Zondag, 5 juni '16
Na een laatste rondje Leader Price en misschien de laatste baguette (geen Franse eilanden meer verder naar het Zuiden) voor de komende maanden, halen we anker op en varen naar de tanksteiger. Met een volle watertank verlaten we Le Marin en het Franse eiland Martinique.
Alle eilanden/plaatsen die nu op onze weg liggen, zijn nieuw voor ons.
De zon schijnt en met een gezapig windje varen op ruime en halfwindse koers naar St. Lucia.
Nadat we de vele vistonnetjes dicht bij de kust achter ons hebben gelaten, goeien we ons kunstaas het water in en nog geen tien minuten later hebben we beet! Vogels en opspringende visjes verraden al de aanwezigheid van een mogelijke vangst.
Meteen halen we het voorzeil binnen, verleggen de koers en halen zo de snelheid uit onze dame...te vergeefs, de vangst heeft gelost... Van ver checkt Geert of hij de haak nog ziet en laat de lijn weer een aantal meters los.
We genieten van de fijne zeiltocht en na drieëndertig mijl bereiken we Marigot Bay en halen we de vislijn binnen. Pas dan zien we dat de haak afgebroken is en er enkel nog het lange rechte stuk aanhangt! Oeps nu zwemt er eentje met een dikke lip rond. Die hadden we toch wél liever in de pan gelegd ;-)
Meteen komt er een bootjongen langszij varen en vraagt of we een moering willen. Vooraan in de baai liggen enkele boten voor anker en we zoeken een plekje tussen hen en bedanken hem vriendelijk.
De ene is weg en een ander met een kerstmuts op, komt aangepeddeld met dozen vol fruit. Noël is zijn echte naam, maar roept: 'Santa is hier!' De kerstman probeert wat mango's, bananen, ananassen, passievruchten en papaya 's te verkopen. Nou, om de boatboys een beetje te vriend te houden (hebben al niet zo 'n leuke verhalen gehoord en gelezen...), kopen we enkele stukken fruit, onderhandelen over de véél te dure prijs, maar als 'zijn vriend' neemt hij tevreden afscheid. Best wennen en vermoeiend al die leurders...maar het hoort erbij!
Happy Hour-time, dus snel dinghy optuigen en naar Chateau Mygo, waar de open-bar 'Hurricane Hole' de beruchte plek voor is.
Met een Painkiller in de hand klinken we om 18u01 met het thuisfront waar het 00u01 is op 'mijn verjaardag'. Dit jaar vieren we die zes uur extra, dus 30u om te feesten...heummm...zullen we dan maar twee keer slapen in die lange dag, want ik voel me alweer een jaartje ouder ;-)
