Oversteek South Pacific: Ecuador, Bahía de Caráquez -> Frans Polynesië, Gambier: dag 15

Dag 15: Woensdag, 24 -> donderdag, 25 mei '17 _ 17.00 LT(local time= UTC -8)

Resultaten na 24u:

Afgelegde afstand: 165 NM

Gemiddelde snelheid: 6,87 kn

Knopen wind: 23 kn

Positie: 17°53'S 116°02'W

Koers: 254°

Afstand tot bestemming: 1129 NM

Volvo Ocean Race scénes volgen elkaar op. Meteen na zonsondergang waren ze er weer: de wolken en de squalls!

Squalls met windstoten tot 38kn teisteren the Captain tijdens zijn wacht. Doornat is hij en moe van het trimmen van de zeilen en bijsturen van de stuurautomaat & windvaansturing.

Zeilpakken worden opgevist en de vacuümzak gaat open. Ik gooi mijn girly girly-principes over boord en trek mijn meest 'elegante' outfit aan: mijn zeilbroek. Ja, de zeilbroek is mijn sexyste broek! Het zitvlak komt tot aan mijn knieholtes en lijkt wél tien pampers te verbergen. Ja, ja, lach er maar mee... hi, hi, hi, ha, ha, ha,... met de moed die in mijn zeillaarzen is gezakt begeef ik me in het hol van de leeuw en ga ik de wacht & nacht in. Eind mei, midden op de Grote Oceaan laat ik de regen op mijn zeilpak vallen. Daarvoor had ik in België & Nederland kunnen blijven!!! Nauwlettend hou ik achter het stuurwiel de wijzers en cijfers van de meetinstrumenten van de wind in de gaten. Ik probeer ze te hypnotiseren: windsnelheid moet onder de 25kn blijven, windhoek 150°, maar ze luisteren niet. De windsnelheden blijven in de lucht schieten en de windhoek verschuift steeds door de surfgolven die Zensation over en weer laten glijden. Als Kapitein 'één-oog' kan ik tussen mijn hoogopstaande kraag en regenkap nog net de instrumenten zien. Van al het turen begin ik scheel te zien... Een golf geeft me een uitgebreide douche, de kuip veranderd in een plonsbad en ik staat tot aan mijn enkels in het water. Mijn outfit mag dan niet elegant zijn, maar 't beschermt me wél en houdt me droog.

Om me heen verdwijnen de wolken en in de lucht zie ik zachte lichte twinkelelingen...het klaart op...oef...het is voorbij...wat een nacht!

Selfie & George krijgen een extra pluim voor hun teamwork en het telkens weer anticiperen op de wisselvallige aanzwellende wind en inkomende golven. Alsook the Captain die alweer de slechtste weersomstandigheden in zijn wacht te verduren kreeg!

Vrolijk komt de zon op en lost de laatste wolkjes om ons heen op en droogt de natte kleren.

Wat nu weer?! De plotter geeft steeds aan dat er 'géén AIS' verbinding is. Om de paar seconden, om de minuut horen we het irritante hoge 'tutuut'- geluidje. De kompaskoers is op het scherm verdwenen. Vervelend! Alle apparatuur even afzetten en terug opstarten. Het baat niet. SD-kaartjes even versteken (hebben een plotter in de kuip en in de navigatiehoek). En zo proberen we verschillende dingen uit, om uiteindelijk het navigatiepaneel eraf te halen en alle verbindingen te checken. Maar ook dat mag niet baten. De behuizing van de plotter in de kuip wordt gedemonteerd en alle kabels worden ingespoten met contactspray. Het probleem zal waarschijnlijk ergens in de bekabeling van de andere meetinstrumenten zitten. Wordt vervolgd!

Oversteek South Pacific: Ecuador, Bahía de Caráquez -> Frans Polynesië, Gambier: dag 14

Dag 14: Dinsdag, 23 -> woensdag, 24 mei '17 _ 17.00 LT(local time= UTC -8)

Resultaten na 25u:

Afgelegde afstand: 172 NM

Gemiddelde snelheid: 6,9 kn

Knopen wind: 20 kn

Positie: 17°06'S 113°18'W

Koers: 250°

Afstand tot bestemming: 1293 NM

Zeg dat het niet waar is hé! Het is alsof ze het ruiken. Letterlijk kan dit wél, met al die overheerlijke aroma's , die uit de potten & pannen vanuit de kombuis, naar buiten cirkelen. Net wanneer ik me dáár begeef, worden de golven net dat tikkeltje heviger en brengen ze Zensation uit balans, waardoor alles begint rond te vliegen en koken een uitdaging is. Toch brengen ze ons diner niet om zeep!

Tegen de zwarte lucht fonkelen duizende sterren die een rustige nacht brengen.

Net voor zonsopgang verschijnt het laatste sikkeltje van de maan. De wolken om ons heen betekenen niet veel goeds en terwijl deze gedachten door ons hoofd gaan, nadert reeds de eerste squall...wind en golven zwellen aan, met regen als gevolg. De volgende uren gaan zo door en de zeilen worden kleiner en kleiner. Tegen de ochtend vermindert de bewolking, de zon breekt door en het klaart op.

Weer wordt de Klok een uurtje verzet van: 11u naar 10u= UTC -8= -10u tijdsverschil met BE.

Bij het nemen van iets onder de vloer, ontdek ik een probleem in de bilge: de kartonnen brikken 'ijskoffie' zijn ontploft! Ja, leuk is dat... bilge vol koffie en dan die geur... Pfff, een heus opruim werkje met een boot die alle kanten op danst en de crémekleurige vloeistof die door de andere bilgegaten verdwijnt en weer uitvloeit! Onbegonnen werk!

Bij het afklokken van het dagtotaal merken we iets raar op met de logstand. Plots is hij achteruit gegaan i.p.v. voorruit! Hoe kan dat nou? Spookt het of is er visje op het rad/logwieltje aan het spelen en met zijn vinnetjes het in z'n achteruit gezet?! Hi, hi, hi,... heel gek is dit :-)) Of zijn het wij die gek worden of beginnen te hallucineren na twee weken met z'n twee alleen op zee?!