St. Lucia, Marigot Bay(Caraïben)

Maandag, 6 juni '16

Marigot Bay is een door mangroven omgeven prachtige beschutte baai, voorbij een uitstekend tongetje zandstrand met palmbomen, schuilt een beschutte orkaan-veilige kom met een Marina en een bijhorend 5-sterren hotel.
Vele cruisersvrienden zijn hier reeds geweest en er ons over verteld. Wanneer je aan een moering van de Marina ligt, mag je voor de slechts 20 US$/nacht gebruik maken van de luxe-faciliteiten van de Marina en het sprookjesachtige hotel. Nml.: douches, twee zoetwater zwembaden, jacuzzi, sauna, hammam, ligbedden inclusief handdoeken, restaurants, bars met één in het zwembad, schitterende tuin, spa, enz...
Wauw! Zoveel luxe en zoetwater is pure verwennerij en een fantastisch kado!
Maar even de voetjes op de grond houden, want eerst moeten we nog het anker ophalen, meerboei nemen, inklaren en langs het havenkantoor.
De regen is meteen een domper op de feestvreugde en pas na het ontbijt kunnen we in actie komen.
Tijdens het snorkelen naar het anker gisteren, heeft the Captain een gigantische koraalbom zien liggen naast ons anker. Secure anker ophalen is de boodschap, zodat we deze niet beschadigen of met de kiel of het roer dit natuurlijke scherpe gevaarte niet raken! Het water is hier de ene keer troebel en de andere keer zo helder als spa reine... afhankelijk van op- of afgaand water. Tijdens het ankeren gisteren zagen we niks, buiten donkere plekjes, nu zien we het koraal duidelijk. Met de juiste aanwijzingen lukken we in de opdracht en roepen de Marina op voor een meerboei. Een havenmeester komt ons helpen met de lijn: makkelijk en heet ons welkom. Dan dinghy in en naar douane en immigratie.
De douane-beambte is eerst wat stuurs en stelt moeilijke vragen...vooral op het in te vullen document...(waren vooraf onze Sea-Clear online vergeten in te vullen, zou het ons makkelijker gemaakt hebben bij het inklaren en schrijfwerk bespaard hebben!)
Van pure 'verjaardag-enthousiasme' vul ik bij de datum van vandaag mijn geboortejaar in! Als ik me hiervoor verontschuldig en vertel dat het 'mijn B-day' is, ontdooit de man meteen en lacht hij zijn tanden bloot en maakt een praatje.
Even de paspoorten uitreiken met mijn arm van het ene bureau naar het andere, aan de smartphone-wrijvende beambte dame van immigratie, effe stempeltjes erin en klaar! 'Fijne verjaardag en geniet van je dag en verblijf op het eiland.'
Op het havenkantoor krijgen we nog even de extra's te horen waar we gebruik van mogen maken en dan is het richting hotelcomplex.
Amaaaaaaaaaai...ni te doen!!! En dit alles slechts voor 20 US$! Wetende dat het minstens 410 US$/nacht kost voor de hotelgasten en dan is het nog laagseizoen, geen ontbijt of ander eten erbij of je vliegreis!!! Om mee te kunnen kwijlen, zie link:

http://www.capellahotels.com/saintlucia/

Een bewaker begeleidt ons naar de spa, waar we een rondleiding krijgen en een menu van de behandelingen. In de tuin bevindt zich, tussen de tropische planten en bloemen, de sauna, hammam en jacuzzi. Overal staan zetels en ligbedden in een romantische uitvoering en in een boom zien we een gezellig boomhut-terras. De zwembaden, bars en restaurants poppen op tussen de verschillende niveauverschillen en zijn omringt door mooie houten bungalows, bestaande uit verschillende verdiepingen. Dromen we dit alles of is dit echt?! Het personeel is vriendelijk en behulpzaam en bij een potje thee en koffie aan de bar bekijken we de massage-opties: een duo-massage wordt geboekt (pas woensdag is er plaats).
Ondertussen is de regen de party-crasher die we proberen buiten te werken van mijn feestje! Maar hij laat zich niet gemakkelijk wegsturen en dus zal ik zelf voor 'zonnetje' moeten spelen, hé.
Ik trek alvast mijn nieuwe bikini (verjaardagskadootje van mijn ventje, van in St. Anne) aan en we openen onze fles bubbels in de kuip. De douane-beambte zit voor het kleine kantoortje en ziet alles af...heum...straks komt die onze flessen alcohol tellen...hebben op papier een beetje gejokt en slechts 5L wijn ingevuld ;-)
WiFi in heel de Marina, hotel en...op Zensation! Hoe lang is dat geleden! Op de Tablets en smartphone, zonder versterker! Dit is de eerste keer sinds ons vertrek, denk ik.
Tijd om de laptop aan de versterker te hangen en mijn drie maanden foto's achterstand op Tumblr in te halen. Dropbox heb ik in Dominica kunnen bijwerken m.b.v. Sandy's bar. Maar...mijn laptop crashed! Effe balen :-(
Dan nog maar een glaasje bubbels drinken en proberen te Skypen en FaceTimen met de tablets. Gaat met stukken en brokken...maar mail, Whatsapp en googelen gaat redelijk.
Het zwembad-weer blijft uit. Maar nog net voor zonsondergang laat mijn vriendin zich zien en tovert de lucht met een idyllische roze gloed :-)
Een heerlijk diner bij het Indiaans restaurant zorgt voor een perfecte aanvulling en het personeel brengt me als afsluiter een stuk kaastaart met kaars en birthday-bord-opschriften en zingen hierbij 'Happy Birthday' met alle ander klanten.
Fantastisch!

Alleen de aanwezigheid van familie en vrienden zou deze dag PERFECT maken...miss U all <3 :-*

Martinique, Le Marin - St. Lucia, Marigot Bay(Caraïben)

Zondag, 5 juni '16

Na een laatste rondje Leader Price en misschien de laatste baguette (geen Franse eilanden meer verder naar het Zuiden) voor de komende maanden, halen we anker op en varen naar de tanksteiger. Met een volle watertank verlaten we Le Marin en het Franse eiland Martinique.
Alle eilanden/plaatsen die nu op onze weg liggen, zijn nieuw voor ons.
De zon schijnt en met een gezapig windje varen op ruime en halfwindse koers naar St. Lucia.
Nadat we de vele vistonnetjes dicht bij de kust achter ons hebben gelaten, goeien we ons kunstaas het water in en nog geen tien minuten later hebben we beet! Vogels en opspringende visjes verraden al de aanwezigheid van een mogelijke vangst.
Meteen halen we het voorzeil binnen, verleggen de koers en halen zo de snelheid uit onze dame...te vergeefs, de vangst heeft gelost... Van ver checkt Geert of hij de haak nog ziet en laat de lijn weer een aantal meters los.
We genieten van de fijne zeiltocht en na drieëndertig mijl bereiken we Marigot Bay en halen we de vislijn binnen. Pas dan zien we dat de haak afgebroken is en er enkel nog het lange rechte stuk aanhangt! Oeps nu zwemt er eentje met een dikke lip rond. Die hadden we toch wél liever in de pan gelegd ;-)
Meteen komt er een bootjongen langszij varen en vraagt of we een moering willen. Vooraan in de baai liggen enkele boten voor anker en we zoeken een plekje tussen hen en bedanken hem vriendelijk.
De ene is weg en een ander met een kerstmuts op, komt aangepeddeld met dozen vol fruit. Noël is zijn echte naam, maar roept: 'Santa is hier!' De kerstman probeert wat mango's, bananen, ananassen, passievruchten en papaya 's te verkopen. Nou, om de boatboys een beetje te vriend te houden (hebben al niet zo 'n leuke verhalen gehoord en gelezen...), kopen we enkele stukken fruit, onderhandelen over de véél te dure prijs, maar als 'zijn vriend' neemt hij tevreden afscheid. Best wennen en vermoeiend al die leurders...maar het hoort erbij!
Happy Hour-time, dus snel dinghy optuigen en naar Chateau Mygo, waar de open-bar 'Hurricane Hole' de beruchte plek voor is.
Met een Painkiller in de hand klinken we om 18u01 met het thuisfront waar het 00u01 is op 'mijn verjaardag'. Dit jaar vieren we die zes uur extra, dus 30u om te feesten...heummm...zullen we dan maar twee keer slapen in die lange dag, want ik voel me alweer een jaartje ouder ;-)

Martinique, Le Marin(Caraïben)

Zaterdag, 4 juni '16

Inventariseren op de IPad en plaatsen van de proviand in de kasten, onder de zetels/banken en vloer/bilge, daar ben ik wél enkele uren zoet mee en nat van 't zweet in onze eigen sauna, een plons in het water is verfrissend. Wie heeft die tropische temperaturen uitgevonden? Wie werkt daar in?!
Ronde twee provianderen met een bezoek aan de Carrefour zorgt voor extra vinkjes op de boodschappenlijst en vult nog enkele gaten op aan boord.
Buien teisteren ons de hele dag en de hevigste regenbui met belletjesregen en een regengordijn treft ons net onderweg met de boodschappen naar de boot. Liters water komen over ons heen en we verzuipen bijna in de bijboot!
Alle tassen zijn nat, inclusief enkele aankopen, die een afdroog sessie krijgen alvorens binnen te mogen. Wij zelf zijn nat tot op ons lichaam, onze kleding kunnen we uitwringen en ophangen!
Met droge kleding trekken we richting haven om uit te klaren. Net voor we toekomen aan de steiger voor de marktplaats, treft ons de zoveelste bui. We schuilen achter een houten huisje met weinig tot geen afdak... En ontdekken dat we ons schoeisel vergeten zijn en terug moeten, want we planden van hieruit een stukje te wandelen en het hele eind te lopen naar het havenkantoor om nog wat van Le Marin te zien. De bui houdt aan en the Captain offert zich op om verder nat te worden en terug te dinghieën. Ik zoek ondertussen een betere schuilplaats op aan de markt en wacht hem daar op op mijn blote voeten!
De bui lijkt een eeuwigheid te duren. Maar dan klaart het uiteindelijk toch op en verschijnt Geert weer met onze sandalen en... een paraplu ;-)
En nog geen minuut later mag die al open en zijn dienst bewijzen!
Na het uitklaren zien we de volgende bui afkomen en schuilen we in een bar. Een muur van regen houdt ons enkele uren gegijzeld daar. En wanneer we net voor zonsondergang de bijboot droog bereiken, treffen we deze aan als een vijver! Er zitten gelukkig geen vissen in ;-)
Eerst dan maar water hozen d.m.v. een dinghierondje door the Captain en de stop eruit trekken en nog wat restanten water opslurpen en uitwringen met een spons...
What a rainy day!

Martinique, St. Anne - Le Marin(Caraïben)

Vrijdag, 3 juni '16

Met verse baguettes achter de kiezen, halen we het anker op.
Via Club Med en enkele riffen overbruggen we op motor de drie mijl naar de andere kant en stad 'Le Marin', met Devine die ons waterspoor volgt. Hier treffen we nog meer boten aan en het is dan ook even zoeken naar een geschikte ankerplek.
Dit is dan ook reeds een 'hurricane hole', beschutte plek voor tijdens een orkaan. En reeds vele boten liggen hier met of zonder bemanning om het orkaanseizoen uit te zitten.
Martinique is het laatste Franse eiland op weg naar het zuiden en de ideale plek om proviand in te slaan. De Leader Price supermarkt krijgt enkele keren bezoek van ons en aan hun dinghydok laden we ons Dinghietje tot twee keer toe vol met flessen drinkwater van 1,5L en 5L. Deze laatste plaatsen we op de vloer, in de douche, van de natte cel vooraan. De kleinere flessen stouwen we onder de vloer in de bilge. 220L drinkwater gaat enkele keren door onze handen: van een palet in de winkelkar, één van elk op de kassaband, uit de winkelkar op de grond en dan in de dinghy, daarna in de kuip, dan naar de trap en van de trap in de boot...
Bij het wegstouwen van de tweede lading drinkwater en terugkomst in de kuip, merkt Geert plots op dat ons Dinghietje in de baai drijft...oeps, ik zal hem niet goed vastgemaakt hebben! In zijn boxershort springt the Captain met zijn zwemvliezen het water in en zwemt de ziel uit zijn lijf richting de steeds verder wegdrijvende bijboot. Stomme wind!
Via de marifoon probeer in Divine op te roepen, die verderop liggen, waar ons bootje naar toe gaat...geen antwoord...zijn ook aan 't winkelen. En geen enkele andere bijboot die op het moment voorbij scheurt...
Uiteindelijk bereikt the Captain ons Dinghietje en komt er uitgeput mee aanvaren. Daar gaan al mijn goede punten, in één slag verspeelt en nog wat slechte punten erbij...ik sta op min :-( Maar ons Dinghietje is gered! Wat moeten we zonder?! Onze oude weer in gebruik nemen is niet zo snel voorzien!
Met een boodschappenlijst trekken we nog een keer naar de winkel en kopen verse en houdbare voeding.
We hebben er genoeg van voor vandaag, morgen is er nog een dag. Tijd om te relaxen. In de Mango Bay bar zitten we enkele uren later achter een dampende kookpot: mosselen met friet en huisgemaakte mayonaise ;-)

Martinique, St. Anne 2(Caraïben)

Donderdag, 2 juni '16

Meer dan honderd boten liggen hier nog in de baai voor het leuke St. Anne.
De voormiddag vliegt voorbij met wassen, poetsen en klussen.
In de namiddag slenteren we door de straatjes en langs de winkeltjes. Nog even enkele boodschapjes doen en dan koken.
Mahi Mahi is de ster van de avond en hiermee kunnen we Gerda & Anton en onszelf plezieren. Er gaat toch niks boven de smaak van 'eigen vangst'!
Njammie...onze buikjes zijn goed gevuld en bubbels zorgen voor de goede vertering ;-)