Donderdag, 17 maart '16
Ons anker wordt al vroeg opgehaald en we zetten koers naar het eiland Anegada. Dit is het enige koraaleiland van de Maagdeneilanden. Doordat het zo vlak is, is het eiland vanuit zee moeilijk te zien, waardoor hier vroeger ook heel wat schepen vastliepen in het koraal en/of stranden...
Blauw, blauw, blauw,...het water is zo blauw...donker, licht, turquoise, appelblauwzeegroen, azuur,...we kunnen er niet van over!
Een schrale bebakening helpt ons veilig de ingang door het rif in te varen.
Ook om naar het dinghydok te varen is het opletten, want er ligt een rif voor.
Aan land maken we wandeling over een betonnen weg. Ik had hiervoor speciaal mijn teenslippers aangedaan met het gedacht hier enkel zandwegen aan te treffen... In een bar proberen we wat extra informatie te winnen over het eiland en de 'must see & to do things'. Het eiland kan je best met een taxiritjes of scooter verkennen en we kiezen voor het laatste. Met een funcky helm op ons hoofd toeren we naar de mooiste stranden en komen uiteindelijk met wiebelende wielen op zandwegen...ik had er om gevraagd...toch?! Nou gelukkig is mijn Shumi een behendige chauffeur en houdt hij ons op de weg. In slechts twee uur doen we de Tour van het eiland en zien prachtige stranden waar de golven stevig op inbeuken en een waar paradijs voor golfsurfers zou zijn, maar ze ontbreken, misschien heeft de ondiepte en de riffen waarop ze breken, hier wat mee te maken. Om te snorkelen is er te veel deining. Er zijn ook leuke strandbarretjes die als borders mooie grote schelpen gebruiken om hun tuinpad/zandpad af te bakenen. Op VHF hoorden we aan boord reeds een 'Tsunami alarm'- oefening en op het eiland komen we borden tegen van tsunami-vluchtroutes! Dit zagen we al eerder op Martinique, op Sainte-Anne...
Op het eiland is ook een grote lagoon en natuur-/vogelreservaat, waarvan één ervan 'Flamingo Pond' heet. Jammergenoeg zien we géén flamingo's of zijn het die witte vogels helemaal in de verte? Ze worden toch rozer bij. Het eten van roze garnalen? Of hebben ze me dat vroeger in de Zoo van Antwerpen wijs gemaakt?! Ik kan niet voldoende inzoomen met mijn camera...jammer.
'Lobster'=kreeft, is hier langoest(=kreeft zonder de gevaarlijke scharen), daarvoor is Anegada bekend en in trek als bestemming voor de cruisers. Het is weliswaar verboden om ze zelf te vangen, dus reserveren we een tafeltje voor twee. Op naam van? Ze vragen hier de naam van je boot i.p.v. je eigen naam, om te reserveren of een rekening te openen...wél grappig.
Enkele uren later zitten we op de paalwoning te bengelen boven het water en tijdens onze intieme 'tête à tête' te smullen van de heerlijke beestjes. Een mooie locatie en een niet te versmaden diner in goed gezelschap...wat wil je nog meer? Onze monden 'smilen' van oor tot oor. Wat zijn we toch gelukzakken dat we dit alles moeten en kunnen beleven...life is beautiful :-)
zaterdag 19 maart 2016
BVI's, Virgin Gorda(Caraïben)
Woensdag, 16 maart '16
Britisch Virgin Islands, in het Nederlands: de Britse Maagdeneilanden of kortweg BVI's. Vroeger een toevluchtsoord voor kapers en piraten, waaronder de beroemdste: Kapitein Blauwbaard enFrancis Drake. Nu zijn het vooral geliefde ankerplaatsen van privé- en charterjachten, het is een waar zeilparadijs. De BVI's liggen ten noordoosten van Puerto Rico en zijn samen met de Amerikaanse Maagdeneilanden(=USVI's), de meest westelijke van de Bovenwindse eilanden in de Caraïben. Meer dan vijftig vulkanische eilanden zijn er hier en de meeste zijn onbewoond. Omdat de regenval per eiland verschilt, hebben ze onderling een grote variëteit aan vegetatie. Volgens een reisgids hebben de Maagdeneilanden letterlijk en figuurlijk niets te bieden, qua cultuur, een imago dat de bewoners heel slim uitbuiten met de slogan: 'We offer nothing...'
Maar wat we zien vinden we al prachtig en vooral de onderwaterwereld, met de vele koraalriffen, zou betoverend zijn en tientallen vissoorten bieden... Snorkels, duikbril en palmen liggen klaar :-) Wat heb je meer nodig dan een sprookjesachtige onderwaterwereld, hagelwitte stranden en azuurblauw water in verschillende kleurschakeringen?!
We gaan hier een tijdje vertoeven en enkele van de eilanden en snorkelplekjes ontdekken...
Wauw, we zijn blij hier te zijn...maar eerst het verplichte nummertje afhandelen...
Het inklaren verloopt sereen en redelijk snel. We halen het anker op en zoeken een idyllischere plek, tussen twee resorts, nabij 'Saba Rock'.
Als je een schamelijke 750US$(of wat meer of minder) te véél hebt, en niet aan boord van een jacht wil of kan vertoeven, kan je hiervoor een nachtje in een suite of villa logeren en erbovenop kan je nog kiezen(mits betaling), hoe je op je verblijfplaats geraakt: met een watervliegtuig, privéjet, helicopter of boot!
Hebben wij chance dat we hier op eigen kiel zijn en ons 'hebben en houden' bij hebben ;-)
Een plonsjes in het helder turquoise water en een zeeschildpad komt al even dag zeggen. Even chillen en dan naar de bar op het water, waar we een ongelooflijk zicht hebben op ons dobberende Zensation in Paradise!
We proberen ons wakker te houden... Enkele pelikanen zorgen voor een prachtige show: ze zweven rond aan de bar en duiken telkens het water in en vullen hun buidel met wat lekkers...fantastisch om ze bezig te zien.
Tijdens Happy Hour wagen we ons aan een drankje let de gevaarlijke naam 'Pain Killer'...nou als we weer aan boord zijn en afgekoeld door een plonsje en een klein hapje, houden onze ogen het niet langer vol...sweet dreams :-*
Britisch Virgin Islands, in het Nederlands: de Britse Maagdeneilanden of kortweg BVI's. Vroeger een toevluchtsoord voor kapers en piraten, waaronder de beroemdste: Kapitein Blauwbaard enFrancis Drake. Nu zijn het vooral geliefde ankerplaatsen van privé- en charterjachten, het is een waar zeilparadijs. De BVI's liggen ten noordoosten van Puerto Rico en zijn samen met de Amerikaanse Maagdeneilanden(=USVI's), de meest westelijke van de Bovenwindse eilanden in de Caraïben. Meer dan vijftig vulkanische eilanden zijn er hier en de meeste zijn onbewoond. Omdat de regenval per eiland verschilt, hebben ze onderling een grote variëteit aan vegetatie. Volgens een reisgids hebben de Maagdeneilanden letterlijk en figuurlijk niets te bieden, qua cultuur, een imago dat de bewoners heel slim uitbuiten met de slogan: 'We offer nothing...'
Maar wat we zien vinden we al prachtig en vooral de onderwaterwereld, met de vele koraalriffen, zou betoverend zijn en tientallen vissoorten bieden... Snorkels, duikbril en palmen liggen klaar :-) Wat heb je meer nodig dan een sprookjesachtige onderwaterwereld, hagelwitte stranden en azuurblauw water in verschillende kleurschakeringen?!
We gaan hier een tijdje vertoeven en enkele van de eilanden en snorkelplekjes ontdekken...
Wauw, we zijn blij hier te zijn...maar eerst het verplichte nummertje afhandelen...
Het inklaren verloopt sereen en redelijk snel. We halen het anker op en zoeken een idyllischere plek, tussen twee resorts, nabij 'Saba Rock'.
Als je een schamelijke 750US$(of wat meer of minder) te véél hebt, en niet aan boord van een jacht wil of kan vertoeven, kan je hiervoor een nachtje in een suite of villa logeren en erbovenop kan je nog kiezen(mits betaling), hoe je op je verblijfplaats geraakt: met een watervliegtuig, privéjet, helicopter of boot!
Hebben wij chance dat we hier op eigen kiel zijn en ons 'hebben en houden' bij hebben ;-)
Een plonsjes in het helder turquoise water en een zeeschildpad komt al even dag zeggen. Even chillen en dan naar de bar op het water, waar we een ongelooflijk zicht hebben op ons dobberende Zensation in Paradise!
We proberen ons wakker te houden... Enkele pelikanen zorgen voor een prachtige show: ze zweven rond aan de bar en duiken telkens het water in en vullen hun buidel met wat lekkers...fantastisch om ze bezig te zien.
Tijdens Happy Hour wagen we ons aan een drankje let de gevaarlijke naam 'Pain Killer'...nou als we weer aan boord zijn en afgekoeld door een plonsje en een klein hapje, houden onze ogen het niet langer vol...sweet dreams :-*
St. Maarten, Marigot Bay - BVI's, Virgin Gorda (Caraïben)
Dinsdag, 15 & woensdag, 16 maart '16
We hebben besloten om Anguilla links te laten liggen, letterlijk rechts ;-) en meteen door te varen in een nachttocht naar de BVI's, om dit met daglicht te kunnen aandoen.
Ook SY Twixx heeft om 16u de Simpson Bay lagoon verlaten, hebben we op AIS gezien en tijdens het varen zien we ze op de plotter een zestal mijl voor ons varen, maar enkele uren later zijn ze plots verdwenen.
Ik ben moe en ga al voor 20u naar bed, maar kan de slaap niet vatten. We varen een comfortabele ruime windje-koers. Maar de gijp die Geert telkens maakt houdt me allert, door de piepende Walder en de overkomende zeilen.
The Captain wil niet rusten en blijft dus varen. Uiteindelijk val ik toch even in slaap en is het reeds licht als ik weer in de kuip verschijn. Geert zijn ogen vallen af en toe dicht, maar hij wil niet gaan liggen.
We heisen reeds de vlag van de BVI's en wanneer ik dit sta te fotograferen, komen er dolfijnen naar ons toe gezwommen...prachtig. Het is een grote soort en zijn met niet zo veel en blijven slechts even bij ons.
Het water wordt steeds blauwer en blauwer en eilanden zijn in zicht.
Om iets voor acht uur probeer ik via VHF kanaal 16 om Twixx op te roepen, maar we krijgen geen contact. Een duidelijke plaats van aankomst of inklaren hebben we niet afgesproken, we zien elkaar wel ergens...één van de...
Aan 'Virgin Gorda', letterlijk vertaald: 'de vette maagd', Columbus vond dat het eiland leek op een zwangere vrouw die op haar rug ligt, vandaar de naam, varen we een rif binnen. Ook al is het koraalrif voor een stuk bebakend, het blijft goed opletten...spannend.
Na 14u varen en 77NM te hebben afgelegd, droppen we het anker in blau, blauw, blauw en nog eens blauw water...vijftig tinten blauw is er niks tegen ;-)
We hebben besloten om Anguilla links te laten liggen, letterlijk rechts ;-) en meteen door te varen in een nachttocht naar de BVI's, om dit met daglicht te kunnen aandoen.
Ook SY Twixx heeft om 16u de Simpson Bay lagoon verlaten, hebben we op AIS gezien en tijdens het varen zien we ze op de plotter een zestal mijl voor ons varen, maar enkele uren later zijn ze plots verdwenen.
Ik ben moe en ga al voor 20u naar bed, maar kan de slaap niet vatten. We varen een comfortabele ruime windje-koers. Maar de gijp die Geert telkens maakt houdt me allert, door de piepende Walder en de overkomende zeilen.
The Captain wil niet rusten en blijft dus varen. Uiteindelijk val ik toch even in slaap en is het reeds licht als ik weer in de kuip verschijn. Geert zijn ogen vallen af en toe dicht, maar hij wil niet gaan liggen.
We heisen reeds de vlag van de BVI's en wanneer ik dit sta te fotograferen, komen er dolfijnen naar ons toe gezwommen...prachtig. Het is een grote soort en zijn met niet zo veel en blijven slechts even bij ons.
Het water wordt steeds blauwer en blauwer en eilanden zijn in zicht.
Om iets voor acht uur probeer ik via VHF kanaal 16 om Twixx op te roepen, maar we krijgen geen contact. Een duidelijke plaats van aankomst of inklaren hebben we niet afgesproken, we zien elkaar wel ergens...één van de...
Aan 'Virgin Gorda', letterlijk vertaald: 'de vette maagd', Columbus vond dat het eiland leek op een zwangere vrouw die op haar rug ligt, vandaar de naam, varen we een rif binnen. Ook al is het koraalrif voor een stuk bebakend, het blijft goed opletten...spannend.
Na 14u varen en 77NM te hebben afgelegd, droppen we het anker in blau, blauw, blauw en nog eens blauw water...vijftig tinten blauw is er niks tegen ;-)