Donderdag, 28 oktober '15
Niks zo heerlijk als je dag te beginnen met een ochtendduik in helder blauw warm water...Geweldig! Hier hebben we lang op gewacht. Al weten we nog niet hoe warm het water is, want ons eendjestermomether hangt er nog niet in...en misschien was het in Porto Santo ook al wél zo warm, daar heeft ze geen metingen gedaan en het was het water ook aangenaam en mooi helder blauw.
Na het ontbijt maken we ons Dinghietje klaar, smeren we ons goed in met zonnecréme, zetten onze hoed op en varen we naar het strand. Langs het strand en de duinen wandelen we op een halfuur naar het dorpje en haven van La Graciosa. Het dorpje, Caleta del Sebo is niet groot en er is ook niet veel te zien, de tijd is hier blijven stilstaan. We wandelen door de zandweggetjes langs de huizen en enkele terrasjes en twee kleine supermarktjes/buurtwinkeltjes. Echte wegen zijn hier niet en je ziet enkel terreinwagens rijden en in de straten staan. Ook al is er niet veel, de witte geveltjes met blauwe omlijningen rond ramen en deuren, het oogt héél charmant en dan die rust en stilte...Hier kan je makkelijk honderd jaar worden! Maar waar leef je van? Ook hier zien we konijnenkeutels en weinig of geen vegetatie, uitgezonderd onze eerste palmboom met kokosnoten! Hier en daar zien we wél een mooi aangelegd rotstuintje met wat sterke planten en palmbomen.
Het is hier ook niet toeristisch, ook al zijn er vakantiehuisjes en -appartementen. Behalve de ferry die dagelijkse een groep vakantiegangers afzet vanuit Lanzarote en die op een glass-bottom boot stappen of op de catemaran, die dan onze idylische baai en strandje inpalmen en voor enkele uren de rust verstoren! Was dat hier géén beschermd natuurgebied?! Enkele toeristen wagen het ook om met een gehuurde mountainbike het eiland van 6,5km lang en 3km breed, rond te fietsen, geen sinecure in die zandweggetjes, duinen en tussen het vulkanisch gesteente! Je kan ook voor een Jeep-safari kiezen... Of je wandelt naar ons idylisch baaitje en leg je uren op het zandstrand. Voor surfers is het hier ook een waar paradijs, maar we zien er slechts enkele met hun boarden zeulen, maar niet in actie.
Free WiFi is hier niet aanwezig en aangezien onze Spaanse-simkaart plots meld dat we geen abonné zijn, zitten we echt afgezonderd van de buitenwereld!
Het overschakelen van het Portugees naar het Spaans levert ons wél wat moeite en versprekingen op, telkens opnieuw! Obrigada/-o, eu... gracias! We moeten er weer inkomen, na enkele terras-bezoekjes zal ons de juiste woorden wél weer vlot over onze tongen rollen, hé.
Bij de terugweg heeft de lagune zich ondertussen met water gevuld. Vanmorgen, bij laagwater konden we er nog doorwandelen, nu is het met natte voeten, zwemmen of rondwandelen. We kiezen voor het laatste en nemen wat foto's van deze prachtige verschijning. I.p.v. door de duinen te gaan, volgen we het strand en de andere baai. Plots zien we wat bloots en nog één en nog...oei, hebben we een bordje gemist? We voelen ons wat ongemakkelijk, maar zijn niet de enige met wat méér om het lijf die hier langswandelen.
Ons Dinghietje ligt bij aankomst, op ons te wachten en we zijn blij dat we ons na de wandeling kunnen afkoelen in het heerlijke water van 25°C, volgens ons eendjestermomether. Een zwemmetje rond Zensation, in deze temperatuur, gaat vlot.
Een volle ankerbaai en toch zo rustig...morgen varen we naar het buureiland Lanzarote.
