfrissende dompelingen aan de zwemtrap zijn alvast heerlijk en van harte welkom.
Een school geelvintonijnen die rond de boot jagen zorgen voor een ontspannend tussendoortje vol spektakel!
We lijken weer even alleen op de wereld: geen mens op het strand en geen andere boten... heerlijk :-)
Curacao, Spaanse Water - Santa Cruz(Caraïben)
Dinsdag, 13 december '16
We maken nog een keer gebruik van de gratis winkelbus van supermarkt 'Vreugdenhil' om de laatste boodschapjes te halen.
Nog even 'dag zeggen' bij enkele cruisersvrienden, schoon schip maken en om 13u anker ophalen.
Met een boot vol lekkere Nederlandse producten, frisgeurende was en Duvel verlaten we het Spaanse Water.
Op voorzeil vertrekken we richting Willemstad. De grote kleurrijke gebouwen en de drie bezoekende cruiseboten zien we reeds van ver. Eens daar voorbij neemt de wind af en zetten we het grootzeil bij.
In de verte zien we dolfijnen in grote getale, voor ons, jagen op opspringende visjes. Ze hebben geen tijd om met de boeg van onze dame te komen spelen. Toch zit er hier en daar nog een tuimelaar bij die even enkele meters boven water een kunstje toont :-))
Na een fijn zeiltochtje van vier uurtjes, droppen we het anker in helder turquoise blauw water van de baai Santa Cruz, aan de westkant van Curacao.
Hier gaan we nog enkele dagen vertoeven, alvorens door te varen naar Aruba.
We maken nog een keer gebruik van de gratis winkelbus van supermarkt 'Vreugdenhil' om de laatste boodschapjes te halen.
Nog even 'dag zeggen' bij enkele cruisersvrienden, schoon schip maken en om 13u anker ophalen.
Met een boot vol lekkere Nederlandse producten, frisgeurende was en Duvel verlaten we het Spaanse Water.
Op voorzeil vertrekken we richting Willemstad. De grote kleurrijke gebouwen en de drie bezoekende cruiseboten zien we reeds van ver. Eens daar voorbij neemt de wind af en zetten we het grootzeil bij.
In de verte zien we dolfijnen in grote getale, voor ons, jagen op opspringende visjes. Ze hebben geen tijd om met de boeg van onze dame te komen spelen. Toch zit er hier en daar nog een tuimelaar bij die even enkele meters boven water een kunstje toont :-))
Na een fijn zeiltochtje van vier uurtjes, droppen we het anker in helder turquoise blauw water van de baai Santa Cruz, aan de westkant van Curacao.
Hier gaan we nog enkele dagen vertoeven, alvorens door te varen naar Aruba.
Curacao, Spaanse Water 11(Caraïben)
Maandag, 12 december '16
Ons plantenbakje wordt eindelijk weer bevestigd met een nieuwe bieslook- & muntplant. Ze krijgen een mooie plaats onder de zonnepanelen. Altijd lekker verse kruiden, hopelijk overleven ze deze weersomstandigheden!
Tegen de middag nemen we de bus naar Willemstad. Aan het busstation, aan het Waaigat, willen we bij de overdekte, open keukens van 'Plasa Bieu' een lekker lokaal soepje eten. Jammergenoeg zijn we weer net te laat, de lunch is al volop aan de gang en de soep is uitverkocht bij alle keukens... :-(
Een verse fruitsmoothie, met extra bijvullen (de mixbeker met de overschot wordt naast je beker gezet, zodat je na enkele slurpen je beker weer kan vol schenken!) vult onze buikjes.
Eerst langs de verschillende autoriteiten om uit te klaren en dan de kerstversiering in de stad vastleggen met de camera.
We willen in de wijk 'Pietermaai' nog enkele bar/restaurants bezoeken die tot de 'must-see' plaatsen behoren volgens vrienden. Vanaf Punda is het een kleine wandeling.
Vroeger was 'Pietermaai' een gevaarlijke buurt en nu is het de 'Place to Be'! Wanneer je met locals praat over Pietermaai, vertellen ze je al gauw dat je er een paar jaar terug echt niet wilde komen. Het was er gevaarlijk, ’s nachts kon je er niet veilig over straat lopen en er stonden veel vervallen huizen. Nu, zijn we een paar jaar verder en zijn heel wat panden opgeknapt. Je slaapt er in hippe design hotels als Pietermaai Appartments of luxere hotels als Avila Beach Hotel en ’s avonds kun je er uit eten bij Ginger, Mundo Bizarro, BijBlauw of Restaurant No5. Live muziek of BBQ’s vind je in Pietermaai ook volop, ga bijvoorbeeld eens naar Rock Beach, 27 of naar Miles Jazz Cafe. Zwemmen kun je in Pietermaai bij Saint Tropez in het zwembad of je loopt wat verder door naar de stranden van het Avila Beach Hotel. De gebouwen hebben een prachtige bouwstijl en een kleurrijke uitstraling.
En zo gaan we nog even wat drinken bij 'Saint Tropez, BijBlauw en 27'.
In Punda dineren we bij de Surinamer en daarna gaan we nog even de aangestoken kerstverlichting bewonderen. De Koningin Emmabrug of pontjesbrug kreeg een extra lichtgordijn bovenaan gespannen. Mooi. Klik, klik,... een laatste blik op deze stad en dan met de bus terug naar het Spaanse Water en naar huis dinghieën.
Ons plantenbakje wordt eindelijk weer bevestigd met een nieuwe bieslook- & muntplant. Ze krijgen een mooie plaats onder de zonnepanelen. Altijd lekker verse kruiden, hopelijk overleven ze deze weersomstandigheden!
Tegen de middag nemen we de bus naar Willemstad. Aan het busstation, aan het Waaigat, willen we bij de overdekte, open keukens van 'Plasa Bieu' een lekker lokaal soepje eten. Jammergenoeg zijn we weer net te laat, de lunch is al volop aan de gang en de soep is uitverkocht bij alle keukens... :-(
Een verse fruitsmoothie, met extra bijvullen (de mixbeker met de overschot wordt naast je beker gezet, zodat je na enkele slurpen je beker weer kan vol schenken!) vult onze buikjes.
Eerst langs de verschillende autoriteiten om uit te klaren en dan de kerstversiering in de stad vastleggen met de camera.
We willen in de wijk 'Pietermaai' nog enkele bar/restaurants bezoeken die tot de 'must-see' plaatsen behoren volgens vrienden. Vanaf Punda is het een kleine wandeling.
Vroeger was 'Pietermaai' een gevaarlijke buurt en nu is het de 'Place to Be'! Wanneer je met locals praat over Pietermaai, vertellen ze je al gauw dat je er een paar jaar terug echt niet wilde komen. Het was er gevaarlijk, ’s nachts kon je er niet veilig over straat lopen en er stonden veel vervallen huizen. Nu, zijn we een paar jaar verder en zijn heel wat panden opgeknapt. Je slaapt er in hippe design hotels als Pietermaai Appartments of luxere hotels als Avila Beach Hotel en ’s avonds kun je er uit eten bij Ginger, Mundo Bizarro, BijBlauw of Restaurant No5. Live muziek of BBQ’s vind je in Pietermaai ook volop, ga bijvoorbeeld eens naar Rock Beach, 27 of naar Miles Jazz Cafe. Zwemmen kun je in Pietermaai bij Saint Tropez in het zwembad of je loopt wat verder door naar de stranden van het Avila Beach Hotel. De gebouwen hebben een prachtige bouwstijl en een kleurrijke uitstraling.
En zo gaan we nog even wat drinken bij 'Saint Tropez, BijBlauw en 27'.
In Punda dineren we bij de Surinamer en daarna gaan we nog even de aangestoken kerstverlichting bewonderen. De Koningin Emmabrug of pontjesbrug kreeg een extra lichtgordijn bovenaan gespannen. Mooi. Klik, klik,... een laatste blik op deze stad en dan met de bus terug naar het Spaanse Water en naar huis dinghieën.
Curacao, Spaanse Water 10(Caraïben)
Zondag, 11 december ' 16
De oude buitenboordmotor moet opgeborgen worden. Hiervoor moet de tank leeg en wordt de schroef in een diepe emmer met zoetwater gedraaid.
Een heel gedoe om dit alles aan boord te kunnen uitvoeren en hem dan op zijn nieuwe plekje in onze 'garage' te plaatsen.
The Captain maakt een takelsysteem om de nieuwe, zwaardere motor op de steun aan de reling te krijgen. De motor kan er net tussen en op...oef, dat is een meevaller.
In de namiddag gaan we naar KoKoMo Beach waar een 'Woodstock' festival is van verschillende bands van het eiland, waaronder die van onze vriend Antoine, 'Caribbean Courage'. Het thema 'Flower Power' is bij vele bezoekers aanwezig a.d. h.v. hun kleding en haartooi... volgende keer gaan we ook een bloemenkransje of haarlintje op ons voorhoofd binden ;-)
Een hippiemarktje zorgt voor extra sfeer. De muziek is top en we genieten...
De oude buitenboordmotor moet opgeborgen worden. Hiervoor moet de tank leeg en wordt de schroef in een diepe emmer met zoetwater gedraaid.
Een heel gedoe om dit alles aan boord te kunnen uitvoeren en hem dan op zijn nieuwe plekje in onze 'garage' te plaatsen.
The Captain maakt een takelsysteem om de nieuwe, zwaardere motor op de steun aan de reling te krijgen. De motor kan er net tussen en op...oef, dat is een meevaller.
In de namiddag gaan we naar KoKoMo Beach waar een 'Woodstock' festival is van verschillende bands van het eiland, waaronder die van onze vriend Antoine, 'Caribbean Courage'. Het thema 'Flower Power' is bij vele bezoekers aanwezig a.d. h.v. hun kleding en haartooi... volgende keer gaan we ook een bloemenkransje of haarlintje op ons voorhoofd binden ;-)
Een hippiemarktje zorgt voor extra sfeer. De muziek is top en we genieten...
Curacao, Spaanse Water 9(Caraïben)
Zaterdag 10 december '16
De nieuwe buitenboordmotor is toegekomen en met behulp van vrienden met een wagen, kunnen we onze nieuwste aanwinst naar het dinghydok krijgen en in ons Dinghietje leggen en vervoeren. Er staat behoorlijk wat wind en gepekeld komen we aan boord. Volgens the Captain gaat dit vanaf nu NIET meer voorkomen, met onze 9.8Pk. Snel wordt ons nieuwe renpaard geïnstalleerd en ingewijd...we scheuren over het Spaanse Water! Captain 'Schumacher' is HAPPY :-)) Welle weg!!! Wauw...wat gaan we snel!
Tegen de avond hebben we een afspraak met vrienden in Willemstad: nml. de gezellige buurt/wijk 'Pietermaai'. Hier is een kerstmarkt. Net zoals in België staan er kraampjes met leuke spulletjes die wél al dan niet met kerst te maken hebben en met eten & drank. Jenever, glühwein of vuurkorven zijn ver zoek... maar de sfeer is er wél. De vele leuke bars/restaurants, die hier gevestigd zijn, zijn extra sfeervol aangekleed. Wanneer de zon ondergaat, zorgt de kerstverlichting voor een extra kerstgevoel. Mooi <3
Weer aan het Spaanse Water, sjezen we in het donker terug naar huis tegen de wind en -golfjes in en...we houden het droog! Leuk zo'n zwaardere, snellere motor waar we met z'n tweeën mee in plané gaan ;-)
De nieuwe buitenboordmotor is toegekomen en met behulp van vrienden met een wagen, kunnen we onze nieuwste aanwinst naar het dinghydok krijgen en in ons Dinghietje leggen en vervoeren. Er staat behoorlijk wat wind en gepekeld komen we aan boord. Volgens the Captain gaat dit vanaf nu NIET meer voorkomen, met onze 9.8Pk. Snel wordt ons nieuwe renpaard geïnstalleerd en ingewijd...we scheuren over het Spaanse Water! Captain 'Schumacher' is HAPPY :-)) Welle weg!!! Wauw...wat gaan we snel!
Tegen de avond hebben we een afspraak met vrienden in Willemstad: nml. de gezellige buurt/wijk 'Pietermaai'. Hier is een kerstmarkt. Net zoals in België staan er kraampjes met leuke spulletjes die wél al dan niet met kerst te maken hebben en met eten & drank. Jenever, glühwein of vuurkorven zijn ver zoek... maar de sfeer is er wél. De vele leuke bars/restaurants, die hier gevestigd zijn, zijn extra sfeervol aangekleed. Wanneer de zon ondergaat, zorgt de kerstverlichting voor een extra kerstgevoel. Mooi <3
Weer aan het Spaanse Water, sjezen we in het donker terug naar huis tegen de wind en -golfjes in en...we houden het droog! Leuk zo'n zwaardere, snellere motor waar we met z'n tweeën mee in plané gaan ;-)
Curacao, Spaanse Water 8(Caraïben)
Vrijdag, 9 december '16
Regen, onweer, regen, onweer, regen... de voorspellingen kloppen! Sinds gisterenavond horen we het rustgevende geluid van regendruppels op de luiken... het geeft ons een cocoongevoel en nostalgie van België & Nederland.
Tegen de morgen lopen de regenopvangbakken alweer over!
Bij de weerberichten lezen we dat het 'slechts' 30°C wordt... Hi, hi, hi,...
Inventaris wordt verder gemaakt en producten gesorteerd.
The Captain experimenteert met de nieuwe externe harde schijven. De andere harde schijven zijn toe aan wat sorteerwerk. Je zet er maar dingen bij op, leent uit, krijgt er nog extra dingen op en zo staan: kaarten, pilots, muziek, series, films, foto's e.d. allemaal door elkaar, op alle schijven van alles iets...
Technisch hebben we toch nog een probleem: Met dit grijze weer en de vriezer in werking komen we wat energie te kort, daarom draait de motor...maar the Captain is niet tevreden over het percentage waarmee de batterijen worden bijgeladen! Dan toch maar voorlopig de nieuwe diodebrug met slechts 'twee' uitgangen installeren, in afwachting van diegene met 'drie' uitgangen, die binnen enkele weken meekomt vanuit België. En ja hoor, zo is de laadenergie weer perfect!
Tussen de regenbuien geraken we tegen Happy Hour bij 'Pirates Nest'. Maar ook daar houden we het niet droog en valt de live-music letterlijk in het water, alsook ons geplande etentje. Een alternatief stilt onze behoeften en alsnog eten we lekker in een aangename sfeer.
Regen, onweer, regen, onweer, regen... de voorspellingen kloppen! Sinds gisterenavond horen we het rustgevende geluid van regendruppels op de luiken... het geeft ons een cocoongevoel en nostalgie van België & Nederland.
Tegen de morgen lopen de regenopvangbakken alweer over!
Bij de weerberichten lezen we dat het 'slechts' 30°C wordt... Hi, hi, hi,...
Inventaris wordt verder gemaakt en producten gesorteerd.
The Captain experimenteert met de nieuwe externe harde schijven. De andere harde schijven zijn toe aan wat sorteerwerk. Je zet er maar dingen bij op, leent uit, krijgt er nog extra dingen op en zo staan: kaarten, pilots, muziek, series, films, foto's e.d. allemaal door elkaar, op alle schijven van alles iets...
Technisch hebben we toch nog een probleem: Met dit grijze weer en de vriezer in werking komen we wat energie te kort, daarom draait de motor...maar the Captain is niet tevreden over het percentage waarmee de batterijen worden bijgeladen! Dan toch maar voorlopig de nieuwe diodebrug met slechts 'twee' uitgangen installeren, in afwachting van diegene met 'drie' uitgangen, die binnen enkele weken meekomt vanuit België. En ja hoor, zo is de laadenergie weer perfect!
Tussen de regenbuien geraken we tegen Happy Hour bij 'Pirates Nest'. Maar ook daar houden we het niet droog en valt de live-music letterlijk in het water, alsook ons geplande etentje. Een alternatief stilt onze behoeften en alsnog eten we lekker in een aangename sfeer.
Curacao, Spaanse Water 7(Caraïben)
Donderdag, 8 december '16
Uitstap van de dag: met de gratis winkelbus van 'Vreugdenhil' naar de Supermarkt Vreugdenhil. Een mooi initiatief van de winkel en slim bekeken om de tientallen zeilers en 'live-a-boards' bij hen te krijgen en die voor extra inkomsten zorgen ;-) Dagelijks, uitgezonderd op zondag, komt de bus om 8u30 naar de vissershaven en neemt je mee. Om 10u pikt de chauffeur de klanten met boodschappen weer op en zet ze weer netjes af aan de vissershaven waar alle bijbootjes aan het dinghydok liggen.
Het is de eerste keer dat we van deze service gebruik maken, aangezien we geen wagen hebben, één kunnen lenen of met iemand kunnen meerijden. In Bonaire maakten we hier ook een keer gebruik van, maar dat was dan van en naar 'Albert Heijn/Van den Tweel'. Toen kreeg ik al stress bij de gedachte slechts één uur de tijd te hebben in de winkel! Tja, deze winkel kennen we ondertussen al en veel hebben we niet nodig. Van de 1u15' tijd, blijken we al snel een klein uur over te hebben! Ni te geloven, voor mij, hé, maar echt waar ;-)
Tijd genoeg om in de cafetaria te vertoeven, waar we wat drinken en met andere cruisers praten tot we gaan afrekenen. Ja, een extra pluspunt van deze uitstap is het sociaal evenement: je leert weer andere cruisers kennen of tatert bij met bekenden.
In afwachting van de nieuwe buitenboordmotor wordt er gedacht aan een opbergplek voor de oude. De garage wordt helemaal uitgeladen en bekeken welke spullen eventueel een andere plek kunnen krijgen om ruimte te creëren voor de motor. De dinghy wordt aan dek gehesen om de juiste afmetingen te hebben van de buitenboordmotor en hem af te tuigen om te passen op z'n nieuwe plekje.
Druk bezig, even niet opletten en een vreemd geluid...is er iets in het water gevallen? Achter de boot zien we een leeg vat drijven richting de mangroven en de eilandjes! De bijboot is geen optie, want die ligt zonder motor op het dek. Ik spring meteen het water in en zet de reddingsactie in. Het lege gewichtloze vat wordt door de wind snel verder van me weg geblazen... Zonder zwemvliezen is het best zwaar en al snel voel ik gras aan mijn lijf, het is vrij ondiep aan de mangroven en de eilandjes en vind het creepy om de bodem te raken. Ik geef op en zwem terug, ondertussen is ons Dinghietje weer opgetuigd en laten we hem snel te water en varen naar het vat, dat ondertussen tussen twee rotsen ligt te dobberen. Voorzichtig varen we over de ondiepte en met de pikhaak kan ik hem binnenhalen! Reddingsactie gelukt ;-)
Ja, die vaten zijn van levensbelang: voor extra water, diesel, benzine en...RUM!
Terwijl The Captain voor de bootspullen zorgt, controleer ik de proviand in de bilge, pas de lijst aan en probeer extra ruimte te toveren.
Met de komende oversteek (Stille Oceaan) en de weken die we op de San Blas Eilanden gaan vertoeven in het achterhoofd, is het tijd om wat blikvoer uit te testen.
Wat schaft de pot: Hongaarse Goulash van 'Unox' met frietjes. De diepvriesfrietjes worden als experiment in de omnia-oven gelegd. Er wordt zwaar onweer voorspeld, dus wil ik geen oververhitte oven om ons elektronisch apparatuur te beschermen! Na 15' en geen enkel merkbaar resultaat gooi ik de frietjes in een pan. Dat gaat beter, ze krijgen een kleurtje en worden krokant. De smaak van de goulash is heel lekker, wél ontbreekt er wat vulling: meer vlees. Maar als je je inbeeld dat je na enkele weken zonder winkel, verse producten of een zelfgevangen visje, dit op je bord krijgt...dan zullen we zeker NIET klagen!
Resultaat Bliktest één: geslaagd ;-)
Uitstap van de dag: met de gratis winkelbus van 'Vreugdenhil' naar de Supermarkt Vreugdenhil. Een mooi initiatief van de winkel en slim bekeken om de tientallen zeilers en 'live-a-boards' bij hen te krijgen en die voor extra inkomsten zorgen ;-) Dagelijks, uitgezonderd op zondag, komt de bus om 8u30 naar de vissershaven en neemt je mee. Om 10u pikt de chauffeur de klanten met boodschappen weer op en zet ze weer netjes af aan de vissershaven waar alle bijbootjes aan het dinghydok liggen.
Het is de eerste keer dat we van deze service gebruik maken, aangezien we geen wagen hebben, één kunnen lenen of met iemand kunnen meerijden. In Bonaire maakten we hier ook een keer gebruik van, maar dat was dan van en naar 'Albert Heijn/Van den Tweel'. Toen kreeg ik al stress bij de gedachte slechts één uur de tijd te hebben in de winkel! Tja, deze winkel kennen we ondertussen al en veel hebben we niet nodig. Van de 1u15' tijd, blijken we al snel een klein uur over te hebben! Ni te geloven, voor mij, hé, maar echt waar ;-)
Tijd genoeg om in de cafetaria te vertoeven, waar we wat drinken en met andere cruisers praten tot we gaan afrekenen. Ja, een extra pluspunt van deze uitstap is het sociaal evenement: je leert weer andere cruisers kennen of tatert bij met bekenden.
In afwachting van de nieuwe buitenboordmotor wordt er gedacht aan een opbergplek voor de oude. De garage wordt helemaal uitgeladen en bekeken welke spullen eventueel een andere plek kunnen krijgen om ruimte te creëren voor de motor. De dinghy wordt aan dek gehesen om de juiste afmetingen te hebben van de buitenboordmotor en hem af te tuigen om te passen op z'n nieuwe plekje.
Druk bezig, even niet opletten en een vreemd geluid...is er iets in het water gevallen? Achter de boot zien we een leeg vat drijven richting de mangroven en de eilandjes! De bijboot is geen optie, want die ligt zonder motor op het dek. Ik spring meteen het water in en zet de reddingsactie in. Het lege gewichtloze vat wordt door de wind snel verder van me weg geblazen... Zonder zwemvliezen is het best zwaar en al snel voel ik gras aan mijn lijf, het is vrij ondiep aan de mangroven en de eilandjes en vind het creepy om de bodem te raken. Ik geef op en zwem terug, ondertussen is ons Dinghietje weer opgetuigd en laten we hem snel te water en varen naar het vat, dat ondertussen tussen twee rotsen ligt te dobberen. Voorzichtig varen we over de ondiepte en met de pikhaak kan ik hem binnenhalen! Reddingsactie gelukt ;-)
Ja, die vaten zijn van levensbelang: voor extra water, diesel, benzine en...RUM!
Terwijl The Captain voor de bootspullen zorgt, controleer ik de proviand in de bilge, pas de lijst aan en probeer extra ruimte te toveren.
Met de komende oversteek (Stille Oceaan) en de weken die we op de San Blas Eilanden gaan vertoeven in het achterhoofd, is het tijd om wat blikvoer uit te testen.
Wat schaft de pot: Hongaarse Goulash van 'Unox' met frietjes. De diepvriesfrietjes worden als experiment in de omnia-oven gelegd. Er wordt zwaar onweer voorspeld, dus wil ik geen oververhitte oven om ons elektronisch apparatuur te beschermen! Na 15' en geen enkel merkbaar resultaat gooi ik de frietjes in een pan. Dat gaat beter, ze krijgen een kleurtje en worden krokant. De smaak van de goulash is heel lekker, wél ontbreekt er wat vulling: meer vlees. Maar als je je inbeeld dat je na enkele weken zonder winkel, verse producten of een zelfgevangen visje, dit op je bord krijgt...dan zullen we zeker NIET klagen!
Resultaat Bliktest één: geslaagd ;-)
donderdag 8 december 2016
Curacao, Spaanse Water 6(Caraïben)
Woensdag, 7 december '16
Gisterenavond hebben we de diepvriezer weer opgezet om te kijken hoeveel energie ie nodig heeft nu dat ie voorzien werd van het extra ventilatierooster.
Vanmorgen de motor gestart om te kijken hoe de nieuwe dynamo/alternator het doet en hoe de batterijmonitor hierop reageert nu de batterijen wat meer ontladen zijn door de diepvriezer. Alles blijkt gelukkig naar behoren te werken, behalve één van de drie uitgangen van de diodebrug(zoals we reeds op Bonaire hadden ontdekt). Een nieuwe diodebrug komt binnenkort mee met onze vrienden vanuit België.
Door het nieuwe ventilatierooster hebben we nu vloerverwarming aan de navigatietafel! Hadden we nu echt nodig, hi, hi, hi,... ;-) Ongelooflijk wat voor warmte er door komt van de diepvriezer.
De schaduwdoeken worden verplaats naar de voorste stang van de hekbeugel, zo heeft de vlaggenstok weer ruimte en kan onze driekleur weer wapperen. Een nieuwe plek wordt gezocht voor het opbergen van borstel, pikhaak, vishaak, e.d. die onderaan de hekbeugel hingen.
Inox wordt gepoetst en roestvlekken verwijderd.
Tip: OSPHO: wondermiddel om vliegroest te verwijderen van inox.
Bij gebruik van dit product moet er goed worden nagespoeld.
Daar zorgen de regendruppels nog extra voor. Ook al zijn het er maar tien, twintig, dertig of net wat meer...
De hele dag plagen de druppels ons en worden de luiken meerdere malen open en toe gedaan! Zo hebben we extra beweging, niet slecht ;-)
Het regenzeil wordt weer opgehangen. En wat denk je? Inderdaad, sindsdien géén druppel meer...
Bij het zoeken naar iets in de koelkast, vinden we een extra verrassing van Sint & Piet, nml. een doosje Leonidas pralines, met name: de witte 'met en zonder noot'! De enige chocolade die ik lust! Toevallig ook the Captains lievelingen! Danki S&P :-)) Menige cruisersvrienden zijn hier jaloers op, we gaan ze NIET delen, sorry...
P.S.: een vogeltje heeft me ingefluisterd dat je ze kan kopen op Curacao. Dus niet getreurd.
Gisterenavond hebben we de diepvriezer weer opgezet om te kijken hoeveel energie ie nodig heeft nu dat ie voorzien werd van het extra ventilatierooster.
Vanmorgen de motor gestart om te kijken hoe de nieuwe dynamo/alternator het doet en hoe de batterijmonitor hierop reageert nu de batterijen wat meer ontladen zijn door de diepvriezer. Alles blijkt gelukkig naar behoren te werken, behalve één van de drie uitgangen van de diodebrug(zoals we reeds op Bonaire hadden ontdekt). Een nieuwe diodebrug komt binnenkort mee met onze vrienden vanuit België.
Door het nieuwe ventilatierooster hebben we nu vloerverwarming aan de navigatietafel! Hadden we nu echt nodig, hi, hi, hi,... ;-) Ongelooflijk wat voor warmte er door komt van de diepvriezer.
De schaduwdoeken worden verplaats naar de voorste stang van de hekbeugel, zo heeft de vlaggenstok weer ruimte en kan onze driekleur weer wapperen. Een nieuwe plek wordt gezocht voor het opbergen van borstel, pikhaak, vishaak, e.d. die onderaan de hekbeugel hingen.
Inox wordt gepoetst en roestvlekken verwijderd.
Tip: OSPHO: wondermiddel om vliegroest te verwijderen van inox.
Bij gebruik van dit product moet er goed worden nagespoeld.
Daar zorgen de regendruppels nog extra voor. Ook al zijn het er maar tien, twintig, dertig of net wat meer...
De hele dag plagen de druppels ons en worden de luiken meerdere malen open en toe gedaan! Zo hebben we extra beweging, niet slecht ;-)
Het regenzeil wordt weer opgehangen. En wat denk je? Inderdaad, sindsdien géén druppel meer...
Bij het zoeken naar iets in de koelkast, vinden we een extra verrassing van Sint & Piet, nml. een doosje Leonidas pralines, met name: de witte 'met en zonder noot'! De enige chocolade die ik lust! Toevallig ook the Captains lievelingen! Danki S&P :-)) Menige cruisersvrienden zijn hier jaloers op, we gaan ze NIET delen, sorry...
P.S.: een vogeltje heeft me ingefluisterd dat je ze kan kopen op Curacao. Dus niet getreurd.
Curacao, Spaanse Water 5(Caraïben)
Dinsdag, 6 december '16
Ze zijn geweest!!! Sint en Piet! Speculoos, chocolade, letterkoekjes,... wat een zoete lekkere verwennerij! We zijn blij :-))
Een nieuw busavontuur moet ons naar Punda, Willemstad voeren en hopelijk van daar naar Zeelandia. Doel: met de MacBook naar het Apple Servicecenter. Hij weigert sinds tweede gebruik, na de vliegreis van Nederland naar Curacao, om 'op te starten'!
Bus één is een beetje in retard, maar heeft WiFi! Ja, echt waar! Hadden hier al van gehoord, maar dachten dat het we het gedroomd hadden, aangezien op de vorige busrit dit niet zo bleek te zijn... Door de vertraging missen we onze aansluiting. Dus op zoek naar een kleinere bus, in de vorm van een mini-busje/camionette. Die rijden naar plaatsen waar de grote bussen niet komen en wanneer er op hun bord, dat op het dashbord ligt, 'ROND' met 'D' of 'RONT' met 'T' staat, kan je vragen om je ergens naar toe te rijden, zoals bij een taxi, maar dan aan goedkoper tarief. En zo geraken we in een busje 'RONT' en voert de vrouwelijke chauffeuse ons naar onze eindbestemming.
In het Servicecenter leggen we ons probleem uit en wordt de MacBook opengeklapt en meteen zien we het 'Apple'-icoon oplichten van het moment dat de technieker de start-knop aanraakt!!! Hoe kan dit nu?! We kunnen het niet geloven dat dit ons overkomt... Na talloze pogingen aan boord, doet ie het nu meteen! De vriendelijke, behulpzame jongeman checkt voor alle zekerheid enkele dingen, maar volgens hem is er niets aan de hand en werk ie perfect! Nou, nou,... dat is een meevaller.
Blij wandelen we naar 'Van den Tweel/AH'. Een bakje kibbelingen en een broodje haring/maatje worden gekocht aan het kraampje op de parking. En eten dit lekker op in de grote koffiehoek vooraan in de supermarkt bij een frisje en gratis WiFi. De winkelrekken worden niet bezocht, hebben geen kleine onbederfbare boodschappen nodig.
In de buurt zijn nog enkele leuke grote Chinese winkels waar we wat rondlopen, alvorens we weer naar de bushalte stappen aan de grote baan. En meteen komt er een bus aan, dat is boffen.
In Punda, Willemstad is het gezellig druk. Plots horen we zingende stemmen... Aan de 'Dushi Curacao' letters staan en dansen allemaal kleurrijke Pieten en Sinterklaas. Zo leuk om hen te zien feesten en om hen in eigen persoon te kunnen bedanken voor al het lekkers ;-)
Nog een terrasje bezoeken en wat drinken met vrienden.
Tegen zonsondergang brengt de bus ons terug naar de 'Caracasbaai' en smullen we van een stukje tonijn in 'Piratesnest'.
Ons Sinterklaasfeest zit er alweer op voor dit jaar...
Tot volgend jaar Sinterklaas x
Ze zijn geweest!!! Sint en Piet! Speculoos, chocolade, letterkoekjes,... wat een zoete lekkere verwennerij! We zijn blij :-))
Een nieuw busavontuur moet ons naar Punda, Willemstad voeren en hopelijk van daar naar Zeelandia. Doel: met de MacBook naar het Apple Servicecenter. Hij weigert sinds tweede gebruik, na de vliegreis van Nederland naar Curacao, om 'op te starten'!
Bus één is een beetje in retard, maar heeft WiFi! Ja, echt waar! Hadden hier al van gehoord, maar dachten dat het we het gedroomd hadden, aangezien op de vorige busrit dit niet zo bleek te zijn... Door de vertraging missen we onze aansluiting. Dus op zoek naar een kleinere bus, in de vorm van een mini-busje/camionette. Die rijden naar plaatsen waar de grote bussen niet komen en wanneer er op hun bord, dat op het dashbord ligt, 'ROND' met 'D' of 'RONT' met 'T' staat, kan je vragen om je ergens naar toe te rijden, zoals bij een taxi, maar dan aan goedkoper tarief. En zo geraken we in een busje 'RONT' en voert de vrouwelijke chauffeuse ons naar onze eindbestemming.
In het Servicecenter leggen we ons probleem uit en wordt de MacBook opengeklapt en meteen zien we het 'Apple'-icoon oplichten van het moment dat de technieker de start-knop aanraakt!!! Hoe kan dit nu?! We kunnen het niet geloven dat dit ons overkomt... Na talloze pogingen aan boord, doet ie het nu meteen! De vriendelijke, behulpzame jongeman checkt voor alle zekerheid enkele dingen, maar volgens hem is er niets aan de hand en werk ie perfect! Nou, nou,... dat is een meevaller.
Blij wandelen we naar 'Van den Tweel/AH'. Een bakje kibbelingen en een broodje haring/maatje worden gekocht aan het kraampje op de parking. En eten dit lekker op in de grote koffiehoek vooraan in de supermarkt bij een frisje en gratis WiFi. De winkelrekken worden niet bezocht, hebben geen kleine onbederfbare boodschappen nodig.
In de buurt zijn nog enkele leuke grote Chinese winkels waar we wat rondlopen, alvorens we weer naar de bushalte stappen aan de grote baan. En meteen komt er een bus aan, dat is boffen.
In Punda, Willemstad is het gezellig druk. Plots horen we zingende stemmen... Aan de 'Dushi Curacao' letters staan en dansen allemaal kleurrijke Pieten en Sinterklaas. Zo leuk om hen te zien feesten en om hen in eigen persoon te kunnen bedanken voor al het lekkers ;-)
Nog een terrasje bezoeken en wat drinken met vrienden.
Tegen zonsondergang brengt de bus ons terug naar de 'Caracasbaai' en smullen we van een stukje tonijn in 'Piratesnest'.
Ons Sinterklaasfeest zit er alweer op voor dit jaar...
Tot volgend jaar Sinterklaas x
Curacao, Spaanse Water 4(Caraïben)
Maandag, 5 december '16
De schaduwdoeken moeten nog voorzien worden van ringen en bevestigd worden aan de achterkant van het schip, onder de beugel. Al het materiaal ligt klaar. Één voor één worden er gaten in de stof geponst m.b.v. een hamer en een bout voorzien van een rond gat(=pons). Telkens er een tik gegeven wordt op de pons, davert de kuiptafel, trilt alles wat erop staat of ligt en weerklinkt het geluid in de baai... tientallen gaten later en mooie koperkleurige ringen verder, hangen de doeken op. Prachtig! Hier gaan we veel geniet van hebben en hoeven we niet weg te kruipen van de hete brandende ondergaande zon. Zo kunnen we ze tot de laatste minuut en seconde bewonderen in haar 'pracht & praal' vergezeld van de mooie kleuren om haar heen...
Na een drankje in 'Piratesnest' en een spaghetti à la Zensation, is het tijd voor een jaarlijkse traditie: de schoen zetten voor Sinterklaas... In deze warme oorden zijn het sandalen. Hi, hi, hi,... En een worteltje voor het paard hebben we kunnen scoren en nog wat extra's... Benieuwd?! Kijk dan maar snel op de link van 'tumblr' voor de foto's ervan (en anderen natuurlijk) ;-)
Link:
http://zensationsailing.tumblr.com/
(Tik op de foto's om ze in ware grootte te zien)
Nu maar hopen dat we braaf zijn geweest en hij langskomt met één van zijn leuke Pieten en we morgenvroeg iets vinden!
De schaduwdoeken moeten nog voorzien worden van ringen en bevestigd worden aan de achterkant van het schip, onder de beugel. Al het materiaal ligt klaar. Één voor één worden er gaten in de stof geponst m.b.v. een hamer en een bout voorzien van een rond gat(=pons). Telkens er een tik gegeven wordt op de pons, davert de kuiptafel, trilt alles wat erop staat of ligt en weerklinkt het geluid in de baai... tientallen gaten later en mooie koperkleurige ringen verder, hangen de doeken op. Prachtig! Hier gaan we veel geniet van hebben en hoeven we niet weg te kruipen van de hete brandende ondergaande zon. Zo kunnen we ze tot de laatste minuut en seconde bewonderen in haar 'pracht & praal' vergezeld van de mooie kleuren om haar heen...
Na een drankje in 'Piratesnest' en een spaghetti à la Zensation, is het tijd voor een jaarlijkse traditie: de schoen zetten voor Sinterklaas... In deze warme oorden zijn het sandalen. Hi, hi, hi,... En een worteltje voor het paard hebben we kunnen scoren en nog wat extra's... Benieuwd?! Kijk dan maar snel op de link van 'tumblr' voor de foto's ervan (en anderen natuurlijk) ;-)
Link:
http://zensationsailing.tumblr.com/
(Tik op de foto's om ze in ware grootte te zien)
Nu maar hopen dat we braaf zijn geweest en hij langskomt met één van zijn leuke Pieten en we morgenvroeg iets vinden!
Curacao, Spaanse Water 3(Caraïben)
Zondag, 4 december '16
Bij de 'finishing touch' van het kapsel van The Captain loopt het in de kapperstoel mis... Ik vergeet dat de 6mm begeleider niet meer op de tondeuse staat en teken zo een streepje achteraan op het hoofd! Oeps... maar voor de rest ziet mijn ventje er weer knap en fris uit met het 'Nieuwe Zensation-kapsel' ;-)
Reinhilde & Frits (SY Bella Ciao) komen langs en we worden zo naar Colombia gekatapulteerd door hun verhalen over hun ervaringen en reis in dat land. Binnen enkele maanden zullen we gretig gebruik maken van hun schatten aan informatie. We kijken er al naar uit om dit land te bezoeken!
Om ons erop voor te bereiden zijn we gestart met het bekijken van de serie 'Narcos'.
Bij de 'finishing touch' van het kapsel van The Captain loopt het in de kapperstoel mis... Ik vergeet dat de 6mm begeleider niet meer op de tondeuse staat en teken zo een streepje achteraan op het hoofd! Oeps... maar voor de rest ziet mijn ventje er weer knap en fris uit met het 'Nieuwe Zensation-kapsel' ;-)
Reinhilde & Frits (SY Bella Ciao) komen langs en we worden zo naar Colombia gekatapulteerd door hun verhalen over hun ervaringen en reis in dat land. Binnen enkele maanden zullen we gretig gebruik maken van hun schatten aan informatie. We kijken er al naar uit om dit land te bezoeken!
Om ons erop voor te bereiden zijn we gestart met het bekijken van de serie 'Narcos'.
maandag 5 december 2016
Curacao, Spaanse Water 2(Caraïben)
Zaterdag, 3 december '16
Al voor het ontbijt is Frits aan boord, neemt een kijkje en de nieuwe dynamo wordt meteen gemonteerd. Dan motor starten, alles extra uitmeten en het lijkt allemaal OK! Joepie :-))
Duimen maar!!!
Na het ontbijt wordt het weer druk met surfers om ons huisje... Tijd om anker op te gaan en te verhuizen naar ons oude plekje van onze vorige verblijven hier.
De elektrische ankerlier werkt perfect en nergens gaan piepjes of lichtjes branden!
Het manueel droppen van het anker is nog even wennen voor me, maar het lukt.
Hier liggen we rustiger voor de wind, andere boten en ver van de vaargeul van de surf- & zeilclub.
Ook Humberto heeft al weken problemen met zijn motoren en dynamo's (heeft een catamaran en dus twee stuks van deze onderdelen). Vandaag is ook eindelijk bij hem alles gemaakt en omdat te vieren is er een bijeenkomst bij hem en zijn moeder Tilly aan boord. Met enkele andere cruisers toosten we op het herstelsucces en onze komende bestemmingen. Sommige van het clubje liggen hier nog en weer een heel aantal nieuwe mensen/zeilboten.
Al voor het ontbijt is Frits aan boord, neemt een kijkje en de nieuwe dynamo wordt meteen gemonteerd. Dan motor starten, alles extra uitmeten en het lijkt allemaal OK! Joepie :-))
Duimen maar!!!
Na het ontbijt wordt het weer druk met surfers om ons huisje... Tijd om anker op te gaan en te verhuizen naar ons oude plekje van onze vorige verblijven hier.
De elektrische ankerlier werkt perfect en nergens gaan piepjes of lichtjes branden!
Het manueel droppen van het anker is nog even wennen voor me, maar het lukt.
Hier liggen we rustiger voor de wind, andere boten en ver van de vaargeul van de surf- & zeilclub.
Ook Humberto heeft al weken problemen met zijn motoren en dynamo's (heeft een catamaran en dus twee stuks van deze onderdelen). Vandaag is ook eindelijk bij hem alles gemaakt en omdat te vieren is er een bijeenkomst bij hem en zijn moeder Tilly aan boord. Met enkele andere cruisers toosten we op het herstelsucces en onze komende bestemmingen. Sommige van het clubje liggen hier nog en weer een heel aantal nieuwe mensen/zeilboten.
Curacao, Spaanse Water(Caraïben)
Vrijdag, 2 december '16
6u45: dinghieën we naar de kant en zitten om 6u55 reeds op de bus te wachten.
Wanneer komt ie? Bij de bustijden staan enkel de vertrekuren vanuit Punda vermeld. Een halfuur tot een uur moet je hier bijtellen...hoe lang de bus onderweg is naar hier, is afhankelijk van het verkeer. Tussen 7u en 7u30 zou ie kunnen toekomen...
7u15: de bus is er en meteen staan we in de file richting Willemstad. Tijd genoeg om de omgeving te bekijken. De meeste woningen zijn al gedecoreerd met kerstversiering en -verlichting.
7u55: zijn we bij de busterminale in Punda.
De stad ademt kerst uit: overal lachen kerstmannen, weliswaar van plastiek of stof, ons toe. Kerstverlichting en -versiering hangen op aan en in de vele zaken.
Even een verse fruitsmoothie voor ontbijt kopen en snel opdrinken onderweg naar de douane. Iets over 8u staan we aan het loket van een aardige, grappige ambtenaar. Dan weer de pontjesbrug over en naar immigratie in Otrabanda. Met reeds ingevulde documenten (hadden ons huiswerk gisterenavond reeds gemaakt) zijn we in 'now time' weer voorzien van de nodige stempels.
Bij 'Digicel' (provider) wordt de simkaart met extra data opgeladen. Zo kunnen we aan boord weer online zijn :-)
De pontjesbrug is open en voor het eerst nemen we de overzetboot van de ene oever in Willemstad naar de andere, van Otrabanda naar Punda.
Bij de stoffenzaak Ackerman halen we de bestelde schaduwdoeken op.
9u55: op het terras van 'Iguana Bar' aan de pontjesbrug.
We zitten al aan een warm drankje wanneer onze vrienden arriveren.
Maaike & Leo hebben aangeboden om ons terug te voeren met hun huurwagen en een stop te maken bij de watersportwinkel.
Hier informeren we naar een nieuwe, zwaardere, vooral snellere buitenboordmotor. Dit staat op mijn Captain zijn Sinterklaaslijstje...
Na wat overwegingen wordt de bestelling geplaatst!
Ondertussen heeft Antoine gebeld, de dynamo is aangekomen en afgehaald!
Nog even wat lekkers kopen bij 'Vreugdenhil' en dan worden we met al onze boodschappen weer naar de vissershaven gevoerd, waar ons Dinghietje ligt.
Wat een service! 'Masha Danki' Maaike & Leo x
Snel een hapje eten en dan naar de Kima Kalki Marina varen, waar Antoine reeds staat te wachten met ons pakket. Ja, dat is hem: de nieuwe 'dynamo/alternator'!
Geert wil hem meteen monteren.
Frits, SY Bella Ciao, komt polshoogte nemen en wil alles toch nog een keer uitmeten, om zeker te zijn dat er nergens geen slecht contact is, alvorens de nieuwe dynamo wordt gemonteerd. Morgen komt hij helpen, dus nog even wachten.
Rondom Zensation is het druk van heen & weer varende zeilbootjes en surfers die het beste van zichzelf geven en kunstjes maken op hun board. Wauw...die kunnen het wél! Een jonge dame in een dinghy komt naar ons toe, ze is van de surfclub en komt ons vragen of we willen verhuizen. Blijkbaar liggen we in de vaargeul van de surf- & zeilclub. Tuurlijk willen we dat, met veel plezier, maar... ja, we hebben één probleem, het anker kan niet op, hopelijk morgen... Ze begrijpt dit en hoopt dat het ons lukt, want volgende week zijn er wedstrijden gepland.
Andere boten om ons heen beginnen aan de verhuis, behalve de buurman die heeft ook motorprobleem...
6u45: dinghieën we naar de kant en zitten om 6u55 reeds op de bus te wachten.
Wanneer komt ie? Bij de bustijden staan enkel de vertrekuren vanuit Punda vermeld. Een halfuur tot een uur moet je hier bijtellen...hoe lang de bus onderweg is naar hier, is afhankelijk van het verkeer. Tussen 7u en 7u30 zou ie kunnen toekomen...
7u15: de bus is er en meteen staan we in de file richting Willemstad. Tijd genoeg om de omgeving te bekijken. De meeste woningen zijn al gedecoreerd met kerstversiering en -verlichting.
7u55: zijn we bij de busterminale in Punda.
De stad ademt kerst uit: overal lachen kerstmannen, weliswaar van plastiek of stof, ons toe. Kerstverlichting en -versiering hangen op aan en in de vele zaken.
Even een verse fruitsmoothie voor ontbijt kopen en snel opdrinken onderweg naar de douane. Iets over 8u staan we aan het loket van een aardige, grappige ambtenaar. Dan weer de pontjesbrug over en naar immigratie in Otrabanda. Met reeds ingevulde documenten (hadden ons huiswerk gisterenavond reeds gemaakt) zijn we in 'now time' weer voorzien van de nodige stempels.
Bij 'Digicel' (provider) wordt de simkaart met extra data opgeladen. Zo kunnen we aan boord weer online zijn :-)
De pontjesbrug is open en voor het eerst nemen we de overzetboot van de ene oever in Willemstad naar de andere, van Otrabanda naar Punda.
Bij de stoffenzaak Ackerman halen we de bestelde schaduwdoeken op.
9u55: op het terras van 'Iguana Bar' aan de pontjesbrug.
We zitten al aan een warm drankje wanneer onze vrienden arriveren.
Maaike & Leo hebben aangeboden om ons terug te voeren met hun huurwagen en een stop te maken bij de watersportwinkel.
Hier informeren we naar een nieuwe, zwaardere, vooral snellere buitenboordmotor. Dit staat op mijn Captain zijn Sinterklaaslijstje...
Na wat overwegingen wordt de bestelling geplaatst!
Ondertussen heeft Antoine gebeld, de dynamo is aangekomen en afgehaald!
Nog even wat lekkers kopen bij 'Vreugdenhil' en dan worden we met al onze boodschappen weer naar de vissershaven gevoerd, waar ons Dinghietje ligt.
Wat een service! 'Masha Danki' Maaike & Leo x
Snel een hapje eten en dan naar de Kima Kalki Marina varen, waar Antoine reeds staat te wachten met ons pakket. Ja, dat is hem: de nieuwe 'dynamo/alternator'!
Geert wil hem meteen monteren.
Frits, SY Bella Ciao, komt polshoogte nemen en wil alles toch nog een keer uitmeten, om zeker te zijn dat er nergens geen slecht contact is, alvorens de nieuwe dynamo wordt gemonteerd. Morgen komt hij helpen, dus nog even wachten.
Rondom Zensation is het druk van heen & weer varende zeilbootjes en surfers die het beste van zichzelf geven en kunstjes maken op hun board. Wauw...die kunnen het wél! Een jonge dame in een dinghy komt naar ons toe, ze is van de surfclub en komt ons vragen of we willen verhuizen. Blijkbaar liggen we in de vaargeul van de surf- & zeilclub. Tuurlijk willen we dat, met veel plezier, maar... ja, we hebben één probleem, het anker kan niet op, hopelijk morgen... Ze begrijpt dit en hoopt dat het ons lukt, want volgende week zijn er wedstrijden gepland.
Andere boten om ons heen beginnen aan de verhuis, behalve de buurman die heeft ook motorprobleem...
Klein Curacao - Curacao, Spaanse Warter(Caraïben)
Donderdag, 1 december '16
Nog even een duik in het aquarium-heldere water en de bewoners begroeten, . Nog even chillen en genieten van het 'alleen op de wereld zijn'...
Dan komen de excursieboten, de passagiers vullen meteen een deel van het strand en het water.
Tijd om door te varen. Enkele zeeschildpadden laten hun kopje zien om ons uit te zwaaien.
Met een kleine 10knopen wind varen we rustig naar Curacao.
Aan de ingang van het 'Spaanse Water' wordt het voorzeil opgerold en gaat de motor aan. Het anker wordt klaargemaakt. Maar, de elektrische ankerlier het werkt niet! Dit is de oorzaak van de dynamo, hij geeft niks meer. Nochtans was dit nog eens extra gecontroleerd in Bonaire. Wat The Captain ook probeert, het helpt niet, de ankerlier blijft dienst weigeren. Dat wordt manueel ankeren. Wat reeds gepland was vanaf nu, om het ankerlier te ontlasten, met het idee dat we het wél elektrisch kunnen ophalen natuurlijk. D.w.z. dat het ankermanoeuver van de eerste keer moet goed zijn, want dertig meter ankerketting ophalen met een anker van 33kg eraan is gene kado!!!
Een ruimere plek wordt uitgezocht en dan laten we het anker aan de ketting in het water donderen...even er aan trekken...op het eerste zicht is het ankeren gelukt.
De wind neemt toe en we krabben niet! Nu maar hopen dat de nieuwe dynamo er snel is...volgens de laatste berichtgevingen zal ie morgen toegekomen op Curacao en opgehaald worden.
Meer wind = weg muggen! Fantastisch! Alleen is er hier een vliegenplaag op het 'Spaanse Water' volgens de andere cruisers. En ja hoor, al snel vliegen er een tiental zwartrijders in onze dame rond! En even snel plakken er enkele aan onze ouderwetse vliegenvanger. Hi, hi, hi,... wie het laatst lacht... :-))
Tegen Happy Hour(HH) dinghieën we naar 'The Pier'. Al snel zien we ons bezoek: Maaike & Leo van SY Chimo. Ze zijn hier op vakantie en Chimo ligt in Grenada. De zeilershap op donderdag bij 'The Pier' is de ideale plek om hen kennis te laten maken met andere zeilers en de live-aboards van het eiland.
Samen genieten we van het weerzien, elkaars gezelschap, bijkletsen van een half jaar, een drankje en de pasta met scampi...
Wat vliegt de avond weer!
Nog even een duik in het aquarium-heldere water en de bewoners begroeten, . Nog even chillen en genieten van het 'alleen op de wereld zijn'...
Dan komen de excursieboten, de passagiers vullen meteen een deel van het strand en het water.
Tijd om door te varen. Enkele zeeschildpadden laten hun kopje zien om ons uit te zwaaien.
Met een kleine 10knopen wind varen we rustig naar Curacao.
Aan de ingang van het 'Spaanse Water' wordt het voorzeil opgerold en gaat de motor aan. Het anker wordt klaargemaakt. Maar, de elektrische ankerlier het werkt niet! Dit is de oorzaak van de dynamo, hij geeft niks meer. Nochtans was dit nog eens extra gecontroleerd in Bonaire. Wat The Captain ook probeert, het helpt niet, de ankerlier blijft dienst weigeren. Dat wordt manueel ankeren. Wat reeds gepland was vanaf nu, om het ankerlier te ontlasten, met het idee dat we het wél elektrisch kunnen ophalen natuurlijk. D.w.z. dat het ankermanoeuver van de eerste keer moet goed zijn, want dertig meter ankerketting ophalen met een anker van 33kg eraan is gene kado!!!
Een ruimere plek wordt uitgezocht en dan laten we het anker aan de ketting in het water donderen...even er aan trekken...op het eerste zicht is het ankeren gelukt.
De wind neemt toe en we krabben niet! Nu maar hopen dat de nieuwe dynamo er snel is...volgens de laatste berichtgevingen zal ie morgen toegekomen op Curacao en opgehaald worden.
Meer wind = weg muggen! Fantastisch! Alleen is er hier een vliegenplaag op het 'Spaanse Water' volgens de andere cruisers. En ja hoor, al snel vliegen er een tiental zwartrijders in onze dame rond! En even snel plakken er enkele aan onze ouderwetse vliegenvanger. Hi, hi, hi,... wie het laatst lacht... :-))
Tegen Happy Hour(HH) dinghieën we naar 'The Pier'. Al snel zien we ons bezoek: Maaike & Leo van SY Chimo. Ze zijn hier op vakantie en Chimo ligt in Grenada. De zeilershap op donderdag bij 'The Pier' is de ideale plek om hen kennis te laten maken met andere zeilers en de live-aboards van het eiland.
Samen genieten we van het weerzien, elkaars gezelschap, bijkletsen van een half jaar, een drankje en de pasta met scampi...
Wat vliegt de avond weer!
Bonaire, Kralendijk - Klein Curacao(Caraïben)
Woensdag, 30 november '16
Dinghy vastsjorren en om 7u30 gaan de landvasten los. Loes & Leen zwaaien ons vanop de kade uit...
Voorbij Klein Bonaire zetten we spinnaker. Dat is een hele tijd geleden dat die nog eens uit zijn slurf mocht komen. Prachtig om hem nog eens te zien in zijn vrolijke kleuren en bolheid. Van 2,3 gaan we plots naar 4,5knopen snelheid! Zalig... Zensation en haar crew genieten :-))
Tegen de middag liggen we aan een meerboei voor het mooie eiland 'Klein Curacao'.
Snorkels op en op zoek naar zeeschildpadden. Extra schillen van de mango, papaya en ananas zijn bewaard om hen te lokken. Maar...waar zijn de schildpadden? Ze zijn niet te zien :-(
Een extra kado voor de kleurrijke vissen die ze met plezier opsmullen!
Tegen zonsondergang zijn alle andere boten weg. Het eiland is nu van ons alleen ;-)
Rust, stilte, een eindeloze sterrenhemel en in de verte een donkere lucht en bliksemschichten...
Dinghy vastsjorren en om 7u30 gaan de landvasten los. Loes & Leen zwaaien ons vanop de kade uit...
Voorbij Klein Bonaire zetten we spinnaker. Dat is een hele tijd geleden dat die nog eens uit zijn slurf mocht komen. Prachtig om hem nog eens te zien in zijn vrolijke kleuren en bolheid. Van 2,3 gaan we plots naar 4,5knopen snelheid! Zalig... Zensation en haar crew genieten :-))
Tegen de middag liggen we aan een meerboei voor het mooie eiland 'Klein Curacao'.
Snorkels op en op zoek naar zeeschildpadden. Extra schillen van de mango, papaya en ananas zijn bewaard om hen te lokken. Maar...waar zijn de schildpadden? Ze zijn niet te zien :-(
Een extra kado voor de kleurrijke vissen die ze met plezier opsmullen!
Tegen zonsondergang zijn alle andere boten weg. Het eiland is nu van ons alleen ;-)
Rust, stilte, een eindeloze sterrenhemel en in de verte een donkere lucht en bliksemschichten...
Bonaire, Kralendijk 21(Caraïben)
Dinsdag, 29 november '16
Wind...waar is de wind???
Om terug te varen naar Curacao hebben we wind nodig, want we willen de motor zo min mogelijk gebruiken om de kapotte dynamo en diodebrug te sparen.
Wanneer kunnen we weg?
Vanmorgen leken de vissen wél piranha's! Vooral de schil van een mango en papaya wordt gesmaakt en levert een onderling gevecht op, waarbij zelfs de Franse Keizervis aan deel neemt.
Loes & Leen komen al zwemmend op bezoek. De oude snorkels worden opgedoken, uitgeleend en al proestend uitgeprobeerd. Een nieuwe wereld gaat voor hen open, ze genieten ervan en er wordt een extra eetfestijn gehouden met toastjes voor onze onderwaterbewoners. Dit levert een fantastische ervaring en leuke foto's op :-))
Klustijd gaat verder: the Captain maakt een groot gat in de wand onder de navigatietafel, die uitkomt onder de bank. Hier komt een nieuw extra rooster, dat gisteren een laatste vernislaag kreeg, dat moet zorgen voor extra verluchting voor de diepvriezer. Pas- & meetwerk, extra stukken isolatie voor de lege ruimtes op te vullen en dan kan de diepvriezer weer op zijn plaats onder de bank gemonteerd worden.
In de namiddag wordt een nieuw weerbericht opgehaald en ontleed. Er wordt een beetje wind voorspelt voor de komende dagen. Net genoeg, dat moet lukken, desnoods op spinnaker.
Snel nog spullen opruimen en dingen regelen: mooring afrekenen en uitklaren.
Net op tijd klaar voor een laatste keer HH bij Karel's met Loes & Leen.
Als afscheid nog samen een patatje/frietje steken bij 'Wattaburger' en dan scheiden onze wegen: zij vliegen morgen weer naar Nederland en wij zeilen naar Klein Curacao. Fijne mensen waar we weer een gezellige tijd mee beleefden.
Ooit zal Zensation tot in Makkum varen en gaan we bij hen in de haven op bezoek. Maak dat ligplaatsje al maar klaar voor deze passanten ;-)
Wind...waar is de wind???
Om terug te varen naar Curacao hebben we wind nodig, want we willen de motor zo min mogelijk gebruiken om de kapotte dynamo en diodebrug te sparen.
Wanneer kunnen we weg?
Vanmorgen leken de vissen wél piranha's! Vooral de schil van een mango en papaya wordt gesmaakt en levert een onderling gevecht op, waarbij zelfs de Franse Keizervis aan deel neemt.
Loes & Leen komen al zwemmend op bezoek. De oude snorkels worden opgedoken, uitgeleend en al proestend uitgeprobeerd. Een nieuwe wereld gaat voor hen open, ze genieten ervan en er wordt een extra eetfestijn gehouden met toastjes voor onze onderwaterbewoners. Dit levert een fantastische ervaring en leuke foto's op :-))
Klustijd gaat verder: the Captain maakt een groot gat in de wand onder de navigatietafel, die uitkomt onder de bank. Hier komt een nieuw extra rooster, dat gisteren een laatste vernislaag kreeg, dat moet zorgen voor extra verluchting voor de diepvriezer. Pas- & meetwerk, extra stukken isolatie voor de lege ruimtes op te vullen en dan kan de diepvriezer weer op zijn plaats onder de bank gemonteerd worden.
In de namiddag wordt een nieuw weerbericht opgehaald en ontleed. Er wordt een beetje wind voorspelt voor de komende dagen. Net genoeg, dat moet lukken, desnoods op spinnaker.
Snel nog spullen opruimen en dingen regelen: mooring afrekenen en uitklaren.
Net op tijd klaar voor een laatste keer HH bij Karel's met Loes & Leen.
Als afscheid nog samen een patatje/frietje steken bij 'Wattaburger' en dan scheiden onze wegen: zij vliegen morgen weer naar Nederland en wij zeilen naar Klein Curacao. Fijne mensen waar we weer een gezellige tijd mee beleefden.
Ooit zal Zensation tot in Makkum varen en gaan we bij hen in de haven op bezoek. Maak dat ligplaatsje al maar klaar voor deze passanten ;-)
woensdag 30 november 2016
Bonaire, Kralendijk 20(Caraïben)
Maandag, 28 november '16
De visjes zwemmen weer met ons mee...
Een koekje of brood in de hand die je onder water verkruimeld, zullen er zeker wél wat mee te maken hebben ;-)
Onze huisdieren onder water zijn verwend en wachten tot we weer in 't water gaan of wat lekkers overboord gooien.
De zon schijnt en het water wordt regelmatig opgezocht tussen de karweitjes door, of na 't lezen van enkele bladzijden.
The Captain trekt er op uit naar de doe-het-zelf zaak. Hij wordt verrast door een onverwachte regenbui, die van hem een verzopen kip maakt. Bij 'Karel's' schuilt hij en helpt ie het overvloedige water weg te trekken en wordt beloond met een drankje ;-)
Aan boord droge kleren aan en weer met z'n twee naar 'Karel's' voor HH met Loes & Leen en daarna dineren bij 'Julian's'.
Morgen weer een dag op dit chille-out-eiland. Love Bonaire!
De visjes zwemmen weer met ons mee...
Een koekje of brood in de hand die je onder water verkruimeld, zullen er zeker wél wat mee te maken hebben ;-)
Onze huisdieren onder water zijn verwend en wachten tot we weer in 't water gaan of wat lekkers overboord gooien.
De zon schijnt en het water wordt regelmatig opgezocht tussen de karweitjes door, of na 't lezen van enkele bladzijden.
The Captain trekt er op uit naar de doe-het-zelf zaak. Hij wordt verrast door een onverwachte regenbui, die van hem een verzopen kip maakt. Bij 'Karel's' schuilt hij en helpt ie het overvloedige water weg te trekken en wordt beloond met een drankje ;-)
Aan boord droge kleren aan en weer met z'n twee naar 'Karel's' voor HH met Loes & Leen en daarna dineren bij 'Julian's'.
Morgen weer een dag op dit chille-out-eiland. Love Bonaire!
Bonaire, Kralendijk 19(Caraïben)
Zondag, 27 november '16
Reeds voor negen uur zitten we al in bar 'El Mundo'! Ja, het is weer Formule 1, de laatste race en die mogen we niet missen! En zo denken wij vier niet alleen, want het zit er afgeladen vol!
Met een theetje en wat lekkers kijken we allen gespannen naar het grote scherm.
De rest van de dag genieten we van het zonnetje in de kuip en zwemmetjes in onze tuin.
De soldeerbout en touwen komen boven: de bijboot wordt voorzien van een nieuwe landvast, optakeltouwen en de twee trapfenders krijgen lijnen en worden langszij gehangen van onze dame. Nu kan The Captain makkelijker vanuit de dinghy aan boord klimmen en zorgen de fenders voor extra bescherming tussen de romp en de bijboot. Afvinken maar ;-)
Reeds voor negen uur zitten we al in bar 'El Mundo'! Ja, het is weer Formule 1, de laatste race en die mogen we niet missen! En zo denken wij vier niet alleen, want het zit er afgeladen vol!
Met een theetje en wat lekkers kijken we allen gespannen naar het grote scherm.
De rest van de dag genieten we van het zonnetje in de kuip en zwemmetjes in onze tuin.
De soldeerbout en touwen komen boven: de bijboot wordt voorzien van een nieuwe landvast, optakeltouwen en de twee trapfenders krijgen lijnen en worden langszij gehangen van onze dame. Nu kan The Captain makkelijker vanuit de dinghy aan boord klimmen en zorgen de fenders voor extra bescherming tussen de romp en de bijboot. Afvinken maar ;-)
Bonaire, Kralendijk 18(Caraïben)
Zaterdag, 26 november '16
Loes & Leen lenen hun huurwagen uit. Zo kunnen we de wasserij bezoeken en enkele boodschappen doen.
De komst van Sinterklaas is een feit, een weekje later dan eerst gedacht! Dit willen we niet missen en met z'n vier stellen we ons op aan de kade, fototoestellen in de hand.
Kinder-Pietjes wachten geduldig op de komst van de 'goede' man! Twee boten met toeterende horens, opzwepende muziek, dansende & stuntende Pieten op het dek en een zwaaiende Sint arriveren onder véél gejuich. Ze zijn er!!!
De Pieten zijn kleurrijk uitgedost zowel qua kledij als uiterlijk. Leuke, gekke,mooie Pieten. Géén 'zeurpieten'...daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren!!!
Al dansend trekken ze door de straten en 's avonds rijden ze in wagens nog even een rondje door de stad.
Ik krijg een hand van de 'goede' oude man en high five's van de Pieten... Mijn dag kan niet meer stuk ;-)
Tijdens het diner bij 'Bobbejan's' ( Neen, zitten niet in Bobbejaanland!) worden de foto's bekeken en uitgewisseld. Leuk om dit hier te kunnen beleven...
Loes & Leen lenen hun huurwagen uit. Zo kunnen we de wasserij bezoeken en enkele boodschappen doen.
De komst van Sinterklaas is een feit, een weekje later dan eerst gedacht! Dit willen we niet missen en met z'n vier stellen we ons op aan de kade, fototoestellen in de hand.
Kinder-Pietjes wachten geduldig op de komst van de 'goede' man! Twee boten met toeterende horens, opzwepende muziek, dansende & stuntende Pieten op het dek en een zwaaiende Sint arriveren onder véél gejuich. Ze zijn er!!!
De Pieten zijn kleurrijk uitgedost zowel qua kledij als uiterlijk. Leuke, gekke,mooie Pieten. Géén 'zeurpieten'...daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren!!!
Al dansend trekken ze door de straten en 's avonds rijden ze in wagens nog even een rondje door de stad.
Ik krijg een hand van de 'goede' oude man en high five's van de Pieten... Mijn dag kan niet meer stuk ;-)
Tijdens het diner bij 'Bobbejan's' ( Neen, zitten niet in Bobbejaanland!) worden de foto's bekeken en uitgewisseld. Leuk om dit hier te kunnen beleven...
Bonaire, Kralendijk 17(Caraïben)
Vrijdag, 25 november '16
Regen, regen, regen en nog meer regen. Straks verzuipen we hier nog :-(
De opvangbakken onder de bimini lopen over, alsook onze watertank!
Wie heeft er toch een 'regendans' gedaan?! Wie was het ook weer die ons drie maanden geleden vertelde dat ze de afgelopen acht jaar, géén 'echte' regenbuien hadden gehad op Bonaire?! Boffen wij weer even!!!
Toen we hier in augustus lagen, was ons huisje steeds bedekt met een laagje bruin-rood zand en nu wordt ze overvloedig schoon gespoeld...
De infrastructuur op het eiland is niet voorzien op deze grote hoeveelheden water. Het verschil is zichtbaar groot. Toen we hier de eerste keer toekwamen was alles dor en grijs en nu zien we groene bladeren en bloemen. Waar we toen op de harde droge gebarsten grond liepen, is het nu volgelopen...
Flamingo's zijn in grotere hoeveelheden aanwezig en kleuren nog feller roze! Zelfs een loslopend varken komen we tegen. We hadden al gelezen over deze beestjes die zelfs op het strand verschijnen ;-)
Uren zitten we gegijzeld op ons eigen schip... De vliegenvanger die als lokaas voor de kleine vampiertjes hangt, heeft meer succes met de menselijke bewoners die er tegenaan lopen en de plakkerige smeurie aan hun lichaamsdelen of haren krijgen!
In de namiddag wagen we het om tussen de buien door naar de kant te dinghieën en slechts enkele druppels nat te worden.
Straten staan blank en modder hangt aan onze sandalen, slippers en voeten! Het is koeler, maar nog 30°C! Grijs en géén zon.
De volgende bui stort zich uit en we zoeken troost bij 'La Crêperie' in een wafel en pannenkoek.
Reclame borden schreeuwen 'Black Friday' en 'Sales'! Dit is overgewaaid van Amerika: verkoop/solden de vrijdag na Thanksgiving.
De zon doet een poging en we kunnen droog door de winkelstraat flaneren en enkele leuke koopjes op de kop tikken... we zijn meteen fan van 'Black Friday' en willen het veranderen in 'Everyday Sales' :-))
Regen, regen, regen en nog meer regen. Straks verzuipen we hier nog :-(
De opvangbakken onder de bimini lopen over, alsook onze watertank!
Wie heeft er toch een 'regendans' gedaan?! Wie was het ook weer die ons drie maanden geleden vertelde dat ze de afgelopen acht jaar, géén 'echte' regenbuien hadden gehad op Bonaire?! Boffen wij weer even!!!
Toen we hier in augustus lagen, was ons huisje steeds bedekt met een laagje bruin-rood zand en nu wordt ze overvloedig schoon gespoeld...
De infrastructuur op het eiland is niet voorzien op deze grote hoeveelheden water. Het verschil is zichtbaar groot. Toen we hier de eerste keer toekwamen was alles dor en grijs en nu zien we groene bladeren en bloemen. Waar we toen op de harde droge gebarsten grond liepen, is het nu volgelopen...
Flamingo's zijn in grotere hoeveelheden aanwezig en kleuren nog feller roze! Zelfs een loslopend varken komen we tegen. We hadden al gelezen over deze beestjes die zelfs op het strand verschijnen ;-)
Uren zitten we gegijzeld op ons eigen schip... De vliegenvanger die als lokaas voor de kleine vampiertjes hangt, heeft meer succes met de menselijke bewoners die er tegenaan lopen en de plakkerige smeurie aan hun lichaamsdelen of haren krijgen!
In de namiddag wagen we het om tussen de buien door naar de kant te dinghieën en slechts enkele druppels nat te worden.
Straten staan blank en modder hangt aan onze sandalen, slippers en voeten! Het is koeler, maar nog 30°C! Grijs en géén zon.
De volgende bui stort zich uit en we zoeken troost bij 'La Crêperie' in een wafel en pannenkoek.
Reclame borden schreeuwen 'Black Friday' en 'Sales'! Dit is overgewaaid van Amerika: verkoop/solden de vrijdag na Thanksgiving.
De zon doet een poging en we kunnen droog door de winkelstraat flaneren en enkele leuke koopjes op de kop tikken... we zijn meteen fan van 'Black Friday' en willen het veranderen in 'Everyday Sales' :-))
zaterdag 26 november 2016
Bonaire, Kralendijk 16(Caraïben)
Donderdag, 24 november '16
Onderwater krijgt onze dame een poetsbeurt. Het heldere water hier heeft spontaan het onderwaterschip al wat properder gemaakt. Met een spons en plastiek spatel worden pokken en bruine vlekken verwijderd. Ook binnen is er bedrijvigheid: voorkoken, poetsen, kasten herschikken, kleding herstellen met naald & draad...
Ook de slotjes worden gemonteerd. Indringers zullen het nu extra moeilijk hebben om ons 's nachts te verrassen!!!
In de namiddag worden Loes & Leen opgehaald per Zensation-watertaxi voor een zwemmetje en een borreltje aan boord. Met het zuchtje wind is het in de kuip koeler en aangenamer dan op hun terras van het appartement. In hun zwembad missen ze ook de kleurrijke onderwaterwereld!
Onderwater krijgt onze dame een poetsbeurt. Het heldere water hier heeft spontaan het onderwaterschip al wat properder gemaakt. Met een spons en plastiek spatel worden pokken en bruine vlekken verwijderd. Ook binnen is er bedrijvigheid: voorkoken, poetsen, kasten herschikken, kleding herstellen met naald & draad...
Ook de slotjes worden gemonteerd. Indringers zullen het nu extra moeilijk hebben om ons 's nachts te verrassen!!!
In de namiddag worden Loes & Leen opgehaald per Zensation-watertaxi voor een zwemmetje en een borreltje aan boord. Met het zuchtje wind is het in de kuip koeler en aangenamer dan op hun terras van het appartement. In hun zwembad missen ze ook de kleurrijke onderwaterwereld!
Bonaire, Kralendijk 15(Caraïben)
Woensdag, 23 november '16
Het cruisersclubje van Curacao&Bonaire wordt verder uitgedund...
Dikke knuffels en een 'tot ziens' worden gegeven aan boord van SY Hägar. Angelique & Sipko varen, in het gezelschap van hun vriend Piet, naar St. Maarten. . Hun andere vrienden, Loes & Leen, zetten hun vakantie op Bonaire nog even verder in een appartement.
Het 'Zensation-To Do-lijstje' krijgt weer enkele vinkjes! Eerst elektrische klusjes: een extra schakelaar komt op het navigatiepaneel, om de AIS uit te kunnen schakelen voor eventuele piraten ofzo ;-) Buiten wordt de kuipverlichting uitgemeten. De spot werkte niet meer en een nieuwe kwam mee van België. Bij verder onderzoek blijkt het probleem in de schakelaar te zitten en niet bij de lamp! De elktriciteitsdraden houden niet van water en al zeker niet met een vleugje zout! Nou, nou,...
Dan is het de beurt aan schrijnwerker-opdrachten: houten blokjes worden gezaagd om tussen de openstaande luiken te stoppen, zodat de wind ze niet kan dicht blazen.
Meteen worden er ook blokjes gemaakt voor de slotjes op de kajuitdeur te bevestigen. Afwerking volgt morgen. Genoeg aan het lijstje gewerkt voor vandaag. En zijn er nog dingen aan de 'To Do'-lijst toegevoegd?! Tja het is zoals in je woonst, er is altijd wél iets te verbeteren, te vervangen/vernieuwen, enz... zal jullie woonst ooit volledig klaar zijn? Zensation zal ook altijd wat nieuws voor ons in petto hebben ;-)
's Avonds wandelen we met Loes & Leen naar de 'Zazu bar' om weer van een heerlijk hamburger en rum-cola te proeven tijdens de wekelijkse 'Dive Masters Night'.
Het cruisersclubje van Curacao&Bonaire wordt verder uitgedund...
Dikke knuffels en een 'tot ziens' worden gegeven aan boord van SY Hägar. Angelique & Sipko varen, in het gezelschap van hun vriend Piet, naar St. Maarten. . Hun andere vrienden, Loes & Leen, zetten hun vakantie op Bonaire nog even verder in een appartement.
Het 'Zensation-To Do-lijstje' krijgt weer enkele vinkjes! Eerst elektrische klusjes: een extra schakelaar komt op het navigatiepaneel, om de AIS uit te kunnen schakelen voor eventuele piraten ofzo ;-) Buiten wordt de kuipverlichting uitgemeten. De spot werkte niet meer en een nieuwe kwam mee van België. Bij verder onderzoek blijkt het probleem in de schakelaar te zitten en niet bij de lamp! De elktriciteitsdraden houden niet van water en al zeker niet met een vleugje zout! Nou, nou,...
Dan is het de beurt aan schrijnwerker-opdrachten: houten blokjes worden gezaagd om tussen de openstaande luiken te stoppen, zodat de wind ze niet kan dicht blazen.
Meteen worden er ook blokjes gemaakt voor de slotjes op de kajuitdeur te bevestigen. Afwerking volgt morgen. Genoeg aan het lijstje gewerkt voor vandaag. En zijn er nog dingen aan de 'To Do'-lijst toegevoegd?! Tja het is zoals in je woonst, er is altijd wél iets te verbeteren, te vervangen/vernieuwen, enz... zal jullie woonst ooit volledig klaar zijn? Zensation zal ook altijd wat nieuws voor ons in petto hebben ;-)
's Avonds wandelen we met Loes & Leen naar de 'Zazu bar' om weer van een heerlijk hamburger en rum-cola te proeven tijdens de wekelijkse 'Dive Masters Night'.
donderdag 24 november 2016
Bonaire, Kralendijk 14(Caraïben)
Dinsdag, 22 november '16
Ontbijten en naar de buren, SY Hägar, Sipko & Geert buigen zich over de laptops en 'Open CPN' om zeekaarten van de San Blas eilanden te installeren, een prachtig maar moeilijk te bevaren gebied , omwille van de vele aanwezige riffen.
De anderen en ik dinghieën naar 'Klein Bonaire' en dompelen ons onder in snorkelland en genieten van de kleuren en het leven onder de waterlijn...heerlijk ontspannend...puur genieten!
Met lege tassen stappen de dames in de namiddag naar de supermarkt. AH ligt best een eindje stappen van de stad, is een stevige wandeling. Onze volle boodschappentassen gaan een uurtje later de taxi in en aan de kade en dinghieën we alles naar onze huisjes.
HH is vandaag extra speciaal: Hägar vertrekt morgen naar St. Maarten :-(
Ontbijten en naar de buren, SY Hägar, Sipko & Geert buigen zich over de laptops en 'Open CPN' om zeekaarten van de San Blas eilanden te installeren, een prachtig maar moeilijk te bevaren gebied , omwille van de vele aanwezige riffen.
De anderen en ik dinghieën naar 'Klein Bonaire' en dompelen ons onder in snorkelland en genieten van de kleuren en het leven onder de waterlijn...heerlijk ontspannend...puur genieten!
Met lege tassen stappen de dames in de namiddag naar de supermarkt. AH ligt best een eindje stappen van de stad, is een stevige wandeling. Onze volle boodschappentassen gaan een uurtje later de taxi in en aan de kade en dinghieën we alles naar onze huisjes.
HH is vandaag extra speciaal: Hägar vertrekt morgen naar St. Maarten :-(
Bonaire, Kralendijk 13(Caraïben)
Maandag, 21 november '16
Muggen, muggen en muggen...windstil en genoeg broedplekken/-plassen door de regenbuien. Sinds we bijna twee weken terug hier zijn toegekomen, zijn ze talrijk aanwezig aan land maar ook aan boord. Ze verstoppen zich op tochtvrije plekken en 's nachts komen ze ons leegzuigen en lekprikken!
Welke deet of ander anti-muggenmiddel we ook spuiten of smeren, dan nog vinden ze een plekje dat ongeaangeroerd is of lijken voor alles immuun! Slimme, vervelende beestjes... iedereen spuit, wrijft, klopt en krabt erop los...en geurspiralen branden dag & nacht, want ook andere insecten willen meefeesten :-(
Muggenhorren...we hebben ze wél, maar waar liggen de rekken om ze te bevestigen? Op 14m vol hoekjes, kantjes en geheime bergruimtes zijn ze niet zo snel vindbaar en al zeker niet met een lekkend geheugen...hi, hi, hi, :-)) Ondertussen kunnen de kleine zwarte zoemende bloedzuigers scoren!
Beentjes strekken. Extra data wordt aangekocht bij een provaider. Kopje thee/koffie op een terras en cruiseschip-passagiers kijken, ijsje likken aan hoge snelheid om smelten proberen voor te blijven, milkshake slurpen en dan...dan is er: HH(Happy Hour) bij 'Karel's'!
Samen met de Hägar-crew, uitgebreid met hun drie vrienden/logé's. Gezellig, héél gezellig en het krijgt al snel een staartje met samen dineren bij 'Julian's'. Lekker, simpel, uitgebreid en goedkoop: US$13 voor: hoofdgerecht, softdrink en dessert. Een aanrader ;-)
Muggen, muggen en muggen...windstil en genoeg broedplekken/-plassen door de regenbuien. Sinds we bijna twee weken terug hier zijn toegekomen, zijn ze talrijk aanwezig aan land maar ook aan boord. Ze verstoppen zich op tochtvrije plekken en 's nachts komen ze ons leegzuigen en lekprikken!
Welke deet of ander anti-muggenmiddel we ook spuiten of smeren, dan nog vinden ze een plekje dat ongeaangeroerd is of lijken voor alles immuun! Slimme, vervelende beestjes... iedereen spuit, wrijft, klopt en krabt erop los...en geurspiralen branden dag & nacht, want ook andere insecten willen meefeesten :-(
Muggenhorren...we hebben ze wél, maar waar liggen de rekken om ze te bevestigen? Op 14m vol hoekjes, kantjes en geheime bergruimtes zijn ze niet zo snel vindbaar en al zeker niet met een lekkend geheugen...hi, hi, hi, :-)) Ondertussen kunnen de kleine zwarte zoemende bloedzuigers scoren!
Beentjes strekken. Extra data wordt aangekocht bij een provaider. Kopje thee/koffie op een terras en cruiseschip-passagiers kijken, ijsje likken aan hoge snelheid om smelten proberen voor te blijven, milkshake slurpen en dan...dan is er: HH(Happy Hour) bij 'Karel's'!
Samen met de Hägar-crew, uitgebreid met hun drie vrienden/logé's. Gezellig, héél gezellig en het krijgt al snel een staartje met samen dineren bij 'Julian's'. Lekker, simpel, uitgebreid en goedkoop: US$13 voor: hoofdgerecht, softdrink en dessert. Een aanrader ;-)
dinsdag 22 november 2016
Bonaire, Kralendijk 12(Caraïben)
Zondag, 20 november '16
Slecht nieuws: de diodebrug is niet tijdig geleverd en dus niet meegevlogen vanuit Nederland :-(
Nieuws over stormachtig weer in België & Nederland sijpelt binnen en lijkt meteen mee over te waaien: regen, regen en nog eens regen... de ganse dag blijft het grijs en druppelt het! Één voordeel: we vangen water op ;-)
The Captain krijgt m.b.v. van de hulplijn eindelijk zeekaarten op de Garmin-gps. Joepie! Ook Open-CPN werkt op de laptop. Hij wordt nog een IT-er, hi, hi, hi,...
Een hele dag blijven we aan boord en zoeken, tussen de buitjes door, een briesje op in de kuip. Zensation draait verscheidene keren met haar kont naar de kade, maar veel wind of een hoge deining blijven uit, dus géén gevaarlijke reversal. Donder en bliksem komen soms beangstigend dichtbij...
Warm comfortfood met als toetje zelfgemaakte rijstpap biedt troost. Nog een filmpje/serie kijken maakt de regendag kompleet.
Slecht nieuws: de diodebrug is niet tijdig geleverd en dus niet meegevlogen vanuit Nederland :-(
Nieuws over stormachtig weer in België & Nederland sijpelt binnen en lijkt meteen mee over te waaien: regen, regen en nog eens regen... de ganse dag blijft het grijs en druppelt het! Één voordeel: we vangen water op ;-)
The Captain krijgt m.b.v. van de hulplijn eindelijk zeekaarten op de Garmin-gps. Joepie! Ook Open-CPN werkt op de laptop. Hij wordt nog een IT-er, hi, hi, hi,...
Een hele dag blijven we aan boord en zoeken, tussen de buitjes door, een briesje op in de kuip. Zensation draait verscheidene keren met haar kont naar de kade, maar veel wind of een hoge deining blijven uit, dus géén gevaarlijke reversal. Donder en bliksem komen soms beangstigend dichtbij...
Warm comfortfood met als toetje zelfgemaakte rijstpap biedt troost. Nog een filmpje/serie kijken maakt de regendag kompleet.
Bonaire, Kralendijk 11(Caraïben)
Zaterdag, 19 november '16
Sportievelingen om ons heen: waterpolo & waterskieën. Wij zelf houden het bij zwemmen, snorkelen en wandelingetjes op het land.
Op de radio horen we dat Sinterklaas is toegekomen in Willemstad, Curacao. Volgens enkele locals arriveert hij vandaag ook in Kralendijk, Bonaire. Nou, dat willen we wél zien! Vanop ons huisje houden we de kade en alle boten in de gaten, maar zien géén jubelende kinderen of springende Pieten... Jammer... Zouden ze de boot gemist hebben?!
Met de laptop en Garmin(handgps) wordt verder geëxperimenteerd.
Tegen zonsondergang horen we muziek: een loop-/wandelwedstrijd gevolgd door allerlei dans- en bewegingslessen-demonstraties, enz... zijn de inhoud van een 'gezondheids'-markt.
Met een gezond slaatje ten huize 'Zensation' doen we mee aan de 'thema'-avond ;-)
Sportievelingen om ons heen: waterpolo & waterskieën. Wij zelf houden het bij zwemmen, snorkelen en wandelingetjes op het land.
Op de radio horen we dat Sinterklaas is toegekomen in Willemstad, Curacao. Volgens enkele locals arriveert hij vandaag ook in Kralendijk, Bonaire. Nou, dat willen we wél zien! Vanop ons huisje houden we de kade en alle boten in de gaten, maar zien géén jubelende kinderen of springende Pieten... Jammer... Zouden ze de boot gemist hebben?!
Met de laptop en Garmin(handgps) wordt verder geëxperimenteerd.
Tegen zonsondergang horen we muziek: een loop-/wandelwedstrijd gevolgd door allerlei dans- en bewegingslessen-demonstraties, enz... zijn de inhoud van een 'gezondheids'-markt.
Met een gezond slaatje ten huize 'Zensation' doen we mee aan de 'thema'-avond ;-)
Bonaire, Kralendijk 10(Caraïben)
Vrijdag, 18 november '16
In de Marina zouden gasflessen met een Europese aansluiting binnengebracht kunnen worden om te vullen. Dat is goed nieuws, aangezien wij er wél enkele aan boord hebben en sinds St. Maarten ze nergens meer hebben kunnen laten vullen of omruilen. In hun nieuwe verfkleedje brengen we ze per dinghy weg, maandagnamiddag zouden ze gevuld zijn...
De laptops, externe harddiscs, micro-SD-card en tablets worden opgepikt. Hiermee vullen we een tafeltje op het terras van de zaak van de Gentenaar 'La Crêperie'. Bij een milkshake en smoothie maken we gebruik van hun WiFi om alles te updaten, 'open CPN'(zeekaarten) op de laptops te zetten en proberen om kaarten op de Garmin(handgps) tevoorschijn te krijgen. Met de MacBook is het nog zoeken...hoe werkt dat allemaal?
Misschien m.b.v. een Duvel of twee erbij, gaat het misschien beter? De Garmin blijft een raadsel en de zeekaarten, die op de micro-SD-card staan, verschijnen niet op het toestel! Ook niet m.b.v. een IT-hulplijn uit België :-(
Genoeg geprobeerd voor vandaag! Hoofdjes ontploffen bijna van al die technologie.
Dat verdiend een frietje bij 'De Wattaburger'! Ni slecht voor een Nederlandse frituur ;-)
In de Marina zouden gasflessen met een Europese aansluiting binnengebracht kunnen worden om te vullen. Dat is goed nieuws, aangezien wij er wél enkele aan boord hebben en sinds St. Maarten ze nergens meer hebben kunnen laten vullen of omruilen. In hun nieuwe verfkleedje brengen we ze per dinghy weg, maandagnamiddag zouden ze gevuld zijn...
De laptops, externe harddiscs, micro-SD-card en tablets worden opgepikt. Hiermee vullen we een tafeltje op het terras van de zaak van de Gentenaar 'La Crêperie'. Bij een milkshake en smoothie maken we gebruik van hun WiFi om alles te updaten, 'open CPN'(zeekaarten) op de laptops te zetten en proberen om kaarten op de Garmin(handgps) tevoorschijn te krijgen. Met de MacBook is het nog zoeken...hoe werkt dat allemaal?
Misschien m.b.v. een Duvel of twee erbij, gaat het misschien beter? De Garmin blijft een raadsel en de zeekaarten, die op de micro-SD-card staan, verschijnen niet op het toestel! Ook niet m.b.v. een IT-hulplijn uit België :-(
Genoeg geprobeerd voor vandaag! Hoofdjes ontploffen bijna van al die technologie.
Dat verdiend een frietje bij 'De Wattaburger'! Ni slecht voor een Nederlandse frituur ;-)
zaterdag 19 november 2016
Bonaire, Kralendijk 9(Caraïben)
Donderdag, 17 november '16
Ook de gasflessen doorstaan de aanraking met zout niet. Hun kleur is van blauw in meer roestbruin veranderd. Met een staalborstel en schuurpapier worden ze wat proper gemaakt en krijgen ze enkele lagen nieuwe verf. Op het einde van de dag staan ze te stralen in hun nieuwe blauwe kleurtje.
De oude diodebrug wordt opgehaald bij Sam. In afwachting van de nieuwe, worden de oude onderdelen weer gemonteerd, kan de motor indien nodig gestart worden. In de watersportwinkel krijgt Geert te horen dat ze nog géén tijd gehad hebben om te mailen, maar de dynamo is wél besteld in St. Martin. Dit is gebeurt zonder overleg en voor bijna '5x' de prijs die we op 'Amazon' betalen!!! Hallo... staan er dollartekens op ons voorhoofd?!
Voilá de voornaamste klusjes zijn gedaan. Captains rug is weer ok en dus kan het regenzeil opgehangen worden. De afgelopen dagen is er telkens al wat water uit de wolken gevallen dat we graag in de watertank hadden gehad! Maar voorlopig hebben we er nog genoeg inzitten en gaan nog zeker géén regendansje doen ;-) Hi, hi, hi,...
Ook de gasflessen doorstaan de aanraking met zout niet. Hun kleur is van blauw in meer roestbruin veranderd. Met een staalborstel en schuurpapier worden ze wat proper gemaakt en krijgen ze enkele lagen nieuwe verf. Op het einde van de dag staan ze te stralen in hun nieuwe blauwe kleurtje.
De oude diodebrug wordt opgehaald bij Sam. In afwachting van de nieuwe, worden de oude onderdelen weer gemonteerd, kan de motor indien nodig gestart worden. In de watersportwinkel krijgt Geert te horen dat ze nog géén tijd gehad hebben om te mailen, maar de dynamo is wél besteld in St. Martin. Dit is gebeurt zonder overleg en voor bijna '5x' de prijs die we op 'Amazon' betalen!!! Hallo... staan er dollartekens op ons voorhoofd?!
Voilá de voornaamste klusjes zijn gedaan. Captains rug is weer ok en dus kan het regenzeil opgehangen worden. De afgelopen dagen is er telkens al wat water uit de wolken gevallen dat we graag in de watertank hadden gehad! Maar voorlopig hebben we er nog genoeg inzitten en gaan nog zeker géén regendansje doen ;-) Hi, hi, hi,...
vrijdag 18 november 2016
Bonaire, Kralendijk 8(Caraïben)
Woensdag, 16 november '16
Meteen goed nieuws: een nieuwe diodebrug komt vanuit Nederland zaterdag mee met een vriend van onze cruisersvrienden SY Hägar!
Twee cruiseboten meren af in onze achtertuin, de komende twee dagen worden er ook telkens één verwacht. Ook qua toeristen is het drukker op het eiland dan enkele maanden geleden. Gezellig...
Nog snel even de huurwagen een wasbeurtje geven, want regen en bladeren hebben hem te vies gemaakt, en dan afleveren.
Met de dynamo in de rugzak weer op sleeptouw, genieten we eerst van een terrasje bij de Gentenaar en mensen kijken.
We toveren onszelf even om in toeristen en trekken de winkelstraat in en bezoeken enkele winkeltjes.
In de namiddag heeft Sam geen goed nieuws voor ons en de watersportwinkel heeft nog niks laten weten. Tijdens het schuilen voor een bui maken we gebruik van WiFi en de magische krachten van de internetwinkels. Via Antoin in Curacao kunnen we misschien een dynamo bestellen en daar laten afleveren...
Een bevriende local van SY Hägar heeft een autozaak en probeert ook nog mee te zoeken. We staan hier niet alleen voor en bevinden ons gelukkig niet op een 'onbewoond eiland' ;-) Maar niet evident op een klein eiland met amper twintig duizend inwoners, waar alles ingevoerd wordt uit Europa/Amerika. Best handig om wat booties en locals te kennen.
Met een beetje geduld, tijd en hulp komt het wél goed!
Woensdag, dus 'Dive Masters Night' met heerlijke hamburgers en rum-cola. De dames gaan weer te voet en scoren nog wat leuks in de winkelstraat, terwijl de mannen per bijboot arriveren.
Even ontspannen en morgen weer verder klussen!
Meteen goed nieuws: een nieuwe diodebrug komt vanuit Nederland zaterdag mee met een vriend van onze cruisersvrienden SY Hägar!
Twee cruiseboten meren af in onze achtertuin, de komende twee dagen worden er ook telkens één verwacht. Ook qua toeristen is het drukker op het eiland dan enkele maanden geleden. Gezellig...
Nog snel even de huurwagen een wasbeurtje geven, want regen en bladeren hebben hem te vies gemaakt, en dan afleveren.
Met de dynamo in de rugzak weer op sleeptouw, genieten we eerst van een terrasje bij de Gentenaar en mensen kijken.
We toveren onszelf even om in toeristen en trekken de winkelstraat in en bezoeken enkele winkeltjes.
In de namiddag heeft Sam geen goed nieuws voor ons en de watersportwinkel heeft nog niks laten weten. Tijdens het schuilen voor een bui maken we gebruik van WiFi en de magische krachten van de internetwinkels. Via Antoin in Curacao kunnen we misschien een dynamo bestellen en daar laten afleveren...
Een bevriende local van SY Hägar heeft een autozaak en probeert ook nog mee te zoeken. We staan hier niet alleen voor en bevinden ons gelukkig niet op een 'onbewoond eiland' ;-) Maar niet evident op een klein eiland met amper twintig duizend inwoners, waar alles ingevoerd wordt uit Europa/Amerika. Best handig om wat booties en locals te kennen.
Met een beetje geduld, tijd en hulp komt het wél goed!
Woensdag, dus 'Dive Masters Night' met heerlijke hamburgers en rum-cola. De dames gaan weer te voet en scoren nog wat leuks in de winkelstraat, terwijl de mannen per bijboot arriveren.
Even ontspannen en morgen weer verder klussen!
Bonaire, Kralendijk 7(Caraïben)
Dinsdag, 15 november '16
Voor je hier aan begint, even een waarschuwing: Dit wordt een lange blog met veel Chinees!
Als je dacht dat in de afgelopen schrijfsels al wat Chinees stond i.v.m. de bootonderdelen, dan is deze eentje inclusief Japans, Russisch, Arabisch en braille ;-) Het wordt wat technisch, maar 'k ga het proberen in 'mensentaal' weer te geven.
's Morgens bij opkomende zon, oogt de SUPER maan prachtig!
The Captain vertrekt al vroeg met de dynamo in de rugzak. Een tijdje later is ie er weer. Na enkele zaken en mensen die Nederlands, Engels of Papimento's spreken, is de dynamo door een local uitgemeten/getest en goed bevonden.
Dat is opluchtend nieuws of niet? Wat is het dan wél? Ergens een slecht contact, draadje los? Waar moet je het gaan zoeken? Of misschien een zekering gesprongen? De bootsmap met alle technische beschrijvingen en dergelijke wordt bestudeerd, alsook de bedradingen.
Blue Spirit komt afscheid nemen en René buigt zich mee over het euvel, steekt zijn hoofd ook tussen de bedrading en in de kleine motorruimte.
Allerlei mogelijkheden worden uitgeprobeerd, getest en onderzocht.
Rudy (SY Sea Ya) komt ook afscheid nemen, maar blijft ook plakken en meehelpen. Drie mannen, inclusief blote torso's proberen samen de oorzaak te ontdekken. Mijn taak: motor starten, toerental opdraaien en weer uitzetten. Brigitte en ik kunnen terwijl nog wat kletsen.
Rudy heeft nog een extra dynamo ergens bij hem aan boord. Na een zoektocht wordt deze bij Zensation gemonteerd. Hierdoor wordt er ontdekt dat onze dynamo bij een hoger toerental een te hoge spanning geeft en met de dynamo van Rudy is alles normaal. Tweede oorzaak: de diodebrug, waarschijnlijk heeft de te hoge spanning van de dynamo de diodebrug beschadigd waardoor de servicebatterijen niet meer geladen werden.
Zo na enkele uren weten we eindelijk wat er aan de hand is en kan de zoektocht naar een nieuwe dynamo en diodebrug gestart worden.
Blue Spirit & Sea Ya kunnen alsnog zoals gepland tijdig vertrekken voor hun vijf daagse tocht naar St. Maarten. Tot ziens, goede vaart en extra bedankt voor jullie hulp xxx
Met onze kapotte dynamo in de wagen rijden we langs verschillende zaken. Worden steeds weer doorverwezen naar een andere zaak of iemand anders. De watersportwinkel gaat proberen om rechtstreeks bij Yanmar een dynamo te bestellen en geeft ons nog een adres door van iemand die misschien zowel de diodebrug als de dynamo kan herstellen. Al snel hebben we de man, Sam, gevonden. Hij wil het proberen en wil ook de diodebrug zien. Weer naar Zensation en even demonteren en weer naar Sam. Ondertussen is hij al aan de dynamo bezig, maar hij heeft niet het juiste plaatje/stukje voor de regelaar. Hij stuurt één van de werknemers met onze onderdelen naar weer ergens anders.
Even de benen strekken en onszelf trakteren op een ijsje & milkshake zorgt voor ontspanning. Duimen maar dat Sam zijn toverkunsten kan toepassen en uitwerken op de onderdelen!
Weer bij Sam, is er nog geen magie gebeurd. Morgen gaat hij nog naar iemand anders en ondertussen wil hij opzoeken of ie het kan bestellen en hoe lang de levertijd zal zijn... Onze dynamo gaat weer mee, zodat we toch de motor kunnen starten, indien dit nodig zou zijn, wanneer de wind draait...
Het verbaast ons en vinden het ongelooflijk dat iedereen probeert te helpen, ook al kunnen ze je niet verder helpen, geven ze tips of gaan bij anderen horen of sturen je naar een volgende kanshebber...en zo gaat het door en blijven we hopen.
Wat een dag! Moe van het klussen, proberen, nadenken, rondrijden, enz...
De huurwagen hebben we jammergenoeg niet kunnen gebruiken voor leuke geplande trips en snorkeluitstapjes, maar hij kwam wél van pas voor ons probleem en zoeken naar onderdelen of oplossingen.
Fingers crossed dat het snel opgelost is ;-)
Voilá breek jullie hoofdje er niet over en grijp vooral niet naar woordenboeken. Hi, hi, hi... ;-)
Voor je hier aan begint, even een waarschuwing: Dit wordt een lange blog met veel Chinees!
Als je dacht dat in de afgelopen schrijfsels al wat Chinees stond i.v.m. de bootonderdelen, dan is deze eentje inclusief Japans, Russisch, Arabisch en braille ;-) Het wordt wat technisch, maar 'k ga het proberen in 'mensentaal' weer te geven.
's Morgens bij opkomende zon, oogt de SUPER maan prachtig!
The Captain vertrekt al vroeg met de dynamo in de rugzak. Een tijdje later is ie er weer. Na enkele zaken en mensen die Nederlands, Engels of Papimento's spreken, is de dynamo door een local uitgemeten/getest en goed bevonden.
Dat is opluchtend nieuws of niet? Wat is het dan wél? Ergens een slecht contact, draadje los? Waar moet je het gaan zoeken? Of misschien een zekering gesprongen? De bootsmap met alle technische beschrijvingen en dergelijke wordt bestudeerd, alsook de bedradingen.
Blue Spirit komt afscheid nemen en René buigt zich mee over het euvel, steekt zijn hoofd ook tussen de bedrading en in de kleine motorruimte.
Allerlei mogelijkheden worden uitgeprobeerd, getest en onderzocht.
Rudy (SY Sea Ya) komt ook afscheid nemen, maar blijft ook plakken en meehelpen. Drie mannen, inclusief blote torso's proberen samen de oorzaak te ontdekken. Mijn taak: motor starten, toerental opdraaien en weer uitzetten. Brigitte en ik kunnen terwijl nog wat kletsen.
Rudy heeft nog een extra dynamo ergens bij hem aan boord. Na een zoektocht wordt deze bij Zensation gemonteerd. Hierdoor wordt er ontdekt dat onze dynamo bij een hoger toerental een te hoge spanning geeft en met de dynamo van Rudy is alles normaal. Tweede oorzaak: de diodebrug, waarschijnlijk heeft de te hoge spanning van de dynamo de diodebrug beschadigd waardoor de servicebatterijen niet meer geladen werden.
Zo na enkele uren weten we eindelijk wat er aan de hand is en kan de zoektocht naar een nieuwe dynamo en diodebrug gestart worden.
Blue Spirit & Sea Ya kunnen alsnog zoals gepland tijdig vertrekken voor hun vijf daagse tocht naar St. Maarten. Tot ziens, goede vaart en extra bedankt voor jullie hulp xxx
Met onze kapotte dynamo in de wagen rijden we langs verschillende zaken. Worden steeds weer doorverwezen naar een andere zaak of iemand anders. De watersportwinkel gaat proberen om rechtstreeks bij Yanmar een dynamo te bestellen en geeft ons nog een adres door van iemand die misschien zowel de diodebrug als de dynamo kan herstellen. Al snel hebben we de man, Sam, gevonden. Hij wil het proberen en wil ook de diodebrug zien. Weer naar Zensation en even demonteren en weer naar Sam. Ondertussen is hij al aan de dynamo bezig, maar hij heeft niet het juiste plaatje/stukje voor de regelaar. Hij stuurt één van de werknemers met onze onderdelen naar weer ergens anders.
Even de benen strekken en onszelf trakteren op een ijsje & milkshake zorgt voor ontspanning. Duimen maar dat Sam zijn toverkunsten kan toepassen en uitwerken op de onderdelen!
Weer bij Sam, is er nog geen magie gebeurd. Morgen gaat hij nog naar iemand anders en ondertussen wil hij opzoeken of ie het kan bestellen en hoe lang de levertijd zal zijn... Onze dynamo gaat weer mee, zodat we toch de motor kunnen starten, indien dit nodig zou zijn, wanneer de wind draait...
Het verbaast ons en vinden het ongelooflijk dat iedereen probeert te helpen, ook al kunnen ze je niet verder helpen, geven ze tips of gaan bij anderen horen of sturen je naar een volgende kanshebber...en zo gaat het door en blijven we hopen.
Wat een dag! Moe van het klussen, proberen, nadenken, rondrijden, enz...
De huurwagen hebben we jammergenoeg niet kunnen gebruiken voor leuke geplande trips en snorkeluitstapjes, maar hij kwam wél van pas voor ons probleem en zoeken naar onderdelen of oplossingen.
Fingers crossed dat het snel opgelost is ;-)
Voilá breek jullie hoofdje er niet over en grijp vooral niet naar woordenboeken. Hi, hi, hi... ;-)
woensdag 16 november 2016
Bonaire, Kralendijk 6(Caraïben)
Maandag, 14 november '16
Snorkel- & zwemgerief worden ingepakt en meegenomen.
De huurwagen wordt netjes afgeleverd bij 'Karel's'. Zo zijn we weer extra mobiel voor de komende twee dagen.
Prioriteit: zaak en/of persoon vinden i.v.m. de alternator/dynamo. Van verschillende eilandbewoners krijgen we namen en plaatsten. Tussen de zoektocht maken we enkele ontspannende tussenstops: snorkelen, drinken, hapje,... En zo zien we ook eindelijk weer de prachtige roze gekleurde vogels en het statisch symbool van het eiland, nml.: de flamingo's. Fijn om ze weer te mogen bewonderen in hun habitat.
Eindelijk vinden we de plaats waar we hopelijk geholpen kunnen worden. De dynamo moet eruit en ter plaatse geraken. Dus weer naar onze dame en het ding demonteren. The Captain maakt hem ook open om te kijken hoe het eruit ziet. Dit gaat echter niet zo makkelijk omdat een schroef tegenwerkt. De zaak is reeds gesloten, wanneer we er met de alternator toekomen. Hopelijk lukt het morgen wél en komen we meer te weten!
Dan maar een laatste Happy Hour bij 'Karel's' met Brigitte & René (SY Blue Spirit) en Rudy (SY Sea Ya) alvorens ze morgen naar St. Maarten varen.
Onder het felle licht van de extra grote 'volle maan' cocoonen we op ons privé-terras, terwijl er heerlijke bakgeuren uit de combuis naar boven cirkelen... morgen kunnen we van de appel- & vruchtencake proeven!
Snorkel- & zwemgerief worden ingepakt en meegenomen.
De huurwagen wordt netjes afgeleverd bij 'Karel's'. Zo zijn we weer extra mobiel voor de komende twee dagen.
Prioriteit: zaak en/of persoon vinden i.v.m. de alternator/dynamo. Van verschillende eilandbewoners krijgen we namen en plaatsten. Tussen de zoektocht maken we enkele ontspannende tussenstops: snorkelen, drinken, hapje,... En zo zien we ook eindelijk weer de prachtige roze gekleurde vogels en het statisch symbool van het eiland, nml.: de flamingo's. Fijn om ze weer te mogen bewonderen in hun habitat.
Eindelijk vinden we de plaats waar we hopelijk geholpen kunnen worden. De dynamo moet eruit en ter plaatse geraken. Dus weer naar onze dame en het ding demonteren. The Captain maakt hem ook open om te kijken hoe het eruit ziet. Dit gaat echter niet zo makkelijk omdat een schroef tegenwerkt. De zaak is reeds gesloten, wanneer we er met de alternator toekomen. Hopelijk lukt het morgen wél en komen we meer te weten!
Dan maar een laatste Happy Hour bij 'Karel's' met Brigitte & René (SY Blue Spirit) en Rudy (SY Sea Ya) alvorens ze morgen naar St. Maarten varen.
Onder het felle licht van de extra grote 'volle maan' cocoonen we op ons privé-terras, terwijl er heerlijke bakgeuren uit de combuis naar boven cirkelen... morgen kunnen we van de appel- & vruchtencake proeven!
Bonaire, Kralendijk 5(Caraïben)
Zondag, 13 november '16
De rug van Geert is iets beter, maar nog pijnlijk.
Bar 'El Mundo' krijgt weer bezoek van de cruisers-supportersbende. Eerst voor de Formule 1 race. De Nederlander Max Verstappen is hier de favoriet natuurlijk en telkens wordt ie luid toegejuicht wanneer ie iemand inhaalt en behaalt een podiumplaats door zijn prachtprestatie!
Ondertussen is er ook nog voetbal: Nederland - Luxemburg. Met Nederland als winnaar. En nadien is er de match Begië - Estland met een oververbluffende score van 8-1!
Een geslaagde sportnamiddag voor België & Nederland.
De avond sluiten we met z'n tweetjes af met een romantisch dineetje aan het water bij 'Karel's'.
De rug van Geert is iets beter, maar nog pijnlijk.
Bar 'El Mundo' krijgt weer bezoek van de cruisers-supportersbende. Eerst voor de Formule 1 race. De Nederlander Max Verstappen is hier de favoriet natuurlijk en telkens wordt ie luid toegejuicht wanneer ie iemand inhaalt en behaalt een podiumplaats door zijn prachtprestatie!
Ondertussen is er ook nog voetbal: Nederland - Luxemburg. Met Nederland als winnaar. En nadien is er de match Begië - Estland met een oververbluffende score van 8-1!
Een geslaagde sportnamiddag voor België & Nederland.
De avond sluiten we met z'n tweetjes af met een romantisch dineetje aan het water bij 'Karel's'.
Bonaire, Kralendijk 4(Caraïben)
Zaterdag, 12 november '16
Er is al enkele dagen meer bewolking met af en toe een buitje. De vriezer staat weer aan en de zonnepanelen leveren niet genoeg energie om de servicebatterijen op te laden.
Dan maar de motor laten draaien om wat extra elektriciteit te maken. Bij starten van de motor ziet the Captain op de digitale batterijmonitor dat de alternator/dynamo niet goed blijkt te werken, op de analoge meters kan hij aflezen dat de alternator geen stroom levert en dat de spanning constant wijzigt tussen de 11,7 en de 15,5 volt, dus veel te hoog. Zou de spanningsregelaar stuk zijn?
Met rare pijnlijke bewegingen probeert hij in de motorruimte de batterijen en aansluitingen na te kijken en uit te meten. Maandag even polshoogte nemen bij enkele zaken op het eiland.
Om energie te sparen wordt de diepvriezer uitgezet en nemen we de visvangst mee naar de buren, Blue Spirit, waar we er een gerecht van maken die we samen nuttigen.
Heerlijk! Altijd het negatieve naar iets positiefs proberen om te zetten, toch ;-)
Er is al enkele dagen meer bewolking met af en toe een buitje. De vriezer staat weer aan en de zonnepanelen leveren niet genoeg energie om de servicebatterijen op te laden.
Dan maar de motor laten draaien om wat extra elektriciteit te maken. Bij starten van de motor ziet the Captain op de digitale batterijmonitor dat de alternator/dynamo niet goed blijkt te werken, op de analoge meters kan hij aflezen dat de alternator geen stroom levert en dat de spanning constant wijzigt tussen de 11,7 en de 15,5 volt, dus veel te hoog. Zou de spanningsregelaar stuk zijn?
Met rare pijnlijke bewegingen probeert hij in de motorruimte de batterijen en aansluitingen na te kijken en uit te meten. Maandag even polshoogte nemen bij enkele zaken op het eiland.
Om energie te sparen wordt de diepvriezer uitgezet en nemen we de visvangst mee naar de buren, Blue Spirit, waar we er een gerecht van maken die we samen nuttigen.
Heerlijk! Altijd het negatieve naar iets positiefs proberen om te zetten, toch ;-)
Bonaire, Kralendijk 3(Caraïben)
Vrijdag, 11 november '16
Na de ochtendsnorkelronde horen we onze bootsnaam vanop de kade roepen en uitbundig naar ons zwaaien. Het is een dame, voor wie we een pakketje meegebracht hebben vanuit Curacao. Snel even nr daar dinghieën, maar het overhandigen van het pakje gaat niet zo makkelijk, doordat er wat golfslag staat een geen veilige aanlegsteiger in de buurt is. De dame, Jeanette, is heel dankbaar en wil ons wél een lift geven indien we ergens heen willen. Nou, naar de wasserette zou wél handig zijn.
Snel douchen en aankleden...oeps daar gaat het mis!!! Bij het opheffen van z'n been, gaat er wat mis in the Captain z'n rug...hij heeft geen kracht in zijn benen en kan niet staan :-( O...oooo... Effe wat oefeningen proberen om verlichting te brengen.
Voorzichtig en krampachtig geraken we aan de kant bij 'Karel's' en in de auto van Jeanette.
Wat een luxe. Zo besparen we een hele wandeltrip en rijden we ook samen nog naar Van den Tweel/AH voor een ontbijt van een smoothie en een broodje en kopen we meteen nog enkele boodschapjes.
Jeanette woont reeds dertig jaar op Bonaire en bezorgt ons nog enkele nuttige tips, o.a. voor een huurwagen en zet ons weer af bij de wasserette. Na enige tijd internetten tijdens het wachten, hebben we weer frisse was en vangen we onze wandeltocht aan. Een man komt ons achterna en vraagt of hij ons ergens heen kan brengen. Blijkt dat ze deze dienst voor hun kanten aanbieden! Wat een luxe, zeker met mijn kreupel, moeizaam stappend mannetje en een zware tas met wasgoed.
De rest van de middag is het ter plaatse rust voor hem.
Ondertussen is de prachtige klassieke viermaster cruiseschip 'Star Clippers' afgemeerd aan de stadskade.
Happy Hour bij 'Karel's': ons cruisersgroepje wordt getrakteerd met een borrelhapjes-mix van de zaak! Wij echt HAPPY :-))
Na de ochtendsnorkelronde horen we onze bootsnaam vanop de kade roepen en uitbundig naar ons zwaaien. Het is een dame, voor wie we een pakketje meegebracht hebben vanuit Curacao. Snel even nr daar dinghieën, maar het overhandigen van het pakje gaat niet zo makkelijk, doordat er wat golfslag staat een geen veilige aanlegsteiger in de buurt is. De dame, Jeanette, is heel dankbaar en wil ons wél een lift geven indien we ergens heen willen. Nou, naar de wasserette zou wél handig zijn.
Snel douchen en aankleden...oeps daar gaat het mis!!! Bij het opheffen van z'n been, gaat er wat mis in the Captain z'n rug...hij heeft geen kracht in zijn benen en kan niet staan :-( O...oooo... Effe wat oefeningen proberen om verlichting te brengen.
Voorzichtig en krampachtig geraken we aan de kant bij 'Karel's' en in de auto van Jeanette.
Wat een luxe. Zo besparen we een hele wandeltrip en rijden we ook samen nog naar Van den Tweel/AH voor een ontbijt van een smoothie en een broodje en kopen we meteen nog enkele boodschapjes.
Jeanette woont reeds dertig jaar op Bonaire en bezorgt ons nog enkele nuttige tips, o.a. voor een huurwagen en zet ons weer af bij de wasserette. Na enige tijd internetten tijdens het wachten, hebben we weer frisse was en vangen we onze wandeltocht aan. Een man komt ons achterna en vraagt of hij ons ergens heen kan brengen. Blijkt dat ze deze dienst voor hun kanten aanbieden! Wat een luxe, zeker met mijn kreupel, moeizaam stappend mannetje en een zware tas met wasgoed.
De rest van de middag is het ter plaatse rust voor hem.
Ondertussen is de prachtige klassieke viermaster cruiseschip 'Star Clippers' afgemeerd aan de stadskade.
Happy Hour bij 'Karel's': ons cruisersgroepje wordt getrakteerd met een borrelhapjes-mix van de zaak! Wij echt HAPPY :-))
Bonaire, Kralendijk 2(Caraïben)
Donderdag, 10 november '16
In de voormidddag keuvelen bij de buren, Hägar, onder het genot van koffie/thee, roomboterkoek, speculoos en Belgische chocolade. Wie heeft wat meegebracht?! ;-)
Klussen, snorkelen, koken, smullen van onze visvangst en zo gaat de dag voorbij en slinkt de voorraad barracuda en Mahi Mahi in de vriezer.
In de voormidddag keuvelen bij de buren, Hägar, onder het genot van koffie/thee, roomboterkoek, speculoos en Belgische chocolade. Wie heeft wat meegebracht?! ;-)
Klussen, snorkelen, koken, smullen van onze visvangst en zo gaat de dag voorbij en slinkt de voorraad barracuda en Mahi Mahi in de vriezer.
vrijdag 11 november 2016
Bonaire, Kralendijk(Caraïben)
Woensdag, 9 november '16
Dag begint al goed! Het deksel van de koelkast belandt op mijn neus...het veroorzaakt een kap op mijn neusbrug en bloed, een koel blikje houdt hopelijk een zwelling weg. Gisteren plette ik mijn eigen vel van mijn kuit tussen het deksel van de bakskist, die blijkbaar nog niet volledig dichtgeklikt was, alvorens ik met mijn gewicht erop ging zitten! Ik lijk wél een clown met al mijn bont en blauwe plekken!!!
Er komen meerboeien op de eerste lijn vrij, we verhuizen Zensation. Sinds gisteren lagen nu op de tweede boeienlijn en als de wind draait, is het toch tricky qua diepte en de afstand met de kade. Nu hebben we meer ruimte om uit te zwieren.
The Captain maakt een beveiliging voor de koelkastdeuren: een touwtje met haak, zodat ie niet meer toeklapt, wanneer per ongeluk de veer wordt aangeraakt. Nu nog een gewoonte maken om het ook te gebruiken ;-)
De nieuwe gasveren worden ook geïnstalleerd in de giekophouder. De oude eruit en de nieuwe erin. Wat een verschil! Ze zijn extra sterk.
Na het werk wordt het aquarium onder onze dame weer uitgebreid bezocht.
In de namiddag verzamelen we met onze Nederlandse vrienden: Angelique & Sipko(SY Hägar), Brigitte & René(SY Blue Spirit) en Rudy(Sea Ya), voor het grote scherm bij bar 'El Mundo', om samen de voetbalwedstrijd Nederland-België te bekijken. Het is een vriendenmatch en de sfeer is vredig ;-) Tijdens de wedstrijd gaan de dames even langs de kraampjes op het Wilheminaplein. Maar we zijn al wat laat, het cruiseschip gaat vertrekken en de verkopers hebben hun koopwaar alweer ingepakt. Morgen meer geluk, dan komt er weer een cruiseboot! Dan maar enkele winkeltjes bezoeken ;-)
De voetbalwedstrijd eindigt op 1-1. Dit gaan we samen vieren. De mannen dinghieën naar de jachthaven en de dames gebruiken hun benen. Effe calorieën verbranden, alvorens ze te verorberen. Woensdagavond= diversevening: hamburger(alle burgers aan 8US$) en rum-cola(rum gratis, enkel de cola betalen) avond in Zazu Bar.
Dag begint al goed! Het deksel van de koelkast belandt op mijn neus...het veroorzaakt een kap op mijn neusbrug en bloed, een koel blikje houdt hopelijk een zwelling weg. Gisteren plette ik mijn eigen vel van mijn kuit tussen het deksel van de bakskist, die blijkbaar nog niet volledig dichtgeklikt was, alvorens ik met mijn gewicht erop ging zitten! Ik lijk wél een clown met al mijn bont en blauwe plekken!!!
Er komen meerboeien op de eerste lijn vrij, we verhuizen Zensation. Sinds gisteren lagen nu op de tweede boeienlijn en als de wind draait, is het toch tricky qua diepte en de afstand met de kade. Nu hebben we meer ruimte om uit te zwieren.
The Captain maakt een beveiliging voor de koelkastdeuren: een touwtje met haak, zodat ie niet meer toeklapt, wanneer per ongeluk de veer wordt aangeraakt. Nu nog een gewoonte maken om het ook te gebruiken ;-)
De nieuwe gasveren worden ook geïnstalleerd in de giekophouder. De oude eruit en de nieuwe erin. Wat een verschil! Ze zijn extra sterk.
Na het werk wordt het aquarium onder onze dame weer uitgebreid bezocht.
In de namiddag verzamelen we met onze Nederlandse vrienden: Angelique & Sipko(SY Hägar), Brigitte & René(SY Blue Spirit) en Rudy(Sea Ya), voor het grote scherm bij bar 'El Mundo', om samen de voetbalwedstrijd Nederland-België te bekijken. Het is een vriendenmatch en de sfeer is vredig ;-) Tijdens de wedstrijd gaan de dames even langs de kraampjes op het Wilheminaplein. Maar we zijn al wat laat, het cruiseschip gaat vertrekken en de verkopers hebben hun koopwaar alweer ingepakt. Morgen meer geluk, dan komt er weer een cruiseboot! Dan maar enkele winkeltjes bezoeken ;-)
De voetbalwedstrijd eindigt op 1-1. Dit gaan we samen vieren. De mannen dinghieën naar de jachthaven en de dames gebruiken hun benen. Effe calorieën verbranden, alvorens ze te verorberen. Woensdagavond= diversevening: hamburger(alle burgers aan 8US$) en rum-cola(rum gratis, enkel de cola betalen) avond in Zazu Bar.
Curacao, Spaanse Water - Bonaire, Kralendijk(Caraïben)
Dinsdag, 8 november '16
Onweer: een heus klank- & lichtspel is afgelopen nacht boven ons gepasseerd. Akelig, wetende dat bliksem vaak een mast, die trouwens volledig een bliksemafleider is, als de makkelijkste weg naar de grond zoekt en water een perfecte geleider is. Enkele weken terug zijn al vrienden van ons getroffen, gevolg: alle apparatuur stuk!
Alles wat los is of afneembaar zit in de oven. The Captain krijgt een vreemd gevoel en een suis in zijn oren...
Bij het aanzetten van de apparatuur 's morgens, werkt alles! Oef...alles is ok. We kunnen vertrekken.
Curacao en het Spaanse Water laten we achter ons. Met twee pakketjes aan boord, die eindbestemming Bonaire hebben, zetten we koers richting oosten.
Zeilen op, motor bij, motor af, op, af, op, af en eindelijk is er wind genoeg om tegen de stroom in te zeilen.
De vislijn bewijst al snel dienst en wordt er een barracuda van een halve meter binnengehaald. En even later nog een mooie Mahi Mahi van een meter. Fijn, weer verse vis :-))
Blue Spirit verwelkomt ons reeds via de Marifoon, we zijn bijna in Kralendijk, Bonaire.
Brigit & René(SY Blue Spirit) komen met hun dinghy aanvaren en steken onze lijnen door de meerboeien, fijn zo'n hulp en ontvangstcomité!
Meteen ga ik voor een snorkelrondje...heerlijk weer in de onderwaterwereld te zijn. Dit heb ik gemist het Spaanse Water in Curacao, jammer dat het water daar niet zo helder is.
Dinghieën naar Karel's Beachbar en gaan eerst naar de officials. Snel en vriendelijk wordt het papierwerk afgehandeld. En zo zijn we snel terug, zelfs vijf minuten te vroeg voor Happy Hour ;-)
Brigitte, René en Rudy(SY Sea Ya) vervoegen ons en babbelen we weer bij van de afgelopen dagen.
Onweer: een heus klank- & lichtspel is afgelopen nacht boven ons gepasseerd. Akelig, wetende dat bliksem vaak een mast, die trouwens volledig een bliksemafleider is, als de makkelijkste weg naar de grond zoekt en water een perfecte geleider is. Enkele weken terug zijn al vrienden van ons getroffen, gevolg: alle apparatuur stuk!
Alles wat los is of afneembaar zit in de oven. The Captain krijgt een vreemd gevoel en een suis in zijn oren...
Bij het aanzetten van de apparatuur 's morgens, werkt alles! Oef...alles is ok. We kunnen vertrekken.
Curacao en het Spaanse Water laten we achter ons. Met twee pakketjes aan boord, die eindbestemming Bonaire hebben, zetten we koers richting oosten.
Zeilen op, motor bij, motor af, op, af, op, af en eindelijk is er wind genoeg om tegen de stroom in te zeilen.
De vislijn bewijst al snel dienst en wordt er een barracuda van een halve meter binnengehaald. En even later nog een mooie Mahi Mahi van een meter. Fijn, weer verse vis :-))
Blue Spirit verwelkomt ons reeds via de Marifoon, we zijn bijna in Kralendijk, Bonaire.
Brigit & René(SY Blue Spirit) komen met hun dinghy aanvaren en steken onze lijnen door de meerboeien, fijn zo'n hulp en ontvangstcomité!
Meteen ga ik voor een snorkelrondje...heerlijk weer in de onderwaterwereld te zijn. Dit heb ik gemist het Spaanse Water in Curacao, jammer dat het water daar niet zo helder is.
Dinghieën naar Karel's Beachbar en gaan eerst naar de officials. Snel en vriendelijk wordt het papierwerk afgehandeld. En zo zijn we snel terug, zelfs vijf minuten te vroeg voor Happy Hour ;-)
Brigitte, René en Rudy(SY Sea Ya) vervoegen ons en babbelen we weer bij van de afgelopen dagen.
Curacao, Spaanse Water 11(Caraïben)
Maandag, 7 november '16
Al vroeg zijn we in de stad en bevinden we ons in Punda in het douanekantoor, even later rijden we de brug over naar Otrabanda om bij migratie de nodige uitklaardocumenten te bekomen. Het gaat allemaal vlot en vriendelijk, na een kleine driekwartier zijn we weer vrij om het land te verlaten.
Eerst nog maar ergens iets als ontbijt eten. Voor de zaken onder de bogen langs het water, aan het fort in Punda, zijn we blijkbaar te vroeg en dus belanden we als van ouds op het Wilhelminaplein.
In de namiddag halen we Reinhilde (SY Bella Ciao) op en dinghieën samen naar het Santa Barbara Beach. Daar treffen we feestvlaggetjes en twee feestvarkentjes aan. We genieten met z'n allen van de verjaardagsborrel op het strand en af en toe een plonsje in het water.
Net voor het donker bereiken we ons huisje en kleden we ons om en leveren even later de auto af.
Weer aan boord bergen we de laatste losse spullen op en wordt de vishengel reeds klaargemaakt. Morgen eindelijk weer zeilen!
Al vroeg zijn we in de stad en bevinden we ons in Punda in het douanekantoor, even later rijden we de brug over naar Otrabanda om bij migratie de nodige uitklaardocumenten te bekomen. Het gaat allemaal vlot en vriendelijk, na een kleine driekwartier zijn we weer vrij om het land te verlaten.
Eerst nog maar ergens iets als ontbijt eten. Voor de zaken onder de bogen langs het water, aan het fort in Punda, zijn we blijkbaar te vroeg en dus belanden we als van ouds op het Wilhelminaplein.
In de namiddag halen we Reinhilde (SY Bella Ciao) op en dinghieën samen naar het Santa Barbara Beach. Daar treffen we feestvlaggetjes en twee feestvarkentjes aan. We genieten met z'n allen van de verjaardagsborrel op het strand en af en toe een plonsje in het water.
Net voor het donker bereiken we ons huisje en kleden we ons om en leveren even later de auto af.
Weer aan boord bergen we de laatste losse spullen op en wordt de vishengel reeds klaargemaakt. Morgen eindelijk weer zeilen!
maandag 7 november 2016
Curacao, Spaanse Water 10(Caraïben)
Zondag, 6 november '16
Onze trip naar Bonaire wordt gepland, waardoor we extra inslaan voor enkele weken. Hypermarkt 'Mangusa' is een grote supermarkt met een enorme aanbieding aan producten van verschillende merken, alsook Nederlandse huismerken en zelfs 'Everyday' van de Belgische 'Colruyt'. Hierdoor scoren we hun spaghettikruiden, die de uitputting nabij is ten huize Zensation ;-)
Met een volle boodschappenbijboot tuffen we windop over de plas van het Spaanse Water en krijgen zo héél wat spatwater over ons heen!
Nu is het wachten tot de wind afneemt, zodat the Captain de mast in kan en het ontbrekende stuk van het rolsysteem van de voorstag, voor het voorzeil kan bevestigen en we het voorzeil weer kunnen optuigen.
Ja, eindelijk hebben we wat wind, is het weer niet goed! In de namiddag is het moment daar en zit Geert hoog en droog in de top. Extra gereedschap is nodig om het klusje te klaren en in een emmer hijs ik het naar boven. De verstaging wordt extra gecheckt en dan mag ie weer met twee voeten op het dek landen. Het voorzeil gaat er weer op, werkgereedschap wordt opgeborgen en zo is Zensation vaarklaar. Alleen is het reeds te laat om uit te klaren, dus blijven we nog een extra dagje op Curacao.
No problem...
Onze trip naar Bonaire wordt gepland, waardoor we extra inslaan voor enkele weken. Hypermarkt 'Mangusa' is een grote supermarkt met een enorme aanbieding aan producten van verschillende merken, alsook Nederlandse huismerken en zelfs 'Everyday' van de Belgische 'Colruyt'. Hierdoor scoren we hun spaghettikruiden, die de uitputting nabij is ten huize Zensation ;-)
Met een volle boodschappenbijboot tuffen we windop over de plas van het Spaanse Water en krijgen zo héél wat spatwater over ons heen!
Nu is het wachten tot de wind afneemt, zodat the Captain de mast in kan en het ontbrekende stuk van het rolsysteem van de voorstag, voor het voorzeil kan bevestigen en we het voorzeil weer kunnen optuigen.
Ja, eindelijk hebben we wat wind, is het weer niet goed! In de namiddag is het moment daar en zit Geert hoog en droog in de top. Extra gereedschap is nodig om het klusje te klaren en in een emmer hijs ik het naar boven. De verstaging wordt extra gecheckt en dan mag ie weer met twee voeten op het dek landen. Het voorzeil gaat er weer op, werkgereedschap wordt opgeborgen en zo is Zensation vaarklaar. Alleen is het reeds te laat om uit te klaren, dus blijven we nog een extra dagje op Curacao.
No problem...
Curacao, Spaanse Water 9(Caraïben)
Zaterdag, 5 november '16
Iets over zes uur 'S morgens wordt Antoin met de dinghy opgehaald. Na een koffietje vliegen de mannen erin. The Captain springt het water in om onze weggedreven Dinghietje te redden. Er zijn er dus nog die niet de juiste knoop hanteren, hé Antoin ;-) Hi, hi, hi,... Geert is even buiten adem! Met enkele tussenpozen met lekkers en dorstlessers, is in de vroege avond de klus geklaard: onze dame schittert en blinkt! Wij allen happy :-))
Nog snel naar de stad, zodat we voor sluitingstijd de ritsen nog kunnen afleveren bij de stoffenwinkel 'Ackerman'. Er kan gestart worden aan het maken van onze zonnewering.
We eten nog wat in de stad en keren moe huiswaarts, het was een lange vruchtbare dag.
Iets over zes uur 'S morgens wordt Antoin met de dinghy opgehaald. Na een koffietje vliegen de mannen erin. The Captain springt het water in om onze weggedreven Dinghietje te redden. Er zijn er dus nog die niet de juiste knoop hanteren, hé Antoin ;-) Hi, hi, hi,... Geert is even buiten adem! Met enkele tussenpozen met lekkers en dorstlessers, is in de vroege avond de klus geklaard: onze dame schittert en blinkt! Wij allen happy :-))
Nog snel naar de stad, zodat we voor sluitingstijd de ritsen nog kunnen afleveren bij de stoffenwinkel 'Ackerman'. Er kan gestart worden aan het maken van onze zonnewering.
We eten nog wat in de stad en keren moe huiswaarts, het was een lange vruchtbare dag.
Curacao, Spaanse Water 8(Caraïben)
Vrijdag, 4 november '16
Enkele uren in verscheidene winkels worden gespendeerd aan de zoektocht naar microvezeldoekjes. Hadden we er maar meer meegebracht vanuit België/Nederland, van de favoriete en goedkope winkel: Action! Hier vinden we ze moeilijk en de prijs kan tellen en dat allemaal om mee te werken ;-) Alé, het is voor een goed doel, onze dame zal er morgen mee opgeblonken worden.
In de mailbox verschijnt goed nieuws: het pakket van de tuiger uit België is gearriveerd in de haven. We dinghieën naar de Sera Boca Marina voor ons pakket en gaan langs SY Fairy Queen, gezellig bijpraten met Nicole & Ronald.
Net voor donker weer aan boord en pakken de bestelling uit: gasveren, stukken voor de rolinstalatie voor de genua en ritsen.
Het stuk voor de rolinstalatie is fragiel geboord en de ritsen zijn de verkeerde kleur! Argh!!! En dan hebben we ook nog eens taksen moeten betalen op het pakket, terwijl de boot nog in transit was!!! Effe balen! Dan zit je aan de andere kant van de wereld, heb je alles per mail en telefonisch in België gecommuniceerd en besteld en worden nog verkeerde of onverzorgde spullen afgeleverd :-(
Enkele uren in verscheidene winkels worden gespendeerd aan de zoektocht naar microvezeldoekjes. Hadden we er maar meer meegebracht vanuit België/Nederland, van de favoriete en goedkope winkel: Action! Hier vinden we ze moeilijk en de prijs kan tellen en dat allemaal om mee te werken ;-) Alé, het is voor een goed doel, onze dame zal er morgen mee opgeblonken worden.
In de mailbox verschijnt goed nieuws: het pakket van de tuiger uit België is gearriveerd in de haven. We dinghieën naar de Sera Boca Marina voor ons pakket en gaan langs SY Fairy Queen, gezellig bijpraten met Nicole & Ronald.
Net voor donker weer aan boord en pakken de bestelling uit: gasveren, stukken voor de rolinstalatie voor de genua en ritsen.
Het stuk voor de rolinstalatie is fragiel geboord en de ritsen zijn de verkeerde kleur! Argh!!! En dan hebben we ook nog eens taksen moeten betalen op het pakket, terwijl de boot nog in transit was!!! Effe balen! Dan zit je aan de andere kant van de wereld, heb je alles per mail en telefonisch in België gecommuniceerd en besteld en worden nog verkeerde of onverzorgde spullen afgeleverd :-(
vrijdag 4 november 2016
Curacao, Spaanse Water 7(Caraïben)
Donderdag, 3 november '16
Het polierwerk van gisterenavond wordt bekeken en the Captain is niet te vreden :-( De generator gaat aan, poliermachine, product en doekjes in de aanslag en de hele stuurboordkant wordt extra onder handen genomen, tot de zon te fel wordt!
Ondertussen worden rondom ons boten vertrekkensklaar gemaakt en wordt er uitgeklaard. Tijdens 'Happy Hour' en de 'zeilershap' bij de Pier kunnen we iedereen nog even knuffelen, een goede vaart wensen en 'tot ziens' zeggen.
Het polierwerk van gisterenavond wordt bekeken en the Captain is niet te vreden :-( De generator gaat aan, poliermachine, product en doekjes in de aanslag en de hele stuurboordkant wordt extra onder handen genomen, tot de zon te fel wordt!
Ondertussen worden rondom ons boten vertrekkensklaar gemaakt en wordt er uitgeklaard. Tijdens 'Happy Hour' en de 'zeilershap' bij de Pier kunnen we iedereen nog even knuffelen, een goede vaart wensen en 'tot ziens' zeggen.
Curacao, Spaanse Water 6(Caraïben)
Woensdag, 2 november '16
Al vroeg sta ik achter de kookpotten, het beste moment van de dag omdat de binnentemperatuur nog dragelijk is. Alhoewel tijdens het kokkerellen deze al snel oploopt het een sauna-gevoel veroorzaakt ;-)
Pas tegen de late namiddag wordt er weer actie ondernomen. Op SY Helena, helpen we Ria & Peter even met het beklimmen van de mast om de verstaging te controleren en de windvaan extra stevig te bevestigen.
Een flinke regenbui van een kwartiertje koelt alles af en maakt de romp nat. Oeps...kunnen de werken nu wél doorgaan?! Druppels worden afgedroogd en de poliermachine glijdt weer over de heupen van onze dame.
De verse spaghettisaus met groenten en kippengehakt wordt gesmaakt door de harde werkers.
De doos met Belgische pralines slinkt ook zienderogen ;-)
Al vroeg sta ik achter de kookpotten, het beste moment van de dag omdat de binnentemperatuur nog dragelijk is. Alhoewel tijdens het kokkerellen deze al snel oploopt het een sauna-gevoel veroorzaakt ;-)
Pas tegen de late namiddag wordt er weer actie ondernomen. Op SY Helena, helpen we Ria & Peter even met het beklimmen van de mast om de verstaging te controleren en de windvaan extra stevig te bevestigen.
Een flinke regenbui van een kwartiertje koelt alles af en maakt de romp nat. Oeps...kunnen de werken nu wél doorgaan?! Druppels worden afgedroogd en de poliermachine glijdt weer over de heupen van onze dame.
De verse spaghettisaus met groenten en kippengehakt wordt gesmaakt door de harde werkers.
De doos met Belgische pralines slinkt ook zienderogen ;-)
Curacao, Spaanse Water 5(Caraïben)
Dinsdag, 1 november '16
Een klein beetje blink blink is al te zien op de romp van onze dame.
Met Brigitte & René (SY Blue Spirit) rijden we mee naar Willmstad. Ieder heeft wat adresjes waar ie moet zijn, we splitsen ons op en spreken op een terras weer af. Met een sim-kaart voor mobiele data keren we weer. Kunnen we het weer op de voet volgen vanaf de ankerplek en hoeven we niet steeds het hele eind naar de kant te dinghieën en op Café gaan ;-)
Nog even een stop in de supermarkt en met verse producten komen we weer thuis en kunnen we weer in het water springen. De wind blijft zoek...
Al snel valt de avond en wordt de romp verder geswanjeerd.
Een klein beetje blink blink is al te zien op de romp van onze dame.
Met Brigitte & René (SY Blue Spirit) rijden we mee naar Willmstad. Ieder heeft wat adresjes waar ie moet zijn, we splitsen ons op en spreken op een terras weer af. Met een sim-kaart voor mobiele data keren we weer. Kunnen we het weer op de voet volgen vanaf de ankerplek en hoeven we niet steeds het hele eind naar de kant te dinghieën en op Café gaan ;-)
Nog even een stop in de supermarkt en met verse producten komen we weer thuis en kunnen we weer in het water springen. De wind blijft zoek...
Al snel valt de avond en wordt de romp verder geswanjeerd.
woensdag 2 november 2016
Curacao, Spaanse Water 4(Caraïben)
Maandag, 31 oktober '16
Een beetje wind en een beetje verfrissend water is niet genoeg om de warmte en de zon te ontlopen. Een extra zeil over de giek, om de ruimte tussen de buiskap en de bimini te overlappen, zorgt voor extra schaduw in de kuip.
Binnen worden de laatste spullen weggewerkt en buiten wordt alles in gereedheid gebracht voor het poetsen, polijsten en wax-werk van de romp. Vanavond komt Antoine (de drummer van de band(zie vorige blogs)) dit werkje doen.
The Captain voorziet extra verlichting die bevestigd wordt aan de spinnakkerboom. De mannen doen het werk vanuit de dinghy, terwijl ik assisteer met het de touwen te verhangen en de verlichting aan de boom omhoog of omlaag te laten. Niet evident om dit werkje in het donker te klaren. Één vierde is gedaan. Nog effe doorgaan dus... Morgenvroeg kunnen we in het daglicht het resultaat bekijken.
Een beetje wind en een beetje verfrissend water is niet genoeg om de warmte en de zon te ontlopen. Een extra zeil over de giek, om de ruimte tussen de buiskap en de bimini te overlappen, zorgt voor extra schaduw in de kuip.
Binnen worden de laatste spullen weggewerkt en buiten wordt alles in gereedheid gebracht voor het poetsen, polijsten en wax-werk van de romp. Vanavond komt Antoine (de drummer van de band(zie vorige blogs)) dit werkje doen.
The Captain voorziet extra verlichting die bevestigd wordt aan de spinnakkerboom. De mannen doen het werk vanuit de dinghy, terwijl ik assisteer met het de touwen te verhangen en de verlichting aan de boom omhoog of omlaag te laten. Niet evident om dit werkje in het donker te klaren. Één vierde is gedaan. Nog effe doorgaan dus... Morgenvroeg kunnen we in het daglicht het resultaat bekijken.
maandag 31 oktober 2016
Curacao, Spaanse Water 3(Caraïben)
Zondag, 30 oktober '16
Grote kuis of was: gordijnen en fleecedekens krijgen een wasbeurt. De havenmeester is aanwezig. Wat doen we? Kunnen we uitchecken? OK dan. Nog wél twee wasjes draaien, onderwaterschip van dinghy proper maken en polieren, boot afwassen, zakken verwijderen van de schroef...nog effe wat te doen.
Uiteindelijk verlaat Zensation en haar Captain in de namiddag de haven, de stad, zoals de cruisers het noemen. We geven de luxe op van: elektriciteit (en werkende microgolfoven), zoet water, resort met beach en SUPER goede en snelle WiFi á volenté! Dit alles voor een ankerplekje in het dorp en hopelijk wat wind. Ik rij de wagen naar de vissershaven, aan andere kant van het Spaanse Water. Daar pikt Geert me even later op met de dinghy.
Heerlijk weer op anker, meteen plonsen we het water in. We liggen weer in de wijk. Er is wél een volksverhuizing gebeurt sinds onze afwezigheid. Hier en daar liggen bekende en we hebben ook nieuwe buren.
Zondag=cruisers-BBQ-dag. Alleen gaat deze niet meer door. De organisatoren zijn weg en het mag niet meer van de security op Santa Barbara Beach. Vorige week hebben ze nog een bijeenkomstje gedaan met koude gerechten. Als vervanging is er vanavond een 'potluck' aan boord op de catamaran bij Huub en zijn 90 jarige moeder, Tilly, of ook wél oma 'Pannekoek' genoemd. Ja, echt waar! Ze heeft een one-way-reisje 'Fiji' gepland aan boord met haar zoon. En ze stapt ook in en uit de dinghy alsof ze nooit anders gedaan heeft. Geweldig!!!
Oude bekenden en nieuwe delen weer lekkers en verhalen met elkaar.
Grote kuis of was: gordijnen en fleecedekens krijgen een wasbeurt. De havenmeester is aanwezig. Wat doen we? Kunnen we uitchecken? OK dan. Nog wél twee wasjes draaien, onderwaterschip van dinghy proper maken en polieren, boot afwassen, zakken verwijderen van de schroef...nog effe wat te doen.
Uiteindelijk verlaat Zensation en haar Captain in de namiddag de haven, de stad, zoals de cruisers het noemen. We geven de luxe op van: elektriciteit (en werkende microgolfoven), zoet water, resort met beach en SUPER goede en snelle WiFi á volenté! Dit alles voor een ankerplekje in het dorp en hopelijk wat wind. Ik rij de wagen naar de vissershaven, aan andere kant van het Spaanse Water. Daar pikt Geert me even later op met de dinghy.
Heerlijk weer op anker, meteen plonsen we het water in. We liggen weer in de wijk. Er is wél een volksverhuizing gebeurt sinds onze afwezigheid. Hier en daar liggen bekende en we hebben ook nieuwe buren.
Zondag=cruisers-BBQ-dag. Alleen gaat deze niet meer door. De organisatoren zijn weg en het mag niet meer van de security op Santa Barbara Beach. Vorige week hebben ze nog een bijeenkomstje gedaan met koude gerechten. Als vervanging is er vanavond een 'potluck' aan boord op de catamaran bij Huub en zijn 90 jarige moeder, Tilly, of ook wél oma 'Pannekoek' genoemd. Ja, echt waar! Ze heeft een one-way-reisje 'Fiji' gepland aan boord met haar zoon. En ze stapt ook in en uit de dinghy alsof ze nooit anders gedaan heeft. Geweldig!!!
Oude bekenden en nieuwe delen weer lekkers en verhalen met elkaar.
Curacao, Spaanse Water 2(Caraïben)
Zaterdag, 29 oktober '16
Het is weekend en niemand aanwezig op het havenkantoor. We willen hier weg! Geen zuchtje wind en geen aantrekkelijk water om ons in te laten vallen op zoek naar verkoeling.
Nog enkele boodschappen worden aangehaald, alvorens we de auto weer moeten inleveren.
In de late namiddag treffen we iemand van het havenpersoneel op de steiger. De begeerde wasjetons heb ik al in handen. Morgenvroeg kan er gewassen worden.
We krijgen een bericht dat we de auto nog een dagje mogen hebben. Daar maken we meteen gebruik van en rijden naar het resort om aan het Santa Barbara Beach ons te verwennen met een heerlijk zwemmetje. In het water komen we weer tot leven :-)
Het is weekend en niemand aanwezig op het havenkantoor. We willen hier weg! Geen zuchtje wind en geen aantrekkelijk water om ons in te laten vallen op zoek naar verkoeling.
Nog enkele boodschappen worden aangehaald, alvorens we de auto weer moeten inleveren.
In de late namiddag treffen we iemand van het havenpersoneel op de steiger. De begeerde wasjetons heb ik al in handen. Morgenvroeg kan er gewassen worden.
We krijgen een bericht dat we de auto nog een dagje mogen hebben. Daar maken we meteen gebruik van en rijden naar het resort om aan het Santa Barbara Beach ons te verwennen met een heerlijk zwemmetje. In het water komen we weer tot leven :-)
Curacao, Spaanse Water (Caraïben)
Vrijdag, 28 oktober '16
Weer thuis op onze dame!
Na twintig dagen te hebben genoten van familie en vrienden in België & Nederland. Met leuke uitstapjes en shoppingtrips naar Nederland, Duitsland en in eigen land, een zeilwedstrijdje voor the Captain, een groot jubileumfeest, enz... Medisch zijn we weer goedgekeurd en hebben we groen licht.
De tijd is voorbij gevlogen en we hebben niet iedereen gezien of de dingen gedaan die we wilden, maar jullie weten ons wél te vinden, hé ;-)
Gemengde gevoelens nemen de overhand. Tranen en een krop in de keel. Aan de andere kant ligt onze droom op ons te wachten om vervolgt te worden... Ook al wordt ons dit gegund en willen we dit, toch is het 'tot ziens' zeggen moeilijk :-(
Op de radio horen we dat er 200km file staat... Morgen is dit weer een 'ver van mijn bed show' en gelukkig verloopt de rit naar Amsterdam vlot. En zo stonden we gisteren, donderdag, in Amsterdam, op Schiphol tijdig te wachten in de gate om in te schepen. De boardingtijd ging voorbij en er kwam geen actie. De piloot verschijnt en spreekt de passagiers toe. Wegens een technisch probleem: noodverlichting in de cabine defect, is er vertraging. Het technisch team probeert het euvel op te lossen. Na een halfuur komt ie weer en is het probleem nog niet opgelost. Iedereen blijft rustig, ook al hebben we er geen goed oog in. Het is geen gigantisch probleem en we zullen er niet van neerstorten, maar regels zijn regels. Wat als ze het niet kunnen oplossen? Ander vliegtuig? Plots beginnen ze met het inschepen. De verlichting werkt weer! Met twee uur vertraging stijgen we op in Schiphol. Na ... landen we in Oranjestad, Aruba. Het is reeds donker en kunnen het eiland daardoor niet aanschouwen.
Tijdens de tussenstop in Aruba, moeten we aan boord blijven. Mensen stappen uit en andere schepen in, voor de ene begint de vakantie, voor de andere is die voorbij.
Voor we het weten hangen we weer in de lucht en landen we slechts met 30' vertraging in Curacao.
René (SY Blue Spirit) pikt ons op en samen rijden we naar de 'Pier'. Donderdagavond= 'Captains diner'. Voor de Happy Hour en het diner zijn we te laat, maar er zijn er nog enkelen die op ons wachten om ons te verwelkomen, alsook om 'tot ziens' te knuffelen. Ja, spijtig genoeg gaat het zo in ons cruisersleventje. De 'Schattekes': Dominique & Ton (SY True Blue & Flip Flops) en Leo hebben we nog net getroffen, want ondertussen hebben ze vanmorgen de wijk verlaten en varen eerst naar Bonaire om enkele dagen later weer naar hun vaste stek in St. Maarten te varen.
Moe komen we toe in de haven en ligt onze dame ongeduldig op ons te wachten.
Vanmorgen konden we haar in al haar schoonheid aanschouwen en vaststellen dat ze goed voor zichzelf heeft gezorgd tijdens onze afwezigheid.
De goed gevulde koffers worden uitgeladen met allerlei bootspullen, alsook een grote koffer met the Captains nieuwe aanwinst: een drone! Ja, Sinterklaas was een beetje vroeger van 't jaar ;-)
Gaatjes werden opgevuld met juwelen. De oproep naar oude juwelen was een groot succes, waarvoor mijn dank. Met creatieve ingevingen en m.b.v. Van locals ga ik proberen ze nieuw leven in te blazen onderweg. Foto's zullen binnen enkele maanden volgen.
We maken dankbaar gebruik van een geleende wagen om de lege koelkast weer aan te vullen.
Het is toch weer wennen om hier in Curacao te zijn. Gisteren stond ik nog te klappertanden op de luchthaven in Schiphol en nu druipen de zweetdruppels weer volop over ons lijf. De warmte en vochtigheid overvallen ons en zuigen alle energie uit ons lijf! We hebben nul komma nul fut...pfff...
Weer thuis op onze dame!
Na twintig dagen te hebben genoten van familie en vrienden in België & Nederland. Met leuke uitstapjes en shoppingtrips naar Nederland, Duitsland en in eigen land, een zeilwedstrijdje voor the Captain, een groot jubileumfeest, enz... Medisch zijn we weer goedgekeurd en hebben we groen licht.
De tijd is voorbij gevlogen en we hebben niet iedereen gezien of de dingen gedaan die we wilden, maar jullie weten ons wél te vinden, hé ;-)
Gemengde gevoelens nemen de overhand. Tranen en een krop in de keel. Aan de andere kant ligt onze droom op ons te wachten om vervolgt te worden... Ook al wordt ons dit gegund en willen we dit, toch is het 'tot ziens' zeggen moeilijk :-(
Op de radio horen we dat er 200km file staat... Morgen is dit weer een 'ver van mijn bed show' en gelukkig verloopt de rit naar Amsterdam vlot. En zo stonden we gisteren, donderdag, in Amsterdam, op Schiphol tijdig te wachten in de gate om in te schepen. De boardingtijd ging voorbij en er kwam geen actie. De piloot verschijnt en spreekt de passagiers toe. Wegens een technisch probleem: noodverlichting in de cabine defect, is er vertraging. Het technisch team probeert het euvel op te lossen. Na een halfuur komt ie weer en is het probleem nog niet opgelost. Iedereen blijft rustig, ook al hebben we er geen goed oog in. Het is geen gigantisch probleem en we zullen er niet van neerstorten, maar regels zijn regels. Wat als ze het niet kunnen oplossen? Ander vliegtuig? Plots beginnen ze met het inschepen. De verlichting werkt weer! Met twee uur vertraging stijgen we op in Schiphol. Na ... landen we in Oranjestad, Aruba. Het is reeds donker en kunnen het eiland daardoor niet aanschouwen.
Tijdens de tussenstop in Aruba, moeten we aan boord blijven. Mensen stappen uit en andere schepen in, voor de ene begint de vakantie, voor de andere is die voorbij.
Voor we het weten hangen we weer in de lucht en landen we slechts met 30' vertraging in Curacao.
René (SY Blue Spirit) pikt ons op en samen rijden we naar de 'Pier'. Donderdagavond= 'Captains diner'. Voor de Happy Hour en het diner zijn we te laat, maar er zijn er nog enkelen die op ons wachten om ons te verwelkomen, alsook om 'tot ziens' te knuffelen. Ja, spijtig genoeg gaat het zo in ons cruisersleventje. De 'Schattekes': Dominique & Ton (SY True Blue & Flip Flops) en Leo hebben we nog net getroffen, want ondertussen hebben ze vanmorgen de wijk verlaten en varen eerst naar Bonaire om enkele dagen later weer naar hun vaste stek in St. Maarten te varen.
Moe komen we toe in de haven en ligt onze dame ongeduldig op ons te wachten.
Vanmorgen konden we haar in al haar schoonheid aanschouwen en vaststellen dat ze goed voor zichzelf heeft gezorgd tijdens onze afwezigheid.
De goed gevulde koffers worden uitgeladen met allerlei bootspullen, alsook een grote koffer met the Captains nieuwe aanwinst: een drone! Ja, Sinterklaas was een beetje vroeger van 't jaar ;-)
Gaatjes werden opgevuld met juwelen. De oproep naar oude juwelen was een groot succes, waarvoor mijn dank. Met creatieve ingevingen en m.b.v. Van locals ga ik proberen ze nieuw leven in te blazen onderweg. Foto's zullen binnen enkele maanden volgen.
We maken dankbaar gebruik van een geleende wagen om de lege koelkast weer aan te vullen.
Het is toch weer wennen om hier in Curacao te zijn. Gisteren stond ik nog te klappertanden op de luchthaven in Schiphol en nu druipen de zweetdruppels weer volop over ons lijf. De warmte en vochtigheid overvallen ons en zuigen alle energie uit ons lijf! We hebben nul komma nul fut...pfff...