Donderdag, 28 oktober '15
Niks zo heerlijk als je dag te beginnen met een ochtendduik in helder blauw warm water...Geweldig! Hier hebben we lang op gewacht. Al weten we nog niet hoe warm het water is, want ons eendjestermomether hangt er nog niet in...en misschien was het in Porto Santo ook al wél zo warm, daar heeft ze geen metingen gedaan en het was het water ook aangenaam en mooi helder blauw.
Na het ontbijt maken we ons Dinghietje klaar, smeren we ons goed in met zonnecréme, zetten onze hoed op en varen we naar het strand. Langs het strand en de duinen wandelen we op een halfuur naar het dorpje en haven van La Graciosa. Het dorpje, Caleta del Sebo is niet groot en er is ook niet veel te zien, de tijd is hier blijven stilstaan. We wandelen door de zandweggetjes langs de huizen en enkele terrasjes en twee kleine supermarktjes/buurtwinkeltjes. Echte wegen zijn hier niet en je ziet enkel terreinwagens rijden en in de straten staan. Ook al is er niet veel, de witte geveltjes met blauwe omlijningen rond ramen en deuren, het oogt héél charmant en dan die rust en stilte...Hier kan je makkelijk honderd jaar worden! Maar waar leef je van? Ook hier zien we konijnenkeutels en weinig of geen vegetatie, uitgezonderd onze eerste palmboom met kokosnoten! Hier en daar zien we wél een mooi aangelegd rotstuintje met wat sterke planten en palmbomen.
Het is hier ook niet toeristisch, ook al zijn er vakantiehuisjes en -appartementen. Behalve de ferry die dagelijkse een groep vakantiegangers afzet vanuit Lanzarote en die op een glass-bottom boot stappen of op de catemaran, die dan onze idylische baai en strandje inpalmen en voor enkele uren de rust verstoren! Was dat hier géén beschermd natuurgebied?! Enkele toeristen wagen het ook om met een gehuurde mountainbike het eiland van 6,5km lang en 3km breed, rond te fietsen, geen sinecure in die zandweggetjes, duinen en tussen het vulkanisch gesteente! Je kan ook voor een Jeep-safari kiezen... Of je wandelt naar ons idylisch baaitje en leg je uren op het zandstrand. Voor surfers is het hier ook een waar paradijs, maar we zien er slechts enkele met hun boarden zeulen, maar niet in actie.
Free WiFi is hier niet aanwezig en aangezien onze Spaanse-simkaart plots meld dat we geen abonné zijn, zitten we echt afgezonderd van de buitenwereld!
Het overschakelen van het Portugees naar het Spaans levert ons wél wat moeite en versprekingen op, telkens opnieuw! Obrigada/-o, eu... gracias! We moeten er weer inkomen, na enkele terras-bezoekjes zal ons de juiste woorden wél weer vlot over onze tongen rollen, hé.
Bij de terugweg heeft de lagune zich ondertussen met water gevuld. Vanmorgen, bij laagwater konden we er nog doorwandelen, nu is het met natte voeten, zwemmen of rondwandelen. We kiezen voor het laatste en nemen wat foto's van deze prachtige verschijning. I.p.v. door de duinen te gaan, volgen we het strand en de andere baai. Plots zien we wat bloots en nog één en nog...oei, hebben we een bordje gemist? We voelen ons wat ongemakkelijk, maar zijn niet de enige met wat méér om het lijf die hier langswandelen.
Ons Dinghietje ligt bij aankomst, op ons te wachten en we zijn blij dat we ons na de wandeling kunnen afkoelen in het heerlijke water van 25°C, volgens ons eendjestermomether. Een zwemmetje rond Zensation, in deze temperatuur, gaat vlot.
Een volle ankerbaai en toch zo rustig...morgen varen we naar het buureiland Lanzarote.
zaterdag 31 oktober 2015
La Graciosa, Playa Francesa(Canarische)
Woensdag, 27 oktober '15
De dag begint met het bewonderen van de prachtige omgeving, waarin we ontwaken. Het water rondom ons is zo helder en zo prachtig blauw en na een ochtendduik, voelen we ook haar warmte. Het strand en de vulkanische gebergten schitteren in de ochtendzon en aan de andere kant kijken we op de Noordoostkant van Lanzarote, die hier ontzettend dichtbij ligt. Daar zien we in de verte huizen staan, vannacht waren het allemaal lichtjes. De verschillende gebergten van Lanzarote geven ons alweer een uniek zicht. De natuur heeft hier alweer iets prachtigs gecreëerd.
Het is hier een beschermd natuurgebied en om hier te ankeren heb je toestemming nodig. Die hebben we aan boord ingevuld liggen, maar nooit officieel aangevraagd, volgens andere cruisers wordt er niet op gecontroleerd...en anders proberen we het wél met onze charme, hé.
Meeuwen zijn al vanaf Porto Santo en Madeira opvallend weinig aanwezig, ook hier op Graciosa zijn ze in kleine aantallen te bespeuren, maar duiven des te meer!
We maken schoon schip en verleggen Zensation, door ons anker op te halen en een beetje verder in de baai het weer te droppen, in de hoop dat we hier wat beschutter en rustiger liggen, want af en toe rollen we wel wat. Diegene die onze overtochten niet zo goed verteerd, is onze munt-plant. Hij was mooi en sterk toen we het vaste land van Portugal verlieten en bij aankomst in Porto Santo was het nog een piere-verdrietje. Maar door de liefde en verzorgende vingers van the Captain was ie er weer bovenop aan 't komen. Helaas heeft ook deze overtocht hem niet goed gedaan...hopelijk komt hij er nog door. Zijn planten-broertje, de basilicum, daarentegen doet het héél goed en houd zich berensterk.
We cocconen, zwemmen, luieren en genieten van al het moois rondom ons en de rust... Ja, ja, een meerdaagse tocht is toch altijd wél vermoeiend.
Morgenvroeg gaan we La Graciosa verkennen.
Laat ik het ondertussen even hebben over enkele dingen die al een tijdje popelen om in onze blog te verschijnen en waar we al langer mee te maken hebben of kunnen hebben.
Ten eerste: de toiletbrillen-dief/-dievegge! Ja, sinds Frankrijk is die ons al aan het plagen en komen we toiletten tegen zonder wc-bril. Ook in Spanje en Portugal is hij of zij geweest...vervelende dief hoor, ik hoop dat die onze route niet blijft voorop lopen en doorgaat met de diefstal. Ondertussen is er nog een bijkomend iets bij een toiletbezoek, sinds we in de Algarve aankwamen, nml. het toiletpapier dat niet in het toilet mag gegeooid worden, maar in de vuilbak. Dat kennen we wél en passen we ook op ons Zensation toe. En we kennen dit ook van op de Griekse eilanden, dus no problema ;-)
Ten tweede: kakkerlakken! De eerste hebben we in Olhão(PT) zien lopen, en in Porto Santo zijn ze ook gespot en in Madeira liepen ze onder onze voeten op het terras. De Canarische zouden een echte broedplaats voor hen zijn en vanaf hier is het een plaag. So watch out! Wij hanteren al langer 'de geen schoenen aan boord'-regel. Want de kakkerlakken dragen hun eitjes onder hun schild en als je er op trapt, heb je die aan je zolen hangen en wanneer komen ze uit? Ook wordt er geen karton of etiketten meer aan boord gebracht vanaf de Canarische, want ook hier kunnen eitjes onder plakken. En als er iets is wat je niet aan boord wil en niet kapot krijgt, dan zijn het wél deze beestjes!!! Schoenen gaan in een mandje naast de reling en worden afgewassen, alvorens ze weer aan boord komen. Kakkerlakken-lokhuisjes hebben we al sinds de Spaanse Ria's. Maar elke cruiser weet dat, ondanks de voorzorgen, je vroeg of laat er toch aan boord mee geconfronteerd wordt.
Ten derde: ratten & muizen. Deze zouden via de landvasten aan boord geraken. Wél die willen we ook zeker niet, want die knaagdieren knabbelen al je bedrading stuk, waardoor onze kostbare en onmisbare apparatuur in gevaar komt. Ik gruwel van die pelskes en hun vettige lange staart en ze kunnen door dunne spleetjes. En, laat ons nu net heel wat spleetjes aan boord hebben en héél wat proviand waarvan ze kunnen smikkelen! We gaan flessen aan de landvasten hangen in havens waar het een probleem zou zijn, zodat ze niet over onze touwen kunnen lopen. Ankeren is de beste oplossing om ze niet aan boord te krijgen.
Ten vierde: 'fotograferen'. Het is niet altijd evident om iets te fotograferen waar niemand opstaat die je niet wilt, of net iemand voor je lens loopt, vooral in steden en bij bezienswaardigheden is dit vaak het geval. Soms is de zon afwezig is of staat ze net verkeerd staat... Om met de gevoelige lens vast te leggen, wat je ziet en voelt, is een moeilijke opgave, want 'LIVE' is het op z'n best. Toch proberen we al het moois en de indrukken die we te zien krijgen niet alleen waar te nemen, maar ook op onze memorycards op te slaan. En dan een selectie maken uit al die honderden foto's, om toch maar enkele te posten op de blog, zodat we ze kunnen overbrengen naar jullie, is altijd een zware keuze.
Laten we eindigen met het belangrijkste...ten vijfde: we doen het "SUPER GRAAG!" Dat is een vraag die we regelmatig vanuit het Belgen-landje te horen krijgen. We hebben al zo véél moois gezien en gedaan en super-leuke mensen ontmoet. En er staat ons nog véél meer te wachten...we kijken er al naar uit! Ook al lopen we het risico om elke keer weer een stuk van ons hart ergens achter te laten en plekken en mensen in ons hart te plaatsen, zodat we de gaten opvullen...we hebben een groot hart! Dus, laat maar komen ;-)
De dag begint met het bewonderen van de prachtige omgeving, waarin we ontwaken. Het water rondom ons is zo helder en zo prachtig blauw en na een ochtendduik, voelen we ook haar warmte. Het strand en de vulkanische gebergten schitteren in de ochtendzon en aan de andere kant kijken we op de Noordoostkant van Lanzarote, die hier ontzettend dichtbij ligt. Daar zien we in de verte huizen staan, vannacht waren het allemaal lichtjes. De verschillende gebergten van Lanzarote geven ons alweer een uniek zicht. De natuur heeft hier alweer iets prachtigs gecreëerd.
Het is hier een beschermd natuurgebied en om hier te ankeren heb je toestemming nodig. Die hebben we aan boord ingevuld liggen, maar nooit officieel aangevraagd, volgens andere cruisers wordt er niet op gecontroleerd...en anders proberen we het wél met onze charme, hé.
Meeuwen zijn al vanaf Porto Santo en Madeira opvallend weinig aanwezig, ook hier op Graciosa zijn ze in kleine aantallen te bespeuren, maar duiven des te meer!
We maken schoon schip en verleggen Zensation, door ons anker op te halen en een beetje verder in de baai het weer te droppen, in de hoop dat we hier wat beschutter en rustiger liggen, want af en toe rollen we wel wat. Diegene die onze overtochten niet zo goed verteerd, is onze munt-plant. Hij was mooi en sterk toen we het vaste land van Portugal verlieten en bij aankomst in Porto Santo was het nog een piere-verdrietje. Maar door de liefde en verzorgende vingers van the Captain was ie er weer bovenop aan 't komen. Helaas heeft ook deze overtocht hem niet goed gedaan...hopelijk komt hij er nog door. Zijn planten-broertje, de basilicum, daarentegen doet het héél goed en houd zich berensterk.
We cocconen, zwemmen, luieren en genieten van al het moois rondom ons en de rust... Ja, ja, een meerdaagse tocht is toch altijd wél vermoeiend.
Morgenvroeg gaan we La Graciosa verkennen.
Laat ik het ondertussen even hebben over enkele dingen die al een tijdje popelen om in onze blog te verschijnen en waar we al langer mee te maken hebben of kunnen hebben.
Ten eerste: de toiletbrillen-dief/-dievegge! Ja, sinds Frankrijk is die ons al aan het plagen en komen we toiletten tegen zonder wc-bril. Ook in Spanje en Portugal is hij of zij geweest...vervelende dief hoor, ik hoop dat die onze route niet blijft voorop lopen en doorgaat met de diefstal. Ondertussen is er nog een bijkomend iets bij een toiletbezoek, sinds we in de Algarve aankwamen, nml. het toiletpapier dat niet in het toilet mag gegeooid worden, maar in de vuilbak. Dat kennen we wél en passen we ook op ons Zensation toe. En we kennen dit ook van op de Griekse eilanden, dus no problema ;-)
Ten tweede: kakkerlakken! De eerste hebben we in Olhão(PT) zien lopen, en in Porto Santo zijn ze ook gespot en in Madeira liepen ze onder onze voeten op het terras. De Canarische zouden een echte broedplaats voor hen zijn en vanaf hier is het een plaag. So watch out! Wij hanteren al langer 'de geen schoenen aan boord'-regel. Want de kakkerlakken dragen hun eitjes onder hun schild en als je er op trapt, heb je die aan je zolen hangen en wanneer komen ze uit? Ook wordt er geen karton of etiketten meer aan boord gebracht vanaf de Canarische, want ook hier kunnen eitjes onder plakken. En als er iets is wat je niet aan boord wil en niet kapot krijgt, dan zijn het wél deze beestjes!!! Schoenen gaan in een mandje naast de reling en worden afgewassen, alvorens ze weer aan boord komen. Kakkerlakken-lokhuisjes hebben we al sinds de Spaanse Ria's. Maar elke cruiser weet dat, ondanks de voorzorgen, je vroeg of laat er toch aan boord mee geconfronteerd wordt.
Ten derde: ratten & muizen. Deze zouden via de landvasten aan boord geraken. Wél die willen we ook zeker niet, want die knaagdieren knabbelen al je bedrading stuk, waardoor onze kostbare en onmisbare apparatuur in gevaar komt. Ik gruwel van die pelskes en hun vettige lange staart en ze kunnen door dunne spleetjes. En, laat ons nu net heel wat spleetjes aan boord hebben en héél wat proviand waarvan ze kunnen smikkelen! We gaan flessen aan de landvasten hangen in havens waar het een probleem zou zijn, zodat ze niet over onze touwen kunnen lopen. Ankeren is de beste oplossing om ze niet aan boord te krijgen.
Ten vierde: 'fotograferen'. Het is niet altijd evident om iets te fotograferen waar niemand opstaat die je niet wilt, of net iemand voor je lens loopt, vooral in steden en bij bezienswaardigheden is dit vaak het geval. Soms is de zon afwezig is of staat ze net verkeerd staat... Om met de gevoelige lens vast te leggen, wat je ziet en voelt, is een moeilijke opgave, want 'LIVE' is het op z'n best. Toch proberen we al het moois en de indrukken die we te zien krijgen niet alleen waar te nemen, maar ook op onze memorycards op te slaan. En dan een selectie maken uit al die honderden foto's, om toch maar enkele te posten op de blog, zodat we ze kunnen overbrengen naar jullie, is altijd een zware keuze.
Laten we eindigen met het belangrijkste...ten vijfde: we doen het "SUPER GRAAG!" Dat is een vraag die we regelmatig vanuit het Belgen-landje te horen krijgen. We hebben al zo véél moois gezien en gedaan en super-leuke mensen ontmoet. En er staat ons nog véél meer te wachten...we kijken er al naar uit! Ook al lopen we het risico om elke keer weer een stuk van ons hart ergens achter te laten en plekken en mensen in ons hart te plaatsen, zodat we de gaten opvullen...we hebben een groot hart! Dus, laat maar komen ;-)
